Gezondheid
alle pijlers
Onverklaarbare klachten
maandag 7 september 2020 om 08:36
Wie heeft er net als ik last van onverklaarbare klachten?
Ik loop al sinds de geboorte vn mijn zoontje te kwakkelen met mijn hormonen; dan weer last van buikpijnklachten, dan weer tussentijdse bloedingen... Constant moodswings, depressief rond eisprong en menstruatie enz.
Ik heb al verschillende echo's gehad, uitstrijkjes, bloed prikken, gesprekken bij huisart,s gynaecoloog, overgangsconsulente, psycholoog, accupunctuur enz. Er komt maar geen oplossing. Ook de pil is geen oplossing, de kllachten komen hier gewoon doorheen, en ik heb zelfs tijdelijk antidepressiva geslikt, maar dit helpt ook niet.
Nu heb ik voor de zoveelste keer bloed laten prikken en weer wordt er gezegd dat mijn hormonen gewoon in balans zijn, maar waar komen dan al die verdomde klachten elke keer vandaan? Ik word er zo moedeloos van om nog 20 jaar zo door te moeten gaan en als ik dan eenmaal door de overgang heen ben, dan kijk ik terug op een leven waarin ik gewoon grotendeels niet heb kunnen genieten door die #$%^&^ hormonale klachten
Ik heb nu net de uitslag gekregen van de zoveelste keer dat ik bloed laat prikken om te kijken of er hormonaal iets mis is, en daar komt wéér niets uit. Ik voel me echt verslagen nu.
Ik loop al sinds de geboorte vn mijn zoontje te kwakkelen met mijn hormonen; dan weer last van buikpijnklachten, dan weer tussentijdse bloedingen... Constant moodswings, depressief rond eisprong en menstruatie enz.
Ik heb al verschillende echo's gehad, uitstrijkjes, bloed prikken, gesprekken bij huisart,s gynaecoloog, overgangsconsulente, psycholoog, accupunctuur enz. Er komt maar geen oplossing. Ook de pil is geen oplossing, de kllachten komen hier gewoon doorheen, en ik heb zelfs tijdelijk antidepressiva geslikt, maar dit helpt ook niet.
Nu heb ik voor de zoveelste keer bloed laten prikken en weer wordt er gezegd dat mijn hormonen gewoon in balans zijn, maar waar komen dan al die verdomde klachten elke keer vandaan? Ik word er zo moedeloos van om nog 20 jaar zo door te moeten gaan en als ik dan eenmaal door de overgang heen ben, dan kijk ik terug op een leven waarin ik gewoon grotendeels niet heb kunnen genieten door die #$%^&^ hormonale klachten
Ik heb nu net de uitslag gekregen van de zoveelste keer dat ik bloed laat prikken om te kijken of er hormonaal iets mis is, en daar komt wéér niets uit. Ik voel me echt verslagen nu.
anoniem_644a441f18f50 wijzigde dit bericht op 07-09-2020 08:42
15.72% gewijzigd
woensdag 23 september 2020 om 17:21
Dat klinkt best logisch van die hormonale omslag, nu ik dat zo lees, was mijn overstap van ene pil (Oestrogeen) naar andere pil (Progesteron) ook nare ervaring, voelde me depressief, had nergens zin in en als de wereld zou stoppen dan was dat maar zo(was voor mij toentertijd iets nieuws) Man weet me te vertellen dat dit ongeveer 2 weken duurde met inderdaad een dieptepunt ergens (we weten niet meer wanneer dat was).
Ik word inderdaad ontspannen van progesteron. Hoop van harte dat jou ook gaat helpen!
Fijn dat deze behandelaren je serieus nemen! En goed dat ze gaan kijken hoe het precies bij jou en voor jou werkt allemaal in combinatie met persoonlijkheidproblematiek
Mooi dat er ruimte is voor glimlachen! Misschien goed om op te schrijven hoe voor jou afgelopen dagen zijn geweest? Nu je nog goed bij dat gevoel kan
Ik word inderdaad ontspannen van progesteron. Hoop van harte dat jou ook gaat helpen!
Fijn dat deze behandelaren je serieus nemen! En goed dat ze gaan kijken hoe het precies bij jou en voor jou werkt allemaal in combinatie met persoonlijkheidproblematiek
Mooi dat er ruimte is voor glimlachen! Misschien goed om op te schrijven hoe voor jou afgelopen dagen zijn geweest? Nu je nog goed bij dat gevoel kan
woensdag 23 september 2020 om 17:29
woensdag 23 september 2020 om 17:29
Klinkt fijn, goed gesprek. Ja dat hoorde ik ook in een filmpje, dat het bestaande problematiek kan verergeren. Super dat er snel wat opgepakt wordt. Geeft dat jou ook hoop of houvast?mindervanmij schreef: ↑23-09-2020 17:03Ja, wel goed. Hij denkt dat het wellicht meer aan mijn persoonlijkheidsproblematiek ligt dan aan de PMDD. Dus dat gaan ze nu weer uitzoeken en ik krijg volgende week een telefoontje om een afspraak te maken voor een intake bij een hulpverlener, dus daar wordt nu wel veel vaart achter gezet.
het is wel lastig, want vandaag ging het dus wel een stuk beter en heb ik zelfs weer wat kunnen lachen en grapjes gemaakt, zoals ik normaal gesproken ben. Dan ben ik toch bang dat ik straks weer in mijn goede periode zit als ik een intake heb, en dat ze dan denken dat het allemaal wel meevalt. Je kent dat wel denk ik...
Maar hopelijk kan mijn man mee, die zorgt er wel voor dat ik geen dingen vergeet te zeggen ofzo
Ow ja, heel herkenbaar. Beide kanten op. Ik heb recidiverende depressies, maar dan moet je altijd de klachten van de laatste 2 weken beschrijven. Daar zitten dan vaak wel een aantal echt slechte dagen tussen.
woensdag 23 september 2020 om 17:34
Ja, het is wel heel fijn dat ik niet wéér direct op een wachtlijst van een half jaar terecht kom.
Ik zei vanmorgen nog tegen mijn man: ik vind dat ik na minstens 15 jaar aanmodderen nu wel eens op mijn strepen mag staan dat ik goed word geholpen en niet weer met dezelfde soort therapie "in het riet" wordt gestuurd. Ik weet prima dat bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie mij niet gaat helpen, dat heb ik nu al 3 keer gehad en elke keer komen de klachten terug. Ik heb echt wat intensievere therapie nodig, zoals je weet heeft schematherapie wel een heel eind geholpen, maar nu denk ik toch dat ik daar te snel mee ben gestopt.
Ik hoop ook echt dat ze mijn wens serieus gaan nemen dat ik niet weer in een groep terecht wil komen met allemaal mensen die een "normale" depressie hebben. Ik voel me daar echt niet prettig bij, aangezien mijn klachten heel anders zijn. Vorige keer werd dat erop gegooid dat ik dan wel last zou hebben van mijn schema "sociale ongewenstheid", maar dat is het niet. Ik heb er gewoon niet veel aan om in een groep te zitten waar de aandacht vooral ligt op punt X, terwijl ik last heb van punt Y
Ik zei vanmorgen nog tegen mijn man: ik vind dat ik na minstens 15 jaar aanmodderen nu wel eens op mijn strepen mag staan dat ik goed word geholpen en niet weer met dezelfde soort therapie "in het riet" wordt gestuurd. Ik weet prima dat bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie mij niet gaat helpen, dat heb ik nu al 3 keer gehad en elke keer komen de klachten terug. Ik heb echt wat intensievere therapie nodig, zoals je weet heeft schematherapie wel een heel eind geholpen, maar nu denk ik toch dat ik daar te snel mee ben gestopt.
Ik hoop ook echt dat ze mijn wens serieus gaan nemen dat ik niet weer in een groep terecht wil komen met allemaal mensen die een "normale" depressie hebben. Ik voel me daar echt niet prettig bij, aangezien mijn klachten heel anders zijn. Vorige keer werd dat erop gegooid dat ik dan wel last zou hebben van mijn schema "sociale ongewenstheid", maar dat is het niet. Ik heb er gewoon niet veel aan om in een groep te zitten waar de aandacht vooral ligt op punt X, terwijl ik last heb van punt Y
woensdag 23 september 2020 om 18:04
Goed plan om op je strepen te staan!mindervanmij schreef: ↑23-09-2020 17:34Ja, het is wel heel fijn dat ik niet wéér direct op een wachtlijst van een half jaar terecht kom.
Ik zei vanmorgen nog tegen mijn man: ik vind dat ik na minstens 15 jaar aanmodderen nu wel eens op mijn strepen mag staan dat ik goed word geholpen en niet weer met dezelfde soort therapie "in het riet" wordt gestuurd. Ik weet prima dat bijvoorbeeld cognitieve gedragstherapie mij niet gaat helpen, dat heb ik nu al 3 keer gehad en elke keer komen de klachten terug. Ik heb echt wat intensievere therapie nodig, zoals je weet heeft schematherapie wel een heel eind geholpen, maar nu denk ik toch dat ik daar te snel mee ben gestopt.
Ik hoop ook echt dat ze mijn wens serieus gaan nemen dat ik niet weer in een groep terecht wil komen met allemaal mensen die een "normale" depressie hebben. Ik voel me daar echt niet prettig bij, aangezien mijn klachten heel anders zijn. Vorige keer werd dat erop gegooid dat ik dan wel last zou hebben van mijn schema "sociale ongewenstheid", maar dat is het niet. Ik heb er gewoon niet veel aan om in een groep te zitten waar de aandacht vooral ligt op punt X, terwijl ik last heb van punt Y
Van bijna alle groepstherapieën bestaan ook individuele varianten, maar dat bieden ze liever niet aan vanwege de kosten... Het is triest gesteld in de gezondheidszorg in ons land... (sorry, ik ben in een cynische bui merk ik)
woensdag 23 september 2020 om 18:12
Ja, en dat snap ik, want voor heel veel mensen is bijvoorbeeld het goedkopere cognitieve therapie genoeg, schematherapie in een groep. Maar als dat genoeg was geweest, was ik nu niet voor de zoveelste keer in de zorg terecht gekomen...
woensdag 23 september 2020 om 19:21
Ik heb nu alles gelezen. Wat een rollercoaster... wat vervelend ook dat de behandeling of heel erg op de psyche gericht is óf lichamelijk. Als ik het goed begrijp. Dus idd niet een groep voor meer vrouwen met een combinatie van klachten.
Heftig als het zo schommelt in extremen. Als je je opeens suicidaal voelt... heel naar.
Heftig als het zo schommelt in extremen. Als je je opeens suicidaal voelt... heel naar.
Je kunt méér.
woensdag 23 september 2020 om 19:41
Goed om te lezen dat je in ieder geval een psychiater hebt gevonden die weet wat PMDD is, en dat je verder zou kunnen met schematherapie.
Heb je ook besproken wat je kunt doen mocht je je weer zo ellendig gaan voelen als een paar dagen terug?
Ik ben blij voor je dat er iets van gestructureerde hulp aan lijkt te komen.
*
Met de zorg voor een kind erbij is het ook anders natuurlijk, dat vergt en brengt meer structuur en verantwoordelijkheid, dat had ik niet.
Ik hoop zo dat je een weg vindt hierin!
(niet quoten, ik ga het deels wissen later)
Heb je ook besproken wat je kunt doen mocht je je weer zo ellendig gaan voelen als een paar dagen terug?
Ik ben blij voor je dat er iets van gestructureerde hulp aan lijkt te komen.
*
Met de zorg voor een kind erbij is het ook anders natuurlijk, dat vergt en brengt meer structuur en verantwoordelijkheid, dat had ik niet.
Ik hoop zo dat je een weg vindt hierin!
(niet quoten, ik ga het deels wissen later)
zazamaenade wijzigde dit bericht op 23-09-2020 20:19
19.42% gewijzigd
nounou
woensdag 23 september 2020 om 19:46
@zazamaenade: is het bij jou nu helemaal over eigenlijk?
ja, een kind geeft inderdaad structuur en verantwoordelijkheid, en ergens is die structuur heel fijn, maar de verantwoordelijkheid vind ik soms wel erg zwaar drukken hoor, dan voel ik me soms té verantwoordelijk eigenlijk.
Dat geeft hier soms ook wel extra spanning, het eigen té goed willen doen, teveel nadenken over hoe ik anderen gelukkig kan maken, hoe ik anderen tevreden kan stellen... En soms daardoor mezelf uit het oog verliezen. En dan tijdens de weken met PMDD beseffen dat ik veel te ver over mijn eigen grenzen heen ben gegaan.
Als het weer zo uit de hand loopt mogen we de crisisdienst bellen, dat kan 24 uur per dag. Maar de psychiater heeft me gevraagd om al eerder aan de bel te trekken, als ik merk dat het een beetje niet gaat mag ik óók bellen, ik hoef niet te wachten tot ik helemaal de pan uit flip, ik mag ook bellen als ik op 50% zit ofzo.
En nog een vraagje voor jou als dat mag... Heb jij wel eens lotgenotencontact gehad? En zo ja: had je het idee dat dit jou meer goed of kwaad deed?
ja, een kind geeft inderdaad structuur en verantwoordelijkheid, en ergens is die structuur heel fijn, maar de verantwoordelijkheid vind ik soms wel erg zwaar drukken hoor, dan voel ik me soms té verantwoordelijk eigenlijk.
Dat geeft hier soms ook wel extra spanning, het eigen té goed willen doen, teveel nadenken over hoe ik anderen gelukkig kan maken, hoe ik anderen tevreden kan stellen... En soms daardoor mezelf uit het oog verliezen. En dan tijdens de weken met PMDD beseffen dat ik veel te ver over mijn eigen grenzen heen ben gegaan. Als het weer zo uit de hand loopt mogen we de crisisdienst bellen, dat kan 24 uur per dag. Maar de psychiater heeft me gevraagd om al eerder aan de bel te trekken, als ik merk dat het een beetje niet gaat mag ik óók bellen, ik hoef niet te wachten tot ik helemaal de pan uit flip, ik mag ook bellen als ik op 50% zit ofzo.
En nog een vraagje voor jou als dat mag... Heb jij wel eens lotgenotencontact gehad? En zo ja: had je het idee dat dit jou meer goed of kwaad deed?
woensdag 23 september 2020 om 20:18
Helemaal over is het nog niet, maar wel een stuk stabieler dan een paar jaar geleden, het is het laatste staartje van de overgang (hopelijk).
Als kind was ik best stabiel en dat onevenwichtige is echt begonnen rond mijn eerste menstruatie, net 11 jaar oud. Nu achteraf is dat pas duidelijk.
Dit is meer dan 45 jaar geleden, pms was nog niet eens een erkend fenomeen.
*
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik gek was, of de enige, wat je weleens hoort van vrouwen.
Hopelijk is dit een antwoord op je vraag?
Niet quoten, ik haal het straks deels weer weg.
En fijn dat er nu met je meegedacht wordt door zorgverleners!
Als kind was ik best stabiel en dat onevenwichtige is echt begonnen rond mijn eerste menstruatie, net 11 jaar oud. Nu achteraf is dat pas duidelijk.
Dit is meer dan 45 jaar geleden, pms was nog niet eens een erkend fenomeen.
*
Ik heb nooit het gevoel gehad dat ik gek was, of de enige, wat je weleens hoort van vrouwen.
Hopelijk is dit een antwoord op je vraag?
Niet quoten, ik haal het straks deels weer weg.
En fijn dat er nu met je meegedacht wordt door zorgverleners!
zazamaenade wijzigde dit bericht op 24-09-2020 00:56
36.88% gewijzigd
nounou
woensdag 23 september 2020 om 20:48
mindervanmij schreef: ↑07-09-2020 08:36Ik word er zo moedeloos van om nog 20 jaar zo door te moeten gaan en als ik dan eenmaal door de overgang heen ben, dan kijk ik terug op een leven waarin ik gewoon grotendeels niet heb kunnen genieten door die #$%^&^ hormonale klachten
Wat blijft het ook een rollercoaster hè
, maar heel goed dat je het nogmaals probeert om een nieuwe behandeling te zoeken die hopelijk werkt! Het is inderdaad niks om zo het grootste deel van je leven door te moeten gaan. Ik hoop echt dat er nu iets wordt gestart wat je gaat helpen !
Kijk, luister en geniet... want mooier dan dit wordt het niet!
woensdag 23 september 2020 om 21:40
@Zazamaenade: dat klinkt als een bijzondere tijd om die dingen zo samen uit te vogelen. Ik denk dat het wel heel anders gaat dan nu, met groepen via social media. Soms voel ik me enorm down als ik de verhalen van andere vrouwen lees, hoe er (nu nog steeds!) tegen zoveel gebrek aan kennis aangelopen wordt op dit gebied. Dat nog steeds niet echt duidelijk is wat de oorzaak en oplossing is voor deze klachten.
vrijdag 25 september 2020 om 20:41
Dames, heel erg bedankt voor alle advies. Vanmiddag stond ik weer even op het punt van koken door een topic hier op Viva. En toen besefte ik me dat ik op zondag, toen ik zo flipte, ook vlak daarvoor in een verhitte discussie hier zat. Ik wil het forum niet de schuld geven, maar blijkbaar kan ik hier niet goed mee omgaan momenteel.
Mijn man gaat nu iets via de router instellen waardoor ik niet meer (teveel) op het forum kan. Buiten de deur zou ik dan nog wel kunnen forummen, maar aangzien 99% van de tijd ik thuis forum, zal ik dus veel minder gaan reageren. Ik wilde dit toch even plaatsen vanwege mijn psychische gesteldheid van de laatste tijd, ik wil niet dat jullie denken dat ik toch nog naar de brug ben gegaan
Mocht iemand nog interesse hebben om contact te houden, mijn telefoonnummer is bekend bij Westerpavilioen.
Wie weet tot ziens (ik denk dat ik het toch niet kan laten om heel af en toe nog te kijken, maar hoop wel dat het op deze manier meer binnen de perken blijft!).
Mijn man gaat nu iets via de router instellen waardoor ik niet meer (teveel) op het forum kan. Buiten de deur zou ik dan nog wel kunnen forummen, maar aangzien 99% van de tijd ik thuis forum, zal ik dus veel minder gaan reageren. Ik wilde dit toch even plaatsen vanwege mijn psychische gesteldheid van de laatste tijd, ik wil niet dat jullie denken dat ik toch nog naar de brug ben gegaan
Mocht iemand nog interesse hebben om contact te houden, mijn telefoonnummer is bekend bij Westerpavilioen.
Wie weet tot ziens (ik denk dat ik het toch niet kan laten om heel af en toe nog te kijken, maar hoop wel dat het op deze manier meer binnen de perken blijft!).
vrijdag 25 september 2020 om 21:20
Ai, Mvm, dat het je zo raakt wat je hier leest en schrijft
Het is wel een beetje herkenbaar, ik erger me soms wild, maar als je er zó van streek door raakt, dat is niet goed.
Hopelijk heb je via andere sociale media, (of in het echte leven natuurlijk) toch wat contact met vrouwen die in een vergelijkbare situatie zitten zonder dat je daar erg down van wordt. Is het vooral een kwestie van doseren?
Misschien tot later hier, en veel succes bij de psychiater en de gynaecoloog.
Je lijkt me een leuke vrouw, en een slimme lastpak
Het is wel een beetje herkenbaar, ik erger me soms wild, maar als je er zó van streek door raakt, dat is niet goed.
Hopelijk heb je via andere sociale media, (of in het echte leven natuurlijk) toch wat contact met vrouwen die in een vergelijkbare situatie zitten zonder dat je daar erg down van wordt. Is het vooral een kwestie van doseren?
Misschien tot later hier, en veel succes bij de psychiater en de gynaecoloog.
Je lijkt me een leuke vrouw, en een slimme lastpak
nounou
vrijdag 2 oktober 2020 om 16:08
Ik zit momenteel te wachten in de auto tot Mijn zoon klaar is met zwemmen, en opeens dacht ik: hé ik ben buiten de deur, ik kan even een kleine update plaatsen op het forum! Dat dit niet het eerste was waar ik aan dacht is een goed teken natuurlijk! Namelijk dat ik een beetje begin af te kicken van het forummen.
De afgelopen week heb ik het best druk gehad met allerlei afspraken bij de praktijkondersteuner en een speciale verpleegkundige die zijn met mij eens gekeken wat voor hulp ik nodig heb. Ik krijg nu medicatie en chronische hulpverlening. Dat klinkt heftiger dan het is, de medicatie is alleen als ik het nodig heb en de gesprekken is ongeveer 12 keer per jaar. Krijg geen therapie, dat is eigenlijk niet echt nodig, maar wat wel nodig is, is om af en toe iemand te hebben die met me mee kijkt en tips geeftHoe ik de dingen die ik heb gekeerd bij therapie kan toepassen.
Sinds afgelopen woensdag merk ik dat het weer een stuk beter gaat, haast alsof er een knopje is omgezet, wat ook heel herkenbaar is bij de PMDD, Dus eerlijk gezegd denk ik dat ik deze maand gewoon een flinke aanval hebt gehad, waarschijnlijk onder invloed van de stress van het spiraaltje m, de nieuwe corona maatregelen enzovoort.
Wel gek, op dinsdag stond ik nog op het punt om een spiraal eruit te halen laten halen Ondat ik dacht dat ik gek werd van het spiraal En nu is er eigenlijk geen vuiltje meer aan de lucht!
De afgelopen week heb ik het best druk gehad met allerlei afspraken bij de praktijkondersteuner en een speciale verpleegkundige die zijn met mij eens gekeken wat voor hulp ik nodig heb. Ik krijg nu medicatie en chronische hulpverlening. Dat klinkt heftiger dan het is, de medicatie is alleen als ik het nodig heb en de gesprekken is ongeveer 12 keer per jaar. Krijg geen therapie, dat is eigenlijk niet echt nodig, maar wat wel nodig is, is om af en toe iemand te hebben die met me mee kijkt en tips geeftHoe ik de dingen die ik heb gekeerd bij therapie kan toepassen.
Sinds afgelopen woensdag merk ik dat het weer een stuk beter gaat, haast alsof er een knopje is omgezet, wat ook heel herkenbaar is bij de PMDD, Dus eerlijk gezegd denk ik dat ik deze maand gewoon een flinke aanval hebt gehad, waarschijnlijk onder invloed van de stress van het spiraaltje m, de nieuwe corona maatregelen enzovoort.
Wel gek, op dinsdag stond ik nog op het punt om een spiraal eruit te halen laten halen Ondat ik dacht dat ik gek werd van het spiraal En nu is er eigenlijk geen vuiltje meer aan de lucht!
zondag 25 april 2021 om 18:21
Hoi allemaal,
Ik heb al een hele tijd niet hier gepost. Het gaat best goed nu. Niet op het forum rondhangen scheelt mij veel negativiteit - dat ligt overigens niet aan het forum maar meer aan het feit dat ik me veel te veel vastbijt in bepaalde discussies.
Ik durf wel te zeggen dat ik een veel rustiger vaarwater terecht ben gekomen. Het spiraal lijkt zijn werk goed te doen, al Had ik daar in het begin wel mijn twijfels bij.
Ik heb al een hele tijd niet hier gepost. Het gaat best goed nu. Niet op het forum rondhangen scheelt mij veel negativiteit - dat ligt overigens niet aan het forum maar meer aan het feit dat ik me veel te veel vastbijt in bepaalde discussies.
Ik durf wel te zeggen dat ik een veel rustiger vaarwater terecht ben gekomen. Het spiraal lijkt zijn werk goed te doen, al Had ik daar in het begin wel mijn twijfels bij.
!
