Gezondheid
alle pijlers
zwanger en pijnstillers
zaterdag 16 augustus 2008 om 15:00
hallo allemaal
ik was benieuwd wat jullie ervaringen zijn met 'zwanger zijn en pijnstillers gebruiken'.
we zijn aan het proberen om zwanger te worden.
al heel lang heb ik last van hoofdpijn, en soms neem ik daar wat voor in.
wat zijn jullie ervaringen ?
het valt me namelijk op dat ook elke dokter weer wat anders zegt!
Xx
ik was benieuwd wat jullie ervaringen zijn met 'zwanger zijn en pijnstillers gebruiken'.
we zijn aan het proberen om zwanger te worden.
al heel lang heb ik last van hoofdpijn, en soms neem ik daar wat voor in.
wat zijn jullie ervaringen ?
het valt me namelijk op dat ook elke dokter weer wat anders zegt!
Xx
dinsdag 19 augustus 2008 om 16:03
quote:roque schreef op 19 augustus 2008 @ 09:44:
IK vatte de opmerking van Blumpke in eerste instantie op als reactie op "haar" geval, waarbij de patiënt wel naar de huisarts luisterde en niet naar haar (en de gyn?) en waarbij het kind schade heeft opgelopen. Gyn, neuroloog én apotheker waren het erover eens.
IK vatte de opmerking van Blumpke in eerste instantie op als reactie op "haar" geval, waarbij de patiënt wel naar de huisarts luisterde en niet naar haar (en de gyn?) en waarbij het kind schade heeft opgelopen. Gyn, neuroloog én apotheker waren het erover eens.
dinsdag 19 augustus 2008 om 17:44
dinsdag 19 augustus 2008 om 17:46
dinsdag 19 augustus 2008 om 20:03
Ik vond de reactie van Blumpke ook niet bepaald genuanceerd. Blumpke, je moet je denk ik realiseren dat de meeste zwangere vrouwen die medicijnen slikken zich bij elke pil realiseren dat ze een risico lopen. En dat ze zich daar bijzonder vervelend over voelen. Een verwijzing naar roken of alcohol is bijzonder misplaatst in mijn ogen, daar heb je wel een keuze.
En ik vind al jouw aantekeningen helemaal niet relevant. Natuurlijk doet een vk zinvolle dingen (dat heb ik ook duidelijk gezegd in mijn eerdere post), en natuurlijk kun jij nazoeken of navragen wat het medicijnadvies is. Het punt is nu juist dat dit algemene adviezen zijn, en dat er bij elke individuele patient een afweging gemaakt moet worden. En dat kan alleen een arts doen, want je hebt niet genoeg aan inzicht in de behandeling maar je hebt inzicht in de ziekte nodig om middel en kwaal af te wegen. En een verloskundige is gewoon geen arts.
Als jij een master gaat doen, word je trouwens helemaal geen dr. Om dr te worden moet je promoveren, oftewel een proefschrift te schrijven. Om arts te worden (misschien bedoel je dat?) moet je een 6-jarige geneeskunde opleiding volgen. En dan ben je heel wat meer dan nu, namelijk breed opgeleid. Je weet nu meer van zwangerschappen dan de gemiddelde huisarts, maar veel minder van allerlei ziektes. En het gaat hier niet om gezonde zwangeren, want die hebben geen medicijnen nodig.
En ik vind al jouw aantekeningen helemaal niet relevant. Natuurlijk doet een vk zinvolle dingen (dat heb ik ook duidelijk gezegd in mijn eerdere post), en natuurlijk kun jij nazoeken of navragen wat het medicijnadvies is. Het punt is nu juist dat dit algemene adviezen zijn, en dat er bij elke individuele patient een afweging gemaakt moet worden. En dat kan alleen een arts doen, want je hebt niet genoeg aan inzicht in de behandeling maar je hebt inzicht in de ziekte nodig om middel en kwaal af te wegen. En een verloskundige is gewoon geen arts.
Als jij een master gaat doen, word je trouwens helemaal geen dr. Om dr te worden moet je promoveren, oftewel een proefschrift te schrijven. Om arts te worden (misschien bedoel je dat?) moet je een 6-jarige geneeskunde opleiding volgen. En dan ben je heel wat meer dan nu, namelijk breed opgeleid. Je weet nu meer van zwangerschappen dan de gemiddelde huisarts, maar veel minder van allerlei ziektes. En het gaat hier niet om gezonde zwangeren, want die hebben geen medicijnen nodig.
dinsdag 19 augustus 2008 om 20:57
Blumke,ik snap de opmerking danwel het sarcasme niet zo goed geloof ik .Wat bedoelde je dan te zeggen? DAt als je van tevoren medicatie gebruikt die niet goed compatble is met zwanger worden, je maar niet zwanger moet worden? Tja, da's weer een discussie op zich. Uiteindelijk is zwanger zijn erg goed voor mijn medische conditie (zou je niet zeggen met zoveel pijn, ik weet het ). Daarnaast is een kinderwens iets heel raars. Dus tja: boekenwijsheid en realiteit ligt soms niet echt op één lijn.
dinsdag 19 augustus 2008 om 22:10
Voor iedereen: Ik was ongenuanceerd en is het in letters heel anders dan dat ik het mondeling had verteld. Mijn excuses daarvoor.
Uiteraard ben ik zo niet in mijn werk. Hier zit ik prive en anoniem en ja, dan praat je ook op die manier.
(simpel gezegd: als de telefoon 's nachts voor de 10e keer gaat, zucht ik ook wel eens voor ik opneem, maar dat betekent niet dat ik er niet voor mijn patienten wil zijn)
@ Nippo, als ik master ga doen, dan schrijf ik ook een proefschrift en promoveer ik ook (tenminste, dat is de bedoeling ).
@ Roque, ik bedoelde dat ik niet begrijp waarom mensen die medicijnen gebruiken dit niet eerst met hun behandelende arts bespreken vóór ze zwanger worden. Die arts kan dan alternatieven bieden, die minder risicovol zijn. En ja, imo zal dat soms betekenen dat je moet schipperen.
Sorry mensen, ik kan me blijkbaar in schrift niet goed uitdrukken. Ik bedoel het absoluut niet verkeerd en wil zeker niemand aanvallen of een rotgevoel geven. En ja, ik ben absoluut op de hoogte wat voor invloed pijn op je leven kan hebben (zwanger of niet) en hoeveel energie dat kost!
Uiteraard ben ik zo niet in mijn werk. Hier zit ik prive en anoniem en ja, dan praat je ook op die manier.
(simpel gezegd: als de telefoon 's nachts voor de 10e keer gaat, zucht ik ook wel eens voor ik opneem, maar dat betekent niet dat ik er niet voor mijn patienten wil zijn)
@ Nippo, als ik master ga doen, dan schrijf ik ook een proefschrift en promoveer ik ook (tenminste, dat is de bedoeling ).
@ Roque, ik bedoelde dat ik niet begrijp waarom mensen die medicijnen gebruiken dit niet eerst met hun behandelende arts bespreken vóór ze zwanger worden. Die arts kan dan alternatieven bieden, die minder risicovol zijn. En ja, imo zal dat soms betekenen dat je moet schipperen.
Sorry mensen, ik kan me blijkbaar in schrift niet goed uitdrukken. Ik bedoel het absoluut niet verkeerd en wil zeker niemand aanvallen of een rotgevoel geven. En ja, ik ben absoluut op de hoogte wat voor invloed pijn op je leven kan hebben (zwanger of niet) en hoeveel energie dat kost!
dinsdag 19 augustus 2008 om 23:50
Blumpke een masterscriptie is wel even iets anders dan een proefschrift. Zou mooi zijn als ik met wat ik nu midden in de nacht zit te typen een doctortitel zou krijgen ipv adt ik tot de aller laaste lichting doctorandussen ga horen. Maar goed dit is offtopic. Ik ben niet zwanger noch slik ik regelmatig pijnstillers, dus ik ben weer weg. Ik vond het wel interessant om te weten dat je ook al heel vroeg in de zwangerschap beter geen aspirine kunt slikken, dat doe ik namelijk af en toe, toch maar niet meer doen als ik voor kinderen ga.
woensdag 20 augustus 2008 om 09:58
Blumpke, ik begrijp dat master verhaal ook niet zo. In principe doe je eerst een master (bijvoorbeeld in de geneeskunde) en begin je daarna aan een promotie (waarbij je dan weer zo'n 4 jaar kwijt bent). Die master heeft dus weinig met de promotie te maken (hoewel het soms in elkaar overloopt als je met je masteronderzoek doorgaat, maar dat zijn details).
woensdag 20 augustus 2008 om 10:04
quote:blumpke schreef op 19 augustus 2008 @ 22:10:
@ Roque, ik bedoelde dat ik niet begrijp waarom mensen die medicijnen gebruiken dit niet eerst met hun behandelende arts bespreken vóór ze zwanger worden. Die arts kan dan alternatieven bieden, die minder risicovol zijn. En ja, imo zal dat soms betekenen dat je moet schipperen.
Hier kan ik nog wel even reageren als ervaringsdeskundige. Mijn eerste zwangerschap was een kadootje, dus vooraf bespreken was niet aan de orde. Verder voorspelde iedereen mij dat ik waarschijnlijk mijn medicijnen helemaal niet nodig zou hebben, want vrouwen hadden geen last van migraine tijdens de zwangerschap (dus van tevoren bespreken had waarschijnlijk niet veel uitgemaakt want dan had ik hetzelfde antwoord gekregen). Helaas behoorde ik tot die vrouwen bij wie het juist erger werd, en het werd een grote lijdensweg waarbij ik maanden met hevige pijn op bed heb gelegen. Toen ik een tweede kind wilde, kon niemand me voorspellen of zich dat zou herhalen, en de eerste leek niets aan mijn medicijngebruik overgehouden te hebben (hoewel je de lange termijn effecten natuurlijk pas veel later ziet). Dus toch een tweede, en weer problemen maar wel iets minder reg. Nu ben ik voor de derde keer zwanger, en gaat het onverwacht veel beter; ik heb tot mijn grote opluchting op paracetamol na weinig medicijnen gebruikt. Zo zie je maar, het is onvoorspelbaar en je kunt je niet overal op voorbereiden.
@ Roque, ik bedoelde dat ik niet begrijp waarom mensen die medicijnen gebruiken dit niet eerst met hun behandelende arts bespreken vóór ze zwanger worden. Die arts kan dan alternatieven bieden, die minder risicovol zijn. En ja, imo zal dat soms betekenen dat je moet schipperen.
Hier kan ik nog wel even reageren als ervaringsdeskundige. Mijn eerste zwangerschap was een kadootje, dus vooraf bespreken was niet aan de orde. Verder voorspelde iedereen mij dat ik waarschijnlijk mijn medicijnen helemaal niet nodig zou hebben, want vrouwen hadden geen last van migraine tijdens de zwangerschap (dus van tevoren bespreken had waarschijnlijk niet veel uitgemaakt want dan had ik hetzelfde antwoord gekregen). Helaas behoorde ik tot die vrouwen bij wie het juist erger werd, en het werd een grote lijdensweg waarbij ik maanden met hevige pijn op bed heb gelegen. Toen ik een tweede kind wilde, kon niemand me voorspellen of zich dat zou herhalen, en de eerste leek niets aan mijn medicijngebruik overgehouden te hebben (hoewel je de lange termijn effecten natuurlijk pas veel later ziet). Dus toch een tweede, en weer problemen maar wel iets minder reg. Nu ben ik voor de derde keer zwanger, en gaat het onverwacht veel beter; ik heb tot mijn grote opluchting op paracetamol na weinig medicijnen gebruikt. Zo zie je maar, het is onvoorspelbaar en je kunt je niet overal op voorbereiden.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:08
Blumke, in mijn geval had ik de pijnstillers voorgeschreven gekregen van de gyn, met de kanttekening erbij ze in de tweede helft van de cyclus zo min mogelijk te gebruiken (wat ik dus ook braaf deed). Op het moment dat geconstateerd werd dat ik zwanger was, was ik in het ziekenhuis om operatie door te spreken (eierstok zou verwijderd worden en tweede eierstok zou bekeken worden hoe goed / slecht die er aan toe was). Ik zou medicijnen krijgen om drie maanden in de overgang gegooid te worden en daarna zou operatie plaatsvinden. Voor de zekerheid nog een echo gemaakt en er bleek een eitje genesteld! Achteraf bleek ik op dat moment drie weken zwanger, maar ik had het zó niet meer verwacht en was me er bij aan het neerleggen dat de kans groot was dat we geen tweede kindje meer zouden krijgen. Het is voor mij dus echt een Groot Cadeau. Maar ondertussen is, juist vanwege de verklevingen die tijdens de operatie verwijderd zouden gaan worden en de eierstok (in elk geval één!) die opzij moet vanwege groeiende baarmoeder, maar geen kant op kan (net als blaas die verkleefd is), de zwangerschap niet zonder pijn . Vooraf was de verwachting er wel, dat ik pijn zou hebben. Maar niet in dusdanige mate al dat nu blijkt en niet al zo vroeg in de zwangerschap.
En mischien was het, na de vorige zwangerschap en in de wetenschap dat de boel verkleefd is, de keuze verstandelijk beter geweest geen tweede kind te willen. Maar ja. Gezien het feit dat (vooral voor man) een groot gezin altijd het toekomstbeeld was, is twee kinderen al best een concessie. En ook al heb je een kind, waar ik dolgelukkig ben en ook mij enorm gelukkig had geprijsd als de tweede er niet was gekomen, dan nog zou het ook een verlies zijn geweest dat er geen tweede kind zou zijn gekomen.IK heb mijn wens uitgebreid met de gyn besproken en die heeft mij groen licht gegeven om het te proberen. WEliswaar met de beperking van maximaal een jaar (en liever een half jaar) omdat langer écht niet goed zou zijn voor mijn lichamelijke conditie, maar één en ander is zéker in overleg gegaan.
Meer in zijn algemeenheid denk ik dat mensen die regelmatig medicijnen slikken wel degelijk overleg hebben met danwelhun specialist, danwel hun huisarts. En mensen die incidenteel gebruiken (bv ibuprofen) staan misschien niet goed stil bij de gevolgen omdat deze misschien niet wijdverspreid zijn. Ik weet het niet: ik kan daarin niet voor anderen spreken.
En mischien was het, na de vorige zwangerschap en in de wetenschap dat de boel verkleefd is, de keuze verstandelijk beter geweest geen tweede kind te willen. Maar ja. Gezien het feit dat (vooral voor man) een groot gezin altijd het toekomstbeeld was, is twee kinderen al best een concessie. En ook al heb je een kind, waar ik dolgelukkig ben en ook mij enorm gelukkig had geprijsd als de tweede er niet was gekomen, dan nog zou het ook een verlies zijn geweest dat er geen tweede kind zou zijn gekomen.IK heb mijn wens uitgebreid met de gyn besproken en die heeft mij groen licht gegeven om het te proberen. WEliswaar met de beperking van maximaal een jaar (en liever een half jaar) omdat langer écht niet goed zou zijn voor mijn lichamelijke conditie, maar één en ander is zéker in overleg gegaan.
Meer in zijn algemeenheid denk ik dat mensen die regelmatig medicijnen slikken wel degelijk overleg hebben met danwelhun specialist, danwel hun huisarts. En mensen die incidenteel gebruiken (bv ibuprofen) staan misschien niet goed stil bij de gevolgen omdat deze misschien niet wijdverspreid zijn. Ik weet het niet: ik kan daarin niet voor anderen spreken.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:24
ik heb nog eens nagedacht over deze discussie. Een verloskundige is geen arts en heeft dus ook geen inzicht in allerlei ziektes die zwangere vrouwen kunnen hebben en die los staan van de zwangerschap zoals reuma, ms, mirgraine, etc etc, dat klopt, maar de gemiddelde gyneacoloog heeft ook niet echt veel verstand van die ziektes, behalve dat die ze ooit in de schoolbanken bestudeerd heeft en tijdens co schappen misschien is tegengekomen. Of medicatie slecht is voor de vrucht, staat gewoon los van de aandoening, dat kan blumpke net zo goed opzoeken als een specialist. Beoordelen of het middel erger is dan de kwaal, dat kan een arts misschien beter, maar zelfs dat betwijfel ik. Zoeken naar alternatieven kan een arts natuurlijk beter, maar bij vrouwen met een chronische aandoening zal het altijd in overleg gaan met meerdere specialisten en blijf het een afweging. Maar net wat roque al zegt, ik neem toch aan dat als je een chronische aandoening hebt waarvoor je pillen slikt, dat je overlegt met een arts voor je besluit zwanger te worden. En sommige artsen zullen wat sneller met alternatieven komen of meer aandurven, maar als een medicijn schadelijk is, is het schadelijk, ook al is de kwaal voor de moeder heel ernstig.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:27
roque, je hebt ongetwijfeld al nagedacht over dit hoor, maar is een operatie tijdens de zwangerschap niet mogelijk? Juist nu je nog in je eerste termijn zit, of net niet meer eigenlijk, moet dat nog kunnen. Of is het risico op een geboorte nu te groot? Ik weet bijv van blinde darm operaties, die gebeuren ook gewoon tijdens de zwangerschap (nou is dat anders, want dan heb je geen keus natuurlijk). Maar zoveel pijn en je moet nog 6 maanden, wat een ellende.
woensdag 20 augustus 2008 om 11:43
Helaas kan in elk geval één eierstok (de meeste slechte) niet met een kijkoperatie verwijderd worden en zal er een buikoperatie moeten plaatsvinden. Dit in tegenstelling tot een blindedarmoperatie, welke naast een letterlijk levensgevaarlijk kwaal,ook nog eens via een kijkoperatie kan. En de stress die een buikoperatie oplevert voor de vrucht, de risico's, de narcose, tsja, dat is ook niet bevordelijk voor de vrucht. Dus nee, opereren doen ze nu liever niet
woensdag 20 augustus 2008 om 11:47
Overigens Arwen, is het niet altijd de gyn die kijkt naar de noodzakelijke medicijnen. Bij een nierziekte kijkt de nefroloog welke medicijnen wel of niet geschikt zijn in een specifieke situatie, bij een darmaandoening kijkt de mld-arts enzovoorts. Ik heb het "geluk" dat mijn aandoening gyneacologisch is en ik dus maar te maken heb met één arts. De gyneacoloog van gisteren had echter het vermoeden dat ik ook wel eens nierstuwing kan hebben. Heb ik in mijn vorige zwangerschap ook gehad en dan sta ik dus weer welonder controle van twee specialisten.
Ik denk dat een vk (ben nooit bij een vk geweest, dus weet er eigenlijk niet veel van) kan beoordelen of de huidige medicijnen doorgeslikt kunnen worden. Ik heb echter wel het idee dat een vk niet het hele scala van medicijnen in elke specifieke situatie kent. En dus zal de specialist moeten bekijken of en medicijn voldoet en zo nee: wat de alternatieven wél kunnen zijn. Die specialit hoeft dus niet de gyn te zijn
Ik denk dat een vk (ben nooit bij een vk geweest, dus weet er eigenlijk niet veel van) kan beoordelen of de huidige medicijnen doorgeslikt kunnen worden. Ik heb echter wel het idee dat een vk niet het hele scala van medicijnen in elke specifieke situatie kent. En dus zal de specialist moeten bekijken of en medicijn voldoet en zo nee: wat de alternatieven wél kunnen zijn. Die specialit hoeft dus niet de gyn te zijn
woensdag 20 augustus 2008 om 12:05
he roque, ik snap het, operatie brengt natuurlijk altijd risicoos met zich mee en zolang de situatie voor de moeder niet levensbedreigend is, is de keus niet zo moeilijk. Wat je schrijft over meerdere specialisten is ook wat ik schrijf, een zwangere met een aandoening zal meestal door meerdere artsen tegelijk behandeld moeten worden. En een vk zal inderdaad vaker niet dan wel op de hoogte zijn van alternatieve medicatie. Ben je trouwens met de meeste chronische aandoeningen niet sowieso medisch? (behalve dan migraine helaas, maar alle andere ziektes waarvoor je sowieso al medicatie slikt en onder behandeling bent van een specialist?)
woensdag 20 augustus 2008 om 13:04
@ Arwen, de master is er pas 3 jaar, dus is heel goed mogelijk dat je het niet kent. De opleiding is al academisch en vk's zijn geen artsen vanwege het gedeelte onderzoek. In de toekomst zou het dus een universitaire opleiding moeten worden (waardoor een vk, een arts kan worden), maar tot die tijd kunnen vk's die al afgestudeerd zijn het dus op een andere manier doen. Helaas zitten er een paar domme miepen aan de onderhandeltafel die onderzoek niet zo belangrijk vinden en dat staat dus nu al 5 jaar in de weg. Zo duwen de vk's zichzelf dus in het verdomhoekje (eigen schuld, dikke....)
@ Roque, dat probeer ik dus al de hele tijd te zeggen: voor alternatieven moet je bij je behandelend arts zijn.
@ Roque, dat probeer ik dus al de hele tijd te zeggen: voor alternatieven moet je bij je behandelend arts zijn.
woensdag 20 augustus 2008 om 17:08
Arwen, het punt is dat een gynaecoloog naast meer inzicht in ziekte in het algemeen en naast een hogere opleiding een veel korter lijntje heeft naar allerlei andere specialisten dan een vk. Bij mijn huidige zwangerschap zijn momenteel al 6 specialisten betrokken, voornamelijk omdat de gynaecoloog voor elk probleem direct advies inwint bij een collega of me daar langs stuurt. Mijn vorige zwangerschap is deels door een vk begeleid, en dan zijn die specialisten gewoon niet automatisch in beeld. Een vk verwijst bij hoofdpijn niet door naar een neuroloog bijvoorbeeld, terwijl een gyn dat wel doet (en migraine op zich is geen reden voor een gyn, mijn medische indicatie heeft een andere reden).
Blumpke, ik snap het masterverhaal nog steeds niet. Als je een onderzoeksmaster doet, heb je daarmee wel een academische titel maar ben je daarmee echt nog niet gepromoveerd. Daarvoor ben je over het algemeen na die master nog 4 jaar fulltime bezig met onderzoek.
Blumpke, ik snap het masterverhaal nog steeds niet. Als je een onderzoeksmaster doet, heb je daarmee wel een academische titel maar ben je daarmee echt nog niet gepromoveerd. Daarvoor ben je over het algemeen na die master nog 4 jaar fulltime bezig met onderzoek.
woensdag 20 augustus 2008 om 17:43
Nippo, die 4 jaar en dat onderzoek zitten daarbij.
Het is nu nog zo dat een vk wél bijv blaasontsteking of candida kan vaststellen, maar nog niet de medicijnen ervoor mag voorschrijven. Door de master én het onderzoek én de daaropvolgende dr titel kan dat wel.
Maar goed, daar ging de discussie niet over.
Het is nu nog zo dat een vk wél bijv blaasontsteking of candida kan vaststellen, maar nog niet de medicijnen ervoor mag voorschrijven. Door de master én het onderzoek én de daaropvolgende dr titel kan dat wel.
Maar goed, daar ging de discussie niet over.
woensdag 20 augustus 2008 om 18:02
