Gezondheid
alle pijlers
Wat heb je geleerd van langdurig 'ziek' zijn?
vrijdag 29 januari 2021 om 19:10
(ziek tussen haakjes omdat ik het wat breder bedoel, niet om het ziek zijn niet als waarheid te beschouwen)
Voor degenen die langdurig thuiszitten of in het verleden hebben thuisgezeten door ziekte (zowel fysiek als mentaal) of andere problemen waardoor je voor enkele maanden niet mee kunt draaien in de maatschappij, je normale leven, je werk etc.... Wat heb je geleerd? Wat neem je mee qua mindset?
Dit kan richting jezelf zijn, richting contact met anderen (die het bijvoorbeeld niet snapten) etc. Mag heel breed! Ben benieuwd.
Voor degenen die langdurig thuiszitten of in het verleden hebben thuisgezeten door ziekte (zowel fysiek als mentaal) of andere problemen waardoor je voor enkele maanden niet mee kunt draaien in de maatschappij, je normale leven, je werk etc.... Wat heb je geleerd? Wat neem je mee qua mindset?
Dit kan richting jezelf zijn, richting contact met anderen (die het bijvoorbeeld niet snapten) etc. Mag heel breed! Ben benieuwd.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:16
Je kunt beter werken en druk zijn dan ziek zijn
Niets is het waard om s nachts wakker van te liggen
De wereld draait echt door zonder jou
Mensen waar je het minst van verwacht leven het meest met je mee
Mijn man verdiend alle lintjes en medailles die er zijn voor z’n geduld, zorg en aandacht
Het komt echt goed, echt.
Niets is het waard om s nachts wakker van te liggen
De wereld draait echt door zonder jou
Mensen waar je het minst van verwacht leven het meest met je mee
Mijn man verdiend alle lintjes en medailles die er zijn voor z’n geduld, zorg en aandacht
Het komt echt goed, echt.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:20
Ja, mensen die uit onverwachte hoek komen. Herkenbaar! En niets is het waard om 's nachts wakker van te liggen ook een mooie eye opener!Vlaginvaas schreef: ↑29-01-2021 19:16Je kunt beter werken en druk zijn dan ziek zijn
Niets is het waard om s nachts wakker van te liggen
De wereld draait echt door zonder jou
Mensen waar je het minst van verwacht leven het meest met je mee
Mijn man verdiend alle lintjes en medailles die er zijn voor z’n geduld, zorg en aandacht
Het komt echt goed, echt.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:21
Dat de wereld klein wordt, zeker waar. Voor mij persoonlijk dat ik altijd heel erg op zoek was naar 'begrip' van mensen (niet zozeer dat ze me zielig moesten vinden, maar meer: ik loop hier in de supermarkt omdat...). Ik probeer nu steeds meer te leven zonder voor alles uitleg te moeten geven.
'
vrijdag 29 januari 2021 om 19:21
Ik ben ooit maanden uit de running geweest, deels in het ziekenhuis gelegen. Ik ben toen zeer plotseling uitgevallen.
Wat ik heb geleerd: loslaten!
Je bent op het werk vervangbaar.
Thuis wordt het wel georganiseerd.
Als het niet gaat zoals jij wil/bedacht had is het niet persé ‘niet goed’.
Andere mensen kunnen ook dingen organiseren/regelen.
Wat ik heb geleerd: loslaten!
Je bent op het werk vervangbaar.
Thuis wordt het wel georganiseerd.
Als het niet gaat zoals jij wil/bedacht had is het niet persé ‘niet goed’.
Andere mensen kunnen ook dingen organiseren/regelen.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:24
Tsja, dat ik inderdaad niet belangrijk ben,maar slechts een rader in het geheel. En ook dat een inkomen genereren en gewoon leven ook heel belangrijk zijn. Maar zonder stress om een beter betaalde , hogere functie na te streven.
Doe gewoon. Als je jezelf kunt bedruipen met af en toe een uitspatting is het genoeg.
Ik hoef niet elke ochtend
champagne en kaviaar (lust ik niet als vegan, yuk).
Doe gewoon. Als je jezelf kunt bedruipen met af en toe een uitspatting is het genoeg.
Ik hoef niet elke ochtend
champagne en kaviaar (lust ik niet als vegan, yuk).
vrijdag 29 januari 2021 om 19:27
Een verdomd moeilijke! Iets wat je je hele leven in je achterhoofd moet houden... en steeds opnieuw je grenzen afbakenen.doornroosje9 schreef: ↑29-01-2021 19:21Altijd naar je lichaam luisteren, op tijd rust nemen en niet over je grenzen gaan. Je gezondheid is het allerbelangrijkste. Ook geestelijke gezondheid natuurlijk.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:28
Loslaten, belangrijke ja! Fijn om te horen dat je een gezin (?) hebt, waarop je kon terugvallen. Zelf woon ik alleen en vond dit best moeilijk om alle ballen hoog te houden hierin en daarbij dus ook het loslaten daarvan.biekoe schreef: ↑29-01-2021 19:21Ik ben ooit maanden uit de running geweest, deels in het ziekenhuis gelegen. Ik ben toen zeer plotseling uitgevallen.
Wat ik heb geleerd: loslaten!
Je bent op het werk vervangbaar.
Thuis wordt het wel georganiseerd.
Als het niet gaat zoals jij wil/bedacht had is het niet persé ‘niet goed’.
Andere mensen kunnen ook dingen organiseren/regelen.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:33
Wat ik er van heb geleerd: mezelf vermaken, blij zijn met weinig, veel voldoening kunnen halen wanneer dingen wél lukken. Voor mijn gevoel begrijp ik de waarde van dingen beter dan mensen bij wie alles vanzelf gaat. Ik ben lockdown/isolatie deskundige 
en daardoor geen moeite om me aan maatregelen te houden.
Wat andere mensen niet begrijpen: het is geen vakantie, ik stel me niet aan, stop met oordelen, ik ga mijn medisch dossier niet met je delen.
en daardoor geen moeite om me aan maatregelen te houden. Wat andere mensen niet begrijpen: het is geen vakantie, ik stel me niet aan, stop met oordelen, ik ga mijn medisch dossier niet met je delen.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:34
Dit, met name. Ik had kanker, en 10 maanden lang was mijn enige "uitje" de gang naar het ziekenhuis voor de chemo. Eens per drie weken. De rest van de tijd zat ik thuis en zag door het raam het dagelijkse leven van anderen doorgaan. Heel vreemd, want op een gegeven moment heb je het gevoel dat je daar geen deel meer van uitmaakt, dat je kijkt naar een andere wereld. Vanuit de taxi op weg naar het ziekenhuis zag ik dan eens per drie weken iets meer van de buitenwereld, maar zelfs dat was onrealistisch voor mijn gevoel, alsof ik keek naar een wereld waar ik zelf geen echt deel meer van uitmaakte. Ik weet nog goed dat ik na bijna 9 maanden voor het eerst weer even buiten kwam om zomaar een wandeling te maken, even naar de supermarkt op de hoek om iets te halen, en dat was heel raar. Enerzijds fijn, anderzijds bevreemdend.
Time for the real me to emerge, Possum! Get out the gladiolas!
vrijdag 29 januari 2021 om 19:39
- Leven in het nu en daar ook echt van genieten
- Accepteren dat ik na een activiteit rust moet pakken en me daar ook aan overgeven
- Dingen niet uitstellen naar 'later', maar ze doen als het zich aandient en de energie er is. (en dan dus weer accepteren dat er daarna rust nodig is)
- Loslaten van alles wat 'moet'. Er gaat echt niemand dood als de kamer niet opgeruimd is of als de vaatwasser een paar uur moet wachten om uitgeruimd te worden.
- Om hulp durven vragen als dat nodig is.
- De maakbaarheid van het leven loslaten, wat voor mij betekent dat ik geen grootse plannen maak voor over drie maanden. Ik schrijf heus wel wat dingen met potlood in mijn agenda, maar concreet worden dingen pas een week van te voren.
- Accepteren dat ik na een activiteit rust moet pakken en me daar ook aan overgeven
- Dingen niet uitstellen naar 'later', maar ze doen als het zich aandient en de energie er is. (en dan dus weer accepteren dat er daarna rust nodig is)
- Loslaten van alles wat 'moet'. Er gaat echt niemand dood als de kamer niet opgeruimd is of als de vaatwasser een paar uur moet wachten om uitgeruimd te worden.
- Om hulp durven vragen als dat nodig is.
- De maakbaarheid van het leven loslaten, wat voor mij betekent dat ik geen grootse plannen maak voor over drie maanden. Ik schrijf heus wel wat dingen met potlood in mijn agenda, maar concreet worden dingen pas een week van te voren.
vrijdag 29 januari 2021 om 19:44
Moet er dan een grote lijn zijn? Ik heb me juist altijd verzet tegen dat ziekte een les moet zijn. Nee! Ik wilde liever mijn naïviteit terug en ‘dat overkomt mij niet’ houding. Aan de andere kant heb ik het nieuwe perspectief dan maar in mijn voordeel gebruikt. In een beetje spannende situatie op reis ben ik ervoor gegaan (“wat is het ergste dat me kan overkomen? nou níet verdwalen in Vietnam” ) en ik heb iets meer gunfactor richting mezelf.
Ik ben 14 jaar verder en ben nog weer veranderd, maar dat zal ook zeker deels leeftijd zijn (toen rond 30, nu dus..).
vrijdag 29 januari 2021 om 19:45
Dat werk echt maar werk is en je echt gemist kunt worden. Ook als dat niet zo voelt.
En dat je eerst moet zorgen dat je fatsoenlijk de dag doorkomt en je dus echt eerst mag eten/plassen/drinken voor je doorwerkt.
Dat ik niet altijd degene hoef te zijn die flexibel is (oh tuurlijk kan dat op mijn vrije dag/op deze volle dag/na deze uitputtende vergadering, ik schuif wel/bikkel wel door)
En dat je eerst moet zorgen dat je fatsoenlijk de dag doorkomt en je dus echt eerst mag eten/plassen/drinken voor je doorwerkt.
Dat ik niet altijd degene hoef te zijn die flexibel is (oh tuurlijk kan dat op mijn vrije dag/op deze volle dag/na deze uitputtende vergadering, ik schuif wel/bikkel wel door)
