Gevraagd
alle pijlers
Nieuw stiefouderforum
woensdag 16 maart 2011 om 22:13
Wij zijn Janneke en Indy en sinds kort zijn wij een nieuw stiefouderforum gestart. Zelf zijn wij stiefmoeders en hebben we zelf ervaren dat het niet altijd makkelijk of leuk is om stiefouder te zijn of om stiefkind te zijn!
Op ons forum kun je gerust je hart luchten of advies vragen.
Graag verwelkomen we je op ons nieuwe forum!
Dit forum kun je hier vinden: Stiefouderforum
Op ons forum kun je gerust je hart luchten of advies vragen.
Graag verwelkomen we je op ons nieuwe forum!
Dit forum kun je hier vinden: Stiefouderforum
donderdag 17 maart 2011 om 07:54
quote:Gridje schreef op 17 maart 2011 @ 06:43:
Je kan dan niet zeggen dat de ene helft het maar aan de vader moet vragen en de andere helft aan de moeder.
Bij ons heeft dat anders prima gewerkt Het verschil was wel, dat contact tussen mijn echte vader en moeder intensief was (en is) en dat zij veel (en goed) contact hebben gehad over onze opvoeding. Zowel vader als moeder waren dus "in the picture", in tegenstelling tot bij jou. Een van de nieuwe partners had nog thuiswonende kinderen. Die kinderen leefde volgens iets andere regels. Soms was dat een beetje raar, maar het is altijd duidelijk geweest hoe het zat. Als het was gegaan, zoals jij had geschreven, dat een nieuwe partner zo'n rol in de opvoeding had gekregen -dat is trouwens bij een van mijn ouders wel gebeurd- dat heeft voor enorme ruzies gezorgd, omdat dat bij mij (en mijn broertjes en zusjes) niet werd geaccepteerd.
Het kán dus wel; dat een stiefouder niet een duidelijke "ouderrol" heeft. (Wat niet wil zeggen dat dit altijd de manier is om het op te lossen, maar voor ons werkte dit het beste. Je kan dus niet zeggen dat het alleen maar kan slagen als de nieuwe partner zich ook met de opvoeding van de kinderen bemoeit. Bij ons is het precies andersom geweest.
Je kan dan niet zeggen dat de ene helft het maar aan de vader moet vragen en de andere helft aan de moeder.
Bij ons heeft dat anders prima gewerkt Het verschil was wel, dat contact tussen mijn echte vader en moeder intensief was (en is) en dat zij veel (en goed) contact hebben gehad over onze opvoeding. Zowel vader als moeder waren dus "in the picture", in tegenstelling tot bij jou. Een van de nieuwe partners had nog thuiswonende kinderen. Die kinderen leefde volgens iets andere regels. Soms was dat een beetje raar, maar het is altijd duidelijk geweest hoe het zat. Als het was gegaan, zoals jij had geschreven, dat een nieuwe partner zo'n rol in de opvoeding had gekregen -dat is trouwens bij een van mijn ouders wel gebeurd- dat heeft voor enorme ruzies gezorgd, omdat dat bij mij (en mijn broertjes en zusjes) niet werd geaccepteerd.
Het kán dus wel; dat een stiefouder niet een duidelijke "ouderrol" heeft. (Wat niet wil zeggen dat dit altijd de manier is om het op te lossen, maar voor ons werkte dit het beste. Je kan dus niet zeggen dat het alleen maar kan slagen als de nieuwe partner zich ook met de opvoeding van de kinderen bemoeit. Bij ons is het precies andersom geweest.
donderdag 17 maart 2011 om 07:56
donderdag 17 maart 2011 om 08:16
donderdag 17 maart 2011 om 08:59
quote:Turkooiss schreef op 16 maart 2011 @ 23:53:
Aaaah Mimootje, wat fijn om te horen!
Was getekend,
Een stiefmoeder (tsja..dat is nu eenmaal het woord ervoor. En dat wil niet zeggen dat ik als moeder speel, een moeder vervang of whatever)
ik denk dat de meeste moeders daar bang voor zijn, dat ze zich vervangen voelen. Ik ben daar niet bang voor, ze weten wie we zijn en wat hun relatie is. Het feit dat ze zo vertrouwd met haar omgaan zegt mij dat ze zich op hun gemak voelen en daar teken ik voor!
Ik heb met mijn nieuwe partner een dochter en als ons wat overkomt, gaat dochter naar ex en stiefmoeder. Mijn partner heeft als stiefouder ook een ondersteunende, opvoedende rol naar mijn andere kinderen toe. In het begin vroeg jongste (was toen 6) of hij ook papa mocht zeggen tegen mijn partner. We hebben toen uitgelegd dat dat voor papa misschien niet leuk is en dat hij gewoon voornaam kon gebruiken. Dat snapte hij maar zegt wel wat over de relatie van onze kinderen naar ons beide partners toe.
Aaaah Mimootje, wat fijn om te horen!
Was getekend,
Een stiefmoeder (tsja..dat is nu eenmaal het woord ervoor. En dat wil niet zeggen dat ik als moeder speel, een moeder vervang of whatever)
ik denk dat de meeste moeders daar bang voor zijn, dat ze zich vervangen voelen. Ik ben daar niet bang voor, ze weten wie we zijn en wat hun relatie is. Het feit dat ze zo vertrouwd met haar omgaan zegt mij dat ze zich op hun gemak voelen en daar teken ik voor!
Ik heb met mijn nieuwe partner een dochter en als ons wat overkomt, gaat dochter naar ex en stiefmoeder. Mijn partner heeft als stiefouder ook een ondersteunende, opvoedende rol naar mijn andere kinderen toe. In het begin vroeg jongste (was toen 6) of hij ook papa mocht zeggen tegen mijn partner. We hebben toen uitgelegd dat dat voor papa misschien niet leuk is en dat hij gewoon voornaam kon gebruiken. Dat snapte hij maar zegt wel wat over de relatie van onze kinderen naar ons beide partners toe.
donderdag 17 maart 2011 om 09:16
mijn vriend heeft een kind en zo benoem ik het ook altijd. Wanneer anderen dan zeggen dat ik dus stiefmoeder ben, probeer ik dat o veel mogelijk te weerleggen. Ik voel mezelf net prettig bij die term. Ja, zijn kind is de helft van de tijd bij ons. Ja, ook ik zeg wel eens tegen kind dat dingen opgeruimd moeten worden etc. Dit gaat vanzelf en kind heeft daar geen moeite mee. tegelijkertijd weet kind heel goed wie ik ben: ik ben hechicero en papa en ik zijn verliefd op elkaar.
In mijn beleving wordt de term 'stiefmoeder/vader' vooral geschuwd door de grote mensen. Die hebben er moeite mee omdat het associaties oproept van de grote boze stiefmoeder uit al die sprookjes of omdat de term 'moeder'erin zit. Het zijn maar woorden. Waar het om gaat is dat er binnen een samengesteld gezin duidelijkheid is voor kinderen en (ex)partners. Hoe je elkaar dan noemt is bijzaak wat mij betreft.
Wij willen zelf binnenkort een kind. We zijn van mening dat, ondanks dat dit een halfbroertje/zusje van zijn kind gaat worden, we dit wel gaan uitleggen aan kind, maar het gewoon broertje/zusje gaan noemen.
Oftewel, al die officiele termen voor het een of ander. Ik kan daar niet zo veel mee. Zo lang iedereen zich maar prettig voelt, dat is het belangrijkste.
In mijn beleving wordt de term 'stiefmoeder/vader' vooral geschuwd door de grote mensen. Die hebben er moeite mee omdat het associaties oproept van de grote boze stiefmoeder uit al die sprookjes of omdat de term 'moeder'erin zit. Het zijn maar woorden. Waar het om gaat is dat er binnen een samengesteld gezin duidelijkheid is voor kinderen en (ex)partners. Hoe je elkaar dan noemt is bijzaak wat mij betreft.
Wij willen zelf binnenkort een kind. We zijn van mening dat, ondanks dat dit een halfbroertje/zusje van zijn kind gaat worden, we dit wel gaan uitleggen aan kind, maar het gewoon broertje/zusje gaan noemen.
Oftewel, al die officiele termen voor het een of ander. Ik kan daar niet zo veel mee. Zo lang iedereen zich maar prettig voelt, dat is het belangrijkste.
donderdag 17 maart 2011 om 13:32
Ik vind dat veel (stief) vaders en moeders te kort worden gedaan.
Kinderen worden groten deels opgevoed door deze ouder. Ze gaan misschien eens in de 14 dagen naar hun biologische ouder. De (stief)ouder staat midden in de nacht klaar als ze wakker worden omdat ze gedroomd hebben, ze ontbijt willen s morgens , de staartjes gemaakt moeten worden, ze naar school gebracht moeten worden, ze zwemles hebben , speelafspraakjes mee naar huis nemen, ze van school gehaald moeten worden, ze uithuilen omdat ze ruzie met vriendjes hebben, zijn geduldig omdat ze het huiswerk na drie keer uitleggen nog niet snappen, gaan lekker stoeien na een drukke werkdag enz enz.
Dus dat zo'n iemand dan wel eend de titel vader of moeder krijgt vind ik niet zo gek.
Kinderen worden groten deels opgevoed door deze ouder. Ze gaan misschien eens in de 14 dagen naar hun biologische ouder. De (stief)ouder staat midden in de nacht klaar als ze wakker worden omdat ze gedroomd hebben, ze ontbijt willen s morgens , de staartjes gemaakt moeten worden, ze naar school gebracht moeten worden, ze zwemles hebben , speelafspraakjes mee naar huis nemen, ze van school gehaald moeten worden, ze uithuilen omdat ze ruzie met vriendjes hebben, zijn geduldig omdat ze het huiswerk na drie keer uitleggen nog niet snappen, gaan lekker stoeien na een drukke werkdag enz enz.
Dus dat zo'n iemand dan wel eend de titel vader of moeder krijgt vind ik niet zo gek.
