*** Begin 2007 mama en bewust gestopt met werken. Wie ook?***

13-07-2007 22:19 4 berichten
Alle reacties Link kopieren
Ik ben 21 februari bevallen van een zoon en tijdens mijn verlof heb ik (samen met man) besloten om te stoppen met werken. Ten 1e om lekker van de kleine te kunnen genieten en ten 2e omdat ik het al een poos niet meer naar mijn zin had op 't werk.



Wie heeft er ook bewust voor gekozen om niet (meer) te gaan werken? En hoe reageerde je omgeving hierop? Lijkt me gezellig om hier te kletsen!!!



Groetjes Lien.
Alle reacties Link kopieren
Ik ben geen thuisblijfmoeder maar ik zou het best wel willen zijn af en toe. Als ik weer een paar dagen gewerkt heb, heb ik echt het idee dat ik dingen van mijn dochter heb gemist.

Maar ik ben best bang dat als ik nu zou stoppen met werken dat het heel moeilijk wordt om daarna weer een baan te vinden.



Als je het leuk vindt om met andere moeders te kletsen ben je trouwens van harte welkom om het topic waar ik altijd schrijf (eind 2006, begin 2007). De meesten hier zijn in januari bevallen maar die paar weken maakt niet zoveel uit en ik weet dat er zowiezo 3 zijn die ook niet werken.

Er is toevallig net ook iemand anders bijgekomen.



Misschien tot daar dan,



Groetjes Pebbles
Alle reacties Link kopieren
Op het moment dat ik met verlof ging, was ook mijn laatste werkdag. Ik heb moeten besluiten te stoppen ivm reistijden die ik niet zag zitten als uk er eenmaal was.



Mijn zoon is eind januari geboren, ik ben al geruime tijd op zoek naar een baan voor 2 a 3 dagen, lastig!!!



Ik merk dat ik heel graag wil werken, even weg uit de vernatwoordelijheid, even weer wat anders om handen, helaas is het vinden van een baan veel moeilijker dan ik dacht. Soms wilde ik dat ik er niet zo van baalde, over het algemeen geniet ik ook wel van het thuis blijven maar als ik morgen mocht werken...Dan wist ik het wel!!!!



Ik schrijf ook op het topic waar Pebbles het al over had, kom maar eens langs, wel zo gezellig! (meeste andere meiden zijn aan het werk, dus is het soms beetje rustig, hihihi)
Alle reacties Link kopieren
Nou, een paar weken geleden heb ik op het punt gestaan om zo mijn baan op te zeggen. Dat had te maken met het niet op tijd klusjes af krijgen, trein missen, te laat op kinderopvang aankomen, etc etc. Uiteindelijk heeft mijn vriend haar op kunnen halen en ik mijn dingen af kunnen krijgen. Maar het gevoel van onmacht en boosheid was voor mij bijna een reden om te stoppen. Het geregel en de tijdsdruk. En als vriendlief ook nog weinig tijd voor de verzorging van poppie (5,5 maand) overneemt, is het soms best hectisch.

 

Aan de andere kant vind ik het ook wel weer fijn om te werken, geeft me een goed gevoel. En wat een van de anderen ook zegt, is dat het misschien moeilijk is om later weer aan het werk te gaan. Dat is voor mij ook een reden om te blijven werken.



Ik zit wel in een fase dat ik me afvraag of ik dit werk nu wel echt leuk vind en of ik niet wat anders zou moeten doen. Ik zit er zelfs aan te denken of ik toch mijn baan opzeg en een opleiding ga doen ofzo...

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven