Gezondheid alle pijlers

Angst om de trap af te lopen

15-02-2023 14:41 32 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Beste allen,

Na een periode van medische behandelingen zijn mijn perifere zenuwen beschadigd. Dit resulteert in een doof gevoel in mijn voeten en pijnlijke voeten.
Ik voel nog wel wat in / onder mijn voeten. maar het gevoel is veel minder geworden. Daar is op zich prima mee te leven met wat aanpassingen, hele lange wandelingen gaan bijvoorbeeld niet meer zo frequent. Maar wat ik vervelend begin te vinden is mijn angst om de trap af te lopen. Ik denk dat het komt omdat ik de treden niet goed voel onder mijn voeten. Het maakt niet uit of ik platte schoenen of schoenen met hak draag. Zodra ik bovenaan de trap sta en de eerste trede "moet nemen", krijg ik het spaans benauwd. Ik ga de trap wel af, maar kom helemaal verkrampt beneden...

Nu hebben we op mijn werk een wenteltrap waar ik eigenlijk niet goed meer vanaf "durf". Maar om nu elke keer om te lopen naar het andere trappenhuis is ook zo'n gedoe. Maar dat is nu eigenlijk wel hoe het gaat, zeker als ik mijn handen vol heb en dus niet goed de leuning kan vasthouden, ga ik echt niet van die wenteltrap af! Ik merk dat ik deze trap een beetje begin te vermijden. Maar ik snap ook dat ik daarmee de angst in stand houd.

Wie heeft er tips voor mij om van deze angst af te komen? De perifere zenuwbeschadiging is permanent, dus daarvoor geen tips nodig.

Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Je aandacht houden bij het nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Mijn eerste gedachte is ook de fysiotherapeut.

Of een ergotherapeut, die zou op je werk mee kunnen kijken of er iets aan te passen is op je werk.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik weet niet of je dit angst moet noemen of juist accepteren van je beperkingen en daarom zaken anders doen.

Hier ook door allerlei letsel neuropathische schade, verminderd gevoel en een sterk verminderd evenwichtsgevoel. Ik heb nooit iets in mijn handen als ik de trap afloop, behalve de leuning. Moet er iets mee dan gaat dat in een truttig canvas tasje, kruislings gedragen. Past het daar niet in (hallo wasmand) dan is het voor iemand anders om te dragen.

Verder heb ik ook mijn gewicht tegen de leuning aan en doe ik een tree tegelijk. Dus elke keer je voet aansluiten bij de voet die er al op staat. Dat geeft mij iets meer gevoel van stabiliteit. Dat het mensen achter mij kan irriteren want traag- dat is hun probleem.

Zoals de revalidatie ooit zei; doe de slimme dingen en doe de dingen slim. Daarom kies ik waar het kan voor de lift naar beneden en de trap omhoog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb ook altijd peultjes gezweet als ik bij iemand op bezoek kwam waar ik iemands slaapkamer moest gaan bewonderen die met een wenteltrap bereikbaar was. Ook toen ik nog een puber was. Ik ben nooit lenig geweest. Het probleem was dan bekend want ik kreeg instructies: "eerst kijken hoe de trap loopt en sta je op de trap niet meer naar beneden kijken en elke stap voelen hoe je je voet zet". Veel hing dan af van de leuning. Zo'n dik touw voelde heel onzeker.

Mijn ernstigste blessure heb ik opgelopen op een gewone trap gewoon door naar beneden te lopen. Het is een heel zware belasting voor alle beenspieren.
Dan moet het maar zoals het kan
Alle reacties Link kopieren Quote
tv-icoon schreef:
16-02-2023 08:39
Ik heb ook altijd peultjes gezweet als ik bij iemand op bezoek kwam waar ik iemands slaapkamer moest gaan bewonderen die met een wenteltrap bereikbaar was. Ook toen ik nog een puber was. Ik ben nooit lenig geweest. Het probleem was dan bekend want ik kreeg instructies: "eerst kijken hoe de trap loopt en sta je op de trap niet meer naar beneden kijken en elke stap voelen hoe je je voet zet". Veel hing dan af van de leuning. Zo'n dik touw voelde heel onzeker.

Mijn ernstigste blessure heb ik opgelopen op een gewone trap gewoon door naar beneden te lopen. Het is een heel zware belasting voor alle beenspieren.
Dat is bij TO dus het probleem; het gevoel hoe ze haar voet zet, is verstoord, en daar is ook niets aan te doen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Bedankt voor al jullie reacties! Ik merk dat ik wellicht nog niet (volledig) heb geaccepteerd dat de medische behandeling permanente "schade" heeft achtergelaten. Ik wil graag dat alles wordt zoals het was, en dat dat niet kan, weet ik eigenlijk ook wel.

Ik heb mezelf wel aangeleerd dat ik inderdaad altijd 1 hand aan de leuning heb, dus met mijn handen vol bedoel ik 1 hand vol en de rest tegen mijn lijf geplakt :-D Dat wil wel zeggen dat ik daardoor mijn voeten niet zie en dus een soort van blind de trap af moet. Dat ga ik gewoon niet meer doen! Ik heb een laptophoes e.d op kantoor liggen dus daarin zal ik de spullen doen.

En inderdaad wellicht gewoon de andere trap nemen, dat is wellicht de snelste optie.

Gelukkig gaan de trappen thuis wel goed, daar sta ik altijd even 2 seconden bovenaan te twijfelen, en dan ga ik "gewoon" en loop redelijk zeker naar beneden. Ook de andere trap op kantoor hetzelfde verhaal. Alleen die stomme wenteltrap blijft stom. :-D
Je aandacht houden bij het nu
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat is ook rot, dat het niet meer wordt zoals het was. Ik vind zelf de continue herinnering aan het ziek-zijn ook vervelend.

Grappig wel, ik heb nog nooit zo gelet op wat ik doe op de trap als nu: toen ik je laatste post las, dacht ik dat ik niet naar mijn voeten keek op de trap, maar dat klopt niet, heb ik net gemerkt :) Ik wil inderdaad ook vrij zicht hebben op de trap en mijn voeten, en kijk dan vooral net voor mijn voeten. Dat gaat op een wenteltrap gewoon lastiger, en de treden zijn aan de binnenkant ook nog eens smal. Niet zo gek eigenlijk dat een wenteltrap lastig is.
agene wijzigde dit bericht op 16-02-2023 10:26
14.90% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Voel je de achterkant van je voet nog wel goed, zodat je weet of je niet te ver naar voren stapt? Ik ga tree voor tree en voel bij elke trede dat ik mijn grote voeten zo ver mogelijk naar achteren neerzet. Ik zak zeg maar langs de tredes, hoop dat ik duidelijk ben...
Lorem Ipsum

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven