Gezondheid
alle pijlers
Borstkanker
woensdag 23 maart 2022 om 22:31
Hoi,
Dit topic open ik in de hoop herkenning te vinden en hulp te vinden om mijn vertrouwen in een goede afloop en in mezelf te versterken. Twee weken geleden ontdekte ik een hard stuk in mijn borst. Inmiddels is duidelijk dat ik borstkanker heb en ook wat uitzaaiingen in mijn oksellymfen. In de rest van mijn lichaam zijn geen uitzaaiingen gevonden. Ik ga een intensief behandeltraject in (gelukkig met als doel genezing) van chemotherapie, doelgerichte therapie, borstoperatie en bestraling dat bij elkaar zo'n jaar in beslag zal nemen. Werk is stilgezet. Het voelt zo onwerkelijk allemaal,net alsof ik in een nare film terecht ben gekomen. Ik heb een zoontje van 4. Mijn grootste angst is om hem niet te zien opgroeien. Hè, ik wil me dus niet focussen op mijn angst. Ik wil heel graag leren om een helpende mindset te ontwikkelen, waar ik geen emoties wil blokken maar wel steeds wil richten op vertrouwen dat het goed gaat komen en ik dit ga overleven.
Zijn er vrouwen die dit ook meegemaakt hebben of het nu meemaken en die willen delen wat jullie doen/hebben gedaan om de moed te houden?
Dit topic open ik in de hoop herkenning te vinden en hulp te vinden om mijn vertrouwen in een goede afloop en in mezelf te versterken. Twee weken geleden ontdekte ik een hard stuk in mijn borst. Inmiddels is duidelijk dat ik borstkanker heb en ook wat uitzaaiingen in mijn oksellymfen. In de rest van mijn lichaam zijn geen uitzaaiingen gevonden. Ik ga een intensief behandeltraject in (gelukkig met als doel genezing) van chemotherapie, doelgerichte therapie, borstoperatie en bestraling dat bij elkaar zo'n jaar in beslag zal nemen. Werk is stilgezet. Het voelt zo onwerkelijk allemaal,net alsof ik in een nare film terecht ben gekomen. Ik heb een zoontje van 4. Mijn grootste angst is om hem niet te zien opgroeien. Hè, ik wil me dus niet focussen op mijn angst. Ik wil heel graag leren om een helpende mindset te ontwikkelen, waar ik geen emoties wil blokken maar wel steeds wil richten op vertrouwen dat het goed gaat komen en ik dit ga overleven.
Zijn er vrouwen die dit ook meegemaakt hebben of het nu meemaken en die willen delen wat jullie doen/hebben gedaan om de moed te houden?
donderdag 24 maart 2022 om 09:52
Een herkenbaar traject. Heel naar voor je, sterkte!
Wat voor mij werkte, de energie die ik had, tussen de behandelingen, vooral te besteden aan dingen waar ik blij van werd. Gezin, musea, sport (ook aan te raden de oncologie fitness).
Alles waar ik toch extra stress van zou gaan krijgen, probeerde ik buiten de deur te houden. Dus geen bezoek thuis van mijn stomme leidinggevende. Ik ging voor overleg wel een half uur naar kantoor. Geen goed bedoelde bezoekjes van anderen, die ik normaal ook niet zou uitnodigingen, maar wel van vrienden.
Ik ging het liefst eerst even een kopje thee drinken met een vriendin of een half uurtje naar ons plaatselijk museum en dan door naar het ziekenhuis voor de behandeling of een gesprek.
Ik keek ook geen nare dingen op TV en sloeg nare berichten in de krant het liefst over. Het veranderde toch niet of ik het nu las of niet. Scheelde negatieve energie.
Wat ik beter had kunnen doen. Hulp accepteren én vragen. Dat laatste deed ik helemaal niet. Wat ik later tijdens mijn heftige Corona besmetting wil deed. (Zou je een keer voor me willen koken? Wil je de hond een keer uitlaten? Enz.)
Wat voor mij werkte, de energie die ik had, tussen de behandelingen, vooral te besteden aan dingen waar ik blij van werd. Gezin, musea, sport (ook aan te raden de oncologie fitness).
Alles waar ik toch extra stress van zou gaan krijgen, probeerde ik buiten de deur te houden. Dus geen bezoek thuis van mijn stomme leidinggevende. Ik ging voor overleg wel een half uur naar kantoor. Geen goed bedoelde bezoekjes van anderen, die ik normaal ook niet zou uitnodigingen, maar wel van vrienden.
Ik ging het liefst eerst even een kopje thee drinken met een vriendin of een half uurtje naar ons plaatselijk museum en dan door naar het ziekenhuis voor de behandeling of een gesprek.
Ik keek ook geen nare dingen op TV en sloeg nare berichten in de krant het liefst over. Het veranderde toch niet of ik het nu las of niet. Scheelde negatieve energie.
Wat ik beter had kunnen doen. Hulp accepteren én vragen. Dat laatste deed ik helemaal niet. Wat ik later tijdens mijn heftige Corona besmetting wil deed. (Zou je een keer voor me willen koken? Wil je de hond een keer uitlaten? Enz.)
donderdag 24 maart 2022 om 10:11
Ik heb het grootste gedeelte van mijn behandeltraject achter de rug. 4 maanden chemo, amputatie en bestraling. Ook al aan de hormoonpillen gezet. Helaas ook lymfeklier besmet. Dus nu nog een half jaar chemopillen.
Afgelopen half jaar is een beetje in een waas aan me voorbij gegaan. Wat mij hielp was om alles echt als traject aan te pakken. Dus eerst focussen op chemo en niet aan de rest proberen te denken. Ik heb er echt veel profijt aan gehad om in conditie te blijven. Dus veel gewandeld.
Veel sterkte met je traject, komt een hoop op je af.
Afgelopen half jaar is een beetje in een waas aan me voorbij gegaan. Wat mij hielp was om alles echt als traject aan te pakken. Dus eerst focussen op chemo en niet aan de rest proberen te denken. Ik heb er echt veel profijt aan gehad om in conditie te blijven. Dus veel gewandeld.
Veel sterkte met je traject, komt een hoop op je af.
donderdag 24 maart 2022 om 13:50
Hier ook herkenning. Gezien de leeftijd van jouw kind denk ik dat jij ook nog jong bent. Ik ben halverwege de 30 en nog in de herstelfase. Wat mij enorm hielp, was, wat hierboven ook al is geschreven, het stap voor stap bekijken. Eerst focus op eicellen invriezen, dan chemo, dan operatie, dan bestraling, of wat ook maar je behandeling is.
Tevens maakte ik me (of dat probeerde ik althans), na de eerste schok, geen zorgen over problemen die er nog niet waren. Gedachten/scenario’s als ‘wat als dit of dat’, vond ik zinloos. Ik kon er niks mee voorkomen en als het niet eens zou gebeuren, dan had ik me voor niks zorgen gemaakt en energie verspild.
Verder kon ik niet goed tegen slecht nieuws op het journaal en werd ik bang van oplopende coronabesmettingen (bang dat chemo’s zouden worden uitgesteld.) Dus dat probeerde ik te vermijden. Met medische angsten of onzekerheden bleef ik niet rondlopen, maar besprak ik met de artsen (zoals die angst voor gevolgen van oplopende coronabesmettingen). Dat stelde mij altijd gerust.
Verder inderdaad hulp vragen. Ik heb dat wel gedaan (na aanmoediging van een verpleegkundige) en kreeg het ook, maar achteraf gezien had ik best wat vaker aan mensen kunnen vragen of ze avondeten wilden maken (woon alleen). Want mij is wel duidelijk dat heel veel mensen iets willen doen om te helpen, maar vaak weten ze niet goed wat. Als je dan om concrete hulp vraagt zijn zij blij dat ze iets kunnen doen en jij bent ermee geholpen.
Heel veel sterkte, en als je wil, mag je me een pb sturen.
Tevens maakte ik me (of dat probeerde ik althans), na de eerste schok, geen zorgen over problemen die er nog niet waren. Gedachten/scenario’s als ‘wat als dit of dat’, vond ik zinloos. Ik kon er niks mee voorkomen en als het niet eens zou gebeuren, dan had ik me voor niks zorgen gemaakt en energie verspild.
Verder kon ik niet goed tegen slecht nieuws op het journaal en werd ik bang van oplopende coronabesmettingen (bang dat chemo’s zouden worden uitgesteld.) Dus dat probeerde ik te vermijden. Met medische angsten of onzekerheden bleef ik niet rondlopen, maar besprak ik met de artsen (zoals die angst voor gevolgen van oplopende coronabesmettingen). Dat stelde mij altijd gerust.
Verder inderdaad hulp vragen. Ik heb dat wel gedaan (na aanmoediging van een verpleegkundige) en kreeg het ook, maar achteraf gezien had ik best wat vaker aan mensen kunnen vragen of ze avondeten wilden maken (woon alleen). Want mij is wel duidelijk dat heel veel mensen iets willen doen om te helpen, maar vaak weten ze niet goed wat. Als je dan om concrete hulp vraagt zijn zij blij dat ze iets kunnen doen en jij bent ermee geholpen.
Heel veel sterkte, en als je wil, mag je me een pb sturen.
donderdag 24 maart 2022 om 22:00
@Dieko, dankjewel maar gek genoeg kan ik het privébericht nergens vinden! Weet jij waar ik dan moet kijken?
@Warrique, wat een goeie: investeren in wat energie geeft en dingen die stress geven zoveel mogelijk buiten de deur houden..was het bij jou op een gegeven moment duidelijk wanneer je energie had om leuke dingen te ondernemen en wanneer niet? Of is het handiger om je niet te laten leiden door hoeveel energie je voelt, maar meer soort vaste dagstructuur in te plannen? Hoe gaat het nu met jouw gezondheid? Uit wat je schrijft maak ik op dat je ook kinderen of een kind hebt,klopt dat? Mag ik vragen of jij ook angst had om dood te gaan terwijl je kind(eten) hebt en zo ja, hoe je daar mee om ging? Zijn of waren er dingen waar je vertrouwen uit kon /kan halen?
@Lathyrus, ook een goeie: stapje voor stapje en niet veel vooruit denken. En bewegen...wandelen wil ik ook heel vaak gaan doen. Deed jij daarnaast nog andere dingen van sport?
@Paradise-girl: ah wat ben jij nog jong! Ik ook relatief jong maar wel 43. Hoe gaat het nu met jou? Ik wil je wel een privé -bericht sturen maar moet even uitzoeken hoe dat moet. Mooi wat je schrijft over niet nadenken over wat-als-scenario's. Dat is echt een goeie en zou mij enorm veel energie schelen. Het lukt mij overdag redelijk, maar s avonds ga ik piekeren.
@Warrique, wat een goeie: investeren in wat energie geeft en dingen die stress geven zoveel mogelijk buiten de deur houden..was het bij jou op een gegeven moment duidelijk wanneer je energie had om leuke dingen te ondernemen en wanneer niet? Of is het handiger om je niet te laten leiden door hoeveel energie je voelt, maar meer soort vaste dagstructuur in te plannen? Hoe gaat het nu met jouw gezondheid? Uit wat je schrijft maak ik op dat je ook kinderen of een kind hebt,klopt dat? Mag ik vragen of jij ook angst had om dood te gaan terwijl je kind(eten) hebt en zo ja, hoe je daar mee om ging? Zijn of waren er dingen waar je vertrouwen uit kon /kan halen?
@Lathyrus, ook een goeie: stapje voor stapje en niet veel vooruit denken. En bewegen...wandelen wil ik ook heel vaak gaan doen. Deed jij daarnaast nog andere dingen van sport?
@Paradise-girl: ah wat ben jij nog jong! Ik ook relatief jong maar wel 43. Hoe gaat het nu met jou? Ik wil je wel een privé -bericht sturen maar moet even uitzoeken hoe dat moet. Mooi wat je schrijft over niet nadenken over wat-als-scenario's. Dat is echt een goeie en zou mij enorm veel energie schelen. Het lukt mij overdag redelijk, maar s avonds ga ik piekeren.
vrijdag 25 maart 2022 om 09:23
Voor de diagnose liep ik 2 keer in de week 1 uur hard. Mijn conditie was van te voren dus al redelijk goed. Ben daar wel mee gestopt tijdens de behandeling.
Sinds deze week oncologische fysiotherapie opgepakt. Uit de conditie test bleek dat mijn conditie nog steeds boven het gemiddelde ligt. Ik heb wel aan spierkracht ingeleverd.
Wat een rollercoaster he. Weet je al wanneer je met de chemo gaat starten?
Sinds deze week oncologische fysiotherapie opgepakt. Uit de conditie test bleek dat mijn conditie nog steeds boven het gemiddelde ligt. Ik heb wel aan spierkracht ingeleverd.
Wat een rollercoaster he. Weet je al wanneer je met de chemo gaat starten?
vrijdag 25 maart 2022 om 18:00
Levenzonderangst schreef: ↑24-03-2022 22:00@Dieko, dankjewel maar gek genoeg kan ik het privébericht nergens vinden! Weet jij waar ik dan moet kijken?
@Warrique, wat een goeie: investeren in wat energie geeft en dingen die stress geven zoveel mogelijk buiten de deur houden..was het bij jou op een gegeven moment duidelijk wanneer je energie had om leuke dingen te ondernemen en wanneer niet? Of is het handiger om je niet te laten leiden door hoeveel energie je voelt, maar meer soort vaste dagstructuur in te plannen? Hoe gaat het nu met jouw gezondheid? Uit wat je schrijft maak ik op dat je ook kinderen of een kind hebt,klopt dat? Mag ik vragen of jij ook angst had om dood te gaan terwijl je kind(eten) hebt en zo ja, hoe je daar mee om ging? Zijn of waren er dingen waar je vertrouwen uit kon /kan halen?
@Lathyrus, ook een goeie: stapje voor stapje en niet veel vooruit denken. En bewegen...wandelen wil ik ook heel vaak gaan doen. Deed jij daarnaast nog andere dingen van sport?
@Paradise-girl: ah wat ben jij nog jong! Ik ook relatief jong maar wel 43. Hoe gaat het nu met jou? Ik wil je wel een privé -bericht sturen maar moet even uitzoeken hoe dat moet. Mooi wat je schrijft over niet nadenken over wat-als-scenario's. Dat is echt een goeie en zou mij enorm veel energie schelen. Het lukt mij overdag redelijk, maar s avonds ga ik piekeren.
Je ziet je privé berichtjes via de knop account.
zaterdag 26 maart 2022 om 16:53
@Lathyrus, wow wat goed dat je conditie nog steeds boven gemiddeld is! Ik wil ook oncologische fysiotherapie gaan doen tijdens de behandelingen als dat gaat. Ik begin dinsdag as met chemo. Inderdaad enorme rollercoaster,nu al. Ben volledig gestopt met werken en zie nu ook niet goed hoe ik dat erbij zou kunnen doen.
Heb jij ernaast gewerkt/werk jij nu?
@dieko: ik heb bij account gekeken maar zie het bericht nergens..zou het kunnen dat het bericht versturen fout is gegaan of zo?
Heb jij ernaast gewerkt/werk jij nu?
@dieko: ik heb bij account gekeken maar zie het bericht nergens..zou het kunnen dat het bericht versturen fout is gegaan of zo?
zaterdag 26 maart 2022 om 17:30
Leven, ik kan je als oud-deelnemer van harte aanraden om contact te zoeken met Stichting Tegenkracht https://www.tegenkracht.nl/ voor een sporttraject op maat.
Fijn dat je snel kunt starten met behandelen! Sterkte.
Fijn dat je snel kunt starten met behandelen! Sterkte.
zaterdag 26 maart 2022 om 19:47
Ik had een andere vorm van kanker, en dus ook een andere behandeling. Maar de angst mijn kinderen niet te zien opgroeien, was denk ik hetzelfde. Ik heb me, door mijn huisarts, laten verwijzen naar een centrum voor psychologische zorg voor kankerpatienten. Voor mij was dat wel nuttig. De wachtlijsten zijn wel lang, dus als je nog twijfelt gv of je zoiets nodig gaat hebben, zou je nog kunnen overwegen je vast te laten doorverwijzen zodat je daar vast op staat.
Vlak na de diagnose heb ik ook even niet gewerkt, maar toen de behandeling eenmaal gestart was op een laag pitje weer wel. Ik vond het juist prettig om ook nog ‘normale’ dingen te doen, waarbij ik ook controle had over mijn eigen agenda (en niet, zoals in het ziekenhuis, steeds moest komen opdagen als iemand anders dat voor me bedacht), en om ook nog gewoon wat meer mezelf te zijn. Afspraak met mijn werkgever was dat ik van dag tot dag bepaalde wat ik kon doen, dus druk was er niet.
Sporten via een oncologische fysiotherapeut vond ik prettig, ook tijdens de chemo. Het gaf afleiding en energie, voor mij. Dat traject heb ik pas afgerond. Ik ga het nog wel missen.
Succes met alle behandelingen!
Vlak na de diagnose heb ik ook even niet gewerkt, maar toen de behandeling eenmaal gestart was op een laag pitje weer wel. Ik vond het juist prettig om ook nog ‘normale’ dingen te doen, waarbij ik ook controle had over mijn eigen agenda (en niet, zoals in het ziekenhuis, steeds moest komen opdagen als iemand anders dat voor me bedacht), en om ook nog gewoon wat meer mezelf te zijn. Afspraak met mijn werkgever was dat ik van dag tot dag bepaalde wat ik kon doen, dus druk was er niet.
Sporten via een oncologische fysiotherapeut vond ik prettig, ook tijdens de chemo. Het gaf afleiding en energie, voor mij. Dat traject heb ik pas afgerond. Ik ga het nog wel missen.
Succes met alle behandelingen!
zaterdag 26 maart 2022 om 22:16
Goed idee van je om al tijdens de chemo al met oncologische fysio te beginnen. Ik vond het wel lastig met werk. Ben vanaf de eerste chemo volledig ziek gemeld. Ik had van te voren bedacht om wel wat uurtjes te werken maar daar is niet veel van terecht gekomen. Chemo kost veel energie en ik kon me echt niet op werk concentreren.
Tussen chemo, operatie en bestraling wel op therapeutische basis gewerkt, maar na bestraling liep mijn contract af. Helaas werd mijn contract niet verlengd, dus ben ik ziek uit dienst gemeld. Ik zit nu nog aan de chemopillen, eerst maar kijken hoe dat verloopt en dan zal ik weer moeten gaan solliciteren.
Dinsdag al beginnen met de chemo, dat is al snel. Begin je met AC kuur?
Tussen chemo, operatie en bestraling wel op therapeutische basis gewerkt, maar na bestraling liep mijn contract af. Helaas werd mijn contract niet verlengd, dus ben ik ziek uit dienst gemeld. Ik zit nu nog aan de chemopillen, eerst maar kijken hoe dat verloopt en dan zal ik weer moeten gaan solliciteren.
Dinsdag al beginnen met de chemo, dat is al snel. Begin je met AC kuur?
dinsdag 29 maart 2022 om 08:46
Ik ben ongeveer jouw leeftijd en weet sinds 2 maanden ook dat ik borstkanker heb. Ik heb de operatie al achter de rug, ga binnenkort starten met de bestraling en eindig dan met 5 maanden chemo. Met mij gaat het mentaal wel beter dan in het begin. De angst van het begin, als alles nog onduidelijk is, je moet door de onderzoeken heen en moet het nieuws nog verwerken...Vreselijk.
Nu heb ik de situatie wat meer geaccepteerd. Ik ben nog steeds erg bang dat het misgaat of over een paar jaar terugkomt, maar ik kan me nu iets beter focussen op wat voor me ligt, en dat is het zo goed mogelijk doorstaan van de rest van het behandeltraject. Dit doe ik door te proberen veel te bewegen (wandelen, fietsen, yoga, oncologische fysio) , gezond te eten en toch van kleine dingen te genieten.
Nog wat dingetjes die mij moed geven als ik het even niet zie zitten:
- bedenken dat het leven NU is, niet in het verleden, niet in de toekomst, maar nu.
- bedenken dat de vooruitzichten van borstkanker veel en veel beter zijn dan 20 jaar geleden en dat de medische wetenschap niet stilstaat.
- ik heb een lijstje gemaakt van vrouwen die ik ken, of die ik via via ken, waarvan ik weet dat ze meer dan 5 jaar geleden borstkanker hebben gehad en met wie het nu gewoon goed gaat. Hier even bij stilstaan helpt mij.
- bedenken dat ik me nu wel heel erg zorgen kan maken over dat ik zal overlijden aan borstkanker, maar dat ik morgen ook onder een bus kan lopen, of Poetin gooit een bom op ons, of ik krijg een hartaanval, of....
Ik vind het ook heel erg lastig hoor en word elke ochtend nog wakker met een steen in mijn maag en moet dan bedenken dat het echt zo is dat ik borstkanker heb. Maar dit zijn wat dingetjes die mij wel helpen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Wanneer start je chemo?
Nu heb ik de situatie wat meer geaccepteerd. Ik ben nog steeds erg bang dat het misgaat of over een paar jaar terugkomt, maar ik kan me nu iets beter focussen op wat voor me ligt, en dat is het zo goed mogelijk doorstaan van de rest van het behandeltraject. Dit doe ik door te proberen veel te bewegen (wandelen, fietsen, yoga, oncologische fysio) , gezond te eten en toch van kleine dingen te genieten.
Nog wat dingetjes die mij moed geven als ik het even niet zie zitten:
- bedenken dat het leven NU is, niet in het verleden, niet in de toekomst, maar nu.
- bedenken dat de vooruitzichten van borstkanker veel en veel beter zijn dan 20 jaar geleden en dat de medische wetenschap niet stilstaat.
- ik heb een lijstje gemaakt van vrouwen die ik ken, of die ik via via ken, waarvan ik weet dat ze meer dan 5 jaar geleden borstkanker hebben gehad en met wie het nu gewoon goed gaat. Hier even bij stilstaan helpt mij.
- bedenken dat ik me nu wel heel erg zorgen kan maken over dat ik zal overlijden aan borstkanker, maar dat ik morgen ook onder een bus kan lopen, of Poetin gooit een bom op ons, of ik krijg een hartaanval, of....
Ik vind het ook heel erg lastig hoor en word elke ochtend nog wakker met een steen in mijn maag en moet dan bedenken dat het echt zo is dat ik borstkanker heb. Maar dit zijn wat dingetjes die mij wel helpen. Ik hoop dat je er wat aan hebt.
Wanneer start je chemo?
dinsdag 29 maart 2022 om 14:09
donderdag 31 maart 2022 om 11:39
Jeetje wat heftig zeg! Heel veel sterkte gewenst. Je geeft aan dat je hard weefsel voelde. Merk je meteen dat het niet oké was? Ik ga morgen naar de huisarts .. ik heb een vervelende pijn bij mijn oksel/borst en het lijkt ook wat harder aan te voelen. Het 'klassieke' knobbeltje voel ik niet. Had jij ook andere klachten buiten het harde weefsel om? Bv een drukpijn op die plek? Groetjes en hopelijk een spoedig herstel voor jou! X
donderdag 31 maart 2022 om 12:30
Kihimm, ik ben niet TO maar wilde wel aangeven dat het zo enorm verschilt wat je voelt. Ikzelf voelde wel zo’n klassiek knobbeltje, maar was eigenlijk niet verontrust (tot moment van diagnose eigenlijk geen zorgen gemaakt).
Maar is dit dezelfde plek als de blauwe plek van vorig jaar? Succes bij de huisarts morgen.
Maar is dit dezelfde plek als de blauwe plek van vorig jaar? Succes bij de huisarts morgen.
donderdag 31 maart 2022 om 12:41
zaterdag 22 juli 2023 om 17:28
Inmiddels ben ik 1,5 jaar verder en heb ik de behandelingen achter de rug. Ben ook gestart met reïntegreren. Op energieproblemen en soms angst na gaat het best goed. Hoe gaat het met de anderen die gereageerd hadden op dit topic? Hoop goed!
levenzonderangst wijzigde dit bericht op 24-07-2023 18:47
Reden: Te lange tekst eerst
Reden: Te lange tekst eerst
97.41% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
