![](/styles/viva/public/images/pijler_images/150x150rounded/icons-150x150-gezondheid-01.png)
29 jaar, baby van 6 maanden, en kanker
zaterdag 8 mei 2021 om 09:08
Hi allemaal,
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
Deze week heb ik het allerergste en meest onverwachte nieuws gekregen: ik heb kanker. Na twee maanden veel last van mijn rug is er een mri scan gemaakt, en een tumor in mijn wervel gevonden. Inmiddels is er ook middels een ct scan een tweede plek gevonden, vermoeden is dat beide plekken uitzaaiingen zijn van een andere kanker die nog gevonden moet worden. Erg uitzichtloos dus..
Ik ben pas 29 en heb een jonge baby. Ik kan het niet geloven en kan alleen maar huilen bij de gedachte dat ik hem zonder moeder zal moeten laten opgroeien. Hoe kan dit? Wat heb ik gemist?
Ik moet dit gewoon ergens kwijt, kon ik maar wakker worden uit deze nachtmerrie..
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
vrijdag 14 mei 2021 om 16:34
vrijdag 14 mei 2021 om 16:50
Prima, dan leg ik het uit. Mijn vader die ook ongeneeslijk ziek was voelde zich vaak heel erg schuldig dat hoe hard hij ook wou leven, toch dood zou gaan. Schuldig dat hij niet meer met ons kon zijn, schuldig dat hij niet meer voor ons kon zorgen.. Schuldig dat hij niet mee kon helpen met de vaat.loisnvt schreef: ↑14-05-2021 16:04Sorry, maar ik begrijp je ‘keerzijde’ niet of hoe je er überhaupt een emotie als “schuldgevoel” bij kunt bedenken. Ik reageerde juist op hun gevoel dat het lichamelijk misschien passief lijkt of voelt, maar dat zij mentaal topsport leveren.
Maar goed, is vrij offtopic en absoluut niet mijn bedoeling, maar ik weet als geen ander waar TO en andere lotgenoten doorheen gaan, dus je opmerking kwam bij mij wat vreemd over iig.
Daarom wil ik het gezegd hebben. Er zullen vast andere zijn die soms met schuldgevoel en ziekte kampen. Dan is het fijn dat iemand je vertelt dat dit niet hoeft.
Dit is een blok tekst dat toegevoegd kan worden aan de berichten die je maakt. Er is limiet van 255 tekens.
vrijdag 14 mei 2021 om 17:11
zaterdag 15 mei 2021 om 11:22
Hai hai,
Gisteren gelukkig inderdaad een rustig dagje kunnen hebben. Wat we eigenlijk meteen bedachten toen we ons realiseerden dat ik hier misschien niet lang meer zou zijn, was dat we een mooie fotoshoot wilden met ons drieën. Hier hebben we een fotografe voor benaderd die gisterenavond heel lief haar schema heeft omgegooid om ons in de duinen vast te leggen. Ik moest hiervoor wel 2x drie kwartier in de auto zitten wat heel erg pijnlijk is voor mij, en een duin op klimmen, maar het is gelukt en volgens mij zijn er hele mooie liefdevolle foto's gemaakt.
Apollo en Lois, ik snap jullie beiden hoor. Het is ook lastig om te omschrijven waar je doorheen gaat. Soms voel ik me sterk en een 'vechter', maar dit bepaalt absoluut niet dat ik de kanker ook zal overwinnen helaas. Hetzelfde voor als ik me zwak, schuldig, verdrietig en passief voel..dan kan de diagnose alsnog meevallen. Soms heb ik de illusie dat ik de uitkomst kan beïnvloeden door bijvoorbeeld positief te denken, of door juist het ergste te verwachten zodat het meevalt, maar zo werkt het helaas niet. Het enige waar je invloed op hebt is je eigen beleving van dit alles.
Vandaag hebben we weer een rustige dag. Zoontje is de laatste twee dagen van slag, lijkt wel of hij nu pas toekomt aan wat van de stress uiten die hij ook moet voelen. Bovendien gaat het babyleed ook gewoon door, hij krijgt bijna tandjes etc. en hij wordt steeds autonomer. Hoe bijzonder om te zien dat zo'n kindje gewoon verder ontwikkelt, het leven staat niet stil ook al voelt dat soms wel zo. Het is een prachtig mannetje
Gisteren gelukkig inderdaad een rustig dagje kunnen hebben. Wat we eigenlijk meteen bedachten toen we ons realiseerden dat ik hier misschien niet lang meer zou zijn, was dat we een mooie fotoshoot wilden met ons drieën. Hier hebben we een fotografe voor benaderd die gisterenavond heel lief haar schema heeft omgegooid om ons in de duinen vast te leggen. Ik moest hiervoor wel 2x drie kwartier in de auto zitten wat heel erg pijnlijk is voor mij, en een duin op klimmen, maar het is gelukt en volgens mij zijn er hele mooie liefdevolle foto's gemaakt.
Apollo en Lois, ik snap jullie beiden hoor. Het is ook lastig om te omschrijven waar je doorheen gaat. Soms voel ik me sterk en een 'vechter', maar dit bepaalt absoluut niet dat ik de kanker ook zal overwinnen helaas. Hetzelfde voor als ik me zwak, schuldig, verdrietig en passief voel..dan kan de diagnose alsnog meevallen. Soms heb ik de illusie dat ik de uitkomst kan beïnvloeden door bijvoorbeeld positief te denken, of door juist het ergste te verwachten zodat het meevalt, maar zo werkt het helaas niet. Het enige waar je invloed op hebt is je eigen beleving van dit alles.
Vandaag hebben we weer een rustige dag. Zoontje is de laatste twee dagen van slag, lijkt wel of hij nu pas toekomt aan wat van de stress uiten die hij ook moet voelen. Bovendien gaat het babyleed ook gewoon door, hij krijgt bijna tandjes etc. en hij wordt steeds autonomer. Hoe bijzonder om te zien dat zo'n kindje gewoon verder ontwikkelt, het leven staat niet stil ook al voelt dat soms wel zo. Het is een prachtig mannetje
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 15 mei 2021 om 11:36
Wat fijn dat het gelukt is met de fotoshoot!
Ik wou dat ik wat energie naar je toe kon sturen, dat hebben namelijk alle jonge moeders (en vaders) nodig bij babyleed, laat staan zieke jonge moeders (en partners van zieke jonge moeders). Dat gaat niet, dus dan maar een hug:
Ik wou dat ik wat energie naar je toe kon sturen, dat hebben namelijk alle jonge moeders (en vaders) nodig bij babyleed, laat staan zieke jonge moeders (en partners van zieke jonge moeders). Dat gaat niet, dus dan maar een hug:
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
anoniem_65040f032be10 wijzigde dit bericht op 15-05-2021 11:38
Reden: Partner niet vergeten, die zal het ook zwaar hebben.
Reden: Partner niet vergeten, die zal het ook zwaar hebben.
12.73% gewijzigd
zaterdag 15 mei 2021 om 12:10
O, wat een goed idee om snel mooie foto’s van jullie drieën te laten maken! En wat lief dat de fotografe daar meteen een plekje voor maakte. Het was gisteren hier ook stralend weer het grootste deel van de dag, hopelijk hebben jullie ook zonnige foto’s.
Sterkte met zoon, die doorkomende tandjes zijn zo sneu! Ik denk nog steeds aan je, sterkte komende week
Sterkte met zoon, die doorkomende tandjes zijn zo sneu! Ik denk nog steeds aan je, sterkte komende week
![Hug :hug:](./../../../../smilies/1_hug.gif)
zaterdag 15 mei 2021 om 19:18
zaterdag 15 mei 2021 om 21:54
Oh Millie wat een heftige post is dit toch. Ik moet er bijna van huilen. Je hart zo vol van liefde voor je kind en je toekomst zo onzeker.Millie91 schreef: ↑15-05-2021 11:22Hai hai,
Gisteren gelukkig inderdaad een rustig dagje kunnen hebben. Wat we eigenlijk meteen bedachten toen we ons realiseerden dat ik hier misschien niet lang meer zou zijn, was dat we een mooie fotoshoot wilden met ons drieën. Hier hebben we een fotografe voor benaderd die gisterenavond heel lief haar schema heeft omgegooid om ons in de duinen vast te leggen. Ik moest hiervoor wel 2x drie kwartier in de auto zitten wat heel erg pijnlijk is voor mij, en een duin op klimmen, maar het is gelukt en volgens mij zijn er hele mooie liefdevolle foto's gemaakt.
Apollo en Lois, ik snap jullie beiden hoor. Het is ook lastig om te omschrijven waar je doorheen gaat. Soms voel ik me sterk en een 'vechter', maar dit bepaalt absoluut niet dat ik de kanker ook zal overwinnen helaas. Hetzelfde voor als ik me zwak, schuldig, verdrietig en passief voel..dan kan de diagnose alsnog meevallen. Soms heb ik de illusie dat ik de uitkomst kan beïnvloeden door bijvoorbeeld positief te denken, of door juist het ergste te verwachten zodat het meevalt, maar zo werkt het helaas niet. Het enige waar je invloed op hebt is je eigen beleving van dit alles.
Vandaag hebben we weer een rustige dag. Zoontje is de laatste twee dagen van slag, lijkt wel of hij nu pas toekomt aan wat van de stress uiten die hij ook moet voelen. Bovendien gaat het babyleed ook gewoon door, hij krijgt bijna tandjes etc. en hij wordt steeds autonomer. Hoe bijzonder om te zien dat zo'n kindje gewoon verder ontwikkelt, het leven staat niet stil ook al voelt dat soms wel zo. Het is een prachtig mannetje![]()
Ik ken je niet, en je hebt er niks aan, maar toch wens ik je alle sterkte, liefde en kracht om alles wat nog gaat komen te doorstaan.
X
tsja.....
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zaterdag 15 mei 2021 om 22:55
Och Millie, wat mooi een fotosessie met je dierbaren. Hoop dat je daar nog heel erg lang naar mag kijken. Ik lees tussen de regels door dat je soms denkt dat het allemaal wel eens de laatste keer kan zijn. Ik snap je gedachten, maar houdt de hoop, hoop op de medische wereld, op je eigen kracht, hoop op betere tijden.
zondag 16 mei 2021 om 00:11
Ik heb je berichten gelezen en weet niet hoe ik me moet uiten op een manier waarop jij je gesteund voelt en niet overkomt als : ik gooi even mijn medeleven in dit topic en door...
Wat jij nu meemaakt is eigenlijk ondenkbaar en met geen pen te beschrijven. Hoe kan dit?!
Wat voor bizarre dingen gaan er wel niet door jouw hoofd en vooral ook die drive om te strijden voor je zoon.
Ik heb een client die een zeldzame vorm van tumorgroei in haar ruggenmerg, bovenbenen en sleutelbeenderen en zelfs onderarmen heeft.
Ze heeft schwanometose en dit is een goedaardige tumor die op diverse plekken in en rond de ruggenwervels opkomt. Verschillend in grootte.
Er is een arts in amerika die erin gespecialiseerd is die geregeld naar Nl komt naar het radboud om zijn patienten te zien.
Ik las je klachten en moest daar aan denken.
Ik hoop dat je echt de meest gunstige uitslag krijgt die je maar kan ontvangen.
Wat jij nu meemaakt is eigenlijk ondenkbaar en met geen pen te beschrijven. Hoe kan dit?!
Wat voor bizarre dingen gaan er wel niet door jouw hoofd en vooral ook die drive om te strijden voor je zoon.
Ik heb een client die een zeldzame vorm van tumorgroei in haar ruggenmerg, bovenbenen en sleutelbeenderen en zelfs onderarmen heeft.
Ze heeft schwanometose en dit is een goedaardige tumor die op diverse plekken in en rond de ruggenwervels opkomt. Verschillend in grootte.
Er is een arts in amerika die erin gespecialiseerd is die geregeld naar Nl komt naar het radboud om zijn patienten te zien.
Ik las je klachten en moest daar aan denken.
Ik hoop dat je echt de meest gunstige uitslag krijgt die je maar kan ontvangen.
zondag 16 mei 2021 om 06:55
He wat goed even een paar daagjes thuis ook zo met elkaar.
En van de foto's vind ik echt een top idee zeg, maar hoop echt dat je nog jaren kan genieten van de foto's aan de muur van jullie nieuwe huis. Dat je naar de foto's kijkt en alleen de herinnering hebt dat je zo angstig was maar dat je toch nog jaren gegeven zijn.
Alles is nu onzeker en afwachten en vanuit het kleinste sprankje hoop gun ik jou zo ontzettend het leven.
Voor vandaag lieve millie wens in jullie een rustige fijne zondag met je gezinnetje
En van de foto's vind ik echt een top idee zeg, maar hoop echt dat je nog jaren kan genieten van de foto's aan de muur van jullie nieuwe huis. Dat je naar de foto's kijkt en alleen de herinnering hebt dat je zo angstig was maar dat je toch nog jaren gegeven zijn.
Alles is nu onzeker en afwachten en vanuit het kleinste sprankje hoop gun ik jou zo ontzettend het leven.
Voor vandaag lieve millie wens in jullie een rustige fijne zondag met je gezinnetje
![:daisy:](./../../../../smilies/daisy.gif)
zondag 16 mei 2021 om 19:56
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
zondag 16 mei 2021 om 20:37
Hoe is het, Millie? Lukt het je het af en toe even van je af te zetten?
Ik moet nu even wachten op de volgende stap, en dat is niet mijn sterkste kant, geduldig wachten. Aan de andere kant weet ik wel waar ik aan toe ben. Dat geeft wel rust. Een beetje.
Zoals jij aan jouw zoon merkt dat hij echt wel wat oppikt van alle onrust, is dat bij die van mij ook zo, met het verschil dat mijn kinderen ouder zijn en weten wat er aan de hand is. Het is wel een beetje zoeken naar wat ze nu nodig hebben, vooral bij de middelste. Daar ga ik deze week maar eens mee aan de slag. Dat en een hele serie afspraken.
Heb jij nu nog een paar relatieve rust?
Ik moet nu even wachten op de volgende stap, en dat is niet mijn sterkste kant, geduldig wachten. Aan de andere kant weet ik wel waar ik aan toe ben. Dat geeft wel rust. Een beetje.
Zoals jij aan jouw zoon merkt dat hij echt wel wat oppikt van alle onrust, is dat bij die van mij ook zo, met het verschil dat mijn kinderen ouder zijn en weten wat er aan de hand is. Het is wel een beetje zoeken naar wat ze nu nodig hebben, vooral bij de middelste. Daar ga ik deze week maar eens mee aan de slag. Dat en een hele serie afspraken.
Heb jij nu nog een paar relatieve rust?
![](https://forum.viva.nl/styles/viva/theme/images/placeholder.gif)
![Gebruikersavatar](/styles/viva/theme/images/no_avatar.gif)
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in