Advies aan gepeste

24-03-2023 10:17 91 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hallo allemaal,

Een vraag aan iedereen die vroeger gepest is of daar op de één of andere manier mee te maken heeft (gehad): wat is het beste advies dat je hebt gekregen en waarom?

Samenvatting: Kind wordt veel buitengesloten op school en sport, veelal geïnitieerd door een meisje dat eerder haar beste vriendinnetje was. Kind is zelf vrij timide en bang om het erger te maken. Komt niet voor zichzelf op. Er is contact met mentor, het gaat op school iets beter. Gedoe op de sportclub is er sinds kort bijgekomen.

Bredere context: kind (12) zit dit jaar in de 1ste van de middelbare school. Eind groep 8 ging het al niet helemaal lekker op school. Haar vriendinnetjes keerden zich tegen haar. Niet altijd, maar wel vaak. Met name in de vorm van buitensluiten.
Eén van die meiden zit nu ook weer bij haar in de klas. Eerder op de basisschool waren ze echt beste vriendinnen, nu duidelijk niet meer. Ook nu wordt kind vaak buitengesloten. Dat begint al met het fietsen naar school. Ze fietsen met een groepje, maar dochter fietst altijd alleen. Tenzij er een oneven aantal is, maar zelfs dan is het voor haar gevoel duidelijk dat ze liever niet naast haar fietsen. Met name dat ene meisje maakt het haar hierin moeilijk. Als ze er een beetje tussen gaat fietsen, krijgt ze een snauw en hoort ze altijd iets dat ze niet goed doet.
Op school is het vaak met groepjes maken hetzelfde. Of met naast elkaar zitten in de klas.
Kind heeft het er al eens over gehad met 2 andere meiden (afzonderlijk van elkaar). En zij geven ook aan dat ze het vaak niet eens zijn met dat meisje, maar dat ze niet tegen haar in durven te gaan.
Zo vroeg een meisje gisteren of kind ook meeging, dan zouden ze met z'n vieren afspreken na school. Later kwam het meisje er toch op terug, want het pest-meisje wilde het niet. En haar wil is wet.

Het vervelende is dat het pest-meisje ook bij kind in het sportteam zit. Tot voor kort was daar niet zoveel aan de hand, helaas begint het daar nu ook. Roddelen, stilvallen als kind erbij komt te staan, rollen met de ogen als kind iets niet goed doet (in hun ogen), dat soort flauwekul. Pest-meisje verzamelt hierin dan anderen om zich heen, die mee gaan doen.

Kind was gisteren echt overstuur en gaf aan eigenlijk én niet meer naar school te willen, maar ook niet meer naar de sport. Terwijl ze daar juist zo enorm veel plezier uithaalt!
Kind is extreem lief en is vaak enorm bezig met wat iets voor een ander kan betekenen. Ze komt totaal niet voor zichzelf op, want dat durft ze niet. Ze is bang dat ze het daarmee nog erger maakt. Ze is niet het type dat een keer uit d'r slof schiet of (bij wijze van spreken) een keer van zich af zou slaan. Terwijl ik denk dat dat best wel indruk zou kunnen maken en zou kunnen helpen. Door wat er de laatste tijd gebeurt reageert kind de laatste tijd ook niet altijd even 'handig'. Ze is best wel bozig en reageert soms defensief.
Ze heeft feilloos door wat er gebeurt en doorziet het pest-meisje in ieder geval heel goed inmiddels. Wij geven kind ook mee dat het vaak voortkomt uit onzekerheid en dat pest-meisje op deze manier haar eigen positie probeert te verstevigen. En helaas lijkt het dus heel goed te werken. Want hoewel andere kinderen wel doorhebben dat het pest-meisje zo vervelend doet, durven ze er toch niet tegenin te gaan.

We hebben zelf regelmatig contact met de mentor van kind. Die is op de hoogte en houdt op school dus een oogje in het zeil. Liefst wil hij een gesprek voeren met kind en pest-meisje. Maar dat wil kind niet. Ze is ook daarin bang dat het erger wordt.
Nu is het zo dat het op school ineens een beetje lijkt te stabiliseren. Superfijn natuurlijk! Hoewel het heen en terugfietsen nog steeds een ding is, is dat toch al een fijne ontwikkeling.

Liefst zouden we de ouder van het pest-meisje benaderen en vertellen wat er gebeurt op school en bij de sport (onze kant van het verhaal uiteraard). Maar nu het op school juist weer wat beter lijkt te gaan, zijn we ook weer een beetje bang dat een gesprek met de ouders juist negatief kan uitpakken. Ook omdat moeder niet echt subtiel omgaat met dit soort dingen. Dat weten we al uit het verleden, omdat we al eerder gesprekken met moeder hebben gevoerd. Liefst zouden we willen dat ze het gesprek met haar dochter aangaat, zonder direct te benoemen dat wij/dochter bij haar hebben aangegeven dat het meisje een cruciale rol heeft in hoe het nu met onze dochter gaat. En kind wil zo'n gesprek absoluut niet.
Het is zo'n wankel evenwicht.

Daarom dus ook de vraag: wat zouden we kind mee kunnen geven? Wat is goed advies?
(Ze gaat binnenkort ook beginnen met een traject om aan haar zelfvertrouwen te werken en praktische handvaten te krijgen voor specifieke sociale situaties.)
Alle reacties Link kopieren Quote
.
java wijzigde dit bericht op 31-03-2023 06:38
99.89% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik werd vroeger ook veel buitengesloten. Ik had het tegen mijn mentor gezegd en hij dwong die meiden om met mij om te gaan. Dit was verschrikkelijk. Die meiden maakte het duidelijk dat ik niet gewenst was. Dus ik besloot toen zelf maar alleen te staan tijdens de pauze. Uiteindelijk heb ik vrienden gemaakt met andere kinderen toen we minder klassikaal les kregen en meer vanuit je profiel. Dus het is uiteindelijk allemaal goed gekomen. Maar dat buitensluiten is gewoon iets waar je weinig aan kan doen. Ik zou tegen je dochter zeggen andere kinderen opzoeken.
Alle reacties Link kopieren Quote
@Java, bedankt dat je je ervaring wilde delen! Ik snap dat het ook zo kan lopen. We gaan denk ik maar gokken op beide sporen...

@janepotter, ik snap wat je zegt dat ze die meiden maar links moet laten liggen. Helaas is dat in de praktijk wel iets minder makkelijk. Maar dat is inderdaad wat ik wel probeer te stimuleren. Spreek af met anderen... Maar ook dat vindt ze inmiddels heel erg spannend. Ze is bang voor een nee of dat mensen eerst wel aardig doen, maar na verloop van tijd toch gemeen gaan doen... Zo sneu...
Alle reacties Link kopieren Quote
panplant schreef:
27-03-2023 13:37
@Java, bedankt dat je je ervaring wilde delen! Ik snap dat het ook zo kan lopen. We gaan denk ik maar gokken op beide sporen...

@janepotter, ik snap wat je zegt dat ze die meiden maar links moet laten liggen. Helaas is dat in de praktijk wel iets minder makkelijk. Maar dat is inderdaad wat ik wel probeer te stimuleren. Spreek af met anderen... Maar ook dat vindt ze inmiddels heel erg spannend. Ze is bang voor een nee of dat mensen eerst wel aardig doen, maar na verloop van tijd toch gemeen gaan doen... Zo sneu...
Dat snap ik ook. Maar wat ik probeerde te zeggen is dat ook al mag ze wel meedoen met die groep, dat die meiden het haar heel duidelijk zullen maken dat ze niet gewenst is. En dan wordt het zelfs nog ongemakkelijker. Ik heb uit ervaring geleerd dat ik liever alleen ben, dan met een groep die mij niet mag. Maar ik snap ook wel dat die realisatie heel moeilijk kan zijn bij een puber. Ik denk dat over een jaar of 2 dit probleem vanzelf is opgelost. Maar we kunnen niet de tijd vooruit zetten.
Alle reacties Link kopieren Quote
janepotter2000 schreef:
27-03-2023 13:49
Dat snap ik ook. Maar wat ik probeerde te zeggen is dat ook al mag ze wel meedoen met die groep, dat die meiden het haar heel duidelijk zullen maken dat ze niet gewenst is. En dan wordt het zelfs nog ongemakkelijker. Ik heb uit ervaring geleerd dat ik liever alleen ben, dan met een groep die mij niet mag. Maar ik snap ook wel dat die realisatie heel moeilijk kan zijn bij een puber. Ik denk dat over een jaar of 2 dit probleem vanzelf is opgelost. Maar we kunnen niet de tijd vooruit zetten.
Herinnert mij dat inderdaad aan die keer dat ik het groepje van vier diende te verlaten volgens de andere 3. Dit weigerde ik, ook omdat er geen vrije plek was. En zij toen hun tafels en stoelen wegschoven van mijn tafel en ik zo mijn eigen groepje werd.
De draad is dun en wiebelig om op te lopen inderdaad.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
Doreia* schreef:
27-03-2023 13:54
Herinnert mij dat inderdaad aan die keer dat ik het groepje van vier diende te verlaten volgens de andere 3. Dit weigerde ik, ook omdat er geen vrije plek was. En zij toen hun tafels en stoelen wegschoven van mijn tafel en ik zo mijn eigen groepje werd.
De draad is dun en wiebelig om op te lopen inderdaad.
Inderdaad. Alleen doorgaan is soms beter dan in zo'n groep blijven die jou openlijk zo haat. Ik had ook het tegenovergestelde meegemaakt ik was een drietal met twee anderen en toen ik kwam nummer vier erbij. Zij mocht ons alleen niet en draaide toen zelf haar tafel weg. Het was echt bizar. Ze deed net alsof ze ons drieën buitensloot en zij de groep was.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik herken inderdaad wat jullie zeggen. Of herkennen, ik voorzie dat inderdaad.
Probeer kind daar ook een beetje in te sturen. Toch wil ze (nu in ieder geval nog wel) heel graag met de pester in contact blijven. Ze hoopt echt op betere tijden...
Alle reacties Link kopieren Quote
panplant schreef:
27-03-2023 16:02
Ik herken inderdaad wat jullie zeggen. Of herkennen, ik voorzie dat inderdaad.
Probeer kind daar ook een beetje in te sturen. Toch wil ze (nu in ieder geval nog wel) heel graag met de pester in contact blijven. Ze hoopt echt op betere tijden...
Vraag dit verder uit bij haar.
Wat wil ze met dit contact? En waarom?

Wil ze graag aardig gevonden worden en doet zichzelf liever geweld aan door het gedrag te slikken dan afstand te nemen?

Denkt ze, keep your friends close, but your enemies closer?

Hoopt ze op verzoening en hoe het vroeger was?

Het is belangrijk om achter de beweegredenen te komen. Dan kun je haar losmaken uit dit systeem waarin ze zit met de pester namelijk.
Je kunt het leven ook met een vrolijk gezicht serieus nemen - Irmgard Erath
Alle reacties Link kopieren Quote
LuciFee2023 schreef:
24-03-2023 10:46
Laat die mentor/school/leerkracht met pester en ouders gaan praten.
Dit zou inderdaad mijn eerste advies zijn. Ouders onderling, en zeker moeders, voelen zich heel vaak persoonlijk aangevallen als je 'commentaar' levert op hun kind. Als het van een school of docent afkomt, dan voelt dat wat minder persoonlijk. Er zit wat meer gewicht achter. Ik zou hier naar vragen op de school van je dochter en ik zou zelf de coach van sport ook op de hoogte brengen en vragen een oogje in het zeil te houden. Misschien dat er wat gestuurd kan worden door op een andere manier teams te vormen (bijv. minder vaak zelf kiezen en vaker een indeling).

Nu wil ik niet zeggen dat er iets mis is met je dochter, maar ik zou ook naar haar kijken. Heel vaak is het zo dat het gepeste kind net wat anders is om welke reden dan ook. Sociaal net wat onhandiger, iets te zachtaardig, misschien wat slomer of bedenk het. Dat was nl. ook voor een deel bij mij het geval. Ik was het gepeste kind en ik was sociaal net iets minder handig, was net wat te lief, net wat eerder vroegrijp, net wat meer een stuudje etc etc. Het ontbrak bij mij door mijn voorgeschiedenis aan zelfvertrouwen en toen het pesten daar bovenop kwam, was dat beetje zelfvertrouwen wat er nog wel was ook snel kapot gemaakt. Bouwen aan zelfvertrouwen op plekken buiten school met leeftijdgenoten is daarom belangrijk. Zijn er andere plekken waar jouw kind goed op haar plek is met andere kinderen? Als je weet dat je ergens wél geaccepteerd bent, is het ook makkelijker om andere plekken te relativeren. Dan kom je daar bijv. heel functioneel halen wat je nodig hebt (een sport die je leuk vindt of de lesstof die verplicht is), maar weet je dat je op ándere plekken wel leuk gevonden wordt.

Omdat ik op basis van je openingspost het beeld krijg dat dit het enige sociale netwerk van je dochter is (én school én fietsen én sport) is het erg veel. Is er niet een sport of hobby of clubje met andere kinderen wat haar leuk lijkt waar ze (nu haar zelfvertrouwen hopelijk nog redelijk intact is) haar plezier kan gaan halen?

En dat wel allemaal in combinatie met in contact blijven met school. En goed nadenken waar ze op de middelbare school naartoe wil. Kijk of dat misschien niet een hele andere school moet worden dan met die meiden.
hoerabanaan wijzigde dit bericht op 27-03-2023 16:48
1.24% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Java schreef:
27-03-2023 11:02

Wat wel hielp: Wij vonden het aanvankelijk best ‘oneerlijk’ dat ons superlieve en sociale kind juist op een cursus moest om te ‘veranderen’, terwijl ánderen zich slecht gedroegen. Maar we zagen ook geen andere mogelijkheid meer, en dit heeft toch de oplossing gebracht.
Met een lieve dame, 1 op 1, heeft onze dochter tijdens een aantal sessies het gedrag van de pesters en haar eigen reactie erop kunnen analyseren, en kunnen oefenen hoe ze allemaal zou kunnen reageren en wat dat voor gevolgen zou hebben. Een assertiviteitscursus dus.
Op een gegeven moment had ze genoeg tools om het groepje pesters heel direct en volwassen op hun gedrag aan te spreken. Iets wat ze tot dan toe eigenlijk altijd uit de weg was gegaan, omdat ze dacht dat het daar erger van zou worden.
Wat ontzettend fijn om dit te lezen. Ik denk dat dit een hele goede tip is en waar veel kinderen baat bij kunnen hebben. Soms zijn de gepeste kinderen té sociaal en té lief/zacht/aardig om tegengas te geven. Waar dat juist wél nodig was. Mijn moeder zei altijd tegen me dat ik maar moest doen alsof het niet gebeurde en ik het niet hoorde. Waardoor ik in een groep juulende kinderen die om me heen stonden het ene na het andere scheldwoord over me heen kreeg en er een meisje met zweet op haar kop en vuurrood hoofd stokstijf naar de grond stond te staren (ik). Wat had ik graag geweten dat ik de storm niet hoefde uit te zitten, maar weerbaar mocht zijn. Maar ik wist niet hoe.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ja ik denk ook echt dat kind enorm veel gaat hebben aan die training. Nu maar ook later! En dat gun ik haar ook echt!
Alle reacties Link kopieren Quote
Oef, wat een topic. Oud zeer komt (even) naar boven, want zowel op beide basisscholen als op de middelbare school ben ik gepest. Ik was ook een gemakkelijk slachtoffer: ik was niet weerbaar / assertief en (ietwat) mollig.

Het pesten ging er dikwijls geniepig aan toe, al waren mijn ouders op gegeven moment wel op de hoogte. Tja, die zagen ook wel dat ik niet lekker in mijn vel zat. Mijn moeder heeft een paar keer een gesprek gevoerd op school, zonder succes helaas. Mijn ouders wisten ook niet goed hoe er mee om te gaan, ook omdat de gesprekken met school 0 resultaat hadden. Ik denk dat in de periode dat ik op school zat (jaren '80 en '90) er nog geen pestprotocol was.

Wat ik gemist heb, is niet alleen steun van mijn ouders maar ook een adequaat handelen van school. Ik had graag van mijn ouders gehoord dat ik goed was zoals ik ben en dat ik best iets mocht zeggen (en wat) van het pestgedrag.

To, ik vind dat je op de goede weg bent. Blijf je dochter steunen, blijf aangeven dat ze goed is zoals ze is.
In this mad house we must all survive
Alle reacties Link kopieren Quote
.
java wijzigde dit bericht op 31-03-2023 06:39
99.84% gewijzigd
Springveer schreef:
24-03-2023 17:14
Ik ben op de basisschool een jaar gepest, bij mij werd gezegd dat ik ze in elkaar moest slaan en thuis werd een skippybal opgehangen en mocht ik daarmee oefenen. Ik heb het nooit gedaan, veel te bang voor. Dat advies paste gewoon niet bij mij.
Om maar aan te geven dat er misschien niet een goed advies is.

Mijn dochter is in de brugklas trouwens ook en wij hebben haar binnen een half jaar uit die klas laten halen. Dat pesten was nog niet eens de hoofdreden, zij had gekozen voor sportklas en is overgestapt naar een klas met richting kunst. Het probleem was toen over.
Ik snap het hoor, het moet wel in je zitten inderdaad. Ik kan me er vandaag de dag nog boos over maken dat er zo slecht mee wordt omgegaan op scholen. Fijn dat het op deze manier voor je dochter heeft uitgepakt, maar ergens hebben de pesters dan gewonnen doordat hun gedrag wordt bevestigd.
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoe vervelend en naar het ook is om aan te zien Java, maar je omschrijft wel redenen voor je dochter dat ze bij haar pesters in de buurt wilde blijven hangen. Dat was haar wisselgeld zeg maar dat ze ervoor over had.

Ik weet niet of dat geldt voor de dochter van to? Hoopt zij dat deze meiden ooit weer vriendinnen worden? Dan is het goed om een bepaald gesprek aan te gaan. Als dat niet speelt, heb je weer een ander gesprek.

Voor mij gold dit allesbehalve. Ik vond mijn pesters niet aantrekkelijk, sprankelend of stoer en had geen behoefte om in hun groepje opgenomen te worden. Ik wilde alleen niet meer gepest worden. Het waren nooit vriendinnen geweest en ik wilde vanwege hun pestgedrag liever zo ver mogelijk uit hun buurt blijven. Alleen lukt dat dus niet als je, zoals bij de dochter van to, zo'n beetje alles met ze moet doen. Van school tot sport.
Alle reacties Link kopieren Quote
Zie de quote van TO waarop ik reageerde. Dochter van TO was voorheen vriendinnen met haar pester en zoals ik het begrijp, hoopt ook háár dochter nog dat het weer goed komt.

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven