Gezondheid alle pijlers

Oogmigraine.....wijs besluit?

12-03-2021 18:31 84 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben sinds dit jaar de overgang ingedonderd om het netjes te zeggen. Een van de nare bijkomstigheden is oogmigraine. Ik voel het niet aankomen, ik heb geen hoofdpijn, maar zomaar ineens zie ik helemaal niets meer. Soms een seconde of 10 soms een kwartier. Ik voel het niet aankomen, het gaat altijd vanzelf weer weg. Maar nu is het zo dat ik het de afgelopen maand twee keer in de auto heb gehad. Een seconde of 20. De eerste keer was het rustig op de weg. De tweede keer reed ik rechts en ben ik de vluchtstrook opgedoken. Maar enorm angstige gebeurtenis. Nu heb ik voor mijn huidige opdracht geen auto nodig. En ik durf nu dus niet meer voorlopig. Ik krijg al maagkramp en zweethanden als ik in de auto stap van de zenuwen. Het gaat uiteindelijk vanzelf weer over. Kan een jaartje duren, hormonen doen nog niks. Maar meestal duurt het geen jarenlang.

Ik durf dus geen auto meer te rijden omdat ik ineens alles zwart zie. Vriendinnen vinden het kul want ‘weg is je vrijheid’, maar ik ben als de dood dat ik ongelukken veroorzaak. In 20 seconden kan mijns inziens veel gebeuren. Ik wil mijn auto dus een tijd laten staan tot ik er zeker maanden geen last meer van heb. Anderzijds, ik heb altijd auto gereden. Het zal even wennen zijn.

Begrijpen jullie mijn besluit? Of zouden jullie wel blijven rijden?
buzziebee wijzigde dit bericht op 12-03-2021 18:37
11.25% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Vrijheid is leuk, tot je jezelf of een andere dood rijdt.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
Alle reacties Link kopieren
Ik weet dat stress van invloed is. En het klopt dat ik al heel lang nu niet echt een leuke periode heb. Ma mantelzorg een heel jaar bijna dagelijks naast mijn werk, thuiszorg viel veelal uit door corona, daarna eindelijk naar een verzorgingstehuis en toch niet want overleed 3 maanden geleden. Het gedoe eromheen, huis leeg en verkopen etc etc. Voor mijn gevoel ben ik er best rustig onder gebleven. Maar ik weer ook best dat dat de ‘automatische piloot was’ en ik nu gewoon wat murw ben. Geen tijd gehad voor rouw oid. En ben type, niet lullen maar poetsen. Dat kan me dus nu best in de weg zitten. Soms zou ik gewoon wel eens willen janken maar het lukt niet. Alsof de stress ‘vast’ zit ergens en ik het er niet uit kan ‘poepen’.
buzziebee wijzigde dit bericht op 12-03-2021 19:25
5.67% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Klinkt als wijs besluit, blind autorijden is niet handig. Wel zuur voor je!
Ik heb ook oogmigraine, altijd zelfde verloop: aanvallen van ca 45 min waarbij de flitsen en trillingen de eerste 10 min nog aan de zijkant van mijn gezichtsveld zitten. Vervolgens een tijdje in t midden, dan kan ik wel wát zien maar autorijden is niet verantwoord. Dan trekt t weer naar de zijkant. Tijd zat dus om de auto aan de kant te zetten, en dan wacht ik de aanval gewoon af. Irritant, maar niet erger dan dat.
Alle reacties Link kopieren
Overigens heb ik niet het idee dat stress, schermen of vermoeidheid van invloed zijn bij mij. Hormonen wel denk ik, sinds ik richting overgang ga heb ik veel meer aanvallen, en dat herinner ik me ook nog van mijn puberteit.
Medicatie is er inderdaad niet, en het kan ook erfelijke factoren hebben. Bij mij zit het in ieder geval duidelijk in de familie.
BuzzieBee schreef:
12-03-2021 19:05
Nou dat dus. Je hebt ook helemaal gelijk. Daarbij ga ik daar heen in 80% van de gevallen, dan komen ze maar eens hier gewoon. Gewoon zo thuis weet ik het. Omdat ik dan toch even niets zie ga ik gewoon even op de bank liggen. Veel meer kan ik toch niet doen eventjes. De eerste keer was ik echt volkomen in paniek. Nu ik weet dat het overgaat is de paniek in normale situaties wel weg. Ik hoop dan dat het een korte is, een paar minuutjes max. Mijn langste was 20 minuten. Toen wilde ik de huisarts bellen, maar natuurlijk kon ik mijn telefoon niet vinden want ik zag geen reet en hij lag toch echt ergens in de woonkamer, maar waar. Beetje knullig. Die ging gelukkig weer over
Nou inderdaad zeg. Ik zou me in jouw geval zelfs gaan afvragen of dit wel echt leuke vriendinnen zijn.
Alle reacties Link kopieren
Zijn je vriendinnen wel helemaal in orde!
Hele verstandige keuze van je hoor, niet naar ze luisteren.
Trek anders tijdens het rijden eens een keer een papieren zak over hun hoofd. Kijken of ze het autorijden dan nog steeds oké vinden! (Niet echt doen natuurlijk, wat er dan gebeurt wil je niet op je geweten hebben. Maar hen maakt dat blijkbaar niet uit!)
Alle reacties Link kopieren
.
retrostar wijzigde dit bericht op 12-03-2021 19:45
99.75% gewijzigd
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
Alle reacties Link kopieren
Oh kijk! Gevonden! Inderdaad verschillende vormen en symptomen en dus idd geen medicijn... :(

Wat is oogmigraine?

Oogmigraine (oculaire migraine) is een vorm van migraine waarbij het gezichtsvermogen tijdelijk minder is. Het kan een voorbode zijn van een ‘gewone’ migraineaanval, maar dat hoeft niet. Oogmigraine wordt ook wel migraine met aura genoemd, omdat mensen soms vreemde vormen en kleuren zien.
Oogmigraine komt vrij vaak voor. Niet alleen volwassenen hebben er last van, maar ook kinderen. Vrouwen hebben het iets vaker dan mannen. Een aanval van oogmigraine komt vaak snel opzetten en verdwijnt na verloop van tijd vanzelf. Meestal duurt een aanval kort – zo’n vijf tot dertig minuten – maar langer is ook mogelijk. Veel mensen vinden het beangstigend, omdat het zicht vaak tijdelijk helemaal verdwijnt. Oogmigraine veroorzaakt geen blijvende schade aan de ogen.
Oogmigraine symptomen

Veelvoorkomende klachten bij oogmigraine zijn:
vreemde kleuren en vormen zien (aura);
zwarte vlekken zien;
lichtflitsen zien;
slecht zicht;
dubbelzien;
wazig zien;
moeite met praten;
tintelend gevoel in armen en benen.
Na een aanval kunnen mensen last hebben van:
vermoeidheid;
misselijkheid;
een ziek, zwak gevoel;
hoofdpijn.
Oogmigraine kan in één oog en beide ogen optreden. In tegenstelling tot bij gewone migraine, geeft oogmigraine niet of nauwelijks pijnklachten.
Oogmigraine oorzaak

Er zijn een paar factoren die mogelijk oogmigraine veroorzaken:
Een verandering van de bloeddoorstroming in de hersenen.
Hormoonschommelingen bij vrouwen. Een verhoogd oestrogeengehalte zou oogmigraine kunnen veroorzaken. Dit kan bijvoorbeeld zijn tijdens de menstruatie, de zwangerschap of de overgang als de oestrogeenspiegel hoger is dan normaal.
Pilgebruik; de pil bevat oestrogeen. Daardoor krijgen sommige vrouwen oogmigraine als ze de pil gebruiken. De klachten verdwijnen met het stoppen van de pil.
Stress; ook dit verhoogt het oestrogeengehalte.
Overgewicht; vetcellen maken oestrogeen aan.
Erfelijkheid
Vermoeidheid
Langdurig beeldschermgebruik, lezen en tv-kijken.
Roken
Voedingsmiddelen, zoals cafeïne, chocolade en alcohol.
Oogmigraine behandeling

Er is geen medicijn om oogmigraine te behandelen. Wel kan het goed zijn om naar de huisarts te gaan als je vaak last hebt van oogmigraine. Misschien verwijst de huisarts je naar een neuroloog. Deze kan door middel van onderzoeken de oorzaak van de oogmigraine proberen te achterhalen en advies geven hoe je een nieuwe aanval kunt voorkomen.
Oogmigraine voorkomen

Er zijn verschillende manieren om de kans op een aanval van oogmigraine te verkleinen. We noemen er een paar:
Zorg voor voldoende rust;
voorkom stress;
stop met roken;
eet gezond en gevarieerd;
vermijd zo veel mogelijk cafeïne, chocolade en alcohol;
beweeg voldoende;
neem af en toe een pauze als je achter de computer zit, leest of tv kijkt.
Alle reacties Link kopieren
Nanouk schreef:
12-03-2021 18:45
Ik zou het probleem aanpakken en langs de huisarts gaan om te kijken of er iets van medicatie voor is.

Waarom meteen stoppen met rijden? Dan durf je straks helemaal niet meer en wordt je leven flink beperkt.


:woa: lees even wat er gebeurt tijdens zo’n aanval. En bedenk wat de gevolgen kunnen zijn.
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
Is het mogelijk om een soort dagboekje bij te houden waarin je achteraf steeds noteert wat er allemaal aan vooraf ging? Misschien zijn er ongemerkt toch signalen vooraf?

Zoals je het nu beschrijft, zeker niet gaan rijden.
Alle reacties Link kopieren
@Buzzie, dan zou ik in ieder geval met de pil stoppen.
Alle reacties Link kopieren
novaviva schreef:
12-03-2021 19:43
Is het mogelijk om een soort dagboekje bij te houden waarin je achteraf steeds noteert wat er allemaal aan vooraf ging? Misschien zijn er ongemerkt toch signalen vooraf?

Zoals je het nu beschrijft, zeker niet gaan rijden.
Goede tip.
Alle reacties Link kopieren
PoezzinBoots schreef:
12-03-2021 18:50
Ik neem aan dat de neuroloog wel medicatie voorgeschreven had als dat er is.
Ik had het stuk getypt op basis van de OP. Toen ik het plaaste zagbik dat TO inmiddels ook weer gereageerd had.

himalaya schreef:
12-03-2021 19:43
:woa: lees even wat er gebeurt tijdens zo’n aanval. En bedenk wat de gevolgen kunnen zijn.
Dat heb ik gelezen. Ik zeg nergens dat ze gewoon de auto moet instappen met klachten. Heb alleen gezegd dat het beter is de klachten aan te pakken ipv gewoon maar te stoppen met autorijden. Want als je dat doet is de kans groot dat je straks helemaal niet meer durft.

TO ik lees nu dat de neuroloog niks kan voorschrijven tegen de oogmigraine zelf. Kan je huisartsniks voorschrijven watbde kwalen tegen de overgang wat afzwakt waardoor de migraine misschien beoerkt wordt?
Giede vriendin van mij had erg veel last van de overgang. De huisarts heeft medicatie voorgeschreven waardoor de klachten en maar minimaal waren.
Alle reacties Link kopieren
Die medicatie heb ik al. En helpt tegen alle klachten. Maar dus niet deze. En het vermindert de andere klachten. Haalt het niet helemaal weg. Het maakt het dragelijk.
Alle reacties Link kopieren
Het lijkt me inderdaad een verstandig besluit om voorlopig niet meer te gaan rijden. Als je niet je behendigheid/zelfvertrouwen met rijden zou willen verliezen zou je misschien af en toe op een bedrijventrein of een groot parkeerterrein oid kunnen rijden (iemand anders rijdt er dan heen natuurlijk).

Ook hier geldt: bij twijfel, niet doen.
Valhalla! Where the brave may live Forever!
Alle reacties Link kopieren
Naar te lezen!

Ik heb het ook een paar keer gehad.

Maar er zitten bij mij jaren tussen.
Elke dag lijkt me vreselijk!

Bij mij is het flitsen aan de zijkant die langzaam naar het midden gaan en dan zie ik helemaal niets meer.
En daarna enorme hoofdpijn.

Laatste keer was vlak voor corona. Toen stond ik met mijn jongste in de action en dacht, ik moet snel naar buiten, want aan deze tieners krijg ik niet uitgelegd dat ik dalijk niets meer zie...

Ik haalde de auto nét maar kon mijn man niet meer bellen want zag mijn telefoon niet terwijl ik hem in mijn hand heb.
Gelukkig herkende mijn kleuter zijn naam.
Ik durfde toen ook niet meer te rijden tot alle hoofdpijn weg was.

Maar bij mij duurt het lang voor al mijn zicht weg is, en bouwen die flitsen/ kleuren zich op.
Bij jou lijkt het veel sneller te gaan.
En elke dag?!
Dan zou je toch gek zijn als je nog achter het stuur gaat zitten.

Sterkte! 🍀
Is natuurlijk niet fijn als je actieradius zo klein wordt.


Hopelijk neemt de frequentie af en kan je straks wel weer de weg op. Vast ook leuker/gezelliger over een tijdje :)
Alle reacties Link kopieren
Nanouk schreef:
12-03-2021 19:57
Dat heb ik gelezen. Ik zeg nergens dat ze gewoon de auto moet instappen met klachten. Heb alleen gezegd dat het beter is de klachten aan te pakken ipv gewoon maar te stoppen met autorijden. Want als je dat doet is de kans groot dat je straks helemaal niet meer durft.
Ik heb maanden geen auto gereden ivm ziekte en de jaren daarna maar weinig omdat het herstel tergend traag ging en ik er vaak te moe voor was. Het auto rijden op zich verleer je niet, druk verkeer was ik ontwend, maar ik wende er ook weer snel aan toen ik het rijden weer op pakte.
Ik heb het gewoon weer geprobeerd met de gedachte dat als ik niet meer durfde, ik wat lessen zou gaan nemen.
Tijdelijk stoppen met rijden hoeft helemaal niet te betekenen dat je niet meer durft te rijden.

TO, heel wijs besluit!
Alle reacties Link kopieren
Ik heb het sinds een aantal jaren en bij mij is het eigenlijk altijd wel terug te voeren op lage bloedsuiker. Dus ik zorg dat ik altijd wat te eten bij me heb.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
Alle reacties Link kopieren
Ik vind het een heel wijs besluit! En ik zou me geen zorgen maken dat je straks niet meer durft, want je kunt dan les nemen bij een gespecialiseerd instructeur als je toch weer wilt rijden.
V1k1ng schreef:
12-03-2021 20:08
Het lijkt me inderdaad een verstandig besluit om voorlopig niet meer te gaan rijden. Als je niet je behendigheid/zelfvertrouwen met rijden zou willen verliezen zou je misschien af en toe op een bedrijventrein of een groot parkeerterrein oid kunnen rijden (iemand anders rijdt er dan heen natuurlijk).
Ook gewoon niet doen. Er mag dan iemand naast je zitten, maar die kan alleen een handrem aantrekken en het stuur moeizaam vastpakken in een uiterst geval van nood.
Nanouk schreef:
12-03-2021 18:45
Waarom meteen stoppen met rijden? Dan durf je straks helemaal niet meer en wordt je leven flink beperkt.
Ik heb bijna 10 jaar op m'n rijbewijs moeten wachten omdat mijn rechteroog sinds de puberteit zo slecht was dat ik nooit door de ogentest gekomen zou zijn (en nou niet meteen 'bril/lenzen!' gaan roepen, zo simpel lag het echt niet). Na twee operaties kon ik in 2015 of zo eindelijk lessen gaan nemen. Echt beperkt heb ik me echter nooit gevoeld in die periode dat het niet kon. Handig was soms anders natuurlijk.

Van oktober 2019 o.i.d. tot augustus vorig jaar heb ik, met dank aan de zakkenwassers van het CBR, geen auto mogen rijden. Maar na die periode was ik niet bang om in de auto te stappen hoor.
Dus voor de rest: dittum:
Dolfine schreef:
12-03-2021 20:18
Ik heb maanden geen auto gereden ivm ziekte en de jaren daarna maar weinig omdat het herstel tergend traag ging en ik er vaak te moe voor was. Het auto rijden op zich verleer je niet, druk verkeer was ik ontwend, maar ik wende er ook weer snel aan toen ik het rijden weer op pakte.
Ik heb het gewoon weer geprobeerd met de gedachte dat als ik niet meer durfde, ik wat lessen zou gaan nemen.
Tijdelijk stoppen met rijden hoeft helemaal niet te betekenen dat je niet meer durft te rijden.

TO, heel wijs besluit!
@ TO: gewoon NIET gaan rijden. Je bedient een machine die tot de dood kan leiden. Ga daar verantwoordelijk mee om (en dat doe je gelukkig ook ;) )
Alle reacties Link kopieren
Wat waardeloos, Buzziebee.

Heel goed dat je voor je eigen en andermans veiligheid kiest, hoe beperkend het ook voor jezelf is! Ik denk dat jouw migraine tijdens het rijden (bijna?) net zo gevaarlijk is als een epileptische aanval. Bij epilepsie mag je een jaar niet rijden. Als je een jaar aanvalsvrij bent, beoordeelt het CBR of je weer mag rijden (en twee en vijf jaar later weer). Geen idee of er een dergelijk protocol is voor oogmigraine, misschien slim om dat uit te zoeken.?
(Of misschien juist dom, je kan je auto natuurlijk ook zelf laten staan tot het weer veilig is. Scheelt een hoop -duur!- gedoe)

Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
TO, bij mijn weten moet je na een epileptische aanval minimaal een jaar aanvalvrij zijn voor je weer mag rijden (van de verzekering dacht ik?), ik kan me voorstellen dat dat bij de aanvallen die jij hebt ook geldt. Misschien eens uitzoeken bij je verzekering of het cbr.

Maar zonder twijfel: ga niet de weg op zolang dit speelt. Een wijs besluit.


Nanouk schreef:
12-03-2021 18:45
Waarom meteen stoppen met rijden? Dan durf je straks helemaal niet meer en wordt je leven flink beperkt.

Sorry maar wat een onzinreden om maar gewoon de weg op te gaan terwijl je aanvalsgewijs gewoon niets meer ziet. Je zult jezelf of een ander maar doodrijden.

Er is ook geen enkele reden dat TO niet meer zou durven rijden als deze aandoening eenmaal weg is.
Vervelend! Geen advies hier, maar ik zie dat er wat mogelijke oorzaken worden genoemd. Ik heb ooit gelezen dat het eten van citrus-vruchten en chocola voor sommige mensen ook een trigger kunnen zijn. Sterkte!
Alle reacties Link kopieren
Zomaar, pats boem, zie je niks meer?, ik heb het ook, en ik heb altijd een soort van schittering die het aangeeft.
Het begint klein en wordt steeds groter, alsof ik in een caleidoscoop kijk.

Ik kan er altijd op anticiperen en langs de kant gaan staan of wat dan ook.
Maar bij mij komt het zelden voor tijdens het rijden.
There's nothing fair in this world,there's nothing sure in this world,there is nothing pure,so you better look for something left in this world.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat je niet eens mág autorijden. Wat als jij een dodelijk ongeluk veroorzaakt terwijl je weet dat je deze klachten hebt. Dan ben je wel aansprakelijk. En je kunt ook nog levenslang met een 'had ik maar...' gevoel blijven rondlopen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven