Gezondheid
alle pijlers
psycholoog: heeft het jullie geholpen? hoe vind je een goede?
donderdag 26 april 2007 om 19:59
Hoi!Ik heb de volgende vraag: Al een tijd heb ik een 'probleem' waar ik mee zit, niets ernstigs..maar iets waar ik zelf niet goed uitkom.. Ik denk dat een psycholoog misschien wel een verschil kan maken in hoe ik hierover denk. Omdat ik nog nooit eerder een 'consult' heb gehad. zou ik willen vragen hoe het in zijn werk gaat?Heeft het jullie geholpen? moet ik eerst naar mijn huisarts gaan om doorverwezen te worden? of moet ik eerst info vragen aan mijn zorgverzekering? Ik werk fulltime, kan ik ook eventueel savonds op gesprekken? Hoe snel kan ik resultaat verwachten (het is niets ernsigs, het is alleen opklaring van iets waar veel vrouwen last van hebben..) hoe vaak per week?
donderdag 26 april 2007 om 22:39
Hoi Isola,
Als jij denkt dat het je kan helpen, zou ik er zeker voor gaan.
Tijdje geleden ging het niet heel goed met mij, en vond het ook wel een idee om eens naar een psycholoog te gaan. Ik heb een doorverwijzing gekregen van de huisarts.
Ik kreeg, toen ik een afspraak met de psych had gemaakt een aantal vragenlijsten die in moest invullen, en kreeg ook de opdracht om mn levensverhaal op papier te zetten, zodat hij daar een beeld van kon krijgen. Na de eerste keer had hij meteen voor een tijd iedere week een afspraak ingepland. In mijn geval was dat voornamelijk onder werktijd (het kon wel s avonds maar dat zat al helemaal vol de komende tijd). Mijn vriend werd ook uitgenodigd na 3x, zodat de psych hem ook kon leren kennen. Dat vond ik eigenlijk niet heel prettig, want hij werd helemaal doorgezaagd over zn eigen jeugd, terwijl dat totaal niets te maken had met mijn situatie (dat had sowieso niets met mijn vriend te maken). Ik snap wel dat het handig kan zijn in het proces, maar in mijn geval vond ik het niets toevoegen.
Uiteindelijk ben ik er na een paar keer mee gestopt, ik voelde me niet op mn gemak bij hem en had niet het gevoel dat ik er iets mee opschoot. Nu zit ik eigenlijk weer prima in mn vel, maar dat is denk ik niet dankzij hem.
Maar ach, mn zusje is bij een andere psych, en die heeft er wel veel baat bij, net als vriendinnen die ook naar psychologen gaan, dus denk dat ik het gewoon niet had getroffen met de mijne.
Je kan het toch gewoon proberen? Is het niks dan is het niks, zo zie ik het.
Als jij denkt dat het je kan helpen, zou ik er zeker voor gaan.
Tijdje geleden ging het niet heel goed met mij, en vond het ook wel een idee om eens naar een psycholoog te gaan. Ik heb een doorverwijzing gekregen van de huisarts.
Ik kreeg, toen ik een afspraak met de psych had gemaakt een aantal vragenlijsten die in moest invullen, en kreeg ook de opdracht om mn levensverhaal op papier te zetten, zodat hij daar een beeld van kon krijgen. Na de eerste keer had hij meteen voor een tijd iedere week een afspraak ingepland. In mijn geval was dat voornamelijk onder werktijd (het kon wel s avonds maar dat zat al helemaal vol de komende tijd). Mijn vriend werd ook uitgenodigd na 3x, zodat de psych hem ook kon leren kennen. Dat vond ik eigenlijk niet heel prettig, want hij werd helemaal doorgezaagd over zn eigen jeugd, terwijl dat totaal niets te maken had met mijn situatie (dat had sowieso niets met mijn vriend te maken). Ik snap wel dat het handig kan zijn in het proces, maar in mijn geval vond ik het niets toevoegen.
Uiteindelijk ben ik er na een paar keer mee gestopt, ik voelde me niet op mn gemak bij hem en had niet het gevoel dat ik er iets mee opschoot. Nu zit ik eigenlijk weer prima in mn vel, maar dat is denk ik niet dankzij hem.
Maar ach, mn zusje is bij een andere psych, en die heeft er wel veel baat bij, net als vriendinnen die ook naar psychologen gaan, dus denk dat ik het gewoon niet had getroffen met de mijne.
Je kan het toch gewoon proberen? Is het niks dan is het niks, zo zie ik het.
donderdag 26 april 2007 om 22:58
Hoi Isola,
Je moet er in ieder geval voor zorgen dat je iemand hebt met de juiste registraties. Vaak weet je huisarts wel hoe en wat in de regio, maar anders kun je altijd even bellen naar of op de site kijken van het NIP, de beroepsvereniging van psychologen. Daar staat belangrijke informatie hierover. Je kunt ook eens in de buurt rondbellen, vragen naar info (bijv. ook of je 's avonds terecht kan).
Uit eigen ervaring zou ik zeggen dat ik het iedereen echt zou gunnen om een tijdje naar een goede psycholoog te gaan. Het kan zo veel toevoegen. Wat wel het allerbelangrijkste is, is dat het klikt, dat is al de helft. Dat merk je vaak al in het eerste gesprek.
Succes, groetjes Robin
Je moet er in ieder geval voor zorgen dat je iemand hebt met de juiste registraties. Vaak weet je huisarts wel hoe en wat in de regio, maar anders kun je altijd even bellen naar of op de site kijken van het NIP, de beroepsvereniging van psychologen. Daar staat belangrijke informatie hierover. Je kunt ook eens in de buurt rondbellen, vragen naar info (bijv. ook of je 's avonds terecht kan).
Uit eigen ervaring zou ik zeggen dat ik het iedereen echt zou gunnen om een tijdje naar een goede psycholoog te gaan. Het kan zo veel toevoegen. Wat wel het allerbelangrijkste is, is dat het klikt, dat is al de helft. Dat merk je vaak al in het eerste gesprek.
Succes, groetjes Robin
vrijdag 27 april 2007 om 00:33
Ik heb het ook weleens geprobeerd maar ze bekijken alles zo vanuit jouw jeugd en hoe of die geweest is. En dan denk ik al gauw....zucht....dat is al zo lang geleden ....en bovendien kan ik daar dus nu toch niks meer aan veranderen...ik heb het ook opgegeven. Vond het gewoonweg een enorm gezever, wat ook nog es veel tijd en geld kostte.
vrijdag 27 april 2007 om 07:05
Jammer Toety Froety, dat het voor jou niet gewerkt heeft.
Ik ben heel blij dat ik jaren geleden al heb geleerd om dingen "klein te houden", tijdens een groep speciaal voor jonge vrouwen die zichzelf nog weleens voorbijlopen (komt jullie bekend voor dames??:$).
Een paar maanden geleden kreeg ik te horen dat ik een ziekte had, waarvoor ik nu vrij zware behandelingen moet ondergaan. Was totaal onverwacht en behoorlijk schokkend. Ik merk hoeveel ik nu heb aan de oude technieken: stapje terug doen, wat dacht ik net, kloppen de conclusies die ik trok, houd het klein en: niet alleen aandacht hebben voor de negatieve kans (bij 50% slecht, hoort ook 50% goed).
Ik ben heel blij dat ik jaren geleden al heb geleerd om dingen "klein te houden", tijdens een groep speciaal voor jonge vrouwen die zichzelf nog weleens voorbijlopen (komt jullie bekend voor dames??:$).
Een paar maanden geleden kreeg ik te horen dat ik een ziekte had, waarvoor ik nu vrij zware behandelingen moet ondergaan. Was totaal onverwacht en behoorlijk schokkend. Ik merk hoeveel ik nu heb aan de oude technieken: stapje terug doen, wat dacht ik net, kloppen de conclusies die ik trok, houd het klein en: niet alleen aandacht hebben voor de negatieve kans (bij 50% slecht, hoort ook 50% goed).
vrijdag 27 april 2007 om 07:46
Beste Isola,
Je zou ook eens een afspraak met een maatschappelijk werker kunnen maken. Daarvoor heb je geen verwijsbriefje van de huisarts voor nodig en misschien kan het praten met zo'n persoon al verheldering geven. Mocht dat niet voldoende zijn kun je altijd nog doorverwezen worden naar een psycholoog.
Je zou ook eens een afspraak met een maatschappelijk werker kunnen maken. Daarvoor heb je geen verwijsbriefje van de huisarts voor nodig en misschien kan het praten met zo'n persoon al verheldering geven. Mocht dat niet voldoende zijn kun je altijd nog doorverwezen worden naar een psycholoog.
vrijdag 27 april 2007 om 11:10
tsja... het is denk ik net wat je er zelf mee wilt. ben zelf ook in behandeling geweest, maar inderdaad, wat al gezegd is: wel heel veel geklets over dingen die er niet zo toe doen, en toen ik na 'n paar keer vertelde dat ik er mee wilde stoppen, kreeg ik in de laatste sessie nog een paar problemen aangepraat ook. 'k denk dat ie meer zat te denken aan de financiering van z'n 3e huis in frankrijk ofzo 
anyway: zelf denk ik dat een goed gesprek met een goede vriendin net zo veel kan doen, en het kost veel minder!
anyway: zelf denk ik dat een goed gesprek met een goede vriendin net zo veel kan doen, en het kost veel minder!
vrijdag 27 april 2007 om 13:15
Op dit moment ben ik onder behandeling van een psycholoog. Heb 3 sessies gehad en over ruim 2 weken nummer 4. Ik ben bij deze psycholoog terecht gekomen via mijn huisarts, die goede ervaringen had bij deze psych. Ook heb je de huisarts nodig voor een verwijsbrief.
Ik heb er heel erg veel aan. Je wordt een spiegel voorgehouden door iemand die op geen enkele manier emotioneel met jou verbonden is. En er komt heel erg veel uit. Ik ben na een sessie ook altijd heel erg moe. Bij mij is er absoluut geen sprake van geneuzel, of gegraaf in mijn jeugd.
Ik vind juist dat deze man ontzettend goed is, en op een enorm knappe wijze mijn verhalende woordenbrij kan ordenen en verwoorden.
Hij heeft mij al een paar keer op verrassende wijze de ogen geopend.
Het advies 'om maar eens een goed gesprek met je vriendinnen' te hebben, vind ik persoonlijk niet zo'n geslaagd advies. Zij zullen, op wat voor manier dan ook, altijd iets van hun persoonlijke mening in reflecties, feedback en antwoorden meegeven. Onbedoeld of niet. Een psycholoog is er juist op getraint om alles zeer objectief te bekijken.
Het is mij wel duidelijk dat ik heel veel geluk heb met mijn psycholoog, omdat hij zo supergoed is. Geen wonder dat mijn huisarts goede ervaringen met hem heeft.
Ik kan het je alleen maar aanraden naar een psycholoog te gaan.
Ik heb er heel erg veel aan. Je wordt een spiegel voorgehouden door iemand die op geen enkele manier emotioneel met jou verbonden is. En er komt heel erg veel uit. Ik ben na een sessie ook altijd heel erg moe. Bij mij is er absoluut geen sprake van geneuzel, of gegraaf in mijn jeugd.
Ik vind juist dat deze man ontzettend goed is, en op een enorm knappe wijze mijn verhalende woordenbrij kan ordenen en verwoorden.
Hij heeft mij al een paar keer op verrassende wijze de ogen geopend.
Het advies 'om maar eens een goed gesprek met je vriendinnen' te hebben, vind ik persoonlijk niet zo'n geslaagd advies. Zij zullen, op wat voor manier dan ook, altijd iets van hun persoonlijke mening in reflecties, feedback en antwoorden meegeven. Onbedoeld of niet. Een psycholoog is er juist op getraint om alles zeer objectief te bekijken.
Het is mij wel duidelijk dat ik heel veel geluk heb met mijn psycholoog, omdat hij zo supergoed is. Geen wonder dat mijn huisarts goede ervaringen met hem heeft.
Ik kan het je alleen maar aanraden naar een psycholoog te gaan.
vrijdag 27 april 2007 om 13:35
quinty, ik ben jaloers op je!!! kwil ook zo'n psych!!
zelfs werd ik alleen maar meer depri als ik bij die man was geweest. dus op een bepaald moment heb ik mijn vriendinnen (alleen m'n twee beste vriendinnen hoor!) verteld wat er met mij gebeurt was, en daar heb ik heel veel aan gehad. zij zijn inderdaad (heb je gelijk in) wel emotioneel bij mij betrokken, maar daarom snappen ze ook wat het met mij deed. voor mij heeft dat echt geholpen!
zelfs werd ik alleen maar meer depri als ik bij die man was geweest. dus op een bepaald moment heb ik mijn vriendinnen (alleen m'n twee beste vriendinnen hoor!) verteld wat er met mij gebeurt was, en daar heb ik heel veel aan gehad. zij zijn inderdaad (heb je gelijk in) wel emotioneel bij mij betrokken, maar daarom snappen ze ook wat het met mij deed. voor mij heeft dat echt geholpen!
vrijdag 27 april 2007 om 14:59
quote:
quinty, ik ben jaloers op je!!! kwil ook zo'n psych!!
zelfs werd ik alleen maar meer depri als ik bij die man was geweest. dus op een bepaald moment heb ik mijn vriendinnen (alleen m'n twee beste vriendinnen hoor!) verteld wat er met mij gebeurt was, en daar heb ik heel veel aan gehad. zij zijn inderdaad (heb je gelijk in) wel emotioneel bij mij betrokken, maar daarom snappen ze ook wat het met mij deed. voor mij heeft dat echt geholpen!
Tja, als ik dan jouw verhaal weer lees, mag ik echt in mijn handjes knijpen.
Gelukkig maar dat je er uiteindelijk met behulp van je vriendinnen bent uitgekomen. Fijn voor je!
quinty, ik ben jaloers op je!!! kwil ook zo'n psych!!
zelfs werd ik alleen maar meer depri als ik bij die man was geweest. dus op een bepaald moment heb ik mijn vriendinnen (alleen m'n twee beste vriendinnen hoor!) verteld wat er met mij gebeurt was, en daar heb ik heel veel aan gehad. zij zijn inderdaad (heb je gelijk in) wel emotioneel bij mij betrokken, maar daarom snappen ze ook wat het met mij deed. voor mij heeft dat echt geholpen!
Tja, als ik dan jouw verhaal weer lees, mag ik echt in mijn handjes knijpen.
Gelukkig maar dat je er uiteindelijk met behulp van je vriendinnen bent uitgekomen. Fijn voor je!
vrijdag 27 april 2007 om 20:13
Via de huisarts kun je verwezen worden naar GGZ (voormalige Riagg). Dat wordt meestal vergoed door de ziektekostenverzekering of met een kleine eigen bijdrage. Een psycholoog moet zich een beeld vormen van wie je bent en evt. hoe je zo geworden bent dus zullen er altijd vragen worden gesteld over je jeugd ed. Maar ik vind dat je zelf wel kunt sturen. Bovendien heeft bij mij de huisarts de 'hulpvraag' in de doorverwijzing omschreven. Het ligt er m.i. ook aan hoe je zelf vertelt wat je verwacht of hoopt te bereiken. En je kunt ook zeggen dat je iets niet bevalt als het volgens jou de verkeerde kant op gaat, bijv. als iemand gaat wroeten in irrelevante periodes. Ik ben tot nu toe heel tevreden, er worden flink wat spiegels voorgehouden. Ik vertel en zij legt linken en suggereert hoe het anders kan. Dat zet mij weer aan het denken en zo kom ik verder.
vrijdag 27 april 2007 om 22:30
Tsja. Het nadeel van het GGZ is dat zij beslissen wie er het beste voor jou geschikt is.
Als het goed is kun je later nog wel omswitchen, maar volgens mij is dat wel een heel gedoe.
Ik heb persoonlijk geen goede ervaring met het GGZ.
De aanbevolen therapie paste niet goed bij me, overleg was niet mogelijk, want het boek lag er altijd naast, en het boek heeft altijd gelijk.
Bij het GGZ is overleggen heel moeilijk als je zowel naar de psycholoog als naar de psychiater ga, de psycholoog wil niets zeggen over medicijnen, en de psychiater wil niets zeggen over de therapie, terwijl ik het fijn had gevonden als ik dingen had kunnen bespreken.
En de enorme wachtlijst.. ik heb ongeveer 2,5 maand moeten wachten voordat ik voor het eerst terecht kon..
maar goed, er zijn nog veel meer medewerkers bij het GGZ, misschien had ik gewoon pech..
Als het goed is kun je later nog wel omswitchen, maar volgens mij is dat wel een heel gedoe.
Ik heb persoonlijk geen goede ervaring met het GGZ.
De aanbevolen therapie paste niet goed bij me, overleg was niet mogelijk, want het boek lag er altijd naast, en het boek heeft altijd gelijk.
Bij het GGZ is overleggen heel moeilijk als je zowel naar de psycholoog als naar de psychiater ga, de psycholoog wil niets zeggen over medicijnen, en de psychiater wil niets zeggen over de therapie, terwijl ik het fijn had gevonden als ik dingen had kunnen bespreken.
En de enorme wachtlijst.. ik heb ongeveer 2,5 maand moeten wachten voordat ik voor het eerst terecht kon..
maar goed, er zijn nog veel meer medewerkers bij het GGZ, misschien had ik gewoon pech..
maandag 7 mei 2007 om 14:02
gewoon proberen zo'n consult, al is het maar voor jezelf om het gevoel te hebben dat je er gewoon het maximale aan doet om over je probleem heen te komen. dat geeft nog altijd meer voldoening dan in je eentje met het probleem te blijven rondzeulen. een psych. confronteert je inderdaad met kanten van jezelf waarover het vaak wel de moeite waard is om er eens met andere ogen naar te gaan kijken. stel je erop in dat je er gaat leren om je probleem goed te verwoorden en het vervolgens van een andere (positievere) kant gaat leren bekijken. praten met vriendinnen vind ik ook minstens zo belangrijk, maar soms kan dat pas als je het eerst aan iemand hebt verteld met wie je geen persoonlijke band hebt. succes en ga er gewoon voor!
maandag 7 mei 2007 om 14:08
maandag 7 mei 2007 om 16:00
Ik ga vrijdag voor de laatste keer naar mijn psychiater. Ik kap ermee, ik vind het zulk overloos gezever. Ik wilde echt wel, maar mijn god, dat gezeik over mijn jeugd, die belangstelling voor mijn familie ipv voor míj. Ik liet me vooral door anderen aanpraten dat er wat mis met me was, maar die mensen krijgen nu gewoon een dikke middelvinger.
Geen goede ervaringen voor mij dus. Stomme is dat die vrouw op een gegeven moment ook niet meer wist wat ze moest vragen. Zaten we daar te babbelen over mijn vakantie:? Wat mij dus geld kost. Neh, voor mij niet meer.
Geen goede ervaringen voor mij dus. Stomme is dat die vrouw op een gegeven moment ook niet meer wist wat ze moest vragen. Zaten we daar te babbelen over mijn vakantie:? Wat mij dus geld kost. Neh, voor mij niet meer.
