Geld & Recht
alle pijlers
Wat te doen met spaargeld: starter?
zondag 23 oktober 2022 om 16:37
Hey allen,
Ik ben nu ondertussen een jaar aan het werk. Ik woon nog thuis, zodat ik lekker kan sparen. Dat gaat wel lekker en ondertussen heb ik zo'n 50k spaargeld.
Ik heb geen haast het huis uit te gaan en verwacht ergens over 2 - 5 jaar een huis te kopen.
Ik verwacht vanaf januari tussen de 3500 en 4000 bruto te verdienen per maand. 1 jan 2025 verwacht ik rond de 115k spaargeld te hebben.
Best veel geld. Alleen, ik vind het zo zonde dat het zo snel minder waard wordt met de huidige inflatie en bizar lage rendement op spaargeld. Beleggen lijkt me voor zo korte horizon geen optie. Ik kan al wat simpele inboelel gaan kopen, maar dat zet ook weinig zoden aan de dijk....
Wat zouden jullie doen met dit spaargeld? Laten staan op spaarrekening? Spaardeposito?
Ik neig zelf naar maar gewoon laten staan en maar accepteren dat t minder waard wordt...
Ik ben nu ondertussen een jaar aan het werk. Ik woon nog thuis, zodat ik lekker kan sparen. Dat gaat wel lekker en ondertussen heb ik zo'n 50k spaargeld.
Ik heb geen haast het huis uit te gaan en verwacht ergens over 2 - 5 jaar een huis te kopen.
Ik verwacht vanaf januari tussen de 3500 en 4000 bruto te verdienen per maand. 1 jan 2025 verwacht ik rond de 115k spaargeld te hebben.
Best veel geld. Alleen, ik vind het zo zonde dat het zo snel minder waard wordt met de huidige inflatie en bizar lage rendement op spaargeld. Beleggen lijkt me voor zo korte horizon geen optie. Ik kan al wat simpele inboelel gaan kopen, maar dat zet ook weinig zoden aan de dijk....
Wat zouden jullie doen met dit spaargeld? Laten staan op spaarrekening? Spaardeposito?
Ik neig zelf naar maar gewoon laten staan en maar accepteren dat t minder waard wordt...
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 08:35
Dat was ook mijn bedoeling, om je een beetje te prikkelen.Student201 schreef: ↑24-10-2022 08:20
Ik reageer misschien erg verdedigend. Maar je zet me wel aan het denken, dus dat is goed.
Of het erg is dat mensen lang thuis wonen, dat hangt erg af van de situatie. Over het algemeen genomen komt er wel een punt dat het je ontwikkeling in de weg gaat staan, nog los van de invloed op andere gezinsleden. En dan spelen er ook nog allerlei culturele opvattingen mee.
Je zult er voor jezelf een weg in moeten vinden. Wat mijn alarmbellen doet afgaan in je posts is de vermijding die ik op heel veel verschillende manieren zie terugkomen. Je bouwt mooie luchtkastelen om dingen niet te hoeven. Zo’n overtuiging als “ik kan pas uit huis wanneer ik een huis met een tuin kan betalen”. De realiteit is natuurlijk dat de meeste mensen meerdere keren verhuizen voor ze op hun definitieve stek zitten. Waarom zou dat voor jou ineens anders zijn? Je schuift veel dingen voor je uit, maar je leven gebeurt in het hier en nu.
Voor de meeste mensen met mentale problemen is terugtrekken uit het dagelijks leven onderdeel van het probleem en niet van de oplossing. En dat heeft een dun lijntje met het vinden van een goede balans tussen belasting en belastbaarheid. Dus dat is soms best ingewikkeld.
Nu ga ik aan het werk, dus wens je veel succes!
anoniem_6374e8ea7e77c wijzigde dit bericht op 24-10-2022 08:42
1.69% gewijzigd
maandag 24 oktober 2022 om 08:39
Het is alleen de vraag of de ouders zich volledig uitspreken in wat ze willen.
Ik als moeder moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat mijn kinderen op hun 35ste nog bij me wonen en al helemaal niet als ze vrijwel niks meebetalen.
Je kan wel makkelijk zeggen dat je ouders niet willen dat je meebetaald, maar je kan als zoon ook een standpunt/verantwoordelijkheid innemen en gewoon zeggen dat je meebetaald/kostgeld betaald.
En misschien vinden jou ouders het heerlijk dat je nog thuis bent, maar besef ook dat ze zich misschien niet helemaal durven uit te spreken omdat je bepaalde psychische problemen hebt, omdat ze je het niet moeilijker willen maken.
Ik val een beetje over hoe makkelijk je het allemaal maar aanneemt en daarom ook zelf iig vrijwel geen finnciele verantwoordelijkheid neemt in het huishoudelijke leven. Of je praktisch helpt weet ik niet, want daar spreek je je niet over uit.
Ik als moeder moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat mijn kinderen op hun 35ste nog bij me wonen en al helemaal niet als ze vrijwel niks meebetalen.
Je kan wel makkelijk zeggen dat je ouders niet willen dat je meebetaald, maar je kan als zoon ook een standpunt/verantwoordelijkheid innemen en gewoon zeggen dat je meebetaald/kostgeld betaald.
En misschien vinden jou ouders het heerlijk dat je nog thuis bent, maar besef ook dat ze zich misschien niet helemaal durven uit te spreken omdat je bepaalde psychische problemen hebt, omdat ze je het niet moeilijker willen maken.
Ik val een beetje over hoe makkelijk je het allemaal maar aanneemt en daarom ook zelf iig vrijwel geen finnciele verantwoordelijkheid neemt in het huishoudelijke leven. Of je praktisch helpt weet ik niet, want daar spreek je je niet over uit.
maandag 24 oktober 2022 om 08:43
Dat is toch echt de verantwoordelijkheid van de ouders, niet van TO zelf.Soumis schreef: ↑24-10-2022 08:39Het is alleen de vraag of de ouders zich volledig uitspreken in wat ze willen.
Ik als moeder moet er eerlijk gezegd niet aan denken dat mijn kinderen op hun 35ste nog bij me wonen en al helemaal niet als ze vrijwel niks meebetalen.
Je kan wel makkelijk zeggen dat je ouders niet willen dat je meebetaald, maar je kan als zoon ook een standpunt/verantwoordelijkheid innemen en gewoon zeggen dat je meebetaald/kostgeld betaald.
En misschien vinden jou ouders het heerlijk dat je nog thuis bent, maar besef ook dat ze zich misschien niet helemaal durven uit te spreken omdat je bepaalde psychische problemen hebt, omdat ze je het niet moeilijker willen maken.
Ik val een beetje over hoe makkelijk je het allemaal maar aanneemt en daarom ook zelf iig vrijwel geen finnciele verantwoordelijkheid neemt in het huishoudelijke leven. Of je praktisch helpt weet ik niet, want daar spreek je je niet over uit.
maandag 24 oktober 2022 om 08:59
Dit ten eerste. Daarnaast denk ik dat ik mijn ouders best goed kan inschatten. Ik heb aangeboden kostgeld te betalen. Maar het zit ook al in kleine dingen: haal ik een keer friet bv, krijg ik bij thuiskomst "wel even een tikkie sturen hoor". Meestal zeg ik dan iets als "jaa ik kijk wel". Reactie is dan "nee, dat hoef jij niet te betalen". Jaa, ik weet dat het erg verwend is en dat vind ik zelf ook. Vandaar dat ik ook meestal zeg "jaa ik kijk wel". Soms stuur ik idd een tikkie, soms niet.GreenLadyFern schreef: ↑24-10-2022 08:43Dat is toch echt de verantwoordelijkheid van de ouders, niet van TO zelf.
Mijn ouders zouden niet blij zijn als ik op mn 35e nog thuis woon denk ik. Maar nu vinden ze dat zeker niet erg en eerder nog wel gezellig.
Ik doe niet heel veel in het huishouden (blijkbaar is dit toch een belangrijk punt). Ik kook af en toe, dek de tafel, ruim af, laat de hond uit etc. Ik stofzuig als het me gevraagd wordt doe de was als t me gevraagd wordt etc. Alleen t ding is, mam is mega perfectionistisch en opgeruimd. Tegen de tijd dat ik de stofzuiger eens zou pakken, heeft mam al 3x gezuigd.
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 10:19
Praat je wel eens met je therapeut over de dynamiek in jullie gezin?Student201 schreef: ↑24-10-2022 08:59Alleen t ding is, mam is mega perfectionistisch en opgeruimd. Tegen de tijd dat ik de stofzuiger eens zou pakken, heeft mam al 3x gezuigd.
maandag 24 oktober 2022 om 10:34
Nee. Hoezo zou dat nodig zijn?
Ik vind de dynamiek zoals die in ons gezin is vrij bizar en ouderwets. Hier hebben we allemaal (uiteraard) ons aandeel in. Ik ben me hiervan bewust en weet dat ik t zeker anders zou doen.
Mam is echt een schat van een vrouw, maar gaat hierin veel te ver wat mij betreft. Ik ben minder van t opruimen dan haar. Beneden ruim ik alles netjes op (probeer ik), omdat zij dat graag zo wil. Ruim ik op mn eigen kamer iets niet op, dan komt het voor dat zij dat doet. Al vaak zat gezegd dat ze dat niet moet doen en het mijn eigen verantwoordelijkheid is. Maar dan doet ze het toch. Tjahh....
Niet quoten pls, want denk dat ik dit straks aanpas. Laten we nu vooral ook niet alsof dit mijn probleem veroorzaakt. Maar als je wilt weten hoe ik denk over de gezinsdynamiek: daar heb ik zeker mijn bedenkingen over
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 11:06
Alles wat je meemaakt vormt je. De gezinsdynamiek, je vrienden, school, etc.
Wat dat betreft heeft de gezinsdynamiek zeker bijgedragen aan hoe ik ben. Ik kan me echter niet voorstellen dat de gezinsdynamiek bijdraagt aan mijn huidige problematiek. Ik ben best wel overgevoelig en onzeker denk ik, en dat ligt denk ik vooral aan mijn genen + ontwikkeling/school. Ik vond heel moeilijk aansluiting in de brugklas en ben voor mn gevoel ook gespest geworden toen. Vanaf de 2e niet meer, maar ik denk wel dat dit heel veel met mijn zelfvertrouwen gedaan heeft.
De aanleg om snel angstig te zijn, te piekeren etc, zit in de familie.
Ik zou niet weten met wat voor insteek ik dat gesprek met de psycholoog zou moeten starten eigenlijk.
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 11:21
Je zou bijvoorbeeld kunnen beginnen over je wens om op eigen benen te staan en dan van daaruit kijken wat daar allemaal invloed op heeft.
Iemand die tijdens z’n studie op kamers gaat wonen leert in kleine stapjes hoe het volwassen leven werkt.
Jij hebt aan de ene kant al een heel volwassen leven (je verdient een serieus salaris) maar thuis leef je eigenlijk nog als een kind. (Je doet taken in opdracht, hoeft geen verantwoordelijkheid te dragen). Dat maakt de stap naar een koophuis met een tuin wel een héle grote.
Iemand die tijdens z’n studie op kamers gaat wonen leert in kleine stapjes hoe het volwassen leven werkt.
Jij hebt aan de ene kant al een heel volwassen leven (je verdient een serieus salaris) maar thuis leef je eigenlijk nog als een kind. (Je doet taken in opdracht, hoeft geen verantwoordelijkheid te dragen). Dat maakt de stap naar een koophuis met een tuin wel een héle grote.
maandag 24 oktober 2022 om 11:29
Al zit hier een kern van waarheid in, al denk ik wel dat op kamers zitten overrated is. Jaaa, je leert er zeker heel veel van. Maar een groot gedeelte van de studenten op kamers, kookt hooguit 1x, leeft ongezond, opruimen is al helemaal zeldzaam en in het weekend gaat de vuile was mee naar huis. Geldt niet voor iedereen uiteraard en nog steeds leer je er zeker veel van. Maar het is zeker geen must.blauwemok schreef: ↑24-10-2022 11:21Je zou bijvoorbeeld kunnen beginnen over je wens om op eigen benen te staan en dan van daaruit kijken wat daar allemaal invloed op heeft.
Iemand die tijdens z’n studie op kamers gaat wonen leert in kleine stapjes hoe het volwassen leven werkt.
Jij hebt aan de ene kant al een heel volwassen leven (je verdient een serieus salaris) maar thuis leef je eigenlijk nog als een kind. (Je doet taken in opdracht, hoeft geen verantwoordelijkheid te dragen). Dat maakt de stap naar een koophuis met een tuin wel een héle grote.
Ik heb een aantal maanden op kamers gewoond in het buitenland. Heb me daar prima gered, dus ik maak me geen zorgen dat op mezelf wonen niet lukt. Ik zal het wel anders doen dan dat het thuis gaat.
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 11:46
Er bestaat ook zoiets als groepswonen. Dat heb je in allerlei vormen, voor jongeren/ ouderen/ mensen met een handicap of psychische problemen of gewoon mensen die het fijner vinden om met meer mensen in een huis te wonen.
https://nl.woongroep.net/nl/category/12
https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuw ... vrijgezel/
https://nl.woongroep.net/nl/category/12
https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuw ... vrijgezel/
Voor iedereen een groene tuin
maandag 24 oktober 2022 om 12:47
Nee ik vind dus niet dat die verantwoordelijkheid alleen bij ouders ligt. Als je als kind volwassen ben, dan kan je ook zelf even verder denken dan je neus lang is.Student201 schreef: ↑24-10-2022 08:59Dit ten eerste. Daarnaast denk ik dat ik mijn ouders best goed kan inschatten. Ik heb aangeboden kostgeld te betalen. Maar het zit ook al in kleine dingen: haal ik een keer friet bv, krijg ik bij thuiskomst "wel even een tikkie sturen hoor". Meestal zeg ik dan iets als "jaa ik kijk wel". Reactie is dan "nee, dat hoef jij niet te betalen". Jaa, ik weet dat het erg verwend is en dat vind ik zelf ook. Vandaar dat ik ook meestal zeg "jaa ik kijk wel". Soms stuur ik idd een tikkie, soms niet.
Mijn ouders zouden niet blij zijn als ik op mn 35e nog thuis woon denk ik. Maar nu vinden ze dat zeker niet erg en eerder nog wel gezellig.
Ik doe niet heel veel in het huishouden (blijkbaar is dit toch een belangrijk punt). Ik kook af en toe, dek de tafel, ruim af, laat de hond uit etc. Ik stofzuig als het me gevraagd wordt doe de was als t me gevraagd wordt etc. Alleen t ding is, mam is mega perfectionistisch en opgeruimd. Tegen de tijd dat ik de stofzuiger eens zou pakken, heeft mam al 3x gezuigd.
Daarom heb ik het dus over verantwoordelijkheid nemen. Je vraagt nu alles aan je ouders en legt daarbij bij hen de verantwoordelijkheid. Je kan ook zeggen 'ik betaal kostgeld', want ik heb een goed betaalde baan en ik kan niet meer van jullie verwachten dat jullie mij helemaal financieel onderhouden.
Je schuift het allemaal heel makkelijk van je af, is mijn mening.
maandag 24 oktober 2022 om 15:55
Mag ik zeggen, alsjeblieft niet? Je moet wonen in een woongroep of groepswonen niet verwarren met de vanzelfsprekendheid van een psychisch instabiele huisgenoot. Ik kom uit een woongroep en we prikten er zo doorheen. Je moet in een woongroep gaan wonen, omdat de manier van leven je past (soort alternatief studentenhuis). Niet omdat je issues hebt. Je doet daar geen enkele woongroep een plezier mee. Het kan wel een goede reden zijn, omdat je het samenleven met anderen gewoon leuk(er) vindt. Maar dan is de reden wel heel anders.GroenTuintje schreef: ↑24-10-2022 11:46Er bestaat ook zoiets als groepswonen. Dat heb je in allerlei vormen, voor jongeren/ ouderen/ mensen met een handicap of psychische problemen of gewoon mensen die het fijner vinden om met meer mensen in een huis te wonen.
https://nl.woongroep.net/nl/category/12
https://www.metronieuws.nl/in-het-nieuw ... vrijgezel/
maandag 24 oktober 2022 om 17:13
Ik heb best wat collega's die volwassen kinderen thuis hebben wonen, omdat ze geen betaalbare woning kunnen vinden. Je bent dus zeker geen uitzondering.
Spaar gewoon door tot je een woning kunt financieren of maak een afspraak met een financieel adviseur.
Je bent aan niemand verantwoording schuldig en het is heel fijn om zonder studieschuld en met een goed gevulde spaarrekening je werkend leven te beginnen. Goed gedaan!
Spaar gewoon door tot je een woning kunt financieren of maak een afspraak met een financieel adviseur.
Je bent aan niemand verantwoording schuldig en het is heel fijn om zonder studieschuld en met een goed gevulde spaarrekening je werkend leven te beginnen. Goed gedaan!
maandag 24 oktober 2022 om 17:16
Dit past ook niet bij mij. Lief dat je meedenkt wel groentuintjeHoerabanaan schreef: ↑24-10-2022 15:55Mag ik zeggen, alsjeblieft niet? Je moet wonen in een woongroep of groepswonen niet verwarren met de vanzelfsprekendheid van een psychisch instabiele huisgenoot. Ik kom uit een woongroep en we prikten er zo doorheen. Je moet in een woongroep gaan wonen, omdat de manier van leven je past (soort alternatief studentenhuis). Niet omdat je issues hebt. Je doet daar geen enkele woongroep een plezier mee. Het kan wel een goede reden zijn, omdat je het samenleven met anderen gewoon leuk(er) vindt. Maar dan is de reden wel heel anders.
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 17:17
Thankss!Dokje schreef: ↑24-10-2022 17:13Ik heb best wat collega's die volwassen kinderen thuis hebben wonen, omdat ze geen betaalbare woning kunnen vinden. Je bent dus zeker geen uitzondering.
Spaar gewoon door tot je een woning kunt financieren of maak een afspraak met een financieel adviseur.
Je bent aan niemand verantwoording schuldig en het is heel fijn om zonder studieschuld en met een goed gevulde spaarrekening je werkend leven te beginnen. Goed gedaan!
Zwetser
maandag 24 oktober 2022 om 17:46
TO, je hoeft helemaal niet weg bij je ouders als je dat niet wil. Lijkt me momenteel in jouw situatie ook niet aan de orde en gezien de woningmarkt ook niet handig, dus goed om je spaargeld dan even weg te zetten. Wel is het misschien een goede stap om te kijken of je wat meer kan bijdragen aan het huishouden. Natuurlijk zeggen ouders vaak dat het niet hoeft, maar je kan er ook op staan of tegenin gaan. Vaste taken oppakken of zeggen dat je geen tikkies meer stuurt voor eten omdat je dat prima zelf kan betalen. Zo groei je ook wat meer naar zelfstandigheid en een eigen leven.
Wat betreft je spaargeld: goed bezig! Ik zou een deel in een of meerdere deposito's stoppen, met verschillende looptijd. Dan voorkom je iig dat je geld verdampt door inflatie. De looptijden kunnen van maanden tot jaren gekozen worden, dus je kan kiezen en je geld zo opdelen in langer vast of op korte termijn beschikbaar.
Wat betreft je spaargeld: goed bezig! Ik zou een deel in een of meerdere deposito's stoppen, met verschillende looptijd. Dan voorkom je iig dat je geld verdampt door inflatie. De looptijden kunnen van maanden tot jaren gekozen worden, dus je kan kiezen en je geld zo opdelen in langer vast of op korte termijn beschikbaar.
maandag 24 oktober 2022 om 18:00
maandag 24 oktober 2022 om 18:08
Misschien kun je je het niet voorstellen, maar er zijn ook genoeg ouders die graag uit liefde voor hun kind blijven zorgen, praktisch en financieel. Ik zie het ook bij mijn schoonouders, altijd vragen of ze kunnen komen helpen in het huishouden ofzo, terwijl de kinderen juist aan het voorbereiden zijn op mantelzorg (ze zijn in de 70 en 1 ervan is ziek). Ook zitten alle kinderen er financieel warmpjes bij terwijl schoonouders op hun spaargeld teren en willen ze toch alles betalen. Als je dan een keer iets betaalt krijg je binnen no time ongevraagd een bedrag op je rekening gestort.Soumis schreef: ↑24-10-2022 12:47Nee ik vind dus niet dat die verantwoordelijkheid alleen bij ouders ligt. Als je als kind volwassen ben, dan kan je ook zelf even verder denken dan je neus lang is.
Daarom heb ik het dus over verantwoordelijkheid nemen. Je vraagt nu alles aan je ouders en legt daarbij bij hen de verantwoordelijkheid. Je kan ook zeggen 'ik betaal kostgeld', want ik heb een goed betaalde baan en ik kan niet meer van jullie verwachten dat jullie mij helemaal financieel onderhouden.
Je schuift het allemaal heel makkelijk van je af, is mijn mening.
Zo laten ze gewoon zien dat ze van ons houden. Ze doen het graag.
maandag 24 oktober 2022 om 18:10
Het moet wel bij je passen inderdaadStudent201 schreef: ↑24-10-2022 17:16Dit past ook niet bij mij. Lief dat je meedenkt wel groentuintje
ik ken meerdere mensen die er positieve ervaringen mee hebben. Ik heb er zelf geen ervaring mee
Voor iedereen een groene tuin
maandag 24 oktober 2022 om 18:10
Tip 1: ga met die vragen naar je bankier/makelaar, die gaan je meer inzicht kunnen geven dan Viva
Tip 2: een horizon van 2 jaar is niet bijster veel qua belegging; grondstoffen bieden je gemiddeld gezien ee goede bescherming tegen inflatie, maar de prijs die je daarvoor betaalt is de volatiliteit er van (en bijgevolg het risico dat daarmee verbonden is). Inflation linked bonds zijn een alternatief (TIPS in US bijvoorbeeld), maar zijn beperkt in aanbod en lopen typisch langer dan 2 jaar.
Tip 3: als je dergelijke vragen op Viva stelt, ga dan zeker niet zelf aan het speculeren op beurs of met crypto - laat het dan liever op je eigen spaar staan
Tip 2: een horizon van 2 jaar is niet bijster veel qua belegging; grondstoffen bieden je gemiddeld gezien ee goede bescherming tegen inflatie, maar de prijs die je daarvoor betaalt is de volatiliteit er van (en bijgevolg het risico dat daarmee verbonden is). Inflation linked bonds zijn een alternatief (TIPS in US bijvoorbeeld), maar zijn beperkt in aanbod en lopen typisch langer dan 2 jaar.
Tip 3: als je dergelijke vragen op Viva stelt, ga dan zeker niet zelf aan het speculeren op beurs of met crypto - laat het dan liever op je eigen spaar staan
maandag 24 oktober 2022 om 18:59
Misschien kan je je het niet voorstellen, maar er zijn ook genoeg ouders die hun grenzen niet durven aan te geven, om wat voor reden dan ook.GreenLadyFern schreef: ↑24-10-2022 18:08Misschien kun je je het niet voorstellen, maar er zijn ook genoeg ouders die graag uit liefde voor hun kind blijven zorgen, praktisch en financieel. Ik zie het ook bij mijn schoonouders, altijd vragen of ze kunnen komen helpen in het huishouden ofzo, terwijl de kinderen juist aan het voorbereiden zijn op mantelzorg (ze zijn in de 70 en 1 ervan is ziek). Ook zitten alle kinderen er financieel warmpjes bij terwijl schoonouders op hun spaargeld teren en willen ze toch alles betalen. Als je dan een keer iets betaalt krijg je binnen no time ongevraagd een bedrag op je rekening gestort.
Zo laten ze gewoon zien dat ze van ons houden. Ze doen het graag.
Zie als voorbeeld de topics hier van opa's en oma's over het oppassen op hun kinderen etc.
De ouders uit jouw verhaal zijn er zeker ook, maar de ouders uit mijn verhaal ook.
Maar dan nog kan je als kind je eigen houding/reactie aanpassen. Dus door geen tikkies te sturen als ouders er om vragen of door te zeggen dat je maandelijks een bijdrage doet aan de eneriekosten/boodschappen etc.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
