Gezondheid
alle pijlers
Huidkanker; chemo, wat nu?
zondag 29 april 2007 om 23:22
Een paar maanden geleden is bij mij opnieuw een melanoom geconstateerd.(een aantal jaar geleden ben ik op die plek ook geopereerd omdat hier een kwaaraardige moedervlek zat; hiervoor stond ik nog steeds onder controle) Deze keer was het geen moedervlek maar uitzaaiingen onderhuids. Grote bulten die opeens op zijn komen zetten..
Hiervoor ben ik inmiddels 2 keer geopereerd en nu krijg ik chemotherapie. Genezen kunnen ze het helaas nog niet maar ze proberen met de chemo de groei van de cellen te stoppen. Ondertussen krijg ik om de paar weken een scan om te kijken of het niet verder is gegroeid.De angst dat het terugkomt is echt slopend! Juist omdat je weet dat ze nog geen medicijnen hebben gevonden die me beter kunnen maken. De chemokuren die ik krijg kan ik tot nu toe wel goed verdragen gelukkig. Op wat kleine klachten na. Dat ik niet meer alles kan doen; snel moe ben en mijn krachten moet verdelen. Heel mijn leven staat stil. Hoe verder?
Hiervoor ben ik inmiddels 2 keer geopereerd en nu krijg ik chemotherapie. Genezen kunnen ze het helaas nog niet maar ze proberen met de chemo de groei van de cellen te stoppen. Ondertussen krijg ik om de paar weken een scan om te kijken of het niet verder is gegroeid.De angst dat het terugkomt is echt slopend! Juist omdat je weet dat ze nog geen medicijnen hebben gevonden die me beter kunnen maken. De chemokuren die ik krijg kan ik tot nu toe wel goed verdragen gelukkig. Op wat kleine klachten na. Dat ik niet meer alles kan doen; snel moe ben en mijn krachten moet verdelen. Heel mijn leven staat stil. Hoe verder?
zondag 29 april 2007 om 23:39
Sunshine, ik weet je helaas verder niet te helpen. Maar het lijkt me inderdaad slopend, omdat je aan de vooravond van erg veel onzekerheid staat. Ik hoop dat je ervaringen kunt delen met lotgenoten. Maar of je die hier heel veel vindt?? Viva forum is nl. zo algemeen en je moet maar toevallig iemand vinden met dezelfde ervaringen.Mijn moeder is helaas overleden aan de gevolgen van melanoom (zij was erg laat met het inschakelen van de huisarts, dus er viel ook eigenlijk niks meer aan te doen). Ik hoop echt dat er voor jou betere perspectieven zijn.Veel sterkte gewenst!
maandag 30 april 2007 om 13:19
Hoi Sunshine!
Ik weet een heel klein beetje hoe je je voelt, ik heb zelf ook een ziekte waardoor ik heel veel dingen moet laten, veel moe ben etc. Wat dat betreft kan ik je aleen maar proberen een hart onder de riem te steken; je bent niet alleen!! Erg hè als je het gevoel hebt dat de hele wereld door gaat maar jij staat aan de zijlijn. Volhouden hoor!!*;
En wat betreft die melanoom, ik hoop heel erg van harte voor je dat de kwaadaardige cellen zullen verdwijnen!
Dikke zoen cajean
Ik weet een heel klein beetje hoe je je voelt, ik heb zelf ook een ziekte waardoor ik heel veel dingen moet laten, veel moe ben etc. Wat dat betreft kan ik je aleen maar proberen een hart onder de riem te steken; je bent niet alleen!! Erg hè als je het gevoel hebt dat de hele wereld door gaat maar jij staat aan de zijlijn. Volhouden hoor!!*;
En wat betreft die melanoom, ik hoop heel erg van harte voor je dat de kwaadaardige cellen zullen verdwijnen!
Dikke zoen cajean
maandag 30 april 2007 om 13:34
Hoi Sunshine,
Mijn man heeft precies hetzelfde gehad als jij (tenminste, melanoom, gelukkig nog geen onderhuidse uitzaaiingen).
Mag ik vragen hoe dik het melanoom bij jou was en of er na het wegnemen daarvan nog verder onderzoek is gedaan (bijv. schildwachtklieronderzoek)?
Krijg je nu lokale chemo (isolatie-perfusie) of niet?
Wij zijn nu een dik jaar verder na de diagnose en het gaat wel heel goed, maar je blijft toch erg onzeker en bang dat het terugkomt.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat men het onder controle kan houden.
Mijn man heeft precies hetzelfde gehad als jij (tenminste, melanoom, gelukkig nog geen onderhuidse uitzaaiingen).
Mag ik vragen hoe dik het melanoom bij jou was en of er na het wegnemen daarvan nog verder onderzoek is gedaan (bijv. schildwachtklieronderzoek)?
Krijg je nu lokale chemo (isolatie-perfusie) of niet?
Wij zijn nu een dik jaar verder na de diagnose en het gaat wel heel goed, maar je blijft toch erg onzeker en bang dat het terugkomt.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat men het onder controle kan houden.
maandag 30 april 2007 om 18:32
Hoi Sunshine
Graag wil ik ook jou heel veel sterkte wensen.
Ik kan niet zeggen hoe het verloopt, wij zijn er ook pas sinds kort mee in aanraking gekomen.
Mijn man had ook een vervelende plek, en ik heb lange tijd gezegd dat hij een afspraak moest maken, maar hij wilde niet.
Uiteindelijk heb ik een afspraak gemaakt bij de huisarts en toen moest hij wel, en binnen 'n week zat hij bij de dermatoloog om de melanoom te laten wegsnijden, volgens de uitslag hebben ze alles weg kunnen halen.
Dit is nu twee maanden geleden, en over een maand is dus de eerste controle, en dan moet hij om de drie maanden blijven terugkomen.
Verder weet ik er eigenlijk helemaal niets van af, en ben daarom ook wel wat geschrokken van de berichtjes hier en ook elders.
We hadden de indruk gekregen in het ziekenhuis dat een huidkanker gewoon heel onschuldig was en we ons nergens druk om hoeven te maken.
Dus ik hoop dat de volgende controle goed is, en dat het met jullie ook allemaal goed komt.
Groetjes, Sjaantje.
Graag wil ik ook jou heel veel sterkte wensen.
Ik kan niet zeggen hoe het verloopt, wij zijn er ook pas sinds kort mee in aanraking gekomen.
Mijn man had ook een vervelende plek, en ik heb lange tijd gezegd dat hij een afspraak moest maken, maar hij wilde niet.
Uiteindelijk heb ik een afspraak gemaakt bij de huisarts en toen moest hij wel, en binnen 'n week zat hij bij de dermatoloog om de melanoom te laten wegsnijden, volgens de uitslag hebben ze alles weg kunnen halen.
Dit is nu twee maanden geleden, en over een maand is dus de eerste controle, en dan moet hij om de drie maanden blijven terugkomen.
Verder weet ik er eigenlijk helemaal niets van af, en ben daarom ook wel wat geschrokken van de berichtjes hier en ook elders.
We hadden de indruk gekregen in het ziekenhuis dat een huidkanker gewoon heel onschuldig was en we ons nergens druk om hoeven te maken.
Dus ik hoop dat de volgende controle goed is, en dat het met jullie ook allemaal goed komt.
Groetjes, Sjaantje.
maandag 30 april 2007 om 18:54
Hallo,
Sjaantje, ik weet niet of jij het forum op "Melanoom, de stand van zaken", kent. Daar staat erg veel info op en verhalen van mensen die hetzelfde hebben. Ik moet zeggen dat het niet altijd even opbeurend is, maar ik heb er veel aan gehad en nog wel.
Verder is het vervolg voor je man mede afhankelijk van de dikte van het melanoom. Dat zal je arts wel hebben uitgelegd neem ik aan.
Er zijn 3 soorten huidkanker (basaalcel, plaveiselcelcarcinoom, en melanoom. Die laatste is het ernstigst. De andere twee zaaien niet of nauwelijks uit, in elk geval niet zo snel. Dus ja, het is flink schrikken als het melanoom blijkt te zijn. Toch zijn er veel positive verhalen hoor, alleen die lees je niet op internet....
Sjaantje, ik weet niet of jij het forum op "Melanoom, de stand van zaken", kent. Daar staat erg veel info op en verhalen van mensen die hetzelfde hebben. Ik moet zeggen dat het niet altijd even opbeurend is, maar ik heb er veel aan gehad en nog wel.
Verder is het vervolg voor je man mede afhankelijk van de dikte van het melanoom. Dat zal je arts wel hebben uitgelegd neem ik aan.
Er zijn 3 soorten huidkanker (basaalcel, plaveiselcelcarcinoom, en melanoom. Die laatste is het ernstigst. De andere twee zaaien niet of nauwelijks uit, in elk geval niet zo snel. Dus ja, het is flink schrikken als het melanoom blijkt te zijn. Toch zijn er veel positive verhalen hoor, alleen die lees je niet op internet....
woensdag 2 mei 2007 om 09:58
Hallo Sunshine,
Over een ongeneeslijke vorm van kanker kan ik ook meepraten, al heb ik geen melanoom, maar een hersentumor.
Ik hoop maar dat ze met de behandelmogelijkheden die er nu zijn de boel zolang rustig kunnen houden totdat er een middel / methode op de markt komt die wel genezing kan bieden. Of ons die tijd gegund is, kan niemand zeggen, die onzekerheid is soms moeilijk. Ik probeer daar dan ook niet zo veel bij stil te staan.
Kijk anders ook eens op mijn topic: jong en kanker - wie ook?
Over een ongeneeslijke vorm van kanker kan ik ook meepraten, al heb ik geen melanoom, maar een hersentumor.
Ik hoop maar dat ze met de behandelmogelijkheden die er nu zijn de boel zolang rustig kunnen houden totdat er een middel / methode op de markt komt die wel genezing kan bieden. Of ons die tijd gegund is, kan niemand zeggen, die onzekerheid is soms moeilijk. Ik probeer daar dan ook niet zo veel bij stil te staan.
Kijk anders ook eens op mijn topic: jong en kanker - wie ook?
donderdag 24 mei 2007 om 18:57
Hier weer even een berichtje.
Ik ben weer bij aan het komen van de chemo-kuur die ik gister heb gehad. Gelukkig gaat het redelijk goed. Wel wat hoofdpijn en misselijk gevoel maar de medicijnen helpen daartegen helpen wel.
Nu is het dus weer bijkomen en over paar weken weer een scan.
Ik zou zo graag willen dat het leven weer normaal zou zijn. Gewoon weer lekker naar je werk; uitkijken naar de weekenden enzo. Het is en blijft erg zwaar allemaal. In mijn directe omgeving zijn nu ook een aantal mensen zwanger. Ook dat is confronterend. Erg leuk natuurlijk maar ook heel dubbel.
Maar goed. Nu eerst maar weer lekker uitrusten...
groetjes
Ik ben weer bij aan het komen van de chemo-kuur die ik gister heb gehad. Gelukkig gaat het redelijk goed. Wel wat hoofdpijn en misselijk gevoel maar de medicijnen helpen daartegen helpen wel.
Nu is het dus weer bijkomen en over paar weken weer een scan.
Ik zou zo graag willen dat het leven weer normaal zou zijn. Gewoon weer lekker naar je werk; uitkijken naar de weekenden enzo. Het is en blijft erg zwaar allemaal. In mijn directe omgeving zijn nu ook een aantal mensen zwanger. Ook dat is confronterend. Erg leuk natuurlijk maar ook heel dubbel.
Maar goed. Nu eerst maar weer lekker uitrusten...
groetjes
woensdag 30 mei 2007 om 23:07
In mijn omgeving zijn er ook verschillende vriendinnen / collega's zwanger. Nu kan ik weer heel oprecht blij voor hen zijn, toen ik pas de diagnose had gehoord, was dat wel even anders, aangezien het altijd mijn grootste wens is geweest om moeder te worden.
Nu is dat helemaal niet aan de orde. Ik ben single en heb een ernstige ziekte, iets wat je volgens mij niet kansrijker maakt op de relatiemarkt.
En stel dat ik wel een man had: kun je het je kind aandoen dat zijn/haar moeder waarschijnlijk niet oud zal worden. Los van het feit of het medisch gezien verstandig is om überhaupt zwanger te worden.
Verder gaat het met mij nu vrij goed (zie mijn topic Jong en kanker - wie ook?)
Nu is dat helemaal niet aan de orde. Ik ben single en heb een ernstige ziekte, iets wat je volgens mij niet kansrijker maakt op de relatiemarkt.
En stel dat ik wel een man had: kun je het je kind aandoen dat zijn/haar moeder waarschijnlijk niet oud zal worden. Los van het feit of het medisch gezien verstandig is om überhaupt zwanger te worden.
Verder gaat het met mij nu vrij goed (zie mijn topic Jong en kanker - wie ook?)
