
Welke therapie heeft jou geholpen als volwassen ADD-er?
donderdag 4 juni 2020 om 17:37
Een van mijn volwassen kinderen heeft ADD en wordt knettergek van zichzelf. Alles vergeet hij, hij is chaotisch, kan niks terugvinden etc. Als puber 3 jaar Ritalin gehad wat toen heel goed hielp. Later studie gedaan die hem heel goed lag en dat ging prima zonder medicijnen.
Nu loopt hij tegen zijn ADD symptomen op. Hij is alles altijd kwijt, vergeet alles etc. Medicijnen opnieuw geprobeerd maar het helpt niet en hij voelt zich er niet lekker van.
Welke therapie hielp bij jou echt goed? Je lees over van alles maar heeft bv cognitieve therapie zin? Blijft dat werken? Hebben jullie andere ervaringen op tips?
Ik hoor heel graag jullie goede ervaringen.
Nu loopt hij tegen zijn ADD symptomen op. Hij is alles altijd kwijt, vergeet alles etc. Medicijnen opnieuw geprobeerd maar het helpt niet en hij voelt zich er niet lekker van.
Welke therapie hielp bij jou echt goed? Je lees over van alles maar heeft bv cognitieve therapie zin? Blijft dat werken? Hebben jullie andere ervaringen op tips?
Ik hoor heel graag jullie goede ervaringen.
donderdag 4 juni 2020 om 18:38
Hmmm zoals je waarschijnlijk wel weet : zoveel mensen zoveel vormen van ADD
Ik ben dan weer degene die zelden iets echt kwijt is of vergeet.
Voor het gemak ga ik er maar vanuit dat hij nu niet alleen ritalin/methylfenidaat heeft geprobeerd en dat dat t ook niet was
Andere middelen werken en voelen ook echt heel anders Een bij jou passend middel maakt dat je de bijwerkingen makkelijker accepteert dan wanneer je bij wijze van spreken de godganse dag een soort hooligan in je lijf ervaart
Bij onze 'educatie-groep' werd Cogmed genoemd als een behoorlijk krachtige en effectieve training vnl om t werkgeheugen te stimuleren.
Zelf merk ik dat het hebben van een paar goedgekozen routines (die ook heel veel weerstand en irritatie oproepen hoor) wel meer rust geven, ook al omdat de rest wel op 'mijn manier' mag gaan.
dus niet je hele leven op orde willen hebben maar voor de grootste energieslurpers iets effectiefs of routinematigs vinden wat je ook echt toepast of iig op terugvalt als je weer s vastloopt.
Ik ben dan weer degene die zelden iets echt kwijt is of vergeet.
Voor het gemak ga ik er maar vanuit dat hij nu niet alleen ritalin/methylfenidaat heeft geprobeerd en dat dat t ook niet was
Andere middelen werken en voelen ook echt heel anders Een bij jou passend middel maakt dat je de bijwerkingen makkelijker accepteert dan wanneer je bij wijze van spreken de godganse dag een soort hooligan in je lijf ervaart
Bij onze 'educatie-groep' werd Cogmed genoemd als een behoorlijk krachtige en effectieve training vnl om t werkgeheugen te stimuleren.
Zelf merk ik dat het hebben van een paar goedgekozen routines (die ook heel veel weerstand en irritatie oproepen hoor) wel meer rust geven, ook al omdat de rest wel op 'mijn manier' mag gaan.
dus niet je hele leven op orde willen hebben maar voor de grootste energieslurpers iets effectiefs of routinematigs vinden wat je ook echt toepast of iig op terugvalt als je weer s vastloopt.
donderdag 4 juni 2020 om 18:59
Soms kan hij er ook gewoon niks aan doen. Daar mag ook ruimte voor zijn. Daarnaast, wat mij helpt is alles structureren en dingen een vaste plek geven.
Schema’s maken (dag schema, to-do lijstjes, plannen en afstrepen als het is gebeurd)
Wekkers zetten op momenten dat je anders de tijd gaat vergeten.
Sleutels hangen aan de deur, pinpas zit in mijn telefoon hoesje... etc.
(Ik heb mijzelf veeeeele malen buiten gesloten met de verkeerde bos of zonder bos sleutels en regelmatig boodschappen gedaan zonder pinpas want die zat opeens in een andere tas of jas ofzo)
Qua medicatie en therapie kan beter een professionel advies geven.
En ja... het is soms erg vermoeiend om je zoon te zijn
Schema’s maken (dag schema, to-do lijstjes, plannen en afstrepen als het is gebeurd)
Wekkers zetten op momenten dat je anders de tijd gaat vergeten.
Sleutels hangen aan de deur, pinpas zit in mijn telefoon hoesje... etc.
(Ik heb mijzelf veeeeele malen buiten gesloten met de verkeerde bos of zonder bos sleutels en regelmatig boodschappen gedaan zonder pinpas want die zat opeens in een andere tas of jas ofzo)
Qua medicatie en therapie kan beter een professionel advies geven.
En ja... het is soms erg vermoeiend om je zoon te zijn

donderdag 4 juni 2020 om 19:05
Hij zegt dat hij wel 20 wekkers per dag kan zetten en dat hij dan vaak toch ergens door afgeleid is en de draad weer kwijt is. Hij wordt vooral gek van zichzelf. Vaste plek geven lijkt bij hem niet te werken, dwz dat een vaste plek geven zelf.
Ik denk dat hij inderdaad nog eens goed naar medicatie met een specialist moet gaan kijken. Gek dat Ritalin in zijn jeugd zo goed hielp en nu alleen maar bijwerkingen geeft.
Dat COGMED ga ik zo even kijken wat dat inhoudt.
Ik las ook iets over interactieve metronoomtherapie. Iemand daar ervaring mee?
Ik denk dat hij inderdaad nog eens goed naar medicatie met een specialist moet gaan kijken. Gek dat Ritalin in zijn jeugd zo goed hielp en nu alleen maar bijwerkingen geeft.
Dat COGMED ga ik zo even kijken wat dat inhoudt.
Ik las ook iets over interactieve metronoomtherapie. Iemand daar ervaring mee?
donderdag 4 juni 2020 om 19:37
Ik ben een volwassen ADD-er (pas bekend sinds een aantal jaren), gebruik medicatie en ik wil nooit meer zonder. Ik heb alles in mijn leven bereikt door pure doorzettingskracht en ik denk ook wel een goed stel hersenen. Maar man man wat zie ik nu pas in hoeveel die ADD het moeilijker heeft gemaakt. Maar OT, ik zou absoluut opnieuw gaan kijken naar medicatie. Als ik lees hoeveel hij er last van heeft, dan lijkt mij zonder echt niet te doen. Ik moet wel zeggen dat als ik gestresst ben of heel erg moe het wel door mijn medicatie heen gaat, maar het helpt eigenlijk altijd. Het maakt het natuurlijk niet weg maar haalt de scherpe kantjes er van af. Ik vind het trouwens nou ook niet weer zo raar dat hij zijn medicatie anders ervaart dan vroeger, hij is volwassen en heeft een (zo goed als) volgroeid lichaam, ik kan mij voorstellen dat dit effect heeft op zijn medicatie.
donderdag 4 juni 2020 om 19:47
Je vroeg naar therapie: ik denk dat een cgt-achtig iets best heel fijn voor m kan zijn al zou t maar zijn om bepaalde patronen te gaan herkennen en toch ook wel voor de acceptatie
Want acceptatie vond en vind ik nog wel een dingetje hoor... en dan ben ik blij dat ikdat af en toe even kan toetsen bij een buitenstaander
Lijkt me wel essentieel dat het iemand is die echt veel ervaring heeft met (jong)volwassenen met AD(H)D
MEF zegt t heel goed : het is écht heel vermoeiend om je zoon te zijn
Ik ben niet perse van t vergeetachtige type maar kan door alle opties en zijwegen bijna niet tot daden of keuzes komen, heb geen idee hoe tijd 'werkt'
en heb een bloedhekel aan regels, routine en autoriteit.... en toch kan ik tegenwoordig bijna religieus de agenda invullen compleet met voorbereidingstijd of een 'moetjenogplassen-alarm' zodanig dat er tijd overblijft voor leuke dingen en vooral genoeg ongeplande tijd bovendien heb ik een methode geleerd die helpt beslissingen te nemen.
Want acceptatie vond en vind ik nog wel een dingetje hoor... en dan ben ik blij dat ikdat af en toe even kan toetsen bij een buitenstaander
Lijkt me wel essentieel dat het iemand is die echt veel ervaring heeft met (jong)volwassenen met AD(H)D
MEF zegt t heel goed : het is écht heel vermoeiend om je zoon te zijn
Ik ben niet perse van t vergeetachtige type maar kan door alle opties en zijwegen bijna niet tot daden of keuzes komen, heb geen idee hoe tijd 'werkt'

donderdag 4 juni 2020 om 20:08
Ik zou dit 1 op 1 over kunnen schrijven. Sinds 1 jaar de diagnose ADHD en met mega doorzetten toch een hoop kunnen bereiken. Sinds de diagnose medicatie... tjonge jonge... wat een verademing...Whateffa schreef: ↑04-06-2020 19:37Ik ben een volwassen ADD-er (pas bekend sinds een aantal jaren), gebruik medicatie en ik wil nooit meer zonder. Ik heb alles in mijn leven bereikt door pure doorzettingskracht en ik denk ook wel een goed stel hersenen. Maar man man wat zie ik nu pas in hoeveel die ADD het moeilijker heeft gemaakt. Maar OT, ik zou absoluut opnieuw gaan kijken naar medicatie. Als ik lees hoeveel hij er last van heeft, dan lijkt mij zonder echt niet te doen. Ik moet wel zeggen dat als ik gestresst ben of heel erg moe het wel door mijn medicatie heen gaat, maar het helpt eigenlijk altijd. Het maakt het natuurlijk niet weg maar haalt de scherpe kantjes er van af. Ik vind het trouwens nou ook niet weer zo raar dat hij zijn medicatie anders ervaart dan vroeger, hij is volwassen en heeft een (zo goed als) volgroeid lichaam, ik kan mij voorstellen dat dit effect heeft op zijn medicatie.
donderdag 4 juni 2020 om 20:13
Alsof ik mezelf lees. Ik heb afgelopen februari de diagnose ADD gekregen, aankomende dinsdag een medicatieconsult en ik hoop dat het gaat helpen. Ik loop momenteel compleet vast met heel veel dingen.Whateffa schreef: ↑04-06-2020 19:37Ik ben een volwassen ADD-er (pas bekend sinds een aantal jaren), gebruik medicatie en ik wil nooit meer zonder. Ik heb alles in mijn leven bereikt door pure doorzettingskracht en ik denk ook wel een goed stel hersenen. Maar man man wat zie ik nu pas in hoeveel die ADD het moeilijker heeft gemaakt. Maar OT, ik zou absoluut opnieuw gaan kijken naar medicatie. Als ik lees hoeveel hij er last van heeft, dan lijkt mij zonder echt niet te doen. Ik moet wel zeggen dat als ik gestresst ben of heel erg moe het wel door mijn medicatie heen gaat, maar het helpt eigenlijk altijd. Het maakt het natuurlijk niet weg maar haalt de scherpe kantjes er van af. Ik vind het trouwens nou ook niet weer zo raar dat hij zijn medicatie anders ervaart dan vroeger, hij is volwassen en heeft een (zo goed als) volgroeid lichaam, ik kan mij voorstellen dat dit effect heeft op zijn medicatie.
Ik blijf dus even meelezen.
¡Apagando las luces!
donderdag 4 juni 2020 om 20:28
Tijdens mijn therapie ging het vooral om eetpatroon/gezond eten & sport (voor hersenen) en werken aan mijn minderwaardigheidscomplex, deels te danken aan (gevolgen van) ADD.
Bij mij heeft therapie naar zelfacceptatie heel erg geholpen. Ik ben gewoon zo en dat is goed. Dat ik chaotisch ben weet iedereen van mij en daar lachen wij maar om, het is gewoon zo. Verder dingen bereikt zonder iets, zelf gedaan, hoewel wel met enige vertraging. Ik raad iedereen aan hier vooral aan te werken, want ADD hoort gewoon bij je. Je zoon is wie hij is.
Als hij dingen kwijt is inderdaad vaste plekken, desnoods met een klein lijstje bij de deur met vaste dingen die hij sowieso mee moet nemen. Verschilt er iets? Dag ervoor inpakken.
Medicatie heb ik gedaan en viel erg slecht bij me. De kilo’s vlogen eraf, tegen ondergewicht aan, en ik werd alleen maar duisterder in mijn hoofd. Ik werd er echt depressief van en ik was al ongelukkig.
Bij mij heeft therapie naar zelfacceptatie heel erg geholpen. Ik ben gewoon zo en dat is goed. Dat ik chaotisch ben weet iedereen van mij en daar lachen wij maar om, het is gewoon zo. Verder dingen bereikt zonder iets, zelf gedaan, hoewel wel met enige vertraging. Ik raad iedereen aan hier vooral aan te werken, want ADD hoort gewoon bij je. Je zoon is wie hij is.
Als hij dingen kwijt is inderdaad vaste plekken, desnoods met een klein lijstje bij de deur met vaste dingen die hij sowieso mee moet nemen. Verschilt er iets? Dag ervoor inpakken.
Medicatie heb ik gedaan en viel erg slecht bij me. De kilo’s vlogen eraf, tegen ondergewicht aan, en ik werd alleen maar duisterder in mijn hoofd. Ik werd er echt depressief van en ik was al ongelukkig.
Hakuna Matata
donderdag 4 juni 2020 om 21:15
Welke medicatie is dat?Whateffa schreef: ↑04-06-2020 19:37Ik ben een volwassen ADD-er (pas bekend sinds een aantal jaren), gebruik medicatie en ik wil nooit meer zonder. Ik heb alles in mijn leven bereikt door pure doorzettingskracht en ik denk ook wel een goed stel hersenen. Maar man man wat zie ik nu pas in hoeveel die ADD het moeilijker heeft gemaakt. Maar OT, ik zou absoluut opnieuw gaan kijken naar medicatie. Als ik lees hoeveel hij er last van heeft, dan lijkt mij zonder echt niet te doen. Ik moet wel zeggen dat als ik gestresst ben of heel erg moe het wel door mijn medicatie heen gaat, maar het helpt eigenlijk altijd. Het maakt het natuurlijk niet weg maar haalt de scherpe kantjes er van af. Ik vind het trouwens nou ook niet weer zo raar dat hij zijn medicatie anders ervaart dan vroeger, hij is volwassen en heeft een (zo goed als) volgroeid lichaam, ik kan mij voorstellen dat dit effect heeft op zijn medicatie.
Ik heb geen diagnose, maar wel een zeer sterk vermoeden sinds een half jaar, en ik denk dat ik binnenkort wel wat stappen wil gaan nemen.
Je hoort de vogels weer, je ruikt de regen nog
donderdag 4 juni 2020 om 21:25
Helaas... dat gaat echt via een doorverwijzing bij de huisarts ...veensteker schreef: ↑04-06-2020 20:43Kunnen jullie een arts aanbevelen met veel ervaring met ADD bij volwassenen? Liefst omgeving Haarlem/Amsterdam.
donderdag 4 juni 2020 om 21:33
Dit klinkt goed, wat voor therapie/bij wat voor instantie (of welke...mag in pb) ben je geweest?Teaus schreef: ↑04-06-2020 19:47Je vroeg naar therapie: ik denk dat een cgt-achtig iets best heel fijn voor m kan zijn al zou t maar zijn om bepaalde patronen te gaan herkennen en toch ook wel voor de acceptatie
Want acceptatie vond en vind ik nog wel een dingetje hoor... en dan ben ik blij dat ikdat af en toe even kan toetsen bij een buitenstaander
Lijkt me wel essentieel dat het iemand is die echt veel ervaring heeft met (jong)volwassenen met AD(H)D
MEF zegt t heel goed : het is écht heel vermoeiend om je zoon te zijn
Ik ben niet perse van t vergeetachtige type maar kan door alle opties en zijwegen bijna niet tot daden of keuzes komen, heb geen idee hoe tijd 'werkt'en heb een bloedhekel aan regels, routine en autoriteit.... en toch kan ik tegenwoordig bijna religieus de agenda invullen compleet met voorbereidingstijd of een 'moetjenogplassen-alarm' zodanig dat er tijd overblijft voor leuke dingen en vooral genoeg ongeplande tijd bovendien heb ik een methode geleerd die helpt beslissingen te nemen.
donderdag 4 juni 2020 om 21:35
donderdag 4 juni 2020 om 21:59
Bedoel je een psychiater? Ze hebben in die regio vast wel een gespecialiseerd centrum. Heeft je zoon in het verleden ook adhd training gehad? Ik heb daar veel aan gehad in ieder geval.veensteker schreef: ↑04-06-2020 20:43Kunnen jullie een arts aanbevelen met veel ervaring met ADD bij volwassenen? Liefst omgeving Haarlem/Amsterdam.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
donderdag 4 juni 2020 om 22:23
veensteker schreef: ↑04-06-2020 20:43Kunnen jullie een arts aanbevelen met veel ervaring met ADD bij volwassenen? Liefst omgeving Haarlem/Amsterdam.
Ik zou misschien wel heel brutaal Sandra Kooij benaderen zij is in Nederland dé ADHD specialist
Ze zal zelf niet behandelen maar heeft misschien wel namen voor je.
Of Impuls&woortblind , is de verlening voor/door AD(H)D-ers daar zit ook veel kennis.
En je kunt ook geluk hebben met je lokale ggz dat ze een structuur hebben voor volwassenen met adhd.
donderdag 4 juni 2020 om 22:46
,veensteker schreef: ↑04-06-2020 22:37Wat fijn om een naam te hebben. Ga daar meteen even naar kijken. Zelf goede ervaringen met haar?
Ik weet alleen dat zij een echte adhdspecialist is, zelf woon ik niet in die regio.
Je hoeft niet bang te zijn voor de dood. Als jij er bent is de dood er niet, ben jij er niet dan is de dood er.
donderdag 4 juni 2020 om 22:47
In mijn geval 'gewoon' via de GGZ
Daar ontstond het vermoeden van ADD, zij testen en begeleiden ook in de praktijk
Psycho-educatie, vaardighedenttaining en voor wie wil medicatie worden dan standaard aangeboden
donderdag 4 juni 2020 om 23:09
Whateffa schreef: ↑04-06-2020 19:37Ik ben een volwassen ADD-er (pas bekend sinds een aantal jaren), gebruik medicatie en ik wil nooit meer zonder. Ik heb alles in mijn leven bereikt door pure doorzettingskracht en ik denk ook wel een goed stel hersenen. Maar man man wat zie ik nu pas in hoeveel die ADD het moeilijker heeft gemaakt. Maar OT, ik zou absoluut opnieuw gaan kijken naar medicatie. Als ik lees hoeveel hij er last van heeft, dan lijkt mij zonder echt niet te doen. Ik moet wel zeggen dat als ik gestresst ben of heel erg moe het wel door mijn medicatie heen gaat, maar het helpt eigenlijk altijd. Het maakt het natuurlijk niet weg maar haalt de scherpe kantjes er van af. Ik vind het trouwens nou ook niet weer zo raar dat hij zijn medicatie anders ervaart dan vroeger, hij is volwassen en heeft een (zo goed als) volgroeid lichaam, ik kan mij voorstellen dat dit effect heeft op zijn medicatie.
Ik heb gehoord dat het wel moeilijk is om volwassenen op ADD te testen, omdat men zich door de jaren heen heeft leren aanpassen wat erg veel energie kost.
LOEP ME MAAR aub.