Gezondheid
alle pijlers
Heeft iemand tips? Angst en AD
vrijdag 6 oktober 2023 om 01:08
Over een tijdspanne van 10 jaar heb ik ongeveer de helft van de tijd bij een psycholoog gelopen. En vandaag was het helaas weer zover dat ik bij de huisarts heb aangeklopt, omdat het me opnieuw niet meer alleen lukt.
Ik heb ongeveer 4 trajecten achter de rug. Altijd cognitieve gedragstherapie van meestal 1 sessie per week. En een aantal EMDR sessies. De angst is na iedere behandeling nooit helemaal weg geweest, maar het lukte me om m'n hoofd boven water te houden en daarmee stopte dan de behandeling. Ditmaal kwam ik met een nieuwe angst: ziektevrees. Hiervoor hadden mijn angsten een ander thema (verlatingsangst). Ik denk dat het overkoepelende probleem is dat ik graag controle wil over iets dat ik niet heb en daar dan angstig over ben.
Het gaat dus momenteel niet zo goed en het neemt me soms helemaal over. Ik krijg dan mezelf niet rustig en slaap slecht. Inmiddels heb ik over hypochondrie wel eea gelezen en herken ik wat er gebeurt, maar ik krijg er vooralsnog geen grip op. Bij ziektevrees lijkt het advies dan ook voornamelijk: het gevoel en de urge om dingen online op te zoeken uit te zitten (dus niks doen), totdat het beter gaat. Dat doe/probeer ik nu icm meditatie, sporten en proberen de gedachten om te denken. Helaas met weinig resultaat.
De huisarts heeft een verwijzing geschreven en nu sta ik op de wachtlijst. Zij sloeg vooral aan op het feit dat ik er meer last van lijk te hebben tijdens mijn menstruatie. Ze raadde me allereerst aan om aan de anticonceptie te gaan. Ik neem geen AC, want dat maakt de angst/depressie voor m'n gevoel juist erger (ik heb van alles geprobeerd, (koper)spiraaltje, de pil, nuvaring). Daarna gaf ze me advies om na te denken over antidepressiva. Dat zou ik dan op dagen voor en tijdens de menstruatieweken kunnen nemen.
En nu lig ik wakker. Zou antidepressiva een oplossing voor mij kunnen zijn? Mijn associatie ermee is: weg libido, aankomen, haaruitval, duurt een tijdje voordat je ingesteld bent op de juiste dosis en dan nog werkt het niet altijd. Tegelijkertijd pak ik het liefst alles aan, want ik moet een aantal maanden op de wachten op hulp. Dat voelt eindeloos als je dagelijks in angst zit.
Ik ben me ervan bewust dat jullie me geen advies kunnen geven over of AD wel/niet bij mij zou kunnen werken. Maar wellicht is er iemand die de situatie herkent en tips heeft? Heb je andere dingen dan ad die ik kan doen, die zouden kunnen helpen? Ik hoor het graag en bedankt alvast!
Ik heb ongeveer 4 trajecten achter de rug. Altijd cognitieve gedragstherapie van meestal 1 sessie per week. En een aantal EMDR sessies. De angst is na iedere behandeling nooit helemaal weg geweest, maar het lukte me om m'n hoofd boven water te houden en daarmee stopte dan de behandeling. Ditmaal kwam ik met een nieuwe angst: ziektevrees. Hiervoor hadden mijn angsten een ander thema (verlatingsangst). Ik denk dat het overkoepelende probleem is dat ik graag controle wil over iets dat ik niet heb en daar dan angstig over ben.
Het gaat dus momenteel niet zo goed en het neemt me soms helemaal over. Ik krijg dan mezelf niet rustig en slaap slecht. Inmiddels heb ik over hypochondrie wel eea gelezen en herken ik wat er gebeurt, maar ik krijg er vooralsnog geen grip op. Bij ziektevrees lijkt het advies dan ook voornamelijk: het gevoel en de urge om dingen online op te zoeken uit te zitten (dus niks doen), totdat het beter gaat. Dat doe/probeer ik nu icm meditatie, sporten en proberen de gedachten om te denken. Helaas met weinig resultaat.
De huisarts heeft een verwijzing geschreven en nu sta ik op de wachtlijst. Zij sloeg vooral aan op het feit dat ik er meer last van lijk te hebben tijdens mijn menstruatie. Ze raadde me allereerst aan om aan de anticonceptie te gaan. Ik neem geen AC, want dat maakt de angst/depressie voor m'n gevoel juist erger (ik heb van alles geprobeerd, (koper)spiraaltje, de pil, nuvaring). Daarna gaf ze me advies om na te denken over antidepressiva. Dat zou ik dan op dagen voor en tijdens de menstruatieweken kunnen nemen.
En nu lig ik wakker. Zou antidepressiva een oplossing voor mij kunnen zijn? Mijn associatie ermee is: weg libido, aankomen, haaruitval, duurt een tijdje voordat je ingesteld bent op de juiste dosis en dan nog werkt het niet altijd. Tegelijkertijd pak ik het liefst alles aan, want ik moet een aantal maanden op de wachten op hulp. Dat voelt eindeloos als je dagelijks in angst zit.
Ik ben me ervan bewust dat jullie me geen advies kunnen geven over of AD wel/niet bij mij zou kunnen werken. Maar wellicht is er iemand die de situatie herkent en tips heeft? Heb je andere dingen dan ad die ik kan doen, die zouden kunnen helpen? Ik hoor het graag en bedankt alvast!
vrijdag 6 oktober 2023 om 01:12
Ik herken het voor een deel. Ik voel me ook regelmatig angstig en kan op dit moment niet slapen vanwege hevige verlatingsangst. Ik weet dat dit met zaken uit mijn jeugd te maken heeft. Lichaamsgericht (trauma) werk helpt mij, maar ja daar heb ik nu even niets aan..
Geen echte tips maar meer een blijk van herkenning en een dikke knuffel..
Geen echte tips maar meer een blijk van herkenning en een dikke knuffel..
vrijdag 6 oktober 2023 om 01:20
Ik heb ook verschillende angsten, waaronder hypochondrie en verlatingsangst.
Ik ga eens in de zoveel tijd langs de huisarts om bloeddruk, hartslag en saturatie te meten. Dit helpt mij om op mijn lichaam te vertrouwen, dat daar niks mis mee is, tijdens paniekaanval.
Misschien is dat ook wat voor jou?
Ik heb bewust geen smartwatch met al dat soort functies, want dan zou ik er juist hele dag mee bezig zijn.
Verder ben ik nu bezig met exposure technieken in therapie.
Ik slik geen AD. Ik heb wel oxazepam, dit geeft me ook veiligheid. Ik gebruik het niet vaak. Het hebben is voor mij al erg prettig, zodat ik weet dat als ik zelf niet uit een aanval kom, ik er daarmee wel uitkom.
Ik ga eens in de zoveel tijd langs de huisarts om bloeddruk, hartslag en saturatie te meten. Dit helpt mij om op mijn lichaam te vertrouwen, dat daar niks mis mee is, tijdens paniekaanval.
Misschien is dat ook wat voor jou?
Ik heb bewust geen smartwatch met al dat soort functies, want dan zou ik er juist hele dag mee bezig zijn.
Verder ben ik nu bezig met exposure technieken in therapie.
Ik slik geen AD. Ik heb wel oxazepam, dit geeft me ook veiligheid. Ik gebruik het niet vaak. Het hebben is voor mij al erg prettig, zodat ik weet dat als ik zelf niet uit een aanval kom, ik er daarmee wel uitkom.
vrijdag 6 oktober 2023 om 01:30
Dankjewel voor je berichtje Marie81. Wat enorm naar dat dit jou is overkomen!
En verlatingsangst is ook een pain in the a**... Mij heeft het toentertijd geholpen om zo'n verlatingsansgtaanval "uit te zitten". En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want snak je ook enorm naar bevestiging vanuit hem/haar? Ik wilde het liefst constant vragen of hij nog wel van mij hield. En eigenlijk geloofde ik het antwoord ook nooit, ondanks dat het altijd "ja" was. Tijdens het uitzitten van zo'n aanval mocht ik dan dus niet om bevestiging vragen. Ken je die getekende meme van dat mannetje in het brandende huis die dan zegt 'this is fine'? Zo voelde ik me dan
. Maar na een tijdje ging het dan wel beter en was ik trots dat ik hem geen bevestiging vroeg. Uiteindelijk ebte daarmee de verlatingsangst langzaam weg.
De gedachte troost mij wel dat ik nu niet alleen met dit gevoel. Al had ik natuurlijk anders voor je gewenst.
En je hebt het over lichaamsgerichte therapie, heb je daarvan een specifiek voorbeeld?
En verlatingsangst is ook een pain in the a**... Mij heeft het toentertijd geholpen om zo'n verlatingsansgtaanval "uit te zitten". En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want snak je ook enorm naar bevestiging vanuit hem/haar? Ik wilde het liefst constant vragen of hij nog wel van mij hield. En eigenlijk geloofde ik het antwoord ook nooit, ondanks dat het altijd "ja" was. Tijdens het uitzitten van zo'n aanval mocht ik dan dus niet om bevestiging vragen. Ken je die getekende meme van dat mannetje in het brandende huis die dan zegt 'this is fine'? Zo voelde ik me dan
. Maar na een tijdje ging het dan wel beter en was ik trots dat ik hem geen bevestiging vroeg. Uiteindelijk ebte daarmee de verlatingsangst langzaam weg. De gedachte troost mij wel dat ik nu niet alleen met dit gevoel. Al had ik natuurlijk anders voor je gewenst.
En je hebt het over lichaamsgerichte therapie, heb je daarvan een specifiek voorbeeld?
vrijdag 6 oktober 2023 om 01:37
@PurpleMauve jij ook bedankt voor je berichtje! Ik herken ook veel van wat jij schrijft! De oxazepam ligt naast me in m'n nachtkastje, al een jaar of 3. Ik ben ooit begonnen met een strip van 10 en ik heb er nog een stuk of 4. Ik neem het zelden, maar het is fijn om te weten dat als het écht niet gaat, ik het kan nemen.PurpleMauve schreef: ↑06-10-2023 01:20Ik heb ook verschillende angsten, waaronder hypochondrie en verlatingsangst.
Ik ga eens in de zoveel tijd langs de huisarts om bloeddruk, hartslag en saturatie te meten. Dit helpt mij om op mijn lichaam te vertrouwen, dat daar niks mis mee is, tijdens paniekaanval.
Misschien is dat ook wat voor jou?
Ik heb bewust geen smartwatch met al dat soort functies, want dan zou ik er juist hele dag mee bezig zijn.
Verder ben ik nu bezig met exposure technieken in therapie.
Ik slik geen AD. Ik heb wel oxazepam, dit geeft me ook veiligheid. Ik gebruik het niet vaak. Het hebben is voor mij al erg prettig, zodat ik weet dat als ik zelf niet uit een aanval kom, ik er daarmee wel uitkom.
Verder zou ik heel graag ook een keer in de zoveel tijd bij de huisarts langsgaan. Ik heb alleen het gevoel dat de huisarts hier geen tijd voor heeft. Ik woon in een grote stad en ze zijn zo ontzettend druk. Op deze afspraak heb ik al drie weken moeten wachten. Maar misschien vul ik nu teveel in en moet ik het gewoon bellen of dit kan.
Ik ben heel benieuwd naar de exposure technieken. Want hoe werkt dat bij hypochondrie?
Ik hoop trouwens dat het quoten goed is gegaan, ben nog niet zo vaardig, ondanks dat ik al even mee lees.
vrijdag 6 oktober 2023 om 02:04
De assistente kan dat ook doen. Ik ga wisselend naar de huisarts of naar de assistente. Het is is binnen een paar minuten gemeten.
Ik was ook vaak bang om flauw te vallen tijdens paniekaanval, wat veel mensen hebben. Omdat er wel lichamelijke aanwijzingen zijn daarvoor, zoals tintelingen of doof gevoel, slappe benen, enz.
Maar ik heb onlangs geleerd dat dat fysiek onmogelijk is. Met paniekaanval is bloeddruk en hartslag hoog en als je flauwval is bloeddruk en hartslag juist laag. Daarnaast is flauwvallen niet eng en zijn mensen vooral bang voor het vallen en niet voor de flauwte.
Zoals je zelf ook al zei, heeft paniek vooral te maken met verlies van controle en dat was wat ik eng vond aan flauwvallen. Maar dat is niet iets om bang voor te zijn. Dit heeft me ook erg geholpen!
Met therapie moet ik nu paniekaanvallen bijhouden en uitschrijven. De mate van de paniek, de aanleiding/situatie, de angst, de gedachten en wat ik heb gedaan.
Ben nu bezig met een opdracht om op elke gedachte de vraag te stellen: wat is er erg aan en die vraag een aantal keer doorstellen op de antwoorden. De paniekgedachten ontleden zeg maar en tot de kern komen. Heb aan het begin lijsten ingevuld waarbij ik met cijfers aan moest geven hoe erg de angst is en hoe angstig ik van bepaalde gedachten word. Er zit dus een opbouw in van telkens meer ontleden. We gaan in een sessie paniekaanval opwekken en dan live analyseren. Ik krijg ook theorie aangereikt die bij de oefeningen horen, hoe het in de hersenen werkt enzo, dat vind ik altijd erg prettig om het te begrijpen.
Daarnaast heb ik PMT en daar doe ik lichamelijke oefeningen om hartslag en ademhaling omhoog te krijgen en stilstaan bij wat er gebeurt.
Die lijsten die ik eerder noemde, moet ik aan het einde weer invullen om de verschillen te zien.
Ik was ook vaak bang om flauw te vallen tijdens paniekaanval, wat veel mensen hebben. Omdat er wel lichamelijke aanwijzingen zijn daarvoor, zoals tintelingen of doof gevoel, slappe benen, enz.
Maar ik heb onlangs geleerd dat dat fysiek onmogelijk is. Met paniekaanval is bloeddruk en hartslag hoog en als je flauwval is bloeddruk en hartslag juist laag. Daarnaast is flauwvallen niet eng en zijn mensen vooral bang voor het vallen en niet voor de flauwte.
Zoals je zelf ook al zei, heeft paniek vooral te maken met verlies van controle en dat was wat ik eng vond aan flauwvallen. Maar dat is niet iets om bang voor te zijn. Dit heeft me ook erg geholpen!
Met therapie moet ik nu paniekaanvallen bijhouden en uitschrijven. De mate van de paniek, de aanleiding/situatie, de angst, de gedachten en wat ik heb gedaan.
Ben nu bezig met een opdracht om op elke gedachte de vraag te stellen: wat is er erg aan en die vraag een aantal keer doorstellen op de antwoorden. De paniekgedachten ontleden zeg maar en tot de kern komen. Heb aan het begin lijsten ingevuld waarbij ik met cijfers aan moest geven hoe erg de angst is en hoe angstig ik van bepaalde gedachten word. Er zit dus een opbouw in van telkens meer ontleden. We gaan in een sessie paniekaanval opwekken en dan live analyseren. Ik krijg ook theorie aangereikt die bij de oefeningen horen, hoe het in de hersenen werkt enzo, dat vind ik altijd erg prettig om het te begrijpen.
Daarnaast heb ik PMT en daar doe ik lichamelijke oefeningen om hartslag en ademhaling omhoog te krijgen en stilstaan bij wat er gebeurt.
Die lijsten die ik eerder noemde, moet ik aan het einde weer invullen om de verschillen te zien.
vrijdag 6 oktober 2023 om 06:33
Je hebt een heel krachtig voorbeeld over hoe je eerder angstaanvallen uit kon zitten, kun je daar nu naar terug, naar dat gevoel, dat je dat lukte en de angst weer wegebde?
Zie jij zelf ook een patroon met je menstruatie? Anders zou ik zelf namelijk denken aan een (ander) onderliggend probleem, de reden waarom je telkens naar die controle op zoek bent (waar vanuit zich dan weer een angst ontwikkelt), dat zou dan iets zijn om in therapie uit te diepen. Maar als er een duidelijk verband is met de menstruatie is dat misschien niet aan de orde. Het zou mij wel fijn lijken als ik daar al meer duidelijkheid over zou hebben voordat mijn therapie zou starten.
Alleen net voor en tijdens menstruatie slikken is wel iets anders dan dagelijks. Als het om mij ging en er zou zo'n patroon in zitten dan zou ik hier zeker voor gaan.
De HA doelt op PMDD denk ik? Heb je daar al wat over opgezocht? Behandeling met AD rond de menstruatie is dan een redelijk gebruikelijke optie.
Zie jij zelf ook een patroon met je menstruatie? Anders zou ik zelf namelijk denken aan een (ander) onderliggend probleem, de reden waarom je telkens naar die controle op zoek bent (waar vanuit zich dan weer een angst ontwikkelt), dat zou dan iets zijn om in therapie uit te diepen. Maar als er een duidelijk verband is met de menstruatie is dat misschien niet aan de orde. Het zou mij wel fijn lijken als ik daar al meer duidelijkheid over zou hebben voordat mijn therapie zou starten.
Daarna gaf ze me advies om na te denken over antidepressiva. Dat zou ik dan op dagen voor en tijdens de menstruatieweken kunnen nemen.
Mijn associatie ermee is: weg libido, aankomen, haaruitval, duurt een tijdje voordat je ingesteld bent op de juiste dosis en dan nog werkt het niet altijd.
Alleen net voor en tijdens menstruatie slikken is wel iets anders dan dagelijks. Als het om mij ging en er zou zo'n patroon in zitten dan zou ik hier zeker voor gaan.
De HA doelt op PMDD denk ik? Heb je daar al wat over opgezocht? Behandeling met AD rond de menstruatie is dan een redelijk gebruikelijke optie.
vrijdag 6 oktober 2023 om 06:42
Jouw bericht is voor mij erg herkenbaar, ik zit eigenlijk met vrijwel hetzelfde op dit moment inclusief een voorgeschiedenis van klachten en therapeutische sessies.
Het probleem is dat ik wel degelijk lichamelijke klachten heb (weet niet of dat bij jou ook zo is?), maar deze komen hoogstwaarschijnlijk door verhoogde spierspanning in mijn lijf door angst/spanning. Vervolgens ga ik me extreem focussen op die pijnklachten en analyseren (inclusief uren rondzoeken op onze grote vriend Google om geruststelling te vinden en eigenlijk nooit te krijgen).
Door de focus op de klachten worden de pijnklachten alleen maar erger, dus een negatieve spiraal.
Heb al meermaals bloedonderzoeken gehad, ook al een echo waar niets uitkwam maar zolang de klachten blijven, blijft ook de angst voor enge ziektes.
Hier ook oxazepam in huis, met name voor geruststelling maar af en toe ook om even tot rust te komen.
Daarnaast speelt er bij mij inderdaad ook hechtingsproblematiek, dus wel 'fijn' om hier herkenning te lezen
Heb je je al eens ingelezen over een psychosomatisch therapeut? Als je daadwerkelijk ook pijnklachten hebt dan kan dit heel helpend zijn. Ik ben hier nu ook mee bezig en leer steeds beter wat er allemaal gebeurt in mijn lijf, nu nog leren om de controle dwang en spanning los te laten.
Het probleem is dat ik wel degelijk lichamelijke klachten heb (weet niet of dat bij jou ook zo is?), maar deze komen hoogstwaarschijnlijk door verhoogde spierspanning in mijn lijf door angst/spanning. Vervolgens ga ik me extreem focussen op die pijnklachten en analyseren (inclusief uren rondzoeken op onze grote vriend Google om geruststelling te vinden en eigenlijk nooit te krijgen).
Door de focus op de klachten worden de pijnklachten alleen maar erger, dus een negatieve spiraal.
Heb al meermaals bloedonderzoeken gehad, ook al een echo waar niets uitkwam maar zolang de klachten blijven, blijft ook de angst voor enge ziektes.
Hier ook oxazepam in huis, met name voor geruststelling maar af en toe ook om even tot rust te komen.
Daarnaast speelt er bij mij inderdaad ook hechtingsproblematiek, dus wel 'fijn' om hier herkenning te lezen
Heb je je al eens ingelezen over een psychosomatisch therapeut? Als je daadwerkelijk ook pijnklachten hebt dan kan dit heel helpend zijn. Ik ben hier nu ook mee bezig en leer steeds beter wat er allemaal gebeurt in mijn lijf, nu nog leren om de controle dwang en spanning los te laten.
vrijdag 6 oktober 2023 om 07:31
Dankjewel voor je uitgebreide antwoord over de exposure en de huisarts! Nu zit mijn angst 'm in dat ik bang ben iets onderliggends te hebben. Als ik daar dan uiteindelijk klachten van krijg, ik niet meer te genezen ben. Daardoor ben ik nonstop mijn lichaam aan het scannen, om te kijken of ik iets voel of opmerk wat niet klopt. Echt naar de huisarts gaan probeer ik zoveel mogelijk te beperken. Ik ben bang dat als ik te vaak ga, ze me niet meer serieus nemen... Dat is ook een angst: niet serieus genomen worden met de klachten en daardoor niet goed onderzocht worden.PurpleMauve schreef: ↑06-10-2023 02:04De assistente kan dat ook doen. Ik ga wisselend naar de huisarts of naar de assistente. Het is is binnen een paar minuten gemeten.
Ik was ook vaak bang om flauw te vallen tijdens paniekaanval, wat veel mensen hebben. Omdat er wel lichamelijke aanwijzingen zijn daarvoor, zoals tintelingen of doof gevoel, slappe benen, enz.
Maar ik heb onlangs geleerd dat dat fysiek onmogelijk is. Met paniekaanval is bloeddruk en hartslag hoog en als je flauwval is bloeddruk en hartslag juist laag. Daarnaast is flauwvallen niet eng en zijn mensen vooral bang voor het vallen en niet voor de flauwte.
Zoals je zelf ook al zei, heeft paniek vooral te maken met verlies van controle en dat was wat ik eng vond aan flauwvallen. Maar dat is niet iets om bang voor te zijn. Dit heeft me ook erg geholpen!
Met therapie moet ik nu paniekaanvallen bijhouden en uitschrijven. De mate van de paniek, de aanleiding/situatie, de angst, de gedachten en wat ik heb gedaan.
Ben nu bezig met een opdracht om op elke gedachte de vraag te stellen: wat is er erg aan en die vraag een aantal keer doorstellen op de antwoorden. De paniekgedachten ontleden zeg maar en tot de kern komen. Heb aan het begin lijsten ingevuld waarbij ik met cijfers aan moest geven hoe erg de angst is en hoe angstig ik van bepaalde gedachten word. Er zit dus een opbouw in van telkens meer ontleden. We gaan in een sessie paniekaanval opwekken en dan live analyseren. Ik krijg ook theorie aangereikt die bij de oefeningen horen, hoe het in de hersenen werkt enzo, dat vind ik altijd erg prettig om het te begrijpen.
Daarnaast heb ik PMT en daar doe ik lichamelijke oefeningen om hartslag en ademhaling omhoog te krijgen en stilstaan bij wat er gebeurt.
Die lijsten die ik eerder noemde, moet ik aan het einde weer invullen om de verschillen te zien.
Die oefening vind ik wel een goede. Misschien ga ik vandaag ook eens proberen op te schrijven wat er nou waarom en wanneer door me heen gaat. Wie weet helpt dat bij het verlichten van de angst. Het lijkt mij wel spannend om daadwerkelijk een paniekaanval op te wekken. Gelukkig zit daar een psycholoog bij en hopelijk werkt het!
vrijdag 6 oktober 2023 om 07:48
Helaas lukt het me (nog) niet om terug te gaan naar dat gevoel. Dat komt omdat het in dit geval gaat om 'een kwestie van leven of dood' (voor m'n gevoel dan). Nu ik dit zo opschrijf besef ik me dat dat hypocriet is. Zo voelde de verlatingsangst namelijk ook. Vandaag dan toch maar in dat brandende huis zitten.S-Groot schreef: ↑06-10-2023 06:33Je hebt een heel krachtig voorbeeld over hoe je eerder angstaanvallen uit kon zitten, kun je daar nu naar terug, naar dat gevoel, dat je dat lukte en de angst weer wegebde?
Zie jij zelf ook een patroon met je menstruatie? Anders zou ik zelf namelijk denken aan een (ander) onderliggend probleem, de reden waarom je telkens naar die controle op zoek bent (waar vanuit zich dan weer een angst ontwikkelt), dat zou dan iets zijn om in therapie uit te diepen. Maar als er een duidelijk verband is met de menstruatie is dat misschien niet aan de orde. Het zou mij wel fijn lijken als ik daar al meer duidelijkheid over zou hebben voordat mijn therapie zou starten.
Alleen net voor en tijdens menstruatie slikken is wel iets anders dan dagelijks. Als het om mij ging en er zou zo'n patroon in zitten dan zou ik hier zeker voor gaan.
De HA doelt op PMDD denk ik? Heb je daar al wat over opgezocht? Behandeling met AD rond de menstruatie is dan een redelijk gebruikelijke optie.
Wat betreft mijn menstruatie. Ik zie een patroon dat het rond mijn menstruatie erger wordt. Maar het is er ook de andere momenten. Ik heb mezelf alleen ietsje meer in de hand. Daarom ben ik inderdaad ook sceptisch over AD tijdens menstruatie. Het zou wellicht iets verlichting geven, maar niet wat ik eigenlijk de rest van de tijd ook nodig heb.
Het onderliggende probleem is denk ik dat bij mijn vader een aantal jaren geleden kanker is geconstateerd. Deze vorm van kanker komt bij meerdere familieleden voor. In zijn regio ziekenhuis hebben ze eerst een jaar lang een body scan geweigerd. Ondanks dat er al uitzaaiingen in zijn lymfeklieren waren gevonden. We hebben er meerdere malen om gevraagd. Ze zeiden dat hij schoon was, omdat de lymfeklieren verwijderd waren. Als hij zich zo'n zorgen maakte moest hij maar met een psycholoog gaan praten, vond de arts. Uiteindelijk bleek een jaar later dat hij vol uitzaaiingen zat (longen alleen al 18 tumoren). Ze zeiden dat hij moest genieten van de tijd die hij had (max een jaar). En dat was het dan. Terwijl hij nu, ruim 5 jaar later, nog steeds leeft dankzij de behandeling in het andere ziekenhuis. Dat heeft er wel in gehakt. Ik heb een kind en besef me heel goed hoe belangrijk het is om gezond te zijn en te blijven...
PMDD heb ik opgezocht. Herken ik een beetje, maar niet alles.
vrijdag 6 oktober 2023 om 07:53
Wat naar dat je die lichamelijke klachten hebt. Die zijn dus niet op te lossen, omdat je ernaast nog paniek hebt? Of omdat ze niets kunnen vinden?Lena12 schreef: ↑06-10-2023 06:42Jouw bericht is voor mij erg herkenbaar, ik zit eigenlijk met vrijwel hetzelfde op dit moment inclusief een voorgeschiedenis van klachten en therapeutische sessies.
Het probleem is dat ik wel degelijk lichamelijke klachten heb (weet niet of dat bij jou ook zo is?), maar deze komen hoogstwaarschijnlijk door verhoogde spierspanning in mijn lijf door angst/spanning. Vervolgens ga ik me extreem focussen op die pijnklachten en analyseren (inclusief uren rondzoeken op onze grote vriend Google om geruststelling te vinden en eigenlijk nooit te krijgen).
Door de focus op de klachten worden de pijnklachten alleen maar erger, dus een negatieve spiraal.
Heb al meermaals bloedonderzoeken gehad, ook al een echo waar niets uitkwam maar zolang de klachten blijven, blijft ook de angst voor enge ziektes.
Hier ook oxazepam in huis, met name voor geruststelling maar af en toe ook om even tot rust te komen.
Daarnaast speelt er bij mij inderdaad ook hechtingsproblematiek, dus wel 'fijn' om hier herkenning te lezen
Heb je je al eens ingelezen over een psychosomatisch therapeut? Als je daadwerkelijk ook pijnklachten hebt dan kan dit heel helpend zijn. Ik ben hier nu ook mee bezig en leer steeds beter wat er allemaal gebeurt in mijn lijf, nu nog leren om de controle dwang en spanning los te laten.
Als ik mijn hypochondrie laat spreken zou die zeggen: ja, ik heb klachten. Maar er is een hele hoop wat ik mezelf wijsmaak, volgens mij. Ik ga ieder jaar naar de dermatoloog om mijn moedervlekken te checken. Dat zijn er zo veel dat ik ze zelf moeilijk allemaal bij kan houden. Maar ik heb geen pijn. Op af en toe een normale kriebel, steek oid na. Alleen interpreteer ik nu eerder als klacht, dan dat ik dat deed voordat ik deze angst had.
Ondanks dat ga ik wel je tip opvolgen om meer te lezen over een psychosomatische therapeut!
vrijdag 6 oktober 2023 om 09:38
Musje schreef: ↑06-10-2023 07:48Helaas lukt het me (nog) niet om terug te gaan naar dat gevoel. Dat komt omdat het in dit geval gaat om 'een kwestie van leven of dood' (voor m'n gevoel dan). Nu ik dit zo opschrijf besef ik me dat dat hypocriet is. Zo voelde de verlatingsangst namelijk ook. Vandaag dan toch maar in dat brandende huis zitten.
Goed dat je dit beseft en aan jezelf toegeeft en heel veel sterkte met in het brandende huis zitten
.Wat betreft mijn menstruatie. Ik zie een patroon dat het rond mijn menstruatie erger wordt. Maar het is er ook de andere momenten. Ik heb mezelf alleen ietsje meer in de hand. Daarom ben ik inderdaad ook sceptisch over AD tijdens menstruatie. Het zou wellicht iets verlichting geven, maar niet wat ik eigenlijk de rest van de tijd ook nodig heb.
Hm, dan kan ik me je scepsis wel voorstellen tav alleen cyclusgerelateerd. Ik weet er niet genoeg van, ik meen dat de meeste mensen die alleen AD slikken rond de menstruatie echt een heel ander mens zijn de andere helft van de cyclus.
Het onderliggende probleem is denk ik dat bij mijn vader een aantal jaren geleden kanker is geconstateerd. Deze vorm van kanker komt bij meerdere familieleden voor. In zijn regio ziekenhuis hebben ze eerst een jaar lang een body scan geweigerd. Ondanks dat er al uitzaaiingen in zijn lymfeklieren waren gevonden. We hebben er meerdere malen om gevraagd. Ze zeiden dat hij schoon was, omdat de lymfeklieren verwijderd waren. Als hij zich zo'n zorgen maakte moest hij maar met een psycholoog gaan praten, vond de arts. Uiteindelijk bleek een jaar later dat hij vol uitzaaiingen zat (longen alleen al 18 tumoren). Ze zeiden dat hij moest genieten van de tijd die hij had (max een jaar). En dat was het dan. Terwijl hij nu, ruim 5 jaar later, nog steeds leeft dankzij de behandeling in het andere ziekenhuis. Dat heeft er wel in gehakt. Ik heb een kind en besef me heel goed hoe belangrijk het is om gezond te zijn en te blijven...
Jeetje wat heftig hoe dat gelopen is en ook geweldig dat je vader er toch nog is! Dit is alleen niet wat ik bedoel, je schrijft namelijk dat je al 10 jaar steeds verschillenden angsten hebt gehad en dat met je vader speelde toen nog niet bij de eerste keer denk ik? Zowel, dan zou ik echt met dat onderwerp aan de slag gaan. Maar zo niet, dan lijkt het me dieper te liggen, verder terug.
vrijdag 6 oktober 2023 om 09:40
Dankjewel voor je lieve berichtje. Hoe gaat het nu met je?Musje schreef: ↑06-10-2023 01:30Dankjewel voor je berichtje Marie81. Wat enorm naar dat dit jou is overkomen!
En verlatingsangst is ook een pain in the a**... Mij heeft het toentertijd geholpen om zo'n verlatingsansgtaanval "uit te zitten". En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Want snak je ook enorm naar bevestiging vanuit hem/haar? Ik wilde het liefst constant vragen of hij nog wel van mij hield. En eigenlijk geloofde ik het antwoord ook nooit, ondanks dat het altijd "ja" was. Tijdens het uitzitten van zo'n aanval mocht ik dan dus niet om bevestiging vragen. Ken je die getekende meme van dat mannetje in het brandende huis die dan zegt 'this is fine'? Zo voelde ik me dan
De gedachte troost mij wel dat ik nu niet alleen met dit gevoel. Al had ik natuurlijk anders voor je gewenst.
En je hebt het over lichaamsgerichte therapie, heb je daarvan een specifiek voorbeeld?
Met mij gaat het weer wat beter. Heb ook vooral wel s avonds last van angsten. Ik heb dan ook inderdaad enorm veel bevestiging nodig en geloof het dan niet als mijn vriend zegt dat hij van me houdt, bij me wil blijven. Niet vragen om bevestiging helpt mij niet echt… zijn kalmerende woorden heb ik juist nodig merk ik..
Ik heb ooit psychotherapie gehad en dat heeft me geholpen. Op een gegeven moment voelde ik echter dat ik niet meer echt baat heb bij de meer reguliere hulpverlening met protocollen en medicalisering. Dat werkte niet voor mij. Ik ben nu wat meer in het circuit van het lichaamsgerichte zoals Cranio saccraal therapie. Ik merk dat mijn lichaam veel trauma heeft opgeslagen, dat ook weer via het lichaam ‘gereleased’ moet worden. Ik merk dat ik er niet altijd woorden aan kan geven ( en uit onderzoek naar trauma kan dat ook kloppen ivm veranderingen in het brein) dus vandaar dat dat me helpt. Evenals wandelen in de buiten lucht maar ook verbinden met iemand die ik vertrouw. Dat soort dingen helpen mij nu meer dan ( gespreks/ cognitieve ) therapie of medicatie.
vrijdag 6 oktober 2023 om 11:31
Als eerste wil ik zeggen: wees heel blij met je huisarts die met je mee denkt en ook de relatie ziet met je hormonale cyclus.
Ik heb last van mentale klachten, maar tijdens menstruatie zijn ze minstens 10x zo erg(angst/spanning/depressieve gedachten). Zorgverleners kijken me meewarig aan als ik dit zeg. Ik word niet geloofd, want dat kan niet vindt men. Wel voor menstruatie, maar niet tijdens menstruatie.
De muren waar ik tegenaan liep waren meters dik.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar mocht je in de voorfase zijn van de overgang, dan kunnen bio identieke hormonen misschien ook iets voor je betekenen.
De gynaecoloog, die dus ook niet gelooft in mijn klachtenpatroon, wilde me structureel AD aansmeren, Net als andere Zorgverleners. Welke ik heb geweigerd, omdat ik er zeer slechte ervaringen mee heb(op minimale dosis, flink ziekmakende bijwerkingen).
Bij de gratie heb ik nu hormoontherapie gekregen. En alhoewel ik er nog niet helemaal ben,is er al een hoop verbeterd.
Ik heb last van mentale klachten, maar tijdens menstruatie zijn ze minstens 10x zo erg(angst/spanning/depressieve gedachten). Zorgverleners kijken me meewarig aan als ik dit zeg. Ik word niet geloofd, want dat kan niet vindt men. Wel voor menstruatie, maar niet tijdens menstruatie.
De muren waar ik tegenaan liep waren meters dik.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar mocht je in de voorfase zijn van de overgang, dan kunnen bio identieke hormonen misschien ook iets voor je betekenen.
De gynaecoloog, die dus ook niet gelooft in mijn klachtenpatroon, wilde me structureel AD aansmeren, Net als andere Zorgverleners. Welke ik heb geweigerd, omdat ik er zeer slechte ervaringen mee heb(op minimale dosis, flink ziekmakende bijwerkingen).
Bij de gratie heb ik nu hormoontherapie gekregen. En alhoewel ik er nog niet helemaal ben,is er al een hoop verbeterd.
vrijdag 6 oktober 2023 om 15:17
DankjewelS-Groot schreef: ↑06-10-2023 09:38Goed dat je dit beseft en aan jezelf toegeeft en heel veel sterkte met in het brandende huis zitten
Hm, dan kan ik me je scepsis wel voorstellen tav alleen cyclusgerelateerd. Ik weet er niet genoeg van, ik meen dat de meeste mensen die alleen AD slikken rond de menstruatie echt een heel ander mens zijn de andere helft van de cyclus.
Jeetje wat heftig hoe dat gelopen is en ook geweldig dat je vader er toch nog is! Dit is alleen niet wat ik bedoel, je schrijft namelijk dat je al 10 jaar steeds verschillenden angsten hebt gehad en dat met je vader speelde toen nog niet bij de eerste keer denk ik? Zowel, dan zou ik echt met dat onderwerp aan de slag gaan. Maar zo niet, dan lijkt het me dieper te liggen, verder terug.
. Tot nu toe gaat het goed en kan ik aardig in het 'brandende huis' zitten. Ik heb er 's avonds meer moeite mee. Al helpt het al enorm om hier even m'n hart te komen luchten!Klopt wat je zegt. Ik heb al langer angsten. Hiervoor was het mijn angst om verlaten te worden door mijn partner. Wat daar de precieze oorzaak van is weet ik niet. Al is de relatie met mijn ouders best complex. Ik vermoed dat het uit mijn jeugd komt. Daarover heb ik het bij de psych wel veel gehad, alleen heb ik er nooit een "doorbraak" op gehad. Gaandeweg heb ik wel veel inzichten gekregen in het hoe of wat. Het traject is dus ook gestopt, omdat het wat beter ging. Al had ik altijd het gevoel dat het kwartje nog niet was gevallen, maar ik wist vaak ook niet meer wat ik er nog over moest zeggen tegen de psycholoog. Lastig om uit te leggen vind ik dit.
vrijdag 6 oktober 2023 om 15:24
Hier precies hetzelfde! Ik kan 's avonds lastiger relativeren. Of als ik moe ben.Marie81 schreef: ↑06-10-2023 09:40Dankjewel voor je lieve berichtje. Hoe gaat het nu met je?
Met mij gaat het weer wat beter. Heb ook vooral wel s avonds last van angsten. Ik heb dan ook inderdaad enorm veel bevestiging nodig en geloof het dan niet als mijn vriend zegt dat hij van me houdt, bij me wil blijven. Niet vragen om bevestiging helpt mij niet echt… zijn kalmerende woorden heb ik juist nodig merk ik..
Ik heb ooit psychotherapie gehad en dat heeft me geholpen. Op een gegeven moment voelde ik echter dat ik niet meer echt baat heb bij de meer reguliere hulpverlening met protocollen en medicalisering. Dat werkte niet voor mij. Ik ben nu wat meer in het circuit van het lichaamsgerichte zoals Cranio saccraal therapie. Ik merk dat mijn lichaam veel trauma heeft opgeslagen, dat ook weer via het lichaam ‘gereleased’ moet worden. Ik merk dat ik er niet altijd woorden aan kan geven ( en uit onderzoek naar trauma kan dat ook kloppen ivm veranderingen in het brein) dus vandaar dat dat me helpt. Evenals wandelen in de buiten lucht maar ook verbinden met iemand die ik vertrouw. Dat soort dingen helpen mij nu meer dan ( gespreks/ cognitieve ) therapie of medicatie.
Ik begrijp wat je vertelt over de manier waarop je jezelf probeert gerust te stellen. Wat ik zelf lastig vond daaraan was dat ik hem nodig had om me weer goed te voelen. Dat wilde ik niet. Ik wilde heel graag mezelf kunnen kalmeren en, hoe moeilijk ik dat ook vond, uiteindelijk heb ik daarin wel de truc gevonden. Ik hoop dat dat voor jou ook gaat lukken! Ik kan me ook voorstellen dat die meer lichaamsgerichte therapie fijn is. Tijdens zo'n angstaanval ben je zo onwijs bezig met al je gedachten, die waarschijnlijk alle kanten op schieten. Deze therapie klinkt alsof het helpend is om even uit die modus te komen.
Als je wil, lucht vooral je hart in dit topic. Zoals je leest, je bent niet de enige. En dat verbaasd me. Toen ik dit topic opende dacht ik dat er niemand zou reageren. Of niemand mijn verhaal zou herkennen. Ondanks dat ik dit natuurlijk niemand toewens, vind ik het fijn dat we herkenning bij elkaar vinden.
vrijdag 6 oktober 2023 om 15:26
vrijdag 6 oktober 2023 om 15:29
Herkenbaar Flipflop! Ik heb het gevoel alsof de ellendig zich voor de menstruatie zich opbouwt en tijdens de menstruatie het losbarst.Flipflop schreef: ↑06-10-2023 11:31Als eerste wil ik zeggen: wees heel blij met je huisarts die met je mee denkt en ook de relatie ziet met je hormonale cyclus.
Ik heb last van mentale klachten, maar tijdens menstruatie zijn ze minstens 10x zo erg(angst/spanning/depressieve gedachten). Zorgverleners kijken me meewarig aan als ik dit zeg. Ik word niet geloofd, want dat kan niet vindt men. Wel voor menstruatie, maar niet tijdens menstruatie.
De muren waar ik tegenaan liep waren meters dik.
Ik weet niet hoe oud je bent, maar mocht je in de voorfase zijn van de overgang, dan kunnen bio identieke hormonen misschien ook iets voor je betekenen.
De gynaecoloog, die dus ook niet gelooft in mijn klachtenpatroon, wilde me structureel AD aansmeren, Net als andere Zorgverleners. Welke ik heb geweigerd, omdat ik er zeer slechte ervaringen mee heb(op minimale dosis, flink ziekmakende bijwerkingen).
Bij de gratie heb ik nu hormoontherapie gekregen. En alhoewel ik er nog niet helemaal ben,is er al een hoop verbeterd.
Wanneer kom je in de voorfase van de overgang? Ik ben namelijk 33.
Zou je me iets meer willen vertellen over de (bijwerkingen van) de AD? En wat de hormoontherapie inhoud?
vrijdag 6 oktober 2023 om 17:05
Lief van je, dankjewel. Het helpt me zeker om hier mijn verhaal te delen en steun en herkenning te vinden.Musje schreef: ↑06-10-2023 15:24Hier precies hetzelfde! Ik kan 's avonds lastiger relativeren. Of als ik moe ben.
Ik begrijp wat je vertelt over de manier waarop je jezelf probeert gerust te stellen. Wat ik zelf lastig vond daaraan was dat ik hem nodig had om me weer goed te voelen. Dat wilde ik niet. Ik wilde heel graag mezelf kunnen kalmeren en, hoe moeilijk ik dat ook vond, uiteindelijk heb ik daarin wel de truc gevonden. Ik hoop dat dat voor jou ook gaat lukken! Ik kan me ook voorstellen dat die meer lichaamsgerichte therapie fijn is. Tijdens zo'n angstaanval ben je zo onwijs bezig met al je gedachten, die waarschijnlijk alle kanten op schieten. Deze therapie klinkt alsof het helpend is om even uit die modus te komen.
Als je wil, lucht vooral je hart in dit topic. Zoals je leest, je bent niet de enige. En dat verbaasd me. Toen ik dit topic opende dacht ik dat er niemand zou reageren. Of niemand mijn verhaal zou herkennen. Ondanks dat ik dit natuurlijk niemand toewens, vind ik het fijn dat we herkenning bij elkaar vinden.
Het ging vanochtend goed maar na wat uitdagende meetings op mijn werk merk ik dat ik weer in de angst schiet nu. En zo’n gevoel van: niemand vind me leuk. Ik heb het de laatste maanden erg druk en merk dat drukte en te weinig rust echt een enorme trigger is voor mijn angsten. Gelukkig heb ik een rustig weekend voor de boeg.
Ja dat Mbt mezelf geruststellen wil ik meer kunnen. Ik wil ook niet zo afhankelijk zijn van een ander. Work in progress…
Ja dat lichaamsgerichte werkt echt heel fijn. Ik heb het boek traumasporen van Bessel van der Kolk gelezen en dat vond ik heel helend.
Hoe gaat het nu met jou?
vrijdag 6 oktober 2023 om 20:55
Wat naar dat je je nu zo voelt! Is er iets dat je nu kunt doen wat je zou helpen? Wellicht kun je nu een wandeling maken oid. Even de focus weg uit je hoofd. De gedachte dat niemand je leuk vindt hoef je niet voor waar aan te nemen, al heeft het misschien niet zoveel nut om die discussie met jezelf aan te gaan op dit moment.Marie81 schreef: ↑06-10-2023 17:05Lief van je, dankjewel. Het helpt me zeker om hier mijn verhaal te delen en steun en herkenning te vinden.
Het ging vanochtend goed maar na wat uitdagende meetings op mijn werk merk ik dat ik weer in de angst schiet nu. En zo’n gevoel van: niemand vind me leuk. Ik heb het de laatste maanden erg druk en merk dat drukte en te weinig rust echt een enorme trigger is voor mijn angsten. Gelukkig heb ik een rustig weekend voor de boeg.
Ja dat Mbt mezelf geruststellen wil ik meer kunnen. Ik wil ook niet zo afhankelijk zijn van een ander. Work in progress…
Ja dat lichaamsgerichte werkt echt heel fijn. Ik heb het boek traumasporen van Bessel van der Kolk gelezen en dat vond ik heel helend.
Hoe gaat het nu met jou?
Ik herken dat de spanning oploopt bij drukte. En inderdaad al helemaal als ik moeilijke dingen moet doen voor werk. Vandaag had ik een rustige dag en kon ik veel afleiding vinden. Maar inmiddels begint de angst een beetje toe te nemen, want ik heb morgen een hele drukke (maar leuke) dag. Alleen ik merk dat ik nu al nadenk over wat er gebeurt als ik niet goed slaap vannacht en morgen veel paniek heb. Dan verpest ik misschien de hele dag.
Dankjewel voor de boekentip. Ik ga daar eens naar kijken!
Ik ga nu iets nieuws proberen door m'n hoofd uit te zetten en te sporten. Wie weet helpt het.
vrijdag 6 oktober 2023 om 21:00
Gemiddeld gezien beginnen de eerste tekenen van de naderende overgang rond je 45ste.Musje schreef: ↑06-10-2023 15:29Herkenbaar Flipflop! Ik heb het gevoel alsof de ellendig zich voor de menstruatie zich opbouwt en tijdens de menstruatie het losbarst.
Wanneer kom je in de voorfase van de overgang? Ik ben namelijk 33.
Zou je me iets meer willen vertellen over de (bijwerkingen van) de AD? En wat de hormoontherapie inhoud?
Hormoontherapie betekent in mijn geval het structureel gebruiken van oestrogeen pleisters en gedurende 2 maanden van de cyclus slik ik progesteron bij.
Ik weet niet of ik er goed aan doe om je mijn bijwerkingen van AD te vertellen. Dat mijn lichaam er heftig op reageert, wil niet zeggen dat jouw lichaam dat ook doet! Mijn bericht was dus niet om je te ontmoedigen.
Ik ben overigens wel heel "blij" om te lezen dat ik niet de enige ben die zich mentaal ontzettend verrot voelt tijdens menstruatie. Angstig, onrustig en nare, donkere gedachten. Ik heb lang therapie gehad, hard gewerkt, maar niet van mijn klachten af gekomen. Ik heb in het verleden een burnout gehad. En toen ik een paar jaar geleden opnieuw klachten kreeg die werden weggezet als burnout, had ik daar enorme twijfel over. De wijze waarop het zich presenteerde was zo anders. En ik worstel nog steeds, inmiddels bijna 3,5 jaar. Ondanks dat ik bij de eerste tekenen, nog ruim voor ik uitviel op mijn werk, psychische hulp had gezocht.
zaterdag 7 oktober 2023 om 05:43
Volgens mij kan je dat rustig proberen.
Je moet er wel rekening mee houden dat de meeste medicijnen ook bijwerkingen hebben, die vooral in het begin opvallen. Maar je raakt er gewend aan en ze worden ook milder. Dus je moet steeds in gedachten houden dat bijwerkingen geen nieuwe psychische symptomen zijn. En het duurt enige weken voordat de middelen gaan werken. De bijwerkingen zijn er wel eerder. Maar sommige mensen hebben nergens last van.
Verlatingsangst en ziektevrees zijn heel nare gevoelens van angst verlaten te worden en dood te gaan, dus er zal m.i. op gefocust moeten worden betere connecties aan te gaan.
Je moet er wel rekening mee houden dat de meeste medicijnen ook bijwerkingen hebben, die vooral in het begin opvallen. Maar je raakt er gewend aan en ze worden ook milder. Dus je moet steeds in gedachten houden dat bijwerkingen geen nieuwe psychische symptomen zijn. En het duurt enige weken voordat de middelen gaan werken. De bijwerkingen zijn er wel eerder. Maar sommige mensen hebben nergens last van.
Verlatingsangst en ziektevrees zijn heel nare gevoelens van angst verlaten te worden en dood te gaan, dus er zal m.i. op gefocust moeten worden betere connecties aan te gaan.
Dan moet het maar zoals het kan
zaterdag 7 oktober 2023 om 06:35
Die angst voor AD is mss ook wel onderdeel van je angst-patroon.
Alles wat je over AD schrijft kán idd gebeuren, maar het hoeft niet.
Ik krijg de indruk dat er inmiddels over AD bij veel mensen een soort horrorbeeld is ontstaan, terwijl geloof ik 1 miljoen mensen ze gebruiken en die dus echt niet allemaal al die bijwerkingen hebben.
Ik ben wel verbaasd dat je al zoveel CGT hebt gehad, omdat dat in mijn ogen nou juist zo'n simpel trucje is dat je zelf kunt toepassen, als je dat eenmaal geleerd hebt.
Maar, wat mij toch uiteindelijk het best heeft geholpen is acceptatie. Ja, ik ben hypochondrisch, prima. Mijn huisarts weet dit en neemt mijn angst serieus.
Nou ben ik wel iemand die juist door te googlen zichzelf al gerust kan stellen, dus ik ga niet overdreven vaak naar de huisarts.
Alles wat je over AD schrijft kán idd gebeuren, maar het hoeft niet.
Ik krijg de indruk dat er inmiddels over AD bij veel mensen een soort horrorbeeld is ontstaan, terwijl geloof ik 1 miljoen mensen ze gebruiken en die dus echt niet allemaal al die bijwerkingen hebben.
Ik ben wel verbaasd dat je al zoveel CGT hebt gehad, omdat dat in mijn ogen nou juist zo'n simpel trucje is dat je zelf kunt toepassen, als je dat eenmaal geleerd hebt.
Maar, wat mij toch uiteindelijk het best heeft geholpen is acceptatie. Ja, ik ben hypochondrisch, prima. Mijn huisarts weet dit en neemt mijn angst serieus.
Nou ben ik wel iemand die juist door te googlen zichzelf al gerust kan stellen, dus ik ga niet overdreven vaak naar de huisarts.
Those who choose the lesser evil forget quickly that they chose evil.
Hannah Arendt
Hannah Arendt
zaterdag 7 oktober 2023 om 07:23
Bij mij doet het ook niets,ondanks hard werken. Dus dat het een simpel trucje lijkt, kan ik me niet in vinden. Als de oorzaak van klachten er niet mee wordt weg genomen, kan je jaren CGT doen, maar het brengt je nergens.
In de alinea er onder schrijf je dan ook, dat uiteindelijk acceptatie je het meest geholpen heeft. Dus niet eens de CGT, hoe simpel dan ook.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
