Gezond verstand versus angst

Toen mijn moeder dit had, was het jicht

Jicht is echt iets heel specifiek, een huisarts en chirurg missen dit niet zo maar. En begint ook niet na het laseren.

Ik zou naar een goede (medisch) pedicure gaan. Dat zijn mensen die het meeste verstand van teennagels hebben.

Ik weet uit eigen ervaring heel erg hoe je jezelf helemaal vast kunt laten lopen met dit soort angsten.
Dus allereerst een dikke knuffel, want het is gewoon ruk als je je zo voelt.
Wat me opvalt is dat je van jezelf vindt dat je je aanstelt en dat je jezelf op je kop probeert te geven.
Zou je dat ook doen bij een kind dat bang is voor iets waarvan jij heel goed weet dat er niks is?
Waarschijnlijk niet. Het zou ook niet helpen. Iemand wordt niet minder bang als je zegt dat hij/zij zich niet zo moet aanstellen. Hooguit laat iemand niet meer zien hoe bang ze zijn. Maar dat werkt dus niet bij jezelf, want je kunt jezelf wat dat betreft niet voorde gek houden.
Ik vind dus dat je best wat liever voor jezelf mag zijn. Het is gewoon heel rot dat je je zo voelt, en jezelf op je kop geven zorgt er alleen maar voor datje je nog rotter voelt. Met een beetje pech ga je jezelf ook nog een mislukking voelen omdat het niet lukt je angst onder controle te krijgen.
Wat mij uiteindelijk heel erg heeft geholpen om dit soort angst beter onder controle te krijgen zijn een paar dingen die ik tegen mezelf zeg.
Allereerst dat ik bang mag zijn en dat dat ruk is.
Verder dat ik alles heb gedaan wat ik kon om de situatie beter te maken. je bent naar de huisarts geweest en naar de chirurg. Er kijken dus mensen naar die er verstand van hebben, die laten je niet doorlopen met iets waarvan zij denken dat het kwaad kan. Probeer daar op te vertrouwen.
En als allerlaatste, maar voor mij heel erg helpend geweest: De realisatie dat omdat ik allerlei doemscenario's in mijn hoofd had, dat nog niet betekende dat die ook gingen gebeuren.
Dat ik het bedenk maakt het nog niet waar.
Misschien dat dit soort gedachtes jou ook kunnen helpen rustiger te worden en wat meer los te laten.
En ander gun ik het je dat je zelf gedachtes kunt vinden die jou helpen. En dat het je lukt te stoppen met jezelf op je kop te geven.

Je teen is dik, rood en pijnlijk!
Dus waarom zou jij een hypochonder zijn??
Na zulk een pijnlijke ingreep als het lossnijden van een nagel.. reken je gewoon op verbetering.. daar heb je het immers voor gedaan.
Als je dan 3 weken later amper verschil merkt, snap ik dat het huilen je nader staat dan het lachen..
Ik denk net als hamerhaai dat een medisch pedicure wellicht iets voor jou kan betekenen??

Tadelief, je hebt dus eigenlijk twee problemen: een dikke, rode, pijnlijke teen én last van angst en paniek. Inderdaad alle redenen om lief voor jezelf te zijn!! Je bent géén aanstelster, en al was je dat wel, dan verdien je nog steeds aandacht en zorg.

Ik vnd het, los van je angst, ook raar dat dit al zo lang duurt en het nog niet opgelost lijkt te zijn. Je hebt al drie maanden last, en na de ingreep is er na drie weken nog niets verbeterd? Dan zou ik mij ook zorgen maken. En vind dat je huisarts en wel al te makkelijk over doet. Is er geen nacontrole (geweest) bij de chirurg? Kun je dit nog regelen? Of inderdaad een medisch pedicure?

Ik wil je toch adviseren dit topic te verwijderen, want dit is ook hypochondrische bevestiging zoeken en gaat je niet helpen.