
Rekenen..

maandag 23 december 2019 om 21:05
Hai, ik zit een beetje in de paniekmodus betreffende mijn werk. Ben in een vervelende situatie geraakt, waarvan ik zelf een stuk schuld draag. Ik ben bang dat er binnenkort een moment komt dat ik 'NU' weg wil.
Dan krijg ik geen ww, en wegens niet nakomen opzeggingstermijn 1 maandloon vordering op mij of zoiets?
Heb 2 baantjes. Allebei vast contract. Hoofdinkomen valt dan weg. Ga ik van 1800 netto naar 500 netto.
Ik zit te rekenen voor het geval dat...
Ik kan dan loonheffingskorting laten toepassen en dan wordt 500 zo een 600, 650 netto?
Ik kan dan huurtoeslag aanvragen en zorgtoeslag aanpassen. Dat zal ook wat schelen.
Ik heb lage lasten, 825 per maand. Daar zitten alle vaste lasten(rekeningen) in.
Daarnaast normaal zo'n 500 leefgeld voor mij en dieren.
Heb ik aan inkomsten werk en toeslagen genoeg voor de vaste lasten.
Heb zo'n 10.000 spaargeld, geen schulden.
Vaste uren meer is niet mogelijk bij werkgever 2, maar invalwerk is er geregeld en kan ik dan beschikbaar voor zijn.
Heb dan dus als me geen gekke onverwachte kosten voor de voeten komt door spaargeld een klein jaar, maar zeker zes maanden de tijd om wat anders qua werk bij te zoeken zodat ik ook kan leven van de inkomsten.
Ik weet dat ik een beetje in paniekmodus zit, en dat het allemaal niet 'verstandig' is, en ik doe ook nog niets, maar als het echt niet anders kan voor mijn gevoel, en ik daar de bom drop of gewoon niet meer terug ga, hou ik mezelf dan voor de gek?
Zes tot tiend maand de tijd om aanvullende inkomsten te zoeken voor er echt een probleem is moet kunnen lukken toch? Of is dat onrealistisch?
Dan krijg ik geen ww, en wegens niet nakomen opzeggingstermijn 1 maandloon vordering op mij of zoiets?
Heb 2 baantjes. Allebei vast contract. Hoofdinkomen valt dan weg. Ga ik van 1800 netto naar 500 netto.
Ik zit te rekenen voor het geval dat...
Ik kan dan loonheffingskorting laten toepassen en dan wordt 500 zo een 600, 650 netto?
Ik kan dan huurtoeslag aanvragen en zorgtoeslag aanpassen. Dat zal ook wat schelen.
Ik heb lage lasten, 825 per maand. Daar zitten alle vaste lasten(rekeningen) in.
Daarnaast normaal zo'n 500 leefgeld voor mij en dieren.
Heb ik aan inkomsten werk en toeslagen genoeg voor de vaste lasten.
Heb zo'n 10.000 spaargeld, geen schulden.
Vaste uren meer is niet mogelijk bij werkgever 2, maar invalwerk is er geregeld en kan ik dan beschikbaar voor zijn.
Heb dan dus als me geen gekke onverwachte kosten voor de voeten komt door spaargeld een klein jaar, maar zeker zes maanden de tijd om wat anders qua werk bij te zoeken zodat ik ook kan leven van de inkomsten.
Ik weet dat ik een beetje in paniekmodus zit, en dat het allemaal niet 'verstandig' is, en ik doe ook nog niets, maar als het echt niet anders kan voor mijn gevoel, en ik daar de bom drop of gewoon niet meer terug ga, hou ik mezelf dan voor de gek?
Zes tot tiend maand de tijd om aanvullende inkomsten te zoeken voor er echt een probleem is moet kunnen lukken toch? Of is dat onrealistisch?
maandag 23 december 2019 om 23:21
Stel dat mijn veronderstelling klopt; dan ga jij daar nu in staat van paniek jouw vaste baan voor opgeven? Wtf is er gebeurd? Hebben jullie openlijk de parkieten van buren staan barbecueën ofzo?
Kan het zo zijn dat jouw paniek gevoed wordt doordat jij er eigenlik nog een heel toestand van maakt? Ondanks dat het alweer even terug is?
Kan het zo zijn dat jouw paniek gevoed wordt doordat jij er eigenlik nog een heel toestand van maakt? Ondanks dat het alweer even terug is?
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 24 december 2019 om 11:32
Hoe ik dit heb opgelost : Als er vragen komen, : " wat vervelend dat sommige mensen roddelen. Ik praat niet over mij privé, maar weet wel dat dit roddelen mij persoonlijk raakt en pijn doet".
Jammer dat iemand hier tijdelijk werkt, de goede sfeer weet te verpesten..
dinsdag 24 december 2019 om 11:49
Wanneer je zomaar á la minuut opstapt en de bedrijfsvoering van de werkgever komt daar deels door in gevaar dan kan de werkgever die kosten op jou verhalen. Dus houd je je niet aan de opzegtermijn dan loop je ook daarin financieel risico. Ik zou nu gaan solliciteren en netjes opzeggen.
viva-amber wijzigde dit bericht op 24-12-2019 14:18
0.17% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
dinsdag 24 december 2019 om 12:27
Op het moment dat het ontploft, niet gelijk wegrennen, maar DAN proberen een goede "deal" eruit te slepen (dus dan aangeven dat je zo snel mogelijk weg wilt).
En daar nu op voorsorteren, door leidinggevende te informeren op deze (mogelijk precaire) situatie.
Antwoord op je vraag: wellicht dat je dat zo kunt redden, maar dan offer je zomaar je hele spaartegoed op aan iets wat alleen een k*t-gevoel is. Dat moet je niet willen.
En daar nu op voorsorteren, door leidinggevende te informeren op deze (mogelijk precaire) situatie.
Antwoord op je vraag: wellicht dat je dat zo kunt redden, maar dan offer je zomaar je hele spaartegoed op aan iets wat alleen een k*t-gevoel is. Dat moet je niet willen.
dinsdag 24 december 2019 om 12:33
Maar dan ga je weg en dan wordt nadat je weg bent het bekent op je werk, voel je je dan minder rot? Dan weten de mensen het ook en zullen ze waarschijnlijk hun schouders ophalen maar ben je wel je leuke baan kwijt.
Of het escaleert (wat je overigens deels zelf in de hand hebt door je eigen reactie) en dan is het ook bekent en dan wordt er wellicht even over gesproken en dan gaat iedereen weer verder en heb jij nog steeds je leuke baan en collega's.
Maar waarom zou die tijdelijke collega jouw prive leven bekend maken? Heeft hij/zij er belang bij? Hij/zij weet nu in ieder geval al hoe je erover denkt dus zou hij/zij het doen denk je?
Of het escaleert (wat je overigens deels zelf in de hand hebt door je eigen reactie) en dan is het ook bekent en dan wordt er wellicht even over gesproken en dan gaat iedereen weer verder en heb jij nog steeds je leuke baan en collega's.
Maar waarom zou die tijdelijke collega jouw prive leven bekend maken? Heeft hij/zij er belang bij? Hij/zij weet nu in ieder geval al hoe je erover denkt dus zou hij/zij het doen denk je?

dinsdag 24 december 2019 om 14:14
Bedankt voor de reacties. Gister op tijd naar bed gegaan, en na een ochtend werken iets minder paniek en iets rationeler.
Het eiereten is, ik werk in een semi-overheidshulpinstelling. Gedeeltelijk justitie. Deze persoon werkt nu tijdelijk bij ons via een speciaal project. Mensen komen niet zomaar in zo'n traject. Wil er niet teveel over kwijt ivm. herkenning maar schaam me er inderdaad dood voor dat de 'rotzooi' waar wij mee te maken hebben op het werk zich ook in mijn privesfeer afspeelt.
En die persoon heeft maling aan een ander zijn belang. Kan zo maar flippen en idioot gaan doen.
Het eiereten is, ik werk in een semi-overheidshulpinstelling. Gedeeltelijk justitie. Deze persoon werkt nu tijdelijk bij ons via een speciaal project. Mensen komen niet zomaar in zo'n traject. Wil er niet teveel over kwijt ivm. herkenning maar schaam me er inderdaad dood voor dat de 'rotzooi' waar wij mee te maken hebben op het werk zich ook in mijn privesfeer afspeelt.
En die persoon heeft maling aan een ander zijn belang. Kan zo maar flippen en idioot gaan doen.
dinsdag 24 december 2019 om 14:19
Ik zou het bespreken met een vertrouwenspersoon. Ik werk ook voor de semi-overheid en wanneer ik zo met familie of zelf een kennis wordt geconfronteerd dan wordt iemand in overleg overgeplaatst. Wij zijn daar tegen beschermd.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.

dinsdag 24 december 2019 om 14:59
Als ik het goed begrijp heb je dus een familielid met probleem gedrag waardoor hij /zij in een bepaald traject is terecht gekomen.
Nu ben jij bang dat jij en de rest van jouw familie worden aangekeken op het gedrag van die persoon.
Jij en jouw familie zijn die persoon niet.
Dus al gaat die persoon rond toeteren dat jullie elkaar kennen dan is er nog niets aan de hand. Jouw collega's kennen je toch.
Als je nu wegrent dan gaan ze juist denken dat jij net zo bent als dat familielid.
Nu ben jij bang dat jij en de rest van jouw familie worden aangekeken op het gedrag van die persoon.
Jij en jouw familie zijn die persoon niet.
Dus al gaat die persoon rond toeteren dat jullie elkaar kennen dan is er nog niets aan de hand. Jouw collega's kennen je toch.
Als je nu wegrent dan gaan ze juist denken dat jij net zo bent als dat familielid.
dinsdag 24 december 2019 om 15:20
Ik zou juist prive en zakelijk gescheiden houden. Dus zorg voor een zakelijke aanpak op het werk. Je collega's kennen je al jaren en weten hoe je werkt en je bent, dan slaat niet ineens om omdat je familie er komt werken.
En je kan altijd je leidinggevende of vertrouwenspersoon in schakelen hiervoor. Vertel waar je bang voor bent en dat je je paniekerig voelt, terwijl je het werk zo leuk vindt etc.
Niet zelf weggaan en ook niet in paniek raken, hij werkt er korter dan jij, dus als hij flipt kijken ze hem aan, en niet jou.
En je kan altijd je leidinggevende of vertrouwenspersoon in schakelen hiervoor. Vertel waar je bang voor bent en dat je je paniekerig voelt, terwijl je het werk zo leuk vindt etc.
Niet zelf weggaan en ook niet in paniek raken, hij werkt er korter dan jij, dus als hij flipt kijken ze hem aan, en niet jou.
dinsdag 24 december 2019 om 15:25
Joh bekijk het anders zo: juist doordat je dus ‘weet’ en ‘snapt’ kun jij jouw werk uitvoeren? Niemand kiest waarin hij/zij geboren wordt en wel hoe hij/zij ervaringen en kennis inzet? Ik zou als collega dus echt niet wappie raken van verhalen van een familielid geplaatst in de setting waarin ik werk. En al helemaal niet bij een collega die prima haar werk doet.Cadou schreef: ↑24-12-2019 14:14Bedankt voor de reacties. Gister op tijd naar bed gegaan, en na een ochtend werken iets minder paniek en iets rationeler.
Het eiereten is, ik werk in een semi-overheidshulpinstelling. Gedeeltelijk justitie. Deze persoon werkt nu tijdelijk bij ons via een speciaal project. Mensen komen niet zomaar in zo'n traject. Wil er niet teveel over kwijt ivm. herkenning maar schaam me er inderdaad dood voor dat de 'rotzooi' waar wij mee te maken hebben op het werk zich ook in mijn privesfeer afspeelt.
En die persoon heeft maling aan een ander zijn belang. Kan zo maar flippen en idioot gaan doen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.
dinsdag 24 december 2019 om 15:27
EensZeepdoos25 schreef: ↑24-12-2019 15:20Ik zou juist prive en zakelijk gescheiden houden. Dus zorg voor een zakelijke aanpak op het werk. Je collega's kennen je al jaren en weten hoe je werkt en je bent, dan slaat niet ineens om omdat je familie er komt werken.
En je kan altijd je leidinggevende of vertrouwenspersoon in schakelen hiervoor. Vertel waar je bang voor bent en dat je je paniekerig voelt, terwijl je het werk zo leuk vindt etc.
Niet zelf weggaan en ook niet in paniek raken, hij werkt er korter dan jij, dus als hij flipt kijken ze hem aan, en niet jou.
Juist jouw ‘flippen’ zou bij mij als collega vragen oproepen. Overigens ook dan zou ik hier niets mee zou doen. Jij bent een collega dus klaar. Maar eens met deze forummer ; als je dit wel voorziet eerst rustig en zakelijk jouw leidinggevenden op de hoogte stellen.
“I've learned that people will forget what you said, people will forget what you did, but people will never forget how you made them feel.” Maya Angelou.