Gezondheid
alle pijlers
PMS in het kwadraat
maandag 21 januari 2008 om 23:34
Hallo allemaal,
Ik vraag me af of hier nog meer vrouwen zijn die ook last hebben van wat ik voor 't gemak maar "PMS in het kwadraat" noem: ik heb, ik ben nu 41, de afgelopen twee-en-een-half jaar elke maand andere kwalen en kwaaltjes. De ene maand heb ik twee keer een "jank-dag", 1x rond de eisprong, 1x de dag voordat mijn menstruatie begint. De andere maand 1 jankdag, of geen. Dan weer vanaf mijn eisprong tot aan mijn menstruatie opgezette borsten, soms pijnlijk, soms niet. De volgende maand een opgezette buik. Dan weer kramp bij het begin van mijn menstruatie, dan weer niet.
Ik heb ook het idee dat mijn energie-niveau wisselt in de loop van mijn menstruatie-cyclus. Dit is begonnen ongeveer een half jaar nadat ik, toen bijna 39, een miskraam heb gehad. De laatste paar jaar is mijn menstruatie ook steeds onregelmatig geworden. Mijn cyclus was altijd keurig 28 dagen, maar het wisselt nu tussen de 24 en de 31 dagen. Vorige maand heb ik een hele middag op de bank liggen verrekken van de pijn, veel erger dan de ook heftige menstruatiepijn die ik ken. Die pijn deed mij denken aan de wee-en die ik heb gehad bij mijn miskraam.
Twee jaar geleden ben ik hiervoor naar de gynaecoloog geweest, omdat ik er behoorlijk ongerust van word (mede omdat ik nog een kinderwens had / heb). Volgens de gynaecoloog was er niks aan de hand, was ik ook nog "gewoon vruchtbaar", maar mijn ongerustheid, en vooral het gevoel van niet op mijn lichaam vertrouwen kunnen, heeft hij niet weggenomen.
Is er hier iemand die dit herkent, weet wat het is, of weet wat ik eraan kan doen ?
Alvast bedankt voor jullie reacties !
X
TT
Ik vraag me af of hier nog meer vrouwen zijn die ook last hebben van wat ik voor 't gemak maar "PMS in het kwadraat" noem: ik heb, ik ben nu 41, de afgelopen twee-en-een-half jaar elke maand andere kwalen en kwaaltjes. De ene maand heb ik twee keer een "jank-dag", 1x rond de eisprong, 1x de dag voordat mijn menstruatie begint. De andere maand 1 jankdag, of geen. Dan weer vanaf mijn eisprong tot aan mijn menstruatie opgezette borsten, soms pijnlijk, soms niet. De volgende maand een opgezette buik. Dan weer kramp bij het begin van mijn menstruatie, dan weer niet.
Ik heb ook het idee dat mijn energie-niveau wisselt in de loop van mijn menstruatie-cyclus. Dit is begonnen ongeveer een half jaar nadat ik, toen bijna 39, een miskraam heb gehad. De laatste paar jaar is mijn menstruatie ook steeds onregelmatig geworden. Mijn cyclus was altijd keurig 28 dagen, maar het wisselt nu tussen de 24 en de 31 dagen. Vorige maand heb ik een hele middag op de bank liggen verrekken van de pijn, veel erger dan de ook heftige menstruatiepijn die ik ken. Die pijn deed mij denken aan de wee-en die ik heb gehad bij mijn miskraam.
Twee jaar geleden ben ik hiervoor naar de gynaecoloog geweest, omdat ik er behoorlijk ongerust van word (mede omdat ik nog een kinderwens had / heb). Volgens de gynaecoloog was er niks aan de hand, was ik ook nog "gewoon vruchtbaar", maar mijn ongerustheid, en vooral het gevoel van niet op mijn lichaam vertrouwen kunnen, heeft hij niet weggenomen.
Is er hier iemand die dit herkent, weet wat het is, of weet wat ik eraan kan doen ?
Alvast bedankt voor jullie reacties !
X
TT
dinsdag 22 januari 2008 om 15:19
En voorheen had je al die klachten niet?
Toch nog een keer naar huisarts gaan. Misschien toch nog een keer naar een andere gyn. Wil je nog steeds zwanger worden?
Heb je wel elke maand je menstruatie?
Ik was ook altijd heel onregelmatig ongesteld, geen touw aan vast te knopen. Irritant omdat ik altijd tampons bij me had. De andere klachten herken ik niet.
Toch nog een keer naar huisarts gaan. Misschien toch nog een keer naar een andere gyn. Wil je nog steeds zwanger worden?
Heb je wel elke maand je menstruatie?
Ik was ook altijd heel onregelmatig ongesteld, geen touw aan vast te knopen. Irritant omdat ik altijd tampons bij me had. De andere klachten herken ik niet.
dinsdag 22 januari 2008 om 21:42
Hallo Muzze,
Die klachten had ik voorheen inderdaad niet, het is echt van de afgelopen twee jaar. Totdat ik midden 30 was had ik wel altijd, in de periodes dat ik de pil niet gebruikte, behoorlijk heftige menstruatiepijn. Die is gelukkig niet meer teruggekomen toen ik 4 jaar terug met de pil stopte om zwanger te worden. Ik word wel elke maand ongesteld, ook steeds even lang en evenveel bloedverlies. En ja, ik wil ook nog steeds stikkens graag moeder worden, samen met mijn huidige vriend.
Mijn miskraam en het niet zwanger worden maken al dat ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijt ben, en al dat hormonen-gedoe doet er nog eens een schep bovenop. Ik kan nòg zo hard mijn best doen er niet teveel aan te denken, maar vanaf een dag of 28 na mijn laatste menstruatie, begin ik toch te denken van "zou 't dan nu misschien wèl ..?". Ook omdat een aantal van mijn PMS-verschijnselen verrekte veel lijken op zwangerschaps-verschijnselen.
In de overgang zat ik niet volgens de gynaecoloog toendestijds. Ik moet toch maar eens proberen van mijn huisarts een verwijzing voor de gynaecoloog te krijgen, misschien dat ik nu een gynaecoloog krijg die me wèl serieus neemt.
Ik probeer op 't moment meerdere "sporen uit te zetten": ik heb een shrink gezocht voor de emotionele kant, ben samen met mijn vriend aan het informeren naar pleegzorg, en probeer op medisch gebied wat meer zekerheid te krijgen, herkenning te vinden, omdat dat onzekere en het missen van herkennning zòveel energie slurpt.
Anyway, ik wil je echt bedanken voor je reactie, ik kan hierin echt wel wat extra steun gebruiken.
X
TT
Die klachten had ik voorheen inderdaad niet, het is echt van de afgelopen twee jaar. Totdat ik midden 30 was had ik wel altijd, in de periodes dat ik de pil niet gebruikte, behoorlijk heftige menstruatiepijn. Die is gelukkig niet meer teruggekomen toen ik 4 jaar terug met de pil stopte om zwanger te worden. Ik word wel elke maand ongesteld, ook steeds even lang en evenveel bloedverlies. En ja, ik wil ook nog steeds stikkens graag moeder worden, samen met mijn huidige vriend.
Mijn miskraam en het niet zwanger worden maken al dat ik het vertrouwen in mijn lichaam kwijt ben, en al dat hormonen-gedoe doet er nog eens een schep bovenop. Ik kan nòg zo hard mijn best doen er niet teveel aan te denken, maar vanaf een dag of 28 na mijn laatste menstruatie, begin ik toch te denken van "zou 't dan nu misschien wèl ..?". Ook omdat een aantal van mijn PMS-verschijnselen verrekte veel lijken op zwangerschaps-verschijnselen.
In de overgang zat ik niet volgens de gynaecoloog toendestijds. Ik moet toch maar eens proberen van mijn huisarts een verwijzing voor de gynaecoloog te krijgen, misschien dat ik nu een gynaecoloog krijg die me wèl serieus neemt.
Ik probeer op 't moment meerdere "sporen uit te zetten": ik heb een shrink gezocht voor de emotionele kant, ben samen met mijn vriend aan het informeren naar pleegzorg, en probeer op medisch gebied wat meer zekerheid te krijgen, herkenning te vinden, omdat dat onzekere en het missen van herkennning zòveel energie slurpt.
Anyway, ik wil je echt bedanken voor je reactie, ik kan hierin echt wel wat extra steun gebruiken.
X
TT
donderdag 24 januari 2008 om 10:17
Lijkt me zo moeilijk als je het vertrouwen in je lichaam kwijt bent geraakt.
Je bent nu al 4 jaar aan het proberen zwanger te worden, is je vriend wel onderzocht op vruchtbaarheid?
Een goede gyneacoloog gespecialiseerd in fertiliteit en in pms, zou toch fijn zijn om het een en ander uit te sluiten en te behandelen.
sterkte!
Je bent nu al 4 jaar aan het proberen zwanger te worden, is je vriend wel onderzocht op vruchtbaarheid?
Een goede gyneacoloog gespecialiseerd in fertiliteit en in pms, zou toch fijn zijn om het een en ander uit te sluiten en te behandelen.
sterkte!
donderdag 24 januari 2008 om 22:47
Hoi Muzze,
De eerste 2 van die 4 jaar was samen met mijn inmiddels ex. Het laatste driekwart jaar is samen met mijn huidige vriend. Wij zijn er samen wel over uit dat we geen "kunst en vliegwerk" willen. Is het ons gegeven, dan zouden we er ontzèttend blij mee zijn, maar we denken beide niet dat we de stress van hormonen-behandelingen e.d. aan zouden kunnen. We zijn al wel aan het informeren naar pleegzorg, ook om ons niet compleet op één ding (kind via "natuurlijke weg") te richten. Ik werd er compleet gek van, elke maand weer die stress als ik overtijd dacht te zijn, terwijl mijn cyclus dus gewoon langer is geworden. En dan elke keer, héél romantisch, "op tijd vrijen" .. yèk ..
IVF kan ik trouwens sowieso niet meer krijgen door mijn leeftijd. En hormonenbehandelingen helpen heel weinig na je 40e, wel wat, maar de stress die je erbij krijgt. Je kunt er ook enorm emotioneel van worden, en pff, dat bèn ik al, hoeft niet nog erger . Ik wil wel weer naar de huisarts voor een verwijzing naar de gynaecoloog: het eerste onderzoek bij de gynaecoloog is nu ook alweer 2 jaar geleden, en ik ben er nu wel flauw van, elke maand andere kwalen.
Ik probeer nu meerdere sporen te trekken: psycholoog, pleegzorg, gynaecoloog, en zoeken naar lotgenoten qua PMS.
Liefs,
TT
De eerste 2 van die 4 jaar was samen met mijn inmiddels ex. Het laatste driekwart jaar is samen met mijn huidige vriend. Wij zijn er samen wel over uit dat we geen "kunst en vliegwerk" willen. Is het ons gegeven, dan zouden we er ontzèttend blij mee zijn, maar we denken beide niet dat we de stress van hormonen-behandelingen e.d. aan zouden kunnen. We zijn al wel aan het informeren naar pleegzorg, ook om ons niet compleet op één ding (kind via "natuurlijke weg") te richten. Ik werd er compleet gek van, elke maand weer die stress als ik overtijd dacht te zijn, terwijl mijn cyclus dus gewoon langer is geworden. En dan elke keer, héél romantisch, "op tijd vrijen" .. yèk ..
IVF kan ik trouwens sowieso niet meer krijgen door mijn leeftijd. En hormonenbehandelingen helpen heel weinig na je 40e, wel wat, maar de stress die je erbij krijgt. Je kunt er ook enorm emotioneel van worden, en pff, dat bèn ik al, hoeft niet nog erger . Ik wil wel weer naar de huisarts voor een verwijzing naar de gynaecoloog: het eerste onderzoek bij de gynaecoloog is nu ook alweer 2 jaar geleden, en ik ben er nu wel flauw van, elke maand andere kwalen.
Ik probeer nu meerdere sporen te trekken: psycholoog, pleegzorg, gynaecoloog, en zoeken naar lotgenoten qua PMS.
Liefs,
TT
vrijdag 25 januari 2008 om 09:44
Hoi,
Toen ik de titel 'PMS in het Kwadraat' moest ik meteen reageren.
Ik heb al jaren last van een hele hevige PMS. Ik ben daardoor naar verschillende artsen geweest (huisarts/gyneacoloog/psychiater), maar niemand kon mij een verklaring geven waarom ik de week (soms 10 dagen)voor mijn ongesteldheid extreme klachten. Ik werd depressief, zelfs suicidaal en had allerlei lichamelijk klachten zoals rugpijn, koorts, hoofdpijn, pijn in de botten/spieren, hartkloppingen, extreme vermoeidheid enz.
Jarenlang heb ik ermee moeten leven totdat ik hier naar VS kwam om te werken. Hier bij al bij de eerste afspraak bij mijn gyneacoloog, wist hij mij te vertellen dat ik PMDD had. Een extreme vorm van PMS. Hij schreef toen een ander merk pil voor en binnen 4 maanden werden de klachten al stukken minder. Ik gebruik inmiddels een nieuwe pil die zich adverteert als de 'remedie tegen PMDD". Het heet Yaz en het werkt echt heel goed bij mij.
Ik weet uiteraard niet of jij ook PMDD hebt, maar volgens mij is dit vorm van PMS minder bekend en geaccepteerd is in Nederland. Hier in de VS is het precies tegenovergestelde, het klijkt alsof hier juist de nieuwste 'hype' is om PMDD te hebben (ook een beetje extreem, maar goed).
Een bezoekje aan de huisarts & gyneacoloog is dus een must, maar ik wens je heel veel sterkte & gezondheid.
Groetjes,
Vicky
Toen ik de titel 'PMS in het Kwadraat' moest ik meteen reageren.
Ik heb al jaren last van een hele hevige PMS. Ik ben daardoor naar verschillende artsen geweest (huisarts/gyneacoloog/psychiater), maar niemand kon mij een verklaring geven waarom ik de week (soms 10 dagen)voor mijn ongesteldheid extreme klachten. Ik werd depressief, zelfs suicidaal en had allerlei lichamelijk klachten zoals rugpijn, koorts, hoofdpijn, pijn in de botten/spieren, hartkloppingen, extreme vermoeidheid enz.
Jarenlang heb ik ermee moeten leven totdat ik hier naar VS kwam om te werken. Hier bij al bij de eerste afspraak bij mijn gyneacoloog, wist hij mij te vertellen dat ik PMDD had. Een extreme vorm van PMS. Hij schreef toen een ander merk pil voor en binnen 4 maanden werden de klachten al stukken minder. Ik gebruik inmiddels een nieuwe pil die zich adverteert als de 'remedie tegen PMDD". Het heet Yaz en het werkt echt heel goed bij mij.
Ik weet uiteraard niet of jij ook PMDD hebt, maar volgens mij is dit vorm van PMS minder bekend en geaccepteerd is in Nederland. Hier in de VS is het precies tegenovergestelde, het klijkt alsof hier juist de nieuwste 'hype' is om PMDD te hebben (ook een beetje extreem, maar goed).
Een bezoekje aan de huisarts & gyneacoloog is dus een must, maar ik wens je heel veel sterkte & gezondheid.
Groetjes,
Vicky
vrijdag 25 januari 2008 om 12:19
Klinkt bekend. Ik heb zo'n 15 jaar lang steevast de dag van het ongesteld worden gebraakt van de pijn. Diarree kwam er ook nog 's bij, ik kon geen licht zien, geen geuren ruiken, geen beweging/aanraking voelen of geluiden horen, anders moest ik weer braken. Als ik niet boven de pot hing of op de pot zat, lag ik te kreunen van de pijn in mijn bed of op handen en knieen op de grond. Overigens had ik geen hoofdpijn, dus het was geen migraine.
Die verschijnselen verdwenen vanaf het moment het bloeden was doorgebroken.
Na die 15 jaar jaar verdwenen die klachen en kreeg ik er psychologische klachten voor terug - elke maand een dikke week voor het ongesteld worden. Onzeker voelen, relatie willen beëindigen (elke maand weer), zwaar depri, het niet meer zien zitten, huilen.
En toen ging ik toch maar 's naar een acupuncturist en met zo'n 7 behandelingen was het weg! 3 jaar lang heb ik geen gedoe meer gehad met pijn e.d.
Inmiddels voel ik me zo'n 2 dagen voor het ongesteld worden wat drukker en ongedurig, heb wat kramp, maar dat is niets vergeleken met de weeën en de deprimerende gevoelens die ik eerst had.
Misschien is het de moeite waar het te proberen?
Die verschijnselen verdwenen vanaf het moment het bloeden was doorgebroken.
Na die 15 jaar jaar verdwenen die klachen en kreeg ik er psychologische klachten voor terug - elke maand een dikke week voor het ongesteld worden. Onzeker voelen, relatie willen beëindigen (elke maand weer), zwaar depri, het niet meer zien zitten, huilen.
En toen ging ik toch maar 's naar een acupuncturist en met zo'n 7 behandelingen was het weg! 3 jaar lang heb ik geen gedoe meer gehad met pijn e.d.
Inmiddels voel ik me zo'n 2 dagen voor het ongesteld worden wat drukker en ongedurig, heb wat kramp, maar dat is niets vergeleken met de weeën en de deprimerende gevoelens die ik eerst had.
Misschien is het de moeite waar het te proberen?
