Wie heeft zelf voor baarmoederverwijdering gekozen?

Mijn gynaecoloog zei juist dat er té moeilijk over gedaan wordt terwijl het voor veel vrouwen een heleboel oplost. Ze zei letterlijk: een generatie geleden verwijderden we ze aan de lopende band.

Ik ben laparoscopisch geopereerd. De vermoeidheid vond ik heel pittig, maar fysiek heb ik echt heel weinig last gehad. En je ziet er amper iets van, de littekens zijn nihil.

starbright schreef: ↑

06-02-2020 09:59

Mijn gynaecoloog zei juist dat er té moeilijk over gedaan wordt terwijl het voor veel vrouwen een heleboel oplost. Ze zei letterlijk: een generatie geleden verwijderden we ze aan de lopende band.

Ik ben laparoscopisch geopereerd. De vermoeidheid vond ik heel pittig, maar fysiek heb ik echt heel weinig last gehad. En je ziet er amper iets van, de littekens zijn nihil.

Dit.

Zou juist op veel jongere leeftijd al aangeboden moeten worden aan vrouwen die niet (meer) willen voortplanten. Zoveel beter zonder dat ding! De vermoeidheid had ik ook last van het eerste jaar, zo'n slap gevoel in m'n benen. Maar dat is van voorbijgaande aard gelukkig.

Enjoyyourlife schreef: ↑

06-02-2020 09:42

Het kan ook heel goed gaan hoor, dat is bij de meeste dames!
Natuurlijk is het een heftige ingreep maar om nu zo'n ervaring te delen, al snap ik dat het van je af schrijven vast helpt, vind ik niet gepast.
Bij elke operatie is er wel een horror verhaal te vinden denk ik.

Dat is nu precies mijn punt. Ik dacht er ook te licht over omdat je alleen maar jubel reacties leest: had ik het maar veel eerder laten doen. Echter kan het dus ook echt mis gaan zoals in mijn geval. Als ik dit van te voren had geweten dan had ik er wss nog eens heel hard over nagedacht of dit alles opweegt tegen de klachten die ik had, die na de overgang verdwijnen.
En wat vind je hier niet gepast aan? TO vraagt naar ervaringen van vrouwen die zelf hebben gekozen voor het verwijderen van hun baarmoeder. Nou dit is mijn ervaring. Inderdaad een horrorverhaal maar wel de keiharde waarheid

Maak je keuze en bepaal zelf wat je wilt.
Dat het pittig is kan ik niet wegnemen maar het was voor mij wel met een goed resultaat. Wees lief voor jezelf!
En hou je aan de regels.

livethelifeyoulove schreef: ↑

07-02-2020 05:14

Maar dit is 1 op de -duizenden die dit overkomt....daar moet TO rekening mee houden.

Hallo,

Ik ben 3 weken geleden geopereerd. Volledige hysterectomie (baarmoeder en baarmoedermond) en overgebleven eierstok verwijderd. Bijna 2 jaar geleden was er al 1 eierstok en beide eileiders verwijderd vanwege een tumor. Deze bleek na operatie gekukkig goedaardig.
Sindsdien veel klachten. Heftig vloeien om de 14 dagen en alle dagen buikpijn.
Ik werd een schim van mezelf. Endometriose was onder andere de boosdoener.
Sinds vorige operatie was ik al streng onder controle in Gent bij oncoloog/gynaecoloog en samen hebben we besloten alles weg te halen ook om alle risico voor eens en altijd weg te nemen en mij hopelijk van alle klachten te verlossen.
Kan je zeggen ik was doodsbang en eigenlijk alleen maar voor de overgang. Nu na 3 weken overheerst alleen maar opluchting. Oke ik had de operatie onderschat qua herstellen (ben er nog niet) maar ik heb geen pijn meer! Zelf de dag na de operatie was dat wat mij direct opviel ondanks de na pijn van de operatie.
De overgang is verwaarloosbaar op dit moment. Een opvlieger af en toe maar een lijf zonder hormonen bevalt mij prima. Het niet meer ongesteld worden (in mijn geval nooit weten wanneer de vloedgolf zou komen) is zo heerlijk.

Ik vindt dat we zelf daarin een keuze zouden moeten hebben en in Nederland is men toch echt nog te terughoudend of er wordt al snel gezegd: tja hoort erbij.
In Gent snijden ze niet zomaar maar er wordt wel meegedacht en je wordt goed voorgelicht. Dat maakte voor mij de beslissing (ondanks dat er ook noodzaak was) een stuk makkelijker.

Enjoyyourlife schreef: ↑

07-02-2020 08:09

Maar dit is 1 op de -duizenden die dit overkomt....daar moet TO rekening mee houden.

Dat is aan TO toch. Niet aan jou en ook niet aan mij.
Als je mijn eerste post helemaal hebt gelezen zie je ook dat ik dat schrijf

Enjoyyourlife schreef: ↑

07-02-2020 08:09

Maar dit is 1 op de -duizenden die dit overkomt....daar moet TO rekening mee houden.

Bij mij is het tijdens de operatie ook flink mis gegaan, daarna ook heel veel complicaties gehad. Maar toch, ondanks al die ellende, die statistisch gezien inderdaad weinig voorkomt, was het toch echt die ellende zelfs waard om van dat rotding verlost te worden. Een operatie blijft mensenwerk, er is een kans dat dingen mis gaan. Gelukkig is de kans veel groter dat alles goed verloopt en je na een dag al weer buiten het ziekenhuis staat zonder baarloeder.

Vlaginvaas, wat geweldig!!! En fijn dat je een update geeft.

Toen ik hier in februari reageerde had ik niet kunnen hopen dat ik nu ook geopereerd zou zijn. 7 weken geleden is mijn baarmoeder verwijderd en ik ben zo blij en opgelucht!

Ik was in februari nog zwanger en zou 10 weken na mijn bevalling een Mirena laten plaatsen. Dat is ook gebeurd, maar binnen een maand kreeg ik een bloeding en kwam hij er uit. (Is eerder gebeurd, maar gynaecoloog vond dit toch de beste optie)

Omdat ik heel veel AC niet kan of mag gebruiken en ik de rest al geprobeerd heb. Daarnaast zeer hevige menstruaties had en nooit meer zwanger mag raken vond mijn gynaecoloog eindelijk ook dat hij er uit mocht. Ze vroeg nog wel of ik Novasure wilde proberen, maar ik heb vriendelijk bedankt.

Mijn moeder. Ze was 38. Net toen ze met een ploegje haar aan het overtuigen waren dat ze misschien nog wel kinderen wilde kwam ik binnen. Nou zegt ze, ik wacht wel op mijn dochter. Ik woonde toen al samen
Ze was dolblij van alle ellende verlost te zijn. Ze had erg veel last.