Gezondheid
alle pijlers
Alcohol wat vinden jullie?
vrijdag 12 september 2008 om 12:40
Ik zelf drink nauwelijks alcohol, ik wil liever de controle houden en vind dat je met alcohol soms in gekke situaties terecht kunt komen. Nu heb ik een partner die wel graag alcohol drinkt. Ik maak me daar wel eens zorgen over. Hij geeft aan dat hij bier/ wijn en whiskey gewoon lekker vind en je doet hem geen plezier met een cola-tje.
Door de weeks drinkt mijn partner het liefst elke dag een wijntje of biertje. Ik zorg ervoor dat het niet elke dag gebeurt, maar als ik er niet zou zijn dan zou het zeer zeker elke dag voorkomen. Dan drinkt hij gerust 3 glazen wijn en of bier.
In de weekeinde tijdens het uitgaan drinkt hij bier (ik kan de tel niet bijhouden) maar het zijn het er zeker 10. Hij raakt er eigenlijk nooit dronken van, wel aangeschoten. Wanneer wij gewoon thuis blijven in het weekend komt het regelnatig voor dat hij op de vrijdag en de zaterdag een fles wijn opdrinkt en dan gerust voor het slapen gaan 1 of 2 whiskey's. Ik vind dat erg veel, maar omdat ik zelf niet drink ben ik misschien niet geheel objectief......ik wil graag jullie mening hierover. Maak ik mij terecht zorgen of is dit "normaal".
Voor hem is het drinken van alcohol zo normaal, ik zie het als een extraatje, bij feestjes ofzo. Wij verschillen hierover zeer van mening en ik wil mijn ongerustheid bij jullie checken voordat ik er een groot probleem van maak binnen mijn relatie.
Door de weeks drinkt mijn partner het liefst elke dag een wijntje of biertje. Ik zorg ervoor dat het niet elke dag gebeurt, maar als ik er niet zou zijn dan zou het zeer zeker elke dag voorkomen. Dan drinkt hij gerust 3 glazen wijn en of bier.
In de weekeinde tijdens het uitgaan drinkt hij bier (ik kan de tel niet bijhouden) maar het zijn het er zeker 10. Hij raakt er eigenlijk nooit dronken van, wel aangeschoten. Wanneer wij gewoon thuis blijven in het weekend komt het regelnatig voor dat hij op de vrijdag en de zaterdag een fles wijn opdrinkt en dan gerust voor het slapen gaan 1 of 2 whiskey's. Ik vind dat erg veel, maar omdat ik zelf niet drink ben ik misschien niet geheel objectief......ik wil graag jullie mening hierover. Maak ik mij terecht zorgen of is dit "normaal".
Voor hem is het drinken van alcohol zo normaal, ik zie het als een extraatje, bij feestjes ofzo. Wij verschillen hierover zeer van mening en ik wil mijn ongerustheid bij jullie checken voordat ik er een groot probleem van maak binnen mijn relatie.
maandag 15 september 2008 om 10:44
Mijn man drinkt normaliter ook redelijk veel (minstens 5 biertjes op een avond, vaak sterkere biertjes, soms whiskey en bij het uitgaan vrij veel). Wij hebben het er regelmatig over gehad. Ik heb geprobeerd het niet aanvallend te doen, maar gewoon te laten zien dat ik 1) hem niet leuk vindt als hij veel gedronken heeft 2) me zorgen maak over zijn gezondheid en levensverwachting 3) denk dat zijn buik(je) door drank komt en 4) gevraagd wat hij zelf vindt van het voorbeeld dat hij aan onze zoon geeft.
Dit gesprek hebben we minstens 5 jaar gevoerd. Hij heeft 1x een maand niks gedronken om te tonen dat hij zonder kon. Dat lukte dus, en voor hem bewees dat dat hij niet verslaafd is. Maar ik geloof dat niet. Daarna heeft hij ervoor gekozen om door de week 'lichter' te drinken: alleen pilsjes. Sinds kort probeert hij bij het uitgaan af en toe een paar uurtjes alleen fris te drinken, zodat het minder snel effect heeft.
Maar nu komt het: vooral door de kwestie: welke rol speelt drank in zijn leven en in ons gezin, en welk signaal geven we af aan onze zoon, heeft hij zich (helemaal uit zichzelf en als verrassing) aangemeld voor een soort cursus/therapie waarin je kijkt naar je levensstijl en doelen stelt over je drankgebruik. Ik ben heel erg trots op hem dat hij hiervoor verantwoordelijkheid neemt. Dit is dus niet een behandeling voor alcoholisten, en het wordt bijv. ook afgeraden om in een keer te stoppen met drinken (als je lichaam daaraan gewend is kan dat heel slecht zijn voor je chemische huishouding). Ik wist zelf niet dat zoiets bestond - hij wordt niet weggezet als alcoholist (wat hij ergens natuurlijk wel is) en voelt zich minder 'vernederd' door deze benadering. Ik ben benieuwd of het ook echt effect heeft en wat hij als zijn doelen stelt. Ik hoop dat het meer de kant op gaat van een of twee drankjes door de week, een paar avonden niets, en iets meer (maar niet te veel) drankjes bij bijzondere gelegenheden.
Misschien hebben jullie wat aan mijn ervaringen.
Dit gesprek hebben we minstens 5 jaar gevoerd. Hij heeft 1x een maand niks gedronken om te tonen dat hij zonder kon. Dat lukte dus, en voor hem bewees dat dat hij niet verslaafd is. Maar ik geloof dat niet. Daarna heeft hij ervoor gekozen om door de week 'lichter' te drinken: alleen pilsjes. Sinds kort probeert hij bij het uitgaan af en toe een paar uurtjes alleen fris te drinken, zodat het minder snel effect heeft.
Maar nu komt het: vooral door de kwestie: welke rol speelt drank in zijn leven en in ons gezin, en welk signaal geven we af aan onze zoon, heeft hij zich (helemaal uit zichzelf en als verrassing) aangemeld voor een soort cursus/therapie waarin je kijkt naar je levensstijl en doelen stelt over je drankgebruik. Ik ben heel erg trots op hem dat hij hiervoor verantwoordelijkheid neemt. Dit is dus niet een behandeling voor alcoholisten, en het wordt bijv. ook afgeraden om in een keer te stoppen met drinken (als je lichaam daaraan gewend is kan dat heel slecht zijn voor je chemische huishouding). Ik wist zelf niet dat zoiets bestond - hij wordt niet weggezet als alcoholist (wat hij ergens natuurlijk wel is) en voelt zich minder 'vernederd' door deze benadering. Ik ben benieuwd of het ook echt effect heeft en wat hij als zijn doelen stelt. Ik hoop dat het meer de kant op gaat van een of twee drankjes door de week, een paar avonden niets, en iets meer (maar niet te veel) drankjes bij bijzondere gelegenheden.
Misschien hebben jullie wat aan mijn ervaringen.
maandag 15 september 2008 om 11:53
Ik denk ook wel dat mijn vriend er best over nadenkt en het ook vereveld vind allemaal. Hijis gewoon van mening dat het allemaal wel meevalt. Ik snap helemaal wat dubio zegt, zijn drankgebruik is niet mijn verantwoordelijkheid en dat zal ik ook nooit zo voelen. Misschien lijkt het nu of de situatie inhoudbaar is, maar dat ik zeer zeker niet het geval. Ik maak me zorgen, dat klopt helemaal, ik zie zijn buik groeien dat klopt, hij wil het er het liefst niet over hebben etc. Ik ben erg blij te lezen hoe een ieder er in staat en ook jullie ervaringen te mogen lezen. Ik hou zeer zeker mijn ogen open en ben ook niet bang o te confronteren, maar ben zeker niet zo ver om mijn relatie ervoor op te geven.
Ik hoop dat hij uiteindelijk zelf ook gaat inzien dat het behoorlijk veel is wat hij drinkt. Ik zal hem zeker complimenten geven wanneer hij een avond niet heeft gedronken of heel weinig, dat is een goed tip die ik ook zal gebruiken.
Missmara: hoe gaat het nu met jouw man? Is hij al begonnen en merk je al verschil?
Ik hoop dat hij uiteindelijk zelf ook gaat inzien dat het behoorlijk veel is wat hij drinkt. Ik zal hem zeker complimenten geven wanneer hij een avond niet heeft gedronken of heel weinig, dat is een goed tip die ik ook zal gebruiken.
Missmara: hoe gaat het nu met jouw man? Is hij al begonnen en merk je al verschil?
maandag 15 september 2008 om 13:38
Ik begrijp heel goed dat je je relatie er niet voor op wil geven, Chickie. Heel erg goed. Het lijkt allemaal hanteerbaar. Ik zie dat je meteen begint het probleem te bagatelliseren. Wees je daarvan bewust. Je bent hier niet blij mee en dat mag ook.
Pas goed op dat je geen oogkleppen opzet en denkt "het valt allemaal wel mee". Hij is verder toch heel lief, enz. enz. Dat is een valkuil. Hij kan ook heel lief enz. zijn, maar wel een drankprobleem hebben. Dat gaat heel goed samen. Of een man met drankprobleem samengaat met jou, is een vraag die jij alleen kan beantwoorden. Daar kies je nu namelijk wel voor.
Mijn advies is dus: laat elke hoop dat hij zelf gaat inzien dat dit niet goed voor hem is varen, zie het niet als jouw taak om hem (nogmaals als moeder) te complimenteren voor iets heel normaals, namelijk niet te veel drinken. Jij kiest er vooralsnog voor bij je vriend te blijven, ook al is hij alcoholist.
Ik heb daar destijds ook voor gekozen. Tien jaar, een huwelijk en 2 kinderen later ben ik alsnog opgestapt. Van leven met een alcoholist word je niet gelukkig.
Ik adviseer je ook om er ernstig over na te denken of je kinderen wilt met deze man. Het is maar de vraag of je die een alcoholistische vader wilt geven (zoals mijn ex, die rustig met drank op met ze in de auto stapt). Als je kinderen met hem hebt, wordt opstappen namelijk een stuk ingewikkelder.
Pas goed op dat je geen oogkleppen opzet en denkt "het valt allemaal wel mee". Hij is verder toch heel lief, enz. enz. Dat is een valkuil. Hij kan ook heel lief enz. zijn, maar wel een drankprobleem hebben. Dat gaat heel goed samen. Of een man met drankprobleem samengaat met jou, is een vraag die jij alleen kan beantwoorden. Daar kies je nu namelijk wel voor.
Mijn advies is dus: laat elke hoop dat hij zelf gaat inzien dat dit niet goed voor hem is varen, zie het niet als jouw taak om hem (nogmaals als moeder) te complimenteren voor iets heel normaals, namelijk niet te veel drinken. Jij kiest er vooralsnog voor bij je vriend te blijven, ook al is hij alcoholist.
Ik heb daar destijds ook voor gekozen. Tien jaar, een huwelijk en 2 kinderen later ben ik alsnog opgestapt. Van leven met een alcoholist word je niet gelukkig.
Ik adviseer je ook om er ernstig over na te denken of je kinderen wilt met deze man. Het is maar de vraag of je die een alcoholistische vader wilt geven (zoals mijn ex, die rustig met drank op met ze in de auto stapt). Als je kinderen met hem hebt, wordt opstappen namelijk een stuk ingewikkelder.
Ga in therapie!
maandag 15 september 2008 om 15:01
quote:dubiootje schreef op 15 september 2008 @ 13:38:
Ik begrijp heel goed dat je je relatie er niet voor op wil geven, Chickie. Heel erg goed. Het lijkt allemaal hanteerbaar. Ik zie dat je meteen begint het probleem te bagatelliseren. Wees je daarvan bewust. Je bent hier niet blij mee en dat mag ook.
Pas goed op dat je geen oogkleppen opzet en denkt "het valt allemaal wel mee". Hij is verder toch heel lief, enz. enz. Dat is een valkuil. Hij kan ook heel lief enz. zijn, maar wel een drankprobleem hebben. Dat gaat heel goed samen. Of een man met drankprobleem samengaat met jou, is een vraag die jij alleen kan beantwoorden. Daar kies je nu namelijk wel voor.
Mijn advies is dus: laat elke hoop dat hij zelf gaat inzien dat dit niet goed voor hem is varen, zie het niet als jouw taak om hem (nogmaals als moeder) te complimenteren voor iets heel normaals, namelijk niet te veel drinken. Jij kiest er vooralsnog voor bij je vriend te blijven, ook al is hij alcoholist.
Ik heb daar destijds ook voor gekozen. Tien jaar, een huwelijk en 2 kinderen later ben ik alsnog opgestapt. Van leven met een alcoholist word je niet gelukkig.
Ik adviseer je ook om er ernstig over na te denken of je kinderen wilt met deze man. Het is maar de vraag of je die een alcoholistische vader wilt geven (zoals mijn ex, die rustig met drank op met ze in de auto stapt). Als je kinderen met hem hebt, wordt opstappen namelijk een stuk ingewikkelder.Is het niet wat overdreven hem meteen een alcoholist te noemen? Hij drinkt teveel, maar ook niet zoveel dat je hem zomaar een alcoholist kan noemen toch? Ik ken heel wat mensen die ook zoveel drinken, en ja dat is veel, maar het zijn daarom toch niet allemaal alcoholisten. Het is iets om te bespreken, net zoals je het moet bespreken als je partner teveel eet en erg aan het verdikken is: ook niet goed, maar daarom niet persé eetverslaafd toch?
Ik begrijp heel goed dat je je relatie er niet voor op wil geven, Chickie. Heel erg goed. Het lijkt allemaal hanteerbaar. Ik zie dat je meteen begint het probleem te bagatelliseren. Wees je daarvan bewust. Je bent hier niet blij mee en dat mag ook.
Pas goed op dat je geen oogkleppen opzet en denkt "het valt allemaal wel mee". Hij is verder toch heel lief, enz. enz. Dat is een valkuil. Hij kan ook heel lief enz. zijn, maar wel een drankprobleem hebben. Dat gaat heel goed samen. Of een man met drankprobleem samengaat met jou, is een vraag die jij alleen kan beantwoorden. Daar kies je nu namelijk wel voor.
Mijn advies is dus: laat elke hoop dat hij zelf gaat inzien dat dit niet goed voor hem is varen, zie het niet als jouw taak om hem (nogmaals als moeder) te complimenteren voor iets heel normaals, namelijk niet te veel drinken. Jij kiest er vooralsnog voor bij je vriend te blijven, ook al is hij alcoholist.
Ik heb daar destijds ook voor gekozen. Tien jaar, een huwelijk en 2 kinderen later ben ik alsnog opgestapt. Van leven met een alcoholist word je niet gelukkig.
Ik adviseer je ook om er ernstig over na te denken of je kinderen wilt met deze man. Het is maar de vraag of je die een alcoholistische vader wilt geven (zoals mijn ex, die rustig met drank op met ze in de auto stapt). Als je kinderen met hem hebt, wordt opstappen namelijk een stuk ingewikkelder.Is het niet wat overdreven hem meteen een alcoholist te noemen? Hij drinkt teveel, maar ook niet zoveel dat je hem zomaar een alcoholist kan noemen toch? Ik ken heel wat mensen die ook zoveel drinken, en ja dat is veel, maar het zijn daarom toch niet allemaal alcoholisten. Het is iets om te bespreken, net zoals je het moet bespreken als je partner teveel eet en erg aan het verdikken is: ook niet goed, maar daarom niet persé eetverslaafd toch?
maandag 15 september 2008 om 15:11
Ja idd, dat is zo. Maar als je echt de richtlijnen volgt, niet meer dan twee drankjes per dag en twee dagen niets (is dus tien drankjes per week) is zowat iedereen die ik ken alcoholist. Dat ligt waarschijnlijk ook aan het feit dat ik vrij jong ben, maar voor velen is het ook iets dat ze fijn en lekker vinden, en dat daarom niet uit de hand loopt (wat niet wil zeggen dat ik het niet veel vindt om voor de TV een hele fles wijn leeg te kappen, want dat vind ik wel degelijk echt te veel).
maandag 15 september 2008 om 15:16
visje, misschien is zowat iedereen die je kent ook alcoholist. Heftig he, om er zo over na te denken. Mij heeft het tellen van drankjes wel aan het denken gezet, ook over mijn eigen inname (ben nu zwanger maar dronk normaal ook wel 1-3 glazen per avond).
Het gaat lang 'goed' (zonder zichtbare schade) maar op de lange duur maakt het je ongezond. Daarbij: wat gebeurt er als je iets vreselijks meemaakt in je leven? Veel mensen glijden na verlies v/e partner, kind, baan etc. af naar een zeer heftige vorm van alcoholisme, wat eerder al werd 'voorbereid' door het sociaal geaccepteerde alcoholisme.
Het gaat lang 'goed' (zonder zichtbare schade) maar op de lange duur maakt het je ongezond. Daarbij: wat gebeurt er als je iets vreselijks meemaakt in je leven? Veel mensen glijden na verlies v/e partner, kind, baan etc. af naar een zeer heftige vorm van alcoholisme, wat eerder al werd 'voorbereid' door het sociaal geaccepteerde alcoholisme.
maandag 15 september 2008 om 15:24
Ik snap niet zo goed wat leeftijd ermee te maken heeft. Maakt dat het normaal om bepaalde hoeveelheden drank achterover te slaan? Omdat iedereen in je omgeving dat ook doet? Wat MissMara zegt, misschien hebben die ook wel allemaal een alcoholprobleem. Vlak het niet uit, hoeveel jongeren en studenten een drankprobleem hebben.
Later komen er weer andere redenen voor in de plaats, zoals 'het moet voor mijn werk' of 'ik sta onder zo veel stress' of 'een flesje wijn bij het eten is zo lekker'. En de genoemde goede whisky drinken ze dan opeens ook ook 'voor de smaak'.
Alcoholisme kent diverse stadia. Dat mensen in een vroeg stadium zitten, wil niet zeggen dat ze geen alcoholist zijn. De lichamelijke en psychische afhankelijkheid is er al.
MissMara, heftig wat jij meemaakt. Fijn dat je man zelf inziet dat hij hulp nodig heeft!
TO, op www.alcoholinfo.nl staat nuttige informatie voor de omgeving van een alcoholist.
Later komen er weer andere redenen voor in de plaats, zoals 'het moet voor mijn werk' of 'ik sta onder zo veel stress' of 'een flesje wijn bij het eten is zo lekker'. En de genoemde goede whisky drinken ze dan opeens ook ook 'voor de smaak'.
Alcoholisme kent diverse stadia. Dat mensen in een vroeg stadium zitten, wil niet zeggen dat ze geen alcoholist zijn. De lichamelijke en psychische afhankelijkheid is er al.
MissMara, heftig wat jij meemaakt. Fijn dat je man zelf inziet dat hij hulp nodig heeft!
TO, op www.alcoholinfo.nl staat nuttige informatie voor de omgeving van een alcoholist.
Ga in therapie!
dinsdag 16 september 2008 om 16:19
quote:chickie78 schreef op 14 september 2008 @ 11:23:
Gisteren weer een behoorlijke ruzie gehad met met vriend. Echt ik heb vooral gister alle cliche's voorbij horen komen, " ik kan nog best autorijden na 6 bier" " je doet net of ik een alcoholist bent" " Kijk als ik nou elke dag 6 bier drink.....".Misschien moet je daar volgende keer maar eens eerlijk op antwoorden "ik doe niet of jij alcoholist bent, jij bent alcoholist". Benoem het maar eens. Gaat ie niet leuk vinden, maar zolang jij hem de ruimte geeft te ontkennen door hem niet tegen te spreken, zal hij blijven ontkennen.quote:dubiootje schreef op 15 september 2008 @ 10:09:
Het is in elk geval duidelijk dat hij niet gaat stoppen of minderen. Hij heeft drank nodig. Aan jou de keuze of je daarmee wilt leven.Die keuze hoef je nu niet te maken, maar houd hem wel in je achterhoofd. Op een gegeven moment is genoeg gewoon genoeg en dan mag je best redden wat er nog te redden valt. Namelijk jezelf.
Gisteren weer een behoorlijke ruzie gehad met met vriend. Echt ik heb vooral gister alle cliche's voorbij horen komen, " ik kan nog best autorijden na 6 bier" " je doet net of ik een alcoholist bent" " Kijk als ik nou elke dag 6 bier drink.....".Misschien moet je daar volgende keer maar eens eerlijk op antwoorden "ik doe niet of jij alcoholist bent, jij bent alcoholist". Benoem het maar eens. Gaat ie niet leuk vinden, maar zolang jij hem de ruimte geeft te ontkennen door hem niet tegen te spreken, zal hij blijven ontkennen.quote:dubiootje schreef op 15 september 2008 @ 10:09:
Het is in elk geval duidelijk dat hij niet gaat stoppen of minderen. Hij heeft drank nodig. Aan jou de keuze of je daarmee wilt leven.Die keuze hoef je nu niet te maken, maar houd hem wel in je achterhoofd. Op een gegeven moment is genoeg gewoon genoeg en dan mag je best redden wat er nog te redden valt. Namelijk jezelf.
