Stoppen met anti-depressiva (paroxetine)

Hoi Parel,



Ik heb een vraagje, hoef je niet op te antwoorden hoor, als je dat niet wilt.

Weet je of er een verband is met de postnatale depressie en de miskramen die je hebt gehad?

Ik heb weleens gelezen dat vrouwen die zwanger zijn geraakt dmv ivf, iets vaker een pnd hebben dan gemiddeld. Dat zou te maken hebben met hoge verwachtingen; verwachtingen die, wanneer 'het eenmaal zover is', niet helemaal uitkomen, het 'is dit het nou gevoel' na zo lang wachten.

Iets vergelijkbaars kan ik me nl voorstellen als je een aantal miskramen te verstouwen hebt gekregen...



fleur

Hoi Parel,



Dank je wel voor je reactie. Ik kan me dat gevoel ergens wel voorstellen. Iedereen die een kind wil, ziet het als iets 'groots'. Dat ís het natuurlijk ook, maar als het niet lukt (of steeds mis gaat), maak je het in gedachten misschien wel steeds groter en groter. Weet niet zo goed hoe ik het uit moet leggen. Iedereen verwacht natuurlijk ook dat je, na zo'n verleden, in jubelstemming bent en klagen is dan helemaal uit den boze, want: je hebt er nou zó lang op gewacht cg moeite voor gedaan, is het nou weer niet goed? Wees blij dát je een kind hebt.

Denk ook dat je zelf dan ook niet zo goed durft te 'klagen', want je hébt er ook lang op gewacht, dus móet je blij en gelukkig zijn want je grootste wens is tenslotte uitgekomen.



Pffffffff.



Wat goed dat er uiteindelijk toch iemand geluisterd heeft en je zoon es goed onderzocht heeft. Mooie naam heeft hij trouwens.

Gaat het nu wel beter met hem? Nu jij nog

Komt wel goed. Kan kort duren en het kan lang duren, maar op een dag is het over.



x

Hoi,



Ik slik ook paroxetine, eigenlijk al een paar jaar met een onderbreking tijdens mijn laatste zwangerschap. Ik zie mezelf eigenlijk nooit meer stoppen met AD, ik zal wel een stofje missen ofzo, maar ik blijf in een gat vallen zonder AD. Tijdens mijn laatste zwangerschap, 2 jaar geleden slikte ik nog AD en had wel verwacht dit door te mogen blijven gebruiken (ik zit op 20 mg per dag) maar nee hoor, ik moest van de huisarts onmiddelijk stoppen. Nou daar heb ik me wel een paar dagen beroerd van gevoeld. Duizelig, van die elektrektische schokken in mijn hoofd, het gevoel er niet helemaal bij te zijn, maar na een week was het over en is het eigenlijk tot een half jaar na de zwangerschap goed gegaan. Nou is het bij mij zo dat ik erg last krijg van depressieve klachten als de herfst begint en mijn dochter is geboren in juni dus tot september ging t ongeveer wel goed maar toen toch maar weer begonnen. Ik heb op het moment geen psych. hulp of ondersteuning erbij maar ben hier wel weer naar op zoek omdat ik merk dat een huisarts niet echt goede begeleiding kan geven bij het gebruik van AD. Maar ik heb tot nu toe steeds niet de goede klik gevonden met een psych en dan stop ik er steeds mee.

Maar ik vind het dus ook weleens vreemd dat mensen AD chemische troep vinden, zelf ervaar ik het helemaal niet zo, je kan altijd wel iets krijgen waarvoor je levenslang medicatie moet gebruiken en waarom is het bij AD dan allemaal maar rommel en troep? Ik functioneer er in ieder geval op en zie mezelf er daarom niet mee stoppen, ja hooguit om eens wat anders te gaan proberen want ook hier is de paroxetine funest voor je sex drive



Groetjes,

Risotje

Hoi Risotje,



Ik vind het echt onbegrijpelijk dat een huisarts zoiets zegt.

Ik zou willen dat er meer van die pop-poli's in Nederland waren, dat zou zoveel ellende voorkomen...

quote:parel27 schreef op 21 november 2007 @ 11:37:

Wat betreft de sexdrive vind ik paraxetine echt niet fijn maar dat schijnt een bijwerking te zijn die vrijwel alle AD's als bijwerking hebben heb ik begrepen.



Neuh, dat kun je niet zo stellen, hoor! Bijvoorbeeld (es)citalopram geeft op dat gebied gemiddeld al aanzienlijk minder klachten. Er zit wel degelijk verschil in de SSRI's onderling en dan heb je ook nog heel andere groepen AD's, die ook weer heel anders werken en ook andere bijwerkingen geven.



Jij wordt "begeleid" door je huisarts voor wat betreft het gebruik van AD's? Ik zou dan toch echt eens met een goede psychiater gaan praten; die weten, in tegenstelling tot veel huisartsen, waar ze het over hebben als het om AD's gaat. Ik vind eigenlijk dat huisartsen sowieso geen AD's zouden mogen voorschrijven als ze niet goed bijgeschoold zijn op dit gebied, maar wie ben ik...?

Hoi Parel,



Ja ik moest onmiddelijk stoppen omdat ik zwanger was. Eigenlijk had ze me moeten doorverwijzen naar een psychiater, dit zijn toch experts op het gebied van anti-depressiva, zij hebben veel meer kennis op dit gebied dan een huisarts. Maar ja ik wilde ook liever geen medicatie slikken tijdens mijn zwangerschap dus ben ik maar gestopt. Maar het viel niet mee. Ik heb het ook weleens als ik een dag vergeet om hem in te nemen, op een gegeven moment word ik dan helemaal licht in mijn hoofd, voel me wazig, krijg hoofdpijn. Ik heb weleens vergeten op vrijdag om mijn medicatie bij de apotheek op te halen en ik had niks meer! Op zaterdag ging t nog wel maar op zondag ben ik naar de huisartsenpost gegaan om een pil te halen. Ook toen we eens een weekendje weggingen was ik ze vergeten mee te nemen en heb ik me 3 dagen beroerd gevoeld. Nu gebeurt me dat niet meer, ik zorg bijtijds dat ik nieuwe medicijnen regel en als we weggaan stop ik ze meteen in mijn tas als ik hem s´morgens heb ingenomen. Je voelt je gewoon echt beroerd als je een dag geen medicatie inneemt, ontzettend suf.



Maar ik moet eigenlijk ook wel weer op zoek naar hulp want AD is natuurlijk eigenlijk alleen bedoeld ter ondersteuning, je moet ook aan de slag met jezelf, maar dat vind ik toch altijd wel erg moeilijk. Ik vertoon vrij snel vluchtgedrag als ik het idee heb dat het niet helpt of misschien juist te diep gaat en dan trek ik me weer terug. Maar met alleen af en toe je recept vernieuwen en verder niks kom je natuurlijk ook niet echt verder.





Groetjes,

Risotje

Nou ja, dat bedoelde ik dus. Ik vind het absurd dat zo'n huisarts zegt dat je moet stoppen omdat je zwanger bent. Huisartsen weten er helemaal niet zoveel vanaf. Weten zeker ook niet dat de effecten van een depressie schadelijker voor de baby kunnen zijn dan die antidepressiva.

Maar goed, denk ook dat het beter is om met zoiets naar een psychiater te gaan. Die weet ook dat je, met ad, een paar dagen in het ziekenhuis moet blijven na de bevalling (thuisbevallen mag wel).

Een programma om te helpen afkicken vind je op:

http://www.dewegterug.nl/



Laat deze site aan je huisarts zien, misschien kan en wil ie er wat mee doen.

Of probeer het zelf met dit programma als er geen ondersteuning geboden word...

Maar pas verschrikkelijk op, de bijwerkingen tijdens het afkicken zijn vaak ernstig. Daar hoef ik denk ik niets meer over toe te voegen.



groetjes Astrid



ps. zwangerschap, borstvoeding en A.D. kijk op:

http://www.geneesmiddelen...antidepressiva.asp?size=K

quote:parel27 schreef op 16 november 2007 @ 09:27:

Sinds een maand of 4 slik ik vanwege depressies het medicijn

Paroxetine.

Het helpt erg goed, al zeg ik het zelf maar ik vraag me af hoe

ik straks zal reageren als ik stop met de paroxetine.



Heeft iemand hier ervaringen mee?

Kreeg je weer een terugslag of bleef je stabiel?

Voel je je nog wel eens flink down of verlang je terug naar de medicatie?Ik heb meer dan 15 jaar antidepressiva gebruikt; Anafranil, Fevarin en Seroxat. Ben nu sinds 10 dagen aan het afbouwen. Ik gebruikte 60 mg, vervolgens één week 40 mg, en nu nog een paar dagen 20 mg. Vervolgens zou ik overstappen op Effexor. Maar het vreemde is nu dat ik mij de afgelopen dagen steeds beter ga voelen. Ik twijfel nu of ik m.i.v. aanstaande woensdag wel aan Effexor ga beginnen!!!! Ik heb al eerder ervaringen gehoord van gebruikers die helemaal met pillen gestopt zijn, en zich daarna weer "wakker" voelden worden. Dat effect lijkt zich nu bij mij ook voor te doen. Ik heb overigens totaal geen problemen met het gebruiken van medicijnen. Wanneer ik me de komende dagen slechter ga voelen, zal ik geen seconde twijfelen om toch met Effexor te beginnen.