Kinderen
alle pijlers
Advies aan gepeste
vrijdag 24 maart 2023 om 10:17
Hallo allemaal,
Een vraag aan iedereen die vroeger gepest is of daar op de één of andere manier mee te maken heeft (gehad): wat is het beste advies dat je hebt gekregen en waarom?
Samenvatting: Kind wordt veel buitengesloten op school en sport, veelal geïnitieerd door een meisje dat eerder haar beste vriendinnetje was. Kind is zelf vrij timide en bang om het erger te maken. Komt niet voor zichzelf op. Er is contact met mentor, het gaat op school iets beter. Gedoe op de sportclub is er sinds kort bijgekomen.
Bredere context: kind (12) zit dit jaar in de 1ste van de middelbare school. Eind groep 8 ging het al niet helemaal lekker op school. Haar vriendinnetjes keerden zich tegen haar. Niet altijd, maar wel vaak. Met name in de vorm van buitensluiten.
Eén van die meiden zit nu ook weer bij haar in de klas. Eerder op de basisschool waren ze echt beste vriendinnen, nu duidelijk niet meer. Ook nu wordt kind vaak buitengesloten. Dat begint al met het fietsen naar school. Ze fietsen met een groepje, maar dochter fietst altijd alleen. Tenzij er een oneven aantal is, maar zelfs dan is het voor haar gevoel duidelijk dat ze liever niet naast haar fietsen. Met name dat ene meisje maakt het haar hierin moeilijk. Als ze er een beetje tussen gaat fietsen, krijgt ze een snauw en hoort ze altijd iets dat ze niet goed doet.
Op school is het vaak met groepjes maken hetzelfde. Of met naast elkaar zitten in de klas.
Kind heeft het er al eens over gehad met 2 andere meiden (afzonderlijk van elkaar). En zij geven ook aan dat ze het vaak niet eens zijn met dat meisje, maar dat ze niet tegen haar in durven te gaan.
Zo vroeg een meisje gisteren of kind ook meeging, dan zouden ze met z'n vieren afspreken na school. Later kwam het meisje er toch op terug, want het pest-meisje wilde het niet. En haar wil is wet.
Het vervelende is dat het pest-meisje ook bij kind in het sportteam zit. Tot voor kort was daar niet zoveel aan de hand, helaas begint het daar nu ook. Roddelen, stilvallen als kind erbij komt te staan, rollen met de ogen als kind iets niet goed doet (in hun ogen), dat soort flauwekul. Pest-meisje verzamelt hierin dan anderen om zich heen, die mee gaan doen.
Kind was gisteren echt overstuur en gaf aan eigenlijk én niet meer naar school te willen, maar ook niet meer naar de sport. Terwijl ze daar juist zo enorm veel plezier uithaalt!
Kind is extreem lief en is vaak enorm bezig met wat iets voor een ander kan betekenen. Ze komt totaal niet voor zichzelf op, want dat durft ze niet. Ze is bang dat ze het daarmee nog erger maakt. Ze is niet het type dat een keer uit d'r slof schiet of (bij wijze van spreken) een keer van zich af zou slaan. Terwijl ik denk dat dat best wel indruk zou kunnen maken en zou kunnen helpen. Door wat er de laatste tijd gebeurt reageert kind de laatste tijd ook niet altijd even 'handig'. Ze is best wel bozig en reageert soms defensief.
Ze heeft feilloos door wat er gebeurt en doorziet het pest-meisje in ieder geval heel goed inmiddels. Wij geven kind ook mee dat het vaak voortkomt uit onzekerheid en dat pest-meisje op deze manier haar eigen positie probeert te verstevigen. En helaas lijkt het dus heel goed te werken. Want hoewel andere kinderen wel doorhebben dat het pest-meisje zo vervelend doet, durven ze er toch niet tegenin te gaan.
We hebben zelf regelmatig contact met de mentor van kind. Die is op de hoogte en houdt op school dus een oogje in het zeil. Liefst wil hij een gesprek voeren met kind en pest-meisje. Maar dat wil kind niet. Ze is ook daarin bang dat het erger wordt.
Nu is het zo dat het op school ineens een beetje lijkt te stabiliseren. Superfijn natuurlijk! Hoewel het heen en terugfietsen nog steeds een ding is, is dat toch al een fijne ontwikkeling.
Liefst zouden we de ouder van het pest-meisje benaderen en vertellen wat er gebeurt op school en bij de sport (onze kant van het verhaal uiteraard). Maar nu het op school juist weer wat beter lijkt te gaan, zijn we ook weer een beetje bang dat een gesprek met de ouders juist negatief kan uitpakken. Ook omdat moeder niet echt subtiel omgaat met dit soort dingen. Dat weten we al uit het verleden, omdat we al eerder gesprekken met moeder hebben gevoerd. Liefst zouden we willen dat ze het gesprek met haar dochter aangaat, zonder direct te benoemen dat wij/dochter bij haar hebben aangegeven dat het meisje een cruciale rol heeft in hoe het nu met onze dochter gaat. En kind wil zo'n gesprek absoluut niet.
Het is zo'n wankel evenwicht.
Daarom dus ook de vraag: wat zouden we kind mee kunnen geven? Wat is goed advies?
(Ze gaat binnenkort ook beginnen met een traject om aan haar zelfvertrouwen te werken en praktische handvaten te krijgen voor specifieke sociale situaties.)
Een vraag aan iedereen die vroeger gepest is of daar op de één of andere manier mee te maken heeft (gehad): wat is het beste advies dat je hebt gekregen en waarom?
Samenvatting: Kind wordt veel buitengesloten op school en sport, veelal geïnitieerd door een meisje dat eerder haar beste vriendinnetje was. Kind is zelf vrij timide en bang om het erger te maken. Komt niet voor zichzelf op. Er is contact met mentor, het gaat op school iets beter. Gedoe op de sportclub is er sinds kort bijgekomen.
Bredere context: kind (12) zit dit jaar in de 1ste van de middelbare school. Eind groep 8 ging het al niet helemaal lekker op school. Haar vriendinnetjes keerden zich tegen haar. Niet altijd, maar wel vaak. Met name in de vorm van buitensluiten.
Eén van die meiden zit nu ook weer bij haar in de klas. Eerder op de basisschool waren ze echt beste vriendinnen, nu duidelijk niet meer. Ook nu wordt kind vaak buitengesloten. Dat begint al met het fietsen naar school. Ze fietsen met een groepje, maar dochter fietst altijd alleen. Tenzij er een oneven aantal is, maar zelfs dan is het voor haar gevoel duidelijk dat ze liever niet naast haar fietsen. Met name dat ene meisje maakt het haar hierin moeilijk. Als ze er een beetje tussen gaat fietsen, krijgt ze een snauw en hoort ze altijd iets dat ze niet goed doet.
Op school is het vaak met groepjes maken hetzelfde. Of met naast elkaar zitten in de klas.
Kind heeft het er al eens over gehad met 2 andere meiden (afzonderlijk van elkaar). En zij geven ook aan dat ze het vaak niet eens zijn met dat meisje, maar dat ze niet tegen haar in durven te gaan.
Zo vroeg een meisje gisteren of kind ook meeging, dan zouden ze met z'n vieren afspreken na school. Later kwam het meisje er toch op terug, want het pest-meisje wilde het niet. En haar wil is wet.
Het vervelende is dat het pest-meisje ook bij kind in het sportteam zit. Tot voor kort was daar niet zoveel aan de hand, helaas begint het daar nu ook. Roddelen, stilvallen als kind erbij komt te staan, rollen met de ogen als kind iets niet goed doet (in hun ogen), dat soort flauwekul. Pest-meisje verzamelt hierin dan anderen om zich heen, die mee gaan doen.
Kind was gisteren echt overstuur en gaf aan eigenlijk én niet meer naar school te willen, maar ook niet meer naar de sport. Terwijl ze daar juist zo enorm veel plezier uithaalt!
Kind is extreem lief en is vaak enorm bezig met wat iets voor een ander kan betekenen. Ze komt totaal niet voor zichzelf op, want dat durft ze niet. Ze is bang dat ze het daarmee nog erger maakt. Ze is niet het type dat een keer uit d'r slof schiet of (bij wijze van spreken) een keer van zich af zou slaan. Terwijl ik denk dat dat best wel indruk zou kunnen maken en zou kunnen helpen. Door wat er de laatste tijd gebeurt reageert kind de laatste tijd ook niet altijd even 'handig'. Ze is best wel bozig en reageert soms defensief.
Ze heeft feilloos door wat er gebeurt en doorziet het pest-meisje in ieder geval heel goed inmiddels. Wij geven kind ook mee dat het vaak voortkomt uit onzekerheid en dat pest-meisje op deze manier haar eigen positie probeert te verstevigen. En helaas lijkt het dus heel goed te werken. Want hoewel andere kinderen wel doorhebben dat het pest-meisje zo vervelend doet, durven ze er toch niet tegenin te gaan.
We hebben zelf regelmatig contact met de mentor van kind. Die is op de hoogte en houdt op school dus een oogje in het zeil. Liefst wil hij een gesprek voeren met kind en pest-meisje. Maar dat wil kind niet. Ze is ook daarin bang dat het erger wordt.
Nu is het zo dat het op school ineens een beetje lijkt te stabiliseren. Superfijn natuurlijk! Hoewel het heen en terugfietsen nog steeds een ding is, is dat toch al een fijne ontwikkeling.
Liefst zouden we de ouder van het pest-meisje benaderen en vertellen wat er gebeurt op school en bij de sport (onze kant van het verhaal uiteraard). Maar nu het op school juist weer wat beter lijkt te gaan, zijn we ook weer een beetje bang dat een gesprek met de ouders juist negatief kan uitpakken. Ook omdat moeder niet echt subtiel omgaat met dit soort dingen. Dat weten we al uit het verleden, omdat we al eerder gesprekken met moeder hebben gevoerd. Liefst zouden we willen dat ze het gesprek met haar dochter aangaat, zonder direct te benoemen dat wij/dochter bij haar hebben aangegeven dat het meisje een cruciale rol heeft in hoe het nu met onze dochter gaat. En kind wil zo'n gesprek absoluut niet.
Het is zo'n wankel evenwicht.
Daarom dus ook de vraag: wat zouden we kind mee kunnen geven? Wat is goed advies?
(Ze gaat binnenkort ook beginnen met een traject om aan haar zelfvertrouwen te werken en praktische handvaten te krijgen voor specifieke sociale situaties.)
vrijdag 24 maart 2023 om 13:01
Goeie! Ben inderdaad op zoek naar een soort mantra dat ze zou kunnen gebruiken. Ik merk gewoon dat ze bij het idee om de confrontatie aan te gaan volledig in de paniek schiet.
Hartverscheurend om je kind zo te zien struggelen (en daarbij bekruipt ons steeds het gevoel dat als 'pest-kind' niet in haar leven was, het er veel zonniger uit zou zien en dat is zo lastig...).
Hartverscheurend om je kind zo te zien struggelen (en daarbij bekruipt ons steeds het gevoel dat als 'pest-kind' niet in haar leven was, het er veel zonniger uit zou zien en dat is zo lastig...).
vrijdag 24 maart 2023 om 13:05
Prachtig, die zin: 'Ik heb last van je. Zou je willen stoppen met dit gedrag?'panplant schreef: ↑24-03-2023 13:01Goeie! Ben inderdaad op zoek naar een soort mantra dat ze zou kunnen gebruiken. Ik merk gewoon dat ze bij het idee om de confrontatie aan te gaan volledig in de paniek schiet.
Hartverscheurend om je kind zo te zien struggelen (en daarbij bekruipt ons steeds het gevoel dat als 'pest-kind' niet in haar leven was, het er veel zonniger uit zou zien en dat is zo lastig...).
De 'stop hou op, van de basisschool'.
weet ook lieve Panplant, dat als ze dit nu goed kan leren van jou ( je bent goed zoals je bent, je hoeft je niet aan te passen omdat deze dame dat wenst, je hoeft niet populair te zijn bij mensen die niet bij jóu passen), ze hele waardevolle lessen leert over zichzelf en de wereld.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 24 maart 2023 om 13:19
Prachtig!!NoPepsiPlease schreef: ↑24-03-2023 11:48Ik .
Ik ben altijd vriendelijk gebleven maar trok ondertussen mijn eigen plan. Twee meiden waren het gedrag na een tijdje ook zat en daar heb ik heel fijn mijn schooltijd mee doorgebracht. Dat ik dan niet populair was heb ik altijd als een compliment gezien.
. Gelukkig heeft mijn dochter ook zoiets over zich, ondanks dat ze gepest werd.
Draagt een button op haar rugzak met het woord "nerd " er op. Ze is trots op haar nerd zijn en is er helemaal oké mee(inmiddels).
vrijdag 24 maart 2023 om 13:33
Ik ben ook jaren lang gepest en ik vond het echt hel elke keer dat mijn ouders naar school gingen werd t erger. Ik had gewild dat ze me niet elke dag naar die school gestuurd hadden. Elke dag ergens zijn waar iedereen onaardig doet is echt naar.
En ik schaamde me dood want mijn ouders hadden er ook verdriet van en in mijn beleving was dat mijn schuld omdat ik zo dom en lelijk en raar was dat ik werd gepest. Weerbaarheidscursus gehad hielp niets.
Door een jong wild paard te trainen ben ik langzaam aan sterker in mijn vel komen te zitten en vanuit daar en mijn werk waar ik goed in ben zelfvertrouwen op gaan bouwen. Inmiddels 37 maar vanaf een jaar of 25-26 voelde ik me steeds zelfverzekerder en steeds meer zelfvertrouwen gekregen. Zit nu wel echt lekker in mijn vel.
En ik schaamde me dood want mijn ouders hadden er ook verdriet van en in mijn beleving was dat mijn schuld omdat ik zo dom en lelijk en raar was dat ik werd gepest. Weerbaarheidscursus gehad hielp niets.
Door een jong wild paard te trainen ben ik langzaam aan sterker in mijn vel komen te zitten en vanuit daar en mijn werk waar ik goed in ben zelfvertrouwen op gaan bouwen. Inmiddels 37 maar vanaf een jaar of 25-26 voelde ik me steeds zelfverzekerder en steeds meer zelfvertrouwen gekregen. Zit nu wel echt lekker in mijn vel.
where ever you go, go with your heart
vrijdag 24 maart 2023 om 13:38
vrijdag 24 maart 2023 om 13:39
Dit is zo verschrikkelijk herkenbaar. Mijn lieve mooie 12jarige dochter in de brugklas wordt al maanden buiten gesloten. Zo veel verdriet bij haar, ze wordt zo onzeker.
Ben al 4 maanden met school in de weer maar er gebeurt tot nu toe nauwelijks iets.
Deze week heeft ze bij een andere mentor aangegeven vaak over zelfmoord te denken en pas nu kan er een gesprek plaatsvinden met school.
Ik voel me zo boos en machteloos
Ze woont bij mij, haar vader neemt het naar mijn idee niet zo serieus.
Echt, terwijl ik dit schrijf moet ik gewoon huilen
Ben al 4 maanden met school in de weer maar er gebeurt tot nu toe nauwelijks iets.
Deze week heeft ze bij een andere mentor aangegeven vaak over zelfmoord te denken en pas nu kan er een gesprek plaatsvinden met school.
Ik voel me zo boos en machteloos
Ze woont bij mij, haar vader neemt het naar mijn idee niet zo serieus.
Echt, terwijl ik dit schrijf moet ik gewoon huilen
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
vrijdag 24 maart 2023 om 13:45
Ach Felice, verschrikkelijk! Hopelijk gaat de bal nu de juiste kant op rollen! Heel veel sterkte!
@Skawa, ik snap wat je zegt. Ik wil wel naar de andere kant van het land verhuizen. Echt. Echter dochter geeft aan nu niets te willen veranderen qua bijvoorbeeld klas of school. Er zijn namelijk gelukkig ook wel leuke mensen...
Voor dochter is het nu zaak dat ze die leuke mensen opzoekt. Het lastige voor haar is dat we in een andere plaats wonen dan waar de school staat. De leuke mensen wonen niet in onze woonplaats en het pest-meisje wel helaas.
We brengen en halen haar met liefde natuurlijk, maar dochter ziet het als enórme drempels ofzo...
@Skawa, ik snap wat je zegt. Ik wil wel naar de andere kant van het land verhuizen. Echt. Echter dochter geeft aan nu niets te willen veranderen qua bijvoorbeeld klas of school. Er zijn namelijk gelukkig ook wel leuke mensen...
Voor dochter is het nu zaak dat ze die leuke mensen opzoekt. Het lastige voor haar is dat we in een andere plaats wonen dan waar de school staat. De leuke mensen wonen niet in onze woonplaats en het pest-meisje wel helaas.
We brengen en halen haar met liefde natuurlijk, maar dochter ziet het als enórme drempels ofzo...
vrijdag 24 maart 2023 om 13:47
Felice,
Zorg dat JIJ de rots in de branding bent.
Laat haar weten dat je haar helpt bij het probleem, maar dat zij níet het probleem is!
Hou haar wat vaker thuis voor zo'n mental health day.
En leer haar dat ze goed is zoals ze is. Vaar op je eigen kompas.
Ik had graag een daadkrachtige moeder willen hebben, die niet steeds naar school ging, om daar het probleem op school op te lossen. Dat werkte niet. Ik was volgens school degene die in therapie moest.
Liever had ik gehad dat mijn moeder zich op míj richtte. Keek wat ze bij mij kon doen om het goed te krijgen. En mij als een kapotte langspeelplaat voorhield dat ik goed was zoals ik was en dat die kinderen een probleem hadden met hoe ik in het leven stond. Dat zij geen vat op mij konden krijgen en dat dit absoluut niet mogelijk mocht zijn, in hun beleving. En dat ik daarom het bokje was. En dat ze, zodra ik liet zien dat het me iets deed, dachten dat ze me dan binnen aan het halen waren.
En dat mijn strategie dus moest zijn om onverschillig te zijn, hoofdschuddend en meewarig te kijken en dat ook zo te voelen. Hoe sneu die meiden eigenlijk waren. Dat dit de kortste klap is om van dit meidenvenijn af te zijn
Zorg dat JIJ de rots in de branding bent.
Laat haar weten dat je haar helpt bij het probleem, maar dat zij níet het probleem is!
Hou haar wat vaker thuis voor zo'n mental health day.
En leer haar dat ze goed is zoals ze is. Vaar op je eigen kompas.
Ik had graag een daadkrachtige moeder willen hebben, die niet steeds naar school ging, om daar het probleem op school op te lossen. Dat werkte niet. Ik was volgens school degene die in therapie moest.
Liever had ik gehad dat mijn moeder zich op míj richtte. Keek wat ze bij mij kon doen om het goed te krijgen. En mij als een kapotte langspeelplaat voorhield dat ik goed was zoals ik was en dat die kinderen een probleem hadden met hoe ik in het leven stond. Dat zij geen vat op mij konden krijgen en dat dit absoluut niet mogelijk mocht zijn, in hun beleving. En dat ik daarom het bokje was. En dat ze, zodra ik liet zien dat het me iets deed, dachten dat ze me dan binnen aan het halen waren.
En dat mijn strategie dus moest zijn om onverschillig te zijn, hoofdschuddend en meewarig te kijken en dat ook zo te voelen. Hoe sneu die meiden eigenlijk waren. Dat dit de kortste klap is om van dit meidenvenijn af te zijn
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 24 maart 2023 om 13:56
Dank jullie!
Ze kan bij mij alles kwijt en af en toe hou ik haar inderdaad thuis. Ze zit inmiddels op weerbaarheidstraining en ik heb een personal trainer voor haar, waarbij ze het enorm naar haar zin heeft.
Ik leg haar ook uit dat het echt niet allemaal aan haar ligt en dat ze haar klasgenoten maar moet laten... uiteindelijk komen ze wel naar haar.
Maar ik ben volwassen en zij pas 12. Ze snapt gewoon niet waarom anderen zo rot tegen haar doen, wat natuurlijk alles over haar mooie karakter zegt.
Op school zijn allemaal groepjes en ze hoort nergens bij. Ik zie natuurlijk niet wat daar gebeurt en school wel. En aangezien buitensluiten ook pesten is, moet er daar ook wat gebeuren.
Twee meiden uit een andere brugklas hebben al gevraagd of ze anders niet bij hen in de klas kan.
En ik denk dat dit een serieuze optie zou moeten zijn voor school.
Ze kan bij mij alles kwijt en af en toe hou ik haar inderdaad thuis. Ze zit inmiddels op weerbaarheidstraining en ik heb een personal trainer voor haar, waarbij ze het enorm naar haar zin heeft.
Ik leg haar ook uit dat het echt niet allemaal aan haar ligt en dat ze haar klasgenoten maar moet laten... uiteindelijk komen ze wel naar haar.
Maar ik ben volwassen en zij pas 12. Ze snapt gewoon niet waarom anderen zo rot tegen haar doen, wat natuurlijk alles over haar mooie karakter zegt.
Op school zijn allemaal groepjes en ze hoort nergens bij. Ik zie natuurlijk niet wat daar gebeurt en school wel. En aangezien buitensluiten ook pesten is, moet er daar ook wat gebeuren.
Twee meiden uit een andere brugklas hebben al gevraagd of ze anders niet bij hen in de klas kan.
En ik denk dat dit een serieuze optie zou moeten zijn voor school.
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
vrijdag 24 maart 2023 om 14:01
felice71 schreef: ↑24-03-2023 13:56Dank jullie!
Ze kan bij mij alles kwijt en af en toe hou ik haar inderdaad thuis. Ze zit inmiddels op weerbaarheidstraining en ik heb een personal trainer voor haar, waarbij ze het enorm naar haar zin heeft.
Ik leg haar ook uit dat het echt niet allemaal aan haar ligt en dat ze haar klasgenoten maar moet laten... uiteindelijk komen ze wel naar haar.
Maar ik ben volwassen en zij pas 12. Ze snapt gewoon niet waarom anderen zo rot tegen haar doen, wat natuurlijk alles over haar mooie karakter zegt.
Op school zijn allemaal groepjes en ze hoort nergens bij. Ik zie natuurlijk niet wat daar gebeurt en school wel. En aangezien buitensluiten ook pesten is, moet er daar ook wat gebeuren.
Twee meiden uit een andere brugklas hebben al gevraagd of ze anders niet bij hen in de klas kan.
En ik denk dat dit een serieuze optie zou moeten zijn voor school.
Ik zou hierop in gaan zetten.
Op de middelbare school ben ik blijven zitten, omdat er teveel tijd ging zitten in piekeren over het pesten. Dat gun ik niemand!
En leer haar ook: Sommige dingen moet je niet willen begrijpen. Want sommige mensen zijn gewoon zo. Die moeten zo zijn. Die moet je niet willen begrijpen, niet willen veranderen. Die moet je uit de weg gaan zoals je vervelende wespen verjaagd.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
vrijdag 24 maart 2023 om 14:02
Eens. Er zijn ook gewoon kinderen die heel goed in de groep liggen, door veel anderen aardig worden gevonden en die helemaal niet pesten. Niet alle populaire kinderen zijn populair zoals in Mean Girls of zo.Lorem_Ipsum schreef: ↑24-03-2023 12:08Maar lang niet alle populaire kinderen zijn pesters. Sommigen mensen zijn gewoon geliefd zonder nare acties.
Als ik kijk naar de populaire kinderen op mijn school (ik was zelf middenmoter, ben nooit gepest), dan zijn dat nu vaak ook gewoon leuke mensen die goed terecht zijn gekomen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 24 maart 2023 om 14:04
Jazeker, ik ga dit zeker ter sprake brengen in het gesprek. En anders een andere school.
Mijn ouders hebben mij 2 jaar laten worstelen en toen ik naar een andere school mocht, heb ik daar eindelijk een fijne schooltijd gehad
Je hebt hierin natuurlijk geen goed of fout maar dat wat jij zegt is het dus niet...
vrijdag 24 maart 2023 om 14:04
Als overplaatsen naar een andere klas een optie is dan zou ik dat zeker doen.
Ik was al aan het denken wat ik goede tips vond en wat ik het liefst had willen horen, maar ik was achteraf misschien wel liever naar een andere school gegaan. Een andere klas is minder ingrijpend maar misschien wel precies wat ze nodig heeft.
Ik zou dat liever doen dan koste wat het kost proberen haar weerbaar te maken tegen dat kind met het risico dat dat helemaal niet gaat lukken en dat er nog heel veel leed overheen gaat voor ze een klein beetje van zich af durft te bijten - of het van zich af kan laten glijden.
Ik was al aan het denken wat ik goede tips vond en wat ik het liefst had willen horen, maar ik was achteraf misschien wel liever naar een andere school gegaan. Een andere klas is minder ingrijpend maar misschien wel precies wat ze nodig heeft.
Ik zou dat liever doen dan koste wat het kost proberen haar weerbaar te maken tegen dat kind met het risico dat dat helemaal niet gaat lukken en dat er nog heel veel leed overheen gaat voor ze een klein beetje van zich af durft te bijten - of het van zich af kan laten glijden.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 24 maart 2023 om 14:12
vrijdag 24 maart 2023 om 14:18
Wat zielig.felice71 schreef: ↑24-03-2023 13:39Dit is zo verschrikkelijk herkenbaar. Mijn lieve mooie 12jarige dochter in de brugklas wordt al maanden buiten gesloten. Zo veel verdriet bij haar, ze wordt zo onzeker.
Ben al 4 maanden met school in de weer maar er gebeurt tot nu toe nauwelijks iets.
Deze week heeft ze bij een andere mentor aangegeven vaak over zelfmoord te denken en pas nu kan er een gesprek plaatsvinden met school.
Ik voel me zo boos en machteloos
Ze woont bij mij, haar vader neemt het naar mijn idee niet zo serieus.
Echt, terwijl ik dit schrijf moet ik gewoon huilen
Zou ook eens die pestprotocollen te voorschijn halen en zo de school onder druk zetten.
Klopt. Ik was ook een vrolijke middenmoter denk ik, maar sowieso hadden we niet echt een hierarchie op school. De populaire mensen waren vaak ook gewoon aardig (en soms even niet, zoals alle pubers, maar geen pestkoppen).
De VS met hun cheerleaders, quarterbacks en prom kings en queens ed zijn daarin toch vaak wat extremer denk ik. Daarmee bedoel ik dat de school zelf daar erg meedoet aan het maken van een hierarchie.
Misschien ter geruststelling van iedereen; het meeste gedrag wat ik gezien heb richting buitensluiten was nog in de brugklas. Snel daarna werd dat al kinderachtig gevonden. Misschien wordt iedereen niet altijd overal bij uitgenodigd, maar vaak is dat omdat er aparte groepjes zijn, die elkaar allemaal niet overal bij uitnodigen. Het is vaak niet meer een 'jij mag niet bij ons zitten, lekker puh' situatie als je in de derde, vierde etc komt.
TO, er zijn nu al mensen die het niet eens zijn met pester. Ik denk dat ze hoe langer hoe kinderachtiger wordt gevonden. Weet dat dat voor nu niet zo'n troost is, maar hopelijk helpt het toch een beetje.
vrijdag 24 maart 2023 om 15:05
Maar hoe moet zij nog meer haar grenzen aangeven??? Op km afstand ruik je toch dat dit niet ok is. Leg het, daar waar het hoort. Bij pester. School. Ouders en sport lclub. Zij moeten echt actief haar gaan aanspreken dat dit gedrag niet getolereerd wordt.aikidoka schreef: ↑24-03-2023 11:46Ik zou wel inzetten op je dochter leren dat ze haar grenzen mag (moet) aangeven, want dat is een belangrijke vaardigheid om te beheersen in je leven. Daarnaast inderdaad blijven herhalen dat ze goed is en het goed doet, dat zij mooie eigenschappen laat zien en op school en sport aangeven dat er buitengesloten wordt en gepest en wat ze daar aan gaan doen.
Ik heb vroeger alles geprobeerd om te laten merken dat ik het niet leuk vond. Niemand deed wat en het ging door. En zeker als het een groepje is.
Is teveel. In de klas moet gewoon de regels gaan gelden dat dit niet kan en dat je voor elkaar op kan komen. De ander kan aanspreken. Zij in haar eentje, die door iedereen wordt terug gefloten is niets meer. Gebakken lucht. Zij moet veranderen. En de omgeving. Niet jou dochter.
Dus bal leggen waar die hoort. En eisen dat school en sport hier actief wat in gaan doen.
vrijdag 24 maart 2023 om 15:18
Dit. Ik kon niet van school wisselen. Lees- enige school in woonplaats. Maar wat een hel. Dat je het maar lijdzaam moet ondergaan. En niet weg kan. Ik ben daarna expres alleen naar een middelbare school gegaan. Nieuwe start.
Mij heeft het zeer geraakt dat je telkens terug moest naar een situatie waarin jij je niet veilig voelt. Het is heel akelig als je continue op je hoede moet zijn op wat er komen gaat. Dat scannen heb ik nooit meer helemaal afgeleerd. En een keer slaan. Gillen of huilen hielp niet. Dus leerde ik mijzelf afvlakken en uitharden. En onderging het maar. Ontkomen ging toch niet.
Dus nee het ligt niet aan haar. Zij mag reageren zoals zij wil. Maak geen vechtersbaas van haar als zij dat niet is. Wil ze zelf echt zelf een keer meppen dan is dat anders. Maar zij hoeft zich niet te forceren. Want wat je ook doet: ze vinden altijd wel iets.
@Felice: daarom zou ik eisen dat ze naar die andere klas kan.
vrijdag 24 maart 2023 om 16:10
Helemaal mee eens. Een pester weet zelf ook echt wel dat dit over de grens is, dat dit niet leuk is voor de gepeste, et cetera, dat is echt niet iets wat je expliciet moet aangeven. Blijkbaar is dat geen reden om met het gedrag te stoppen.
Don't waste your time on jealousy,
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
Sometimes you're ahead, sometimes you're behind.
vrijdag 24 maart 2023 om 16:39
Zo'n 100 jaar gepest en genegeerd.
Ik ben er op een bepaald moment voor van school gewisseld, maar dat hielp geen barst. Het gedoe begon zo'n beetje vanaf dag 1 opnieuw en nog harder.
Ik liet het overigens wel uit om nog iets te zeggen tegen mijn ouders daarover, want geen zin in nog eens een schoolwissel of een stel ouders die naar de directie liepen zonder dat het iets hielp.
Waarom zou dochter allerlei cursussen moeten gaan volgen terwijl het de ander is die zich idioot gedraagt? Waarom moet zij gestraft worden voor 't gedrag van een ander?
En als ze 9 km moet fietsen is het dan een optie dat ze een stuk alleen rijdt, maar bijvoorbeeld in 't volgende dorp aansluit bij anderen? Of met mensen uit 't dorp meerijdt die ouder zijn (bijvoorbeeld uit haar sportclub)?
Ik zou vooral school en sportclub blijven aanspreken dat ze de ander moeten aanpakken. En heel erg hopen dat het iets uithaalt en kind niet net nog harder en stiekemer begint te pesten.
Eén of ander groepsgesprek is én verschrikkelijk bedreigend voor jouw kind én helpt geen fluit. En een rechtstreeks gesprek met een moeder van zo'n tuthola lijkt me ook compleet zinloos want "Liesje doet uiteraard nooit wat fout" en is heilig.
Als de rest gewoon wat meeloopt, is het ook een optie om Miss Tuthola van klas te veranderen? Ipv dat kind weg moet?
Ik ben er op een bepaald moment voor van school gewisseld, maar dat hielp geen barst. Het gedoe begon zo'n beetje vanaf dag 1 opnieuw en nog harder.
Ik liet het overigens wel uit om nog iets te zeggen tegen mijn ouders daarover, want geen zin in nog eens een schoolwissel of een stel ouders die naar de directie liepen zonder dat het iets hielp.
Waarom zou dochter allerlei cursussen moeten gaan volgen terwijl het de ander is die zich idioot gedraagt? Waarom moet zij gestraft worden voor 't gedrag van een ander?
En als ze 9 km moet fietsen is het dan een optie dat ze een stuk alleen rijdt, maar bijvoorbeeld in 't volgende dorp aansluit bij anderen? Of met mensen uit 't dorp meerijdt die ouder zijn (bijvoorbeeld uit haar sportclub)?
Ik zou vooral school en sportclub blijven aanspreken dat ze de ander moeten aanpakken. En heel erg hopen dat het iets uithaalt en kind niet net nog harder en stiekemer begint te pesten.
Eén of ander groepsgesprek is én verschrikkelijk bedreigend voor jouw kind én helpt geen fluit. En een rechtstreeks gesprek met een moeder van zo'n tuthola lijkt me ook compleet zinloos want "Liesje doet uiteraard nooit wat fout" en is heilig.
Als de rest gewoon wat meeloopt, is het ook een optie om Miss Tuthola van klas te veranderen? Ipv dat kind weg moet?
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
vrijdag 24 maart 2023 om 16:54
Kind is zelf vrij timide en bang om het erger te maken. Komt niet voor zichzelf op.
Dit staat in de OP. En je grenzen leren aangeven is echt een handige vaardigheid om te hebben, dus daar mag je zeker tijd in stoppen. En dat hoeft niet met vechten. Prima om te leren zeggen: dit vind ik niet prettig, wil je dat niet doen. Tevens denk ik dat het vooral voor klasgenoten en teamgenoten een stuk duidelijker is dat het gedrag van dat meisje over de grenzen van de dochter van TO heen gaat als ze dat aangeeft. Dan is voor haar opkomen ook makkelijker. We hebben het over jonge tieners hè, zij moeten ook nog dingen leren over grenzen, gedrag, voor elkaar opkomen etc. Het helpt dan als zij het uitspreekt. Ik zeg absoluut niet dat het pestende/uitsluitende meisje niet fout is en niet aangesproken moet worden, maar ik zou om 100.000 redenen ook de dochter van TO willen leren dat ze ruimte in mag nemen, dat ze haar grenzen moet leren kennen en leren uiten. Want niet iedereen is heel goed in subtiele signalen oppikken. Dus ja, mijn advies om daar wat mee te doen blijft. Ik probeer dat ook aan mijn zoon te leren, die zichzelf ook makkelijk opzij zet voor anderen. Ik kan hem wel prachtig vinden zoals hij is, maar op dit vlak denk ik dat hij gebaat is bij zichzelf een extra vaardigheid leren.
Dit staat in de OP. En je grenzen leren aangeven is echt een handige vaardigheid om te hebben, dus daar mag je zeker tijd in stoppen. En dat hoeft niet met vechten. Prima om te leren zeggen: dit vind ik niet prettig, wil je dat niet doen. Tevens denk ik dat het vooral voor klasgenoten en teamgenoten een stuk duidelijker is dat het gedrag van dat meisje over de grenzen van de dochter van TO heen gaat als ze dat aangeeft. Dan is voor haar opkomen ook makkelijker. We hebben het over jonge tieners hè, zij moeten ook nog dingen leren over grenzen, gedrag, voor elkaar opkomen etc. Het helpt dan als zij het uitspreekt. Ik zeg absoluut niet dat het pestende/uitsluitende meisje niet fout is en niet aangesproken moet worden, maar ik zou om 100.000 redenen ook de dochter van TO willen leren dat ze ruimte in mag nemen, dat ze haar grenzen moet leren kennen en leren uiten. Want niet iedereen is heel goed in subtiele signalen oppikken. Dus ja, mijn advies om daar wat mee te doen blijft. Ik probeer dat ook aan mijn zoon te leren, die zichzelf ook makkelijk opzij zet voor anderen. Ik kan hem wel prachtig vinden zoals hij is, maar op dit vlak denk ik dat hij gebaat is bij zichzelf een extra vaardigheid leren.
vrijdag 24 maart 2023 om 17:14
Ik ben op de basisschool een jaar gepest, bij mij werd gezegd dat ik ze in elkaar moest slaan en thuis werd een skippybal opgehangen en mocht ik daarmee oefenen. Ik heb het nooit gedaan, veel te bang voor. Dat advies paste gewoon niet bij mij.Sauntara schreef: ↑24-03-2023 13:00Ik ben jarenlang gepest en fysiek mishandeld. Mocht van mijn ouders geen geweld gebruiken. Was een brave jongen en deed dat nooit. Het beste advies is er nooit gekomen, maar ik had graag willen horen dat ik ze allemaal in elkaar mocht trappen. Als kind niet gauw handelt, dan kan ze daar voor de rest van haar leven last van hebben. Geweld wordt heel makkelijk als foutief bestempeld, maar dit soort manipulatief gedrag van pesters heeft een groter gevolg dan een tik in het gezicht. Maak haar duidelijk dat zij de enige is die het kan oplossen en dat jullie haar altijd zullen ondersteunen ongeacht welk pad ze kiest. Niks doen maakt het juist erger. Het arme kind zal zich alleen voelen. Sterkte ermee.
Om maar aan te geven dat er misschien niet een goed advies is.
Mijn dochter is in de brugklas trouwens ook en wij hebben haar binnen een half jaar uit die klas laten halen. Dat pesten was nog niet eens de hoofdreden, zij had gekozen voor sportklas en is overgestapt naar een klas met richting kunst. Het probleem was toen over.
vrijdag 24 maart 2023 om 17:33
Ik zie sociale structuren als een ladder. Bovenaan staan de populaire kinderen die ook nog eens aardig zijn. Die hoeven niemand te pesten, want die staan al bovenaan. Deze kinderen zijn gewoon leuk, zelfverzekerd en vaak ook nog eens knap en/of goed in sport. Daar net onder staan de pesters. Die zouden wel bovenaan willen staan, maar ze zijn net wat minder leuk of goed. Ze denken dat ze hoger op de ladder komen als ze een kind onder hen vertrappen. Een kind dat ze “aan” kunnen. Omdat ze het al goed kennen, of omdat het lelijk, slecht in sport of sociaal wat minder handig is. Heel veel kinderen staan gewoon ergens op de ladder, die worden niet vertrapt, die zijn gewoon zichzelf en hoeven ook niet hoger te komen, maar die zijn zich meestal ook niet bewust hoe hard je kunt vallen als je van de ladder geschopt wordt. Of ze zijn bang dat zij van de ladder geschopt worden als ze voor iemand opkomen.
Als je vertrapt wordt, kun je van ladder wisselen. Soms lukt het om je staande te houden op dezelfde ladder, door zelfverzekerd te worden. Doordat andere mensen op de ladder je helpen. Soms zijn dat klasgenoten, maar ook ouders of leraren.
Een ouder die tegen een kind zegt dat het zelf iets moet doen tegen het pesten, zegt eigenlijk dat het kind iets verkeerd doet, dat het daarom te laag staat op de ladder. Die duwt dus eigenlijk zijn kind verder naar beneden. Ouders en leraren zouden moeten benadrukken wat een kind goed kan, om het kind zelfvertrouwen te geven.
Pas als je zelfverzekerd bent kun je meewarig je schouders ophalen en dat ook zo voelen, maar dat is heel moeilijk. Voor veel 12-jarigen niet te doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
