Gezondheid
alle pijlers
Angst voor ruggenprik
zaterdag 27 juli 2019 om 19:30
Ik heb over iets minder dan 2 weken een kleine operatie. Hiervoor krijg ik een spinale ruggenprik.
Nu ben ik al een angstig persoon en ookal is dit in de afgelopen jaren al flink verminderd een operatie is wel spannend natuurlijk. Daarom komen mijn angsten naar boven.
Waar de meesten bang zijn voor de prik, de naalden enzo. Zijn mijn angsten op hele andere dingen gericht. Ik heb al voor een ruggenprik gekozen omdat ik nog banger ben voor narcose. De controleverlies. Dat is het.
Wat betreft de ruggenprik ben ik vooral bang voor het niet kunnen bewegen van mijn benen. Ook heb ik enge dingen gelezen wat natuurlijk niet slim is. Over de verdoving die dan te hoog komt en je dan helemaal niet meer kunt bewegen en zelfs niet meer zelf kunt ademen.
Ik hoopte dat jullie mij misschien een beetje konden geruststellen met tips of misschien ervaringen.
Nu ben ik al een angstig persoon en ookal is dit in de afgelopen jaren al flink verminderd een operatie is wel spannend natuurlijk. Daarom komen mijn angsten naar boven.
Waar de meesten bang zijn voor de prik, de naalden enzo. Zijn mijn angsten op hele andere dingen gericht. Ik heb al voor een ruggenprik gekozen omdat ik nog banger ben voor narcose. De controleverlies. Dat is het.
Wat betreft de ruggenprik ben ik vooral bang voor het niet kunnen bewegen van mijn benen. Ook heb ik enge dingen gelezen wat natuurlijk niet slim is. Over de verdoving die dan te hoog komt en je dan helemaal niet meer kunt bewegen en zelfs niet meer zelf kunt ademen.
Ik hoopte dat jullie mij misschien een beetje konden geruststellen met tips of misschien ervaringen.
zaterdag 27 juli 2019 om 19:47
zaterdag 27 juli 2019 om 19:51
3 keizersnede en dus 3 ruggeprikken.
1 ervan was te hoog gezet en nee dat was idd geen pretje.
Voor een kijkje down under moest ik ook onder zeil en dat moest met een gewone narcose.
Als je mag kiezen, ga dan voor een gewone narcose.
Ik vond het ook doodeng om dezelfde reden als jou maar het is zoveel fijner dan een ruggenprik
1 ervan was te hoog gezet en nee dat was idd geen pretje.
Voor een kijkje down under moest ik ook onder zeil en dat moest met een gewone narcose.
Als je mag kiezen, ga dan voor een gewone narcose.
Ik vond het ook doodeng om dezelfde reden als jou maar het is zoveel fijner dan een ruggenprik
zaterdag 27 juli 2019 om 19:54
Heb deze week nog een ruggenprik gehad. Viel me wederom reuze mee (is al de vierde keer) Op mijn verzoek hebben ze me daarna in slaap gebracht omdat het een nogal heftige operatie was en ik dat niet mee wilde krijgen.
Heb vertrouwen in de mensen op de OK, deel je zorgen, ze denken heel graag met je mee.
Heb vertrouwen in de mensen op de OK, deel je zorgen, ze denken heel graag met je mee.
Your ego is not your amigo!
zaterdag 27 juli 2019 om 19:56
Dat is naar! Kan je vertellen wat er gebeurde? Wat je voelde?Mth85 schreef: ↑27-07-2019 19:513 keizersnede en dus 3 ruggeprikken.
1 ervan was te hoog gezet en nee dat was idd geen pretje.
Voor een kijkje down under moest ik ook onder zeil en dat moest met een gewone narcose.
Als je mag kiezen, ga dan voor een gewone narcose.
Ik vond het ook doodeng om dezelfde reden als jou maar het is zoveel fijner dan een ruggenprik
zaterdag 27 juli 2019 om 19:56
Heb je al een afspraak gehad met de anaesthesioloog? Ik had vorig jaar een operatie en ik was als de dood voor de narcose, ik kon mezelf er ook niet overheen zetten of denken: stel je niet zo aan, het is straks allemaal voorbij.
Mensen in het ziekenhuis hebben een extra afspraak voor me ingepland met de mensen die de verdoving regelen, daar kon ik al mijn vragen en angsten goed bespreken en we hebben een afspraak gemaakt hoe ik het minder eng zou vinden. Ik merkte dat ze heel graag met me wilden meedenken om het voor mij 'te doen' te maken.
Dat zou ik jou dus ook aanraden: bespreek het en kijk of en hoe ze je tegemoet kunnen komen.
Mensen in het ziekenhuis hebben een extra afspraak voor me ingepland met de mensen die de verdoving regelen, daar kon ik al mijn vragen en angsten goed bespreken en we hebben een afspraak gemaakt hoe ik het minder eng zou vinden. Ik merkte dat ze heel graag met me wilden meedenken om het voor mij 'te doen' te maken.
Dat zou ik jou dus ook aanraden: bespreek het en kijk of en hoe ze je tegemoet kunnen komen.
Wat eten we vanavond?
zaterdag 27 juli 2019 om 19:57
Als er 1 is die bang voor spuiten is ben ik t wel.
Enfin ik had een spoed operatie en ze raden me een ruggeprik aan, voordeel was dat ik het niet zag!
Na de operatie heb je even geen gevoel vanaf je middel, dat scheelt ook tegen de pijn(bij mij dan)Het is echt niet eng geloof me.
Veel succes ermee.
Enfin ik had een spoed operatie en ze raden me een ruggeprik aan, voordeel was dat ik het niet zag!
Na de operatie heb je even geen gevoel vanaf je middel, dat scheelt ook tegen de pijn(bij mij dan)Het is echt niet eng geloof me.
Veel succes ermee.
het leven is als n neus,haal eruit wat erin zit.
zaterdag 27 juli 2019 om 19:59
Wil je dat echt weten?eenmeisje1993 schreef: ↑27-07-2019 19:56Dat is naar! Kan je vertellen wat er gebeurde? Wat je voelde?
zaterdag 27 juli 2019 om 19:59
Ik heb inderdaad al een afspraak gehad met de anesthesioloog. Dit was een prettig gesprek. Hij begreep mijn angsten en heeft dit ook genoteerd zodat ze dit weten. Hij luisterde ook goed naar me. Ook heeft hij me wel enigszins gerustgesteld. Alleen ik had denk ik meer vragen op moeten schrijven. Nu komen pas meer vragen naar boven en ook andere angsten die ik daar toen niet besproken heb.makreel schreef: ↑27-07-2019 19:56Heb je al een afspraak gehad met de anaesthesioloog? Ik had vorig jaar een operatie en ik was als de dood voor de narcose, ik kon mezelf er ook niet overheen zetten of denken: stel je niet zo aan, het is straks allemaal voorbij.
Mensen in het ziekenhuis hebben een extra afspraak voor me ingepland met de mensen die de verdoving regelen, daar kon ik al mijn vragen en angsten goed bespreken en we hebben een afspraak gemaakt hoe ik het minder eng zou vinden. Ik merkte dat ze heel graag met me wilden meedenken om het voor mij 'te doen' te maken.
Dat zou ik jou dus ook aanraden: bespreek het en kijk of en hoe ze je tegemoet kunnen komen.
zaterdag 27 juli 2019 om 20:06
Volgens mij ben je je angsten aan het voeden door te zoeken naar verhalen waarin het niet heel goed verliep. Ik zou als ik jou was daar mee stoppen. Natuurlijk kan er iets mis gaan, maar die kans is erg klein. Ga er vanuit dat het goed verloopt. Bespreek je angst met de anesthesioloog zodat hij of zij je kan geruststellen. Ze weten echt wat ze doen!
Mijn ervaringen met ruggenprikken zijn allemaal erg goed. Klein prikje, zo gezet. De anesthesioloog zit altijd naast je tijdens de operatie en je kunt dan samen kletsen of als je dat niet wilt, kun je ook bijvoorbeeld een muziekje luisteren en je ogen dichtdoen.
Ik verkies de ruggenprik altijd boven een narcose. Zo houd je toch controle en een helder hoofd, geen misselijkheid nadien en je mag vaak eerder naar huis.
Mijn ervaringen met ruggenprikken zijn allemaal erg goed. Klein prikje, zo gezet. De anesthesioloog zit altijd naast je tijdens de operatie en je kunt dan samen kletsen of als je dat niet wilt, kun je ook bijvoorbeeld een muziekje luisteren en je ogen dichtdoen.
Ik verkies de ruggenprik altijd boven een narcose. Zo houd je toch controle en een helder hoofd, geen misselijkheid nadien en je mag vaak eerder naar huis.
anoniem_385505 wijzigde dit bericht op 27-07-2019 20:13
0.00% gewijzigd
zaterdag 27 juli 2019 om 20:09
Ja, je hebt gelijk. Ik maak het mezelf niet makkelijker zo. Ik heb het ook expres niet gedaan. Maar vandaag wel. Niet heel slim natuurlijk.wittereiger schreef: ↑27-07-2019 20:06Volgens mij ben je je angsten aan het voeden door te zoeken naar verhalen waarin het niet heel goed verliep. Ik zou als ik jou was daar mee stoppen. Natuurlijk kan er iets mis gaan, maar die kans is erg klein. Ga er vanuit dat het goed verloopt. Bespreek je angst met de anesthesioloog zodat hij of zij je kan geruststellen. Ze weten echt wat ze doen!
Mijn ervaringen met ruggenprikken zijn allemaal erg goed. Klein prikje, zo gezet. De anesthesioloog zit altijd naast je tijdens de operatie en je kunt dan samen kletsen of als je dat niet wilt, kun je ook bijvoorbeeld een muziekje luisteren en je ogen dichtdoen.
Ik verkies de ruggenprik altijd boven een narcose. Zo houd je toch controle en een helder hoofd, geen misselijkheid nadien en je mag vaak eerder naar huis.
En de reden dat jij een ruggenprik kies is precies de reden waarom ik ervoor gekozen heb.
Maar het is voor mij natuurlijk nog onbekend dus vandaar eng.
zaterdag 27 juli 2019 om 20:36
TO, wees je ervan bewust dat een spinale ruggenprik anders is dan een epidurale (die gebruikt wordt bij bevallingen). Bij die laatste voel je, voor zover ik weet (geen ervaring mee) nog wel je lichaam maar niet de pijn, zoals iemand hierboven beschreven. Bij de spinale variant voel je je onderlichaam echt niet meer voor een aantal uur. Ervaringen van mensen die een epiduraal hebben gehad, zijn dus wellicht minder helpend voor je.
Zelf vond ik de spinale ruggenprik prima te doen. Nou was ik ook meer zenuwachtig voor de operatie zelf (ter herstel van verkeerd gezette hechtingen na de bevalling, waardoor ik zelfs geen seks meer kon hebben, dus maakte me best zorgen of dat weer goed kwam), dan voor de prik. Maar juist omdat je níet aan het bevallen bent, kun je goed je rug bol maken waardoor de kans veel kleiner is dat hij niet goed gezet wordt. Ik voelde inderdaad helemaal niks in mijn onderlichaam, maar ervoer dat eerder als bijzonder dan angstwekkend. Soms zelfs bijna grappig, als me bv gevraagd werd of ik iets naar de zijkant kon schuiven op de brancard... Nee dus, mijn hoofd wilde wel maar kon het mijn lichaam niet laten doen. Het uitwerken van de verdoving duurde bij mij wat langer dan geschat, maar werd daar niet ongerust van (alleen wat ongeduldig omdat ik graag naar huis wilde); op een gegeven moment voel je het gevoel heel langzamerhand weer toenemen, dus dan merk je al dat de verdoving aan het afnemen is. Nadat ik zelf naar de wc kon lopen en kon plassen, mocht ik naar huis. Onderlichaam voelde toen alweer normaal en heb geen enkel na-effect gehad van de verdoving.
Hopelijk word je hier wat gerustgesteld en valt de operatie straks mee! Succes!
Zelf vond ik de spinale ruggenprik prima te doen. Nou was ik ook meer zenuwachtig voor de operatie zelf (ter herstel van verkeerd gezette hechtingen na de bevalling, waardoor ik zelfs geen seks meer kon hebben, dus maakte me best zorgen of dat weer goed kwam), dan voor de prik. Maar juist omdat je níet aan het bevallen bent, kun je goed je rug bol maken waardoor de kans veel kleiner is dat hij niet goed gezet wordt. Ik voelde inderdaad helemaal niks in mijn onderlichaam, maar ervoer dat eerder als bijzonder dan angstwekkend. Soms zelfs bijna grappig, als me bv gevraagd werd of ik iets naar de zijkant kon schuiven op de brancard... Nee dus, mijn hoofd wilde wel maar kon het mijn lichaam niet laten doen. Het uitwerken van de verdoving duurde bij mij wat langer dan geschat, maar werd daar niet ongerust van (alleen wat ongeduldig omdat ik graag naar huis wilde); op een gegeven moment voel je het gevoel heel langzamerhand weer toenemen, dus dan merk je al dat de verdoving aan het afnemen is. Nadat ik zelf naar de wc kon lopen en kon plassen, mocht ik naar huis. Onderlichaam voelde toen alweer normaal en heb geen enkel na-effect gehad van de verdoving.
Hopelijk word je hier wat gerustgesteld en valt de operatie straks mee! Succes!
zaterdag 27 juli 2019 om 20:48
Bij mij trok hij omhoog. Is even naar in de zin van het idee hebben dat je niet meer kan ademen, maar ik gaf het aan bij de arts en toen zette ze het bed schuin. Langzaam zakte het toen weer af.
Het gekste ervan vond ik dat toen ze in de uitslaapkamer mijn benen bewogen ik ze wel zag, maar dat voor mijn gevoel ze gewoon op bed lagen. Heeeeel bizar. Maar dat was dus mentaal en niet iets fysieks.
Het gekste ervan vond ik dat toen ze in de uitslaapkamer mijn benen bewogen ik ze wel zag, maar dat voor mijn gevoel ze gewoon op bed lagen. Heeeeel bizar. Maar dat was dus mentaal en niet iets fysieks.
zaterdag 27 juli 2019 om 20:49
Bedankt <3Azalea747 schreef: ↑27-07-2019 20:36TO, wees je ervan bewust dat een spinale ruggenprik anders is dan een epidurale (die gebruikt wordt bij bevallingen). Bij die laatste voel je, voor zover ik weet (geen ervaring mee) nog wel je lichaam maar niet de pijn, zoals iemand hierboven beschreven. Bij de spinale variant voel je je onderlichaam echt niet meer voor een aantal uur. Ervaringen van mensen die een epiduraal hebben gehad, zijn dus wellicht minder helpend voor je.
Zelf vond ik de spinale ruggenprik prima te doen. Nou was ik ook meer zenuwachtig voor de operatie zelf (ter herstel van verkeerd gezette hechtingen na de bevalling, waardoor ik zelfs geen seks meer kon hebben, dus maakte me best zorgen of dat weer goed kwam), dan voor de prik. Maar juist omdat je níet aan het bevallen bent, kun je goed je rug bol maken waardoor de kans veel kleiner is dat hij niet goed gezet wordt. Ik voelde inderdaad helemaal niks in mijn onderlichaam, maar ervoer dat eerder als bijzonder dan angstwekkend. Soms zelfs bijna grappig, als me bv gevraagd werd of ik iets naar de zijkant kon schuiven op de brancard... Nee dus, mijn hoofd wilde wel maar kon het mijn lichaam niet laten doen. Het uitwerken van de verdoving duurde bij mij wat langer dan geschat, maar werd daar niet ongerust van (alleen wat ongeduldig omdat ik graag naar huis wilde); op een gegeven moment voel je het gevoel heel langzamerhand weer toenemen, dus dan merk je al dat de verdoving aan het afnemen is. Nadat ik zelf naar de wc kon lopen en kon plassen, mocht ik naar huis. Onderlichaam voelde toen alweer normaal en heb geen enkel na-effect gehad van de verdoving.
Hopelijk word je hier wat gerustgesteld en valt de operatie straks mee! Succes!
zaterdag 27 juli 2019 om 20:52
Ja, dat is dus die angst die ik nu heb. Eerst was het de angst voor het niet kunnen bewegen van mijn benen. Dat is nu al bijna weg. Maar vooral dat de verdoving te hoog gaat en je benauwd wordt enzo, dat is mijn angst nu.Hecamel schreef: ↑27-07-2019 20:48Bij mij trok hij omhoog. Is even naar in de zin van het idee hebben dat je niet meer kan ademen, maar ik gaf het aan bij de arts en toen zette ze het bed schuin. Langzaam zakte het toen weer af.
Het gekste ervan vond ik dat toen ze in de uitslaapkamer mijn benen bewogen ik ze wel zag, maar dat voor mijn gevoel ze gewoon op bed lagen. Heeeeel bizar. Maar dat was dus mentaal en niet iets fysieks.
Kon je toen je bovenlichaam ook niet meer bewegen? Dus door het bed schuin te zetten zakte de verdoving en kon je weer normaal ademen of?
zaterdag 27 juli 2019 om 20:52
Mijn ervaring van een aantal weken geleden is exact zoals Azalea747 het hierboven heeft beschreven.
Ik heb naaldenangst, heb dit ook benoemd. De anesthesist was vreselijk kundig merkte ik bij het aanleggen van het infuus, dus dat gaf vertrouwen in de ruggenprik. Ik had gelezen dat ik 2 prikjes zou krijgen: 1 om de huid te verdoven en daarna de echte ruggenprik. Toen ik de eerste prik gehad had, bleek dat de ruggenprik al te zijn. Het voelde als een wespensteek, best even gemeen maar een oppervlakkige prik. Ik heb niet gevoeld dat ze in mijn ruggenwervel zaten ofzo. Ik kreeg wel een half uur voor de operatie een diazepam (geloof ik) en dat hielp enorm in het relaxt-zijn. Daarnaast vond ik het enorm interessant om de uitleg te horen van de chirurg, en kon ik meekijken. En ook de sfeer in het algemeen in de OK was fijn, er werden af en toe grapjes gemaakt.
Ook de uitwerking ging bij mij precies zoals Azalea beschrijft, duurde iets langer dan verwacht. Heel langzaam kwam het gevoel van boven naar beneden weer terug. Dit duurde bij mij een uur of 4 ongeveer. Maar toen m’n voeten niet meer tintelden en ik weer kon staan en lopen was het ook meteen klaar, nergens meer last van gehad.
Mocht het ooit nog een keer nodig zijn dan kies ik zonder twijfel weer de ruggenprik.
Succes met jouw operatie, ik hoop dat je achteraf nog even komt laten weten hoe je ervaring is geweest!
Ik heb naaldenangst, heb dit ook benoemd. De anesthesist was vreselijk kundig merkte ik bij het aanleggen van het infuus, dus dat gaf vertrouwen in de ruggenprik. Ik had gelezen dat ik 2 prikjes zou krijgen: 1 om de huid te verdoven en daarna de echte ruggenprik. Toen ik de eerste prik gehad had, bleek dat de ruggenprik al te zijn. Het voelde als een wespensteek, best even gemeen maar een oppervlakkige prik. Ik heb niet gevoeld dat ze in mijn ruggenwervel zaten ofzo. Ik kreeg wel een half uur voor de operatie een diazepam (geloof ik) en dat hielp enorm in het relaxt-zijn. Daarnaast vond ik het enorm interessant om de uitleg te horen van de chirurg, en kon ik meekijken. En ook de sfeer in het algemeen in de OK was fijn, er werden af en toe grapjes gemaakt.
Ook de uitwerking ging bij mij precies zoals Azalea beschrijft, duurde iets langer dan verwacht. Heel langzaam kwam het gevoel van boven naar beneden weer terug. Dit duurde bij mij een uur of 4 ongeveer. Maar toen m’n voeten niet meer tintelden en ik weer kon staan en lopen was het ook meteen klaar, nergens meer last van gehad.
Mocht het ooit nog een keer nodig zijn dan kies ik zonder twijfel weer de ruggenprik.
Succes met jouw operatie, ik hoop dat je achteraf nog even komt laten weten hoe je ervaring is geweest!
airecolette1 wijzigde dit bericht op 27-07-2019 20:55
3.91% gewijzigd
zaterdag 27 juli 2019 om 20:53
ik heb het ook een keer gehad voor een kleine ingreep. Beetje vervelend om te zetten, maar gewoon diep zuchten en doorademen. Dan valt het mee. Van de ingreep niets gevoeld en alles verliep prima. Echter; na de ingreep moet je weer de controle terugkrijgen over o.a. je blaas. En hier had ik moeilijkheden mee, Buiten een grenzeloze aandrang kwam er niets. Dat is voor mij het enige verveldende geweest. Het beste is gewoon even diep onder de warme deken (ja echt) duiken en het over je heen laten komen.
Succes! Binnen een dag ben je overal van af.
Succes! Binnen een dag ben je overal van af.
zaterdag 27 juli 2019 om 20:59
Hier ook vanwege een ks. Ondanks dat er wel een keer of 5 geprikt moest worden (dat was wat minder, daarna ook nog maanden het gevoel van een blauwe plek daar gehad) vond ik het wel meevallen.
Ik voelde mijn onderlichaam ook echt niet meer hoor, hele vreemde gewaarwording dat wel, toen ik mijn hand op mijn been legde dacht ik wat raak ik nou aan? Bleek het mijn eigen lijf te zijn, leek wel klei...
En inderdaad de anesthesioloog zit naast je en houdt je de gehele tijd in de gaten en zal je vragen hoe je voelt etc.
Wees maar blij dat je geen algehele verdoving krijgt, hier herstel je heel snel weer van!
Ik voelde mijn onderlichaam ook echt niet meer hoor, hele vreemde gewaarwording dat wel, toen ik mijn hand op mijn been legde dacht ik wat raak ik nou aan? Bleek het mijn eigen lijf te zijn, leek wel klei...
En inderdaad de anesthesioloog zit naast je en houdt je de gehele tijd in de gaten en zal je vragen hoe je voelt etc.
Wees maar blij dat je geen algehele verdoving krijgt, hier herstel je heel snel weer van!
zaterdag 27 juli 2019 om 22:25
Nee hoor, gelukkig niet.eenmeisje1993 schreef: ↑27-07-2019 20:01Haha. Ik weet niet of dat slim van me is om te vragen. Is het hetzelfde verhaal als die vrouw die helemaal niet meer kon bewegen en niet zelf kon ademen?
