Kinderen
alle pijlers
Alleenstaande moeder en 4 dagen per week werken
maandag 7 april 2008 om 10:03
Hoi allemaal,
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje en helaas moet ik het alleen gaan doen. Dat betekent dat ik vier dagen per week moet blijven werken anders kan ik niet rondkomen.
Ik vind het echt verschrikkelijk om straks na drie maanden zwangerschapsverlof mijn babietje vier hele dagen naar de chreche te moeten gaan brengen. Ik voel me nu al schuldig en ben ook bang dat hij/zij straks hechtingsproblemen gaat krijgen.
Zijn er hier alleenstaande moeders die goede ervaringen hebben met dit probleem? Of heeft iemand andere tips?
Ik dacht zelf al aan een gastouder ipv creche, misschien is dat minder erg? Thuis werken heb ik ook aan gedacht maar ik zou niet weten wat.........
Ik ben zwanger van mijn eerste kindje en helaas moet ik het alleen gaan doen. Dat betekent dat ik vier dagen per week moet blijven werken anders kan ik niet rondkomen.
Ik vind het echt verschrikkelijk om straks na drie maanden zwangerschapsverlof mijn babietje vier hele dagen naar de chreche te moeten gaan brengen. Ik voel me nu al schuldig en ben ook bang dat hij/zij straks hechtingsproblemen gaat krijgen.
Zijn er hier alleenstaande moeders die goede ervaringen hebben met dit probleem? Of heeft iemand andere tips?
Ik dacht zelf al aan een gastouder ipv creche, misschien is dat minder erg? Thuis werken heb ik ook aan gedacht maar ik zou niet weten wat.........
maandag 7 april 2008 om 10:06
maandag 7 april 2008 om 10:13
Ik heb zelf als gastouder gewerkt voor 2 schattige jongetjes. Vanaf dat ze 2 maanden waren zorgde ik 45 uur per week voor ze. En dat een jaar lang, daarna gingen ze naar de creche. De moeder was net als jij ook alleenstaand maar zij had het geluk dat de baas de gastouder betaalde, zodat zij gewoon kon blijven werken. Ik ben er van overtuigd dat het voor zulke jonge kinderen beter is om de eerste tijd in een vertrouwde omgeving te blijven. Ik merkte dat die kinderen vaak rustiger waren en makkelijker in de omgang.
maandag 7 april 2008 om 10:15
ik denk dat het met de hechtingsproblemen wel mee zal vallen, maar het is belangrijk om je goed te voelen bij de keuze die je gaat maken. Ik snap dat je 4 dagen creche veel vind, zou ik ook vinden, maar soms kan het niet anders en er moet ook brood op de plank. Heb je financiele reserve of genoeg vakantie dagen om bijv nog een maand vakantie en een maand ouderschapsverlof op te nemen? dan is je kindje al weer een paar maanden ouder en voelt het misschien minder erg. Ik zou in jouw geval ook voor een gastouder kiezen, maar die moet maar net in de buurt zijn en dat geldt ook voor familie. Krijg je straks wel alimentatie? sterkte met het maken van keuzes!
maandag 7 april 2008 om 10:32
Over hechtingsproblemen zul je je geen zorgen hoeven te maken. Het gaat niet om hoeveel tijd je werkt, maar om de kwaliteit van de tijd die je met je kind doorbrengt. Het is juist heel goed en knap dat je gewoon blijft werken, daar mag je trots op zijn, en daar hoef je je niet schuldig over te voelen. Je geeft je kind juist heel belangrijke dingen mee door te blijven werken en je geeft een heel goed voorbeeld.
Misschien dat een gastouder wel een fijner idee is voor je. Ik heb zelf een KDV waar ik erg tevreden over ben, maar een gastouder kan ook heel fijn zijn. Kijk gewoon eens rond.
Misschien dat een gastouder wel een fijner idee is voor je. Ik heb zelf een KDV waar ik erg tevreden over ben, maar een gastouder kan ook heel fijn zijn. Kijk gewoon eens rond.
maandag 7 april 2008 om 10:45
Er zijn hele volkstammen die 5 dagen in de week werken en toch hele normale, goed opgevoede kinderen hebben die veel van hun moeder houden.
Waarom zou je je schuldig voelen? Omdat je werkt om geld te verdienen zodat je kind een dak boven het hoofd heeft, kleren aan het lijf en brood op de plank? Je zou juist trots moeten zijn!
Net zoals jouw kind straks trots is op moeder, omdat die het allemaal toch maar mooi geflikt heeft in haar eentje.
Waarom zou je je schuldig voelen? Omdat je werkt om geld te verdienen zodat je kind een dak boven het hoofd heeft, kleren aan het lijf en brood op de plank? Je zou juist trots moeten zijn!
Net zoals jouw kind straks trots is op moeder, omdat die het allemaal toch maar mooi geflikt heeft in haar eentje.
maandag 7 april 2008 om 11:10
soms is de reden dat je je schuldig voelt niet realistisch of te staven met feiten, maar is die er nou eenmaal, puur gevoelsmatig, en als TO zich dan fijner voelt bij een gastouder is dat toch prima? dan werkt ze prettiger en zal ze zich ongetwijfeld prettiger voelen wat zijn weerslag heeft op haar kind.
maandag 7 april 2008 om 11:22
ja, dat las ik ook, maar ik las ook dat ze zich waarschijnlijk beter voelde bij een gastouder, en daar kan ik wel inkomen, ook al brengen hele volksstammen hun kind 5 dagen per week naar de creche. Dat is meer wat ik bedoelde. Als dat voor haar een manier is om zich minder schuldig te voelen dat ze werkt (wat sowieso niet nodig is, maar ja, daar doe je soms niks aan die gevoelens) moet ze zeker daar voor kiezen, lijkt mij.
maandag 7 april 2008 om 11:26
Inderdaad, dat vind ik ook hoor.
Overigens stond er in psychologie magazine onlangs een onderzoek waaruit bleek dat kinderen van werkende moeders gelukkiger zijn en het beter doen op school en dergelijke. En dat moeders die werken ook gelukkiger zijn. Misschien dat die wetenschap helpt.
Het alternatief is ook niet denderend: een uitkering en toch sollicitatieplicht. Ik denk niet dat een kind dáár gelukkiger van wordt.
Overigens stond er in psychologie magazine onlangs een onderzoek waaruit bleek dat kinderen van werkende moeders gelukkiger zijn en het beter doen op school en dergelijke. En dat moeders die werken ook gelukkiger zijn. Misschien dat die wetenschap helpt.
Het alternatief is ook niet denderend: een uitkering en toch sollicitatieplicht. Ik denk niet dat een kind dáár gelukkiger van wordt.
maandag 7 april 2008 om 11:34
Ik was zo'n kindje, dat vijf dagen per week naar de opvang ging. Ik had dan wel twee ouders, maar die werkten allebei fulltime al voor mijn geboorte, en dus werd ik opgevangen.
Als het je troost: ik ben echt prima terecht gekomen. Ik heb een universitaire opleiding gedaan en heb nu een goede baan, die wel wat saai is, maar daar kan mijn moeder niets aan doen
.
Ik ben enorm trots op mijn moeder dat ze fulltime is gaan werken in een tijd dat dat not-done was. Ik ben er trots op dat ze een sterke en onafhankelijke vrouw is, en ik ben er trots op dat ze van mij ook een sterke onafhankelijke vrouw heeft gemaakt.
Voel je dus niet schuldig. Je zult het prima doen!
Als het je troost: ik ben echt prima terecht gekomen. Ik heb een universitaire opleiding gedaan en heb nu een goede baan, die wel wat saai is, maar daar kan mijn moeder niets aan doen
.Ik ben enorm trots op mijn moeder dat ze fulltime is gaan werken in een tijd dat dat not-done was. Ik ben er trots op dat ze een sterke en onafhankelijke vrouw is, en ik ben er trots op dat ze van mij ook een sterke onafhankelijke vrouw heeft gemaakt.
Voel je dus niet schuldig. Je zult het prima doen!
maandag 7 april 2008 om 11:42
Mijn dochters hebben alletwee 3 dagen op het kinderdagverblijf gezeten. Als ik er nu naar vraag, hebben ze het er erg naar hun zin gehad. Na mijn verlof gingen ze daar heen. Ik werk ook vier dagen, maar heb dan nog de mazzel dat mijn partner 1 dag de opvang regelde.
Mijn voorkeur ging naar een kdv omdat daar meer kindjes zijn, er altijd opvang is, ook al is de juf ziek. Alleen als je kindje zelf ziek is, kan het niet heen. LIgt eraan hoe het beleid van het kdv is.
Als je kindje ziek is, kan het wel vaak terecht bij de gastouder.
Maak anders een afspraak met een organisatie die het alletwee regelt en ga eens kijken op een kdv en bij een gastouder.
veel succes!
Mijn voorkeur ging naar een kdv omdat daar meer kindjes zijn, er altijd opvang is, ook al is de juf ziek. Alleen als je kindje zelf ziek is, kan het niet heen. LIgt eraan hoe het beleid van het kdv is.
Als je kindje ziek is, kan het wel vaak terecht bij de gastouder.
Maak anders een afspraak met een organisatie die het alletwee regelt en ga eens kijken op een kdv en bij een gastouder.
veel succes!
wilde alleen maar toevoegen dat schuldgevoel niet altijd terecht is, maar dat die wetenschap dat ook niet echt 1,2,3 verandert.
maandag 7 april 2008 om 11:51
Ik heb noodgedwongen een tijdje gebruik gemaakt van een gastouder en ik vond het niks.
Maar goed, dat lag waarschijnlijk ook aan de gastouder. Met mijn oudste ben ik heel lang alleen geweest, toen heb ik een groot deel van de tijd ook fulltime gewerkt en ze heeft er echt geen hechtingsproblemen door gekregen.
Jongste twee gaan naar een kdv waar het ze prima bevalt, en ons ook. Ik had er meer moeite me om ze bij de gastouder achter te laten dan daar.
En ook al zou het niet om 4 dagen gaan, maar om 2 of 3: dan nog zien veel ouders er tegenop en dan nog lopen ze vaak de eerste dag snotterend het kdv uit.
Waarmee ik je probleem niet wil bagataliseren, maar ik denk wel dat de kans best groot is dat je ook in die situatie (2 dagen naar kdv, wel een partner) zou opzien tegen je baby van 3 maanden wegbrengen.
Schuldgevoel hoort er sowieso een beetje bij. Ik voel me ook regelmatig op beide fronten, werk en kinderen, tekort schieten. Bijvoorbeeld op dagen dat je een net niet lekker maar ook niet ziek kind wegbrengt eerst naar het kind toe, en vervolgens op je werk omdat je je kind zo vroeg mogelijk op gaat halen.
Kijk naar de reactie van Onderdezon, hoe trots ze op haar moeder is. Als ik lees dat jij besluit om je kind alleen op te voeden en dan ook nog gewoon voor je eigen inkomen wilt blijven zorgen, dan heeft je kind straks ook een moeder om trots op te zijn!
Maar goed, dat lag waarschijnlijk ook aan de gastouder. Met mijn oudste ben ik heel lang alleen geweest, toen heb ik een groot deel van de tijd ook fulltime gewerkt en ze heeft er echt geen hechtingsproblemen door gekregen.
Jongste twee gaan naar een kdv waar het ze prima bevalt, en ons ook. Ik had er meer moeite me om ze bij de gastouder achter te laten dan daar.
En ook al zou het niet om 4 dagen gaan, maar om 2 of 3: dan nog zien veel ouders er tegenop en dan nog lopen ze vaak de eerste dag snotterend het kdv uit.
Waarmee ik je probleem niet wil bagataliseren, maar ik denk wel dat de kans best groot is dat je ook in die situatie (2 dagen naar kdv, wel een partner) zou opzien tegen je baby van 3 maanden wegbrengen.
Schuldgevoel hoort er sowieso een beetje bij. Ik voel me ook regelmatig op beide fronten, werk en kinderen, tekort schieten. Bijvoorbeeld op dagen dat je een net niet lekker maar ook niet ziek kind wegbrengt eerst naar het kind toe, en vervolgens op je werk omdat je je kind zo vroeg mogelijk op gaat halen.
Kijk naar de reactie van Onderdezon, hoe trots ze op haar moeder is. Als ik lees dat jij besluit om je kind alleen op te voeden en dan ook nog gewoon voor je eigen inkomen wilt blijven zorgen, dan heeft je kind straks ook een moeder om trots op te zijn!
maandag 7 april 2008 om 12:18
Heb je nu al een baan van vier dagen? Kun je daarin ouderschapsverlof opnemen?
Ga je borstvoeden? Dan heb je recht op kolfverlof. Ik gebruikte dat om elke dag een half uurtje eerder te stoppen om op de creche te voeden, scheelde weer een fles vullen op kantoor/fles geven op de creche!
Mijn beide kinderen hebben het hartstikke goed gedaan op de creche en vonden het ook altijd leuk om er naar toe te gaan. Kijk, als baby konden ze dat niet zelf zeggen natuurlijk, maar zodra ze wat ouder waren merkte ik aan alles dat ze het daar leuk hadden. Als peuter zeiden ze het zelf ook, en vonden ze het leuk om hun vriendjes en vriendinnetjes weer te zien.
Ze gingen twee dagen per week.
Hechtingsproblemen kun je ook krijgen als ze naar een gastouder gaan, toch? Niet vergeten dat jij er nog steeds alle ontbijtjes en avonden per week voor hem/haar bent + nog eens drie hele dagen dat je niet werkt.
Eens met iedereen hier die trots op je is. In je eentje alles rooien is geen kattepis! Tegen die tijd hard aan het werk, tussendoor veel knuffelen met de kleine en hier op forum je hart uitstorten over moelijke dingen!!!
Ga je borstvoeden? Dan heb je recht op kolfverlof. Ik gebruikte dat om elke dag een half uurtje eerder te stoppen om op de creche te voeden, scheelde weer een fles vullen op kantoor/fles geven op de creche!
Mijn beide kinderen hebben het hartstikke goed gedaan op de creche en vonden het ook altijd leuk om er naar toe te gaan. Kijk, als baby konden ze dat niet zelf zeggen natuurlijk, maar zodra ze wat ouder waren merkte ik aan alles dat ze het daar leuk hadden. Als peuter zeiden ze het zelf ook, en vonden ze het leuk om hun vriendjes en vriendinnetjes weer te zien.
Ze gingen twee dagen per week.
Hechtingsproblemen kun je ook krijgen als ze naar een gastouder gaan, toch? Niet vergeten dat jij er nog steeds alle ontbijtjes en avonden per week voor hem/haar bent + nog eens drie hele dagen dat je niet werkt.
Eens met iedereen hier die trots op je is. In je eentje alles rooien is geen kattepis! Tegen die tijd hard aan het werk, tussendoor veel knuffelen met de kleine en hier op forum je hart uitstorten over moelijke dingen!!!
maandag 7 april 2008 om 12:34
Jeetje wat een reacties, hartstikke bedankt hoor meiden!
Wat ik het moeilijkst vind is dat het nog zo'n verschrikkelijk jong kind is als ze vier hele dagen zonder mij moet doen. Als het kind wat ouder is lijkt het me minder moeilijk maar bij drie maanden.......
En waarom ik begon over hechting is omdat mijn ex-vriend een hechtingsprobleem heeft en dat is geen kattepis. Daar heb ik over zitten lezen, en dat schijnt dan te komen omdat ie te weinig aandacht heeft gekregen van moeder toen ie nog jong was. Dat maakte me enorm aan het twijfelen. Maar jullie hebben gelijk, lekker veel knuffelen als ik er wel ben en er ECHT zijn als ik er ben zal veel goed maken.
En ik doe het nog altijd liever alleen dan met een agressieve vader.
Zijn er nog meiden die voor thuis werken hebben gekozen of zelf gastouder zijn geworden?
Wat ik het moeilijkst vind is dat het nog zo'n verschrikkelijk jong kind is als ze vier hele dagen zonder mij moet doen. Als het kind wat ouder is lijkt het me minder moeilijk maar bij drie maanden.......
En waarom ik begon over hechting is omdat mijn ex-vriend een hechtingsprobleem heeft en dat is geen kattepis. Daar heb ik over zitten lezen, en dat schijnt dan te komen omdat ie te weinig aandacht heeft gekregen van moeder toen ie nog jong was. Dat maakte me enorm aan het twijfelen. Maar jullie hebben gelijk, lekker veel knuffelen als ik er wel ben en er ECHT zijn als ik er ben zal veel goed maken.
En ik doe het nog altijd liever alleen dan met een agressieve vader.
Zijn er nog meiden die voor thuis werken hebben gekozen of zelf gastouder zijn geworden?
maandag 7 april 2008 om 12:38
wil je even een hart onder de riem steken. Ben alleenstaande moeder van 2 kinderen en werk ook 4 dagen. Mijn kinderen zijn beide met 3 en een halve maand die 4 dagen naar het KDV gegaan. Ik kan me jou zorgen goed voorstellen.
Natuurlijk baal ik soms verschrikkelijk dat ik niet meer tijd heb om met mijn kinderen door te brengen. Ik heb wel geleerd de tijd die ik met ze heb zo goed mogelijk te benutten. Zoals Eowynn al aangeeft: het gaat om de kwaliteit van de tijd die je met de kinderen doorbrengt.
Mijn kinderen gaan (gelukkig) met veel plezier naar het KDV (en 1 inmiddels BSO). Mijn kinderen zijn natuurlijk ook niet anders gewend. Ik ben ook zeer tevreden met het KDV en de BSO. Ik heb niet het idee dat er problemen ontstaan omdat zij naar het KDV gaan.
Betekend niet dat dit voor jou en je kindje straks de "beste" optie is. Laat je goed informeren over de mogelijkheden. Volg je gevoel hierin. Laat je niet te veel beinvloeden door meningen en oordelen van anderen.
Succes met het maken van je keus.
Natuurlijk baal ik soms verschrikkelijk dat ik niet meer tijd heb om met mijn kinderen door te brengen. Ik heb wel geleerd de tijd die ik met ze heb zo goed mogelijk te benutten. Zoals Eowynn al aangeeft: het gaat om de kwaliteit van de tijd die je met de kinderen doorbrengt.
Mijn kinderen gaan (gelukkig) met veel plezier naar het KDV (en 1 inmiddels BSO). Mijn kinderen zijn natuurlijk ook niet anders gewend. Ik ben ook zeer tevreden met het KDV en de BSO. Ik heb niet het idee dat er problemen ontstaan omdat zij naar het KDV gaan.
Betekend niet dat dit voor jou en je kindje straks de "beste" optie is. Laat je goed informeren over de mogelijkheden. Volg je gevoel hierin. Laat je niet te veel beinvloeden door meningen en oordelen van anderen.
Succes met het maken van je keus.
maandag 7 april 2008 om 12:43
Ik heb geen ervaring met je kind zo jong naar de creche brengen, wel met alleenstaande ouder zijn en 4 dagen werken. Mijn zoon ging vanaf hij 8 maanden oud was naar de creche, daarvoor had ik nog geen opvang (was nog voor de kinderopvangtoeslag en toen waren er mega wachtlijsten) en werkte ik thuis als freelancer terwijl hij sliep. Dat was geen succes, ik ging steeds minder werken omdat ik het niet goed rondkreeg en had dus ook steeds minder inkomsten.
Ik vond de creche een zegen, en mijn zoon heeft het vanaf dag 1 vreselijk naar zijn zin gehad. Juist als alleenstaande moeder zou ik altijd voor een creche kiezen en niet voor een gastouder. Ten eerste vanwege de praktische bezwaren dat een gastouder gewoon veel minder betrouwbaar is en je je niet kunt permitteren dat ze er ineens mee ophoudt, het niet klikt, ze om de haverklap ziek is e.d., maar ten tweede ook omdat ik gemerkt heb dat een creche een hele fijne aanvulling is op een leventje waarin gewoon wat minder mensen voorkomen. Als alleenstaande moeder ben je heel vaak alleen met je kind, en ik heb het altijd als heel fijn ervaren dat je met een creche ineens een heel groot netwerk in je schoot geworpen krijgt. Ik heb niet alleen vriendinnen overgehouden aan de leidsters, maar ook andere ouders zijn in de loop der jaren leuke vrienden geworden. Mijn zoon heeft dankzij de creche hele leuke vriendjes met wie hij echt samen is opgegroeid, de leidsters hebben in de bijna 4 jaar dat hij er zat gefungeerd als klankbord voor mij en zeker gezien het feit dat wij behoorlijk wat gedoe gehad hebben (met name medisch, mijn zoon was vaak ziek) waren zij voor mij onmisbaar. Ze leefden met mij mee, kenden mijn zoon beter dan wie ook, ik heb uren staan beppen daar en kon gewoon de dagelijkse dingetjes die je nu eenmaal niet met een partner kunt delen bij hen kwijt. Ik heb echt staan janken toen we afscheid namen omdat mijn zoon naar school ging, en beiden missen we de creche enorm, mijn zoon vraagt nog elke week of hij alsjeblieft weer naar de creche mag.
Het was gewoon een tweede familie voor ons, en juist omdat die familie zo groot was, was het ook echt een vast baken in ons leven.
Echt, ik kan me voorstellen dat je ertegenop ziet maar als je een leuke creche vindt dan kan het echt een welkome aanvulling op je leven en dat van je kindje zijn, veel meer dan een gastouder in mijn ogen zou kunnen bieden.
Ik vond de creche een zegen, en mijn zoon heeft het vanaf dag 1 vreselijk naar zijn zin gehad. Juist als alleenstaande moeder zou ik altijd voor een creche kiezen en niet voor een gastouder. Ten eerste vanwege de praktische bezwaren dat een gastouder gewoon veel minder betrouwbaar is en je je niet kunt permitteren dat ze er ineens mee ophoudt, het niet klikt, ze om de haverklap ziek is e.d., maar ten tweede ook omdat ik gemerkt heb dat een creche een hele fijne aanvulling is op een leventje waarin gewoon wat minder mensen voorkomen. Als alleenstaande moeder ben je heel vaak alleen met je kind, en ik heb het altijd als heel fijn ervaren dat je met een creche ineens een heel groot netwerk in je schoot geworpen krijgt. Ik heb niet alleen vriendinnen overgehouden aan de leidsters, maar ook andere ouders zijn in de loop der jaren leuke vrienden geworden. Mijn zoon heeft dankzij de creche hele leuke vriendjes met wie hij echt samen is opgegroeid, de leidsters hebben in de bijna 4 jaar dat hij er zat gefungeerd als klankbord voor mij en zeker gezien het feit dat wij behoorlijk wat gedoe gehad hebben (met name medisch, mijn zoon was vaak ziek) waren zij voor mij onmisbaar. Ze leefden met mij mee, kenden mijn zoon beter dan wie ook, ik heb uren staan beppen daar en kon gewoon de dagelijkse dingetjes die je nu eenmaal niet met een partner kunt delen bij hen kwijt. Ik heb echt staan janken toen we afscheid namen omdat mijn zoon naar school ging, en beiden missen we de creche enorm, mijn zoon vraagt nog elke week of hij alsjeblieft weer naar de creche mag.
Het was gewoon een tweede familie voor ons, en juist omdat die familie zo groot was, was het ook echt een vast baken in ons leven.
Echt, ik kan me voorstellen dat je ertegenop ziet maar als je een leuke creche vindt dan kan het echt een welkome aanvulling op je leven en dat van je kindje zijn, veel meer dan een gastouder in mijn ogen zou kunnen bieden.
Am Yisrael Chai!
maandag 7 april 2008 om 12:51
P.S. Ik zou dan wel altijd kiezen voor een kdv met horizontale groepen, dat is ten eerste voor babies een stuk rustiger, maar het grote voordeel daarvan is, is dat je kind met de kindjes die nu bij hem in de groep zouden komen echt samen opgroeit. Mijn zoon zit nu op school met een aantal kindjes met wie hij al als baby samen in de babygroep zat en dat zijn echt zijn beste vriendjes en met die ouders ben ik ook bevriend. Da's niet alleen leuk, maar ook handig, ik kan op die ouders bijvoorbeeld ook een beroep doen als ik omhoog zit met ophalen ofzo, of als ik eens geen vrij kan nemen en de creche of school is dicht. Dat vind ik echt een cadeautje, als alleenstaande moeder mis ik soms wel eens dat je niemand thuis hebt die ook jouw kind ziet opgroeien net als jij en daarin maakte de creche veel goed. Zijn leidsters, maar dus ook de ouders van zijn vriendjes, kennen hem net als ik al zijn hele leven en nemen daardoor wel een speciale plaats in ons leven in. En tja, als je dat niet automatisch krijgt zoals mensen met een partner en dus ook meer familie dat hebben, moet je op andere creatieve manieren je leven vullen met mensen. Daarin speelde de creche dus voor mij een centrale rol, al die ouders die je leert kennen zitten in precies dezelfde levensfase en hebben kinderen die in dezelfde fase zitten en vinden het dus net als jij leuk om daarover te praten en nieuwe dingen te ontdekken en lopen tegen dezelfde moeilijkheden aan, dus je hebt een instant-raakvlak wat contact heel makkelijk maakt. Ik heb daar zoveel leuke mensen aan overgehouden die speciaal voor ons zijn.
Am Yisrael Chai!
maandag 7 april 2008 om 12:53
@fashionvictim
Goh dat is echt een geweldige tip, denk dat het inderdaad voor het kind goed kan zijn om tijdens het opgroeien regelmatig met veel andere kinderen te zijn. Wil ook niet dat het een bang kind wordt in sociale contacten.......
Aan de andere kant vind ik ook dat een heel klein kindje wel een rustige omgeving kan gebruiken. Maar misschien heb ik vooroordelen over kinderdagverblijven en moet ik er gewoon eens gaan kijken :-)
Goh dat is echt een geweldige tip, denk dat het inderdaad voor het kind goed kan zijn om tijdens het opgroeien regelmatig met veel andere kinderen te zijn. Wil ook niet dat het een bang kind wordt in sociale contacten.......
Aan de andere kant vind ik ook dat een heel klein kindje wel een rustige omgeving kan gebruiken. Maar misschien heb ik vooroordelen over kinderdagverblijven en moet ik er gewoon eens gaan kijken :-)
maandag 7 april 2008 om 12:54
Mijn dochter ging vanaf 3 maanden naar het KDV, ik werkte toen 4 dagen. Kitty heeft daat mijns inziens nooit last van gehad, ze heeft het altijd fijn gevonden op de creche.
Een hechtingsprobleem heb je ook niet zomaar hoor. Daar moet echt wel meer voor gebeuren dan veel werken. Als jij elke dag bij je kindje bent (regelmaat) en de tijd die je met je kindje doorbrengt goed invult, met veel aandacht (kwaliteit) en liefde en warmte (veiligheid, geborgenheid), dan kan een baby echt wel tegen een stootje. Aan de emotionele basisbehoeften van je kind wordt dan voldaan. Het ontbreken van één of meer van die basisbehoeften kan wel schadelijk zijn.
Ik ben alleenstaand maar heb wel een vader achter de hand om eventuele calamiteiten op te vangen en naast grootouders nog meer vangnet. Maar als je dat niet hebt, raad ik je aan niet met een gastouder maar met een KDV in zee te gaan. Een gastouder kan ziek worden en als er dan geen backup is, dan zit je. Als het gastouderbureau backup garandeert, is dat dus iemand die jouw kindje niet kent. Een KDV garandeert meer continuïteit.
Een hechtingsprobleem heb je ook niet zomaar hoor. Daar moet echt wel meer voor gebeuren dan veel werken. Als jij elke dag bij je kindje bent (regelmaat) en de tijd die je met je kindje doorbrengt goed invult, met veel aandacht (kwaliteit) en liefde en warmte (veiligheid, geborgenheid), dan kan een baby echt wel tegen een stootje. Aan de emotionele basisbehoeften van je kind wordt dan voldaan. Het ontbreken van één of meer van die basisbehoeften kan wel schadelijk zijn.
Ik ben alleenstaand maar heb wel een vader achter de hand om eventuele calamiteiten op te vangen en naast grootouders nog meer vangnet. Maar als je dat niet hebt, raad ik je aan niet met een gastouder maar met een KDV in zee te gaan. Een gastouder kan ziek worden en als er dan geen backup is, dan zit je. Als het gastouderbureau backup garandeert, is dat dus iemand die jouw kindje niet kent. Een KDV garandeert meer continuïteit.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 7 april 2008 om 12:58
Het ene KDV is het andere niet. Ik ben bij verschillende wezen kijken, en bij één, de populairste, had ik echt een naar gevoel, zo druk en onrustig! Leuk voor de wat grotere kinderen, al wil je die ook niet iedere dag naar een pretpark brengen
, maar niet voor baby's. Ik heb toen gekozen voor een kleinschalig KDV, waar heel veel rust en regelmaat werd geboden aan de babygroep. Idd, dus wat Fash ook zegt: horizontale groep. Ze zijn dan veel met dezelfde kindjes 4 jaar lang, plus dat de dag veel meer een ritme heeft wat op hun leeftijd is afgestemd.
oh that purrrrrrrrrfect feeling
maandag 7 april 2008 om 13:05
Eens met Poez. En wat ik ook bedenk, als je een kdv vlak bij je huis kiest, zoals ik heb gedaan, dan wonen de andere kindjes meestal automatisch ook vlakbij, mijn zoons beste vriendjes met wie hij nu dus ook samen in de klas zit wonen hier praktisch om de hoek. Dus dan heb je vertrouwde speelkameraadjes dichtbij, vertrouwde volwassenen in de buurt met wie je een leuk contact kunt opbouwen - voor de meeste ouders geldt dat als de kinderen dol op elkaar zijn, de ouders ook gelijk een stuk aardiger gevonden worden, althans, dat is mijn ervaring - dus je hebt eigenlijk een hele nieuwe kring erbij. Ondanks dat ik ook best wat netwerk had voordat mijn zoon op de creche zat kies ik sneller mensen uit mijn creche netwerk uit om een beroep op te doen omdat het voor hen meestal niet als een gunst naar mij toe voelt, maar gewoon gezellig is voor hun eigen kinderen. Het beste vriendje van je eigen kind eens opvangen is heel anders dan op het kind-van-je-vriendin passen omdat zij moet werken. Het eerste is vooral leuk voor je kind en voelt dus niet als oppassen, het tweede is echt oppassen.
Am Yisrael Chai!
maandag 7 april 2008 om 13:11
Ze zijn ook maar heel kort klein he, vergeet dat niet. Echt, ik kan me je bezwaren heel goed voorstellen hoor, want zelf ben ik ook blij dat mijn zoon pas met 8 maanden naar de creche ging, maar ze zijn veel langer groot dan dat ze baby zijn, het is zo voorbij die tijd. Geef je trouwens borstvoeding? Da's ook enorm goed voor de hechting en dat vond ik ook een heel fijn moment van de dag om weer even te bonden samen na een crechedag, even lekker weer je kind aan de borst en je kindje dat letterlijk even jou weer helemaal indrinkt. Dus ik hoop dat je dat doet en if so: vooral lekker mee doorgaan, dat wordt straks dan voor jullie allebei een heel fijn moment.
(Als je geen bv geeft is het niet lullig bedoeld hoor, meer als tip voor het geval je tegen kolven enzo opziet, want wat mij betreft was het het kolven zeker waard alleen al voor dat moment).
Am Yisrael Chai!
