Gezondheid
alle pijlers
Wat heb je geleerd van langdurig 'ziek' zijn?
vrijdag 29 januari 2021 om 19:10
(ziek tussen haakjes omdat ik het wat breder bedoel, niet om het ziek zijn niet als waarheid te beschouwen)
Voor degenen die langdurig thuiszitten of in het verleden hebben thuisgezeten door ziekte (zowel fysiek als mentaal) of andere problemen waardoor je voor enkele maanden niet mee kunt draaien in de maatschappij, je normale leven, je werk etc.... Wat heb je geleerd? Wat neem je mee qua mindset?
Dit kan richting jezelf zijn, richting contact met anderen (die het bijvoorbeeld niet snapten) etc. Mag heel breed! Ben benieuwd.
Voor degenen die langdurig thuiszitten of in het verleden hebben thuisgezeten door ziekte (zowel fysiek als mentaal) of andere problemen waardoor je voor enkele maanden niet mee kunt draaien in de maatschappij, je normale leven, je werk etc.... Wat heb je geleerd? Wat neem je mee qua mindset?
Dit kan richting jezelf zijn, richting contact met anderen (die het bijvoorbeeld niet snapten) etc. Mag heel breed! Ben benieuwd.
zondag 7 februari 2021 om 20:13
Grappig, toen ik je las moest ik al aan NLD denken. Het is inderdaad een lastig leerprobleem. En nu leren ze er steeds meer over maar nog tot maar een paar jaar geleden wisten maar weinig leerkrachten en docenten wat het is en ermee kunnen. Nog steeds veel niet denk ik.Elfje* schreef: ↑07-02-2021 16:10NLD (non verbal learning disability). Nee, ik heb geen handvatten gekregen. Nu begint dat pas te komen. Ik heb nooit eerder gesprekken en hulp gehad. Naast het pesten is dat ook een reden van mijn depressie. Nu heb ik psychische hulp en hopelijk krijg ik straks ook andere hulp. Ik heb altijd maar door gehobbeld en me minderwaardig gevoeld. Nog steeds. Mensen vragen altijd wat je doet voor werk en ik schaam me dan om te zeggen dat ik geen werk heb. Dat ik een uitkering krijg, krijg ik 9 van de 10 keer niet over mijn lippen. Bang voor reacties zoals die van Pejeka. Ze zien het niet aan me en dan vinden ze het vaak maar lastig om het te geloven.
Ik hoop dat je verder komt met de therapie en dat je ook leert van jezelf te houden
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 7 februari 2021 om 20:24
19:04
Geen ochtendkranten BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad
Mensen met een abonnement op een krant van DPG Media en Mediahuis krijgen maandagochtend geen ochtendkrant op de mat. De extreme weersomstandigheden maken het onmogelijk om maandagochtend in Nederland ochtendkranten te bezorgen, zo meldt een woordvoerder van DPG Media.
Het gaat om alle titels van DPG en MEDIA huis, zoals de Volkskrant, NRC, Telegraaf en AD en de regionale Brabantse titels BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad.
Nu ook online. Ed.nl
Geen ochtendkranten BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad
Mensen met een abonnement op een krant van DPG Media en Mediahuis krijgen maandagochtend geen ochtendkrant op de mat. De extreme weersomstandigheden maken het onmogelijk om maandagochtend in Nederland ochtendkranten te bezorgen, zo meldt een woordvoerder van DPG Media.
Het gaat om alle titels van DPG en MEDIA huis, zoals de Volkskrant, NRC, Telegraaf en AD en de regionale Brabantse titels BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad.
Nu ook online. Ed.nl
zondag 7 februari 2021 om 20:26
redhead70 schreef: ↑07-02-2021 20:2419:04
Geen ochtendkranten BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad
Mensen met een abonnement op een krant van DPG Media en Mediahuis krijgen maandagochtend geen ochtendkrant op de mat. De extreme weersomstandigheden maken het onmogelijk om maandagochtend in Nederland ochtendkranten te bezorgen, zo meldt een woordvoerder van DPG Media.
Het gaat om alle titels van DPG en MEDIA huis, zoals de Volkskrant, NRC, Telegraaf en AD en de regionale Brabantse titels BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad.
Nu ook online. Ed.nl
Nou dat is wel eens wat anders dan off topic berichten over uitkeringen
Tjezus, wat vals
zondag 7 februari 2021 om 20:43
Weten we dat ook weerredhead70 schreef: ↑07-02-2021 20:2419:04
Geen ochtendkranten BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad
Mensen met een abonnement op een krant van DPG Media en Mediahuis krijgen maandagochtend geen ochtendkrant op de mat. De extreme weersomstandigheden maken het onmogelijk om maandagochtend in Nederland ochtendkranten te bezorgen, zo meldt een woordvoerder van DPG Media.
Het gaat om alle titels van DPG en MEDIA huis, zoals de Volkskrant, NRC, Telegraaf en AD en de regionale Brabantse titels BN DeStem, Brabants Dagblad en Eindhovens Dagblad.
Nu ook online. Ed.nl
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 7 februari 2021 om 20:51
Wat ik ook heb geleerd, dat je niet altijd alles moet vertellen.
Ik kan nog wel werken ( geen 40 uur helaas ) maar ben chronisch pijn patiënt.
Bij sollicitaties vertelde ik dit dus eerlijk want het voelde voor mij niet goed dit te verzwijgen. En ik werd keer na keer afgewezen.
Totdat iemand me erop wees dat als het mijn werk niet belemmert ( en dat doet het niet, ik neem gewoon extra pijnstilling en ga door, maar thuis kan ik daarna alleen nog op de bank liggen, het belemmert privé erg maar op mijn werk merkt niemand iets aan me), ik dat dus niet hoef te vertellen.
Hoewel dat voor mij niet goed voelde, heb ik het bij mijn volgende uitnodiging verzwegen.
En ben ik aangenomen.
Inmiddels dus een mega leuke baan voor 24 uur waarbij mijn pijn door verbeterde werkomstandigheden ook nog eens minder is geworden.
Erg blij mee
Dus open en eerlijk zijn over je ziekte, kan avenrechts werken .
Een eye opener voor me, hoewel ik het persoonlijk niet fijn vind. Het voelt als liegen voor me
Ik kan nog wel werken ( geen 40 uur helaas ) maar ben chronisch pijn patiënt.
Bij sollicitaties vertelde ik dit dus eerlijk want het voelde voor mij niet goed dit te verzwijgen. En ik werd keer na keer afgewezen.
Totdat iemand me erop wees dat als het mijn werk niet belemmert ( en dat doet het niet, ik neem gewoon extra pijnstilling en ga door, maar thuis kan ik daarna alleen nog op de bank liggen, het belemmert privé erg maar op mijn werk merkt niemand iets aan me), ik dat dus niet hoef te vertellen.
Hoewel dat voor mij niet goed voelde, heb ik het bij mijn volgende uitnodiging verzwegen.
En ben ik aangenomen.
Inmiddels dus een mega leuke baan voor 24 uur waarbij mijn pijn door verbeterde werkomstandigheden ook nog eens minder is geworden.
Erg blij mee
Dus open en eerlijk zijn over je ziekte, kan avenrechts werken .
Een eye opener voor me, hoewel ik het persoonlijk niet fijn vind. Het voelt als liegen voor me
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zondag 7 februari 2021 om 21:36
En zelfs binnen één persoon kan het per dag of per periode verschillen.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 7 februari 2021 om 21:40
Ten eerste: fijn voor je dat het op alle fronten, ook voor je persoonlijke gezondheid, zo goed heeft uitgepakt.lientje69 schreef: ↑07-02-2021 20:51Wat ik ook heb geleerd, dat je niet altijd alles moet vertellen.
Ik kan nog wel werken ( geen 40 uur helaas ) maar ben chronisch pijn patiënt.
Bij sollicitaties vertelde ik dit dus eerlijk want het voelde voor mij niet goed dit te verzwijgen. En ik werd keer na keer afgewezen.
Totdat iemand me erop wees dat als het mijn werk niet belemmert ( en dat doet het niet, ik neem gewoon extra pijnstilling en ga door, maar thuis kan ik daarna alleen nog op de bank liggen, het belemmert privé erg maar op mijn werk merkt niemand iets aan me), ik dat dus niet hoef te vertellen.
Hoewel dat voor mij niet goed voelde, heb ik het bij mijn volgende uitnodiging verzwegen.
En ben ik aangenomen.
Inmiddels dus een mega leuke baan voor 24 uur waarbij mijn pijn door verbeterde werkomstandigheden ook nog eens minder is geworden.
Erg blij mee
Dus open en eerlijk zijn over je ziekte, kan avenrechts werken .
Een eye opener voor me, hoewel ik het persoonlijk niet fijn vind. Het voelt als liegen voor me
Ten tweede: ik zie het niet als liegen. Ze vragen iemand voor 24 uur en jij weet van jezelf dat je die 24 uur kunt behappen. Meer hoeven ze niet te weten. Het zou iets anders zijn als je regelmatig hele dagen uitvalt vanwege je ziekte, dan is dat wel zo netjes om te noemen.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
zondag 7 februari 2021 om 21:42
Het zat em eigenlijk alleen is dat woordje 'is', hoewel duidelijk was dat het jouw mening was.apiejapie schreef: ↑07-02-2021 19:39Excuses. Dat was juist niet mijn bedoeling om iemand te kwetsen. Goed om me bewust te maken dat ik dat wel gedaan heb. Ik wilde aangeven dat ik meeleef met mensen die psychisch iets mankeren omdat mijn eigen, gelukkig korte, ervaring is dat ik dat nóg heftiger vond dan het lichamelijke wat ik mankeer. Maar dan echt in mijn situatie. Verschillende diagnoses kun je niet met elkaar vergelijken en ook mensen met dezelfde diagnose kunnen het zo anders doormaken. Daar ben ik me van bewust. Excuus dat het anders overkwam door mijn woorden.
Had je daar geschreven 'ik vind' had ik er mss ook wel op gereageerd, maar dan had ik er hooguit mijn eigen mening tegenover gezet.
Sorry I hurt your feelings when I called you stupid. I thought you knew.
zondag 7 februari 2021 om 23:15
Mijn ervaring is dat je echt niet zo maar in de WIA belandt. Het hele traject duurde bij mij drie jaar omdat mijn werkgever zijn zaakjes niet op orde had waar ik uiteindelijk de dupe van werd. Aan het einde van die periode voelde ik me door alles wat er was gezegd en geschreven mentaal zo beschadigd dat ik letterlijk rijp was voor de psycholoog.
Ik heb twee verschillende re-integratietrajecten doorlopen (wekelijkse bijeenkomsten in een groep) en daar trof ik steeds alleen maar mensen van wie (net als bij mij) meteen al duidelijk was dat die nooit meer aan het werk konden komen. Maar zo lang je nog twee armen en twee benen hebt en je hoofd niet 10 cm los van je romp kan je werken. Het idee dat ik terecht zou komen tussen allemaal acterende wannebe uitkeringstrekkers bleek totaal ongegrond (ja ik had ook van die foute vooroordelen).
Uiteindelijk werd voor mij bepaald dat ik nog 2 uur per dag niet stresserend licht werk zou kunnen doen en in de test die volgde bleek daar een functie aan te hangen als nettenknoper. Ik verzin het niet, waar gebeurd.
Maar zoals iemand hier al schreef, er is geen werkgever te vinden die iemand voor 2 uur per dag aanneemt.
Ik heb twee verschillende re-integratietrajecten doorlopen (wekelijkse bijeenkomsten in een groep) en daar trof ik steeds alleen maar mensen van wie (net als bij mij) meteen al duidelijk was dat die nooit meer aan het werk konden komen. Maar zo lang je nog twee armen en twee benen hebt en je hoofd niet 10 cm los van je romp kan je werken. Het idee dat ik terecht zou komen tussen allemaal acterende wannebe uitkeringstrekkers bleek totaal ongegrond (ja ik had ook van die foute vooroordelen).
Uiteindelijk werd voor mij bepaald dat ik nog 2 uur per dag niet stresserend licht werk zou kunnen doen en in de test die volgde bleek daar een functie aan te hangen als nettenknoper. Ik verzin het niet, waar gebeurd.
Maar zoals iemand hier al schreef, er is geen werkgever te vinden die iemand voor 2 uur per dag aanneemt.
Ik ben verantwoordelijk voor wat ik schrijf, niet voor wat u leest.
zondag 7 februari 2021 om 23:32
Voor mij was het zo dat er geen passende beroepen bij mijn mogelijkheden te vinden waren. En dan moet dat passend ook nog een verdiencapaciteit hebben van 70% van je oude salaris zijn.
Ik moet namelijk kunnen pauzeren wanneer ik dat nodig heb, zo lang ik nodig heb, ik moet een prikkelarme omgeving hebben, omdat mijn dagen enorm van elkaar kunnen verschillen ook kunnen zeggen; vandaag lukt het niet, ik kom morgen. Ik kan niet tillen (wel incidenteel), bukken (wel met mijn lichaam maar niet voor mijn hoofd) , geen repeterende bewegingen maken, niet langer dan tien minuten achter een computer enz.
Dan blijft er niet veel over.
En toch vind ik dat ik wel iets kan doen zolang ik iets kon vinden dat bij mijn beperkingen paste. Aangezien ik wel veel expertise heb stonden scholen wel te springen om een gratis kracht.
Ik kan mijn eigen tijden indelen, mijn eigen pauzes, ik heb een eigen kamer, ik kan komen en gaan wanneer ik dat nodig heb. De ene week ben ik na een uur kapot en moet ik gaan, de andere week ben ik er een ochtendje, soms lukt het helemaal niet om te gaan.
Maar het geeft voldoening en ik ben blij dat ik nog een hint van mijn oude werk kan doen. Dan ik nog ergens bijhoor en niet helemaal ben afgeschreven en mijn dagen tussen mijn eigen vier muren doorbreng.
En ik besef ook dat dat een voorrecht is op mensen die helemaal niets kunnen of niets kunnen vinden bij hun beperkingen.
Het kost mij heel erg veel energie maar het levert ook (een ander soort) energie op.
Ik moet namelijk kunnen pauzeren wanneer ik dat nodig heb, zo lang ik nodig heb, ik moet een prikkelarme omgeving hebben, omdat mijn dagen enorm van elkaar kunnen verschillen ook kunnen zeggen; vandaag lukt het niet, ik kom morgen. Ik kan niet tillen (wel incidenteel), bukken (wel met mijn lichaam maar niet voor mijn hoofd) , geen repeterende bewegingen maken, niet langer dan tien minuten achter een computer enz.
Dan blijft er niet veel over.
En toch vind ik dat ik wel iets kan doen zolang ik iets kon vinden dat bij mijn beperkingen paste. Aangezien ik wel veel expertise heb stonden scholen wel te springen om een gratis kracht.
Ik kan mijn eigen tijden indelen, mijn eigen pauzes, ik heb een eigen kamer, ik kan komen en gaan wanneer ik dat nodig heb. De ene week ben ik na een uur kapot en moet ik gaan, de andere week ben ik er een ochtendje, soms lukt het helemaal niet om te gaan.
Maar het geeft voldoening en ik ben blij dat ik nog een hint van mijn oude werk kan doen. Dan ik nog ergens bijhoor en niet helemaal ben afgeschreven en mijn dagen tussen mijn eigen vier muren doorbreng.
En ik besef ook dat dat een voorrecht is op mensen die helemaal niets kunnen of niets kunnen vinden bij hun beperkingen.
Het kost mij heel erg veel energie maar het levert ook (een ander soort) energie op.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 7 februari 2021 om 23:37
Bij mij zuigt alle sociale interactie energie. Vroeger toen ik nog mentale veerkracht had kon ik dat nog handelen, nu lukt dat niet meer. Er zijn dagen dat ik al stress krijg van het feit dat de pakketbezorger langs komt. Ik bestel soms serieus iets pas later omdat ik een mentaal slechte dag heb en daar tegen op zie.
maandag 8 februari 2021 om 00:20
Ja de nettenknoper. Iemand uit mijn revalidatiegroep kreeg als optie ‘rattenvanger’. Serieus. Als hij het niet zwart op wit had gekregen had ik het waarschijnlijk niet geloofd. Ik werk nog een paar uurtjes. Ik heb echt hysterisch jankend bij dat UWV gezeten, dat ik wèl nog kon werken. Ze hebben vier uur van de uren afgehaald die ik werkte (die ik kon werken mede dankzij inzet collega’s) maar ik ben uit de IVA gebleven.
Dat gedeelte herken ik in het stukje van mevrouwIglesias, dat je erna rijp bent voor psychologische bijstand. Het beetje restje positieve zelfbeeld is wel weg na zo’n gesprek, sodeju.
Verder heb ik alleen first World Problems rondom zingeving en acceptatie. Zo voelt het dan. Mijn inkomen is er maar minimaal op achteruit gegaan dus geen financiële zorgen. Er loopt (liep al) een hulp in de huishouding rond dus ik hoef in principe geen ene moer uit te voeren in huis. Ik heb geen progressieve aandoening of ziekte. Ik heb geen (chronische) pijn. Ik zie er alleen uit als Bonnie Sint Clair na een borreltje teveel (met dezelfde motoriek), ik val nog over mijn eigen schaduw en mijn hersenen zien eruit als gatenkaas met zwarte plekken.
Maar herken het ook wel van SuzyQfive. Dat het veel vreet qua energie maar wel voldoening oplevert. Moe ben ik toch iedere dag, of ik nu twee uurtjes werk of niet. Het is voor mij heel moeilijk om dingen mee te krijgen (door lezen) en zodoende iets te vertellen hebben aan de eettafel. Met pubers als doelgroep gaat dat vanzelf. Vond ik best spannend dit jaar, de eerste lichting die mij nooit heeft gekend in ‘oude vorm’ bengelend aan een touw tijdens abseilen of welke activiteit dan ook. Maar ook deze lichting neemt het gewoon zoals het is zonder ook maar een moment mijn ‘docentschap’ in twijfel te trekken.
Dat gedeelte herken ik in het stukje van mevrouwIglesias, dat je erna rijp bent voor psychologische bijstand. Het beetje restje positieve zelfbeeld is wel weg na zo’n gesprek, sodeju.
Verder heb ik alleen first World Problems rondom zingeving en acceptatie. Zo voelt het dan. Mijn inkomen is er maar minimaal op achteruit gegaan dus geen financiële zorgen. Er loopt (liep al) een hulp in de huishouding rond dus ik hoef in principe geen ene moer uit te voeren in huis. Ik heb geen progressieve aandoening of ziekte. Ik heb geen (chronische) pijn. Ik zie er alleen uit als Bonnie Sint Clair na een borreltje teveel (met dezelfde motoriek), ik val nog over mijn eigen schaduw en mijn hersenen zien eruit als gatenkaas met zwarte plekken.
Maar herken het ook wel van SuzyQfive. Dat het veel vreet qua energie maar wel voldoening oplevert. Moe ben ik toch iedere dag, of ik nu twee uurtjes werk of niet. Het is voor mij heel moeilijk om dingen mee te krijgen (door lezen) en zodoende iets te vertellen hebben aan de eettafel. Met pubers als doelgroep gaat dat vanzelf. Vond ik best spannend dit jaar, de eerste lichting die mij nooit heeft gekend in ‘oude vorm’ bengelend aan een touw tijdens abseilen of welke activiteit dan ook. Maar ook deze lichting neemt het gewoon zoals het is zonder ook maar een moment mijn ‘docentschap’ in twijfel te trekken.
maandag 8 februari 2021 om 07:01
Heel herkenbaar. Ik laat zoveel mogelijk bij een afhaalpunt bezorgen, maar vaak heb je die optie niet.redbulletje schreef: ↑07-02-2021 23:37Bij mij zuigt alle sociale interactie energie. Vroeger toen ik nog mentale veerkracht had kon ik dat nog handelen, nu lukt dat niet meer. Er zijn dagen dat ik al stress krijg van het feit dat de pakketbezorger langs komt. Ik bestel soms serieus iets pas later omdat ik een mentaal slechte dag heb en daar tegen op zie.
Maar ja, naar een winkel gaan is nog moeilijker voor me, dus meestal kom ik toch uit op bestellingen.
Ik heb nu huishoudelijke ondersteuning via de wmo. Ze heeft een bepaald schoonmaakartikel nodig, wat ik niet mee kon bestellen bij de jumbo, en ik krijg het niet besteld omdat er zoveel stress bij komt kijken. Ik had ook schuursponsjes besteld, wel bij de jumbo, maar die werden niet geleverd. Dat zorgt ook weer voor een opvlamming, want nu moet ik die ook nog bestellen.
Je hoort me zelden klagen ik ben meestal positief en optimistisch maar dat soort dingen zijn dus al ongelofelijk moeilijk momenteel.
Maar goed, het is wel goed voor mijn portemonnee
maandag 8 februari 2021 om 08:56
Ik kreeg beroepen als suggestie waarbij ik moest tillen en sjouwen. Als ik iets niet kan, is het dat wel. Plus, ik loop met krukken en ik mag mijn lijf niet belasten. Hoe ik dat dan moest doen konden ze me ook niet vertellen, maar dat was ook niet relevant. Ik kon werken, hadden ze dus aangetoond, vonden zij. Zij is het UWV in dit verhaal.
Het gaat niet om het niet willen, het gaat om het niet kunnen, waarbij naar het totaalplaatje gekeken moet worden. Ik kan misschien wel twee uur per dag werken, maar dat gaat ten koste van mijn ADL en bovendien moet het ook nog eens verspreid over de dag. Welk werk kun je dan nog doen redelijkerwijs? En wie gaat mij dan aannemen?
Ik vind dat hier soms veel te ongenuanceerd over gedacht wordt en dat raakt me weleens.
Het gaat niet om het niet willen, het gaat om het niet kunnen, waarbij naar het totaalplaatje gekeken moet worden. Ik kan misschien wel twee uur per dag werken, maar dat gaat ten koste van mijn ADL en bovendien moet het ook nog eens verspreid over de dag. Welk werk kun je dan nog doen redelijkerwijs? En wie gaat mij dan aannemen?
Ik vind dat hier soms veel te ongenuanceerd over gedacht wordt en dat raakt me weleens.
maandag 8 februari 2021 om 10:35
Heb je de mogelijkheid voor een pakketbrievenbus? Of woon je in een flat? Dan kan de pakjesbezorger het gewoon in de pakketbrievenbus stoppen en kan je het pakken wanneer ie weer weg is.redbulletje schreef: ↑07-02-2021 23:37Bij mij zuigt alle sociale interactie energie. Vroeger toen ik nog mentale veerkracht had kon ik dat nog handelen, nu lukt dat niet meer. Er zijn dagen dat ik al stress krijg van het feit dat de pakketbezorger langs komt. Ik bestel soms serieus iets pas later omdat ik een mentaal slechte dag heb en daar tegen op zie.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 8 februari 2021 om 10:40
Beth, ja. Want ze moeten zich aan die fml houden en die is best krom. Want bijvoorbeeld de vraag: kan je bukken?
Ja, ik kan wel bukken, de buk beweging maken met je rug, daar gaat het om. Maar mijn hoofd kan dat niet aan. Toch blijft het antwoord: ja kan bukken.
Net als dat ik fysiek gezien best een pot open kan draaien. Maar dat ik daarna de hele avond mijn duim niet kan gebruiken telt niet mee.
Ja, ik kan wel bukken, de buk beweging maken met je rug, daar gaat het om. Maar mijn hoofd kan dat niet aan. Toch blijft het antwoord: ja kan bukken.
Net als dat ik fysiek gezien best een pot open kan draaien. Maar dat ik daarna de hele avond mijn duim niet kan gebruiken telt niet mee.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 8 februari 2021 om 10:51
Ik woon afgelegen en het stelt feitelijk niks voor want voor ik de voordeur kan open doen ligt het pakje al onder m'n afdak en zie ik nog net de rug van de pakketbezorger die weer naar z'n bus holt. Maar toch kan ik daar tegenop zien. Postnl is het meest voorspelbaar want die moet elke dag wel hier in de straat zijn en komt dus op een redelijk vast moment. Maar DHL is grilliger en ik denk zelfs dat ze soms de moeite niet nemen naar hier te rijden als er maar 1 of 2 pakjes bezorgd moeten worden en dan zit je te wachten tot het er eindelijk is en zie je later in de track&trace dat het naar 't pakketpunt is gebracht. Dat soort dingen geven stress.
maandag 8 februari 2021 om 12:17
Ik heb af en toe serieus uitleg nodig gehad. “Kunt u getordeerd actief zijn?”. Ja ik kan zitten en iets met rechterhand pakken wat naast of achter mij ligt maar ik kan niet ‘los’ voorover bukken en mijn schoenveters strikken want dan kiep ik om.suzyqfive schreef: ↑08-02-2021 10:40Beth, ja. Want ze moeten zich aan die fml houden en die is best krom. Want bijvoorbeeld de vraag: kan je bukken?
Ja, ik kan wel bukken, de buk beweging maken met je rug, daar gaat het om. Maar mijn hoofd kan dat niet aan. Toch blijft het antwoord: ja kan bukken.
Net als dat ik fysiek gezien best een pot open kan draaien. Maar dat ik daarna de hele avond mijn duim niet kan gebruiken telt niet mee.
Die hele fml van mij bestaat uit de ene toelichting na de andere van de arboarts
donderdag 11 februari 2021 om 22:27
Ja het is nooit eens notaris of spion ofzo haha..lemoos2 schreef: ↑08-02-2021 00:20Ja de nettenknoper. Iemand uit mijn revalidatiegroep kreeg als optie ‘rattenvanger’. Serieus. Als hij het niet zwart op wit had gekregen had ik het waarschijnlijk niet geloofd. Ik werk nog een paar uurtjes. Ik heb echt hysterisch jankend bij dat UWV gezeten, dat ik wèl nog kon werken. Ze hebben vier uur van de uren afgehaald die ik werkte (die ik kon werken mede dankzij inzet collega’s) maar ik ben uit de IVA gebleven.
Dat gedeelte herken ik in het stukje van mevrouwIglesias, dat je erna rijp bent voor psychologische bijstand. Het beetje restje positieve zelfbeeld is wel weg na zo’n gesprek, sodeju.
Verder heb ik alleen first World Problems rondom zingeving en acceptatie. Zo voelt het dan. Mijn inkomen is er maar minimaal op achteruit gegaan dus geen financiële zorgen. Er loopt (liep al) een hulp in de huishouding rond dus ik hoef in principe geen ene moer uit te voeren in huis. Ik heb geen progressieve aandoening of ziekte. Ik heb geen (chronische) pijn. Ik zie er alleen uit als Bonnie Sint Clair na een borreltje teveel (met dezelfde motoriek), ik val nog over mijn eigen schaduw en mijn hersenen zien eruit als gatenkaas met zwarte plekken.
Maar herken het ook wel van SuzyQfive. Dat het veel vreet qua energie maar wel voldoening oplevert. Moe ben ik toch iedere dag, of ik nu twee uurtjes werk of niet. Het is voor mij heel moeilijk om dingen mee te krijgen (door lezen) en zodoende iets te vertellen hebben aan de eettafel. Met pubers als doelgroep gaat dat vanzelf. Vond ik best spannend dit jaar, de eerste lichting die mij nooit heeft gekend in ‘oude vorm’ bengelend aan een touw tijdens abseilen of welke activiteit dan ook. Maar ook deze lichting neemt het gewoon zoals het is zonder ook maar een moment mijn ‘docentschap’ in twijfel te trekken.
donderdag 11 februari 2021 om 22:32
Ja hier net zolemoos2 schreef: ↑08-02-2021 12:17Ik heb af en toe serieus uitleg nodig gehad. “Kunt u getordeerd actief zijn?”. Ja ik kan zitten en iets met rechterhand pakken wat naast of achter mij ligt maar ik kan niet ‘los’ voorover bukken en mijn schoenveters strikken want dan kiep ik om.
Die hele fml van mij bestaat uit de ene toelichting na de andere van de arboarts
. Gelukkig wel een keuringsarts en arbeidskundige die dat meenamen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
vrijdag 12 februari 2021 om 09:20
Wat heb je zelf gehad Hannaa? Ik heb het eerder in het topic gevraagd maar geen antwoord gekregen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
