Gezondheid
alle pijlers
Eerste rolstoel?
zondag 4 juli 2021 om 10:18
Ik zoek voor het eerst in mijn leven een rolstoel 
Onze zoon (24) heeft meerdere keren per dag epileptische aanvallen. Tot nu toe kon hij daarmee redelijk zelfstandig functioneren. Hij wiebelde bij een aanval op zijn benen, in slow motion. De afgelopen maanden heeft hij echter veel meer van dat soort aanvallen èn een nieuw soort aanval waarbij hij op de grond zakt. Vervolgens doen zijn benen het een tijd niet. Dat gebeurt een paar keer per dag.
Sinds mei zit hij daarom in een epilepsiekliniek en vrijdag hebben we gehoord dat hij volgende week wordt ontslagen! Hij kan dus mee op vakantie
Heel fijn, maar nu???
Ik ga sowieso een zwemvest voor hem kopen. Het bodyboard is niet meer genoeg. Maar hoe doe je dat als een beer van een vent op een Frans marktje in elkaar zakt?! Hij is gisteren toen hij kleren ging kopen met zijn vader, twee keer tegen de grond gegaan. Het duurde lang voor hij weer kon staan en het was moeilijk om hem naar de auto te krijgen.
Er is kans dat dit beter wordt, maar die kans is klein.
Ik dacht dus (voorlopig) aan een niet te dure rolstoel die we bij voorkeur in de auto laten en op kunnen halen als dat nodig is.
Google me rot, maar wat is handig?
Wie heeft er tips? Hier in Nederland lenen/huren/kopen of misschien pas in Frankrijk? En hoe werkt dat als je er daar een wil huren? Hoe snel heb je zo'n ding in huis? Zijn de rolstoelen van de thuiszorg geschikt voor op vakantie? Past dat allemaal een beetje in een toch al volle auto? Of is kopen beter? Dan is de keuze reuze. En waar moet je bij kopen op letten?
Franse straatjes, 100kg duwen, is dat sowieso te doen?
Ik zie door de bomen het bos niet meer en hoop over twee weken in Frankrijk te zitten ...
Onze zoon (24) heeft meerdere keren per dag epileptische aanvallen. Tot nu toe kon hij daarmee redelijk zelfstandig functioneren. Hij wiebelde bij een aanval op zijn benen, in slow motion. De afgelopen maanden heeft hij echter veel meer van dat soort aanvallen èn een nieuw soort aanval waarbij hij op de grond zakt. Vervolgens doen zijn benen het een tijd niet. Dat gebeurt een paar keer per dag.
Sinds mei zit hij daarom in een epilepsiekliniek en vrijdag hebben we gehoord dat hij volgende week wordt ontslagen! Hij kan dus mee op vakantie
Heel fijn, maar nu???
Ik ga sowieso een zwemvest voor hem kopen. Het bodyboard is niet meer genoeg. Maar hoe doe je dat als een beer van een vent op een Frans marktje in elkaar zakt?! Hij is gisteren toen hij kleren ging kopen met zijn vader, twee keer tegen de grond gegaan. Het duurde lang voor hij weer kon staan en het was moeilijk om hem naar de auto te krijgen.
Er is kans dat dit beter wordt, maar die kans is klein.
Ik dacht dus (voorlopig) aan een niet te dure rolstoel die we bij voorkeur in de auto laten en op kunnen halen als dat nodig is.
Google me rot, maar wat is handig?
Wie heeft er tips? Hier in Nederland lenen/huren/kopen of misschien pas in Frankrijk? En hoe werkt dat als je er daar een wil huren? Hoe snel heb je zo'n ding in huis? Zijn de rolstoelen van de thuiszorg geschikt voor op vakantie? Past dat allemaal een beetje in een toch al volle auto? Of is kopen beter? Dan is de keuze reuze. En waar moet je bij kopen op letten?
Franse straatjes, 100kg duwen, is dat sowieso te doen?
Ik zie door de bomen het bos niet meer en hoop over twee weken in Frankrijk te zitten ...
maandag 12 juli 2021 om 15:30
Sterker nog; ruim 80% van de mensen met een rolstoel heeft nog een loop/sta functie.Alcedo schreef: ↑11-07-2021 11:20Het is ook gewoon enorm wennen. Rolstoel = invaliditeit, zo ziet de maatschappij het. Maar nu kom je erachter dat een rolstoel voor meer doeleinden gebruikt wordt dan alleen voor mensen die niet meer kunnen lopen.
Geef het de tijd. Het besef dat het vooral handig is, komt vanzelf.
Ik heb ook nog vaak de neiging om te zeggen dat de rolstoel niet mee moet, dus nu legt man hem ongevraagd vast in de auto en biedt me op die manier op de locatie nog eens de keuze.
Het went, ooit.
dinsdag 13 juli 2021 om 19:37
Dat wist ik dan weer niet. Weer wat geleerd. Zo zie je maar hoe mensen op uiterlijk gedrag af gaan.
Mijn buren zien me vijf stappen naar de auto lopen en oordelen dat ik niks mankeer. De rest zien ze niet (of willen ze niet zien) en dus is het lekker makkelijk praten. Mensen vergeten nog weleens dat een dag 24 uur duurt en niet de paar minuten dat je een persoon ziet.
Tot zover mijn frustratie aangaande dit onderwerp
dinsdag 13 juli 2021 om 19:44
Herkenbaar hoor. Al krijg ik meestal wel lieve reacties. Maar somsAlcedo schreef: ↑13-07-2021 19:37Dat wist ik dan weer niet. Weer wat geleerd. Zo zie je maar hoe mensen op uiterlijk gedrag af gaan.
Mijn buren zien me vijf stappen naar de auto lopen en oordelen dat ik niks mankeer. De rest zien ze niet (of willen ze niet zien) en dus is het lekker makkelijk praten. Mensen vergeten nog weleens dat een dag 24 uur duurt en niet de paar minuten dat je een persoon ziet.
Tot zover mijn frustratie aangaande dit onderwerp
Mensen zien me niet als ik op bed lig. Wel als ik een goed moment heb, want dan ben ik buiten te zien. Ze krijgen het plaatje dus nooit compleet. En dát is logisch. Vind het echter niet logisch om zonder gene een oordeel te hangen aan een incompleet plaatje. Dat zegt meer over incomplete hersencellen van anderen
woensdag 14 juli 2021 om 08:43
Hier heeft e.e.a. tot een burenruzie geleidt en de buurman houdt bij hoog en bij laag vol dat ik niks mankeer en gewoon lieg, omdat ik iets wil uit luxe.apiejapie schreef: ↑13-07-2021 19:44Herkenbaar hoor. Al krijg ik meestal wel lieve reacties. Maar soms
Mensen zien me niet als ik op bed lig. Wel als ik een goed moment heb, want dan ben ik buiten te zien. Ze krijgen het plaatje dus nooit compleet. En dát is logisch. Vind het echter niet logisch om zonder gene een oordeel te hangen aan een incompleet plaatje. Dat zegt meer over incomplete hersencellen van anderen
Zij zien me inderdaad ook nooit als ik in bed lig te janken van de pijn omdat ik een acute toename heb, of de trap op strompelen omdat ik een medische afspraak had en daarna direct het bed in moet.
En als ik een goed moment heb, beweeg ik zo normaal mogelijk om secundaire klachten en blessures te voorkomen. En dat geeft anderen ook weer een vertekend beeld van de situatie. En zo blijf je aan de gang.
Eens met je laatste zin ook
woensdag 14 juli 2021 om 12:37
Wat erg Alcedo! En wat een domme man. Hoe kan iemand denken dat je voor je lol in een rolstoel gaat zitten?? De meeste mensen moeten zelf al zo’n grote drempel over als ze een rolstoel nodig hebben.Alcedo schreef: ↑14-07-2021 08:43Hier heeft e.e.a. tot een burenruzie geleidt en de buurman houdt bij hoog en bij laag vol dat ik niks mankeer en gewoon lieg, omdat ik iets wil uit luxe.
Zij zien me inderdaad ook nooit als ik in bed lig te janken van de pijn omdat ik een acute toename heb, of de trap op strompelen omdat ik een medische afspraak had en daarna direct het bed in moet.
En als ik een goed moment heb, beweeg ik zo normaal mogelijk om secundaire klachten en blessures te voorkomen. En dat geeft anderen ook weer een vertekend beeld van de situatie. En zo blijf je aan de gang.
Eens met je laatste zin ook
woensdag 14 juli 2021 om 15:43
Lekker hoopgevend zijn jullie 
Ik herken het helaas mbt mijn nah. Je wil zo min mogelijk afhankelijk zijn van hulp en hulpmiddelen. Ik vond het een hele stap om eraan te beginnen. En dan kom je vervolgens mensen tegen die op basis van wat ik wel kan, denken dat je probeert te profiteren. 'Gelukkig' zijn dat in mijn geval slechts professionals - WMO heeft mijn hulp thuis stopgezet terwijl ik nog steeds 3 dagdelen revalideer èn een gezin met uitdagingen heb. Gelukkig snappen mijn familie en vrienden het wel. Ik ben ook mensen tegen gekomen die in hun directe omgeving niet serieus worden genomen. Dat is echt afschuwelijk.
Ik herken het helaas mbt mijn nah. Je wil zo min mogelijk afhankelijk zijn van hulp en hulpmiddelen. Ik vond het een hele stap om eraan te beginnen. En dan kom je vervolgens mensen tegen die op basis van wat ik wel kan, denken dat je probeert te profiteren. 'Gelukkig' zijn dat in mijn geval slechts professionals - WMO heeft mijn hulp thuis stopgezet terwijl ik nog steeds 3 dagdelen revalideer èn een gezin met uitdagingen heb. Gelukkig snappen mijn familie en vrienden het wel. Ik ben ook mensen tegen gekomen die in hun directe omgeving niet serieus worden genomen. Dat is echt afschuwelijk.
woensdag 14 juli 2021 om 16:50
Dat is inderdaad afschuwelijk. Toch zijn er ook véél lieve, begripvolle mensen, is mijn ervaring. Mensen dichtbij je, maar regelmatig ook compleet vreemden.yette schreef: ↑14-07-2021 15:43Lekker hoopgevend zijn jullie
Ik herken het helaas mbt mijn nah. Je wil zo min mogelijk afhankelijk zijn van hulp en hulpmiddelen. Ik vond het een hele stap om eraan te beginnen. En dan kom je vervolgens mensen tegen die op basis van wat ik wel kan, denken dat je probeert te profiteren. 'Gelukkig' zijn dat in mijn geval slechts professionals - WMO heeft mijn hulp thuis stopgezet terwijl ik nog steeds 3 dagdelen revalideer èn een gezin met uitdagingen heb. Gelukkig snappen mijn familie en vrienden het wel. Ik ben ook mensen tegen gekomen die in hun directe omgeving niet serieus worden genomen. Dat is echt afschuwelijk.
woensdag 14 juli 2021 om 17:15
Klopt. Gelukkig hebben wij wat dat betreft geen probleem. Sterker nog, uit onverwachte hoek blijken we kennissen te hebben die in een vergelijkbaar schuitje zitten en waarmee we daardoor closer zijn geworden.
Wat -on topic- heel leuk was ... ik belde maandag de franse landeigenaar van 'mijn' boomgaard om te vertellen dat we daar zondag aankomen. Op zijn vraag hoe het met ons en de kinderen ging, kwam die rolstoel natuurlijk ter sprake. Hij vond het niks. Of hij een electrische moest ophalen. Een neef van hem heeft er nog ergens een
Ik heb gezegd dat we het volgende week wel zien.
Wat -on topic- heel leuk was ... ik belde maandag de franse landeigenaar van 'mijn' boomgaard om te vertellen dat we daar zondag aankomen. Op zijn vraag hoe het met ons en de kinderen ging, kwam die rolstoel natuurlijk ter sprake. Hij vond het niks. Of hij een electrische moest ophalen. Een neef van hem heeft er nog ergens een
Ik heb gezegd dat we het volgende week wel zien.
woensdag 14 juli 2021 om 21:09
Wat mooi om te lezenyette schreef: ↑14-07-2021 17:15Klopt. Gelukkig hebben wij wat dat betreft geen probleem. Sterker nog, uit onverwachte hoek blijken we kennissen te hebben die in een vergelijkbaar schuitje zitten en waarmee we daardoor closer zijn geworden.
Wat -on topic- heel leuk was ... ik belde maandag de franse landeigenaar van 'mijn' boomgaard om te vertellen dat we daar zondag aankomen. Op zijn vraag hoe het met ons en de kinderen ging, kwam die rolstoel natuurlijk ter sprake. Hij vond het niks. Of hij een electrische moest ophalen. Een neef van hem heeft er nog ergens een
Ik heb gezegd dat we het volgende week wel zien.
Soms komt hulp inderdaad uit onverwachte hoek. Zoals de school van mijn kinderen: ze hebben de kerstmarkt in het teken gezet van mijn rolstoelvaardigheidstraining om mij en andere rollers zelfstandiger te maken. Hoe hartverwarmend om een hele school (kinderen, ouders, grootouders, dorpsgenoten, bedrijven in en om het dorp, zelfs de pastoor deed mee) zich in te zien zetten hiervoor. Heb menig traantje weg gepinkt. Zóveel lieve mensen die echt mee willen denken. Het enige wat nodig is, is dat accepteren. En dat is al een proces op zich.
vrijdag 4 februari 2022 om 09:36
Even een update - heb dit topic gisteren omhoog gehaald om het aan iemand te laten lezen.
Inmiddels gaat het stukken beter met onze zoon
Hij heeft welliswaar nog steeds veel aanvallen, maar hij valt daarbij niet meer op de grond! Na zijn eerste rolstoel, heeft hij er eentje op maat gekregen. Aangezien hij de laatste tijd niet meer valt, gebruiken we die rolstoel eigenlijk alleen nog als we op pad gaan (mocht hij dan aanvallen krijgen, dan komen we in elk geval met hem terug bij de auto) en de instelling gebruikt hem om hem tijdens aanvallen naar de ambulance te rijden (dan hoeft de brancard niet naar 3 hoog). Ik vraag me af of dat reden genoeg is om die stoel nog te houden, maar onze zoon geeft aan dat alleen al het idee dat hij in de auto ligt, hem rust geeft als we op weg zijn. En da's bij epilepsie natuurlijk ook belangrijk.
Inmiddels gaat het stukken beter met onze zoon
Hij heeft welliswaar nog steeds veel aanvallen, maar hij valt daarbij niet meer op de grond! Na zijn eerste rolstoel, heeft hij er eentje op maat gekregen. Aangezien hij de laatste tijd niet meer valt, gebruiken we die rolstoel eigenlijk alleen nog als we op pad gaan (mocht hij dan aanvallen krijgen, dan komen we in elk geval met hem terug bij de auto) en de instelling gebruikt hem om hem tijdens aanvallen naar de ambulance te rijden (dan hoeft de brancard niet naar 3 hoog). Ik vraag me af of dat reden genoeg is om die stoel nog te houden, maar onze zoon geeft aan dat alleen al het idee dat hij in de auto ligt, hem rust geeft als we op weg zijn. En da's bij epilepsie natuurlijk ook belangrijk.
