Kinderen
alle pijlers
Baby overdag in wieg laten slapen
zaterdag 21 november 2020 om 14:37
Hoi allen,
Mijn zoontje van gecorrigeerd 8 weken (officieel 11, 3 weken te vroeg geboren) slaapt overdag voornamelijk op mij of in de draagdoek. 's nachts ligt hij in zijn wieg, dit gaat vrij goed. Hij kan dan zelf daar in slaap vallen.
Omdat ik iets meer mijn handen vrij wil hebben en voor zijn eigen rust wil ik mijn zoontje liever overdag ook in zijn wieg laten slapen. Dit gaat alleen niet van een leien dakje. Ik heb hierover een gesprek gehad met het CB. Ook wil ik niet dat hij bijv over een maand nog meer gewend is om op mij te slapen, volgens het CB kan dit ook doorslaan naar de nachten namelijk.
Voor nu heb ik als doel gesteld om hem na 2 voedingen (om de 4 uur, dus bijv na 8 uur en na 12 uur) in zijn wieg te leggen. Ik volg al het patroon voeden-luier-kort samen spelen-wakker wegleggen bij eerste gaapje. Wat ik nog meer doe:
- inbakeren
- een shirt van mij erin
- voorverwarmen met 2 kruiken, die eruit halen als hij erin gaat
- de gordijnen dichthouden, komen wel kiertjes daglicht doorheen
- proberen stil te troosten bij huilen door over hoofdje te aaien, speentje geven, hand op borst, ernaast blijven zitten
- als hij echt begint te brullen pak ik hem op en kalmeer ik hem, bij eerste gaapje weer terugleggen
- als hij 1.5 uur nog van streek is haal ik hem eruit, want ik wil wel dat hij aan zijn slaap komt en niet oververmoeid raakt.
Ik ben nu 3 dagen bezig en het gaat nog niet zo goed, ik merk dat het bij mij ook wat spanning en frustratie oplevert. Gisterochtend lukte het wel, toen was het nog donker.
Vandaag, de derde dag, gaat helemaal niet goed. Hij begon net meteen heel hard te huilen toen ik hem erin legde. Ik heb hem eruit gehaald want ik wil ook niet dat hij de wieg gaat associëren met iets vervelends, dat zich dan weer 's nachts vertaald.. Ik baalde behoorlijk.
Ik weet dat alle babies anders zijn en bij jullie misschien andere dingen werken, maar misschien hebben jullie wat steun of soortgelijke ervaringen? Ik lees op internet vooral een soort handleidingen die ervan uitgaan dat een baby uiteindelijk toch wel in slaap komt op deze manier en succesverhalen van babies die dit binnen 2 dagen oppikken..
Alvast bedankt voor het lezen en jullie antwoorden!
Mijn zoontje van gecorrigeerd 8 weken (officieel 11, 3 weken te vroeg geboren) slaapt overdag voornamelijk op mij of in de draagdoek. 's nachts ligt hij in zijn wieg, dit gaat vrij goed. Hij kan dan zelf daar in slaap vallen.
Omdat ik iets meer mijn handen vrij wil hebben en voor zijn eigen rust wil ik mijn zoontje liever overdag ook in zijn wieg laten slapen. Dit gaat alleen niet van een leien dakje. Ik heb hierover een gesprek gehad met het CB. Ook wil ik niet dat hij bijv over een maand nog meer gewend is om op mij te slapen, volgens het CB kan dit ook doorslaan naar de nachten namelijk.
Voor nu heb ik als doel gesteld om hem na 2 voedingen (om de 4 uur, dus bijv na 8 uur en na 12 uur) in zijn wieg te leggen. Ik volg al het patroon voeden-luier-kort samen spelen-wakker wegleggen bij eerste gaapje. Wat ik nog meer doe:
- inbakeren
- een shirt van mij erin
- voorverwarmen met 2 kruiken, die eruit halen als hij erin gaat
- de gordijnen dichthouden, komen wel kiertjes daglicht doorheen
- proberen stil te troosten bij huilen door over hoofdje te aaien, speentje geven, hand op borst, ernaast blijven zitten
- als hij echt begint te brullen pak ik hem op en kalmeer ik hem, bij eerste gaapje weer terugleggen
- als hij 1.5 uur nog van streek is haal ik hem eruit, want ik wil wel dat hij aan zijn slaap komt en niet oververmoeid raakt.
Ik ben nu 3 dagen bezig en het gaat nog niet zo goed, ik merk dat het bij mij ook wat spanning en frustratie oplevert. Gisterochtend lukte het wel, toen was het nog donker.
Vandaag, de derde dag, gaat helemaal niet goed. Hij begon net meteen heel hard te huilen toen ik hem erin legde. Ik heb hem eruit gehaald want ik wil ook niet dat hij de wieg gaat associëren met iets vervelends, dat zich dan weer 's nachts vertaald.. Ik baalde behoorlijk.
Ik weet dat alle babies anders zijn en bij jullie misschien andere dingen werken, maar misschien hebben jullie wat steun of soortgelijke ervaringen? Ik lees op internet vooral een soort handleidingen die ervan uitgaan dat een baby uiteindelijk toch wel in slaap komt op deze manier en succesverhalen van babies die dit binnen 2 dagen oppikken..
Alvast bedankt voor het lezen en jullie antwoorden!
zaterdag 21 november 2020 om 15:02
Hier vergelijkbare situatie toen dochter een week of acht was. Wat ik heb gedaan:
1. Starten met één slaapje per dag in eigen bedje, dit was dan het slaapje aan het einde van de ochtend. Legde haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid wakker in bed. Was vaak meteen gillen. Ik ging er dan bij zitten, in een stoel die tegen het ledikantje aan geschoven stond en haar zachtjes over haar hoofd aaien en zachtjes tegen praten ("rustig maar meisje, ga maar lekker slapen" dat soort onzin zinnetjes). In het begin duurde het steeds 45 - 90 minuten voor ze sliep, dus het was wel echt doorbijten! Wat wel hielp om door te zetten: als ze eenmaal sliep, tukte ze zomaar 2 - 2,5 uur achter elkaar door. Dat haalde ze in de draagzak / wandelwagen / auto nooit. Dus ik had wel een soort "bevestiging" (voor mijn gevoel) dat slapen in haar bedje uiteindelijk wel goed voor haar was.
2. Ik denk dat het een week of twee (zoiets?? weet het niet meer precies, maar echt wel een poos!) duurde voordat er duidelijk verbetering in kwam. De periode van huilen werd steeds korter. Toen ze nog maximaal 15 minuten hoefde huilen (dat was denk ik na ongeveer drie weken), ben ik een tweede slaapje in bed gaan toevoegen. Wel nog steeds bij beide slaapjes erbij blijven zitten totdat ze sliep.
3. Daarna het erbij zitten gaan afbouwen: in het begin nog wel erbij zitten, maar niet meer aaien / praten. Daarna niet meer erbij zitten, maar wel op bovenverdieping blijven rommelen en steeds na vijf minuten terug lopen.
Uiteindelijk heeft bovenstaande proces denk ik een maand of twee / drie geduurd. Daarna kon ik haar wakker in bed leggen en kon ze goed zelf in slaap vallen. Op af en toe een uitzondering na natuurlijk, af en toe hebben we nog steeds een prutdag qua slapen.
Wat bij mij hielp: terwijl ik erbij zat rustig iets voor mijzelf gaan doen (ebook lezen, spelletje op Ipad). Intussen wel aaien en praten, maar dan kon ik mezelf een beetje afsluiten voor het gehuil en was ik iets minder op haar gefocust. En als ze dan eindelijk sliep, ook echt van het moment genieten en lekker iets voor mezelf gaan doen. Niet aan de slag met het huishouden of zo, maar even genieten van een baby-vrij moment.
Geen garantie dat bovenstaande voor iedere baby werkt en ik snap ook heel goed dat niet alle moeders hun kindje zo lang kunnen laten huilen. Voor ons heeft het gewerkt en we hebben nu een goede inslaper. Ben inmiddels zwanger van de tweede en ik hoop dat het daar wat makkelijker gaat, want ik zie mezelf daar niet een uur of langer bij het bedje zitten, terwijl er nog een dreumes / peuter beneden rondkruipt
. Maar dat zien we dan wel weer.
1. Starten met één slaapje per dag in eigen bedje, dit was dan het slaapje aan het einde van de ochtend. Legde haar bij de eerste tekenen van vermoeidheid wakker in bed. Was vaak meteen gillen. Ik ging er dan bij zitten, in een stoel die tegen het ledikantje aan geschoven stond en haar zachtjes over haar hoofd aaien en zachtjes tegen praten ("rustig maar meisje, ga maar lekker slapen" dat soort onzin zinnetjes). In het begin duurde het steeds 45 - 90 minuten voor ze sliep, dus het was wel echt doorbijten! Wat wel hielp om door te zetten: als ze eenmaal sliep, tukte ze zomaar 2 - 2,5 uur achter elkaar door. Dat haalde ze in de draagzak / wandelwagen / auto nooit. Dus ik had wel een soort "bevestiging" (voor mijn gevoel) dat slapen in haar bedje uiteindelijk wel goed voor haar was.
2. Ik denk dat het een week of twee (zoiets?? weet het niet meer precies, maar echt wel een poos!) duurde voordat er duidelijk verbetering in kwam. De periode van huilen werd steeds korter. Toen ze nog maximaal 15 minuten hoefde huilen (dat was denk ik na ongeveer drie weken), ben ik een tweede slaapje in bed gaan toevoegen. Wel nog steeds bij beide slaapjes erbij blijven zitten totdat ze sliep.
3. Daarna het erbij zitten gaan afbouwen: in het begin nog wel erbij zitten, maar niet meer aaien / praten. Daarna niet meer erbij zitten, maar wel op bovenverdieping blijven rommelen en steeds na vijf minuten terug lopen.
Uiteindelijk heeft bovenstaande proces denk ik een maand of twee / drie geduurd. Daarna kon ik haar wakker in bed leggen en kon ze goed zelf in slaap vallen. Op af en toe een uitzondering na natuurlijk, af en toe hebben we nog steeds een prutdag qua slapen.
Wat bij mij hielp: terwijl ik erbij zat rustig iets voor mijzelf gaan doen (ebook lezen, spelletje op Ipad). Intussen wel aaien en praten, maar dan kon ik mezelf een beetje afsluiten voor het gehuil en was ik iets minder op haar gefocust. En als ze dan eindelijk sliep, ook echt van het moment genieten en lekker iets voor mezelf gaan doen. Niet aan de slag met het huishouden of zo, maar even genieten van een baby-vrij moment.
Geen garantie dat bovenstaande voor iedere baby werkt en ik snap ook heel goed dat niet alle moeders hun kindje zo lang kunnen laten huilen. Voor ons heeft het gewerkt en we hebben nu een goede inslaper. Ben inmiddels zwanger van de tweede en ik hoop dat het daar wat makkelijker gaat, want ik zie mezelf daar niet een uur of langer bij het bedje zitten, terwijl er nog een dreumes / peuter beneden rondkruipt
. Maar dat zien we dan wel weer.
zaterdag 21 november 2020 om 15:04
Dit vraag ik mij dus inderdaad wel eens af: ik ben vanaf ongeveer acht weken heel intensief bezig geweest met het "in bedje leren slapen". Vraag me nog steeds wel eens af of ze het niet ook gewoon 'vanzelf' had opgepikt een paar weken later, zonder al mijn inspanningen. Maar goed, daar komen we natuurlijk nooit achter...
zaterdag 21 november 2020 om 15:08
Laat je in ieder geval niet opnaaien door het CB met hun opmerkingen dat het door kan slaan naar de nachten.
Als het niet werkt wat je nu probeert, even uitstellen en later nog een keer proberen.
Slaapt hij wel in zijn kinderwagenbak? Hier hebben ze daar overdag ingeslapen tot het niet meer paste
Als het niet werkt wat je nu probeert, even uitstellen en later nog een keer proberen.
Slaapt hij wel in zijn kinderwagenbak? Hier hebben ze daar overdag ingeslapen tot het niet meer paste
Honey, you should see me in a crown
zaterdag 21 november 2020 om 15:18
Dank voor jullie antwoorden al! Helpt al goed.
Neliba, wauw wat project, ik vind 2 tot 3 maanden wel lang hoor.. Toch wel erg handige tips en het klinkt als een goede aanpak. Respect! Ik weet ook dat ik binnen 3 dagen geen wonderen moet verwachten, maar dat het steeds slechter lijkt te gaan werkt niet mee.. En bij mij slaapt hij juist lekker lang en vast.
Ik wil ook gewoon een beetje ontspannen met mijn kind omgaan en naar zijn signalen kijken. Misschien is het nog wat vroeg voor hem. Maar werkt het echt niet zo dat het dan over een tijdje nog moeilijker wordt? Of is hij er dan misschien wel meer aan toe?
Neliba, wauw wat project, ik vind 2 tot 3 maanden wel lang hoor.. Toch wel erg handige tips en het klinkt als een goede aanpak. Respect! Ik weet ook dat ik binnen 3 dagen geen wonderen moet verwachten, maar dat het steeds slechter lijkt te gaan werkt niet mee.. En bij mij slaapt hij juist lekker lang en vast.
Ik wil ook gewoon een beetje ontspannen met mijn kind omgaan en naar zijn signalen kijken. Misschien is het nog wat vroeg voor hem. Maar werkt het echt niet zo dat het dan over een tijdje nog moeilijker wordt? Of is hij er dan misschien wel meer aan toe?
zaterdag 21 november 2020 om 15:23
Ik geloof in die leetijd niet aan 'wennen'. Hij gaat ook van 3 slaapjes naar 2 slaapjes en naar 1 slaapje. En dat is dan ook een ramp omdat hij "gewend" is? Het kind leert elke dag zo wat de halve wereld aan nieuwe dingen, maar over een paar maanden in een bedje laten slapen kan niet vanwege "gewenning"?
Hij wil bij jou zijn. Lekker doen. Draagzak om en lekker laten slapen. Als je meer tijd voor jezelf wil zou je kunnen kijken of de vader een slaapje per dag (of meer) van je kan overnemen.
Hij wil bij jou zijn. Lekker doen. Draagzak om en lekker laten slapen. Als je meer tijd voor jezelf wil zou je kunnen kijken of de vader een slaapje per dag (of meer) van je kan overnemen.
zaterdag 21 november 2020 om 15:25
Jongste sliep pas rond de vijf maanden in eigen bed. En nu wil hij al een tijd niet meer op mij of in de draagzak slapen.
Oh en hij is nu negen maanden en heeft rond twee maanden een paar weekjes doorgeslapen. Sindsdien is één nachtvoeding een geweldige nacht.
Waar ik bij de eerste heel erg heb proberen te sturen (en tot twee regelmatig prut nachten heb gehad), laat ik het nu komen zoals het komt. En natuurlijk baal ik wel eens. Maar ik vind het de frustraties niet waard.
Oh en hij is nu negen maanden en heeft rond twee maanden een paar weekjes doorgeslapen. Sindsdien is één nachtvoeding een geweldige nacht.
Waar ik bij de eerste heel erg heb proberen te sturen (en tot twee regelmatig prut nachten heb gehad), laat ik het nu komen zoals het komt. En natuurlijk baal ik wel eens. Maar ik vind het de frustraties niet waard.
zaterdag 21 november 2020 om 15:26
45 minuten huilen voor zo'n baby zou ik zelf trouwens niet voor kiezen als ik het kan oplossen met "bij mij houden". Maar ik ben zo'n "4e trimester" moeder, die het prima vindt dat een baby de eerste 3 maanden zo'n beetje OP de ouders leeft (in het verlengde van 9 maanden IN de moeder). Het is nogal een omslag allemaal en 8 weken is super piep.
zaterdag 21 november 2020 om 15:29
Overigens hier een baby van 11 maanden die net in de draagdoek in slaap is gevallen. Ik leg hem zo lekker over. Hij had er vandaag nog even behoefte aan. Ik vind dat, voor mij, prima. Als hij 16 is kruipt hij vast tegen een vriendinnetje aan ipv tegen mij. Ik neem het er nu nog maar even van.
Maar nogmaals: ik ben een 'plak moeder' en vind het niet erg, zo'n baby die graag fysiek dichtbij me is.
Maar nogmaals: ik ben een 'plak moeder' en vind het niet erg, zo'n baby die graag fysiek dichtbij me is.
zaterdag 21 november 2020 om 15:35
100% dit.Pergamon schreef: ↑21-11-2020 15:23Ik geloof in die leetijd niet aan 'wennen'. Hij gaat ook van 3 slaapjes naar 2 slaapjes en naar 1 slaapje. En dat is dan ook een ramp omdat hij "gewend" is? Het kind leert elke dag zo wat de halve wereld aan nieuwe dingen, maar over een paar maanden in een bedje laten slapen kan niet vanwege "gewenning"?
Hij wil bij jou zijn. Lekker doen. Draagzak om en lekker laten slapen. Als je meer tijd voor jezelf wil zou je kunnen kijken of de vader een slaapje per dag (of meer) van je kan overnemen.
Mijn zoontje heeft de eerste 4 maanden alleen maar op ons geslapen.
En plots ineens was het prima in zijn eigen bed. Niks geen training voor nodig. Sowieso is een kind van 8 of 11 weken daar nog veel en veel te klein voor (bedoel je trouwens dat hij met 37 weken of met 34 is geboren? 37 is weken is niet te vroeg he
Maar bij een klein babietje zou ik al helemaal niet moeilijk doen). Bespaar je de moeite, geef je eraan over en luister niet naar die onzin van overslaan naar de nachten.
zaterdag 21 november 2020 om 15:39
Overigens snap ik heel goed dat het voor jou lastig is. Ik werd ook onrustig van dat 'vastzitten' als baby sliep. En als je er middenin zit lijkt dit eindeloos en lijkt je baby 'al' 11 weken.
Maar echt, over een paar maanden al kijk je terug en dan was hij zoooooo piepklein en is dit voorbij gevlogen. En dan maakt het ook niet uit of hij 3/4/5/6 maanden heeft geplakt.
Je helpt jezelf het beste door het een beetje go with the flow te laten gaan
Maar echt, over een paar maanden al kijk je terug en dan was hij zoooooo piepklein en is dit voorbij gevlogen. En dan maakt het ook niet uit of hij 3/4/5/6 maanden heeft geplakt.
Je helpt jezelf het beste door het een beetje go with the flow te laten gaan
zaterdag 21 november 2020 om 15:47
Ja mijn gevoel zegt dit ook inderdaad, dat hij er nog een beetje jong voor is en ik beter nog even kan wachten. Ik geniet ook wel van het kleintje op mij maar hij wordt ook iets zwaarder om de ganse dag bij me te houden.Positivevibes schreef: ↑21-11-2020 15:35100% dit.
Mijn zoontje heeft de eerste 4 maanden alleen maar op ons geslapen.
En plots ineens was het prima in zijn eigen bed. Niks geen training voor nodig. Sowieso is een kind van 8 of 11 weken daar nog veel en veel te klein voor (bedoel je trouwens dat hij met 37 weken of met 34 is geboren? 37 is weken is niet te vroeg he
Bespaar je de moeite, geef je eraan over en luister niet naar die onzin van overslaan naar de nachten.
Het levert zeker frustraties op, ik kan hem niet in slaap kijken.
Experts zeggen nl dat als je echt een strakke routine aanhoudt dat het uiteindelijk gaat werken. Maar in die weg ernaar toe lijkt me dan dat hij tijdelijk veel minder slaapt doordat ik dit van hem wil, daardoor minder energie heeft om te eten etc..
Waaraan merkten jullie dat jullie kind opeens wel toe was aan een eigen bed? Af en toe weer proberen en kijken of het dan wel aanslaat?
(hij is met 37 weken geboren, officieel niet te vroeg maar qua ontwikkeling houd ik een marge aan in vergelijking met een baby die met 40 wkn geboren wordt)
zaterdag 21 november 2020 om 15:55
Sloetski schreef: ↑21-11-2020 15:47Ja mijn gevoel zegt dit ook inderdaad, dat hij er nog een beetje jong voor is en ik beter nog even kan wachten. Ik geniet ook wel van het kleintje op mij maar hij wordt ook iets zwaarder om de ganse dag bij me te houden.
Het levert zeker frustraties op, ik kan hem niet in slaap kijken.
Experts zeggen nl dat als je echt een strakke routine aanhoudt dat het uiteindelijk gaat werken. Maar in die weg ernaar toe lijkt me dan dat hij tijdelijk veel minder slaapt doordat ik dit van hem wil, daardoor minder energie heeft om te eten etc..
Waaraan merkten jullie dat jullie kind opeens wel toe was aan een eigen bed? Af en toe weer proberen en kijken of het dan wel aanslaat?
(hij is met 37 weken geboren, officieel niet te vroeg maar qua ontwikkeling houd ik een marge aan in vergelijking met een baby die met 40 wkn geboren wordt)
Ja, 'uiteindelijk'. werkt alles.
Vertrouw op jezelf, op je eigen gevoel en op de signalen die je kind geeft. Die experts praten misschien over de percentueel grootste groep, maar dat hoeft niet jouw kind te zijn. Jij ziet jou kind elke dag. Vertrouw daarop. Jij denkt dat het nog te vroeg is. Prima, dan doe je het nog even niet. Hij gaat niet ' wennen'. En als hij wel went: dan went hij aan jou en aan jou dichtbij hebben. Ik zou dat niet erg vinden dat een baby daar aan went.
De nachten blijven toch wel kut. Hij krijgt tandjes, hij is een keer ziek, hij heeft een drukke dag gehad... Dat is niet gewenning maar gewoon het leven met een kind.
Ik merkte op een bepaald moment dat ik dacht ' volgens mij houd ik hem wakker'. Overgelegd en FLOPS hij sliep 1.5 uur. Prima. Dat was dat.
Ik zou overigens stoppen met corrigeren van leeftijd. Je doet alsof je een prematuurtje hebt dat heb je niet. Je hebt een gezond, voldragen kind. Natuurlijk ben je onzeker, natuurlijk is het spannend en nieuw. Maar vertrouw op jezelf, vertrouw op je kind en blijf weg bij terminologie die past bij prematuur geboren kinderen. Daarmee geef je een signaal af alsof er iets bijzonder is. En: dat is in dit geval niet.
pergamon wijzigde dit bericht op 21-11-2020 15:56
0.31% gewijzigd
zaterdag 21 november 2020 om 15:55
Sorry hoor, maar wát fijn om dit te lezen. Ik dacht echt dat ik de enige baby van 9 maanden had die niet doorsliep en nog steeds meerdere nachtvoedingen heeft. Dankjewel haha
zaterdag 21 november 2020 om 15:56
MISSDRAMAQUEEN schreef: ↑21-11-2020 15:55Sorry hoor, maar wát fijn om dit te lezen. Ik dacht echt dat ik de enige baby van 9 maanden had die niet doorsliep en nog steeds meerdere nachtvoedingen heeft. Dankjewel haha
Volgens mijn lactatiekundige is met 9 maanden nog een nachtvoeding nog hartstikke normaal! Ik dacht ook dat ik een abnormaal kind had, maar dat is dus niet zo!
zaterdag 21 november 2020 om 15:58
Jij beschrijft beter wat ik ook probeer te zeggen.Pergamon schreef: ↑21-11-2020 15:55
Ik zou overigens stoppen met corrigeren van leeftijd. Je doet alsof je een prematuurtje hebt dat heb je niet. Je hebt een gezond, voldragen kind. Natuurlijk ben je onzeker, natuurlijk is het spannend en nieuw. Maar vertrouw op jezelf, vertrouw op je kind en blijf weg bij terminologie die past bij prematuur geboren kinderen. Daarmee geef je een signaal af alsof er iets bijzonder is. En: dat is in dit geval niet.
Dit is doodnormaal
zaterdag 21 november 2020 om 16:00
Dikke knuffel voor jou! De mijne sliep met 9 maanden ook echt niet door. Laat je niet gek maken door alle 'perfecte' verhalen. Ook dat is doodnormaal (en knetter zwaar).MISSDRAMAQUEEN schreef: ↑21-11-2020 15:55Sorry hoor, maar wát fijn om dit te lezen. Ik dacht echt dat ik de enige baby van 9 maanden had die niet doorsliep en nog steeds meerdere nachtvoedingen heeft. Dankjewel haha
zaterdag 21 november 2020 om 16:09
Dankjewel, tranen over m'n wangen. Wat een idioot voel ik me nu, maar echt,Positivevibes schreef: ↑21-11-2020 16:00Dikke knuffel voor jou! De mijne sliep met 9 maanden ook echt niet door. Laat je niet gek maken door alle 'perfecte' verhalen. Ook dat is doodnormaal (en knetter zwaar).
slaapgebrek maakt je een wrak!
anoniem_375659 wijzigde dit bericht op 21-11-2020 16:16
0.28% gewijzigd
