Vitamine B12 tekort

Ik loop al jaren rond met vage klachten als: vermoeidheid, duizelingen, stemmingswisseligen, tintelingen in of slapende handen/ voeten/ armen/ benen, hoofdpijn, concentratie- en geheugenproblemen, niet goed op (simpele) woorden kunnen komen.Elk jaar laat ik mij weer testen op Pfeiffer en bloedarmoede, maar er komt nooit iets uit. Mijn arts besluit vaak met het oordeel ' tussen de oren', maar ik blijf ondertussen maar op halve kracht door het leven gaan.. :-(Een vriendin van mij raadde mij aan ook eens mijn B12 gehalte te laten testen bij de volgende bloedtest, aangezien al mijn klachten ook voorkomen bij een te laag B12 gehalte. Mijn arts vond het niet nodig, maar heeft het toch laten doen. Uit de test kwam inderdaad dat mijn B12-gehalte te laag is.Het kan 2 oorzaken hebben: te weinig B12 in de voeding, of de ziekte van Addison-Biermer (je lichaam is dan niet in staat b12 uit de voeding te halen).Mijn arts is niet goed op de hoogte van deze aandoening, beweert dat ik geen klachten kan hebben omdat ik dan ook bloedarmoede moet hebben, en dat het gehalte niet zo heel laag is (wat het wél is!!). Inmiddels heb ik op internet op alle pagina's met dit onderwerp gelezen dat je geen bloedarmoede hoeft te hebben om last te hebben van een B12-tekort. Helaas is er bij veel huisartsen niet veel bekend over deze aandoening. Je lichaam heeft een B12 reserve voor ongeveer 3 jaar. Wanneer deze reserve niet aangevuld wordt kun je vage klachten krijgen. Je kunt injecties krijgen die het B12 gehalte weer langzaam omhoog brengen. Mijn arts weigert mij deze te geven, terwijl ik er van overtuigd ben dat het mij zal helpen..Meer info over B12-tekort staat beschreven op http://home.hetnet.nl/~hindrikdejong en http://www.stichtingb12tekort.nlZijn er meer mensen die last hebben van een B12-tekort, en zo ja, hoe reageert jouw huisarts daarop? Ik woon in Amsterdam en zou graag een andere huisarts hebben die dit probleem wel erkent.groetjes!

Hoi!Ik ben gister naar de orthomoleculair arts geweest. Hij is twee uur bezig geweest om alle klachten te inventariseren, bloed af te nemen en mijn eerste injectie te geven. Heerlijk! De erkenning en dat er meteen vanzelfsprekend wat gebeurt. Dinsdag teug voor de tweede injectie. Nu even afwachten op de bloedtesten en of ik wat van de injecties ga merken.. Tot nu toe lichamelijk beetje van de rel, maar dat schijnt er bij te horen. Wat ik er van lees wordt die reactie elke injectie een beetje minder, omdat je lijf er steeds meer aan gewend raakt. Maar ach, het is zo persoonlijk dat er geen pijl op te trekken valt, dus we wachten RUSTIG af ; )