Kinderen
alle pijlers
Babietje overleden, pakkende tekst op kaartje
donderdag 3 januari 2008 om 09:19
donderdag 3 januari 2008 om 09:40
2xbelle,
Mijn zoontje overleed na een volledige zwangerschap in mijn buik.
Het is cliche, maar het maakt niet uit wat je schrijft: het feit dat je de moeite neemt een kaartje te sturen is al heel fijn.
Afhankelijk van de wensen van jouw kennissen, zou ik het niet bij 1 kaartje laten, bel daarna gewoon een keer of stuur nog een kaartje, de radiostilte na 1 kaartje is oerverdovend. Laat ze niet met 'rust' omdat je denkt dat zij dit willen. Ze zijn prima in staat aan te geven of het op dat moment uitkomt. Bel dan gewoon nog een keer en laat ze hun verhaal doen, hoe moeilijk dat ook voor jou is.
Dus: een kaartje met erop, veel sterkte en een omschrijving van wat jij voelt: ik heb geen woorden, ik ben verdrietig voor jullie, kan me jullie verlies niet indenken, ik neem snel contact op...., eigenlijk is alles, wat uit jouw hart komt al goed. Het is al heel lief dat je met ze meeleeft en aan ze denkt. En ikzelf vond het ook best fijn als ik werd gefeliciteerd met mijn moederschap (ik was tenslotte óók moeder geworden). En wat ook heel fijn is, als de naam van hun kindje in de kaart genoemd wordt.
Ik schrijf nu uiteraard wat ikzelf prettig vond, ik ken jouw vrienden niet, maar wens ze maar heel veel sterkte met hun verlies. Mochten ze hun verhaal kwijt willen, dan kunnen ze hier op Viva mijn verhaal (en van andere moeders) lezen op: baby overleden (start op 10 juni 2006) en baby overleden, 1 jaar later (start ongeveer 7-8 juni, geloof ik). Mijn nick is Parelhoen.
Parelhoen
Mijn zoontje overleed na een volledige zwangerschap in mijn buik.
Het is cliche, maar het maakt niet uit wat je schrijft: het feit dat je de moeite neemt een kaartje te sturen is al heel fijn.
Afhankelijk van de wensen van jouw kennissen, zou ik het niet bij 1 kaartje laten, bel daarna gewoon een keer of stuur nog een kaartje, de radiostilte na 1 kaartje is oerverdovend. Laat ze niet met 'rust' omdat je denkt dat zij dit willen. Ze zijn prima in staat aan te geven of het op dat moment uitkomt. Bel dan gewoon nog een keer en laat ze hun verhaal doen, hoe moeilijk dat ook voor jou is.
Dus: een kaartje met erop, veel sterkte en een omschrijving van wat jij voelt: ik heb geen woorden, ik ben verdrietig voor jullie, kan me jullie verlies niet indenken, ik neem snel contact op...., eigenlijk is alles, wat uit jouw hart komt al goed. Het is al heel lief dat je met ze meeleeft en aan ze denkt. En ikzelf vond het ook best fijn als ik werd gefeliciteerd met mijn moederschap (ik was tenslotte óók moeder geworden). En wat ook heel fijn is, als de naam van hun kindje in de kaart genoemd wordt.
Ik schrijf nu uiteraard wat ikzelf prettig vond, ik ken jouw vrienden niet, maar wens ze maar heel veel sterkte met hun verlies. Mochten ze hun verhaal kwijt willen, dan kunnen ze hier op Viva mijn verhaal (en van andere moeders) lezen op: baby overleden (start op 10 juni 2006) en baby overleden, 1 jaar later (start ongeveer 7-8 juni, geloof ik). Mijn nick is Parelhoen.
Parelhoen
donderdag 3 januari 2008 om 10:44
Op de kaarten die we kregen na het overlijden van ons dochtertje van elf, vond ik de persoonlijke teksten die erin waren geschreven het fijnste. Natuurlijk waren de kaarten die standaard waren ook overweldigend, maar de eerste spraken mij het meeste aan. Sindsdien zet ik altijd iets persoonlijk in een condoleancekaart.
donderdag 3 januari 2008 om 10:52
Al kan ik niet meepraten over het verlies van een kind, ik heb ook altijd ervaren dat het niet uitmaakt wat er in een kaart staat, zolang het maar uit het hart en persoonlijk is.
Dat maakt het niet gemakkelijker, om een kaartje te sturen, en om een tekst er op te zetten, maar het is denk ik wel een fijne wetenschap.
Ik denk zelf dat het belangrijker is dat de ouders van dit kindje weten dát je aan ze denkt, en dat je oprecht met ze meeleeft.
Ik zou daardoor, afhankelijk van jullie band, ook niet enkel een kaartje sturen.
Maar zelf vind ik dat ook moeilijk: op wat voor afstand van de ouders wordt het gewaardeerd als je langs komt, of belt? Hoe close moet je zijn, dat ouders je steun op prijs stellen?
Dat maakt het niet gemakkelijker, om een kaartje te sturen, en om een tekst er op te zetten, maar het is denk ik wel een fijne wetenschap.
Ik denk zelf dat het belangrijker is dat de ouders van dit kindje weten dát je aan ze denkt, en dat je oprecht met ze meeleeft.
Ik zou daardoor, afhankelijk van jullie band, ook niet enkel een kaartje sturen.
Maar zelf vind ik dat ook moeilijk: op wat voor afstand van de ouders wordt het gewaardeerd als je langs komt, of belt? Hoe close moet je zijn, dat ouders je steun op prijs stellen?
donderdag 3 januari 2008 om 10:58
Ik heb zelf in deze situatie, toen ik niet wist hoe ik het moest brengen het volgende op een kaartje gezet en dat meegebracht toen ik er naar toe ging:
Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk.
Ze waardeerde het heel erg, we hebben samen een partijtje staan huilen.
Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk.
Ze waardeerde het heel erg, we hebben samen een partijtje staan huilen.
donderdag 3 januari 2008 om 11:10
Wanneer je verdrietig bent, kijk dan opnieuw in je hart en zie dat je huilt om wat je vreugde schonk.
Mooi zeg. en 't is zo waar. Net zoals de tekst van een liedje van Rowen Heze.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen,
beter verliezen dan dat je 't nooit hebt gehad.
Hoewel het natuurlijk vreselijk was mijn kind te verliezen.
Mooi zeg. en 't is zo waar. Net zoals de tekst van een liedje van Rowen Heze.
Soms is het niet erg iets moois te verliezen,
beter verliezen dan dat je 't nooit hebt gehad.
Hoewel het natuurlijk vreselijk was mijn kind te verliezen.
donderdag 3 januari 2008 om 11:26
Vrienden van ons verloren hun tweeling tijdens de zwangerschap, en ik heb idd regelmatig van me laten horen.
Ik heb 2 helium ballonnen laten bezorgen, met een gewichtje er aan in de vorm van een ster (2x).
En een mooie waxine licht houder gegeven waar 2 kaarsjes in kunnen
En idd, kaartjes, en soms nog vragen (met de namen van de kindjes) enz
Nu ben ik wel close met hun, en heb ook samen de foto's van hun kindjes bekeken enz. Maar als je maar laat weten dat je echt aan ze denkt, ook maanden later nog eens informeerd
Ik heb 2 helium ballonnen laten bezorgen, met een gewichtje er aan in de vorm van een ster (2x).
En een mooie waxine licht houder gegeven waar 2 kaarsjes in kunnen
En idd, kaartjes, en soms nog vragen (met de namen van de kindjes) enz
Nu ben ik wel close met hun, en heb ook samen de foto's van hun kindjes bekeken enz. Maar als je maar laat weten dat je echt aan ze denkt, ook maanden later nog eens informeerd
Op het dak zie je kleine musjes,
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
je weet; ze krijgen wormen ... maar het lijken kusjes!
donderdag 3 januari 2008 om 11:50
Een tekst op een kaartje zo net na het verlies is mooi en in die zin heel belangrijk. Maar het niet vergeten, niet bang zijn erover te praten en begrijpen dat ook over 5 jaar de ouders nog steeds van dit kindje houden is uiteindelijk zo ontzettend veel belangrijker.
Gsis wat ontzettend fijn van je. Ik denk dat je vrienden dat enorm zullen waarderen, het gevoel dat hun kindjes er nog altijd toe doen.
Gsis wat ontzettend fijn van je. Ik denk dat je vrienden dat enorm zullen waarderen, het gevoel dat hun kindjes er nog altijd toe doen.
donderdag 3 januari 2008 om 12:42
Allemaal bedankt. Ik ga denk ik de woorden van Zoebie in het kaartje zetten erg mooi. Het zijn echt kenissen, dus ben niet te beroerd om ze eens te bellen, maar het contact is daarvoor niet close genoeg denk ik. Voorheen hadden we (buiten 2x per jaar een meeting via werk) ook nooit contact. Vanzelfsprekend zal ik deze mensen bij de volgende ontmoeting zeker niet schuwen. Heb onlangs mijn moeder verloren na een lang ziekbed en hetgeen haar het meest verdriet deed, was dat mensen haar ontliepen.
Heb trouwens wel eens meegelzen op jullie forum Parelhoen, dus je nick kwam me al bekend voor. Wil jullie allemaal veel sterkte en kracht toewensen (toch weer die cliche termen).
Heb trouwens wel eens meegelzen op jullie forum Parelhoen, dus je nick kwam me al bekend voor. Wil jullie allemaal veel sterkte en kracht toewensen (toch weer die cliche termen).
donderdag 3 januari 2008 om 14:36
2xbelle,
geen ervaring met verlies van kindje, wel met verlies van zwager op bijzonder jonge leeftijd. Wat ons als familie nog steeds heel veel doet, is na een tijd (half jaar, jaar, nu twee jaar) kaartjes te krijgen van mensen. Ook, en misschien wel juist van mensen die verder weg van ons staan. Het doet ons enorm goed. Dus als het juist voelt om over een tijd nog iets van je te laten horen, ook al is je contact nooit zo close geweest: gewoon doen!
geen ervaring met verlies van kindje, wel met verlies van zwager op bijzonder jonge leeftijd. Wat ons als familie nog steeds heel veel doet, is na een tijd (half jaar, jaar, nu twee jaar) kaartjes te krijgen van mensen. Ook, en misschien wel juist van mensen die verder weg van ons staan. Het doet ons enorm goed. Dus als het juist voelt om over een tijd nog iets van je te laten horen, ook al is je contact nooit zo close geweest: gewoon doen!
