
Scheiden, wat doe je in de tussentijd?
dinsdag 19 november 2019 om 10:58
Mijn man heeft een paar weken geleden aangegeven dat hij wil scheiden. We hebben kinderen en wonen in een koophuis. We hebben allebei een baan, maar geen spaargeld. We verdienen beiden een gemiddeld salaris, maar houden niet enorm veel over aan het einde van de maand.
Hij is inmiddels, op mijn verzoek, het huis uit en slaapt bij vrienden en familie. We betalen samen de vaste lasten door zoals we dat voorheen ook deden.
Hij komt een paar keer per week eten en de kinderen naar bed brengen, in het weekend ziet hij de kids ook. Nu wil hij perse doordeweeks ook een aantal nachten in huis blijven slapen zodat hij kan “opstaan met de kinderen” voordat die naar school. Hier hebben wij nu onenigheid over, want dit gaat mij te ver.
We hebben helaas niet de financiële middelen nu een woning erbij te regelen waar hij evt ook de kinderen kan “ontvangen”. De scheiding is nog niet in gang gezet, het vooruitzicht van het vinden van een nieuwe woning is niet heel rooskleurig in de huidige markt. We zullen dus echt een goede oplossing moeten vinden voor de tussentijd.
Wat mag ik hier allemaal van vinden? Zijn er mensen die kunnen vertellen hoe zij dit hebben aangepakt? Wie bepaalt nu wat de omgangsregeling met de kids is in de tussentijd? Wie bepaalt of hij in het huis mag zijn? Moet ik flexibeler zijn en vaker het huis verlaten om hem ruimte te geven?
Ik weet dat ik een voorlopige voorziening kan aanvragen, maar ik ben nog op het punt dat ik hoop een vechtscheiding te kunnen voorkomen.
Hij is inmiddels, op mijn verzoek, het huis uit en slaapt bij vrienden en familie. We betalen samen de vaste lasten door zoals we dat voorheen ook deden.
Hij komt een paar keer per week eten en de kinderen naar bed brengen, in het weekend ziet hij de kids ook. Nu wil hij perse doordeweeks ook een aantal nachten in huis blijven slapen zodat hij kan “opstaan met de kinderen” voordat die naar school. Hier hebben wij nu onenigheid over, want dit gaat mij te ver.
We hebben helaas niet de financiële middelen nu een woning erbij te regelen waar hij evt ook de kinderen kan “ontvangen”. De scheiding is nog niet in gang gezet, het vooruitzicht van het vinden van een nieuwe woning is niet heel rooskleurig in de huidige markt. We zullen dus echt een goede oplossing moeten vinden voor de tussentijd.
Wat mag ik hier allemaal van vinden? Zijn er mensen die kunnen vertellen hoe zij dit hebben aangepakt? Wie bepaalt nu wat de omgangsregeling met de kids is in de tussentijd? Wie bepaalt of hij in het huis mag zijn? Moet ik flexibeler zijn en vaker het huis verlaten om hem ruimte te geven?
Ik weet dat ik een voorlopige voorziening kan aanvragen, maar ik ben nog op het punt dat ik hoop een vechtscheiding te kunnen voorkomen.

zondag 24 november 2019 om 13:10
Niet iedereen heeft zomaar een paar honderd euro over om een kamer erbij te huren, terwijl man gewoon terecht kan bij familie en vrienden in de buurt. Prima oplossing toch? Als TO die mogelijkheid ook had, had ze dat vast ook gedaan. Maar ze heeft niemand in de buurt zegt ze zelf. Ik blijf dus bij mijn mening.
zondag 24 november 2019 om 13:14
Mwah, ik vind dat to wel heel hard geduwd wordt op rechten en plichten. Hij wilde scheiden, geen therapie.
Dat betekent dus dat alle samenwonende of getrouwde mensen ineens voor een voldongen feit kunnen komen te staan, ook al heb je geen sociaal netwerk of geld om het op te lossen, om 50% dakloos te zijn? Gewoon omdat de ander de stekker eruit trekt? De ander die wel een sociaal netwerk heeft?
Dat betekent dus dat alle samenwonende of getrouwde mensen ineens voor een voldongen feit kunnen komen te staan, ook al heb je geen sociaal netwerk of geld om het op te lossen, om 50% dakloos te zijn? Gewoon omdat de ander de stekker eruit trekt? De ander die wel een sociaal netwerk heeft?
zondag 24 november 2019 om 13:17
Nee, geen prima oplossing. Deze oplossing is alleen oke voor TO. Niet voor man & kinderenLidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑24-11-2019 13:10Niet iedereen heeft zomaar een paar honderd euro over om een kamer erbij te huren, terwijl man gewoon terecht kan bij familie en vrienden in de buurt. Prima oplossing toch? Als TO die mogelijkheid ook had, had ze dat vast ook gedaan. Maar ze heeft niemand in de buurt zegt ze zelf. Ik blijf dus bij mijn mening.
En ze kan ook een weekendje weg gaan, en man bij kinderen laten. In een weekend kan ze best iemand bezoeken uit de buurt
En ik snap, dat het kut is. Echt
zondag 24 november 2019 om 13:18
ja, kut he??coravanmora schreef: ↑24-11-2019 13:14Mwah, ik vind dat to wel heel hard geduwd wordt op rechten en plichten. Hij wilde scheiden, geen therapie.
Dat betekent dus dat alle samenwonende of getrouwde mensen ineens voor een voldongen feit kunnen komen te staan, ook al heb je geen sociaal netwerk of geld om het op te lossen, om 50% dakloos te zijn? Gewoon omdat de ander de stekker eruit trekt? De ander die wel een sociaal netwerk heeft?
het leven is echt niet altijd lollig hoor
zondag 24 november 2019 om 13:33
Precies. Natuurlijk heeft de man ook zijn rechten. Zelfs evenveel als TO. Maar dat betekent niet dat hij dat recht tot achter de komma meteen op hoeft te eisen. Zo te lezen doet hij dat ook niet.coravanmora schreef: ↑24-11-2019 13:14Mwah, ik vind dat to wel heel hard geduwd wordt op rechten en plichten. Hij wilde scheiden, geen therapie.
Dat betekent dus dat alle samenwonende of getrouwde mensen ineens voor een voldongen feit kunnen komen te staan, ook al heb je geen sociaal netwerk of geld om het op te lossen, om 50% dakloos te zijn? Gewoon omdat de ander de stekker eruit trekt? De ander die wel een sociaal netwerk heeft?
Ik zou wel wat water bij de wijn proberen te doen TO. Maar praat met hem. Leg uit waarom het voor jou zo moeilijk is om aan zijn verzoek te voldoen. Wellicht komt hij wel met een redelijke oplossing.
Verder wil ik je veel sterkte wensen. Is niet niks allemaal

zondag 24 november 2019 om 14:09
probeer het zakelijk te zienLidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑24-11-2019 13:41Ik zou mijn ex waarschijnlijk de nek omgedraaid hebben als hij vond dat hij bij mij kon blijven wonen in ons huis tijdens de scheiding, gewoon omdat hij daar recht op had. Gelukkig pleurde hij direct op nadat het woord scheiden gevallen was.
Hij wil niet bij jou wonen (danwel TO) maar in het huis met zijn kinderen
Dus TO moet ook helemaal niet voor hem koken (mag gerust, hoeft niet) of het bed te delen.
Hij heeft geen enkele aanspraak op haar, haar activiteiten, haar aandacht, of haar lichaam
Maar wel net zoveel aanspraak op hun spullen en hun kinderen
lilalinda wijzigde dit bericht op 24-11-2019 14:52
0.07% gewijzigd

zondag 24 november 2019 om 14:51
coravanmora schreef: ↑24-11-2019 13:14Mwah, ik vind dat to wel heel hard geduwd wordt op rechten en plichten. Hij wilde scheiden, geen therapie.
Dat betekent dus dat alle samenwonende of getrouwde mensen ineens voor een voldongen feit kunnen komen te staan, ook al heb je geen sociaal netwerk of geld om het op te lossen, om 50% dakloos te zijn? Gewoon omdat de ander de stekker eruit trekt? De ander die wel een sociaal netwerk heeft?
Of deels dakloos, of het huis nog samen delen.
Daar koos je samen voor toen je samen een huis kocht (of allebei het huurcontract ondertekende).
zondag 24 november 2019 om 14:52
Staat het huis in de verkoop? Als TO het huis niet wil verkopen zodat zij en ex wegen kunnen scheiden dan moet ze wel accepteren dat haar ex komt en gaat zo vaak als hij wil.
Als het huis in de verkoop staat en overwaarde heeft snap ik de issue niet. In de huidige markt zou het niet heel lang moeten duren voordat het huis verkocht is. In de tussentijd kunnen ze zich beide inschrijven bij de woningstichting of bij een makelaar.
Dat de man wil scheiden en geen therapie wil, is zijn goed recht. Soms ben je gewoon klaar met een relatie en is het gevoel weg. Misschien heeft hij wel een ander, dan nog is het beter dat hij de stekker eruit trekt ipv TO voor gek te houden.
Bottom line is, man wil weg. Huis is van beide EN heeft overwaarde. Verkoop de boel en zoek beide een eigen woning.
In de tussentijd zal TO moeten slikken. Ik zie geen enkele scenario waar een man met weinig middelen die de helft van alle vaste lasten betaalt alles achter gaat laten om vervolgens dakloos te zijn. Hou in gedachte dat familie en vrienden niemand gaat opvangen voor langere tijd. Na een bepaalde periode zul je voor hen ook een last worden. Dit zal de reden zijn waarom de ex van TO nu vaker thuis wil zijn.
Als het huis in de verkoop staat en overwaarde heeft snap ik de issue niet. In de huidige markt zou het niet heel lang moeten duren voordat het huis verkocht is. In de tussentijd kunnen ze zich beide inschrijven bij de woningstichting of bij een makelaar.
Dat de man wil scheiden en geen therapie wil, is zijn goed recht. Soms ben je gewoon klaar met een relatie en is het gevoel weg. Misschien heeft hij wel een ander, dan nog is het beter dat hij de stekker eruit trekt ipv TO voor gek te houden.
Bottom line is, man wil weg. Huis is van beide EN heeft overwaarde. Verkoop de boel en zoek beide een eigen woning.
In de tussentijd zal TO moeten slikken. Ik zie geen enkele scenario waar een man met weinig middelen die de helft van alle vaste lasten betaalt alles achter gaat laten om vervolgens dakloos te zijn. Hou in gedachte dat familie en vrienden niemand gaat opvangen voor langere tijd. Na een bepaalde periode zul je voor hen ook een last worden. Dit zal de reden zijn waarom de ex van TO nu vaker thuis wil zijn.

zondag 24 november 2019 om 15:24
Ach dat is nooit een discussie geweest bij ons aangezien hij zsm een huis wilde om zijn minnares in huis te nemen, dus huurt hij nu een belachelijk duur appartement om in samen te wonen. We hadden een gezamenlijke huurwoning die dus van mij werd. Maar als hij dus van 2 walletjes wilde blijven eten had ik hem persoonlijk de deur uitgetraptlilalinda schreef: ↑24-11-2019 14:09probeer het zakelijk te zien
Hij wil niet bij jou wonen (danwel TO) maar in het huis met zijn kinderen
Dus TO moet ook helemaal niet voor hem koken (mag gerust, hoeft niet) of het bed te delen.
Hij heeft geen enkele aanspraak op haar, haar activiteiten, haar aandacht, of haar lichaam
Maar wel net zoveel aanspraak op hun spullen en hun kinderen

maandag 25 november 2019 om 02:07
Als je van mening bent dat je ex niet in het gezamenlijk huis mag blijven terwijl de scheiding nog niet afgewikkeld is dan kan je nog altijd zelf uit huis gaan.Lidl’s-Annie-Aardbei schreef: ↑24-11-2019 13:41Ik zou mijn ex waarschijnlijk de nek omgedraaid hebben als hij vond dat hij bij mij kon blijven wonen in ons huis tijdens de scheiding, gewoon omdat hij daar recht op had. Gelukkig pleurde hij direct op nadat het woord scheiden gevallen was.

maandag 25 november 2019 om 11:20
Zou kunnen, maar ik ging in mijn geval geen ruimte maken voor mijn ex en zijn vriendinnetje, en hij was degene die wel particulier kon huren met zijn salaris en ik niet, dus opgerot. Ik zou dan waarschijnlijk nu nog gewacht hebben op een sociale huurwoning terwijl ik met mijn kinderen bij mijn moeder ofzo inwoonde.
Maar mijn situatie is dus niet te vergelijken met die van TO. Ik zeg toch ook dat hij er vast “recht” op heeft, maar dat het gevoelsmatig echt anders ligt, punt.
donderdag 23 januari 2020 om 12:48
Ik heb inmiddels alle feestdagen en andere feestelijke momenten overleefd en ben aardig geland. Ik heb een plek gevonden waar ik 2 nachten per week kan slapen, waardoor mijn ex in ieder geval 2 dagen/nachten bij de kinderen in ons gezamenlijke huis kan zijn. Verder komt hij nog steeds 1 avond per week eten en 1 ochtend de kinderen naar school brengen. En nee hij doet niks in het huishouden, en ja soms kook ik. Het is wat het is, ik heb ervoor gekozen niet overal een punt van te maken.
Helaas blijft mijn ex bij elk moment dat ik hem zie, druk zetten op de hele situatie. Ik heb het gevoel dat ik gevangen zit tussen 2 muren, terwijl ik wel enorm graag verder wil. We zitten nu vooral aan te hikken tegen het vinden van een nieuwe woning. Het verkopen van de gezamenlijke woning zal geen probleem zijn in de huidige markt. Maar helaas zorgt diezelfde markt ervoor dat het voor mij onmogelijk is nog iets nieuws te kopen op met mijn eigen salaris. Begrijp mij niet verkeerd, ik verdien helemaal niet slecht, maar de huizen zijn belachelijk duur geworden en simpelweg niet meer te financieren door één persoon.
Ik heb al aangeklopt bij de gemeente, maar die geven simpelweg aan niks te kunnen betekenen. Vrije sector huur kan ik helaas niet betalen, omdat ik waarschijnlijk ook niet op alimentatie hoef te rekenen.
Al met al een vervelende situatie, waar volgens mij nog velen met mij in verkeren in de huidige woningmarkt.
Helaas blijft mijn ex bij elk moment dat ik hem zie, druk zetten op de hele situatie. Ik heb het gevoel dat ik gevangen zit tussen 2 muren, terwijl ik wel enorm graag verder wil. We zitten nu vooral aan te hikken tegen het vinden van een nieuwe woning. Het verkopen van de gezamenlijke woning zal geen probleem zijn in de huidige markt. Maar helaas zorgt diezelfde markt ervoor dat het voor mij onmogelijk is nog iets nieuws te kopen op met mijn eigen salaris. Begrijp mij niet verkeerd, ik verdien helemaal niet slecht, maar de huizen zijn belachelijk duur geworden en simpelweg niet meer te financieren door één persoon.
Ik heb al aangeklopt bij de gemeente, maar die geven simpelweg aan niks te kunnen betekenen. Vrije sector huur kan ik helaas niet betalen, omdat ik waarschijnlijk ook niet op alimentatie hoef te rekenen.
Al met al een vervelende situatie, waar volgens mij nog velen met mij in verkeren in de huidige woningmarkt.
donderdag 23 januari 2020 om 12:53
Kun je meer gaan werken? salaris omhoog?emmalien schreef: ↑23-01-2020 12:48Ik heb inmiddels alle feestdagen en andere feestelijke momenten overleefd en ben aardig geland. Ik heb een plek gevonden waar ik 2 nachten per week kan slapen, waardoor mijn ex in ieder geval 2 dagen/nachten bij de kinderen in ons gezamenlijke huis kan zijn. Verder komt hij nog steeds 1 avond per week eten en 1 ochtend de kinderen naar school brengen. En nee hij doet niks in het huishouden, en ja soms kook ik. Het is wat het is, ik heb ervoor gekozen niet overal een punt van te maken.
Helaas blijft mijn ex bij elk moment dat ik hem zie, druk zetten op de hele situatie. Ik heb het gevoel dat ik gevangen zit tussen 2 muren, terwijl ik wel enorm graag verder wil. We zitten nu vooral aan te hikken tegen het vinden van een nieuwe woning. Het verkopen van de gezamenlijke woning zal geen probleem zijn in de huidige markt. Maar helaas zorgt diezelfde markt ervoor dat het voor mij onmogelijk is nog iets nieuws te kopen op met mijn eigen salaris. Begrijp mij niet verkeerd, ik verdien helemaal niet slecht, maar de huizen zijn belachelijk duur geworden en simpelweg niet meer te financieren door één persoon.
Ik heb al aangeklopt bij de gemeente, maar die geven simpelweg aan niks te kunnen betekenen. Vrije sector huur kan ik helaas niet betalen, omdat ik waarschijnlijk ook niet op alimentatie hoef te rekenen.
Al met al een vervelende situatie, waar volgens mij nog velen met mij in verkeren in de huidige woningmarkt.