Gezondheid
alle pijlers
Ontkenningsfase of gewoon eigenwijs onvolwassen ?
zaterdag 27 juni 2009 om 17:40
Ik word hier zo moe van , mijn vriend heeft een ernstige hartritmestoornis , meerdere cardioversies gehad , ablatie , bloedverdunners enz enz. Nu staat hem een tweede ablatie te wachten. In plaats van aan zijn gezondheid te werken , sporten, normaal eten , geen of weinig alcohol , doet hij alles wat niet goed voor hem is. Zolang ik maar bij hem ben is het goed , zodra ik er niet ben slaat hij om in zijn puberale jeugdige gedrag.
De relatie staat flink onder druk hier door , hoe haal ik hem uit de ontkenningsfase en laat ik hem in zien dat hij niet alleen met zijn relatie aan het spelen is maar bovenal wat veel belangrijker is zijn leven ?
De relatie staat flink onder druk hier door , hoe haal ik hem uit de ontkenningsfase en laat ik hem in zien dat hij niet alleen met zijn relatie aan het spelen is maar bovenal wat veel belangrijker is zijn leven ?
zaterdag 27 juni 2009 om 17:47
Daniek, hoe erg ook maar dat is niet jouw verantwoordelijkheid. Je bent zijn moeder niet. Hij is volwassen en hij lapt wat zou moeten blijkbaar aan zijn laars. Daar kun jij niets aan veranderen. Als hij zijn gedrag niet verandert voor zichzelf maar als hij het voor jou zou doen dan schiet je daar eigenlijk ook niet veel mee op. Hij moet zelf doordrongen raken van de russische roulette die hij aan het spelen is.
Je doet er goed aan om te kijken naar hoe veel jij kunt hebben, hoe zeer jij betrokken wil zijn bij hem en zijn gedrag want nu vreet het aan jou, terwijl het aan hem zou moeten vreten.
Vreselijk lijkt het me maar jij bent geen dokter, geen verpleegkundige en dus ook niet zijn moeder, je bent zijn vriendin, je kunt hem laten weten dat je hem onverstandig vindt maar wat hij er mee doet, is aan hem.
Je doet er goed aan om te kijken naar hoe veel jij kunt hebben, hoe zeer jij betrokken wil zijn bij hem en zijn gedrag want nu vreet het aan jou, terwijl het aan hem zou moeten vreten.
Vreselijk lijkt het me maar jij bent geen dokter, geen verpleegkundige en dus ook niet zijn moeder, je bent zijn vriendin, je kunt hem laten weten dat je hem onverstandig vindt maar wat hij er mee doet, is aan hem.
zaterdag 27 juni 2009 om 18:01
Eh nee, dan heb je meteen twee kinderen.
Heel nuchter bekeken, als dat je wens was, twee kinderen, dan ben je wel in één keer klaar.
Serieus hoor, het lijkt een grapje maar ik meen het. Je vriend is onverantwoordelijk met zichzelf. Levensgevaarlijk zelfs. Hij is helemaal niet zuinig op zijn leven. Kinderen krijgen met zo iemand vind ik eerlijk gezegd vragen om problemen. Je kunt het een kind eigenlijk niet aan doen en jezelf ook niet.
Heel nuchter bekeken, als dat je wens was, twee kinderen, dan ben je wel in één keer klaar.
Serieus hoor, het lijkt een grapje maar ik meen het. Je vriend is onverantwoordelijk met zichzelf. Levensgevaarlijk zelfs. Hij is helemaal niet zuinig op zijn leven. Kinderen krijgen met zo iemand vind ik eerlijk gezegd vragen om problemen. Je kunt het een kind eigenlijk niet aan doen en jezelf ook niet.
zaterdag 27 juni 2009 om 18:10
quote:daniek00 schreef op 27 juni 2009 @ 17:50:
Ja ik weet het , maar ben bang als ik hem los laat dat hij dan helemaal de verkeerde kant op gaat.
We wilde na de ablatie aan kinderen beginnen maar op deze manier zie ik dat echt niet zitten !
Gelukkig maar dat jij dat niet meer ziet zitten. Je zou dus wel het risico nemen om 'n kind te nemen met 'n hartpatient als ie zich wat verantwoordelijker gedroeg, maar dan nog kan zijn hart hem vroeg of laat fataal worden.
Misschien kun je hem beter loslaten, zeker als jij uiteindelijk kinderen wil.
Ja ik weet het , maar ben bang als ik hem los laat dat hij dan helemaal de verkeerde kant op gaat.
We wilde na de ablatie aan kinderen beginnen maar op deze manier zie ik dat echt niet zitten !
Gelukkig maar dat jij dat niet meer ziet zitten. Je zou dus wel het risico nemen om 'n kind te nemen met 'n hartpatient als ie zich wat verantwoordelijker gedroeg, maar dan nog kan zijn hart hem vroeg of laat fataal worden.
Misschien kun je hem beter loslaten, zeker als jij uiteindelijk kinderen wil.
zaterdag 27 juni 2009 om 18:49
quote:eleonora schreef op 27 juni 2009 @ 18:01:
Serieus hoor, het lijkt een grapje maar ik meen het. Je vriend is onverantwoordelijk met zichzelf. Levensgevaarlijk zelfs. Hij is helemaal niet zuinig op zijn leven. Kinderen krijgen met zo iemand vind ik eerlijk gezegd vragen om problemen. Je kunt het een kind eigenlijk niet aan doen en jezelf ook niet.Mee eens!
Ook met de vorige post van Leo trouwens.
Serieus hoor, het lijkt een grapje maar ik meen het. Je vriend is onverantwoordelijk met zichzelf. Levensgevaarlijk zelfs. Hij is helemaal niet zuinig op zijn leven. Kinderen krijgen met zo iemand vind ik eerlijk gezegd vragen om problemen. Je kunt het een kind eigenlijk niet aan doen en jezelf ook niet.Mee eens!
Ook met de vorige post van Leo trouwens.
zondag 28 juni 2009 om 12:39
Ik snap het wel een beetje. Heb ook een hartkwaal gehad, en die was gelukkig met 1 keer een ablatie te fixen, maar ik werd zo opstandig van die klote-medicijnen en de leefregels die daarbij hoorden! Niet sporten, niet naar de sauna, niet achterop de motor en elke freaking dag om 8 uur stipt die klotepillen slikken, ik was het goed beu.
Dus nadat ik een hele tijd reuzebraaf was geweest, werd ik wel minder braaf. Wel een avond aan de zuip (en de volgende dag zwaar afgestraft want door pillenwekker heengeslapen en te laat wakker worden met hartritmestoornissen en een kater, geen goeie combi) en toen heb ik besloten dat ik het stellige regime wat zou laten vieren en mezelf iets meer lucht zou geven. Dat hielp goed. Omgeving snapte het misschien niet heel goed - mijn Lief wel, trouwens - maar het werd voor mij een stuk draaglijker.
En na de ablatie heb ik 2 kinderen gekregen en ik ben best een verantwoordelijke ouder, vind ik
Dus nadat ik een hele tijd reuzebraaf was geweest, werd ik wel minder braaf. Wel een avond aan de zuip (en de volgende dag zwaar afgestraft want door pillenwekker heengeslapen en te laat wakker worden met hartritmestoornissen en een kater, geen goeie combi) en toen heb ik besloten dat ik het stellige regime wat zou laten vieren en mezelf iets meer lucht zou geven. Dat hielp goed. Omgeving snapte het misschien niet heel goed - mijn Lief wel, trouwens - maar het werd voor mij een stuk draaglijker.
En na de ablatie heb ik 2 kinderen gekregen en ik ben best een verantwoordelijke ouder, vind ik
