Gezondheid
alle pijlers
Is dit echt?!
donderdag 25 juni 2009 om 21:50
quote:Zoete schreef op 25 juni 2009 @ 10:42:
Lotte, ik weet juist wel hoe moeilijk het is. Met 'een schop onder je kont' bedoel ik dan ook het probleem serieus aanpakken en daar 100%, nee 200% van je aandacht insteken, en verder niets.Tot het probleem bij de wortel is uitgeroeid. Dus niet alleen dat je weer een gezond gewicht hebt, maar dat de oorzaak is opgelost.
Dat is natuurlijk wel heel wat makkelijkr gezegd dan gedaan..Als jij anorexia hebt gehad, dan weet je hoe het is om er van af te komen. En dat is niet leeftijdsgebonden. Het klopt weliswaar dat er meer jongere meiden zijn dan volwassen vrouwen, maar volwassenen hebben het ook.
Daarnaast kan iemand er wel 200 % energie , aandacht en tijd insteken om beter te worden, is niet gezegd dat dat ook lukt.
Lotte, ik weet juist wel hoe moeilijk het is. Met 'een schop onder je kont' bedoel ik dan ook het probleem serieus aanpakken en daar 100%, nee 200% van je aandacht insteken, en verder niets.Tot het probleem bij de wortel is uitgeroeid. Dus niet alleen dat je weer een gezond gewicht hebt, maar dat de oorzaak is opgelost.
Dat is natuurlijk wel heel wat makkelijkr gezegd dan gedaan..Als jij anorexia hebt gehad, dan weet je hoe het is om er van af te komen. En dat is niet leeftijdsgebonden. Het klopt weliswaar dat er meer jongere meiden zijn dan volwassen vrouwen, maar volwassenen hebben het ook.
Daarnaast kan iemand er wel 200 % energie , aandacht en tijd insteken om beter te worden, is niet gezegd dat dat ook lukt.
vrijdag 26 juni 2009 om 10:44
quote:shining schreef op 25 juni 2009 @ 21:50:
[...]
Dat is natuurlijk wel heel wat makkelijkr gezegd dan gedaan..Als jij anorexia hebt gehad, dan weet je hoe het is om er van af te komen. En dat is niet leeftijdsgebonden. Het klopt weliswaar dat er meer jongere meiden zijn dan volwassen vrouwen, maar volwassenen hebben het ook.
Daarnaast kan iemand er wel 200 % energie , aandacht en tijd insteken om beter te worden, is niet gezegd dat dat ook lukt.
Klopt. Zelfs als je echt heel graag wilt, is het nog een helse strijd. Ik moet nu bijvoorbeeld nog vijf kilo aankomen om op een gezond gewicht te komen. Ik weet dat ik er beter uit zal zien als ik dat doe, want ik toon nu nog steeds erg dun. Eerlijk gezegd zou ik het best prettig vinden, om er weer wat vrouwelijker uit te zien. Het lijkt dus of die vijf kilo een eitje voor me zouden moeten zijn, maar niets is minder waar. Want dat wat ik ervoor moet doen, namelijk meer gaan eten, is nog steeds een bijna onmogelijke opgave voor me. Het gevoel wat ik heb na het eten van iets extra's, is zó verschrikkelijk, dat weegt niet op tegen de wetenschap dat ik er mooier en ook bijna zeker gelukkiger door zal worden. Dát is anorexia, het speelt zó in op je gevoel. En strijden tégen je eigen gevoel is denk ik het moeilijkste wat er is.
Gelukkig ben ik al een heel eind, maar juist dat laatste restje eetstoornis is erg hardnekkig. En dán loop je echt aan tegen het feit dat je het al zo lang hebt. Hoe langer een kar in hetzelfde spoor rijdt, des te lastiger hij van koers kan wijzigen.
[...]
Dat is natuurlijk wel heel wat makkelijkr gezegd dan gedaan..Als jij anorexia hebt gehad, dan weet je hoe het is om er van af te komen. En dat is niet leeftijdsgebonden. Het klopt weliswaar dat er meer jongere meiden zijn dan volwassen vrouwen, maar volwassenen hebben het ook.
Daarnaast kan iemand er wel 200 % energie , aandacht en tijd insteken om beter te worden, is niet gezegd dat dat ook lukt.
Klopt. Zelfs als je echt heel graag wilt, is het nog een helse strijd. Ik moet nu bijvoorbeeld nog vijf kilo aankomen om op een gezond gewicht te komen. Ik weet dat ik er beter uit zal zien als ik dat doe, want ik toon nu nog steeds erg dun. Eerlijk gezegd zou ik het best prettig vinden, om er weer wat vrouwelijker uit te zien. Het lijkt dus of die vijf kilo een eitje voor me zouden moeten zijn, maar niets is minder waar. Want dat wat ik ervoor moet doen, namelijk meer gaan eten, is nog steeds een bijna onmogelijke opgave voor me. Het gevoel wat ik heb na het eten van iets extra's, is zó verschrikkelijk, dat weegt niet op tegen de wetenschap dat ik er mooier en ook bijna zeker gelukkiger door zal worden. Dát is anorexia, het speelt zó in op je gevoel. En strijden tégen je eigen gevoel is denk ik het moeilijkste wat er is.
Gelukkig ben ik al een heel eind, maar juist dat laatste restje eetstoornis is erg hardnekkig. En dán loop je echt aan tegen het feit dat je het al zo lang hebt. Hoe langer een kar in hetzelfde spoor rijdt, des te lastiger hij van koers kan wijzigen.
You don't have to fit into the format
