Gezondheid
alle pijlers
Ik trek het niet meer:(
zaterdag 11 april 2009 om 16:43
Ik heb een aantal weken geleden antidepressiva gekregen ivm depressie, en ik heb volgende week mn 2e gesprek bij een psycholoog.
Ik ben al maanden moe, en nog meer vage klachten, en ik trek het niet meer om te gaan werken en mn scriptie af te maken.
dit is nu al de zoveelste zaterdag dat ik ruim 16 uur slaap, en gewoon niet uit bed kan komen. Als ik er dan uit ben, en ik ga op de bank zitten, kan ik amper mn glas pakken om wat te drinken, en even naar de winkel lopen trek ik ook niet. Ook merk ik dat als ik afgesproken heb met vrienden, ik liever af wil bellen omdat ik het niet trek om erheen te gaan. het lijkt alleen maar erger te worden en ik weet niet wat het is. Ik ga met zoveel tegenzin naar mijn werk (terwijl ik het echt leuk vind (vond) altijd... en als ik even naar de keuken ga of het toilet stort ik helemaal in...
het gebeurt regelmatig dat ik thuis kom, wat ga eten en dan direct naar bed ga omdat ik thuis niets kan doen... er zijn een aantal dingen die ik moet doen, maar het lukt me gewoon niet
Ik ben al maanden moe, en nog meer vage klachten, en ik trek het niet meer om te gaan werken en mn scriptie af te maken.
dit is nu al de zoveelste zaterdag dat ik ruim 16 uur slaap, en gewoon niet uit bed kan komen. Als ik er dan uit ben, en ik ga op de bank zitten, kan ik amper mn glas pakken om wat te drinken, en even naar de winkel lopen trek ik ook niet. Ook merk ik dat als ik afgesproken heb met vrienden, ik liever af wil bellen omdat ik het niet trek om erheen te gaan. het lijkt alleen maar erger te worden en ik weet niet wat het is. Ik ga met zoveel tegenzin naar mijn werk (terwijl ik het echt leuk vind (vond) altijd... en als ik even naar de keuken ga of het toilet stort ik helemaal in...
het gebeurt regelmatig dat ik thuis kom, wat ga eten en dan direct naar bed ga omdat ik thuis niets kan doen... er zijn een aantal dingen die ik moet doen, maar het lukt me gewoon niet
zondag 12 april 2009 om 18:49
ik slik citalopram 40 mg.
ik moet 11 mei mijn scriptie inleveren en als ik dat niet doe is het einde opleiding en kan ik opnieuw beginnen:(
Ik heb een goede vriend waar ik ook goed mee kan praten en hij heeft zelf ook een depressie gehad en een burnout en hij herkent alles wat ik nu heb, toen hij een burnout had... hij steunt me ook en helpt me als het kan. hij is zelfs mee gegaan naar de huisarts toen ik ging met de klachten en ad kreeg.
ik moet 11 mei mijn scriptie inleveren en als ik dat niet doe is het einde opleiding en kan ik opnieuw beginnen:(
Ik heb een goede vriend waar ik ook goed mee kan praten en hij heeft zelf ook een depressie gehad en een burnout en hij herkent alles wat ik nu heb, toen hij een burnout had... hij steunt me ook en helpt me als het kan. hij is zelfs mee gegaan naar de huisarts toen ik ging met de klachten en ad kreeg.
maandag 13 april 2009 om 09:29
11 mei ...
Het zou zonde zijn om opnieuw te moeten beginnen, maar valt er niet iets te regelen met je opleiding? Jij hebt toch ook niet om die depressie gevraagd, het is toch eigenlijk een soort overmacht?
Hoe staat het met je scriptie dan?
Als er echt niets te regelen valt met je opleiding:
Zet eens op een rijtje hoe het er nu voor staat:
Hoe ver ben je met je scriptie, wat moet er nog gebeuren?
Probeer het anders in kleine stukjes te hakken, en steeds een klein stukje af te werken (zo heb ik het wel eens gedaan).
Als je het prettiger vind om het samen met iemand eens op een rijtje te zetten: je mag me mailen, ik wil best een beetje helpen voor zover ik kan.
W.b. je bloeddruk: ik ben geen arts, maar wat ik er van weet:
Ik dacht dat een optimale bloeddruk ergens rond de 120/80 lag, maar niet boven de 140/90 uit moet komen
Volgens mij is jou bloeddruk nogal laag.
Maar ik zou daarvoor gewoon even de huisarts bellen, zo iemand heeft er meer verstand van!!
Het zou zonde zijn om opnieuw te moeten beginnen, maar valt er niet iets te regelen met je opleiding? Jij hebt toch ook niet om die depressie gevraagd, het is toch eigenlijk een soort overmacht?
Hoe staat het met je scriptie dan?
Als er echt niets te regelen valt met je opleiding:
Zet eens op een rijtje hoe het er nu voor staat:
Hoe ver ben je met je scriptie, wat moet er nog gebeuren?
Probeer het anders in kleine stukjes te hakken, en steeds een klein stukje af te werken (zo heb ik het wel eens gedaan).
Als je het prettiger vind om het samen met iemand eens op een rijtje te zetten: je mag me mailen, ik wil best een beetje helpen voor zover ik kan.
W.b. je bloeddruk: ik ben geen arts, maar wat ik er van weet:
Ik dacht dat een optimale bloeddruk ergens rond de 120/80 lag, maar niet boven de 140/90 uit moet komen
Volgens mij is jou bloeddruk nogal laag.
Maar ik zou daarvoor gewoon even de huisarts bellen, zo iemand heeft er meer verstand van!!
maandag 13 april 2009 om 09:44
ik moet eigenlijk nog aardig wat doen... en ik kwam erachter dat ik nog een aantal dingen erbij moet doen (iets wat me niet vertelt is) dus ik kan weer heel veel tijd erin steken om het uit te zoeken....
maar ik werk idd in kleine stukjes.
ik ga denk ik naar mijn docent mailen wat er is zodra ik bij de huisarts geweest ben... (ik ga woensdag, dus ik mail dan woensdagmiddag)
bedankt voor het aanbod om je te mailen:)
ik weet wel dat ik altijd al een lage bloeddruk heb gehad (mijn moeder heeft dat ook) maar de afgelopen maanden (2 of 3) is deze juist normaal...
ook merk ik weleens dat mijn hart snel klopt, en normaal is dit rond de 65/75 maar ik heb het weleens gehad dat deze 94 was, en zelfs een keer 120 (terwijl ik niets deed):(
maar ik werk idd in kleine stukjes.
ik ga denk ik naar mijn docent mailen wat er is zodra ik bij de huisarts geweest ben... (ik ga woensdag, dus ik mail dan woensdagmiddag)
bedankt voor het aanbod om je te mailen:)
ik weet wel dat ik altijd al een lage bloeddruk heb gehad (mijn moeder heeft dat ook) maar de afgelopen maanden (2 of 3) is deze juist normaal...
ook merk ik weleens dat mijn hart snel klopt, en normaal is dit rond de 65/75 maar ik heb het weleens gehad dat deze 94 was, en zelfs een keer 120 (terwijl ik niets deed):(
) ik vergeet zo veel de laatste tijd... dan zeggen ze op mijn werk iets, en dan weet ik het gewoon niet meer...
maandag 13 april 2009 om 16:19
Goed dat je woensdag langs de huisarts gaat! En ik denk dat het heel goed is dat je woensdag ook even contact opneemt met je docent. By the way: vaak kun je van je huisarts of psycholoog ook een verklaring krijgen voor je studie! Die heb ik ook gehad en hoe moeilijk het ook was (dat was echt heel moeilijk!) ik heb het op school op gegeven moment wel verteld en ze hebben er heel goed op gereageerd. Ik kreeg opeens veel meer ruimte en begrip. Ik hoop dat het voor jou ook zo uit gaat pakken! Hou ons op de hoogte, en als je het vergeet: don't worry, we roepen wel 
woensdag 15 april 2009 om 08:03
woensdag 15 april 2009 om 19:57
Ik vertelde dat ik telkens na het innemen misselijk was, en best lang ook, en toen heb ik seroxat gekregen, ik moet alleen een week minder nemen van citalopram, en dan een week niets om te kunnen beginnen met seroxat.(ik heb alleen die andere, paroxetine oid)
verder legde ik het uit van mijn werk hoe het zat en noemde de klachten op en hij had het erover dat ik voor mezelf op moet komen (oke dat is zo) maar verder zei hij niets eigenlijk...
dus ik weet nog niet echt wat ik ermee moet
verder legde ik het uit van mijn werk hoe het zat en noemde de klachten op en hij had het erover dat ik voor mezelf op moet komen (oke dat is zo) maar verder zei hij niets eigenlijk...
dus ik weet nog niet echt wat ik ermee moet
woensdag 15 april 2009 om 19:59
oja, met heel veel moeite en hartkloppingen heb ik me ziek gemeld, ik moet alleen morgen ochtend bellen of ik die dag ook nog kom.
maar ik heb geen idee hoelang ik thuis moet blijven... ze wilde nl weten wat ik had, en ik voelde me gisteren al niet zo lekker (hoofdpijn, misselijk) dus ik zei dat ik koorts had en heb overgegeven...
maar ik heb geen idee hoelang ik thuis moet blijven...
ze wilde nl weten wat ik had, en ik voelde me gisteren al niet zo lekker (hoofdpijn, misselijk) dus ik zei dat ik koorts had en heb overgegeven...
woensdag 15 april 2009 om 22:18
Lastige situatie!Maar toch goed van je dat je naar de dokter bent gegaan. Ik hoop dat die Seroxat wel goed zn werk gaat doen.
Het beste wat je nu kunt doen is een beetje aardig voor jezelf zijn en zo weinig mogelijk forceren.
Hoe kijk je nu tegen je werk aan, of is dat nog niet veel veranderd? Bij mij werkte het soms als afleiding.
Als het te zwaar voor je is, kun je beter even aan jezelf denken.
Als je doorgaat dan ga je vastlopen, en dan klap je waarschijnlijk helemaal. Ik denk dat je beter even gas terug kunt nemen, zijn er geen afspraken te maken op je werk dat je bijv. maar halve dagen gaat werken? Heb je niemand van de arbo waar je mee kunt overleggen? Ze hebben meer aan iemand die erger probeert te voorkomen dan doorgaan tot het einde en dan weet ik het hoe lang uitgeschakeld is. Dat is voor geen van de partijen leuk. Maar dat terzijde, dat is nu niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat jij je wat beter gaat voelen, en je rust krijgt die je nodig hebt.
Denk je dat je het aandurft om op je werk te vertellen wat er werkelijk is? Weet je wat mij heeft geholpen? Om uit te leggen wat er gebeurd als je een depressie hebt; het verhaal van die stofjes, dat je het wat 'medisch' verteld. Op ene of andere manier hebben mensen daar dan soms meer begrip voor.
Hang on!
Het beste wat je nu kunt doen is een beetje aardig voor jezelf zijn en zo weinig mogelijk forceren.
Hoe kijk je nu tegen je werk aan, of is dat nog niet veel veranderd? Bij mij werkte het soms als afleiding.
Als het te zwaar voor je is, kun je beter even aan jezelf denken.
Als je doorgaat dan ga je vastlopen, en dan klap je waarschijnlijk helemaal. Ik denk dat je beter even gas terug kunt nemen, zijn er geen afspraken te maken op je werk dat je bijv. maar halve dagen gaat werken? Heb je niemand van de arbo waar je mee kunt overleggen? Ze hebben meer aan iemand die erger probeert te voorkomen dan doorgaan tot het einde en dan weet ik het hoe lang uitgeschakeld is. Dat is voor geen van de partijen leuk. Maar dat terzijde, dat is nu niet het belangrijkste. Het belangrijkste is dat jij je wat beter gaat voelen, en je rust krijgt die je nodig hebt.
Denk je dat je het aandurft om op je werk te vertellen wat er werkelijk is? Weet je wat mij heeft geholpen? Om uit te leggen wat er gebeurd als je een depressie hebt; het verhaal van die stofjes, dat je het wat 'medisch' verteld. Op ene of andere manier hebben mensen daar dan soms meer begrip voor.
Hang on!
donderdag 16 april 2009 om 09:47
het is zeker lastig...
ik kijk nog steeds hetzelfde tegen mijn werk aan... en halve dagen gaat niet denk ik, want dan word het van mijn vakantieuren afgehouden, en ik werk op een BSO dus ik werk ook alleen smiddags en 2 ochtenden, maar in de vakanties werk ik 8 uur en 3 kwartier. en dan kan ik ook geen halve dagen werken.
Hoe bedoel je dat van de arbo??
ik durf het niet te vertellen, ik ben bang dat ik er dan meteen uit lig. ik weet ook niet hoelang ik me ziek moet melden, ik heb in ieder geval net gebeld dat ik vanmiddag niet kom, en morgen dus ook niet.
Ik ga wel morgen een dagje weg(het is een verassing voor een goede vriend van mij, hij weet niet waar we heen gaan), ik hoop dat het lukt en dat ik erdoor een beetje kan ontspannen (wat meestal niet lukt, maargoed:()
ik kijk nog steeds hetzelfde tegen mijn werk aan... en halve dagen gaat niet denk ik, want dan word het van mijn vakantieuren afgehouden, en ik werk op een BSO dus ik werk ook alleen smiddags en 2 ochtenden, maar in de vakanties werk ik 8 uur en 3 kwartier. en dan kan ik ook geen halve dagen werken.
Hoe bedoel je dat van de arbo??
ik durf het niet te vertellen, ik ben bang dat ik er dan meteen uit lig. ik weet ook niet hoelang ik me ziek moet melden, ik heb in ieder geval net gebeld dat ik vanmiddag niet kom, en morgen dus ook niet.
Ik ga wel morgen een dagje weg(het is een verassing voor een goede vriend van mij, hij weet niet waar we heen gaan), ik hoop dat het lukt en dat ik erdoor een beetje kan ontspannen (wat meestal niet lukt, maargoed:()
donderdag 16 april 2009 om 18:52
halve dagen gaat niet denk ik > dus zeker weten doe je het niet!
Als je via de Arbodienst je ziekte aangeeft moet dat te regelen zijn zonder dat ze het inhouden van je vakantieuren. Dat je bijv. door je ziekte 50% werkt?
Wat voor contract heb je? Waarom zou je er meteen uit liggen?
Ik wil niet lullig doen, maar als je je steeds met 'vage reden' afmeldt, weet ik niet wat zwaarder weegt, dat zou ook een reden kunnen zijn om je te ontslaan !
Je gaat morgen wel een dagje weg, maar je hebt je wel ziek gemeld. Wat denk je wat er gebeurd als ze daar achterkomen?
Ik bedoel bovenstaande niet lullig hoor, maar ik hoop dat je het ook van die kant kunt bekijken. Ik hoop voor je dat het dagje weg hartstikke leuk wordt, en dat zul je ook hard nodig hebben nu.Focus je niet te veel op 'ik moet ontspannen" want dan lukt het juist niet. Probeer er gewoon een relaxed dagje van te maken, gewoon, ongedwongen, push jezelf niet zo hard.
Als je via de Arbodienst je ziekte aangeeft moet dat te regelen zijn zonder dat ze het inhouden van je vakantieuren. Dat je bijv. door je ziekte 50% werkt?
Wat voor contract heb je? Waarom zou je er meteen uit liggen?
Ik wil niet lullig doen, maar als je je steeds met 'vage reden' afmeldt, weet ik niet wat zwaarder weegt, dat zou ook een reden kunnen zijn om je te ontslaan !
Je gaat morgen wel een dagje weg, maar je hebt je wel ziek gemeld. Wat denk je wat er gebeurd als ze daar achterkomen?
Ik bedoel bovenstaande niet lullig hoor, maar ik hoop dat je het ook van die kant kunt bekijken. Ik hoop voor je dat het dagje weg hartstikke leuk wordt, en dat zul je ook hard nodig hebben nu.Focus je niet te veel op 'ik moet ontspannen" want dan lukt het juist niet. Probeer er gewoon een relaxed dagje van te maken, gewoon, ongedwongen, push jezelf niet zo hard.
vrijdag 17 april 2009 om 10:15
quote:weltschmerz schreef op 16 april 2009 @ 18:52:
halve dagen gaat niet denk ik > dus zeker weten doe je het niet!
Als je via de Arbodienst je ziekte aangeeft moet dat te regelen zijn zonder dat ze het inhouden van je vakantieuren. Dat je bijv. door je ziekte 50% werkt?
Wat voor contract heb je? Waarom zou je er meteen uit liggen?
Ik wil niet lullig doen, maar als je je steeds met 'vage reden' afmeldt, weet ik niet wat zwaarder weegt, dat zou ook een reden kunnen zijn om je te ontslaan !
Je gaat morgen wel een dagje weg, maar je hebt je wel ziek gemeld. Wat denk je wat er gebeurd als ze daar achterkomen?
Ik bedoel bovenstaande niet lullig hoor, maar ik hoop dat je het ook van die kant kunt bekijken. Ik hoop voor je dat het dagje weg hartstikke leuk wordt, en dat zul je ook hard nodig hebben nu.Focus je niet te veel op 'ik moet ontspannen" want dan lukt het juist niet. Probeer er gewoon een relaxed dagje van te maken, gewoon, ongedwongen, push jezelf niet zo hard.
ik heb al geprobeerd om de voorscholseopvang te laten vallen, maar dan moet mijn contract vernieuwt worden, en ze was het er niet mee eens omdat ik juist ben aangenomen om die uren... en ik wist niet dat het zo zwaar zou zijn..
wat ik wel merk.. is dat nu ik thuis ben, ik me beter voel.... maar zodra ik aan werken denk k hartkloppingen krijg...
halve dagen gaat niet denk ik > dus zeker weten doe je het niet!
Als je via de Arbodienst je ziekte aangeeft moet dat te regelen zijn zonder dat ze het inhouden van je vakantieuren. Dat je bijv. door je ziekte 50% werkt?
Wat voor contract heb je? Waarom zou je er meteen uit liggen?
Ik wil niet lullig doen, maar als je je steeds met 'vage reden' afmeldt, weet ik niet wat zwaarder weegt, dat zou ook een reden kunnen zijn om je te ontslaan !
Je gaat morgen wel een dagje weg, maar je hebt je wel ziek gemeld. Wat denk je wat er gebeurd als ze daar achterkomen?
Ik bedoel bovenstaande niet lullig hoor, maar ik hoop dat je het ook van die kant kunt bekijken. Ik hoop voor je dat het dagje weg hartstikke leuk wordt, en dat zul je ook hard nodig hebben nu.Focus je niet te veel op 'ik moet ontspannen" want dan lukt het juist niet. Probeer er gewoon een relaxed dagje van te maken, gewoon, ongedwongen, push jezelf niet zo hard.
ik heb al geprobeerd om de voorscholseopvang te laten vallen, maar dan moet mijn contract vernieuwt worden, en ze was het er niet mee eens omdat ik juist ben aangenomen om die uren... en ik wist niet dat het zo zwaar zou zijn..
wat ik wel merk.. is dat nu ik thuis ben, ik me beter voel.... maar zodra ik aan werken denk k hartkloppingen krijg...
zaterdag 18 april 2009 om 17:02
Het lijkt me verstandig dat je eerlijk verteld wat er aan de hand is. Jij kan hier niets aan doen, en als je hier mee verder blijft lopen, denk ik dat je klachten alleen maar verergeren. Denk echt aan je zelf!
Op dit moment zit ik alweer 6 weekjes thuis (Andere klachten..), waarvan ik de laatste twee weken weer een paar uurtjes werk.. En sinds een paar weken zit een andere collega ook thuis voor nog lange tijd.. En het is lastig voor mn baas, zonder twee vaste krachten.. Maar daar moet je je echt niet druk om gaan maken..
Op dit moment zit ik alweer 6 weekjes thuis (Andere klachten..), waarvan ik de laatste twee weken weer een paar uurtjes werk.. En sinds een paar weken zit een andere collega ook thuis voor nog lange tijd.. En het is lastig voor mn baas, zonder twee vaste krachten.. Maar daar moet je je echt niet druk om gaan maken..
zondag 19 april 2009 om 19:38
Liefgekkie, wat heb jij dan voor klachten als ik vragen mag??
En ik werd een vrijdag gebeld door mijn werk, of ik een zondag wilde laten weten of ik een maandag weer zou komen. ze hadden mijn voicemail ingesproken omdat ik met de huistelefoon aan de telefoon was met iemand.. Ik zag dat hun belde, en ik voelde me meteen erg misselijk, en erge hartkloppingen weer. Ik vind het moeilijk om me volgende week ook nog ziek te melden, al denk ik dat het wel beter is. Maar van het idee om ze te bellen raak ik al in paniek... Verder als ik eraan denk om weer te gaan werken of wat ze gaan zeggen tegen me dan raak ik in paniek, krijg hartkloppingen, word verschrikkelijk moe, misselijk, hoofdpijn:(
misschien bel ik een maandag naar het centraal bureau van mijn werk om te kijken waar de bedrijfsarts precies is. Ik weet niet of het handig is om een gesprek met hem/haar helpt? en wat geven hun door aan de werkgever eventueel? want ik wil niet dat ze alles doorspelen nl....
En ik werd een vrijdag gebeld door mijn werk, of ik een zondag wilde laten weten of ik een maandag weer zou komen. ze hadden mijn voicemail ingesproken omdat ik met de huistelefoon aan de telefoon was met iemand.. Ik zag dat hun belde, en ik voelde me meteen erg misselijk, en erge hartkloppingen weer. Ik vind het moeilijk om me volgende week ook nog ziek te melden, al denk ik dat het wel beter is. Maar van het idee om ze te bellen raak ik al in paniek... Verder als ik eraan denk om weer te gaan werken of wat ze gaan zeggen tegen me dan raak ik in paniek, krijg hartkloppingen, word verschrikkelijk moe, misselijk, hoofdpijn:(
misschien bel ik een maandag naar het centraal bureau van mijn werk om te kijken waar de bedrijfsarts precies is. Ik weet niet of het handig is om een gesprek met hem/haar helpt? en wat geven hun door aan de werkgever eventueel? want ik wil niet dat ze alles doorspelen nl....
maandag 20 april 2009 om 11:52
Ik dacht last te hebben van hyperventilatie, dus was doorverwezen naar cesartherapie, en toen bleek dat ik last had van spanning (het zijn denk ik paniekaanvallen geweest) maar bleef er zoveel mee bezig.. en had veel last van angst, dat ze zei dat ik voorlopig maar eens thuis moest blijven en leuke dingen moest gaan doen.. eerste week echt nergens zin in gehad.. met veel angst binnen gezeten.. toen medicijnen gaan slikken.. werkte erg goed.. maar had constant wel een onwerkelijk gevoel.. na iets meer dan een week gestopt..(niet afgebouwd.. dus nog twee nachten wat last gehad..) Verder ging het wel weer wat beter, wel dat onwerkelijke gevoel..(en dat is heel naar, vooral als je er over nadenkt..) Ik loop op dit moment ook nog bij een maatschappelijk werkster.. en van de week ging het wel weer goed.. en dacht aan mezelf te kunnen gaan werken.. maar mn vriend ging van het weekend weg voor twee weken en nu weer wat last van angst (vooral in de avond..)
Maar ik ben blij dat ik veel de deur uit ben gegaan, al had ik daar soms echt geen zin in..(in het begin durfde ik niet alleen, naar mn therapie ging nog..) Anders dan sluit je je zelf alleen maar af en word je nog angstiger..
Maar ik ben blij dat ik veel de deur uit ben gegaan, al had ik daar soms echt geen zin in..(in het begin durfde ik niet alleen, naar mn therapie ging nog..) Anders dan sluit je je zelf alleen maar af en word je nog angstiger..
maandag 20 april 2009 om 11:58
Ik werd op een gegeven moment gebeld door de arbo, en kreeg later een brief van een bedrijfsarts.. (weet niet precies of dat nu hetzelfde is.. :S) en daar verteld wat er was.. maar op dat moment ging alles nog langs me heen.. Weet eerlijk gezegd niet wat hij precies heeft doorgespeeld.. Vorige week weer een paar keer gebeld door ze.. maar was aan het werk.. Bouw mn werk nu langzaam weer wat op..
maandag 20 april 2009 om 13:26
dat is lastig...ik hoop dat het wat beter gaat straks... wel goed dat je weer aan het werk bent...
ik ben net weer gebeld door mijn werk, en morgen word ik waarschijnlijk ook weer gebeld door de locatiemanager:(
ik voel me gelijk weer slechter
ik heb het nummer van de bedrijfsarts en die ga ik morgen bellen.
ik ben net weer gebeld door mijn werk, en morgen word ik waarschijnlijk ook weer gebeld door de locatiemanager:(
ik voel me gelijk weer slechter
ik heb het nummer van de bedrijfsarts en die ga ik morgen bellen.
dinsdag 21 april 2009 om 11:58
Je meld je ziek totdat je iig bij de bedrijfsarts bent geweest.
Zo gaat dat heel vaak, was bij mij ook het geval.
Ik had hetzelfde als jij, kon niet opnemen toen werk belde, voelde me misselijk, paniekerig.
Vriendje heeft toen voor mij gebeld. Vond het zelf zo moeilijk, ook omdat ik niet duidelijk kon zeggen wat ik had.
Maar de HA constateerde op t eerste moment een depressie, dus vriendje heeft gewoon mijn collega opgebeld en gezegd dat ik voorlopig niet kan werken en dat ze voor verdere vragen mn manager maar moest contacten.
(die had ik overigens wel zelf via de telefoon op de hoogte gesteld)
Hoe gaat het nu met je?
Zo gaat dat heel vaak, was bij mij ook het geval.
Ik had hetzelfde als jij, kon niet opnemen toen werk belde, voelde me misselijk, paniekerig.
Vriendje heeft toen voor mij gebeld. Vond het zelf zo moeilijk, ook omdat ik niet duidelijk kon zeggen wat ik had.
Maar de HA constateerde op t eerste moment een depressie, dus vriendje heeft gewoon mijn collega opgebeld en gezegd dat ik voorlopig niet kan werken en dat ze voor verdere vragen mn manager maar moest contacten.
(die had ik overigens wel zelf via de telefoon op de hoogte gesteld)
Hoe gaat het nu met je?
dinsdag 21 april 2009 om 12:38
quote:Sterretjee schreef op 21 april 2009 @ 11:58:
Je meld je ziek totdat je iig bij de bedrijfsarts bent geweest.
Zo gaat dat heel vaak, was bij mij ook het geval.
Ik had hetzelfde als jij, kon niet opnemen toen werk belde, voelde me misselijk, paniekerig.
Vriendje heeft toen voor mij gebeld. Vond het zelf zo moeilijk, ook omdat ik niet duidelijk kon zeggen wat ik had.
Maar de HA constateerde op t eerste moment een depressie, dus vriendje heeft gewoon mijn collega opgebeld en gezegd dat ik voorlopig niet kan werken en dat ze voor verdere vragen mn manager maar moest contacten.
(die had ik overigens wel zelf via de telefoon op de hoogte gesteld)
Hoe gaat het nu met je?
Ik heb vanmorgen met veel moeite de bedrijfsarts gebeld, hij nam niet op maar belde later terug. ik werd echt misselijk:( Hij vroeg waar ik werkte en mijn naam en zou later terug bellen, dit was rond 10 uur. Weet iemand misschien hoe dit in zn werk gaat???
Ik weet dat mijn locatiemanager vandaag nog belt (ik heb me woensdag ziek gemeld smorgens, en elke dag is er tot nu toe gebeld)
Verder heb ik gisteren weer zowat de hele dag geslapen omdat ik zelf het idee heb dat ik deze week weer moet werken... ook was ik erg misselijk en kon ik helemaal niets meer. Ik pakte water voor mijn cavia's en ik moest zitten want was zo uitgeput dat ik niets meer kon erna:(
Maar ben jij ondertussen al aan het werk???
Je meld je ziek totdat je iig bij de bedrijfsarts bent geweest.
Zo gaat dat heel vaak, was bij mij ook het geval.
Ik had hetzelfde als jij, kon niet opnemen toen werk belde, voelde me misselijk, paniekerig.
Vriendje heeft toen voor mij gebeld. Vond het zelf zo moeilijk, ook omdat ik niet duidelijk kon zeggen wat ik had.
Maar de HA constateerde op t eerste moment een depressie, dus vriendje heeft gewoon mijn collega opgebeld en gezegd dat ik voorlopig niet kan werken en dat ze voor verdere vragen mn manager maar moest contacten.
(die had ik overigens wel zelf via de telefoon op de hoogte gesteld)
Hoe gaat het nu met je?
Ik heb vanmorgen met veel moeite de bedrijfsarts gebeld, hij nam niet op maar belde later terug. ik werd echt misselijk:( Hij vroeg waar ik werkte en mijn naam en zou later terug bellen, dit was rond 10 uur. Weet iemand misschien hoe dit in zn werk gaat???
Ik weet dat mijn locatiemanager vandaag nog belt (ik heb me woensdag ziek gemeld smorgens, en elke dag is er tot nu toe gebeld)
Verder heb ik gisteren weer zowat de hele dag geslapen omdat ik zelf het idee heb dat ik deze week weer moet werken... ook was ik erg misselijk en kon ik helemaal niets meer. Ik pakte water voor mijn cavia's en ik moest zitten want was zo uitgeput dat ik niets meer kon erna:(
Maar ben jij ondertussen al aan het werk???
dinsdag 21 april 2009 om 12:39
Ik weet oook niet wat ik moet zeggen als ze vragen wat ik heb, want ze vragen telkens wat ik heb. Ik heb vertelt vorige week dat ik misselijk was, overgeven en hoofdpijn (griep dus) en gisteren belde de adjunct + collega van mij hoe het ging en of ik vandaag kwam werken en wat ik had.. dus ik zei griep, overgeven ed... maar ze zei ook dat niemand wist wat ik nou precies had (terwijl ik het via de telefoon heb vertelt en een zondag via een smsje..)
