Gezondheid
alle pijlers
Burnout - wie ook?
maandag 6 oktober 2025 om 10:22
Ik heb een burnout. Al een tijdje, ik ben sinds eind maart ziek thuis. Begin september gestart met reïntegratie op het werk, en nu een flinke terugval. Vanochtend dus maar weer volledig ziekgemeld......
Zijn er hier meer mensen met een burnout die willen meekletsen in dit topic? Ik merk dat ik het soms best eenzaam vind alleen thuis. En hoewel ik een geweldige man, fantastische kinderen, lieve familie en fijne vrienden heb, begrijpen zij toch niet helemaal waar ik nu doorheen ga.
Heb jij ook een burnout, ben je overbelast of overspannen? Wees welkom om mee te schrijven!
Zijn er hier meer mensen met een burnout die willen meekletsen in dit topic? Ik merk dat ik het soms best eenzaam vind alleen thuis. En hoewel ik een geweldige man, fantastische kinderen, lieve familie en fijne vrienden heb, begrijpen zij toch niet helemaal waar ik nu doorheen ga.
Heb jij ook een burnout, ben je overbelast of overspannen? Wees welkom om mee te schrijven!
zaterdag 1 november 2025 om 08:47
Ivm herkenbaarheid houd ik het vaag. Er zijn dingen van de bedrijfsarts en de leidinggevende die niet kunnen en mogen. Ik vraag me af of ze zich hier echt niet van bewust zijn dat ze hun boekje te buiten gaan of dat dit tactiek is. Hopen dat ik hier werk van maak zodat er een conflict onstaat en ze nu zo van me af komen. Hier blijven wil en kan ik niet maar ik ben nu ziek en zo lang ik ziek ben moeten ze me salaris betalen en dat kan misschien nog wel poosje het geval zijn. Triest dat dit gedoe ook nog speelt naast de burn out wat ook al veel energie kost. Maar ik laat me niet zo maar buiten spel zetten ook omdat ik hier al heel lang werk.
maandag 3 november 2025 om 09:33
Heb de vakbond ingeschakeld. Helaas zetten die erg in op reïntegratie tzt terwijl ik heel duidelijk heb aangegeven niet naar deze werkgever terug te kunnen en willen. Er zijn dingen gebeurd die ook gewoon juridisch niet kunnen en daar gaan zij volledig aan voorbij. Terwijl dat juist is waarom ik niet terug wil. Zij zetten in op met elkaar praten en dan komt alles weer goed. Met een partij die je niet vertrouwt kun je praten tot je er bij neer valt maar dat gaat nooit meer wat worden.derooiekater schreef: ↑01-11-2025 12:15Huilebalk
Heb je rechtsbijstand of ben je lid van de vakbond? Misschien kan je daar advies in winnen over of het wel of niet mag.
maandag 3 november 2025 om 15:37
Pas wel op dat je je wettelijke verplichting wel na komt anders zal werkgever zn kans zien en jou ontslaan..Huilebalk schreef: ↑03-11-2025 09:33Heb de vakbond ingeschakeld. Helaas zetten die erg in op reïntegratie tzt terwijl ik heel duidelijk heb aangegeven niet naar deze werkgever terug te kunnen en willen. Er zijn dingen gebeurd die ook gewoon juridisch niet kunnen en daar gaan zij volledig aan voorbij. Terwijl dat juist is waarom ik niet terug wil. Zij zetten in op met elkaar praten en dan komt alles weer goed. Met een partij die je niet vertrouwt kun je praten tot je er bij neer valt maar dat gaat nooit meer wat worden.
maandag 3 november 2025 om 15:42
Heel herkenbaar voor mij, zo voelt het/gaat het bij mij ook.Huilebalk schreef: ↑01-11-2025 08:47Ivm herkenbaarheid houd ik het vaag. Er zijn dingen van de bedrijfsarts en de leidinggevende die niet kunnen en mogen. Ik vraag me af of ze zich hier echt niet van bewust zijn dat ze hun boekje te buiten gaan of dat dit tactiek is. Hopen dat ik hier werk van maak zodat er een conflict onstaat en ze nu zo van me af komen. Hier blijven wil en kan ik niet maar ik ben nu ziek en zo lang ik ziek ben moeten ze me salaris betalen en dat kan misschien nog wel poosje het geval zijn. Triest dat dit gedoe ook nog speelt naast de burn out wat ook al veel energie kost. Maar ik laat me niet zo maar buiten spel zetten ook omdat ik hier al heel lang werk.
Huilebalk, zou juridisch advies inwinnen. Om duidelijkheid te krijgen over de situatie. Je wilt niet terug schrijf je eerder en doorgaan sloopt je op een gegeven moment ook.
sunflower_cookie wijzigde dit bericht op 17-11-2025 19:27
32.13% gewijzigd
maandag 3 november 2025 om 16:05
Omdat ik over hulp van de vakbond vrij negatieve ervaringen had gehoord had ik ook al een arbeidsrecht advocaat de kwestie voorgelegd. Die was duidelijk dat er dingen gebeurden die niet konden en de werkgever flink de fout in ging. Na die tijd ben ik ziek geworden en komt dat nu er ook nog bij. Wat mij stoort is dat er nu alleen op mijn ziekte gefocust wordt door de bond en werkgever dus wegkomt met hun praktijken. Terwijl mijn ziek zijn wel zeker iets heeft te maken met wat werkgever heeft geflikt. Ik ben al heel lang vakbondslid en dan heb je recht op bijstand maar overweeg nu wel alles voor te leggen aan de advocaat om te kijken hoe die er nu in staat.
donderdag 13 november 2025 om 10:17
Poosje stille meelezer, allereerst sterkte voor jullie allen hier.
Wat een ellende , hopelijk komt er ruimte voor weer wat licht
En waarom stil? Het gaat met mij al poosje niet zo lekker , maar burn-out lijkt me echt te groot maar er moet wel iets veranderen denk ik.
Officieel werk ik 20 uur pw in de zorg met grote verantwoordelijkheden (deels waar, deels maak ik het ook mijn verantwoordelijkheid), maar er zit ook veel scheef in werkverdeling , ik deins niet weg voor veel werk, blijkbaar wel voor als werk vooral bestaat uit machteloosheid voelen (ik probeer ergens grip te pakken door meer te gaan werken… maar dat helpt niet)
De laatste 2 maanden werk ik elk moment mogelijk vanuit huis (lees dutjes baby en kind op school). Als ik niet werk, ben ik thuis aan het zorgen en sinds paar weken mantelzorg elders. Helaas op werk iets heftigs gebeurd en dat lijkt nu druppel te zijn.
Gisteren voor eerst niet vanuit huis gewerkt, want dinsdag huilen om werk en man die zei dit gaat echt niet goed zo, pak morgen even rust.
toen dut baby kind op school en man heeft in middag even boel overgenomen. Voelde ik me enorm onrustig, opgejaagd, hartslag omhoog, piekeren en vervolgens huilen. Nu opnieuw maar zonder het huilen . Is dit herkenbaar? Is dit het begin?
En met de kennis van nu? Wat zouden jullie gedaan hebben op dit punt?
Als jullie prettiger vinden dan nieuw topic open, dan doe ik dat uiteraard.
Wat een ellende , hopelijk komt er ruimte voor weer wat licht
En waarom stil? Het gaat met mij al poosje niet zo lekker , maar burn-out lijkt me echt te groot maar er moet wel iets veranderen denk ik.
Officieel werk ik 20 uur pw in de zorg met grote verantwoordelijkheden (deels waar, deels maak ik het ook mijn verantwoordelijkheid), maar er zit ook veel scheef in werkverdeling , ik deins niet weg voor veel werk, blijkbaar wel voor als werk vooral bestaat uit machteloosheid voelen (ik probeer ergens grip te pakken door meer te gaan werken… maar dat helpt niet)
De laatste 2 maanden werk ik elk moment mogelijk vanuit huis (lees dutjes baby en kind op school). Als ik niet werk, ben ik thuis aan het zorgen en sinds paar weken mantelzorg elders. Helaas op werk iets heftigs gebeurd en dat lijkt nu druppel te zijn.
Gisteren voor eerst niet vanuit huis gewerkt, want dinsdag huilen om werk en man die zei dit gaat echt niet goed zo, pak morgen even rust.
toen dut baby kind op school en man heeft in middag even boel overgenomen. Voelde ik me enorm onrustig, opgejaagd, hartslag omhoog, piekeren en vervolgens huilen. Nu opnieuw maar zonder het huilen . Is dit herkenbaar? Is dit het begin?
En met de kennis van nu? Wat zouden jullie gedaan hebben op dit punt?
Als jullie prettiger vinden dan nieuw topic open, dan doe ik dat uiteraard.
donderdag 13 november 2025 om 10:28
Welkom Okkie. Het huilen, opgejaagd zijn en hoge hartslag is voor mij herkenbaar. Ook dat je doorgaat tot er iets gebeurt wat net dat laatste zetje is. Het laatste zetje was voor mij zo heftig dat werken niet meer ging en ik dus thuis ben gebleven. Dat het burn out werd genoemd door de huisarts was wel confronterend maar blijkbaar had ik het nodig dat het een naam kreeg. Dat ik me niet aanstelde ofzo. Ik zie nog steeds niet de ernst in volgens de POH want toen ik noemde nu al zo lang thuis te zijn gaf POH aan dat het in deze situatie helemaal nog niet lang is en ik qua herstel nog steeds aan het begin sta. Misschien moet je toch eens langs de huisarts gaan met je klachten.
donderdag 13 november 2025 om 11:35
Hoi Okkie, het vele huilen, de onrust, het steeds maar doorgaan en alles aanpakken herken ik. Ik lees veel vermoeidheid in je bericht.
Zou een afspraak maken bij de huisarts en je rust gaan pakken zo ver mogelijk.
Voor mij was de druppel dat mijn lichaam zelf stopte, ik kreeg van alles paniek aanvallen. Zelfs een simpele wandeling met de hond was moeilijk.
Zou een afspraak maken bij de huisarts en je rust gaan pakken zo ver mogelijk.
Voor mij was de druppel dat mijn lichaam zelf stopte, ik kreeg van alles paniek aanvallen. Zelfs een simpele wandeling met de hond was moeilijk.
sunflower_cookie wijzigde dit bericht op 17-11-2025 19:24
43.83% gewijzigd
maandag 24 november 2025 om 09:29
Welkom okkie. De onrust, piekeren, huilen, door blijven rennen, en nog wat harder proberen de controle terug te krijgen zijn herkenbaar. Goed dat je je ziek hebt gemeld! Hoe gaat het nu? Ik hoop dat je wat rust kan vinden, maar het kan ook zijn dat de onrust juist toeneemt. Eerste twee weken van mijn burnout waren vreselijk; het ging alleen maar slechter. Volgens mijn POH hoort dat er ook bij.
Hoe is het met de rest?
Met mij gaat het langzaam een klein beetje beter! Wat meer energie, en vooral een helderder hoofd. Nog steeds niet geweldig, maar in elk geval de stijgende lijn weer gevonden.
Hoe is het met de rest?
Met mij gaat het langzaam een klein beetje beter! Wat meer energie, en vooral een helderder hoofd. Nog steeds niet geweldig, maar in elk geval de stijgende lijn weer gevonden.
donderdag 27 november 2025 om 15:20
Wat fijn streepjesbehang. Rustig aan, direct alles gaat ook niet. Mijn behandelaar zegt vaak; 'een marathon renner die een been breekt moet nadat het gips verwijderd is ook weer opbouwen'Streepjesbehang schreef: ↑24-11-2025 09:29
Hoe is het met de rest?
Met mij gaat het langzaam een klein beetje beter! Wat meer energie, en vooral een helderder hoofd. Nog steeds niet geweldig, maar in elk geval de stijgende lijn weer gevonden.
Hier momenteel nog veel slaap problemen en piekeren. Ik blijf heel lang in dingen hangen en dit komt er als je eigenlijk rust wil in bed uit.
Al gaat hier, gelukkig, binnenkort de stress factor rond werk verdwijnen. Dat geeft mij al erg veel lucht.
dinsdag 2 december 2025 om 14:57
Dank jullie
Inderdaad eerste paar dagen thuis was drama, daarna veel geslapen en toen voelde ik me wel weer beetje mezelf.
avond voor laagdrempelig werk weer oppakken weer hetzelfde gedoe.
De werkdag is op zich best goed verlopen , want vooral zelf bezig en geen gedoe met anderen.
Maar ik bevind me meer in crisis rondom werk, is dit nog wel wat ik wil?
Ook jonge kinderen thuis, ga ik gewoon een periode thuis zijn, en over een jaar als naar basisschool 1 ander peuterspeelzaal weer boel opppakken.
Ik moet bekennen, het klinkt zo aantrekkelijk
Hebben jullie dit idee/gevoel ook gehad?
Binnenkort gesprek met psycholoog vanuit werk.
Klink goed streepjes behang! Stap voor stap!
Sunflower wat gaat er veranderen?
Rooiekater dat klinkt eigenlijk wel gezond minder energie in werk stoppen of zeg ik nu iets vreemds?
Inderdaad eerste paar dagen thuis was drama, daarna veel geslapen en toen voelde ik me wel weer beetje mezelf.
avond voor laagdrempelig werk weer oppakken weer hetzelfde gedoe.
De werkdag is op zich best goed verlopen , want vooral zelf bezig en geen gedoe met anderen.
Maar ik bevind me meer in crisis rondom werk, is dit nog wel wat ik wil?
Ook jonge kinderen thuis, ga ik gewoon een periode thuis zijn, en over een jaar als naar basisschool 1 ander peuterspeelzaal weer boel opppakken.
Ik moet bekennen, het klinkt zo aantrekkelijk
Hebben jullie dit idee/gevoel ook gehad?
Binnenkort gesprek met psycholoog vanuit werk.
Klink goed streepjes behang! Stap voor stap!
Sunflower wat gaat er veranderen?
Rooiekater dat klinkt eigenlijk wel gezond minder energie in werk stoppen of zeg ik nu iets vreemds?
donderdag 4 december 2025 om 09:06
Hoe gaat het nu sunflower? Je werk nu definitief afgesloten? Lijkt me best dubbel. Ik snap dat het je veel lucht geeft en minder stress en gepieker. Maar het blijft vervelend hoe het gelopen is. Ik hoop dat je wat meer rust kan vinden nu dit is afgesloten.
Fijn dat het wat beter met je gaat rooie kater! Al klinkt het ook niet heel prettig op je werk. Wel goed dat je daar nu minder energie in steekt en dat lucht geeft.
okkie fijn dat je wat hebt kunnen opladen in die 2 weken. Hoe gaat het nu met je? Lukt het een beetje op je werk? Ik denk dat het heel logisch is dat je je werk (en priveleven) gaat heroverwegen als je (bijna) omvalt. Je valt namelijk niet voor niks (bijna) om. Er zal dus toch wat moeten veranderen om duurzaam door te kunnen. En hoe dat in te vullen is voor iedereen anders. Goed dat je dit met psycholoog vanuit werk gaat bespreken. Kritische vraag (alleen maar goed bedoeld): wat is de reden dat je overweegt te stoppen met werken? Is dat omdat je kapot moe bent en het er niet meer bij kan hebben? En probeer je op die manier meer rust te krijgen? Of vind je je werk niet meer zo leuk/bij je passen? Of ben je liever een tijdje thuis voor de werk-prive balans? Als het de eerste optie is, dan is dat je overspannenheid die het je ingeeft en is langere tijd ziekmelden ook een mogelijkheid. Niet dat ik je die kant op willen duwen hoor, alle keuzes hierin zijn goed als jij daar achter staat. Succes!
Fijn dat het wat beter met je gaat rooie kater! Al klinkt het ook niet heel prettig op je werk. Wel goed dat je daar nu minder energie in steekt en dat lucht geeft.
okkie fijn dat je wat hebt kunnen opladen in die 2 weken. Hoe gaat het nu met je? Lukt het een beetje op je werk? Ik denk dat het heel logisch is dat je je werk (en priveleven) gaat heroverwegen als je (bijna) omvalt. Je valt namelijk niet voor niks (bijna) om. Er zal dus toch wat moeten veranderen om duurzaam door te kunnen. En hoe dat in te vullen is voor iedereen anders. Goed dat je dit met psycholoog vanuit werk gaat bespreken. Kritische vraag (alleen maar goed bedoeld): wat is de reden dat je overweegt te stoppen met werken? Is dat omdat je kapot moe bent en het er niet meer bij kan hebben? En probeer je op die manier meer rust te krijgen? Of vind je je werk niet meer zo leuk/bij je passen? Of ben je liever een tijdje thuis voor de werk-prive balans? Als het de eerste optie is, dan is dat je overspannenheid die het je ingeeft en is langere tijd ziekmelden ook een mogelijkheid. Niet dat ik je die kant op willen duwen hoor, alle keuzes hierin zijn goed als jij daar achter staat. Succes!
vrijdag 5 december 2025 om 10:04
Hier gaat het nog helemaal niet lekker, ik moet wel binnenkort “koffie drinken”, zoals dat genoemd wordt, met een collega om het contact te houden.
Geen idee wat dat betekent, moet je dan praten over hoe het met je gaat? Of over ditjes en datjes? Weet iemand dat?
Zit m’n hoofd al vol met negativiteit, ga ik hier ook nog over piekeren…
Geen idee wat dat betekent, moet je dan praten over hoe het met je gaat? Of over ditjes en datjes? Weet iemand dat?
Zit m’n hoofd al vol met negativiteit, ga ik hier ook nog over piekeren…
vrijdag 5 december 2025 om 10:28
Vervelend dat het niet lekker gaat.loulou39 schreef: ↑05-12-2025 10:04Hier gaat het nog helemaal niet lekker, ik moet wel binnenkort “koffie drinken”, zoals dat genoemd wordt, met een collega om het contact te houden.
Geen idee wat dat betekent, moet je dan praten over hoe het met je gaat? Of over ditjes en datjes? Weet iemand dat?
Zit m’n hoofd al vol met negativiteit, ga ik hier ook nog over piekeren…
En dan ook dit nog erbij. Probeer niet te veel te piekeren, dat helpt niet. Niet dat mij dat lukt hoor, maar goed. Koffie drinken is een half uurtje langsgaan. Ik zou je aanraden dat op jouw voorwaarden te doen. Zo hou je de regie en hoef je ook minder te piekeren. Dus kies je leukste collega uit, bepaal welke dag en tijdstip voor jou het beste werkt en ga na een half uurtje ook weg (en laat dat collega van te voren ook weten). Zet desnoods de wekker. Een rustige plek is ook handig. Je kan praten over dat wat jij wil, het onderwerp doet er niet toe. Koetjes en kalfjes mag ook gewoon. Of over kerstballen, het boek dat je aan het lezen bent, of je nieuwe kaasschaaf. En als je bepaalde vragen niet wil krijgen, geef dat dan ook van te voren door. Als je een lieve collega hebt kan die jouw grenzen prima respecteren. Hopelijk lukt het je zo om een manier te vinden die je het minste stress geeft.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
