Kinderen
alle pijlers
Advies gevraagd van opvoeders - oppas kindje
dinsdag 2 april 2024 om 08:26
Op vrijdagen (mijn vaste vrije dag) pas ik vaak een paar uurtjes op mijn dotje van een overbuurmeisje. Afgelopen week is ze twee geworden. Ze spreekt geweldig en in hele zinnen. Helaas alleen Hindi. Haar ouders zijn hier naar toe geemigreerd voor de bank waar ze beiden werken (ze spreken dus wel perfect Engels, die kleine niet). Echt het is een plaatje en ik ben superverliefd op haar. Een leuk vrolijk lachebekje en we leren Nederlandse woordjes, en kleuren. Spelen winkeltje, verkleden ons als Elf en ze noemt me Oma BuzzieBee (ik ben natuurlijk ook al heel oud met mijn 50). Haar eigen oma's wonen in India en ziet ze alleen via het internet. Kortom, ik heb geen kinderen maar ben toch lekker Oma!
Drie weken geleden moest ik even een paar uurtjes overdag oppassen. Pap en Mam moesten even naar de dokter. Ik had al een beetje een voorgevoel maar toen ze terugkwamen 'joehoe'!!!! Een Echo'. Een nieuwe hummel erbij. Ik was de eerste die de echo's zag. Enfin sindsdien is mijn kleine kippenkontje (zo noem ik haar) vooral boos. Ma had gezegd dat ze grote zus zou worden. Maar ze vind het allemaal stom, Wilde helemaal geen broertje of zusje maar hoopte dat mama een poes zou krijgen! (ze vind mijn katten nogal erg leuk). Dus nu vaak dikke tranen van verdriet als ik moet oppassen, of boos en gillen. En soms weet ik het dan niet meer. Ik leid haar maar af door samen wat anders te doen, of lekker naar buiten te gaan naar de speeltuin wat meestal wel helpt, maar heel soms is ze gewoon hysterisch van verdriet. Op schoot nemen met een boekje werkt niet, troosten en knuffelen werkt niet, iets anders doen werkt niet. Geen enkele afleiding werkt. En ik weet dan gewoon echt niet wat ik moet doen.
Natuurlijk is ze boos en verdrietig. En dat mag ook. Verbaal communiceren over de baby ed kan natuurlijk niet wegens taalverschil, maar WAT kan ik in die situaties nu het beste doen.
Drie weken geleden moest ik even een paar uurtjes overdag oppassen. Pap en Mam moesten even naar de dokter. Ik had al een beetje een voorgevoel maar toen ze terugkwamen 'joehoe'!!!! Een Echo'. Een nieuwe hummel erbij. Ik was de eerste die de echo's zag. Enfin sindsdien is mijn kleine kippenkontje (zo noem ik haar) vooral boos. Ma had gezegd dat ze grote zus zou worden. Maar ze vind het allemaal stom, Wilde helemaal geen broertje of zusje maar hoopte dat mama een poes zou krijgen! (ze vind mijn katten nogal erg leuk). Dus nu vaak dikke tranen van verdriet als ik moet oppassen, of boos en gillen. En soms weet ik het dan niet meer. Ik leid haar maar af door samen wat anders te doen, of lekker naar buiten te gaan naar de speeltuin wat meestal wel helpt, maar heel soms is ze gewoon hysterisch van verdriet. Op schoot nemen met een boekje werkt niet, troosten en knuffelen werkt niet, iets anders doen werkt niet. Geen enkele afleiding werkt. En ik weet dan gewoon echt niet wat ik moet doen.
Natuurlijk is ze boos en verdrietig. En dat mag ook. Verbaal communiceren over de baby ed kan natuurlijk niet wegens taalverschil, maar WAT kan ik in die situaties nu het beste doen.
dinsdag 2 april 2024 om 08:46
Onze dochter is even oud, begin maart 2 geworden en in ontwikkeling gelijk want praat ook al in zinnetjes enz. Maar ik vind het lastig of het boze gedrag van je overbuurmeisje komt doordat ze grote zus wordt. Onze dochter zou niet zo blijven hangen hierin, tenzij er elke dag weer opnieuw benadrukt wordt dat er een nieuwe baby komt enz. Een tip zou dan kunnen zijn om het onderwerp baby gewoon te laten rusten nu, door haar ouders en door jou. Voor een peuter is zo'n lange periode tot de baby er is, niet te overzien en ze kan zich er ook geen voorstelling van maken wat het precies is een baby in huis.
Daarnaast is ze 2 en dan kunnen ze ook heeel boos worden om de kleinste dingen. Mijn dochter was gisteren ontzettend boos omdat ze voorzichtig moest doen met de swiffer. Ze vindt het leuk om te helpen met het huishouden maar ze deed zo wild en ongecontroleerd dat mijn planten en meubels niet veilig waren. Ze doet dan echt of de wereld vergaat, laat zichzelf ter aarde storten en begint heel hard te huilen. Ik zeg dan altijd zoiets als: ik snap dat je boos bent maar zo kunnen we niet swifferen. En daarna laat ik haar maar een beetje en ga zelf door met waar ik mee bezig was. Dit werkt bij ons heel goed want als ze zichtbaar gekalmeerd is vraag ik of ze mij ergens bij wil helpen en dan is het weer goed. Tot de volgende uitbarsting hahaha.
Mijn tips dus in een notendop:
Onderwerp baby even laten rusten
Boze buien benoemen dat dat mag maar verder niet teveel aandacht aan geven en zodra ze kalmeert weer op een positieve manier haar betrekken bij de activiteit.
Daarnaast is ze 2 en dan kunnen ze ook heeel boos worden om de kleinste dingen. Mijn dochter was gisteren ontzettend boos omdat ze voorzichtig moest doen met de swiffer. Ze vindt het leuk om te helpen met het huishouden maar ze deed zo wild en ongecontroleerd dat mijn planten en meubels niet veilig waren. Ze doet dan echt of de wereld vergaat, laat zichzelf ter aarde storten en begint heel hard te huilen. Ik zeg dan altijd zoiets als: ik snap dat je boos bent maar zo kunnen we niet swifferen. En daarna laat ik haar maar een beetje en ga zelf door met waar ik mee bezig was. Dit werkt bij ons heel goed want als ze zichtbaar gekalmeerd is vraag ik of ze mij ergens bij wil helpen en dan is het weer goed. Tot de volgende uitbarsting hahaha.
Mijn tips dus in een notendop:
Onderwerp baby even laten rusten
Boze buien benoemen dat dat mag maar verder niet teveel aandacht aan geven en zodra ze kalmeert weer op een positieve manier haar betrekken bij de activiteit.
dinsdag 2 april 2024 om 08:50
Onze dochter is nu trouwens ook heel snel boos en verdrietig en hier geen baby op komst. Ik zie vaak bij onze dochter dat als ze zo'n periode heeft, ze daarna weer een periode heeft waarin ze allerlei nieuwe vaardigheden bezit en juist heel lekker in haar vel zit. Het valt ook niet mee om 2 te zijn en je wereld steeds groter wordt.
dinsdag 2 april 2024 om 08:51
Dat zijn op zich goede tips, ware het niet dat ze dus geen Nederlands spreekt op wat losse woordjes (huis/boom/bal etc). Dat komt vanzelf goed wanneer ze over een paar maanden naar het kinderdagverblijf gaat (daar was een wachtlijst) dan spreekt ze voor je het weet Nederlands door de andere kindjes natuurlijk. Maar iets 'benoemen' is dus nu nog niet mogelijk. Ja ik kan zeggen '(naam kindje) schoenen!!!, Buzzie schoenen!!) Dan weet ze dat we naar buiten gaan. In een niet zo'n boze bui gaat ze mijn en haar schoenen pakken en gaan we lekker wandelen naar de speeltuin. Maar als ze dus zo'n bui heeft dan gaat ze helemaal los, schopt tegen de deur aan of ander dingen, gooit zich inderdaad op de grond. Dikke tranen en snottebellen. Roepen om mama.
dinsdag 2 april 2024 om 09:03
dinsdag 2 april 2024 om 09:08
Mijn zoontje is in december 2 geworden maar hij snapt echt nog niet wat het betekent dat hij grote broer wordt. Hij zegt nu wel eens dat hij een baby in zijn buik heeft maar dat is het ook.
Ik denk dat de boosheid komt door iets anders, ofwel gewoon een moeilijke fase (had die van mij ook laatst, alles wat we deden was verkeerd), ofwel de ouders zijn druk met de babyvoorbereidingen en ze voelt een soort van spanning.
Maar ik kan me echt niet voorstellen dat ze daadwerkelijk boos is dat ze een broertje of zusje krijgt, dat kan ze nog niet genoeg begrijpen.
Ik denk dat de boosheid komt door iets anders, ofwel gewoon een moeilijke fase (had die van mij ook laatst, alles wat we deden was verkeerd), ofwel de ouders zijn druk met de babyvoorbereidingen en ze voelt een soort van spanning.
Maar ik kan me echt niet voorstellen dat ze daadwerkelijk boos is dat ze een broertje of zusje krijgt, dat kan ze nog niet genoeg begrijpen.
dinsdag 2 april 2024 om 09:13
ik ben geen specialist, dus misschien kunnen anderen hier hun kennis over delen, maar zou het voor het kindje niet beter zijn als jij gewoon in volzinnen sprak?
"we doen onze schoenen aan want we gaan naar het park"
dinsdag 2 april 2024 om 09:20
Inderdaad, gewoon in zinnen praten. Dan wordt het vanzelf duidelijk wat de betekenisvolle woorden zijn:
We doen onze schoenen aan, want we gaan naar het park.
Kom je mee, dan pakken we de schoenen.
Kijk, hier staan mijn schoenen, en dat zijn jouw schoenen.
Mooie schoenen heb jij zeg!
Kom, dan gaan we naar buiten, naar het park.
Kijken of er nog hondjes zijn in het park?
Etc etc etc
Gewoon lekker kletsen, het taalbegrip volgt vanzelf.
Misschien is dat nu ook wel een deel van haar frustratie, dat ze prima kan praten maar jij haar niet verstaat en omgekeerd?
Lijkt me dat dat langzamerhand vanzelf beter wordt.
We doen onze schoenen aan, want we gaan naar het park.
Kom je mee, dan pakken we de schoenen.
Kijk, hier staan mijn schoenen, en dat zijn jouw schoenen.
Mooie schoenen heb jij zeg!
Kom, dan gaan we naar buiten, naar het park.
Kijken of er nog hondjes zijn in het park?
Etc etc etc
Gewoon lekker kletsen, het taalbegrip volgt vanzelf.
Misschien is dat nu ook wel een deel van haar frustratie, dat ze prima kan praten maar jij haar niet verstaat en omgekeerd?
Lijkt me dat dat langzamerhand vanzelf beter wordt.
dinsdag 2 april 2024 om 09:25
Ook geen expert maar zo zou ik het doen. Zo'n kleintje pikt dat heel snel op.
Of je herhaalt het eerst in twee woorden en dan in een volzin.
Doe ik ook regelmatig met mijn dochter (die natuurlijk altijd Nederlands heeft gehoord, maar wel tweetalig is. "<Naam dochter> bah?" En dan nog een keer "Heb je een vieze luier/heb je gepoept?".
dinsdag 2 april 2024 om 09:31
Eigenlijk allebei al genoemd maar even benadrukken:
Jij moet gewoon praten in volzinnen tegen dat kindje, zoals je dat ook tegen een Nederlands kindje zou doen. Een 2-jarige leert geen Nederlands van andere kindjes, maar van de volwassenen om haar heen (pas een paar jaar later gaan ook leeftijdsgenoten een significante rol spelen). Je geeft haar nu steeds het slechte voorbeeld; dat is niet handig.
Verder zou ik het onderwerp baby laten rusten. Het is niet normaal voor een kind van 2 om daar zo in te blijven hangen, tenzij het inderdaad steeds opnieuw ter sprake gebracht wordt. De boze buien bij jou zouden ook heel goed kunnen komen door de gebrekkige communicatie tussen jullie twee.
Jij moet gewoon praten in volzinnen tegen dat kindje, zoals je dat ook tegen een Nederlands kindje zou doen. Een 2-jarige leert geen Nederlands van andere kindjes, maar van de volwassenen om haar heen (pas een paar jaar later gaan ook leeftijdsgenoten een significante rol spelen). Je geeft haar nu steeds het slechte voorbeeld; dat is niet handig.
Verder zou ik het onderwerp baby laten rusten. Het is niet normaal voor een kind van 2 om daar zo in te blijven hangen, tenzij het inderdaad steeds opnieuw ter sprake gebracht wordt. De boze buien bij jou zouden ook heel goed kunnen komen door de gebrekkige communicatie tussen jullie twee.
dinsdag 2 april 2024 om 09:35
Ik praat niet over de baby met haar hoor. En de boze buien zijn pas sinds pa en ma haar het nieuws hebben verteld. En ook niet continu.TheReigningCat schreef: ↑02-04-2024 09:31Eigenlijk allebei al genoemd maar even benadrukken:
Jij moet gewoon praten in volzinnen tegen dat kindje, zoals je dat ook tegen een Nederlands kindje zou doen. Een 2-jarige leert geen Nederlands van andere kindjes, maar van de volwassenen om haar heen (pas een paar jaar later gaan ook leeftijdsgenoten een significante rol spelen). Je geeft haar nu steeds het slechte voorbeeld; dat is niet handig.
Verder zou ik het onderwerp baby laten rusten. Het is niet normaal voor een kind van 2 om daar zo in te blijven hangen, tenzij het inderdaad steeds opnieuw ter sprake gebracht wordt. De boze buien bij jou zouden ook heel goed kunnen komen door de gebrekkige communicatie tussen jullie twee.
.
dinsdag 2 april 2024 om 09:41
Het is maar zeer de vraag of haar gedrag over die baby gaat. Ze is net 2, dat is wel erg jong om daar zo mee bezig te zijn. Waarschijnlijk is ze gewoon in de peuterpuberteit, en dan is lekker bezig houden en afleiden het beste wat je kunt doen.
En ook al verstaat ze je (nog) niet, je kunt gewoon dingen aan haar vertellen en uitleggen. Ze 'verstaat' de toon waarop je iets zegt en door herhaling leert ze de taal. Bij het oefenen van woordjes en korte zinnetjes, als je haar wilt uitnodigen om iets te zeggen, is het goed om je taal simpel en steeds hetzelfde te houden. Maar verder kun je gewoon tegen haar aan kletsen. Dat doen ouders ook met (Nederlandse) baby's en peuters, zo leren ze de taal.
En ook al verstaat ze je (nog) niet, je kunt gewoon dingen aan haar vertellen en uitleggen. Ze 'verstaat' de toon waarop je iets zegt en door herhaling leert ze de taal. Bij het oefenen van woordjes en korte zinnetjes, als je haar wilt uitnodigen om iets te zeggen, is het goed om je taal simpel en steeds hetzelfde te houden. Maar verder kun je gewoon tegen haar aan kletsen. Dat doen ouders ook met (Nederlandse) baby's en peuters, zo leren ze de taal.
dinsdag 2 april 2024 om 10:47
Ik denk ten eerste dat je prima 'normaal' Nederlands tegen haar kunt praten. Kinderen pakken taal doorgaans supersnel op. Ook al begrijpt ze dingen niet, doordat jij vertelt dat jullie naar buiten gaan en de schoenen aan gaan trekken en vervolgens dat doen (schoenen aan en naar buiten gaan), gaat ze die woorden al vrij snel aan elkaar koppelen.BuzzieBee schreef: ↑02-04-2024 08:51Dat zijn op zich goede tips, ware het niet dat ze dus geen Nederlands spreekt op wat losse woordjes (huis/boom/bal etc). Dat komt vanzelf goed wanneer ze over een paar maanden naar het kinderdagverblijf gaat (daar was een wachtlijst) dan spreekt ze voor je het weet Nederlands door de andere kindjes natuurlijk. Maar iets 'benoemen' is dus nu nog niet mogelijk. Ja ik kan zeggen '(naam kindje) schoenen!!!, Buzzie schoenen!!) Dan weet ze dat we naar buiten gaan. In een niet zo'n boze bui gaat ze mijn en haar schoenen pakken en gaan we lekker wandelen naar de speeltuin. Maar als ze dus zo'n bui heeft dan gaat ze helemaal los, schopt tegen de deur aan of ander dingen, gooit zich inderdaad op de grond. Dikke tranen en snottebellen. Roepen om mama.
En boosheid/frustratie is ook onderdeel van de leeftijd. Dat kan met de baby te maken hebben, maar ook niet (altijd). Kalm blijven en begrenzen in heftigheid. Schoppen tegen de deur mag niet, dingen kapot maken ook niet, dan kan ze beter even naar buiten met jou en jij mag en kan ook laten weten - in woorden, in daden- wat je ok vindt en wat niet. Maar probeer wat ruimte te geven aan de emotie, zonder daar al te zeer op te reageren. Blijf zelf rustig en op het moment dat ze weer wat kalmeert, vraag je of ze op schoot wil bijvoorbeeld.
dinsdag 2 april 2024 om 10:52
En verder, wat een leuke lieve buurvrouw 'oma' heeft ze! Haar buien zijn waarschijnlijk volstrekt normaal en passend bij de leeftijd. Jij doet het superleuk met haar en als ze voelt dat ze na haar bui ook weer troost bij je kan vinden, zonder dat ze gestraft wordt voor haar emotie, dan groeit ze daar net als andere peuterpubers gewoon overheen.
dinsdag 2 april 2024 om 12:01
Ik denk dat dit een hele normale ontwikkeling is bij een 2-jarige. Ik zou niet te veel aandacht aan deze buien geven en verder gaan met de orde van de dag. Als ze wordt gebracht en ze wordt hysterisch als papa/mama weg gaat dan duidelijk samen uitzwaaien en 'tot vanmiddag' ofzo roepen. Daarna proberen af te leiden met iets te spelen of stel dat ze alles pertinent weigert dit even zo laten en gewoon iets van de orde van de dag doen in haar bijzijn. Vaatwasser uitruimen, afwassen, was vouwen ofzo zonder teveel drama te maken van haar drama. Als ze dan uit haar bui is kun je vragen of ze mee wil helpen of je vraagt of ze mee gaat spelen.
Wat leuk trouwens dat je zo'n goede band hebt met je buurmeisje. Klinkt echt heel gezellig en leuk wat je met haar doet! Ik zou tegen die tijd zeker een leuke pop ook kopen zodat jullie al gezellig met de baby kunnen spelen! (of je geeft ze een poezenknuffel als de baby is geboren).
Wat leuk trouwens dat je zo'n goede band hebt met je buurmeisje. Klinkt echt heel gezellig en leuk wat je met haar doet! Ik zou tegen die tijd zeker een leuke pop ook kopen zodat jullie al gezellig met de baby kunnen spelen! (of je geeft ze een poezenknuffel als de baby is geboren).
dinsdag 2 april 2024 om 12:45
Wat fijn dat ze toch regelmatig naar oma kan al zijn haar echte oma's in India.
Ik denk dat ze het gewoon nog niet kan bevatten en natuurlijk nog niet echt snapt. En eigenlijk ook best logisch als je dolgraag een poes wil en dan komen je ouders aan met er komt een baby aan maar dat duurt nog 9 maanden.
Ik zou het onderwerp vermijden, tenzij ze er zelf over begint, en gewoon vooral veel leuke dingen doen.
Ik denk dat ze het gewoon nog niet kan bevatten en natuurlijk nog niet echt snapt. En eigenlijk ook best logisch als je dolgraag een poes wil en dan komen je ouders aan met er komt een baby aan maar dat duurt nog 9 maanden.
Ik zou het onderwerp vermijden, tenzij ze er zelf over begint, en gewoon vooral veel leuke dingen doen.
dinsdag 2 april 2024 om 13:44
Dit vind ik wel supertips die ik nog niet heb geprobeerd. Als ik oppas is het altijd bij hun thuis trouwens. We wonen recht tegenover elkaar. Zelf neem ik dan het winkeltje mee, of de tipi tent (ik had nog wat van toen mijn nichtjes (nu zelf al moeder) bij ons kwamen.Kellebel87 schreef: ↑02-04-2024 12:01Ik denk dat dit een hele normale ontwikkeling is bij een 2-jarige. Ik zou niet te veel aandacht aan deze buien geven en verder gaan met de orde van de dag. Als ze wordt gebracht en ze wordt hysterisch als papa/mama weg gaat dan duidelijk samen uitzwaaien en 'tot vanmiddag' ofzo roepen. Daarna proberen af te leiden met iets te spelen of stel dat ze alles pertinent weigert dit even zo laten en gewoon iets van de orde van de dag doen in haar bijzijn. Vaatwasser uitruimen, afwassen, was vouwen ofzo zonder teveel drama te maken van haar drama. Als ze dan uit haar bui is kun je vragen of ze mee wil helpen of je vraagt of ze mee gaat spelen.
Wat leuk trouwens dat je zo'n goede band hebt met je buurmeisje. Klinkt echt heel gezellig en leuk wat je met haar doet! Ik zou tegen die tijd zeker een leuke pop ook kopen zodat jullie al gezellig met de baby kunnen spelen! (of je geeft ze een poezenknuffel als de baby is geboren).
Papa en mama gaan nu ‘stilletjes’ weg altijd. Misschien is het beter en een goed idee dat we ze samen uitzwaaien. Dat gaan we eens proberen
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
