Kinderen
alle pijlers
Alleen buiten spelen?
maandag 5 mei 2008 om 15:58
Ik heb een zoon van 4 1/2. Wij wonen direct tegenover een speeltuin, waarvan ik het grootste deel kan zien vanuit mijn huis. Mijn zoon speelt dagelijks buiten in de speeltuin, ik ben er lang niet altijd bij. We wonen in een rustig dorp, in een wijk met veel kinderen. Mijn zoon vindt het heerlijk buiten, hij fietst, klimt en speelt in het zand. Tijdens het spelen gebeuren er wel eens ongelukjes, soms klein, soms serieuzer. Dat gebeurt nu eenmaal. Helaas gebeurd dat bij ons meestal, als hij met een oudere buurjongen speelt. Het spel is dan wat onbenulliger...
Zelf voelen we ons er eigenlijk wel goed bij, maar wij krijgen wel eens 'advies' van mensen die er anders over denken. Onlangs opperde iemand dat we zoon misschien een uur onder toezicht konden laten spelen, en de rest van de dag moest hij dan thuis spelen. Tja, hoe krijg ik dat voor elkaar? Mijn zoon wil na een half uur al gewoon lekker naar buiten! Ik vind het ook geen optie om er steeds bij te gaan zitten, daar zijn mijn dagen te vol voor. Wel kijk ik zeker elk kwartier wat hij doet, laat even mijn gezicht zien. Is hij alleen met het onbenullige buurkind, kijken we vaker wat ze doen en hoe het gaat.
Wat zouden jullie doen denk je? En als je hem niet zo graag in de speeltuin zou laten, wat heb je dan voor een oplossing?
Zelf voelen we ons er eigenlijk wel goed bij, maar wij krijgen wel eens 'advies' van mensen die er anders over denken. Onlangs opperde iemand dat we zoon misschien een uur onder toezicht konden laten spelen, en de rest van de dag moest hij dan thuis spelen. Tja, hoe krijg ik dat voor elkaar? Mijn zoon wil na een half uur al gewoon lekker naar buiten! Ik vind het ook geen optie om er steeds bij te gaan zitten, daar zijn mijn dagen te vol voor. Wel kijk ik zeker elk kwartier wat hij doet, laat even mijn gezicht zien. Is hij alleen met het onbenullige buurkind, kijken we vaker wat ze doen en hoe het gaat.
Wat zouden jullie doen denk je? En als je hem niet zo graag in de speeltuin zou laten, wat heb je dan voor een oplossing?
dinsdag 6 mei 2008 om 14:37
Mijne is bijna 3 en alleen buiten spelen zit er nog lang niet in. Komt mede door de drukke wegen hier (echt levensgevaarlijk, ze rijden met zijn 5en door rood) maar ook omdat ik 3 en 4 jaar echt te jong vind om zonder continue toezicht buiten te spelen. Met 6 jaar lijkt me dat wel anders, 5 ligt denk ik aan het kind. En al woon je in een gat met maar 1 auto en 10 speeltuinen, er hoeft maar 1 keer iets echt mis te gaan en dan heb je altijd spijt. Dan maar overbezorgd.
Overigens heb ik echt zo'n wildebras die in alle enthousiasme nog wel eens vergeet te kijken voordat hij oversteekt enzo. Ik heb laatst hem alleen in een speeltuin laten spelen dat omheind was en hoorde bij een terrasje van een restaurant. Dat was wel ideaal. Hij kan nergens heen, is op een paar meter afstand en ik kon rustig zitten en genieten van mijn lunch! Kind blij, ouders blij. En geen gevaar.
Overigens heb ik echt zo'n wildebras die in alle enthousiasme nog wel eens vergeet te kijken voordat hij oversteekt enzo. Ik heb laatst hem alleen in een speeltuin laten spelen dat omheind was en hoorde bij een terrasje van een restaurant. Dat was wel ideaal. Hij kan nergens heen, is op een paar meter afstand en ik kon rustig zitten en genieten van mijn lunch! Kind blij, ouders blij. En geen gevaar.
dinsdag 6 mei 2008 om 16:21
Zwieber, dat vraag ik me ook af. Als het altijd goed gegaan is, kan dat ook geluk zijn. Het gaat erom wat er mis kan gaan áls er een gevaarlijke situatie ontstaat. Die zijn niet altijd te voorspellen. Binnen redelijke grenzen probeer ik rekening te houden met dat soort situaties en de kinderen daar zo goed mogelijk voor te behoeden.
Uiteindelijk gaat het erom dat je een goed evenwicht vindt tussen veiligheid en vrijheid. Ik pas goed op hun veiligheid, maar toch hebben mijn kinderen een heerlijk vrij leven.
Uiteindelijk gaat het erom dat je een goed evenwicht vindt tussen veiligheid en vrijheid. Ik pas goed op hun veiligheid, maar toch hebben mijn kinderen een heerlijk vrij leven.
Ga in therapie!
dinsdag 6 mei 2008 om 17:02
Maar Dubio: ik kan mijn zoon ook gewoon horen huilen hoor, daarvoor is het dichtbij genoeg. En als er verder helemaal niemand is, dan hou ik hem ook vaker in de gaten. Als hij er dan al wil blijven, alleen. Meestal gaat hij dan alleen maar rondjes fietsen op het plein van de speeltuin.
Als er onbenullige spelletjes zijn of alleen grote kinderen, haal ik hem ook gewoon binnen.
Als er onbenullige spelletjes zijn of alleen grote kinderen, haal ik hem ook gewoon binnen.
dinsdag 6 mei 2008 om 17:36
Tuurlijk, elk kind valt wel eens, dat is het probleem niet. De speeltuin zelf ook niet eens. Het is juist het gevaar van het onverwachte: die auto die opeens langsscheurt, die fietser die opeens opduikt, die jongen die de bal te hard tegen je kind schopt. Juist de dingen waar je niet op rekent, waar je je kind niet op kan voorbereiden zijn het gevaarlijkst. Ja, je moet je kind vrijheid geven maar dan wel wanneer het kind er aan toe is. In hoeverre begrijpt een kind van 4 dat het verantwoordelijkheid heeft, dat het in gevaar kan komen etc. Ik denk dat 4 echt nog te jong is om helemaal alleen te laten met af en toe eens door het raam kijken. Da's voor mij net zoiets als er vandoor gaan om 50 meter verder in een cafe te zitten als je kind slaapt. Gewoon vragen om problemen. Maar ja, ik ben dan blijkbaar overbezorgd. (Is geen persoonlijke aanval hoor June, ik vind de keuze gewoon onbegrijpelijk.)
dinsdag 6 mei 2008 om 19:07
Ik vin d3 en 4 eigenlijk niet zo belachelijk jong voor dit soort dingen, afhankelijk van je woonsituatie. Zoals ik al zei wij hebben een achterpad dat volledig afgesloten ligt, de kinderen kunnen er nergens uit (alles zit dubbel op slot en absoluut niet op kinderhoogte) ze kunnen dus niet verder dan het achterpad langs de tuinen en in de tuinen zelf. De ouders van meespelende kindjes zetten hun poort open en in die tuinen kunnen en mogen ze spelen. Hier lopen ze dus allemaal 'zonder toezicht' aan de achterkant buiten. Een stuk of 10-12 kindjes allemaal tussen de 2 en 6 jaar. En er is altijd wel een moeder in de buurt. Stilzwijgend werkt het ook zo dat de moeder waar ze bij in de tuin zijn ook buiten of in elk geval beneden is en in grijpt als er iets gebeurd. Als ze echt in het pad aan het fietsen enzo zijn staat er ook altijd minimaal 1 van ons wel te kijken, maar dat ben ik dus niet altijd zelf.
Ik ben ervan overtuigd dat je gevaar niet helemaal weg kunt nemen. Mijn dochter hier achter laten spelen is een risico (hoewel wel beschermd door erg regelmatig toezicht en geen enkele vorm van verkeer of vreemden die binnen kunnen lopen enz), maar hoe hard ook leven is een risico. Er kan ook wat gebeuren als ik de pport niet open zet, ze in onze eigen tuin of van mijn part huiskamer is terwijl ik d'r babybroertje uit bed haal bv. Gevaar bestaat nu eenmaal altijd en toch moeten kinderen leren ermee om te gaan.
Ik ben ervan overtuigd dat je gevaar niet helemaal weg kunt nemen. Mijn dochter hier achter laten spelen is een risico (hoewel wel beschermd door erg regelmatig toezicht en geen enkele vorm van verkeer of vreemden die binnen kunnen lopen enz), maar hoe hard ook leven is een risico. Er kan ook wat gebeuren als ik de pport niet open zet, ze in onze eigen tuin of van mijn part huiskamer is terwijl ik d'r babybroertje uit bed haal bv. Gevaar bestaat nu eenmaal altijd en toch moeten kinderen leren ermee om te gaan.
donderdag 15 mei 2008 om 12:48
Ik vind het belangrijkste dat je het per kind bekijkt. Maar daarnaast vind ik vier jaar en met grote tussenpozen zonder toezicht erg jong. Ik vind dat je op die manier (algemeen gesproken!) een te groot vertrouwen in ze legt. Ze zijn nog maar kleuters en ook al hebben ze in het verleden goed geluisterd, je weet nooit wanneer ze 'opeens' iets anders besluiten. Toevertrouwen aan grotere kinderen zou ik al uberhaupt al nooit doen. Dat zijn immers zelf ook kinderen!
Mijn vierjarige zoon mag ook alleen buitenspelen. We hebben een plein voor en aangezien we 1 en 2 hoog wonen, kan ik die helemaal overzien. Daarom mag het. Wat ik ook verder aan het doen ben thuis (of mijn man). We houden hem constant in de gaten. Je weet immers maar nooit.
Een voorbeeld: Wij hebben hem ook geleerd om goed te kijken bij het oversteken. Ook een 30km straat, maar ze rijden er soms als gekken. 9 van de 10 gaat het goed. Toen werd hij geroepen door ons buurmeisje. Hij was zo enthousiast en spurte zonder te kijken zo de straat over.
Hoe het vroeger ging, doet er nu niet toe. We leven nu met de maatschappij van nu!
Maar goed, dat is mijn bescheiden mening.
Mijn vierjarige zoon mag ook alleen buitenspelen. We hebben een plein voor en aangezien we 1 en 2 hoog wonen, kan ik die helemaal overzien. Daarom mag het. Wat ik ook verder aan het doen ben thuis (of mijn man). We houden hem constant in de gaten. Je weet immers maar nooit.
Een voorbeeld: Wij hebben hem ook geleerd om goed te kijken bij het oversteken. Ook een 30km straat, maar ze rijden er soms als gekken. 9 van de 10 gaat het goed. Toen werd hij geroepen door ons buurmeisje. Hij was zo enthousiast en spurte zonder te kijken zo de straat over.
Hoe het vroeger ging, doet er nu niet toe. We leven nu met de maatschappij van nu!
Maar goed, dat is mijn bescheiden mening.
