Gezondheid
alle pijlers
Zorgen maken over moeder
maandag 28 oktober 2019 om 05:37
Hallo allemaal,
Er moet me even iets van het hart. Mijn moeder is 52 en rookt al jaren, helaas. Ze heeft tussendoor wel stoppogingen gedaan, maar het mocht vooralsnog allemaal niet baten...
Ik merk dat ik me de laatste maanden heel erg zorgen om haar maak.
Zo nu en dan eet ze vrij weinig, ze heeft de laatste tijd een vervelende hoest die aanhoudt en ze is veel moe.
Echter gebruikt ze dit allemaal als excuses voor de overgang... of 'iedereen is de laatste tijd grieperig'. Ik geloof best dat de overgang flink wat klachten kan geven, maar toch...
Ik ben bang dat ze haar klachten onderschat.
Mijn zorgen zijn niet voor niks.
Ik had een hele lieve vader die ik op mijn 12e (7 jaar geleden) aan kanker ben verloren. (Niet door roken trouwens). Dit was allemaal na een kort ziekbed (minder dan een jaar). Hij was toen pas 55 jaar.
En zojuist had ik dus ook een nachtmerrie dat ze longkanker had en niet meer te genezen was. Met tranen over mijn wangen werd ik wakker. Het beangstigd mij echt.
Vanavond ga ik haar weer zien en wil ik haar dit duidelijk maken. Ik wil zelf graag dat ze haar longen preventief laat onderzoeken. Ze zegt altijd 'je moet gewoon goed naar je lichaam luisteren'.. met als bedoeling dat je zoiets wel zou voelen. Echter voel je volgens internet bij het beginstadium van longkanker niks.. en zijn de klachten vrij vaag. Voel je wel wat, is het vaak te laat.
Echter heb ik al zo ontzettend vaak aangegeven dat ik wil dat ze stopt. Ik was nog heel klein (jaar of 9) toen ik deze wens al had en ook vaak uitsprak.
Ik weet dat ze zelf diegene is die moet stoppen met roken.. Maar ik wil haar wel graag duidelijk maken dat ik er écht mee zit. Alleen weet ik zelf niet zo goed hoe, omdat ik niet goed durf. Ze wéét dat roken slecht is. En daarnaast wil ze niet dat ik me zorgen om haar maak. Toch merk ik dat ik het moet zeggen, omdat ik mezelf nu loop op te kroppen.
Hoe kan ik het beste dit gesprek met haar aan gaan? Hoe start ik dit gesprek?
Alvast bedankt.
Er moet me even iets van het hart. Mijn moeder is 52 en rookt al jaren, helaas. Ze heeft tussendoor wel stoppogingen gedaan, maar het mocht vooralsnog allemaal niet baten...
Ik merk dat ik me de laatste maanden heel erg zorgen om haar maak.
Zo nu en dan eet ze vrij weinig, ze heeft de laatste tijd een vervelende hoest die aanhoudt en ze is veel moe.
Echter gebruikt ze dit allemaal als excuses voor de overgang... of 'iedereen is de laatste tijd grieperig'. Ik geloof best dat de overgang flink wat klachten kan geven, maar toch...
Ik ben bang dat ze haar klachten onderschat.
Mijn zorgen zijn niet voor niks.
Ik had een hele lieve vader die ik op mijn 12e (7 jaar geleden) aan kanker ben verloren. (Niet door roken trouwens). Dit was allemaal na een kort ziekbed (minder dan een jaar). Hij was toen pas 55 jaar.
En zojuist had ik dus ook een nachtmerrie dat ze longkanker had en niet meer te genezen was. Met tranen over mijn wangen werd ik wakker. Het beangstigd mij echt.
Vanavond ga ik haar weer zien en wil ik haar dit duidelijk maken. Ik wil zelf graag dat ze haar longen preventief laat onderzoeken. Ze zegt altijd 'je moet gewoon goed naar je lichaam luisteren'.. met als bedoeling dat je zoiets wel zou voelen. Echter voel je volgens internet bij het beginstadium van longkanker niks.. en zijn de klachten vrij vaag. Voel je wel wat, is het vaak te laat.
Echter heb ik al zo ontzettend vaak aangegeven dat ik wil dat ze stopt. Ik was nog heel klein (jaar of 9) toen ik deze wens al had en ook vaak uitsprak.
Ik weet dat ze zelf diegene is die moet stoppen met roken.. Maar ik wil haar wel graag duidelijk maken dat ik er écht mee zit. Alleen weet ik zelf niet zo goed hoe, omdat ik niet goed durf. Ze wéét dat roken slecht is. En daarnaast wil ze niet dat ik me zorgen om haar maak. Toch merk ik dat ik het moet zeggen, omdat ik mezelf nu loop op te kroppen.
Hoe kan ik het beste dit gesprek met haar aan gaan? Hoe start ik dit gesprek?
Alvast bedankt.
maandag 28 oktober 2019 om 05:57
Met vermoeidheid, verminderde eetlust en aanhoudende hoest sowieso even naar de dokter laten gaan, zou ik denken.
Het hoeft niet direct kanker te zijn, maar er zijn genoeg andere longaandoeningen die deze symptomen laten zien en waar rokers meer kans op hebben, zoals (chronische) bronchitis, astma, COPD, etc, maar het zijn inderdaad ook klassieke symptomen voor verkoudheid.
Misschien is het inderdaad gewoon een langdurige hoest/verkoudheid, maar kan geen kwaad dat even te controleren, toch?
Het hoeft niet direct kanker te zijn, maar er zijn genoeg andere longaandoeningen die deze symptomen laten zien en waar rokers meer kans op hebben, zoals (chronische) bronchitis, astma, COPD, etc, maar het zijn inderdaad ook klassieke symptomen voor verkoudheid.
Misschien is het inderdaad gewoon een langdurige hoest/verkoudheid, maar kan geen kwaad dat even te controleren, toch?
maandag 28 oktober 2019 om 06:27
In ieder geval niet beginnen over dat roken zo slecht is voor haar. Daar luisteren verstokte verslaafden echt niet naar.
Misschien gewoon vertellen dat je de laatste tijd vreselijk slecht slaapt omdat je steeds met tranen op je gezicht wakker wordt uit een nachtmerrie waarin je moeder dood gaat aan longkanker.
De meeste moeders zouden denk ik niet willen dat het niet zo goed gaat met hun dochters omdat ze zich zorgen maken over hun moeder.
Misschien gewoon vertellen dat je de laatste tijd vreselijk slecht slaapt omdat je steeds met tranen op je gezicht wakker wordt uit een nachtmerrie waarin je moeder dood gaat aan longkanker.
De meeste moeders zouden denk ik niet willen dat het niet zo goed gaat met hun dochters omdat ze zich zorgen maken over hun moeder.
maandag 28 oktober 2019 om 07:50
Probeer de zorg om je moeder los te halen van je angst voor longkanker. Les 1 bij medische klachten; volgens Google ga je er uiteindelijk altijd dood aan. Dus probeer daar niet te veel over te lezen, want dat helpt jou en je moeder niet.
Maar, dat gezegd hebbende, het klinkt niet alsof het heel goed gaat met haar. Aanhoudend hoesten, afvallen... dat is natuurlijk best een reden om even naar de huisarts te gaan. Gewoon om hem/haar even te laten meekijken of er iets aan de hand is en of er iets aan te doen is. Er zijn honderd andere oorzaken voor deze klachten, laat de dokter maar bepalen welke hier van toepassing is.
En zo zou ik het dan ook naar naar noemen ‘goh mam, je hoest wel veel. Zou je niet een keer naar de huisarts gaan om te zien of er iets aan te doen is?’
Wil ze dan nog niet, dan kun je altijd nog opmerken dat jij gerustgesteld zou zijn als ze wel gaat.
Maar, dat gezegd hebbende, het klinkt niet alsof het heel goed gaat met haar. Aanhoudend hoesten, afvallen... dat is natuurlijk best een reden om even naar de huisarts te gaan. Gewoon om hem/haar even te laten meekijken of er iets aan de hand is en of er iets aan te doen is. Er zijn honderd andere oorzaken voor deze klachten, laat de dokter maar bepalen welke hier van toepassing is.
En zo zou ik het dan ook naar naar noemen ‘goh mam, je hoest wel veel. Zou je niet een keer naar de huisarts gaan om te zien of er iets aan te doen is?’
Wil ze dan nog niet, dan kun je altijd nog opmerken dat jij gerustgesteld zou zijn als ze wel gaat.
maandag 28 oktober 2019 om 08:07
Ik denk dat je moeder ondertussen echt wel weet dat jij je zorgen maakt. En vaak gaan aandringen op een bepaald moment juist tegen werken.
Ze zal ondertussen ook wel weten dat roken niet goed is, en dat het verstandiger is om te stoppen.
Ik zou nog 1x het gesprek aan gaan; mam je bent een volwassen vrouw, en het is jouw keuze. Maar ik maak me grote zorgen, en op deze manier word ik heel jong wees. Je hebt altijd goed voor mij gezorgd, nu wordt het tijd dat je voor jezelf gaat zorgen. IK begrijp dat je je zorgen maakt, en dat het makkelijker is om te denken dat het om de overgang ga. Maar wees verstandig en maak een afspraak bij de huisarts. Heb je verder hulp nodig, dan wil met je mee denken. Je weet hoe ik er over denk, ik ga er alleen niet meer over 'zeuren". Kopje thee?
Ze zal ondertussen ook wel weten dat roken niet goed is, en dat het verstandiger is om te stoppen.
Ik zou nog 1x het gesprek aan gaan; mam je bent een volwassen vrouw, en het is jouw keuze. Maar ik maak me grote zorgen, en op deze manier word ik heel jong wees. Je hebt altijd goed voor mij gezorgd, nu wordt het tijd dat je voor jezelf gaat zorgen. IK begrijp dat je je zorgen maakt, en dat het makkelijker is om te denken dat het om de overgang ga. Maar wees verstandig en maak een afspraak bij de huisarts. Heb je verder hulp nodig, dan wil met je mee denken. Je weet hoe ik er over denk, ik ga er alleen niet meer over 'zeuren". Kopje thee?
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
maandag 28 oktober 2019 om 09:09
Je kan best wat van je zorgen laten blijken. Giet het dan niet in de vorm van kritiek want dat werkt niet. Door kritiek, hoe goed ook bedoeld, zet iemand zijn hakken in het zand. Dus vertel vooral wat het met je doet. De kans dat ze wil meewerken om je gerust te stellen zal dan groter zijn aangezien moeders hun kinderen graag gelukkig zien. Laat je niet met een kluitje het riet insturen door haar verzekering dat "zorgen totaal niet nodig zijn" want dan legt ze het weer bij jou. Blijf vertellen dat je toch ongerust blijft maken en dat een onderzoek jou je nodige rust zou geven.
Overigens heb je kans dat ze zelf ook niet gerust is maar dat ze bang is voor ziekte en het niet weten wil, wat ook haar goed recht is.
Overigens heb je kans dat ze zelf ook niet gerust is maar dat ze bang is voor ziekte en het niet weten wil, wat ook haar goed recht is.
En als het vuur gedoofd is komen er wolven
maandag 28 oktober 2019 om 20:14
Ik snap je, TO 
Ga het gesprek met haar aan. Vertel haar over je angst en vraag of ze, als ze niet voor zichzelf wil gaan, voor jou wil gaan. Biedt desnoods aan dat je meegaat als ze dat fijn vindt.
Mijn vader is ook een verstokte roker. Hij is 63 en rookt al 50 jaar ofzo. Hij wordt boos als je begint over dat roken slecht is. Toen hij opa werd was hij gemotiveerd om in elk geval buiten te roken. Nu is mijn neefje 2 en opa rookt niet meer buiten.
Ik maak me soms ook weleens zorgen, maar ik ben sowieso snel in paniek en een doemdenker. Mijn vader heeft in elk geval geluisterd en is naar de huisarts gegaan en gaat nu onder begeleiding proberen te stoppen met roken. Hoop dat jouw moeder dat ook wil doen.
Ga het gesprek met haar aan. Vertel haar over je angst en vraag of ze, als ze niet voor zichzelf wil gaan, voor jou wil gaan. Biedt desnoods aan dat je meegaat als ze dat fijn vindt.
Mijn vader is ook een verstokte roker. Hij is 63 en rookt al 50 jaar ofzo. Hij wordt boos als je begint over dat roken slecht is. Toen hij opa werd was hij gemotiveerd om in elk geval buiten te roken. Nu is mijn neefje 2 en opa rookt niet meer buiten.
Ik maak me soms ook weleens zorgen, maar ik ben sowieso snel in paniek en een doemdenker. Mijn vader heeft in elk geval geluisterd en is naar de huisarts gegaan en gaat nu onder begeleiding proberen te stoppen met roken. Hoop dat jouw moeder dat ook wil doen.
