Gezondheid alle pijlers

Vitamine B12 zelf prikken. Waarom vind ik dat toch zo eng?

09-08-2022 14:42 50 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik moet in verband met neurologische klachten en een B12 tekort voor onbepaalde tijd twee keer per week vitamine B12 spuiten.

Nu is het natuurlijk het meest ideaal als ik dat zelf ga doen. Voor zowel de HA praktijk als voor mezelf.

Gisteren aan de assistente gevraagd of ze mij wil leren prikken en of ik vast wat zelf mocht proberen. Maar het lukte me gewoon niet om de naald in mijn huid te prikken. Ik voelde een enorme weerstand en voelde me daarna vooral een ongelooflijke sukkel 😊.

Ik heb altijd al wel een beetje 'prikangst' gehad. Viel vroeger altijd flauw bij bloedprikken. Maar met een aantal chronische ziektes, medicatie via het infuus en regelmatig bloedprikken dacht ik toch dat ik daar overheen was. Maar blijkbaar dus niet.

Iemand wat tips om mij er overheen te zetten en er niet zo dramatisch over te doen? Ik weet dat er heel veel mensen zijn die dit dagelijks doen maar blijkbaar heb ik een soort natuurlijke rem die voorkomt dat ik de naald in mijn lichaam steek 😁
Alle reacties Link kopieren Quote
Om te beginnen jezelf geen sukkel noemen. Zo raar is het niet dat je het niet kan, het is nou niet bepaald een fijne handeling. En al was het wel raar, dat maakt je nog geen sukkel.
Kan je iemand anders vragen om het te doen? Partner, familie lid?
Alle reacties Link kopieren Quote
De eerste keer/ keren jezelf prikken is gewoon spannend. Naar mate je het vaker doet, gaat het makkelijker. Ik prikte hormonen ivm fertiliteitstraject en afhankelijk van soort medicijn was het makkelijker. Zo'n prikpen was het fijnst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik begrijp het wel van je. Ik krijg ook al jaren 2 injecties per week. Mijn partner heb ik het geleerd te doen. Ben zelf vpk. Heb duizenden mensen geprikt. Maar bij mezelf ook een hele barriere. Dit had ik ook toen ik een tijd insuline moest spuiten. Ik denk wel door het veel te doen dat er dan op een gegeven moment een stukje routine ontstaat bij jezelf. Op een gegeven moment had ik er geen moeite meer mee om bijv een aantal keren per dag zelf mijn bloedsuiker te prikken. En deze prikjes zijn pijnlijker vind ik zelf als de vit b12 injecties. Als ik goed geprikt wordt voel ik daar niets van.
Alle reacties Link kopieren Quote
Die B12 moet in een spier toch? Dat zijn echt nare prikken, helemaal niet zo gek dat je dat zelf niet lukt.
Ik heb jarenlang hormooninjecties bij mezelf in een spier gegeven en ik snap eigenlijk niet dat ik dat zelf kon. :$
Onsterfelijk Verheven
Alle reacties Link kopieren Quote
Foux schreef:
09-08-2022 14:54
Om te beginnen jezelf geen sukkel noemen. Zo raar is het niet dat je het niet kan, het is nou niet bepaald een fijne handeling. En al was het wel raar, dat maakt je nog geen sukkel.
Kan je iemand anders vragen om het te doen? Partner, familie lid?
Daar heb je ook wel gelijk in. Omdat ik zelf dacht dat lukt wel, voelde ik me zo😁
Nee, ben helaas op mezelf aangewezen. Dus ik wil het echt zelf gaan leren.
Alle reacties Link kopieren Quote
Mugske schreef:
09-08-2022 15:01
De eerste keer/ keren jezelf prikken is gewoon spannend. Naar mate je het vaker doet, gaat het makkelijker. Ik prikte hormonen ivm fertiliteitstraject en afhankelijk van soort medicijn was het makkelijker. Zo'n prikpen was het fijnst.
Dat geloof ik inderdaad ook wel, dat het uiteindelijk gewoon routine gaat worden. Wellicht is alleen de 1e keer gewoon echt een drempel. Prikpen heb ik gevraagd maar die schijnen niet te bestaan voor B12.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isabella2016 schreef:
09-08-2022 15:22
Dat geloof ik inderdaad ook wel, dat het uiteindelijk gewoon routine gaat worden. Wellicht is alleen de 1e keer gewoon echt een drempel. Prikpen heb ik gevraagd maar die schijnen niet te bestaan voor B12.
Volgens mij zijn die prikpennen voor prikken in de huid, dat is veel ondieper.
Onsterfelijk Verheven
Alle reacties Link kopieren Quote
Pippo4321 schreef:
09-08-2022 15:01
Ik begrijp het wel van je. Ik krijg ook al jaren 2 injecties per week. Mijn partner heb ik het geleerd te doen. Ben zelf vpk. Heb duizenden mensen geprikt. Maar bij mezelf ook een hele barriere. Dit had ik ook toen ik een tijd insuline moest spuiten. Ik denk wel door het veel te doen dat er dan op een gegeven moment een stukje routine ontstaat bij jezelf. Op een gegeven moment had ik er geen moeite meer mee om bijv een aantal keren per dag zelf mijn bloedsuiker te prikken. En deze prikjes zijn pijnlijker vind ik zelf als de vit b12 injecties. Als ik goed geprikt wordt voel ik daar niets van.
Oke, toch grappig dat dat zo werkt dat zelfs jij als ervaren vpk nog die barriere hebt gevoeld. Ik geloof inderdaad ook wel dat het uiteindelijk routine wordt. De drempel zal de eerste keer wel gewoon het hoog zijn. Ik vind ze zelf inderdaad ook niet pijnlijk als ze het er maar rustig inspuiten.

Moet je veel kracht zetten om de naald in de spier door de huid heen te krijgen of glijdt hij er wel makkelijk in ? (Vast een gekke vraag 😁)
isabella2016 wijzigde dit bericht op 09-08-2022 15:28
Reden: Aanvullende vraag
7.15% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
09-08-2022 15:17
Die B12 moet in een spier toch? Dat zijn echt nare prikken, helemaal niet zo gek dat je dat zelf niet lukt.
Ik heb jarenlang hormooninjecties bij mezelf in een spier gegeven en ik snap eigenlijk niet dat ik dat zelf kon. :$
Klopt, het moet in een spier. In de bil schijnt het meest ideaal te zijn maar geen idee hoe je jezelf in je bil moet prikken, dus ik hou het maar bij mijn bovenbeen 😁
Maar het is jou uiteindelijk ook gelukt, dus ik moet mij er echt gewoon over heen zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Isabella2016 schreef:
09-08-2022 15:27
Klopt, het moet in een spier. In de bil schijnt het meest ideaal te zijn maar geen idee hoe je jezelf in je bil moet prikken, dus ik hou het maar bij mijn bovenbeen 😁
Maar het is jou uiteindelijk ook gelukt, dus ik moet mij er echt gewoon over heen zetten.
Tja, ik ben qua pijn een beetje een rare: ik kan dat totaal uitschakelen ofzo.
Ik denk eerder dat het raar is dat ik het wel kon, niet eens uiteindelijk, gewoon direct, hoppa, naald erin.
Zou natuurlijk fijn zijn als je je eroverheen kon zetten, want dat is wel zo praktisch, maar jezelf prikken in een spier kunnen heel veel mensen niet.
Onsterfelijk Verheven
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik injecteer zelf ook sinds 1,5 jaar. En heel eerlijk, ik vind het vaak nog spannend. Ik zorg wel altijd dat ik alle rust en tijd heb.
Ik vind het tegenwoordig fijn om met de hand waar ik de naald niet mee vast heb een soort van mijn been in te duwen en dan met de andere hand de naald er tegen aan, tegen je huid, dan haal ik die hand die industrie weg en omdat je huid dan omhoog komt schiet als het ware de naald er zo in. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Heb je Facebook? Er is een groep "vitamine b12 tekort, de vergeten ziekte" , daar heb ik veel tips vandaan, echt een fijne groep.
Alle reacties Link kopieren Quote
Wat mij hielp is met ene hand huid heel strak trekken. De naald er tegenaan en dan heel langzaam door de huid duwen. Dat is het pijnlijkste moment. Dan even uitblazen, de naald langzaam wat dieper duwen en injecteren. Dat dieper duwen en injecteren viel reuze mee. Het door-de-huid heenprikken op den duur ook, als ik de huid maar strak genoeg trok.

Neem je tijd, zodat je het in je eigen tempo kan doen.
Ze zeiden dat het niet kon. Toen kwam er iemand die dat niet wist en die deed het gewoon.
Ik zou het ook niks vinden als ik mezelf zou moeten prikken. Zo'n klein prikje omdat ze even een druppel bloed nodig hebben okee, en dat van de insuline zijn ook maar heel kleintjes. Maar echt een spuit met een naald... alleen al het idee. Maar ik heb heel lang prikangst gehad en dat is nog niet helemaal weg.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
09-08-2022 15:29
Tja, ik ben qua pijn een beetje een rare: ik kan dat totaal uitschakelen ofzo.
Ik denk eerder dat het raar is dat ik het wel kon, niet eens uiteindelijk, gewoon direct, hoppa, naald erin.
Zou natuurlijk fijn zijn als je je eroverheen kon zetten, want dat is wel zo praktisch, maar jezelf prikken in een spier kunnen heel veel mensen niet.
Het zou totaal niet praktisch zijn als het me niet lukt, dus ik moet me er over heen zetten. Dan maar op jouw manier, gewoon hoppa, naald er in😁
Alle reacties Link kopieren Quote
bieslookje schreef:
09-08-2022 15:38
Ik injecteer zelf ook sinds 1,5 jaar. En heel eerlijk, ik vind het vaak nog spannend. Ik zorg wel altijd dat ik alle rust en tijd heb.
Ik vind het tegenwoordig fijn om met de hand waar ik de naald niet mee vast heb een soort van mijn been in te duwen en dan met de andere hand de naald er tegen aan, tegen je huid, dan haal ik die hand die industrie weg en omdat je huid dan omhoog komt schiet als het ware de naald er zo in. Snap je een beetje wat ik bedoel?
Heb je Facebook? Er is een groep "vitamine b12 tekort, de vergeten ziekte" , daar heb ik veel tips vandaan, echt een fijne groep.
Oooh dit klinkt inderdaad al iets meer werkbaar. Dan duw jij de naald er niet in, maar dan gaat dat bijna vanzelf. Super goede tip dankjewel. En ik begrijp helemaal dat je het nog steeds spannend vindt. Ik heb inderdaad geen Facebook, maar kan me altijd nog aanmelden. Thanks!
Alle reacties Link kopieren Quote
Isabella2016 schreef:
09-08-2022 16:52
Oooh dit klinkt inderdaad al iets meer werkbaar. Dan duw jij de naald er niet in, maar dan gaat dat bijna vanzelf. Super goede tip dankjewel. En ik begrijp helemaal dat je het nog steeds spannend vindt. Ik heb inderdaad geen Facebook, maar kan me altijd nog aanmelden. Thanks!
Ja het eerste stukje gaat dan vanzelf, dat is voor het vervelendste. De rest van de naald erin is meestal zo goed als pijnloos.
Alle reacties Link kopieren Quote
Feline schreef:
09-08-2022 16:14
Wat mij hielp is met ene hand huid heel strak trekken. De naald er tegenaan en dan heel langzaam door de huid duwen. Dat is het pijnlijkste moment. Dan even uitblazen, de naald langzaam wat dieper duwen en injecteren. Dat dieper duwen en injecteren viel reuze mee. Het door-de-huid heenprikken op den duur ook, als ik de huid maar strak genoeg trok.

Neem je tijd, zodat je het in je eigen tempo kan doen.
Dat klinkt ook nog best werkbaar. Als ik dat zo lees denk ik, waarom doe ik daar nou zo moeilijk over. Maar toch sta ik niet te springen 😁
Bedankt voor je tips!
Alle reacties Link kopieren Quote
TsumTsum schreef:
09-08-2022 16:47
Ik zou het ook niks vinden als ik mezelf zou moeten prikken. Zo'n klein prikje omdat ze even een druppel bloed nodig hebben okee, en dat van de insuline zijn ook maar heel kleintjes. Maar echt een spuit met een naald... alleen al het idee. Maar ik heb heel lang prikangst gehad en dat is nog niet helemaal weg.
Precies zoals ik dat voel. Maar ik had dus ook altijd prikangst. En blijkbaar ben ik daar nog niet helemaal vanaf. Maar ik wil dit wel gewoon doen, dus ik zal me er echt overheen moeten zetten 😁
Alle reacties Link kopieren Quote
bieslookje schreef:
09-08-2022 16:53
Ja het eerste stukje gaat dan vanzelf, dat is voor het vervelendste. De rest van de naald erin is meestal zo goed als pijnloos.
Moet gewoon lukken. Serieus bedankt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Het is niet raar hoor, dat het niet lukt om jezelf te prikken. Onze breinen zijn miljoenen jaren bezig geweest om onze lichamen te beschermen, die werken echt niet zonder protest mee als je een naald in je been wilt duwen.

Gelukkig veel goede berichten van mensen die het uiteindelijk geleerd hebben, dus met rust en geduld kun jij het ook leren. Maar je moet dan een beetje om allerlei ingebakken zelfbeschermingsreflexen heen gaan werken, dus geef jezelf daar de ruimte voor.

Ik krijg zelf ook de B12-injecties, maar inmiddels met zo'n lange tussenpoos (6-8 weken) dat ik daar dan toch maar even voor langs de huisarts ga. Zou het ook wel zelf willen leren, maar ben ook niet zo'n held met naalden dus ik herken je gevoel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik snap dat wel en kan ook geen anderen prikken. Ik heb wel eens op een huisdier gepast dat dagelijks injecties moest krijgen. Ik kreeg dat niet voor elkaar, echt heel suf. Toen is een andere kennis dagelijks langsgekomen om die prik te geven. Vroeger op school moesten we een keer een vingerprikje bij onszelf doen met biologie. Zelfs dat lukte me niet.
Alle reacties Link kopieren Quote
Misschien kun je vragen of je het de eerste keer mag doen terwijl de huisartsassistente erbij is? Geeft misschien een geruster gevoel.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik spuit nu 3 jaar. Ik heb het in stapjes bij de huisartsassistente geleerd. Ze keek een paar keer mee. Ik herinner me mijn trillende handen toen ik het voor het eerst deed. Ik zal het nooit plezierig gaan vinden, maar het alternatief, wekelijks naar de praktijk vind ik minder leuk. Als ik jou was, zou ik ook vragen of het in stapjes kan, dat de huisartsassistente meekijkt. Het geeft zoveel vrijheid als je het zelf kunt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Solomio schreef:
09-08-2022 15:17
Die B12 moet in een spier toch? Dat zijn echt nare prikken, helemaal niet zo gek dat je dat zelf niet lukt.
Ik heb jarenlang hormooninjecties bij mezelf in een spier gegeven en ik snap eigenlijk niet dat ik dat zelf kon. :$
Als B12 goed gezet wordt èn je gebruikt een opzuignaald en een naald om mee te prikken, dan hoeven het helemaal geen nare prikken te zijn.
Maar een opzuignaald is wel een vereiste. B12 is een bijtende vloeistof en als je dat aan de buitenkant van de naald hebt zitten waarmee je prikt, dan doet het wel pijn.

TO, het is een drempel waar je over heen moet en ik vond het niet zo simpel om over die drempel heen te stappen.
Ik heb nu 4 jaar B12 injecties. Op dit moment elke 48 uur. Mijn man heeft ze de eerste 1 1/2 jaar gezet en toen moest hij voor zijn werk op reis.
Met wat hangen en wurgen ben ik het zelf gaan doen. Het is een drempel om een 40 mm lange naald in je eigen been te duwen.
Voor mij is het nu een soort van neutrale handeling geworden. Het moet gewoon en ik weet waar ik het voor doe, maar het heeft me wel wat maanden gekost voor ik er zo mee om kon gaan.
Wat ik nu vooral heel prettig vind, is de vrijheid die het me geeft. Weekendje weg? Spullen meenemen en gewoon gaan. Op vakantie? Geen uitzoekwerk of er wel een arts in de buurt zit waar ik heen kan, maar ook inpakken en wegwezen.
Bovendien is zo vaak naar de huisarts voor mij ook niet te combineren met mijn baan (die bestaat uit half op kantoor en half thuis werken en ik heb niet altijd invloed op mijn kantoordagen).

In stapjes leren helpt ook. Desnoods kan dat ook via de thuiszorg (maar dan heb je wel een uitvoeringsverzoek nodig van je behandelend arts).

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven