
Chronische pijn - vervolg

zaterdag 16 maart 2019 om 21:02
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
dinsdag 2 april 2019 om 07:30
Gisteren bij mijn kerngezonde moeder op bezoek, na HA bezoek gistermorgen. Het begint tot haar door te dringen dat de kans aanzienlijk is dat zij mij nog eens moet begraven i.p.v. andersom. Werd ze niet vrolijk van.
Like a great eternal Klansman
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
With his two flashing red eyes
Turn around he's always watching
(Dead Kennedys)
dinsdag 2 april 2019 om 07:54
Kan ik me voorstellen Jolly.
Dat wil niemand, eerder doodgaan dan zijn kind.
Ik zie helaas om me heen het afgelopen jaar veel jongeren in mijn kring overlijden.
Echte jongeren onder de 20 ( 9 stuks zelfs onder de 20, waarvan één zeer nabij, en een deel in de bekenden maar geen vriendenkring zeg maar)
En " jongeren " van onze leeftijd, daar meestal aan kanker. Leeftijd rond de 50.
Afgelopen week zelfs nog , weer nabij helaas.
Het lijkt wel met het jaar heftiger te worden.
Dat wil niemand, eerder doodgaan dan zijn kind.
Ik zie helaas om me heen het afgelopen jaar veel jongeren in mijn kring overlijden.
Echte jongeren onder de 20 ( 9 stuks zelfs onder de 20, waarvan één zeer nabij, en een deel in de bekenden maar geen vriendenkring zeg maar)
En " jongeren " van onze leeftijd, daar meestal aan kanker. Leeftijd rond de 50.
Afgelopen week zelfs nog , weer nabij helaas.

Het lijkt wel met het jaar heftiger te worden.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 2 april 2019 om 08:00
Zo met dochter naar de kaakchirurg voor de definitieve beslissing en planning van haar operatie.
Verder moet ik nog kantine, wc en loods schoonmaken en ga ik vanmiddag bij oud buurman op bezoek in verzorgingshuis.
Met zorgkind van werk ophalen ( jaja, brommer weer eens stuk gegaan gisteravond om half 10 en toen geen puf meer om nog te maken) en eten koken is mijn dag weer vol genoeg denk ik.
Pijn lijkt iets afgenomen , hoop Dat dat zo blijft.
Verder moet ik nog kantine, wc en loods schoonmaken en ga ik vanmiddag bij oud buurman op bezoek in verzorgingshuis.
Met zorgkind van werk ophalen ( jaja, brommer weer eens stuk gegaan gisteravond om half 10 en toen geen puf meer om nog te maken) en eten koken is mijn dag weer vol genoeg denk ik.
Pijn lijkt iets afgenomen , hoop Dat dat zo blijft.
lientje69 wijzigde dit bericht op 02-04-2019 12:20
0.22% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

dinsdag 2 april 2019 om 08:13
Wordt het niet tijd voor een doorverwijzing naar het ziekenhuis? Misschien is er toch nog winst te behalen. Ik moet er niet aan denken om een van mijn kinderen te moeten begraven. Ik snap je moeder wel.JollyRider schreef: ↑02-04-2019 07:30Gisteren bij mijn kerngezonde moeder op bezoek, na HA bezoek gistermorgen. Het begint tot haar door te dringen dat de kans aanzienlijk is dat zij mij nog eens moet begraven i.p.v. andersom. Werd ze niet vrolijk van.

dinsdag 2 april 2019 om 11:48
Rake woorden, want je verwoord goed hoe ik het voel. Tel daarbij op de omgeving die steeds minder begrip toont omdat ze niet snappen hoe de situatie in elkaar steekt, ondanks de talloze keren uitleg, en ik heb vaak het gevoel dat ik er alleen voor sta.JollyRider schreef: ↑02-04-2019 07:29Dat zou mooi zijn, gegeven de situatie. Dat je niet meer beter wordt is erg genoeg. Het gedoe met artsen en UWV die het gewoon niet serieus nemen maakt het ook vrijwel ondoenlijk voor jou om het echt te accepteren lijkt me
Mijn md heeft vanuit haar opleiding ervaring met de psychische begeleiding van patiënten die een aandoening hebben die niet meer overgaat en een grote impact heeft op het leven. De komende tijd gaan we de sessies gebruiken om te werken aan het acceptatieproces.

dinsdag 2 april 2019 om 11:48
Jeetje, heftigJollyRider schreef: ↑02-04-2019 07:30Gisteren bij mijn kerngezonde moeder op bezoek, na HA bezoek gistermorgen. Het begint tot haar door te dringen dat de kans aanzienlijk is dat zij mij nog eens moet begraven i.p.v. andersom. Werd ze niet vrolijk van.


dinsdag 2 april 2019 om 11:49
Druk zat Lientje!lientje69 schreef: ↑02-04-2019 08:00Zo met dochter naar de kaakchirurg voor de definitieve beslissing en planning van haar operatie.
Verder moet ik nog kantine, wc en loods schoonmaken en ga ik vanmiddag bij oud buurman op bezoek in verzorgingshuis.
Met zorgkind van werk ophalen ( jaja, brommer weer eens stuk gegaan gisteravond om half 10 en toen geen puf meer om nog te maken) en eten komen is mijn dag weer vol genoeg denk ik.
Pijn lijkt iets afgenomen , hoop Dat dat zo blijft.
Gisteren weer niks gehoord van je sollicitatie?
dinsdag 2 april 2019 om 12:25
Nee , helemaal niks.
Maar ook geen afwijzing. Dat vind ik wel wat bijzonder. Ik blijf maar " rustig " afwachten.
Ik kan me voorstellen, dat gezien de hoeveelheid vacatures die in te vullen waren, waarbij de sollicitant voorkeurslokatie mag aangeven en minimum/ maximum aantal uren dat hij of zij wil werken, het plaatje op 5 ! lokaties lastig rond te krijgen Is?
Dat het daarom zo lang duurt misschien?
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

dinsdag 2 april 2019 om 12:26
Je kunt er nog even achterheen bellen, dit afwachten is wel frustrerend natuurlijk.lientje69 schreef: ↑02-04-2019 12:25Nee , helemaal niks.
Maar ook geen afwijzing. Dat vind ik wel wat bijzonder. Ik blijf maar " rustig " afwachten.
Ik kan me voorstellen, dat gezien de hoeveelheid vacatures die in te vullen waren, waarbij de sollicitant voorkeurslokatie mag aangeven en minimum/ maximum aantal uren dat hij of zij wil werken, het plaatje op 5 ! lokaties lastig rond te krijgen Is?
Dat het daarom zo lang duurt misschien?
dinsdag 2 april 2019 om 12:30
Dat is waar maar ik wil ook niet als wanhopig te boek staan. Misschien dat ik dat donderdag even doe, het is dan een week naar het sturen van de mail. Dan had ik toch wel iets van een antwoord verwacht, al was het dan maar een afwijzing of een vaag " we zijn er nog mee bezig"
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

dinsdag 2 april 2019 om 12:31
Wanhopig, of gewoon erg enthousiast om daar aan de slag te gaan.lientje69 schreef: ↑02-04-2019 12:30Dat is waar maar ik wil ook niet als wanhopig te boek staan. Misschien dat ik dat donderdag even doe, het is dan een week naar het sturen van de mail. Dan had ik toch wel iets van een antwoord verwacht, al was het dan maar een afwijzing of een vaag " we zijn er nog mee bezig"
Bij mijn laatste werkgever ging de hele sollicitatieprocedure ook wat langzamer dan ik zou willen. Toen ben ik er zelf bovenop blijven zitten en dat heeft wel geleidt tot een uiteindelijk aanbod. Bij hun had het uiteindelijk te maken met verhuisdrukte, zeiden ze.

dinsdag 2 april 2019 om 12:34
Ik heb nu toch wat napijn van de blokkade van gisteren helaas. Gelukkig had ik daar voor vandaag al rekening mee gehouden.
We schrokken vannacht wakker van het auto-alarm van mijn mans auto. Geen idee waarom die afging, maar ik was daarna zo moe dat ik vanochtend pas laat wakker werd.
Nou ben ik sowieso weer erg moe de laatste tijd, geen idee waardoor dat komt.
Verder rommelt het steeds meer in ons bestuur en vrijwilligers daar omheen. Ik ben er echt wel klaar mee nu. Het lijken wel een stelletje kleuters nu. En het toppunt was wel een uitspraak van een collega-bestuurslid in de media, die echt niet gemaakt had mogen worden.
En ik moet een beslissing gaan maken over mijn studie
We schrokken vannacht wakker van het auto-alarm van mijn mans auto. Geen idee waarom die afging, maar ik was daarna zo moe dat ik vanochtend pas laat wakker werd.
Nou ben ik sowieso weer erg moe de laatste tijd, geen idee waardoor dat komt.
Verder rommelt het steeds meer in ons bestuur en vrijwilligers daar omheen. Ik ben er echt wel klaar mee nu. Het lijken wel een stelletje kleuters nu. En het toppunt was wel een uitspraak van een collega-bestuurslid in de media, die echt niet gemaakt had mogen worden.
En ik moet een beslissing gaan maken over mijn studie

dinsdag 2 april 2019 om 12:36
Ik durf vandaag nog niet te bellen. Heb donderdag het mailtje gestuurd, stel dat hij lang weekend had of ziek was.... dan is het zo dinsdag natuurlijk.
Maar ik ben idd wel erg gretig, heg lijkt me zo'n leuke baan.
Dus je brengt me wel aan het twijfelen nu.
Dus nu de vraag hier .Vandaag bellen of niet?
Laat de stemmen masr horen!
Maar ik ben idd wel erg gretig, heg lijkt me zo'n leuke baan.
Dus je brengt me wel aan het twijfelen nu.
Dus nu de vraag hier .Vandaag bellen of niet?
Laat de stemmen masr horen!

Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

dinsdag 2 april 2019 om 12:47
dinsdag 2 april 2019 om 12:51
JollyRider schreef: ↑02-04-2019 07:30Gisteren bij mijn kerngezonde moeder op bezoek, na HA bezoek gistermorgen. Het begint tot haar door te dringen dat de kans aanzienlijk is dat zij mij nog eens moet begraven i.p.v. andersom. Werd ze niet vrolijk van.
Is ook behoorlijk heftig, natuurlijk

Later is nu


dinsdag 2 april 2019 om 13:59
JollyRider schreef: ↑02-04-2019 07:30Gisteren bij mijn kerngezonde moeder op bezoek, na HA bezoek gistermorgen. Het begint tot haar door te dringen dat de kans aanzienlijk is dat zij mij nog eens moet begraven i.p.v. andersom. Werd ze niet vrolijk van.
Jolly, nu wat meer tijd voor een langere reactie. Je laat hier nooit veel los over wat er met je aan de hand is medisch gezien, of ik heb het gemist natuurlijk. Maar ik schrik wel van dit bericht want ik had geen idee dat jouw gezondheid er zo erg aan toe was.
Staat wat je hebt los van de pijn aan je benen? Of hangt het samen?
Sowieso blijft het heel naar en verdrietig. Zeker ook als je geconfronteerd wordt met het verdriet om jou van de mensen om je heel. Heel sterkte en nog een


dinsdag 2 april 2019 om 14:14
Dit inderdaad. Ik schrik er ook van.Doro75 schreef: ↑02-04-2019 13:59Jolly, nu wat meer tijd voor een langere reactie. Je laat hier nooit veel los over wat er met je aan de hand is medisch gezien, of ik heb het gemist natuurlijk. Maar ik schrik wel van dit bericht want ik had geen idee dat jouw gezondheid er zo erg aan toe was.
Staat wat je hebt los van de pijn aan je benen? Of hangt het samen?
Sowieso blijft het heel naar en verdrietig. Zeker ook als je geconfronteerd wordt met het verdriet om jou van de mensen om je heel. Heel sterkte en nog een![]()
Sterkte Jolly!