Scheiden van man/vader die emotioneel mishandelt

Ik heb geen tips. Ik vind het heel verdrietig voor je dat je hier zo alleen in staat.
Heb je geen vriendin, zus of andere persoon die je mee kunt nemen naar dat soort gesprekken?
En kun je geen verlof van werk krijgen, al is het maar een dag per week of een dagdeel, of dat je elke dag een uur eerder naar huis kan ofzo?
Ik vind het alarmerend dat je 'per ongeluk' akkoord gaat, omdat je duidelijk teveel op je bordje hebt, met deze regeling.
Prioriteit is nu:
-zorg voor jezelf
- dagelijkse zorg voor je kinderen
- de zorg rond je kinderen ja de scheiding nu goed regelen. Wat je ex wil is niet in het belang van de kinderen.
Ik hoop dus dat je werk hebt waar je iets kunt regelen om uit deze survival modus te komen.

Daarnaast: zoek professionele hulp om je hierbij mentaal te ondersteunen.
Jouw advocaat is daar niet de persoon voor.
Zoek iemand extra. Ik zou ook graag horen van forummers die met dit bijltje gehakt hebben of je een andere advocaat zou kunnen zoeken, deze klinkt voor mij als leek niet heel geschikt.

Heel veel sterkte. Ik voorspel reacties in de trant van 'nou meid in wat voor situatie heb je je nu weer gedraaid, je klinkt zelf ook wel lastig, tut tut, hoezo heb je dan kinderen gekregen etc', lees daar doorheen.

[...]

Heb je LinkedIn? Zo ja, dan pb ik je namen van advocaten en ervaringsdeskundigen die zich bezig houden met intiem terreur.
Zij posten ook veel goede adviezen en informatie.

Mijn advies is ook dat het beter is met ervaringsdeskundigen te praten dan met hulpverleners. Hulpverleners zijn nog weinig op de hoogte van het proces binnen intiem terreur en plaatsen het onder een vechtscheiding.

Documenteer alles en hou het zakelijk.
Iets wat onbelangrijk lijkt kan je zelfs na jaren nog ‘redden’
Maak hiervoor een speciale map of e-mail aan waar je alles naar doorstuurt, want de brij van e-mails en of apps zal groot worden en daarbij kun je dingen gaan missen. Zorg dat je hier heel consequent in wordt.

Maak ook een logboek van alles waarbij hij moeilijk doet in plaats van de samenwerking op zoekt. Zo krijg je straks een beeld van een man die liever dwars zit dan het beste wil voor zijn (ex) gezin.

Als laatste: zorg goed voor jezelf. Hoe moeilijk ook! Een haptonoom, masseur, wandelen alle kleine beetjes waar je je goed bij voelt, maar niet te veel energie kost: doen!

En zorg dat je zelf stevig in je schoenen staat. Heb vertrouwen in jezelf en houdt moed.

Hoe lang zijn de kinderen al 6,5 dag bij jou?

Inderdaad spreken rechters vaak 50/50 uit, maar echt niet altijd. Zeker als de situatie al langere tijd zo is, begint de rechter met kleinere uitbreiding.

Hij kan dan later opnieuw een aanvraag doen voor weer uitbreiding.

Het is van belang dat je zo zakelijk en correct bent als mogelijk. Hou het emotionele gedeelte van je verhaal zeer kort. Alleen grote lijnen.

Probeer bewijs te krijgen van de huidige situatie.

Wat jammer dat je zo'n waardeloze advocaat hebt... Kun je wisselen?

De kinderen zijn 6,5 dag per week bij mij. Ik krijg geen hulp uit mijn omgeving. Ik werk fulltime (vaak in de avonden en nachten, zodat ik overdag tijd heb voor de kinderen).

Ach jeetje, dat is toch niet vol te houden ? Ze gaan wel allemaal naar school toch, dus gelukkig wel flink wat uren overdag die je kunt werken maar om de andere uren elke avond/nacht goed te maken is ook niet gezond. Kun je tijdelijk minder werken? Heb je nog ouderschapsverlof?
Anders opvang voor de kinderen regelen? Of toch ook naar vader?

Hij wil de kinderen het grootste deel van de week, terwijl hij nooit naar ze heeft omgekeken (nu eigenlijk nog steeds niet naar ze omkijkt) en ze regelmatig aan het huilen maakt. Ik ben daar per ongeluk mondeling mee akkoord gegaan, want het drong niet zo goed tot me door (het gesprek duurde bijna 4 uur in een warme ruimte, zijn advocaat zette me erg onder druk).

Wat rot dat je advocaat je niet beschermd heeft hiertegen. Neem je zeer stellig voor dat je nooit meer een akkoord geeft ter plekke (hoe lang het ook duurt), altijd: ik zal erover nadenken.
Maar waar jij mee akkoord gegaan bent is hij 4 dagen jij 3? Poeh, ik snap dat dat je sowieso te ver gaat. Of zou het om en om zijn, dat jij de andere week 4 en hij 3? Zo te lezen niet hè?

Ik belde mijn advocaat er na afloop over, dat ik minimaal één dag wil terugdraaien; [b]mijn advocaat heeft duidelijk geen zin om ervoor naar de rechter te gaan[/b] maar wil dat wel als ik dat per se wil.

Ik weet niet hoe het precies zit, maar je hoeft hiervoor toch nog niet naar de rechter? Je zegt dat je mondeling akkoord bent gegaan, maar nog niet met het hele ouderschapsplan toch, of wel? Mij lijkt (als leek) dat zolang je handtekening nog niet onder het ouderschapsplan staat je nog terug kunt. Wil niet zeggen dat dat makkelijk wordt, ze hebben je immers al waar ze je willen hebben, maar slechter zou het niet kunnen bij een rechter lijkt me (dan zou het 3,5/3,5 worden of 4/3 en 3/4 zou ik denken).

Ik kan niet geloven dat dit echt kan gebeuren, maar mijn advocaat zegt dat de rechter alleen kijkt naar of kinderen ook bij de vader woonde. Aangezien er nooit een officiële instantie tussenbeide is gekomen, denkt zij dat de rechter ons 50/50 de kinderen zou toewijzen als ik naar de rechter ga.

Ik vermoed dat je advocaat daar gelijk in heeft, maar het is dan altijd nog beter dan waar je nu mondeling mee akkoord gegaan bent. Niet veel, maar wel wat. Toch blijf ik me afvragen waarom je nu al niet meer terug zou kunnen en nu al per sé hiervoor naar de rechter zou moeten. Ik zou kijken of je dat helder kunt krijgen.

Kan het zijn dat je door je uitputting (en misschien je autisme) niet altijd goed meekrijgt wat de advocaat precies zegt of bedoelt? Ik denk dat het voor jou heel helpend zou zijn als er iemand naast je zou staan en ik denk dat je daarvoor bij de wmo terecht kunt. Ik zou je echt aanraden om daar snel een aanvraag in te dienen (evt. mbt welzijnswerk, zij kunnen je daar echt fijn bij bijstaan).

Ik heb dossiers bij de huisarts, Veilig Thuis en maatschappelijk werk, maar alleen in het laatste geval zijn we daadwerkelijk bij hulpverleners geweest.

Wat heeft VT gedaan? Heb je alleen gebeld voor advies/luisterend oor of zijn ze ook tot actie overgegaan? Is er een onderzoek geweest en is daaruit gekomen dat er geen verdere actie nodig was (aangezien je zegt dat er toen geen hulpverlening bij geweest is)?
En dossier bij de huisarts, dat gaat over jouw verhaal over de emotionele mishandeling? Of ook echt het verhaal van (dus niet over) de kinderen zelf? Dan nog denk ik niet dat het zou helpen, er was blijkbaar niet genoeg voor een melding bij VT en/of VT heeft geoordeeld dat er geen stappen ondernomen hoefden te worden?

Ik heb twee geluidsopnames waarop hij gewelddadig is.

Goed dat je ze hebt. Ik vrees dat het niet genoeg is echter. Hoe gewelddadig was hij (verbaal, fysiek?) en was dat naar jou en waren de kinderen er wel bij, of was het naar de kinderen? Je hebt toen ook geen aangifte gedaan vermoed ik?

En de kinderen zelf voelen zich niet fijn bij hem, maar ze zijn nog een paar jaar jonger dan 12 jaar. Hun stem geldt dus niet, volgens mijn advocaat.

Ik denk dat dat klopt, hopelijk komen er nog anderen langs hier die daar wat meer over kunnen zeggen. Ik denk dat jouw inzet op 4 bij jou, 3 bij hem (of toch afwisselend waardoor je op 50/50 uitkomt) het maximaal haalbare is helaas.

Of het moet zijn wat een andere forummer zegt, dat je het proces weet te rekken en jij nog lange tijd 6,5 dag per week de kinderen hebt. Maar ja, in hoeverre ex bij de rechter dan sterk zou staan met jouw mondelinge toezegging dat je akkoord was met 4/3? Ik hoop dat je ergens anders aan goede informatie kunt komen hierover, jouw advocaat zal daar vast niet heel happig op zijn namelijk.

Heb je bewijs van de afspraken over het verblijf? Apps mails waarin staat wanneer hij zijn kinderen verzorgt.

Maak een overzicht van de afgelopen maanden wanneer ze bij jou waren en wanneer bij hem. Ondersteun dat met bewijzen zoals screenshots van apps en mails van de afspraken. Zodat duidelijk is dat de kinderen niet gewend zijn aan 50/50.

Er zijn rechters die kinderen onder de 12 horen, maar zeker niet altijd en er hangt misschien niet het gewicht aan van als ze 12 zijn, maar informeer daarnaar. Nog een paar maanden 11 is niks en dat weet een rechter ook wel.

Van rechtspraak.nl: Kinderen jonger dan 12 jaar krijgen alleen een uitnodiging voor een kindgesprek als de kinderrechter besluit hun verhaal te willen horen.

https://www.rechtspraak.nl/Naar-de-rech ... sprek.aspx

Ga met je advocaat in conclaaf over hoe je kunt zorgen dat jouw kinderen een kindgesprek krijgen.

Er worden al goede tips gegeven.

Je kan nog hulp voor jezelf vragen bij bv het wijkteam, veilig thuis, POH gesprekken.

Sterkte

Goh wat bijzonder, een man die voor meer dan de helft z’n kinderen wil hebben maar er nu 1 middagje in de week mee optrekt. Ik zou idd zorgen dat je zoveel mogelijk bewijs hebt van de huidige verdeling. Waarom wil hij dan niet NU al zijn kinderen meer zien? Nou ja ik weet het antwoord eigenlijk al.

Bedoel je met rechtsbijstand je rechtsbijstandverzekering? Dan heb je recht op vrije advocaatkeuze. Dus zoek een advocaat die meer betrokken is en bij wie je een beter gevoel hebt.

Verder: sterkte.

Ik moet naar het ouderschapsplan kijken zoals zijn advocaat dat heeft opgesteld en dan met een definitief tegenvoorstel komen. In hoeverre kan hij dát afdwingen?

Dit lijkt me iets wat juist moet gebeuren, anders kom je niet verder. Je wil zelf toch ook verder?
Dus samen met je advocaat een goed tegenvoorstel maken en dan weer bespreken.

Je bent in paniek, en in paniek kan je niet nadenken.

Je hebt angst voor datgene dat jou is overkomen maar het is geen feit dat dat ook gaat gebeuren bij je kinderen.

Rechters gaan voor 50:50 en rust.

Verwacht niks van het kindgesprek.

Zoek een andere advocaat, je hebt hier geen klik mee, bespreek alles voor en na, en gesprekken met ex maximaal 2 uur en over vooraf vastgestelde onderwerpen.

Molly schreef: ↑

18-05-2024 09:19

Bedoel je met rechtsbijstand je rechtsbijstandverzekering? Dan heb je recht op vrije advocaatkeuze. Dus zoek een advocaat die meer betrokken is en bij wie je een beter gevoel hebt.

Verder: sterkte.

Nee, dit gaat over toevoeging. Mensen met lage inkomsten of mensen die weinig vermogend zijn krijgen een deel van de advocaatkosten vergoed. Staat los van rechtsbijstandverzekering.

Mijn ervaring is dat dit soort procedures veel minder dramatisch gaan dan ze in je hoofd geschetst worden of door een (boze) ex worden voorgeschoteld.

In zo’n procedure gaat het veel meer om droge, zichtbare feiten dan boze beweringen en eisen. En nog veel meer om het welzijn van het kind/de kinderen. Je ex kan zoveel eisen, het krijgen is een tweede.

En volgens mij mag je gewoon een advocaat zoeken waar je je wel door gesteund voelt.

Het is hier geen Amerikaanse film ofzo.

Superuser2023 schreef: ↑

18-05-2024 09:30

Nee, dit gaat over toevoeging. Mensen met lage inkomsten of mensen die weinig vermogend zijn krijgen een deel van de advocaatkosten vergoed. Staat los van rechtsbijstandverzekering.

Jep. En ook dan mag je helemaal zelf een advocaat zoeken die bij je past.

xiongmao schreef: ↑

18-05-2024 09:21

Dit lijkt me iets wat juist moet gebeuren, anders kom je niet verder. Je wil zelf toch ook verder?
Dus samen met je advocaat een goed tegenvoorstel maken en dan weer bespreken.

En niet je voorstel afstemmen op zijn voorstel.

Dus niet 1 dagje van zijn voorstel 'af snoepen', maar een voorstel dat realistisch is met de huidige situatie.

Hoe is die halve dag nu ingedeeld? Slapen ze 1 nachtje bij hem en dan 's ochtends naar huis? Dan uitbreiding voorstellen naar 2 nachtjes.

Slapen ze nu helemaal niet daar. Voorstel doen van 1 nacht per week.

De kinderen hebben tijd nodig om te wennen. De rechter zal ze dat ook geven.

Als jij duidelijk maakt hoe de situatie nu is.

Het is een onderhandeling en je begint met de kleinst mogelijke stap in zijn richting, uitgaande van de huidige situatie.

Zijn de kinderen van basisschool leeftijd? Kinderen zijn in de ogen van de rechtspraak het meest gebaat bij de structuur die ze het meest gewend zijn. Dus als moeder altijd naar school brengt, bij school woont, etc dan zal een rechter niet besluiten dat er naar wens van de vader hier enorme verandering in plaats vindt. School is makkelijk aan te tonen.

Er vallen me een paar dingen op in je relaas.

Je zegt een dag terug te willen draaien, omdat de kinderen anders beschadigd raken. Maar gebeurt dat met drie dagen niet dan?

Vader woont bij zijn moeder. Hoe wil hij uitvoering geven aan co-ouderschap dan?

Je werkt fulltime, maar was er wel 6,5 dag voor de kinderen. Wie zorgde er voor de kinderen als jij ‘s avonds werkte? En wie doet dat nu? Ze zijn onder de 12 en dus niet alleen thuis neem ik aan.

Dit zijn vragen die je kunt verwachten als je voor de rechter zou moeten komen.

Daarnaast is vasthouden aan hoe het was niet steekhoudend. De oude situatie en dus de oude afspraken, bestaan niet meer. Als jij fulltime wilt blijven werken zul je hoe dan ook moeten zorgen dat de kinderen worden opgevangen en de eerst aangewezene daarvoor is hun vader. De keuze voor co-ouderschap is in jullie situatie dus heel voor de hand liggend. Rechters wijzen zeker niet altijd co-ouderschap toe, maar je eigen beschikbaarheid is daarin een belangrijke factor.

Wees realistisch in je verwachtingen. Als jij denkt dat vader niet goed genoeg voor de kinderen kan zorgen, is de eerste vraag: hoe kunnen we er voor zorgen dat hij dat wel kan. Niet: hoe kunnen ze zo min mogelijk tijd met hem doorbrengen.

Iemand hierboven noemde intieme terreur. Die term is wel degelijk bekend bij de rechtbank en hulpverleners en als daar sprake van is heeft het invloed op wat haalbaar wordt geacht in de samenwerking tussen ouders. Er zal alleen eerst vastgesteld moeten worden of daar sprake van is, en dan kom je uit bij oa Veilig Thuis.

Je mag van advocaat switchen. Of dat handig en helpend is, is een ander verhaal. Dat je afhankelijk bent van een toevoeging heeft geen invloed op je keuzevrijheid van advocaat. Je hebt deze advocaat dus ook zelf gekozen. Op welke gronden heb je voor deze gekozen?
Advocaten procederen regelmatig op toevoeging en dat heeft over het algemeen geen invloed op hoe ze hun vak doen. Het hoort erbij, en ze krijgen gewoon betaald. Jullie zitten nog in de normale scheiding onderhandelingen, geen rare en slepende jarenlange procedure.
Luister goed naar waarom je advocaat denkt dat het niet direct goed of zinvol is om iets voor de rechter te brengen. Hij heeft daar argumenten voor en ‘geen zin’ zal daar niet bij horen. Die argumenten zijn ergens op gebaseerd, en dan verwijs ik ook naar de vragen die ik hierboven stelde.

Mijn advies:
Maak je advocaat goed duidelijk wat jij wilt, maar luister ook goed naar je advocaat (dat is wat anders dan maar meegaan in wat hij zegt) en stel kritische vragen over waarom hij denkt dat het zo moet.
Ben jij het daar niet mee eens, dan zal je advocaat toch jouw wensen moeten volgen. Hij werkt voor jou, ook op toevoeging.

Als je je echt zorgen maakt over de kinderen bij vader, overleg dan met Veilig Thuis. Ook al denk jij dat ze het echte probleem niet zien, je kunt nu eenmaal niet op basis van alleen je eigen verhaal vader en de kinderen beperken in hun juridische rechten op omgang en gezinsleven met elkaar.

Sterkte!

Wij kunnen niet beoordelen of jouw advocaat gelijk heeft in jouw specifieke situatie, maar het is volgens mij wel correct dat 50/50 het uitgangspunt is.

Bedenk goed dat een goed advocaat jou niet naar de mond praat, maar eerlijk is tegen jou. Ook als jij dat niet wil horen.

Sterkte.

To allereerst zou ik hulp voor jezelf zoeken, dit gaat nl een hele lange en ik vrees vervelende weg worden. Als je geen sterke achterban hebt, heb je echt iemand anders nodig die jou overeind gaat houden de komende tijd.

Hoe rot de situatie ook is tussen jullie een kind heeft recht op beide ouders. Totdat bewezen is dat 1 van de ouders niet goed voor de kinderen is kun je hier helaas niet zoveel tegen doen. Je zal.l dus een dossier op moeten bouwen en aan moeten kunnen tonen dat vader niet goed voor de kinderen is en dan naar de rechter.
Dit klinkt heel oneerlijk maar werkt 2 kanten op. Dit zorgt er nl ook voor dat hij ze nooit zomaar bij jou weg kan houden met onwaarheden.

Het klopt dat kinderen onder de 12 hier weinig over te zeggen hebben en ook 12 jaar is geen harde grens wat ouders nog wel eens denken.

Co- ouderschap is vaak wel het uitgangspunt wanneer ouders allebei voor de kinderen willen zorgen dus ik ben bang dat je daar niet aan ontkomt. Omdat je snachts werkt zal je zelfs niet anders kunnen want de kinderen kunnen niet alleen thuis blijven.

Stippestaartje schreef: ↑

18-05-2024 08:59

Goh wat bijzonder, een man die voor meer dan de helft z’n kinderen wil hebben maar er nu 1 middagje in de week mee optrekt. Ik zou idd zorgen dat je zoveel mogelijk bewijs hebt van de huidige verdeling. Waarom wil hij dan niet NU al zijn kinderen meer zien? Nou ja ik weet het antwoord eigenlijk al.

Nou ja zeg, er zijn genoeg plausibele verklaringen voor een scheve verdeling nu.

Vader logeert bij zijn moeder en de kinderen blijven thuis in hun gezamenlijke woning met hun moeder. Geen informatie hoe groot de afstand is en of het überhaupt met school te regelen is dat de kinderen doordeweeks ook bij vader zijn. Is er bij oma voldoende ruimte om de kinderen op te vangen. Bij meerdere kinderen en al een logerend volwassen kind komt oma misschien gewoon plek tekort.

En dat soort praktische bezwaren kan dus allemaal opgelost worden als vader tezijnertijd een eigen woning betrekt. Even los van de krappe woningmarkt dan hè.

Eve schreef: ↑

18-05-2024 10:17

Wij kunnen niet beoordelen of jouw advocaat gelijk heeft in jouw specifieke situatie, maar het is volgens mij wel correct dat 50/50 het uitgangspunt is.

Bedenk goed dat een goed advocaat jou niet naar de mond praat, maar eerlijk is tegen jou. Ook als jij dat niet wil horen.

Sterkte.

Exact. Een goede advocaat is realistisch en houdt zijn emoties en oordelen erbuiten. Die wil vooruit in het proces en kijkt naar wat haalbaar is.

Alsnog heel veel sterkte TO.

Heb je een familielid of een vriend/vriendin die je hierin je bondgenoot kan maken? Het kan echt veel helpen als je 1 persoon hebt die ook alle ins en outs weet, en die met jou kan doorpraten wat er gebeurt en afgesproken wordt.

Voor de officiele zaken is er je advocaat. Maar het kan fijn zijn om iemand te hebben waarmee je doorspreekt wat jouw advocaat je verteld heeft. En die meegaat naar dit soort gesprekken. Je klinkt niet sterk genoeg om dit alleen te doen, en dat is helemaal geen schande. Juist als je in een relatie hebt gezeten met emotionele mishandeling, is het niet meer dan logisch dat je niet ineens voor je eigen belangen op kunt komen nu. Dat is juist wat je al die jaren is afgeleerd. En die reflex kun je niet zomaar omdraaien.

Ravintola schreef: ↑

18-05-2024 11:22

Nou ja zeg, er zijn genoeg plausibele verklaringen voor een scheve verdeling nu.

Vader logeert bij zijn moeder en de kinderen blijven thuis in hun gezamenlijke woning met hun moeder. Geen informatie hoe groot de afstand is en of het überhaupt met school te regelen is dat de kinderen doordeweeks ook bij vader zijn. Is er bij oma voldoende ruimte om de kinderen op te vangen. Bij meerdere kinderen en al een logerend volwassen kind komt oma misschien gewoon plek tekort.

En dat soort praktische bezwaren kan dus allemaal opgelost worden als vader tezijnertijd een eigen woning betrekt. Even los van de krappe woningmarkt dan hè.

Dat snap ik ook nog wel, maar pa kan prima de kinderen vaker een middag ophalen, bij hem laten mee-eten etc. Hoe het nu gaat en wat hij wil zijn wel twee uitersten. Maar goed, deze vader wil helemaal niet voor z’n kinderen zorgen, hij wil z’n ex dwarszitten.

Of deze vader krijgt de kans niet om voor zijn kinderen te zorgen….