Gezondheid
alle pijlers
Ik ben zó ontzettend opgefokt.. en ik heb er zelf nog het meest last van...
maandag 16 juli 2007 om 09:31
Hallo allemaal,
Sinds ongeveer 4 maanden ben ik zo ontzettend opgefokt, dat ik er zelf gek van wordt.
Ik kan niets hebben, en ik "flip" bij de kleinste dingen.
Het ergste is nu, dat mijn vriend dit natuurlijk ook niet zo lang kan trekken.
Onze relatie komt hierdoor ook in gevaar, omdat ik zo ontzettend vervelend doe soms...
Ik wil er vanaf maar ik weet niet hoe, waar ik moet beginnen.
Zelf denk ik dat ik het heb, doordat wij een half jaar in de verbouwing van ons huis hebben gezeten.
Nu is het af, maar ik kan geen rust vinden.
Ook op mijn werk zit ik niet heel erg lekker in mijn vel.
Ikzelf heb dus het vermoeden dat ik een beetje overspannen ben...
Maar als ik bij de symptomen kijk van overspannenheid, herken ik mijzelf er niet heel erg in.
Ik kan me namelijk nog best wel op dingen verheugen, en ik kan ook echt nog wel genieten van dingen.
Ook ben ik niet altijd heel erg moe, en kan ik goed slapen, en heb een normale eetlust.
Maar dit ben ik niet hoe ik mij nu voel, en ik vind het verschrikkelijk dat ik zo opgefokt doe en reageer...
Mijn vriend heeft er natuurlijk heel erg veel last van, maar voor mijn gevoel heb ik het er zelf nog het meest last van.
Maar waar komt die gespannenheid en het opgefokt zijn dan vandaan?
Wie herkent zich daarin? En wat heb je eraan gedaan om het
te laten verbeteren.
Gelukkig heb ik over 2 weken vakantie, en daar kijk ik wel heel erg naar uit eigenlijk.
Ik hoop dat iemand tips heeft voor mij.
Bedankt alvast!
Groetjes van Sarah
Sinds ongeveer 4 maanden ben ik zo ontzettend opgefokt, dat ik er zelf gek van wordt.
Ik kan niets hebben, en ik "flip" bij de kleinste dingen.
Het ergste is nu, dat mijn vriend dit natuurlijk ook niet zo lang kan trekken.
Onze relatie komt hierdoor ook in gevaar, omdat ik zo ontzettend vervelend doe soms...
Ik wil er vanaf maar ik weet niet hoe, waar ik moet beginnen.
Zelf denk ik dat ik het heb, doordat wij een half jaar in de verbouwing van ons huis hebben gezeten.
Nu is het af, maar ik kan geen rust vinden.
Ook op mijn werk zit ik niet heel erg lekker in mijn vel.
Ikzelf heb dus het vermoeden dat ik een beetje overspannen ben...
Maar als ik bij de symptomen kijk van overspannenheid, herken ik mijzelf er niet heel erg in.
Ik kan me namelijk nog best wel op dingen verheugen, en ik kan ook echt nog wel genieten van dingen.
Ook ben ik niet altijd heel erg moe, en kan ik goed slapen, en heb een normale eetlust.
Maar dit ben ik niet hoe ik mij nu voel, en ik vind het verschrikkelijk dat ik zo opgefokt doe en reageer...
Mijn vriend heeft er natuurlijk heel erg veel last van, maar voor mijn gevoel heb ik het er zelf nog het meest last van.
Maar waar komt die gespannenheid en het opgefokt zijn dan vandaan?
Wie herkent zich daarin? En wat heb je eraan gedaan om het
te laten verbeteren.
Gelukkig heb ik over 2 weken vakantie, en daar kijk ik wel heel erg naar uit eigenlijk.
Ik hoop dat iemand tips heeft voor mij.
Bedankt alvast!
Groetjes van Sarah
maandag 16 juli 2007 om 09:53
maandag 16 juli 2007 om 12:18
Ik zou je klachten denk ik toch bespreken bij de huisarts.....ik herken een aantal van je klachten overigens ook bij mezelf. Ik voel me de laatste maand, twee maanden ook niet zo happy. Snel opgefokt, gespannen, nerveus. Op mijn werk heb ik er geen last van.
Ik heb het ook wel druk, maar mag van mezelf nooit klagen, er zijn anderen die het altijd moeilijker hebben. Maar ik denk wel dat ik op mijn tellen moet passen. Ook wij hebben binnenkort vakantie en ik kijk er erg naar uit. Als mijn klachten daarna niet verdwijnen loop ik ook even naar de huisarts.
Josje
Ik heb het ook wel druk, maar mag van mezelf nooit klagen, er zijn anderen die het altijd moeilijker hebben. Maar ik denk wel dat ik op mijn tellen moet passen. Ook wij hebben binnenkort vakantie en ik kijk er erg naar uit. Als mijn klachten daarna niet verdwijnen loop ik ook even naar de huisarts.
Josje
maandag 16 juli 2007 om 13:38
Hoi Josje,
"Fijn" dat er iemand is die zich hierin herkent.
Dat nerveus zijn dat herken ik ook. Ik weet echt niet waarom, maar ik heb wel steeds een zenuwachtig gevoel.
Wanneer heb jij vakantie? Ik moet nog 2 weekjes en dan heb ik godzijdank vakantie....
En inderdaad, als het dan niet overgaat, moet ik toch ook maar eens naar de dokter toe.
Misschien zijn er wel tabletten voor?
"Fijn" dat er iemand is die zich hierin herkent.
Dat nerveus zijn dat herken ik ook. Ik weet echt niet waarom, maar ik heb wel steeds een zenuwachtig gevoel.
Wanneer heb jij vakantie? Ik moet nog 2 weekjes en dan heb ik godzijdank vakantie....
En inderdaad, als het dan niet overgaat, moet ik toch ook maar eens naar de dokter toe.
Misschien zijn er wel tabletten voor?
maandag 16 juli 2007 om 14:26
Heel herkenbaar! Heb het ook gehad en was toen overspannen (beginnend). Ik ben naar de HA gegaan en kreeg daar -pam. (Oxazepam, diazepam ofzo.) Ik vond het echt niks die pilletjes, ik was mezelf niet meer. Een beetje afgevlakt voelde ik me. Gelukkig had ik toen bijna vakantie en heb ik die pilletjes maar een paar dagen genomen en na de vakantie was het over.
O ja en ik had ook heel erge jank/woedebuien. Jij ook?
O ja en ik had ook heel erge jank/woedebuien. Jij ook?
maandag 16 juli 2007 om 14:50
Hoihoi,
Het gaat hier ook een beetje met vlagen. Ik voel me niet continu zo. Het komt en gaat in een soort van golfbeweging. Ik drink geen/weinig koffie, want dan wordt het alleen maar erger.
Binnen mijn relatie gaat het op het moment ook niet 100%. Afgelopen week een flinke woede uitbarsting geweest en dat heeft wel opgelucht bij ons allebei. Mijn partner vindt dat ik veranderd ben en niet meer positief ben ingesteld(met name nadat onze dochter is geboren). Alles is zwart en relativeren lukt me niet op dit moment, zo zegt hij. Niet zo leuk als je dat te horen krijgt.
Ik moet nog twee weken werken en dan hebben wij ook vakantie. Dit is overigens voor mij ook best een stresspunt(dat klinkt wellicht vreemd). Maar we gaan voor het eerst wat verder weg met de auto met een kind van 1,5 jaar. Ik ben er bloednerveus voor en aan de andere kant kijk ik er enorm naar uit om lekker weg te gaan.
Het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt, maar ik maak het mezelf ook wel eens moeilijk hoor! Mijn hoofd is nooit rustig, ben altijd aan het denken en/of piekeren. Dat heb ik altijd al gehad.
Josje
Het gaat hier ook een beetje met vlagen. Ik voel me niet continu zo. Het komt en gaat in een soort van golfbeweging. Ik drink geen/weinig koffie, want dan wordt het alleen maar erger.
Binnen mijn relatie gaat het op het moment ook niet 100%. Afgelopen week een flinke woede uitbarsting geweest en dat heeft wel opgelucht bij ons allebei. Mijn partner vindt dat ik veranderd ben en niet meer positief ben ingesteld(met name nadat onze dochter is geboren). Alles is zwart en relativeren lukt me niet op dit moment, zo zegt hij. Niet zo leuk als je dat te horen krijgt.
Ik moet nog twee weken werken en dan hebben wij ook vakantie. Dit is overigens voor mij ook best een stresspunt(dat klinkt wellicht vreemd). Maar we gaan voor het eerst wat verder weg met de auto met een kind van 1,5 jaar. Ik ben er bloednerveus voor en aan de andere kant kijk ik er enorm naar uit om lekker weg te gaan.
Het is allemaal niet zo makkelijk als het lijkt, maar ik maak het mezelf ook wel eens moeilijk hoor! Mijn hoofd is nooit rustig, ben altijd aan het denken en/of piekeren. Dat heb ik altijd al gehad.
Josje
maandag 16 juli 2007 om 16:45
Allemaal bedankt voor de reactie's!
En allemaal ook erg herkenbaar, fijn dat ik in elk geval niet alleen hiermee ben
Ook bij mij vind mijn vriend mij niet erg positief ingesteld, en hij baalt daar ook erg van.
De laatste tijd ben ik erg vaak chagrijnig, zonder dat ik echt kan zeggen waardoor of waarom.
En geloof me, ik heb er zelf het meest last van. Ik ben zo helemaal niet.
Wel ben ik ook, net zoals Josje, altijd wel aan het denken, ook daar word ik wel eens gek van.
Heb ik rottelefoontje gehad op het werk, dan kan ik zo ontzettend hard de hoorn op de telefoon gooien van boosheid:@
Dan denk ik echt; mens je bent niet goed wijs.
Ik kan de laaste tijd zo enorm flippen, dan ben ik zó ontzettend boos!
En waarom? dat weet ik vaak niet eens, 9 van de 10 keer is er niets aan de hand..
Wat doen jullie om het een beetje in de hand te houden?
En allemaal ook erg herkenbaar, fijn dat ik in elk geval niet alleen hiermee ben
Ook bij mij vind mijn vriend mij niet erg positief ingesteld, en hij baalt daar ook erg van.
De laatste tijd ben ik erg vaak chagrijnig, zonder dat ik echt kan zeggen waardoor of waarom.
En geloof me, ik heb er zelf het meest last van. Ik ben zo helemaal niet.
Wel ben ik ook, net zoals Josje, altijd wel aan het denken, ook daar word ik wel eens gek van.
Heb ik rottelefoontje gehad op het werk, dan kan ik zo ontzettend hard de hoorn op de telefoon gooien van boosheid:@
Dan denk ik echt; mens je bent niet goed wijs.
Ik kan de laaste tijd zo enorm flippen, dan ben ik zó ontzettend boos!
En waarom? dat weet ik vaak niet eens, 9 van de 10 keer is er niets aan de hand..
Wat doen jullie om het een beetje in de hand te houden?
maandag 16 juli 2007 om 18:34
dinsdag 17 juli 2007 om 09:02
Weet je wat het is, ik ben al eens eerder naar een maatschappelijk werkster geweest.
Maar dit werkt niet echt voor mij, eigenlijk eerder negatief dan positief.
Ik ga ervan uit dat alles wat zij zegt waar is, en ik verander dan ook zelf daardoor.
Ik weet ook niet hoe dat komt.
Dus daar wil ik liever niet meer heen, ik wil het liever zelf doen.
Misschien is die top idd wel een goede. Opschrijven waarom ik in ene zo boos wordt, en wanneer dat is.
Misschien dat ik dan wat inzicht erin krijg.
Wat hebben jullie eraan gedaan, cq wat doen jullie eraan?
Maar dit werkt niet echt voor mij, eigenlijk eerder negatief dan positief.
Ik ga ervan uit dat alles wat zij zegt waar is, en ik verander dan ook zelf daardoor.
Ik weet ook niet hoe dat komt.
Dus daar wil ik liever niet meer heen, ik wil het liever zelf doen.
Misschien is die top idd wel een goede. Opschrijven waarom ik in ene zo boos wordt, en wanneer dat is.
Misschien dat ik dan wat inzicht erin krijg.
Wat hebben jullie eraan gedaan, cq wat doen jullie eraan?
dinsdag 17 juli 2007 om 19:52
Hè Sarah,
kan het niet aan je schilklier liggen? Misschien werkt hij te snel.
Symptomen:
Hartkloppingen (tachycardie).
Gewichtsverlies ondanks toegenomen eetlust (maar in enkele gevallen gewichtstoename)
Vermoeidheid
Kortademigheid bij inspanning
Snelle polsslag
Soms onregelmatige, snelle hartslag (fladderen)
Vergroting van de schildklier (struma)
Last van warmte (overmatig transpireren), voorkeur voor koude
Warme, vochtige handen
Trillende handen en vingers
Zenuwachtigheid en gejaagdheid
Spierzwakte (krachtsverlies in de spieren)
Toegenomen eetlust, maar soms ook afgenomen eetlust
Menstruatie stoornissen
Darmklachten, diarree of vaker ontlasting
Snelle geirriteerdheid, angst, andere psychische klachten
Oogklachten (bij de ziekte van Graves, zie later)
Heb dit zelf ook gehad en herken wat je schrijft. Die nervositeit, gejaardheid, woede terwijl je niet weet waar het vandaan komt. Misschien zit ik wel helemaal mis hoor.
Zou sowieso even naar je huisarts gaan, hij/zij heeft er tenslotte voor geleerd.
Succes!
kan het niet aan je schilklier liggen? Misschien werkt hij te snel.
Symptomen:
Hartkloppingen (tachycardie).
Gewichtsverlies ondanks toegenomen eetlust (maar in enkele gevallen gewichtstoename)
Vermoeidheid
Kortademigheid bij inspanning
Snelle polsslag
Soms onregelmatige, snelle hartslag (fladderen)
Vergroting van de schildklier (struma)
Last van warmte (overmatig transpireren), voorkeur voor koude
Warme, vochtige handen
Trillende handen en vingers
Zenuwachtigheid en gejaagdheid
Spierzwakte (krachtsverlies in de spieren)
Toegenomen eetlust, maar soms ook afgenomen eetlust
Menstruatie stoornissen
Darmklachten, diarree of vaker ontlasting
Snelle geirriteerdheid, angst, andere psychische klachten
Oogklachten (bij de ziekte van Graves, zie later)
Heb dit zelf ook gehad en herken wat je schrijft. Die nervositeit, gejaardheid, woede terwijl je niet weet waar het vandaan komt. Misschien zit ik wel helemaal mis hoor.
Zou sowieso even naar je huisarts gaan, hij/zij heeft er tenslotte voor geleerd
.Succes!
woensdag 18 juli 2007 om 10:42
woensdag 18 juli 2007 om 12:39
Hoi,
Probeer eens een hooggedoseerd vitamine B preparaat(vit. B complex)
Dat helpt je reserves weer opbouwen.
Tekort aan B vitamines ( stress onttrekt B vitamines aan je lichaam, vooral B6)) kunnen leiden tot geagiteerdheid, gejaagdheid, woedeaanvallen.
't Is echt het proberen waard (eigen ervaring)
Sterkte
Carla
Probeer eens een hooggedoseerd vitamine B preparaat(vit. B complex)
Dat helpt je reserves weer opbouwen.
Tekort aan B vitamines ( stress onttrekt B vitamines aan je lichaam, vooral B6)) kunnen leiden tot geagiteerdheid, gejaagdheid, woedeaanvallen.
't Is echt het proberen waard (eigen ervaring)
Sterkte
Carla
donderdag 19 juli 2007 om 20:21
Hoi
Ik herken de gejaagdheid en de onrust wel. Ik merk dat wanneer ik teveel van mezelf vraag ik op een gegeven moment niet meer kan ontspannen. Het gevolg is dus totale uitputting door slecht slapen en tegelijkertijd veel stressen.
Ik lees eigelijk bij iedereen die hier reageerd dat ze uit kijken naar de vakantie. Dat is harstikke fijn, maar laat dat nou net de tijd zijn dat de meeste mensen voor de bijl gaan. Hartaanvallen en dat soort dingen gebeuren ook vaak als mensen vakantie hebben.
We willen met zijn allen werken, sprorten het huishouden doen voor de kinderen zorgen bij de meesten en ook nog een sociaal leven onderhouden. Tenzij je een of andere supermens bent kun je het niet allemaal alleen. Je zou kunnen proberen om ook tijd voor jezelf te hebben en om tot rust te komen. Je man heeft geen lepra mankeerd (hopelijk) niets aan zijn handen. Hij kan ook meehelpen en het hoeft niet allemaal perfect te zijn. Als je teveel van jezelf blijft vragen kun je ook wel bedenken dat het een keer over is. In het ergste geval zit je straks apatisch voor je uit te kijken de hele dag te huilen en kun je niets meer omdat je het niet meer weet.
ACTIE IK EERST IS GESTART!!!!
jannemans
Ik herken de gejaagdheid en de onrust wel. Ik merk dat wanneer ik teveel van mezelf vraag ik op een gegeven moment niet meer kan ontspannen. Het gevolg is dus totale uitputting door slecht slapen en tegelijkertijd veel stressen.
Ik lees eigelijk bij iedereen die hier reageerd dat ze uit kijken naar de vakantie. Dat is harstikke fijn, maar laat dat nou net de tijd zijn dat de meeste mensen voor de bijl gaan. Hartaanvallen en dat soort dingen gebeuren ook vaak als mensen vakantie hebben.
We willen met zijn allen werken, sprorten het huishouden doen voor de kinderen zorgen bij de meesten en ook nog een sociaal leven onderhouden. Tenzij je een of andere supermens bent kun je het niet allemaal alleen. Je zou kunnen proberen om ook tijd voor jezelf te hebben en om tot rust te komen. Je man heeft geen lepra mankeerd (hopelijk) niets aan zijn handen. Hij kan ook meehelpen en het hoeft niet allemaal perfect te zijn. Als je teveel van jezelf blijft vragen kun je ook wel bedenken dat het een keer over is. In het ergste geval zit je straks apatisch voor je uit te kijken de hele dag te huilen en kun je niets meer omdat je het niet meer weet.
ACTIE IK EERST IS GESTART!!!!
jannemans
dinsdag 24 juli 2007 om 16:49
maandag 30 juli 2007 om 15:53
Hoi Sarah,
tijdens het lezen van je stukje herkende ik best een en ander. Het gevoel van opgefokt zijn, je suf te irriteren aan de meest stomme dingen en nerveuze kriebels om niks heb ik ook. Ik slaap ook niet goed, lig in bed ook te draaien en te stressen. Maar als ik voor mezelf probeer te verwoorden wat er precies is, dan kan ik dat niet aanwijzen.
Vorig jaar heb ik ook enige tijd bij een haptotherapeut gelopen, zij leerde me rustig ademen. Ik had vaak het gevoel dat er niet genoeg lucht inmijn longen kon, dat mijn middenrif vast zat. Die haptomevrouw heeft me toen erg goed geholpen, ze heeft me ontspanningsoefeningen geleerd. Ik probeer die oefeningen nu ook nog wel,maar het werkt toch iets minder.
Laatst liep ik in de stad en dan kan ik me helemaal opfokken over mensen die niet kijkne waar ze lopen en mij vervolgens 'ondersteboven' lopen. Ik voelde de neiging om die vrouw een klap te verkopen, terwijl ik echt helemaal niet zo ben!!
Momenteel loop ik bij een psycholoog om te kijken waar die onrust vandaan komt. Ik maak me zenuwachtig voor de meest simpele dingen, zie overal meer het probleem dan de oplossing. Ik moet nu leren wat meer op mijn gevoel van 'het komt wel goed allemaal' te vertrouwen, in plaats van overal de feitelijke risico's van in te schatten. De apen en beren...
Ik weet niet of je iets aan dit verhaal hebt. Misschien is het alleen de herkenning van het probleem, wellicht is een haptotherapeut (verwijzing via je huisarts, valt onder fysiotherapie, dus als je een beetje verzekerd bent wordt het gedekt) wat voor je.
Veel succes, diep ademhalen (ademen via je buik) en vooral lekker slapen!!
Succes.
tijdens het lezen van je stukje herkende ik best een en ander. Het gevoel van opgefokt zijn, je suf te irriteren aan de meest stomme dingen en nerveuze kriebels om niks heb ik ook. Ik slaap ook niet goed, lig in bed ook te draaien en te stressen. Maar als ik voor mezelf probeer te verwoorden wat er precies is, dan kan ik dat niet aanwijzen.
Vorig jaar heb ik ook enige tijd bij een haptotherapeut gelopen, zij leerde me rustig ademen. Ik had vaak het gevoel dat er niet genoeg lucht inmijn longen kon, dat mijn middenrif vast zat. Die haptomevrouw heeft me toen erg goed geholpen, ze heeft me ontspanningsoefeningen geleerd. Ik probeer die oefeningen nu ook nog wel,maar het werkt toch iets minder.
Laatst liep ik in de stad en dan kan ik me helemaal opfokken over mensen die niet kijkne waar ze lopen en mij vervolgens 'ondersteboven' lopen. Ik voelde de neiging om die vrouw een klap te verkopen, terwijl ik echt helemaal niet zo ben!!
Momenteel loop ik bij een psycholoog om te kijken waar die onrust vandaan komt. Ik maak me zenuwachtig voor de meest simpele dingen, zie overal meer het probleem dan de oplossing. Ik moet nu leren wat meer op mijn gevoel van 'het komt wel goed allemaal' te vertrouwen, in plaats van overal de feitelijke risico's van in te schatten. De apen en beren...
Ik weet niet of je iets aan dit verhaal hebt. Misschien is het alleen de herkenning van het probleem, wellicht is een haptotherapeut (verwijzing via je huisarts, valt onder fysiotherapie, dus als je een beetje verzekerd bent wordt het gedekt) wat voor je.
Veel succes, diep ademhalen (ademen via je buik) en vooral lekker slapen!!
Succes.
woensdag 8 augustus 2007 om 12:45
Ik heb eens in de zoveel tijd (eigenlijk iedere maand wel minstens 1x) klachten van depressie die samen gaan met iets wat lijkt op overspannenheid. Het komt altijd als ik teveel gedaan heb. Ik neem daar altijd 20 mg Oxazepam tegen en ga dan vroeg naar bed, de volgende dag gaat het al wat beter maar ik moet dit enkele dagen achter elkaar doen, en ik slaap dan echt heel erg lang dan bedoel ik meer dan 12 uur per nacht wat voor mij zelf echt belachelijk lang is.
Na een paar dagen is het dan voorbij en ben ik mezelf weer. In de tussentijd kijk ik zo weinig mogelijk tv en laat ik zoveel mogelijk dingen liggen, ik zorg dat voordta ik begin ik even alvast gekookt heb en de was gedaan, en ga die dagen met een saai boek of een afleidend tijdschrift naar bed. Vantevoren vaak om te onstspannen nog even in bad of douchen.
Na een paar dagen is het dan voorbij en ben ik mezelf weer. In de tussentijd kijk ik zo weinig mogelijk tv en laat ik zoveel mogelijk dingen liggen, ik zorg dat voordta ik begin ik even alvast gekookt heb en de was gedaan, en ga die dagen met een saai boek of een afleidend tijdschrift naar bed. Vantevoren vaak om te onstspannen nog even in bad of douchen.
woensdag 8 augustus 2007 om 13:09
donderdag 16 augustus 2007 om 11:33
