
Chronische pijn - vervolg

zaterdag 16 maart 2019 om 21:02
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".

zondag 7 april 2019 om 16:58

zondag 7 april 2019 om 16:59
Ik ga, na al die jaren, nog vol de discussie aan. Ik ga mezelf niet wegcijferen, dat is mijn aard niet.


zondag 7 april 2019 om 17:01
Ik geloof dat ik de vervelende kerel in de relatie ben.
Ik wil altijd teveel en drie dingen tegelijk, heb geen rust in mijn kont. Tenzij mijn lijf fuck you zegt of ik genoeg kalmeringspillen heb. Nou is Regenboog juist het tegenovergestelde gelukkig, kalm aan.
Hoe hij het vol houd met me? Geen idee...
Vanmiddag lekker in de tuin bezig geweest.


Hoe hij het vol houd met me? Geen idee...

Vanmiddag lekker in de tuin bezig geweest.


zondag 7 april 2019 om 17:17
Dat heb ik vroeger ook wel gedacht, dat het mis zou lopen. Uiteindelijk weten we heel goed wat we aan elkaar hebben en waar we wel of niet nog de discussie over aan gaan. Ik ben ervan overtuigd dat het feit dat ik al jong arbeidsongeschikt ben geraakt, me erg oplettend gemaakt heeft, of mijn mening er nog wel toe doet.


zondag 7 april 2019 om 17:52
Maar dat is een kunst hoor, de discussie niet aan kunnen gaan.
Ik kan dat op sommige momenten niet. Soms kan ik ook gewoon niet nadenken. Komt er een hele woorden kots uit omdat ik het in mijn boven kamer niet verwerkt krijg en iemand de discussie met me aangaat zou dat alleen maar erger maken. Ik heb meer aan iemand die me helpt om er aan uit te komen.

Met de minuut die ik langer zit, hoe meer ik mijn benen voel van het in de tuin werken. Ben niks meer gewend naar zo’n winter.



zondag 7 april 2019 om 18:33
Dat snap ik Nartjie. Alleen zijn lijkt me echt lastig af en toe. Gelukkig heb je wel lieve en eigenwijze chins. Maar dat is niet hetzelfde als een partner natuurlijk.
Wij zijn weer thuis en ik moet oprecht wennen aan man en kinderen om me heen in een druk en vol huis. Maar ik zou het voor geen goud anders willen.
Nou ja, een iets meer geordend huis dan. Ik ga weer verder met de 10 minuten per dag huis leeg- en opruimen. Liefst zou ik álles in één keer op orde willen hebben. De troep komt hier sneller binnen dan dat ik het kan wegwerken. Daar word ik soms echt moedeloos van. Tijd voor actie dus!
Iedereen een

Ik ben blij met de zon. Maar ben ook niet echt een tuin-mens. Het is me al snel te warm / licht.
zondag 7 april 2019 om 18:40
Er zijn momenten dat ik echt wel graag alleen zou willen wonen. Gewoon m'n eigen ding doen, geen gedoe met anderen om me heen. Het is dat ik gek ben op man en kind(eren)


Enneh.. voor de anderen: je hoeft niet altijd discussie aan te gaan, natuurlijk. 'Gewoon' zeggen "nee, nu niet meer" en daaraan houden.
Ik moet zeggen dat ik ook de Italiaan in de relatie ben/was. Vroeger met zus en met ex slaande ruzies. Mijn man reageert daar gewoon uiterst onderkoeld op. Het schijnt dat zijn zus ook zo was. Dat heeft mij rustiger gemaakt.
Mijn man kan soms ook ineens heel geïrriteerd reageren. Dan weet ik dat ik hem even met rust moet laten.
EN ik ga de zon en zomerhaters even niet meer proberen op te beuren. Ik betrapte mezelf daar net op, maar ik weet dat ik ook niet op te beuren ben, als het weer slecht is.
Later is nu
zondag 7 april 2019 om 18:58
Ik ben dus jouw man in de relatie Dreamer. Mijn man is in de loop der jaren ook rustiger geworden hoor.
Maar als het hem teveel wordt allemaal , vooral als hij teveel hooi op zijn vork laadt, en dat is helaas best vaak, dan is hij nogal ontvlambaar.
Meestal ben ik dus de enige die hem rustig kan krijgen en er wat rede in kan praten. En soms ook niet.
Nartjie, snap dat het soms best moeilijk is altijd alleen te zijn.
Maar soms lijkt het me, net als Dreamer , wel lekker rustig ook.
Je eigen ding kunnen doen in je eigen tempo zonder gezeur heeft zo ook zijn fijne kanten
Maar als het hem teveel wordt allemaal , vooral als hij teveel hooi op zijn vork laadt, en dat is helaas best vaak, dan is hij nogal ontvlambaar.
Meestal ben ik dus de enige die hem rustig kan krijgen en er wat rede in kan praten. En soms ook niet.
Nartjie, snap dat het soms best moeilijk is altijd alleen te zijn.
Maar soms lijkt het me, net als Dreamer , wel lekker rustig ook.
Je eigen ding kunnen doen in je eigen tempo zonder gezeur heeft zo ook zijn fijne kanten
lientje69 wijzigde dit bericht op 07-04-2019 20:51
0.17% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

zondag 7 april 2019 om 19:11
Nartjie: ik begrijp het ook, alleen zijn is niet alles, samenwonen geeft ook soms problemen.
Ik geloof, in het geval van man en mij, dat we allebei nogal temperamentvolle types zijn. We zijn nu zover dat de grootste meningsverschillen over de inrichting van het huis gaan. Meestal is dat geen item, tot nu dus, want er moet (volgens mij) hoognodig het een en ander gemoderniseerd worden. En man zou, als het aan hem lag, nog in zijn eerste flatje, met zijn eerste meubels, wonen. Inmiddels zijn we vier huizen verder, maar voor hem hoeft het niet.
Ik geloof, in het geval van man en mij, dat we allebei nogal temperamentvolle types zijn. We zijn nu zover dat de grootste meningsverschillen over de inrichting van het huis gaan. Meestal is dat geen item, tot nu dus, want er moet (volgens mij) hoognodig het een en ander gemoderniseerd worden. En man zou, als het aan hem lag, nog in zijn eerste flatje, met zijn eerste meubels, wonen. Inmiddels zijn we vier huizen verder, maar voor hem hoeft het niet.
zondag 7 april 2019 om 19:17
Mijn zoon had zin in pannenkoeken. "Mooi, was mij reactie, je weet hoe je die moet maken" Zoon staat zingend pannenkoeken te bakken
Ik zou voor mezelf iets met bonen maken, maar pik nu maar wat pannenkoeken mee.
Verder ben ik behoorlijk trots op het stukje tuin dat ik gedaan heb, maar ik ben bang dat als een 'echte tuinier' het zou zien, hij/zij zich af zou vragen wanneer iemand hier wat aan gaat doen
Gelukkig is de rest van de tuin nog erger, dus je kunt het verschil zien. Normaliter begin ik met het groen tussen de tegels en dan km ik niet meer toe aan het deel tussen de planten, maar.. man wilde graag een totaal betegelde tuin. Volgens hem is dat véél minder werk. Ik heb nu dus besloten dat hij het onkruid tussen de tegels weg mag halen.. wanneer het hem echt gaat irriteren (en hij thuis is, vandaag is hij ook alweer de hele dag weg)
Ik wil er alleen niet aan denken hoe ik me morgen voel ..

Ik zou voor mezelf iets met bonen maken, maar pik nu maar wat pannenkoeken mee.
Verder ben ik behoorlijk trots op het stukje tuin dat ik gedaan heb, maar ik ben bang dat als een 'echte tuinier' het zou zien, hij/zij zich af zou vragen wanneer iemand hier wat aan gaat doen

Ik wil er alleen niet aan denken hoe ik me morgen voel ..
Later is nu



zondag 7 april 2019 om 19:55
Ik kan niet meer echt tuinieren. Net een half uur (nou ja, 2x een kwartier met een half uur pauze ertussen) in de tuin ‘gewerkt’. Licht snoeiwerk op buik/schouderhoogte. Man voert dan alle troep af, zodat ik niet hoef te bukken. Dan nog ben ik nu gesloopt.
Ik laat voortaan alles maar aan de tuinman over.
Ik laat voortaan alles maar aan de tuinman over.

zondag 7 april 2019 om 19:58
Ik merk echt dat ik overprikkeld ben.
Toen ik klaar was met werken, was ik voor het eerst geïrriteerd over het mooie weer, terwijl ik daar normaal echt van kan genieten.
Overal zag ik mensen wandelen of fietsen, waardoor ik niet snel kon rijden.
Ik raakte geïrriteerd omdat ik gewoon graag naar huis wilde.
Eenmaal thuis kon ik de rust niet vinden. Uiteindelijk aan de tafel beland, waar ik het kleuren weer heb opgepakt.
Met wat huisgenoten iets gegeten, en net gedoucht. Merk nu pas dat ik wat tot rust kom.
Toen ik klaar was met werken, was ik voor het eerst geïrriteerd over het mooie weer, terwijl ik daar normaal echt van kan genieten.
Overal zag ik mensen wandelen of fietsen, waardoor ik niet snel kon rijden.
Ik raakte geïrriteerd omdat ik gewoon graag naar huis wilde.
Eenmaal thuis kon ik de rust niet vinden. Uiteindelijk aan de tafel beland, waar ik het kleuren weer heb opgepakt.
Met wat huisgenoten iets gegeten, en net gedoucht. Merk nu pas dat ik wat tot rust kom.

zondag 7 april 2019 om 20:17
YellowLemon schreef: ↑07-04-2019 19:45Jongens, een verwilderde tuin is hartstikke hip. Gewoon wat bloemzaadjes in strooien.![]()
Mag hier niet. Hier word van je verwacht dat als je een tuin hebt, het ook onderhoud.
Woon in huurhuis. Moet van woningstichting

zondag 7 april 2019 om 20:28
Toen man thuis kwam, zag hij wel dat er wat aan de hand was. Dus het gesprek aangegaan. Hij wil zeker wat doen met mijn punten, maar geeft ook aan dat hij zijn keuze om helemaal voor zichzelf te werken, best heel spannend vindt. Dat hij bang is om werk te laten liggen en dat hij daarom probeert zoveel mogelijk gedaan te krijgen.
Daar heb ik dan weer alle respect voor, maar uiteindelijk zijn er wel grenzen. En dat beseft hij zich nu ook wel.
Hij mist mijn input in het geheel, vindt dat ik vaker mijn mening moet geven over hoe hij het aanpakt.
Daar ben ik dan weer blij mee, met die openheid.
Verder is hij dus vanmiddag bij mijn ouders geweest. Die hadden verwacht dat we samen zouden komen. Mijn ouders hadden het idee dat er iets is met me, want ik reageerde volgens hun nogal kortaf en geïrriteerd. Man meent dat ze daar wel een beetje gelijk in hebben, maar snapt ook wel dat ze dat soms ook zelf oproepen. Hij heeft ze uitgelegd dat als ze iets over me willen weten, ze het me vooral zelf moeten vragen en niet zomaar dingen moeten gaan verzinnen of aan moeten nemen.
Maar mijn ouders lijken vooral te vergeten dat ik ziek ben en bovendien gewoon zelfstandig ben.
Al met al een emotionele dag en dus nu tijd om in bed te kruipen.
Daar heb ik dan weer alle respect voor, maar uiteindelijk zijn er wel grenzen. En dat beseft hij zich nu ook wel.
Hij mist mijn input in het geheel, vindt dat ik vaker mijn mening moet geven over hoe hij het aanpakt.
Daar ben ik dan weer blij mee, met die openheid.
Verder is hij dus vanmiddag bij mijn ouders geweest. Die hadden verwacht dat we samen zouden komen. Mijn ouders hadden het idee dat er iets is met me, want ik reageerde volgens hun nogal kortaf en geïrriteerd. Man meent dat ze daar wel een beetje gelijk in hebben, maar snapt ook wel dat ze dat soms ook zelf oproepen. Hij heeft ze uitgelegd dat als ze iets over me willen weten, ze het me vooral zelf moeten vragen en niet zomaar dingen moeten gaan verzinnen of aan moeten nemen.
Maar mijn ouders lijken vooral te vergeten dat ik ziek ben en bovendien gewoon zelfstandig ben.
Al met al een emotionele dag en dus nu tijd om in bed te kruipen.

zondag 7 april 2019 om 21:12
Nou Yellow, wij hebben, deels, een wilde-planten-tuin. Geen verwilderde tuin, meest Nederlandse planten en het is gigantisch veel werk.YellowLemon schreef: ↑07-04-2019 19:45Jongens, een verwilderde tuin is hartstikke hip. Gewoon wat bloemzaadjes in strooien.![]()
Om alles een beetje in toom te houden ben je veel tijd kwijt. Zo hebben we geen gazon maar een, aangelegde, helling met wilde planten, een grote vijver, moerasjes etc. Prachtig maar arbeidsintensief.