Kinderen
alle pijlers
Als je beide fulltime werkt moet je ook geen kinderen nemen. Deel II
donderdag 28 juni 2007 om 13:35
Onderstaande was aan FV gericht:
Nou idd, wat heb jij het goed geregeld, 's morgens amper tijd voor je kind, en 's avonds hooguit een uur. Ik neem mijn petje voor je af. Als ik jou dag zo bekijk, besteed ik veel meer tijd aan mijn kinderen. Dus beweer ajb niet dat jij meer tijd aan je kind besteedt dan de meeste thuisblijfmoeders, dat is grote onzin. Wat je doet moet je zelf weten, als dit voor jou werkt, prima.
'It could be lupus'
donderdag 28 juni 2007 om 13:47
Misschien inderdaad wel goed om (nog eens) duidelijk te maken, dat we niet allebei werken voor de hypotheek, 2e vakantie of 2e auto.
M'n man en ik werken, omdat we dat graag doen, maar ook inderdaad voor het huis. Als we geen hypotheek hadden, hadden we een huurwoning, met minstens zoveel lasten per maand. We hebben inderdaad een nieuwe auto, omdat onze ervaringen met 2e hands auto's erg slecht waren. Beide niet auto-technisch en vaak mee stil gestaan. Blegh.
Daarnaast werken we nog om extra's te kunnen doen, zoals: eens een boek kunnen kopen, te kunnen sporten, zowel kinderen als wijzelf, en af en toe eens eten te kunnen halen of laten bezorgen ipv zelf te maken. Ook gezond eten kost meer dan 'gewoon eten' zou moeten kosten.
Dus wel voor luxe en extra's, maar in eerste instantie voor de eerste levensbehoefte. En op vakantie gaan we wel elk jaar, maar dat is nog steeds geen vetpot. wél heel lekker. Ik ben een goed weer junkie, en daar word ik in NL gewoon te weinig in bevredigd :D
M'n man en ik werken, omdat we dat graag doen, maar ook inderdaad voor het huis. Als we geen hypotheek hadden, hadden we een huurwoning, met minstens zoveel lasten per maand. We hebben inderdaad een nieuwe auto, omdat onze ervaringen met 2e hands auto's erg slecht waren. Beide niet auto-technisch en vaak mee stil gestaan. Blegh.
Daarnaast werken we nog om extra's te kunnen doen, zoals: eens een boek kunnen kopen, te kunnen sporten, zowel kinderen als wijzelf, en af en toe eens eten te kunnen halen of laten bezorgen ipv zelf te maken. Ook gezond eten kost meer dan 'gewoon eten' zou moeten kosten.
Dus wel voor luxe en extra's, maar in eerste instantie voor de eerste levensbehoefte. En op vakantie gaan we wel elk jaar, maar dat is nog steeds geen vetpot. wél heel lekker. Ik ben een goed weer junkie, en daar word ik in NL gewoon te weinig in bevredigd :D
Later is nu
donderdag 28 juni 2007 om 13:52
Cohelian, ik denk dat niemand hier wakker ligt van wat jij al dan niet doet in je leven.
En over en weer wordt er gediscussieerd. Er worden vragen gesteld, kanttekeningen geplaatst. Dan toch gewoon? In het dagelijks leven maak ik me ook niet druk om wat andere vrouwen doen, werken of thuisblijven, hier ook niet, maar het is wel leuk elkaar eens te kunnen ondervragen, ervaringen delen, kijken hoe een ander het ziet, maatschappelijke consequenties bekijken, elkaars argumenten kritisch bekijken, repliek geven. Waarom kom je uberhaupt op een topic meediscussieren als je niet tegen de meningen van anderen kan?
Verder weer eens met Zoyla, in de zin van het overkomen van alleen het negatieve deel van thuisblijven, al denk ik niet dat dat is omdat moeders die werken minder genieten van hun kind, misschien wel meer, zoals Stardusty zegt, of beter geformuleerd 'geconcentreerder' in tijd, op specifiekere momenten. En dat aantutten is ook lekker! Vind ik wel in elk geval en vast meer werkende moeders. Omdat er vragen worden gesteld bij fulltime thuisblijven en sommige vrouwen aangeven dat niet te willen, betekent niet dat ze met kind tutten helemaal niet leuk vinden of niet van hun kind genieten. Ik geniet ook enorm van mijn vrije doordeweekse dag, waarop dochter en ik samen leuke dingen doen. Ik denk alleen dat ik er wel meer van geniet als het een of twee dagen is, en niet de hele week.
En over en weer wordt er gediscussieerd. Er worden vragen gesteld, kanttekeningen geplaatst. Dan toch gewoon? In het dagelijks leven maak ik me ook niet druk om wat andere vrouwen doen, werken of thuisblijven, hier ook niet, maar het is wel leuk elkaar eens te kunnen ondervragen, ervaringen delen, kijken hoe een ander het ziet, maatschappelijke consequenties bekijken, elkaars argumenten kritisch bekijken, repliek geven. Waarom kom je uberhaupt op een topic meediscussieren als je niet tegen de meningen van anderen kan?
Verder weer eens met Zoyla, in de zin van het overkomen van alleen het negatieve deel van thuisblijven, al denk ik niet dat dat is omdat moeders die werken minder genieten van hun kind, misschien wel meer, zoals Stardusty zegt, of beter geformuleerd 'geconcentreerder' in tijd, op specifiekere momenten. En dat aantutten is ook lekker! Vind ik wel in elk geval en vast meer werkende moeders. Omdat er vragen worden gesteld bij fulltime thuisblijven en sommige vrouwen aangeven dat niet te willen, betekent niet dat ze met kind tutten helemaal niet leuk vinden of niet van hun kind genieten. Ik geniet ook enorm van mijn vrije doordeweekse dag, waarop dochter en ik samen leuke dingen doen. Ik denk alleen dat ik er wel meer van geniet als het een of twee dagen is, en niet de hele week.
Wat Supersmollie zegt vind ik ook 
donderdag 28 juni 2007 om 14:06
Over anderhalve week is mijn zwangerschapsverlof EINDELIJK voorbij!
Ik ben gek op mijn zoon maar word nog veel gekker als ik nog langer 24 uur per dag met hem moet doorbrengen. Ben zo blij dat ik bijna weer mag!
Dit staat uiteraard los van het feit dat niemand, ook die perfecte gastouders die wij uit onze vriendenkring geplukt hebben, natuurlijk nooit zo goed kunnen zorgen voor mijn zoon als ik. En dat ik me daar best zorgen over maak. Dat ik dus best huiverig ben voor de eerste dag werken. Dat ik waarschijnlijk elk kwartier aan de telefoon hang om te vragen of hij huilt, of hij wel eet, of hij wel poept en of ze 'm wel troosten als hij huilt :D..
Het is zo dubbel... En toch gaan wij snel voor een tweede!
Ik ben gek op mijn zoon maar word nog veel gekker als ik nog langer 24 uur per dag met hem moet doorbrengen. Ben zo blij dat ik bijna weer mag!
Dit staat uiteraard los van het feit dat niemand, ook die perfecte gastouders die wij uit onze vriendenkring geplukt hebben, natuurlijk nooit zo goed kunnen zorgen voor mijn zoon als ik. En dat ik me daar best zorgen over maak. Dat ik dus best huiverig ben voor de eerste dag werken. Dat ik waarschijnlijk elk kwartier aan de telefoon hang om te vragen of hij huilt, of hij wel eet, of hij wel poept en of ze 'm wel troosten als hij huilt :D..
Het is zo dubbel... En toch gaan wij snel voor een tweede!
donderdag 28 juni 2007 om 14:34
Fahionvictim, ik wil nog even reageren op jouw stukje over scheiden. Ik begrijp dat het vanuit jouw standpunt veel prettiger is wanneer ouders voor de kinderen bij elkaar blijven. Ook begrijp ik dat je niet bedoeld dat ouders koste wat het kost bij elkaar moeten blijven om deze reden, maar dat je wel vind dat men te snel scheidt.Mijn verhaal is de andere kant van de medaille. Mijn ouders zijn veel te lang samen gebleven omwille van de kinderen/financien. Ik was 12 toen ze eindelijk echt uit elkaar gingen, maar voor mijn jongere broer en ik was de schade al aangericht. Ik ben super gevoelig voor spanningen, kan amper ruzie maken omdat ik ik dat weer dat benauwde gevoel van vroeger heb toen de spanning tussen mijn ouders te snijden was, zonder dat ze echt ruzie maakte. Mijn wordt er soms hol en dol van mijn pogingen de vrede te bewaren en constant de peilen of die vrede er nog wel is. Ik ervaar dat als een beperking in mijn leven. Daarbij heb ik vaak met schuldgevoelens rond gelopen omdat mijn ouders ongelukkig waren voor ons. En daar werd ik nu niet bepaald gelukkig van. Voor ons zou het beter geweest zijn als ze eerder uit elkaar waren gegaan.Ik denk dus zeker dat ouders in eerste instantie goed moeten bekijken of hun relatie nog wat waard is, maar als zij vinden dat het niet zo is, dan is het zeker niet altijd een verrijking voor de kinderen dat zij de reden zijn om bij elkaar te blijven.
donderdag 28 juni 2007 om 14:39
Trouwens ik was mij er niet van bewust dat 32+ uur werken, wettelijk fulltime is. Mijn man en ik werken nu dus ook beide fulltime, terwijl ik voorheen TBM'er was. Ik merk trouwens niet zoveel hoor van al die extra ontwikkelingen die ik nu zou moeten doormaken omdat ik weer werk. Eigenlijk vind ik het wel jammer dat mensen werk nodig hebben voor sociale contacten en ontwikkeling. Het meeste maak ik toch buiten mijn werkomgeving mee. Vooral de sociale contacten vind ik zwaar onderschat. De meest oppervlakkige contacten die ik heb, is op mijn werk.
donderdag 28 juni 2007 om 15:31
donderdag 28 juni 2007 om 15:32
Ik meld mij!
Maar Cohelian, ik vind dat je wel erg in de verdediging schiet, elke keer als er iets in z'n algemeenheid gezegd wordt, in een discussie nog wel. Dan betrek jij het op jezelf en kom je met 'ik moet toch zelf weten wat ik doe?'
Je moet ook zelf weten wat je doet. En iedereen moet ook zelf weten of ze een discussie beginnen over de voor- en nadelen van het thuisblijven en/of full-time werken. Daarin worden weleens dingen gezegd die jou niet zullen aanstaan. Zo werkt dat in discussies. Dat is geen persoonlijke aanval, tenzij je het op jezelf betrekt.
donderdag 28 juni 2007 om 15:50
Had ik ook hoor Xaloy, moest ineens huilen toen ik dochter bij de creche bracht op mijn eerste werkdag (schaamde me dood), terwijl ze de week ervoor al geoefend had en ik wist dat ze het daar prima doet.
Misschien moest ik wel huilen omdat ik besefte dat ik zo'n ontaarde moeder ben omdat ik fulltime werk of zo. ;)
Net als jij zag ik er enorm naar uit om weer te gaan werken en nu een maand verder ben ik nog steeds blij dat ik weer terug ben. Mijn verhalen aan tafel 's avonds zijn trouwens echt niet interessanter dan voorheen, maar het is gewoon een stukje "mij" dat ik weer terug heb.
Veel plezier en succes alvast!
Verder heb ik het geloof ik wel een beetje gehad met dit onderwerp!
