Mijn lichaam beïnvloedt mijn doen en laten...

Tja, wat kan ik zeggen. Ik baal van mijn lichaam en vind dat mijn negatieve kijk op mijn lichaam een te grote invloed heeft op mijn leven.

Ik heb een BM! van 23,3, dus officieel geen overgewicht. Maar ik heb wel een enorme blubberbuik, putjes van mijn middel tot mijn knieën, zwabberarmen, kleine spatadertjes. Alles bij elkaar maakt dat ik me zeer onprettig voel. Ik voel me echt onzeker over mijn uiterlijk.

Als gevolg hiervan draag ik niet de kleding die ik leuk vind, ik kan vreselijk sjacherijnig worden als ik me ''s morgens aan moet kleden en voel me gewoon niet thuis in mijn lichaam.



Doe er wat aan, zal je denken! ja, dat is een idee. Maar ik vind het moeilijk om te sporten met twee kleine kindjes en een druk leven. Daarbij was ik al afgevallen, maar momenteel word ik gehinderd door een te trage schildklier.

Ik geloof niet in dieëten. Ik geloof wel in gezond eten, met veel groente en fruit. Normale porties, veel drinken. Daar zoek ik mijn heil dan ook. Beweging zoek ik in het wandelen en fietsen met mijn klinderen, thuis oefeningen doen. Tot nog toe zonder het gewenste effect.



Eigenlijk zou ik willen dat het me niet zo veel deed. Mijn lichaam doet het zoals het moet, is relatief gezond en ik ben niet echt dik. Maar toch laat ik mijn plezier vaak vergallen door mijn spiegelbeeld.

Herkenbaar? Stel ik me aan? Of heb jij er ook last van? Tips?