Gezondheid
alle pijlers
allereerste keer ongesteld en nu?
vrijdag 30 mei 2008 om 15:01
quote:mylenevalerie schreef op 30 mei 2008 @ 14:41:
Waarom moet alles gevierd worden.
Wie heeft het hier over vieren? Ik dacht meer aan het meebleren met smartlappen om uiting te geven aan de misère en aan natuurlijke pijnstilling door alcohol.
Maar dat van dat mandje met tampons en tijdschriften is misschien toch een beter idee
Waarom moet alles gevierd worden.
Wie heeft het hier over vieren? Ik dacht meer aan het meebleren met smartlappen om uiting te geven aan de misère en aan natuurlijke pijnstilling door alcohol.
Maar dat van dat mandje met tampons en tijdschriften is misschien toch een beter idee
vrijdag 30 mei 2008 om 15:09
Leuk dat je er iets met je dochter mee wil gaan doen.
Mijn ouders deden dat ook toen ik voor het eerst ongesteld werd en ik vond het erg leuk (voelde me echt 'kind af' zeg maar). Ik mocht toen een restaurant uitzoeken om te gaan eten en ik mocht een armbandje uitzoeken.
Dat mandje met maandverband/tampons ed. vind ik ook een leuk idee.
Mijn ouders deden dat ook toen ik voor het eerst ongesteld werd en ik vond het erg leuk (voelde me echt 'kind af' zeg maar). Ik mocht toen een restaurant uitzoeken om te gaan eten en ik mocht een armbandje uitzoeken.
Dat mandje met maandverband/tampons ed. vind ik ook een leuk idee.
deb83 wijzigde dit bericht op 30-05-2008 15:20
Reden: te snel getypt
Reden: te snel getypt
% gewijzigd
vrijdag 30 mei 2008 om 15:18
quote:Pammie schreef op 30 mei 2008 @ 13:12:
Mijn vader trakteerde bij alle dochters Bossche bollen op het werk...
Hilarisch deze!
Wil je wel ook even waarschuwen: mijn moeder was ontroerd, en heeft me een cadeautje gegeven, en dat vond ik allemaal echt af-schu-we-lijk. Wilde ook 't liefst dat 't als iets 'heel gewoons' voorbij ging, en dat iedereen z'n kop erover hield.
(Het was trouwens een pen, zei ze erbij: "Eigenlijk had ik de datum erin willen laten graferen." Oooowwww, kan 't genanter??!)
Mijn vader trakteerde bij alle dochters Bossche bollen op het werk...
Hilarisch deze!
Wil je wel ook even waarschuwen: mijn moeder was ontroerd, en heeft me een cadeautje gegeven, en dat vond ik allemaal echt af-schu-we-lijk. Wilde ook 't liefst dat 't als iets 'heel gewoons' voorbij ging, en dat iedereen z'n kop erover hield.
(Het was trouwens een pen, zei ze erbij: "Eigenlijk had ik de datum erin willen laten graferen." Oooowwww, kan 't genanter??!)
vrijdag 30 mei 2008 om 16:59
nou we hebben het heerlijke gebakje met vanillesaus en een lekker drankje op een terrasje achter de rug. Ze vond het echt even gezellig zo samen met haar moeder. In de stad steeds opmerkingen: lek ik door, ik voel wat lopen, of toch niet??
Haha
Ze wilde al een tijdje een bepaalde cd graag hebben dus die heb ik haar kado gegeven nu. thuis gekomen bedankte ze me ervoor. Ze voelt zich wel specialer en anders zei ze. Daarna gelijk onder de douche, toch wat frisser willen rondlopen en de maandverband weer wisselen.
Haha
Ze wilde al een tijdje een bepaalde cd graag hebben dus die heb ik haar kado gegeven nu. thuis gekomen bedankte ze me ervoor. Ze voelt zich wel specialer en anders zei ze. Daarna gelijk onder de douche, toch wat frisser willen rondlopen en de maandverband weer wisselen.
vrijdag 30 mei 2008 om 17:24
Mijn god, ik zou er echt niet blij mee zijn als dit gevierd zou zijn. Pff... wat een ellende met al die plastic lappen vol bloed en meur (sorry voor de juicy details).
Ik weet nog precies hoe het ging en ik vond het echt helemaal niet leuk. Eerst mijn moeder die iedereen die het maar wilde horen ging vertellen dat ik 'het' was. En daarna inderdaad iedere keer informeren of ik 'het' al was en zo ja, hoe veel het was en hoe lang het duurde. En zo nee, nou nou nou, dat moest echt bijbehouden worden hoor. Resultaat: een fijn lijstje in de keuken.... Hoe genant kan het worden! Nee, na al die aandacht was het niet meer nodig om het te vieren.
Bovendien zou ik ook niet in staat zijn om gezellig te vieren dat ik weer lekker bloed lek. Als je ongeveer drie van de vier weken ongesteld bent en dan daarna fijn aan de ijzertabletjes moet, is de lol er zo vanaf.
Ik krijg nu ook spontaan de kriebels als iemand praat over 'het' zijn / worden of iets dergelijks. Maar hey, mijn vader trakteerde geen bossche bollen op zijn werk.
Brr... wat een frustratie, hahaha.
Ik weet nog precies hoe het ging en ik vond het echt helemaal niet leuk. Eerst mijn moeder die iedereen die het maar wilde horen ging vertellen dat ik 'het' was. En daarna inderdaad iedere keer informeren of ik 'het' al was en zo ja, hoe veel het was en hoe lang het duurde. En zo nee, nou nou nou, dat moest echt bijbehouden worden hoor. Resultaat: een fijn lijstje in de keuken.... Hoe genant kan het worden! Nee, na al die aandacht was het niet meer nodig om het te vieren.
Bovendien zou ik ook niet in staat zijn om gezellig te vieren dat ik weer lekker bloed lek. Als je ongeveer drie van de vier weken ongesteld bent en dan daarna fijn aan de ijzertabletjes moet, is de lol er zo vanaf.
Ik krijg nu ook spontaan de kriebels als iemand praat over 'het' zijn / worden of iets dergelijks. Maar hey, mijn vader trakteerde geen bossche bollen op zijn werk.
Brr... wat een frustratie, hahaha.
Fortis et liber
vrijdag 30 mei 2008 om 17:34
Toen ik voor het eerst ongesteld werd mocht ik lekker taart uitzoeken om het te vieren. En de eerste keer was ik ook niet meteen hondsberoerd, dus daar was ik blij mee, zo vaak hadden we geen taart.
Verder was er niet echt een enorme happening, niemand was ontroerd ofzo, maar ik vond het wel leuk dat er een beetje aandacht aan werd besteed.
Verder was er niet echt een enorme happening, niemand was ontroerd ofzo, maar ik vond het wel leuk dat er een beetje aandacht aan werd besteed.
vrijdag 30 mei 2008 om 17:52
quote:mylenevalerie schreef op 30 mei 2008 @ 17:34:
Kleinezeehond, weet je al hoe je het gaat "vieren" als ze haar maagdelijkheid kwijt is?Nou, ook dit werd in huize Thai breed uitgemeten aan iedereen die het maar wilde horen. Doffe ellende zeg ik je. Mijn moeder vroeg ook regelmatig: en, hoe gaat het met de seks?
Kleinezeehond, weet je al hoe je het gaat "vieren" als ze haar maagdelijkheid kwijt is?Nou, ook dit werd in huize Thai breed uitgemeten aan iedereen die het maar wilde horen. Doffe ellende zeg ik je. Mijn moeder vroeg ook regelmatig: en, hoe gaat het met de seks?
Fortis et liber
vrijdag 30 mei 2008 om 18:08
Iew! Ik heb ook vreselijke herinneringen aan mijn moeder van rond de leeftijd dat ik voor het eerst ongesteld kon worden.
Als ik me een keertje niet lekker voelde, zei ze op een beetje een nasale, samenzweerderige toon "Misschien word je wel opoe" Dat wóórd ook!!
En dan riep ik "NEEHEE!"
En ik vind het nog steeds vreselijk als een collega of vriendin meent met mij te moeten delen wanneer ze het is/moet worden/hoe ze zich daarom voelt en weet ik wat allemaal.
IK WIL HET NIET WETEN!
Als ik me een keertje niet lekker voelde, zei ze op een beetje een nasale, samenzweerderige toon "Misschien word je wel opoe" Dat wóórd ook!!
En dan riep ik "NEEHEE!"
En ik vind het nog steeds vreselijk als een collega of vriendin meent met mij te moeten delen wanneer ze het is/moet worden/hoe ze zich daarom voelt en weet ik wat allemaal.
IK WIL HET NIET WETEN!
het is hier binnen beter dan buiten
vrijdag 30 mei 2008 om 18:49
Nou kleinezeehond mama, dat heb je leuk opgelost zo!!! Ik denk dat het zeker een moment is waar wat extra aandacht belangrijk is. Ik denk dat de meeste vrouwen zich het moment/dag nog kunnen herinneren, en als dat met extra aandacht is verlopen vind ik dat alleen maar een pluspunt van de moeder! Mijn moeder beloofde mij een ringetje, ringetje moet nog komen
Leuk ook dat je dochter deze gebeurtenis zó met je deelt, ik denk dat jullie een goede band hebben samen!!!
En vertel haar nou niet dat je dit oproepje geplaatst hebt, ik denk dat dat nou niet echt gewaardeerd zal worden!
Leuk ook dat je dochter deze gebeurtenis zó met je deelt, ik denk dat jullie een goede band hebben samen!!!
En vertel haar nou niet dat je dit oproepje geplaatst hebt, ik denk dat dat nou niet echt gewaardeerd zal worden!
vrijdag 30 mei 2008 om 18:56
vrijdag 30 mei 2008 om 19:05
Ik was vijftien en logeerde bij een nichtje. Toen ineens een donkere derrie in mijn onderbroek... mijn eerste gedachte was dat ik het in mijn broek had gedaan ... maar goed even later viel het kwartje wel natuurlijk. Toen mijn moeder mij een paar dagen later kwam ophalen het nieuws maar verteld. Mams zowat emotioneel, dat ik nu een VROUW was geworden, dikke knuffels, blijdschap.... man ik schaamde me dood met zo'n reactie. Laat me met rust!!!! (Zo te lezen heeft dochter van TO daar overigens geen last van.)
vrijdag 30 mei 2008 om 19:44
Ik zat in groep 7 en was 11 jaar toen ik voor het eerst ongesteld werd... Weet de situatie niet helemaal meer goed. Maar weet wel dat het er steeds aan te komen zat! Klaagde steeds over buikpijn enzo en toen begon mijn moeder te vertellen dat ik binnenkort weleens ongesteld kon worden! En dat dat betekende dat ik een jonge vrouw werd ipv een meisje!
De eerste jaren van mijn ongesteldheid waren echt een ellende!! Ben op mijn 13e aan de pil gegaan om die redenen.
Wij hebben t niet gevierd en dat hoefde voor mij ook niet! Mijn moeder heeft t na mijn idee verder aan niemand rondbazuint en ook niet geheimzinnig gedaan! Gewoon dat ik nu een jonge vrouw was en dan snapten de meesten t wel (denk ik). Jonge vrouw zijn hield ook in: in staat om later kinderen te krijgen, dat mijn lichaam steeds meer zou gaan veranderen (was al zichtbaar bij me) etc etc. Geen seksuele voorlichting gehad, maar dit ook niet gemist. Kreeg op de MAVO wel voorlichting en anders via anderen etc. Ik ga het later niet vieren met mijn dochter (als ik die later misschien krijg). Zie er geen reden voor!
Dan kun om de haverklap wel 'dingen' vieren!! Een dikke knuffel en lieve warme woordjes en de zorgzaamheid van een moeder (tot zover dochter op dat moment toe laat) is van hele grote waarde! Dit heb ik zelf zo ervaren! Op dit moment begint de ellende weer met mijn cyclus, sinds ik van de pil af ben. Zit nu in de MM om er achter te komen, wat er met me aan de hand is...
De eerste jaren van mijn ongesteldheid waren echt een ellende!! Ben op mijn 13e aan de pil gegaan om die redenen.
Wij hebben t niet gevierd en dat hoefde voor mij ook niet! Mijn moeder heeft t na mijn idee verder aan niemand rondbazuint en ook niet geheimzinnig gedaan! Gewoon dat ik nu een jonge vrouw was en dan snapten de meesten t wel (denk ik). Jonge vrouw zijn hield ook in: in staat om later kinderen te krijgen, dat mijn lichaam steeds meer zou gaan veranderen (was al zichtbaar bij me) etc etc. Geen seksuele voorlichting gehad, maar dit ook niet gemist. Kreeg op de MAVO wel voorlichting en anders via anderen etc. Ik ga het later niet vieren met mijn dochter (als ik die later misschien krijg). Zie er geen reden voor!
Dan kun om de haverklap wel 'dingen' vieren!! Een dikke knuffel en lieve warme woordjes en de zorgzaamheid van een moeder (tot zover dochter op dat moment toe laat) is van hele grote waarde! Dit heb ik zelf zo ervaren! Op dit moment begint de ellende weer met mijn cyclus, sinds ik van de pil af ben. Zit nu in de MM om er achter te komen, wat er met me aan de hand is...
vrijdag 30 mei 2008 om 21:18
Ik vind die met dat mandje wel leuk. Mijn dochter staat er ook voor, zal niet heel lang meer duren denk ik.
Toen ik mijn eerste BH ging kopen met een vriendin kreeg ik geld mee om ergens gebak te gaan eten. Vond ik wel bijzonder, want normaal deed mijn moeder niet zo snel zoiets. Dus ik voelde me heel speciaal. Is wel leuk, het is ook wel een hele stap, van meisje naar jonge vrouw worden.
Toen ik mijn eerste BH ging kopen met een vriendin kreeg ik geld mee om ergens gebak te gaan eten. Vond ik wel bijzonder, want normaal deed mijn moeder niet zo snel zoiets. Dus ik voelde me heel speciaal. Is wel leuk, het is ook wel een hele stap, van meisje naar jonge vrouw worden.
vrijdag 30 mei 2008 om 21:38
Ik vind dat idee van een mandje gevuld met van alles wel grappig. Dat ga ik zeker onthouden.
Mijn oudste dochter wordt in het najaar 13 en praat er veel over met vriendinnen die 'het' al zijn. Het zal voorlopig wel bij praten blijven want ik was zelf pas 15 toen ik voor het eerst ongesteld werd.
Mijn moeder feliciteerde me toen met: 'Gefeliciteerd, je bent nu een groot meisje' en gaf me een maandverband. En dat was het. 's Avonds (tijdens het eten) vertelde ze het aan de andere gezinsleden.
Wel informeerde ze om de paar weken of 'het alweer zover was', en als 'het zover was', welke dag het dan was......... misschien hield ze een dagboek bij of zo?
Mijn oudste is gelukkig heel open en vraagt van alles aan mij. Jongste luistert aandachtig mee
Mijn oudste dochter wordt in het najaar 13 en praat er veel over met vriendinnen die 'het' al zijn. Het zal voorlopig wel bij praten blijven want ik was zelf pas 15 toen ik voor het eerst ongesteld werd.
Mijn moeder feliciteerde me toen met: 'Gefeliciteerd, je bent nu een groot meisje' en gaf me een maandverband. En dat was het. 's Avonds (tijdens het eten) vertelde ze het aan de andere gezinsleden.
Wel informeerde ze om de paar weken of 'het alweer zover was', en als 'het zover was', welke dag het dan was......... misschien hield ze een dagboek bij of zo?
Mijn oudste is gelukkig heel open en vraagt van alles aan mij. Jongste luistert aandachtig mee
vrijdag 30 mei 2008 om 22:54
Als ikzelf terugdenk, zou ik er niet teveel 'werk' (uit eten oid, als je je al een beetje vies voelt en buikpijn hebt) van gemaakt willen, maar ik vind het wel lief dat je er even bij stil wilt staan en wat extra aandacht aan je dochter wilt besteden.
Misschien inderdaad lekker een middagje/avondje samen op de bank, lekkers erbij en een mooi zilveren kettinkje/ringetje als aandenken aan de mijlpaal.
Misschien inderdaad lekker een middagje/avondje samen op de bank, lekkers erbij en een mooi zilveren kettinkje/ringetje als aandenken aan de mijlpaal.
vrijdag 30 mei 2008 om 22:57
quote:kleinezeehond schreef op 30 mei 2008 @ 16:59:
nou we hebben het heerlijke gebakje met vanillesaus en een lekker drankje op een terrasje achter de rug. Ze vond het echt even gezellig zo samen met haar moeder. In de stad steeds opmerkingen: lek ik door, ik voel wat lopen, of toch niet??
Haha
Ze wilde al een tijdje een bepaalde cd graag hebben dus die heb ik haar kado gegeven nu. thuis gekomen bedankte ze me ervoor. Ze voelt zich wel specialer en anders zei ze. Daarna gelijk onder de douche, toch wat frisser willen rondlopen en de maandverband weer wisselen.
Oh, ik was mosterd zie ik..
Leuke oplossing, fijn dat je dochter het zo waardeerde (ikzelf zou me idd wel opgelaten voelen)
nou we hebben het heerlijke gebakje met vanillesaus en een lekker drankje op een terrasje achter de rug. Ze vond het echt even gezellig zo samen met haar moeder. In de stad steeds opmerkingen: lek ik door, ik voel wat lopen, of toch niet??
Haha
Ze wilde al een tijdje een bepaalde cd graag hebben dus die heb ik haar kado gegeven nu. thuis gekomen bedankte ze me ervoor. Ze voelt zich wel specialer en anders zei ze. Daarna gelijk onder de douche, toch wat frisser willen rondlopen en de maandverband weer wisselen.
Oh, ik was mosterd zie ik..
Leuke oplossing, fijn dat je dochter het zo waardeerde (ikzelf zou me idd wel opgelaten voelen)
vrijdag 30 mei 2008 om 23:11
vrijdag 30 mei 2008 om 23:21
Ik ben 2 keer voor de eerste keer ongesteld geworden:
Toen ik een jaar of 12 was gingen we mijn vader ophalen van Schiphol.Die was 6 maanden op zee geweest. Ik was samen met mijn moeder en mijn broer. Ik moest telkens plassen onderweg en op Schiphol zat er bloed bij mijn urine. Mijn moeder meteen heel enthousiast dat ik ongesteld was (gelukkig zei ze niets tegen mijn broer). Ik voelde me dus verschrikkelijk en toen bleek dat mijn vader die dag helemaal niet thuiskwam, iemand van het bedrijf waarvoor hij werkte was dat vergeten door te geven. Weer 2 uur terug in de auto ( mobiele telefoons waren er nog niet en mijn
moeder was na uren wachten overstuur, dus die reed niet meer zo hard) Achteraf was ik niet ongesteld, maar had ik mijn eerste (van vele) blaasontsteking.
Na een half jaar werd ik wel echt ongesteld. Ik was boos op alles en iedereen, vooral mijn moeder!
Toen mijn dochter ongesteld werd was ze net bij haar vriendinnetje aan het logeren. Ze stond ineens 's morgens om 8 uur op de stoep dat ze buikpijn had. Ik ben 's middags met haar wezen shoppen en heb nieuwe kleren en wat prulletjes voor haar gekocht. Vond ze hardstikke leuk.Verder mocht ik het van haar aan niemand vertellen, ook niet aan haar papa.
Toen ik een jaar of 12 was gingen we mijn vader ophalen van Schiphol.Die was 6 maanden op zee geweest. Ik was samen met mijn moeder en mijn broer. Ik moest telkens plassen onderweg en op Schiphol zat er bloed bij mijn urine. Mijn moeder meteen heel enthousiast dat ik ongesteld was (gelukkig zei ze niets tegen mijn broer). Ik voelde me dus verschrikkelijk en toen bleek dat mijn vader die dag helemaal niet thuiskwam, iemand van het bedrijf waarvoor hij werkte was dat vergeten door te geven. Weer 2 uur terug in de auto ( mobiele telefoons waren er nog niet en mijn
moeder was na uren wachten overstuur, dus die reed niet meer zo hard) Achteraf was ik niet ongesteld, maar had ik mijn eerste (van vele) blaasontsteking.
Na een half jaar werd ik wel echt ongesteld. Ik was boos op alles en iedereen, vooral mijn moeder!
Toen mijn dochter ongesteld werd was ze net bij haar vriendinnetje aan het logeren. Ze stond ineens 's morgens om 8 uur op de stoep dat ze buikpijn had. Ik ben 's middags met haar wezen shoppen en heb nieuwe kleren en wat prulletjes voor haar gekocht. Vond ze hardstikke leuk.Verder mocht ik het van haar aan niemand vertellen, ook niet aan haar papa.
zaterdag 31 mei 2008 om 12:07
Ik was net 10 en had al een week een rothumeur en veel buikpijn. Ik zat in de klas toen het gebeurde, ik lag dubbel van de pijn en toen ik naar de wc ging zat er bloed in mijn onderbroek... ik was heel blij dat mijn moeder me verteld had dat ik niet hoefde te schrikken als dat zou gebeuren.
Mijn moeder heeft een appeltaart gebakken en dat vond ik echt erg leuk.
Mijn moeder heeft een appeltaart gebakken en dat vond ik echt erg leuk.
