1 op 1 aandacht groter gezin

Wij zoeken het vooral in de kleine momentjes. Soms zit ik met 1 kind in de auto of op de fiets, met 1 kind in bad, even een spelletje doen met 1 kind, hond uitlaten met 1 kind, dat soort dingen.

We plannen ook soms een weekend waarin een van ons met 1 kind gaat kamperen, dus echt even een nachtje/paar nachtjes weg.

Hoe meer kinderen er komen hoe minder tijd voor individuele aandacht. Kinderen gaan meer op in de massa en vermaken elkaar (als je geluk hebt).

En met ieder kind neemt het huishoudelijke werk toe en tijd voor jezelf en je partner af.

Dat hoeft niet altijd een probleem te zijn. Maar wees je daar wel van bewust.

een vriendin van mij heeft er vier, en die plannen het inderdaad:
Maandag Arie, Dinsdag Harry, Woensdag Japie, donderdag Teuntje

en verder leunen ze op de gezinnen om hen heen, Teuntje rijdt vaak mee naar zwemles met andere ouders. Bardiensten bij voetbal besteden ze uit, etc

Ik kom uit een gezin van acht en we kregen heel veel aandacht.
Van elkaar en van onze ouders.

Zit niet in 'uren met elkaar spelen'. Wel in gezien en gehoord worden.
Ouders die als rotsen voor ons achten stonden, dat wist je gewoon.

Verder is elke avond even met elk kind opzich praten en de dag doornemen of voorlezen of een filmpje kijken, wat dan ook, met een groot gezin ook prima haalbaar hoor. Na het eten tot een uur of negen heb je toch zo.

Er kwam altijd wel een van de ouders of een oudere broer of zus even bij je voorstelling of wedstrijd kijken.

Verder veel tradities inbouwen.
Bijvoorbeeld, los van de gewone vakanties, wie 10 werd ging bij ons alleen met moeder op vakantie en wie 15 werd met vader een reis. Bij allemaal.
Ik ging op zondag vroeg altijd croissantjes bakken voor iedereen met mijn moeder. Etc.

Wij hebben er ook 3 en plannen het ook deels. Sowieso met naar bed brengen, de jongste 2 gaan tegelijk, dan doen we ieder eentje en de oudste gaat later, dan hebben ze sowieso al ieder minstens een half uurtje exclusieve aandacht.

En op zaterdagmiddag brengen we 1 of 2 kinderen naar mijn schoonouders en ondernemen we iets met de andere 1 of 2, als het er 2 zijn dus ook weer apart van elkaar en dan ook iets speciaals voor dat kind. Op zondag doen we dan juist iets met zijn allen.

En verder ontstaan er vanzelf wel vaak 1 op 1 momenten, oudste gaat naar school, middelste naar de peuterspeelzaal, dus jongste heeft die momenten al. Middelste wanneer de oudste naar school is en jongste zijn dutje doet. En oudste wanneer de jongste 2 slapen.

Maar ook omdat er maar eentje wil naar de winkel, de hond uitlaten of onder de douche ofzo. Of gewoon omdat de oudste of middelste vraagt om iets samen te doen (rolschaatsen, rondje fietsen, spelletje, puzzelen, gamen, lego bouwen, whatever eigenlijk) dan doen wij dat ook meestal wel. Natuurlijk vraagt er dan regelmatig een broertje of zusje om mee te mogen doen, maar dat mag kind dan bepalen. Vindt er soms ook wel eentje oneerlijk, maar ze krijgen op deze manier allemaal genoeg momenten ook zelf de exclusieve aandacht, en dat weten ze uiteraard ook.

Hier vier kinderen maar wel met wat leeftijdsverschil. Dus dan wordt de aandacht automatisch makkelijker verdeeld, de twee jongere kinderen overdag en de pubers zitten ‘s avonds veel bij ons. Bedritueel is ook makkelijk, ieder een van de jongsten. En de oudsten gaan later zelf naar boven. Ook bij uitstapjes wordt er vaker opgesplitst. Bijvoorbeeld de twee jongsten naar een speeltuin en met de oudsten naar de bioscoop. Kleding kopen doe ik ook altijd met ieder kind apart, soms gezellig ergens wat eten of drinken. En ook bij boodschappen doen of hond uitlaten neem
ik altijd maar één kind mee. Dan heb je ook weer even tijd en aandacht individueel.

Met kinderen van dezelfde leeftijd lijkt het me lastiger om heel vaak apart iets te doen, vooral als ze dan ook hetzelfde leuk vinden. Maar het zal zeker mogelijk zijn, een kwestie van plannen. En het hoeft ook niet per se iedere dag, toch? Gewoon hoe het uitkomt even met een kind een momentje pakken als de gelegenheid er is. En dan bijvoorbeeld een keer per week echt iets inplannen met een van jullie.

CHL schreef: ↑

27-02-2023 13:57

En verder ontstaan er vanzelf wel vaak 1 op 1 momenten, oudste gaat naar school, middelste naar de peuterspeelzaal, dus jongste heeft die momenten al. Middelste wanneer de oudste naar school is en jongste zijn dutje doet. En oudste wanneer de jongste 2 slapen.

Maar ook omdat er maar eentje wil naar de winkel, de hond uitlaten of onder de douche ofzo. Of gewoon omdat de oudste of middelste vraagt om iets samen te doen (rolschaatsen, rondje fietsen, spelletje, puzzelen, gamen, lego bouwen, whatever eigenlijk) dan doen wij dat ook meestal wel. Natuurlijk vraagt er dan regelmatig een broertje of zusje om mee te mogen doen, maar dat mag kind dan bepalen. Vindt er soms ook wel eentje oneerlijk, maar ze krijgen op deze manier allemaal genoeg momenten ook zelf de exclusieve aandacht, en dat weten ze uiteraard ook.

Ja dat vooral. Het ontstaat vanzelf wel. Ik ben er niet heel bewust mee bezig, de kinderen zijn vaak genoeg alleen thuis of ik ga met eentje ergens heen of iets thuis samen doen.

Maar een groot gezin en aandacht verdelen lijkt me ook lastiger met bijv 6 kinderen dan 3. Zo groot is een gezin met 3 natuurlijk niet.. 2 ouders en 3 kinderen, dan kun je echt wel tijd maken.

Ja, ik vind 3 ook geen groot gezin.
Vanaf vijf begint het een beetje te tellen. Maar dat is door mijn achtergrond als zesde van acht. Heb er zelf drie, vind het maar weinig
Zeeën van tijd voor ze.