Gezondheid
alle pijlers
de ongemakken van de overgang
maandag 22 augustus 2016 om 13:44
Hallo allemaal,
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
Sinds een half jaar zo ongeveer ben ik begonnen met de pre menopauze zoals dat chique heet.
De menstruaties zijn veel heviger dan normaal en duren ook zeker 2 a 3 dagen langer.
Het verschijnsel pijn in alle ledematen alsof er overheen gewalst is heb ik ook.
De psychische kant vind ik veel erger.
Ben in een rollercoaster van emoties terecht gekomen waarin ik mezelf soms zo onredelijk vind reageren op situaties maar kan ze niet tegen gaan.
Ben een ontzettende twijfelaar geworden. Heb heel veel moeite met gezag gekregen en kan overal om huilen.
Mijn huisarts wil er voorlopig niets mee doen....het hoort bij je leeftijd en het wordt weer beter kreeg ik te horen.
Voel me sommige momenten ontzettend verdrietig en alleen en verlang dan ineens naar iemand naast me en andere momenten kan ik euforisch van de daken schreeuwen dat ik alles alleen kan en me daar prettig bij voel.
Zijn er misschien dames hier die er met mij over willen schrijven in een ongedwongen sfeer?
Het forum vrouw en overgang heb ik uiteraard bekeken maar dat is het niet voor mij.
donderdag 12 november 2020 om 14:59
Ik heb gisteren een gesprek gehad bij de Menopauzepoli van een ziekenhuis bij mij in de buurt. Ik vond het een wat apart gesprek.
Voor mijn gevoel had ik ongeveer 20 seconden de tijd om uit te leggen waar ik last van had. Volgens de gynaecoloog kan het niet de overgang zijn want ik ben te jong en aan de pil. Ik heb volgens hem hormoon gerelateerde klachten. Prima, geef het beestje een naam als er maar wat aan gedaan kan worden.
Ik heb 3 opties:
- zwaardere pil (zit nu op microgynon 20 en zou nog naar 30 en 50 kunnen)
- lichaamseigen hormonenpleisters
- antidepresiva
Aangezien ik vooral mentale klachten heb ga ik maar voor de antidepresiva. Bij de hormonenpleister moet je namelijk een pilletje nemen om je baarmoeder te beschermen tegen agressieve groei (
) en werkt eigenlijk alleen tegen lichamelijke klachten en bij een zwaardere pil heb je ook weer de mogelijke trombose en ergere bijwerkingen. Ook omdat ik nogal gevoelig ben voor hormonen durf ik dat niet zo aan.
Antidepresiva it is, morgen kan ik de pilletjes ophalen. Ik hoop dat ik dan ook de pil af kan bouwen aangezien ik die niet nodig heb voor anticonceptie.
Ik ben blij dat ik wat kan doen en hulp krijg maar ik heb niet echt een super goed gevoel over het gesprek. Ik heb niet het idee dat ik echt gehoord ben. Of misschien erger, dat een man mij wel even zou vertellen wat ik voel en waar ik last van heb. Maar dat kunnen ook de hormonen zijn
Voor mijn gevoel had ik ongeveer 20 seconden de tijd om uit te leggen waar ik last van had. Volgens de gynaecoloog kan het niet de overgang zijn want ik ben te jong en aan de pil. Ik heb volgens hem hormoon gerelateerde klachten. Prima, geef het beestje een naam als er maar wat aan gedaan kan worden.
Ik heb 3 opties:
- zwaardere pil (zit nu op microgynon 20 en zou nog naar 30 en 50 kunnen)
- lichaamseigen hormonenpleisters
- antidepresiva
Aangezien ik vooral mentale klachten heb ga ik maar voor de antidepresiva. Bij de hormonenpleister moet je namelijk een pilletje nemen om je baarmoeder te beschermen tegen agressieve groei (
) en werkt eigenlijk alleen tegen lichamelijke klachten en bij een zwaardere pil heb je ook weer de mogelijke trombose en ergere bijwerkingen. Ook omdat ik nogal gevoelig ben voor hormonen durf ik dat niet zo aan. Antidepresiva it is, morgen kan ik de pilletjes ophalen. Ik hoop dat ik dan ook de pil af kan bouwen aangezien ik die niet nodig heb voor anticonceptie.
Ik ben blij dat ik wat kan doen en hulp krijg maar ik heb niet echt een super goed gevoel over het gesprek. Ik heb niet het idee dat ik echt gehoord ben. Of misschien erger, dat een man mij wel even zou vertellen wat ik voel en waar ik last van heb. Maar dat kunnen ook de hormonen zijn
donderdag 12 november 2020 om 18:18
Meiroosje schreef: ↑01-09-2017 22:40Zijn er toevallig dames die last hebben van een kuchje?
sinds een paar weken heb ik daar last van, terwijl ik niet verkouden ben. her en der las ik dat het te maken kon hebben met droge slijmvliezen, (hormonaal) maar uiteraard kan ik daar volledig naast zitten. MIsschien toch gewoon een onsteking.
Als het nog een weekje aanhoudt ga ik sowieso naar de dokter.
Ja, het komt bij mij door oppervlakkiger ademhalen door stress. Maar volgens de huisarts wordt het erger door droge slijmvliezen. Daar heb ik sowieso last van. Met om mijn keel/hals/nek gebied een globusgevoel. Heel naar.
donderdag 12 november 2020 om 19:52
@ValseKraai, ik vind die arts wel erg kort door de bocht gaan. Te jong voor de overgang? Dan moet je wel heel erg jong zijn. Wel hormonaal, maar niet de overgang? Wat dan? Dan zou je toch het een en ander moeten/willen onderzoeken? En je kunt als je de pil slikt heus nog wel iets van overgangsklachten merken. Sowieso in je stopweek natuurlijk. Zo kwam ik er ook achter dat ik in de overgang was. Mijn huisarts riep ook meteen 'te jong', maar dat was echt BS. Ik vind het kwalijk dat dat zo snel geroepen wordt.
The impossible just takes a little longer.
donderdag 12 november 2020 om 20:38
Wat een onzin van die artsen.Avena schreef: ↑12-11-2020 19:52@ValseKraai, ik vind die arts wel erg kort door de bocht gaan. Te jong voor de overgang? Dan moet je wel heel erg jong zijn. Wel hormonaal, maar niet de overgang? Wat dan? Dan zou je toch het een en ander moeten/willen onderzoeken? En je kunt als je de pil slikt heus nog wel iets van overgangsklachten merken. Sowieso in je stopweek natuurlijk. Zo kwam ik er ook achter dat ik in de overgang was. Mijn huisarts riep ook meteen 'te jong', maar dat was echt BS. Ik vind het kwalijk dat dat zo snel geroepen wordt.
Ik ben zelf vervroegd in de overgang (vanaf begin 30, nu 36). Ik dacht dat ik jong was, maar ik ben lid van een groep en daar zitten zelfs twintigers en enkele tieners in die in de overgang zitten.
Het kan dus best.
Overigens ben ik wel benieuwd in welk ziekenhuis je was, Valsekraai. Wil je dat delen?
donderdag 12 november 2020 om 21:36
Ik heb ook geprobeerd te stoppen met de pil. Toen ik mezelf terugvond in de badkamer klaar om vol woede mijn lieftallige wederhelft onder de douche vandaan te trekken omdat ik vond dat hij er te lang over deed ben ik toch maar weer begonnenFarFarAway schreef: ↑12-11-2020 18:54@ Valse Kraai
Is ad niet direct een hele grote stap? Ik ben mezelf juist beter gaan voelen toen ik jaren geleden stopte met de pil. Het heeft wel een half jaartje geduurd om weer mezelf te worden.
. Ik heb zelf wat minder moeite met ad, ik ken verschillende mensen die het gebruikt (hebben) en ik zie het voor nu als de beste keuze.
donderdag 12 november 2020 om 21:39
Nou ja, ik ben 41 dus aan de jonge kant. Ik had het er van het weekend nog met mijn moeder over en zij gaf aan rond haar 45ste niet meer te menstrueren. Dus tja, wij zijn vroeg.Avena schreef: ↑12-11-2020 19:52@ValseKraai, ik vind die arts wel erg kort door de bocht gaan. Te jong voor de overgang? Dan moet je wel heel erg jong zijn. Wel hormonaal, maar niet de overgang? Wat dan? Dan zou je toch het een en ander moeten/willen onderzoeken? En je kunt als je de pil slikt heus nog wel iets van overgangsklachten merken. Sowieso in je stopweek natuurlijk. Zo kwam ik er ook achter dat ik in de overgang was. Mijn huisarts riep ook meteen 'te jong', maar dat was echt BS. Ik vind het kwalijk dat dat zo snel geroepen wordt.
Ik heb ook erg gemengde gevoelens over het gesprek. Blij dat ik geholpen word, minder blij omdat ik het gevoel kreeg dat ik / mijn ideeën snel aan de kant werd gezet. Ik heb de podcast van NPO1 ook geluisterd en dan hoor je wel dat een arts die roept dat je te jong bent nog wel het minst erge is wat je tegen kan komen.
donderdag 12 november 2020 om 21:46
Oh wauw twintigers en dertigers! Ik heb wel al vanaf halverwege 30 steeds erger wordende PMS klachten (dacht ik) maar dat kan ook goed een voorloper zijn geweest.minnimouse schreef: ↑12-11-2020 20:38Wat een onzin van die artsen.
Ik ben zelf vervroegd in de overgang (vanaf begin 30, nu 36). Ik dacht dat ik jong was, maar ik ben lid van een groep en daar zitten zelfs twintigers en enkele tieners in die in de overgang zitten.
Het kan dus best.
Overigens ben ik wel benieuwd in welk ziekenhuis je was, Valsekraai. Wil je dat delen?
Ik was bij Isala in Zwolle. Achteraf was ik liever naar Fem Poli gegaan ofzo. Ik zat in de wachtkamer en op het scherm kwamen alle gyneacologen voorbij en dat waren allemaal mannen. En dat hoort niet erg te zijn, maar ik had mij in mijn hoofd voorbereid op een gesprek met een vrouw die een beetje zou begrijpen hoe het voelt.
Ik probeerde ook over te brengen dat het wel lijkt alsof ik een bipolaire stoornis heb terwijl een gedeelte van mij ook langs de zijlijn staat toe te kijken en denkt, mens wat ben je aan het doen? Maar dat lukte ook allemaal niet erg. Ik was mijn notitieboekje ook vergeten waar ik alles wat ik wilde weten had opgeschreven
donderdag 12 november 2020 om 22:02
donderdag 12 november 2020 om 22:11
Gewoon naar een ander ziekenhuis gaan. Door middel van bloedonderzoek kunnen ze heel makkelijk zien of het zover is of niet.Valse_Kraai schreef: ↑12-11-2020 21:46Oh wauw twintigers en dertigers! Ik heb wel al vanaf halverwege 30 steeds erger wordende PMS klachten (dacht ik) maar dat kan ook goed een voorloper zijn geweest.
Ik was bij Isala in Zwolle. Achteraf was ik liever naar Fem Poli gegaan ofzo. Ik zat in de wachtkamer en op het scherm kwamen alle gyneacologen voorbij en dat waren allemaal mannen. En dat hoort niet erg te zijn, maar ik had mij in mijn hoofd voorbereid op een gesprek met een vrouw die een beetje zou begrijpen hoe het voelt.
Ik probeerde ook over te brengen dat het wel lijkt alsof ik een bipolaire stoornis heb terwijl een gedeelte van mij ook langs de zijlijn staat toe te kijken en denkt, mens wat ben je aan het doen? Maar dat lukte ook allemaal niet erg. Ik was mijn notitieboekje ook vergeten waar ik alles wat ik wilde weten had opgeschreven
Ik heb binnenkort een afspraak bij het Erasmus; daar is een speciale overgangspoli. Het denken dat je gek wordt herken ik wel hoor. Echt verder zoeken naar hulp hoor. Echt doen. Sterkte!
donderdag 12 november 2020 om 22:16
Bedankt minnimouse. Ik ga het even proberen met de ad en de huidig gyn. Mocht met maanden blijken dat het niet wat is dan stap ik alsnog over. Voordeel van alles is dat ik nog nooit zo assertief ben geweest.minnimouse schreef: ↑12-11-2020 22:11Gewoon naar een ander ziekenhuis gaan. Door middel van bloedonderzoek kunnen ze heel makkelijk zien of het zover is of niet.
Ik heb binnenkort een afspraak bij het Erasmus; daar is een speciale overgangspoli. Het denken dat je gek wordt herken ik wel hoor. Echt verder zoeken naar hulp hoor. Echt doen. Sterkte!
donderdag 12 november 2020 om 22:19
Ik vraag mij altijd af waar dit aan ligt! Heeft ze het zelf niet zo ervaren dus mogen alle andere vrouwen ook niet zeuren. Of mogen wij geen last hebben van onze hormonen omdat dat lastig is of zwak?
Ik mis dat stukje empathie wel bij menig arts.
donderdag 12 november 2020 om 22:35
Ik vind het sowieso bizar hoe groot het taboe nog is op de overgang. Er zijn op dit moment 1,6 miljoen vrouwen in de overgang in Nederland! En ook dat gezeik over dat het 'erbij hoort'. Alsof je er dan dus niks aan zou moeten/mogen doen. Dat zeg je toch ook niet over andere klachten die bij ouder worden horen?
The impossible just takes a little longer.
donderdag 12 november 2020 om 23:25
Oooh, ga aub naar een ander. Bij mij begon het mentale ook vroeg! Vanaf je 40e veranderd je lichaam al. Waarom zit er een man daar?Valse_Kraai schreef: ↑12-11-2020 21:39Nou ja, ik ben 41 dus aan de jonge kant. Ik had het er van het weekend nog met mijn moeder over en zij gaf aan rond haar 45ste niet meer te menstrueren. Dus tja, wij zijn vroeg.
Ik heb ook erg gemengde gevoelens over het gesprek. Blij dat ik geholpen word, minder blij omdat ik het gevoel kreeg dat ik / mijn ideeën snel aan de kant werd gezet. Ik heb de podcast van NPO1 ook geluisterd en dan hoor je wel dat een arts die roept dat je te jong bent nog wel het minst erge is wat je tegen kan komen.
Zoveel misverstanden.
Ik was ook te jong volgens huisarts. Echt niet. De pre overgang is het.
Er bestaan goede vrouwelijke consulenten. Careforwomen. Wat een eikel die vent met zijn piemol.
vrijdag 13 november 2020 om 08:02
Hormonen kunnen zoveel met je doen. Ik heb lichamelijke ongemakken (opvliegers enzo) maar vooral heel veel psychisch leed. Enorme angsten, onzekerheden, huilbuien en ga zo maar door. Maar echt op een niveau dat ik soms denk dat ik gek word. Toen ik nog niet wist dat ik in de overgang zat ben ik bij psychologen geweest en de 1 dacht dat ik depressief was, de ander dacht dat ik autisme had enz.Valse_Kraai schreef: ↑12-11-2020 22:19Ik vraag mij altijd af waar dit aan ligt! Heeft ze het zelf niet zo ervaren dus mogen alle andere vrouwen ook niet zeuren. Of mogen wij geen last hebben van onze hormonen omdat dat lastig is of zwak?
Ik mis dat stukje empathie wel bij menig arts.
Van een oudere vrouwelijke huisarts mag je helemaal er vanuit gaan dat ze je begrijpen. Maar ja, van sommigen mag je niet klagen. Waarschijnlijk zijn ze zelf fluitend door de overgang gegaan.
Ik zei laatst tegen een tante dat ik naar het Erasmus ga. Zegt ze ‘hoezo, er is toch niks aan de hand, je overleeft de overgang vanzelf wel’. Pfff ja hoor.
vrijdag 13 november 2020 om 08:26
Aan de ad is nogal een stap... Iemand gaf hier eerder de tip van de podcast Opvliegers, is echt een aanrader. Beschrijft bijvoorbeeld hoe vrouwen dertig jaar geleden nog in een psychiatrische kliniek belandden, terwijl ze eigenlijk 'gewoon' in de overgang waren.
En lees de boeken van Marjoleine Dubbers, over de invloed van voedsel op je hormonen, en hoe je hormonen ook voor je kunnen werken.
Poeh.
En lees de boeken van Marjoleine Dubbers, over de invloed van voedsel op je hormonen, en hoe je hormonen ook voor je kunnen werken.
Poeh.
Such fun!1
vrijdag 13 november 2020 om 08:46
De arts vond ad zelf niet zo'n enorme stap. En aangezien ik vooral last heb van mentale klachten, zoals minnimous ook omschrijft, enorme angsten en onzekerheden, huilbuien check, vind ik het ook een prima idee. Het zit per slot van rekening ook in mijn hoofd 
. Ja het komt ergens anders vandaan maar dat is een stuk lastiger behandelen. Ik ben eerlijk gezegd banger voor meer hormonen en daarmee grotere kans op trombose en kanker.
Ik heb gisteren het eerste pilletje genomen. Ik had niet verwacht dat de bijwerkingen ook meteen zouden beginnen. Ik ben afwisselend dronken en zeeziek
. Ik ga dus vandaag niet autorijden. Als het goed is zijn de bijwerkingen met 2 weken over.
. Ja het komt ergens anders vandaan maar dat is een stuk lastiger behandelen. Ik ben eerlijk gezegd banger voor meer hormonen en daarmee grotere kans op trombose en kanker. Ik heb gisteren het eerste pilletje genomen. Ik had niet verwacht dat de bijwerkingen ook meteen zouden beginnen. Ik ben afwisselend dronken en zeeziek
. Ik ga dus vandaag niet autorijden. Als het goed is zijn de bijwerkingen met 2 weken over.
vrijdag 13 november 2020 om 08:51
Ik heb ook veel gelezen over voeding en hormonen (of eigenlijk voeding als heelmeester in het algemeen). Ik heb er alleen op dit moment de kracht niet voor om het ten uitvoer te brengen. Ik pak het nu stukje voor beetje aan.
Ik was al gestopt met alcohol, dat is voor mij het makkelijkst. Nu ga ik proberen te stoppen met koffie
. Het lukt al regelmatig om het bij 1 kopje te laten.
Verder ga ik proberen mijn leven wat meer te structureren en mijn ontbijt en lunch te plannen en voor te bereiden. Ik denk dat dit ook beter is voor mij als houvast. Ik wil er dan ook voor zorgen dat wat ik eet veel tryptofanen bevat voor het geluksgevoel. Want ik heb het gevoel in een achtbaan te zitten, alleen gaat die van mij de kelder in in plaats van omhoog. Als ik geluk heb zit ik een paar dagen op de begane grond zeg maar.
Ik was al gestopt met alcohol, dat is voor mij het makkelijkst. Nu ga ik proberen te stoppen met koffie
. Het lukt al regelmatig om het bij 1 kopje te laten.Verder ga ik proberen mijn leven wat meer te structureren en mijn ontbijt en lunch te plannen en voor te bereiden. Ik denk dat dit ook beter is voor mij als houvast. Ik wil er dan ook voor zorgen dat wat ik eet veel tryptofanen bevat voor het geluksgevoel. Want ik heb het gevoel in een achtbaan te zitten, alleen gaat die van mij de kelder in in plaats van omhoog. Als ik geluk heb zit ik een paar dagen op de begane grond zeg maar.
vrijdag 13 november 2020 om 09:10
Mijn paniekaanvallen, dips en andere ellende ging dwars door mijn AD heen maar misschien had ik het anders erger gehad, dus ik heb geen idee of het een goed idee is. Wat echt wel heel belangrijk is tijdens de menopauze is super gezond gaan leven. Ik weet het, het is ellendig maar het helpt wel. Maak je dus op voor een dieet met veel groente en fruit, neem magnesium, zorg dat je veel buiten bent en veel bewegen en ontspannen en probeer zoveel mogelijk slaapuren te pakken.
vrijdag 13 november 2020 om 09:18
Oh wat balen Geronimo! Mijn moeder heeft ook AD gehad toen ze net zo oud was als ik nu. Bij haar hielp het niet. Ben jij wel doorgegaan met de AD?
Buiten kom ik gelukkig al veel vanwege de honden. Daar ontspan ik ook echt van, voor zover mogelijk bij mij.
Ik heb ook al wat goede gesprekken gehad met mijn partner over dat ik meer rust in ga bouwen en meer tijd ga besteden aan hobbies en leuke dingen. Hij staat gelukkig overal voor open. Ik ga meer plannen en hij gaat meer uitvoeren, dat werkt blijkbaar het beste bij ons.
En wat betreft het super gezonde eten. De wil is er! Helaas heeft mijn partner een voorliefde voor bolognese chips die ik deel. Het is heul erg lastig om nee te zeggen als er iemand naast je zit te knagen
Buiten kom ik gelukkig al veel vanwege de honden. Daar ontspan ik ook echt van, voor zover mogelijk bij mij.
Ik heb ook al wat goede gesprekken gehad met mijn partner over dat ik meer rust in ga bouwen en meer tijd ga besteden aan hobbies en leuke dingen. Hij staat gelukkig overal voor open. Ik ga meer plannen en hij gaat meer uitvoeren, dat werkt blijkbaar het beste bij ons.
En wat betreft het super gezonde eten. De wil is er! Helaas heeft mijn partner een voorliefde voor bolognese chips die ik deel. Het is heul erg lastig om nee te zeggen als er iemand naast je zit te knagen
