Gezondheid
alle pijlers
uitstrijkje
woensdag 26 maart 2008 om 21:26
Nou ik zal wel een vreselijk miep zijn; maar ik word al weer bijna 32 jaar en heb dus nog nooit geen uitstrijkje laten maken.
Op mijn 30 kreeg ik een oproep; maar die heb ik voorbij laten gaan. Op mijn 31ste kreeg ik het verzoek een afspraak te maken, maar ook nooit gedaan. Nu word ik dus alweer 32 en nu kreeg ik vorige week weer een brief met het verzoek een afspraak te maken.
Waarom ben ik niet geweest? Ik weet t eigenlijk niet. Onzekerheid...schaamte...angst, ik kan het voor mezelf niet goed plaatsen.
Ik kan geen kinderen krijgen doordat ik geen eisprong heb (blijkt na bloedonderzoek) en ik heb ook altijd gezegd de medische molen niet in te gaan. Ik moet er niet aan denken aan al die onderzoeken en dergelijke. Dat zijn dingen waar ik me voor schaam; ik ben nogal preuts aangelegd blijkbaar. Ben erg op mezelf altijd; sta niet echt open voor dit soort dingen, ook niet om erover te praten met anderen. Nu is dit forum anoniem dus ik dacht...ik waag het eens te vragen.
Wil misschien iemand mij vertellen hoe zoiets nu precies gaat, doet het bijvoorbeeld pijn?
Hoe gaat dat met de uitslag..geen bericht is goed bericht of krijg je zowieso bericht, of verschilt dat wellicht per huisartspraktijk?
Denk dat ik er toch ook een keer aan geloven moet; maar zie er gewoon een beetje tegenop. Zijn er meer mensen die dat zo ervaren of is dit nou weer typisch iets voor mij;-(
Ik hoor het heel graag.
Op mijn 30 kreeg ik een oproep; maar die heb ik voorbij laten gaan. Op mijn 31ste kreeg ik het verzoek een afspraak te maken, maar ook nooit gedaan. Nu word ik dus alweer 32 en nu kreeg ik vorige week weer een brief met het verzoek een afspraak te maken.
Waarom ben ik niet geweest? Ik weet t eigenlijk niet. Onzekerheid...schaamte...angst, ik kan het voor mezelf niet goed plaatsen.
Ik kan geen kinderen krijgen doordat ik geen eisprong heb (blijkt na bloedonderzoek) en ik heb ook altijd gezegd de medische molen niet in te gaan. Ik moet er niet aan denken aan al die onderzoeken en dergelijke. Dat zijn dingen waar ik me voor schaam; ik ben nogal preuts aangelegd blijkbaar. Ben erg op mezelf altijd; sta niet echt open voor dit soort dingen, ook niet om erover te praten met anderen. Nu is dit forum anoniem dus ik dacht...ik waag het eens te vragen.
Wil misschien iemand mij vertellen hoe zoiets nu precies gaat, doet het bijvoorbeeld pijn?
Hoe gaat dat met de uitslag..geen bericht is goed bericht of krijg je zowieso bericht, of verschilt dat wellicht per huisartspraktijk?
Denk dat ik er toch ook een keer aan geloven moet; maar zie er gewoon een beetje tegenop. Zijn er meer mensen die dat zo ervaren of is dit nou weer typisch iets voor mij;-(
Ik hoor het heel graag.
donderdag 27 maart 2008 om 09:05
ik heb gisteren een uitstrijkje laten maken, ivm HPV. Was de eerste bij deze huisarts en ik moet zeggen dat hij alles heel goed uitlegde en heel rustig deed. De vorige keer bij mijn vorige HA was het veel minder prettig, toen bloedde ik ook na afloop, nu dus niet. Over ongeveer 2 weken kan ik bellen voor de uitslag.
Oh ja mijn HA gebruikte een plasticen eendenbek, kleiner dan die metalen
Oh ja mijn HA gebruikte een plasticen eendenbek, kleiner dan die metalen
donderdag 27 maart 2008 om 09:18
Vorig jaar heb ik ook voor de eerste keer een uitstrijkje laten maken. Het is inderdaad geen pretje om met je benen wijd voor de ogen van een vreemde te liggen maar de assistente die ik had was heel vriendelijk. Ze kwam zelf nog met de opmerking dat het voor mij wellicht wat onwennig was maar dat het voor haar een dagelijkse routine is en dat stelde me gerust. In tegenstelling tot bovenstaande verhalen vond ik het onderzoek wel pijnlijk. Door een gekantelde baarmoedermond kon ze er moeilijk bijkomen en er was nogal wat inwendig geduw voor nodig voordat ze het uitstrijkje had gemaakt. Pijnlijk maar ondanks dat toch blij dat ik het gedaan heb.
donderdag 27 maart 2008 om 11:03
Het maakt heel erg uit welke dokter of assistente je helpt. Gewoon aangeven dat je je ongemakkelijk voelt inderdaad en alles rustig aan. Ik was te gespannen eigenlijk en daardoor verliep het ongemakkelijk. Niet eens zozeer lichamelijk maar ik maakte een beetje druk in mijn hoofd toen ik daar lag, doordat ik zo gespannen was duurde het iets langer dan normaal en dan lijkt elke seconde wel een minuut. Gelukkig stelde de vrouwendokter (mijn god, dat dat woord nog gebruikt wordt) me erg op mijn gemak door te zeggen:
nou, ontspan je nou eens een beetje zeg, het lukt heus wel hoor, er past toch ook een piemel in.
nou, ontspan je nou eens een beetje zeg, het lukt heus wel hoor, er past toch ook een piemel in.
donderdag 27 maart 2008 om 17:06
Ik kom net bij de huisarts vandaan. Ik meldde me bij de assistente en heb meteen even gevraagd of de huisarts of de assistente de uitstrijkjes doet. De huisarts (man) doet dat zelf, dus nu vraag ik me af wat ik moet doen als ik liever door een vrouw dat uitstrijkje laat uitvoeren. Weet iemand daar een antwoord op?
zaterdag 29 maart 2008 om 18:28
hai meiden
vond toch dat ik moest reageren
heb zelf een topic ; sex-hevige bloeding tijdens het vrijen
ben 44 jaar en was nog nooit voor het bevolkingsonderzoek gegaan.
luiheid laksheid schaamte enz enz enz
na een bloeding toch naar de huisarts gegaan en moest een uitstrijkje
foute uitslag pap 3 b
en nu dus bij de gyn geweest
voorstadium baarmoederhalskanker
afwijkend weefsel wat weggehaald moet worden en waarschinlijk is hetmaar een klein stukje.
heb nooit iets gemerkt , geen pijn , afscheiding of iets.
het is een vorm van kanker waar je niets van merkt
ik zou willen zeggen ; GA
twijfel niet
gewoon gaan
ik ben er waarschijnlijk nog op tijd bij, maar oh wat heb ik spijt dat ik nooit gegaan ben na een oproep.
hoop dat jullie hier iets aan hebben
liefs en succes
vond toch dat ik moest reageren
heb zelf een topic ; sex-hevige bloeding tijdens het vrijen
ben 44 jaar en was nog nooit voor het bevolkingsonderzoek gegaan.
luiheid laksheid schaamte enz enz enz
na een bloeding toch naar de huisarts gegaan en moest een uitstrijkje
foute uitslag pap 3 b
en nu dus bij de gyn geweest
voorstadium baarmoederhalskanker
afwijkend weefsel wat weggehaald moet worden en waarschinlijk is hetmaar een klein stukje.
heb nooit iets gemerkt , geen pijn , afscheiding of iets.
het is een vorm van kanker waar je niets van merkt
ik zou willen zeggen ; GA
twijfel niet
gewoon gaan
ik ben er waarschijnlijk nog op tijd bij, maar oh wat heb ik spijt dat ik nooit gegaan ben na een oproep.
hoop dat jullie hier iets aan hebben
liefs en succes
zaterdag 29 maart 2008 om 20:55
Hallo,
ik las normaal altijd mee maar heb me speciaal om te kunnen reageren op je topic aangemeld. Ik heb namelijk net een traject van chemotherapie en bestralingen achter de rug..Was net 31 toen ik een herhaaloproep voor het bevolkingsonderzoek thuis kreeg (ivm bevalling) uiteraard gewoon heengegaan en een paar weken later gebeld.Ik maakte me geen zorgen want ik had een keurige menstruatie en geen andere klachten. Helaas toch pap 3b,later bleek het kanker te zijn die zelfs al was uitgezaaid naar de lymfeklieren! Ik wil niemand bang maken maar geen klachten hebben betekent niet dat alles ok is.Klachten krijg je pas in een veel later stadium. Ik hoop dat ik met mijn berichtje eventuele twijfelaars heb kunnen overhalen om toch te bellen voor een afspraak!
groetjes,Little Britain
ik las normaal altijd mee maar heb me speciaal om te kunnen reageren op je topic aangemeld. Ik heb namelijk net een traject van chemotherapie en bestralingen achter de rug..Was net 31 toen ik een herhaaloproep voor het bevolkingsonderzoek thuis kreeg (ivm bevalling) uiteraard gewoon heengegaan en een paar weken later gebeld.Ik maakte me geen zorgen want ik had een keurige menstruatie en geen andere klachten. Helaas toch pap 3b,later bleek het kanker te zijn die zelfs al was uitgezaaid naar de lymfeklieren! Ik wil niemand bang maken maar geen klachten hebben betekent niet dat alles ok is.Klachten krijg je pas in een veel later stadium. Ik hoop dat ik met mijn berichtje eventuele twijfelaars heb kunnen overhalen om toch te bellen voor een afspraak!
groetjes,Little Britain
zondag 30 maart 2008 om 17:41
Hoi Anne,
Dit... "ik heb ook altijd gezegd de medische molen niet in te gaan. Ik moet er niet aan denken aan al die onderzoeken en dergelijke."
...dacht ik dus ook altijd.
Op mijn 30e braaf een uitstrijkje laten maken, erg pijnlijk - maar verder alles goed.
Op mijn 33e bleek dat ik geen kinderen kan krijgen - krijg je dus wèl allerlei onderzoeken, kuren, operaties... Zónder uitstrijkje vooraf!
Maar wat ben ik blij dat ik zulke hulp heb gekregen! Kinderen zitten er voor mij niet in, maar zonder mijn gynaecoloog had ik nog steeds erg veel last gehad van mijn menstruatie en problemen met mijn baarmoeder.
Volgende maand word ik 40 en 'mag' ik weer! Hoera
Dit... "ik heb ook altijd gezegd de medische molen niet in te gaan. Ik moet er niet aan denken aan al die onderzoeken en dergelijke."
...dacht ik dus ook altijd.
Op mijn 30e braaf een uitstrijkje laten maken, erg pijnlijk - maar verder alles goed.
Op mijn 33e bleek dat ik geen kinderen kan krijgen - krijg je dus wèl allerlei onderzoeken, kuren, operaties... Zónder uitstrijkje vooraf!
Maar wat ben ik blij dat ik zulke hulp heb gekregen! Kinderen zitten er voor mij niet in, maar zonder mijn gynaecoloog had ik nog steeds erg veel last gehad van mijn menstruatie en problemen met mijn baarmoeder.
Volgende maand word ik 40 en 'mag' ik weer! Hoera
zondag 30 maart 2008 om 17:51
Hai Anne, de eerste keer dat ik ging was ik ook erg nerveus. Maar gelukkig ben ik wel gegaan, want ze vonden het HPV-virus bij me en het was in een voorstadium van baarmoederhalskanker. Ik moest nog een biopsie doen om te zien of er daadwerkelijk foute cellen zaten en moest vervolgens een laserbehandeling ondergaan om de foute cellen weg te laseren. Daarna ben ik nog anderhalf jaar onder controle gebleven. Gelukkig is nu alles weer helemaal normaal en ik heb nergens last van. Ik weet zeker dat ik nu iedere vijf jaar ga, want die 5 minuten bij de dokter kunnen echt levensreddend zijn!
