Kinderen
alle pijlers
Bekkenpijn en bevallen
donderdag 26 juli 2007 om 11:16
Sinds ongeveer de 9e week van mijn zwangerschap heb ik al last van mijn bekken. Helaas wordt het steeds erger en nu (29 weken zwanger van de tweede) is het wel echt erg aan het worden. Ik loop al een tijd bij de fysio, doe mijn oefeningen en merk dat ze werken, maar de pijn wordt steeds erger. Mijn fysio zei van de week, dat ik moet overwegen of ik wel gewoon wil bevallen of om een keizersnee ga vragen. Mijn eerste was een keizersnee en ik had me erop "verheugd" :P dat ik het in elk geval mag gaan proberen bij deze om gewoon te bevallen, dus die opmerkingen overviel me nogal. Later met mijn vk er over gehad en die is niet perse voorstander van een keizersnee omdat je daarna weer een aantal dagen plat ligt. En nu... nu hoor ik graag van jullie wat voors en tegens. Het duurt nog even en ik moet toch eerst naar de gyn over een paar weken en die heeft vast ook een mening, maar wat zijn jullie ervaringen en wat zijn de voors en tegens van gewoon bevallen en keizersnee met bekkenpijn.
Gewoon bevallen:
Voordeel:Lijkt me mooi om mee te maken
Voordeel:sneller mobiel
Nadeel: Slechter voor je bekken
Nadeel: gevaar dat een hulpvaardige verpleegster aan je been gaat rukken
Keizersnee:
Voordeel: niet belastend voor je bekken
Nadeel: bedrust erna is niet goed voor je bekken
Nadeel: beleef je emotioneel toch anders
Aanvullingen? Uiteindelijk moet ik de emoties aan de kant zetten en doen wat het beste voor de baby en mijn lijft is, maar ja... die emoties zitten er wel ;)
Gewoon bevallen:
Voordeel:Lijkt me mooi om mee te maken
Voordeel:sneller mobiel
Nadeel: Slechter voor je bekken
Nadeel: gevaar dat een hulpvaardige verpleegster aan je been gaat rukken
Keizersnee:
Voordeel: niet belastend voor je bekken
Nadeel: bedrust erna is niet goed voor je bekken
Nadeel: beleef je emotioneel toch anders
Aanvullingen? Uiteindelijk moet ik de emoties aan de kant zetten en doen wat het beste voor de baby en mijn lijft is, maar ja... die emoties zitten er wel ;)
donderdag 26 juli 2007 om 12:12
mijn advies: gewoon bevallen en absoluut geen keizersnee. Dat jouw fysio je dat aanraad sta ik echt van te kijken.
Een keizersnee is bij bekkenpijn niet nodig en werkt vaak alleen maar negatief.
Ik heb 2 keer BI gehad bij de 2e zelfs in die mate dat ik met 25 weken in een rolstoel zat. Ik kon helemaal niets meer en nam iedere dag pijnstillers om de pijn dragelijk te houden. Ik ook was als de dood voor bevallen en was bang dat ik daarna niets meer zou kunnen. Op advies van mijn vk ben ik naar een gyn gegaan en heb alles met haar besproken, ook eerder inleiden ivm de BI. We spraken af dat ik ingeleid zou worden op de dag dat ik 38 weken zwanger was. Ook werd al van te voren afgesproken dat ik een ruggeprik zou krijgen om de pijn dragelijk te houden en om te voorkomen dat ik zou verkrampen wat de BI erger kan maken.
Het is iets anders gegaan. Met 37 weken kreeg ik voorweeen die ik vanwege mijn BI natuurlijk niet kon opvangen en na 2 dagen ben ik verder ingeleid. Na 3 uurtjes weeen heb ik een ruggeprik gekregen waardoor ik nergens last van heb gehad. Het persen is prima gegaan ik heb zelfs mijn benen iets kunnen optillen. Kind is er perfect uitgekomen en ik heb er niets aan over gehouden.
De eerste dagen heb ik heel veel rust gehouden ook omdat ik toch nog veel pijn had. Na 2 weken werd dat minder en ben ik langzaam stukjes gaan lopen. Dat is nu 4 maanden geleden en ik kan vrij goed lopen, oke de vierdaagse sla ik nog even over maar verder gaat het geweldig.
Maak dus goede afspraken, of met je vk of met je gyn, gewoon bevallen kan echt en is ook echt aan te raden.
Een keizersnee is bij bekkenpijn niet nodig en werkt vaak alleen maar negatief.
Ik heb 2 keer BI gehad bij de 2e zelfs in die mate dat ik met 25 weken in een rolstoel zat. Ik kon helemaal niets meer en nam iedere dag pijnstillers om de pijn dragelijk te houden. Ik ook was als de dood voor bevallen en was bang dat ik daarna niets meer zou kunnen. Op advies van mijn vk ben ik naar een gyn gegaan en heb alles met haar besproken, ook eerder inleiden ivm de BI. We spraken af dat ik ingeleid zou worden op de dag dat ik 38 weken zwanger was. Ook werd al van te voren afgesproken dat ik een ruggeprik zou krijgen om de pijn dragelijk te houden en om te voorkomen dat ik zou verkrampen wat de BI erger kan maken.
Het is iets anders gegaan. Met 37 weken kreeg ik voorweeen die ik vanwege mijn BI natuurlijk niet kon opvangen en na 2 dagen ben ik verder ingeleid. Na 3 uurtjes weeen heb ik een ruggeprik gekregen waardoor ik nergens last van heb gehad. Het persen is prima gegaan ik heb zelfs mijn benen iets kunnen optillen. Kind is er perfect uitgekomen en ik heb er niets aan over gehouden.
De eerste dagen heb ik heel veel rust gehouden ook omdat ik toch nog veel pijn had. Na 2 weken werd dat minder en ben ik langzaam stukjes gaan lopen. Dat is nu 4 maanden geleden en ik kan vrij goed lopen, oke de vierdaagse sla ik nog even over maar verder gaat het geweldig.
Maak dus goede afspraken, of met je vk of met je gyn, gewoon bevallen kan echt en is ook echt aan te raden.
donderdag 26 juli 2007 om 12:33
Hier ook een geval van invaliderende bi. Ik raad je aan om geen KS te laten doen. Het allergrootste nadeel van deze manier van bevallen voor jou, is dat je na de bevalling je buikspieren erg hard nodig hebt voor je herstel. Niet laten doorsnijden dus!
Via www.bekkentherapie.nl kun je in contact komen met fysio's die gespecialiseerd zijn in de behandeling van deze klachten en ze kunnen je ook een goed advies geven over de bevalling zelf.
Ik ben overigens ook ingeleid vanwege bovenstaande (2 keer, 1e keer wilde madam er nog niet uit :?) Alle gynaecologen in het zkh wilde me na die mislukte poging met een KS laten bevallen, maar omdat mijn eigen gyn wist hoe ik daar over dacht hebben ze me een week later nog een keer ingeleid (was al zelf in gang geschoten) en hebben ze me geholpen met oa een epidurale.
Dochter is vaginaal ter wereld gekomen en ik ben nu zodanig hersteld dat ik over een paar weken weer aan het werk kan.
Via www.bekkentherapie.nl kun je in contact komen met fysio's die gespecialiseerd zijn in de behandeling van deze klachten en ze kunnen je ook een goed advies geven over de bevalling zelf.
Ik ben overigens ook ingeleid vanwege bovenstaande (2 keer, 1e keer wilde madam er nog niet uit :?) Alle gynaecologen in het zkh wilde me na die mislukte poging met een KS laten bevallen, maar omdat mijn eigen gyn wist hoe ik daar over dacht hebben ze me een week later nog een keer ingeleid (was al zelf in gang geschoten) en hebben ze me geholpen met oa een epidurale.
Dochter is vaginaal ter wereld gekomen en ik ben nu zodanig hersteld dat ik over een paar weken weer aan het werk kan.
donderdag 26 juli 2007 om 12:37
Bedankt voor je reactie! Eerder inleiden is geen optie. De vorige was een keizersnee en dan kunnen ze je niet inleiden, tenzij je al ontsluiting hebt. De vorige was 10 dagen te laat en ik verwacht eigenlijk dat deze ook wat langer blijft zitten. Grote kans dus dat ik ruim 41 weken ben als ik beval en het kind dus ook groter is dan de jouwe. En tja, hoe groter het is dat er uit komt, hoe meer je bekken een tik krijgt. Wel fijn om te horen dat het bij jou zo is mee gevallen en dat het nu ook redelijk gaat. Ik ben soms wel bang dat het ook na de bevalling nog pijn blijft doen, maar ja, dat zien we dan wel weer.
Bij de eerste had ik trouwens ook veel last, maar dat was toen ik mijn bed uit mocht na de keizersnee helemaal over (of ik voelde het niet door de pijn van de keizersnee :D).
Bij de eerste had ik trouwens ook veel last, maar dat was toen ik mijn bed uit mocht na de keizersnee helemaal over (of ik voelde het niet door de pijn van de keizersnee :D).
donderdag 26 juli 2007 om 12:59
Aimee, ik heb een fysio die gespecialiseerd is in bekkenproblematiek en alles wat daarbij komt kijken (incontinentie e.d.). Ze zei niet dat ik het moest doen, maar wel eens moest gaan overwegen. Vandaar dat ik nu op zoek ben naar voors en tegens.
Jullie zeggen allebei dat een keizersnee slechter is, maar waarom dan? Je buikspieren worden volgens mij niet door gesneden, maar opzij getrokken. Ik weet dat het een flinke operatie is, heb het zelf een keer mee gemaakt.
Ik vind het natuurlijk hartstikke fijn dat het voor jullie zo goed heeft uitgepakt, maar kun je ook zeggen waarom het een beter is dan het ander, dus de argumenten. Het kan ook nog zo zijn, dat jullie gewoon geluk hebben gehad, snap je. Ik probeer de voors en tegens te verzamelen zodat ik die op een rijtje kan zetten voor mezelf. En "bij Sterretje ging het goed" is natuurlijk heel fijn, maar geen valide argument :D
Jullie zeggen allebei dat een keizersnee slechter is, maar waarom dan? Je buikspieren worden volgens mij niet door gesneden, maar opzij getrokken. Ik weet dat het een flinke operatie is, heb het zelf een keer mee gemaakt.
Ik vind het natuurlijk hartstikke fijn dat het voor jullie zo goed heeft uitgepakt, maar kun je ook zeggen waarom het een beter is dan het ander, dus de argumenten. Het kan ook nog zo zijn, dat jullie gewoon geluk hebben gehad, snap je. Ik probeer de voors en tegens te verzamelen zodat ik die op een rijtje kan zetten voor mezelf. En "bij Sterretje ging het goed" is natuurlijk heel fijn, maar geen valide argument :D
zaterdag 28 juli 2007 om 12:02
Ik heb twee zoons, een van bijna drie en een van drie maanden.
Bij de eerste begon de Bekkenpijn in de 12e week. Ik ben op mijn rug van een betonnen trap gegleden en daarna was het volledig mis met mijn lijf. Ik ben met 38 weken ingeleid en heb een probleemloze bevalling gehad. Bekkenpijn was snel minder, maar altijd aanwezig. Een ochtendje over de markt en ik kon de hele middag op bed gaan liggen om te herstellen. Na een jaar ging dat beter, maar nooit waren de klachten helemaal weg.
Bij de tweede ben ik thuis bevallen, 1 week overtijd. Weer een probleemloze bevalling. De geboorte an sich was lastig, zoon woog tien pond. Dat was een flinke tik voor mijn bekken en ik heb 24 uur plat gelegen. De eerste dagen duurde het 5 minuten en een hoop gesteun en gekreun voor ik me omgedraaid had in bed. Daarna ben ik vrij snel gaan mobiliseren. De eerste dagen dacht ik± dit komt nooit, nooit meer goed. Ik kon net naar het toilet lopen, maar kon niet zelf mijn voeten optillen voor de hoge drempel in de badkamer. Ik had totaal geen controle over wat mijn benen deden. Na een paar dagen ging het beter, zolang ik zitten staan en liggen maar goed bleef afwisselen.
De jongste is nu drie maanden en het gaat beter dan ooit. Ik loop weer normaal, kan tillen, stofzuigen, in de tuin werken etc. Zo kan het dus ook gaan, zelfs bij een kind van tien pond!
Succes!
Bij de eerste begon de Bekkenpijn in de 12e week. Ik ben op mijn rug van een betonnen trap gegleden en daarna was het volledig mis met mijn lijf. Ik ben met 38 weken ingeleid en heb een probleemloze bevalling gehad. Bekkenpijn was snel minder, maar altijd aanwezig. Een ochtendje over de markt en ik kon de hele middag op bed gaan liggen om te herstellen. Na een jaar ging dat beter, maar nooit waren de klachten helemaal weg.
Bij de tweede ben ik thuis bevallen, 1 week overtijd. Weer een probleemloze bevalling. De geboorte an sich was lastig, zoon woog tien pond. Dat was een flinke tik voor mijn bekken en ik heb 24 uur plat gelegen. De eerste dagen duurde het 5 minuten en een hoop gesteun en gekreun voor ik me omgedraaid had in bed. Daarna ben ik vrij snel gaan mobiliseren. De eerste dagen dacht ik± dit komt nooit, nooit meer goed. Ik kon net naar het toilet lopen, maar kon niet zelf mijn voeten optillen voor de hoge drempel in de badkamer. Ik had totaal geen controle over wat mijn benen deden. Na een paar dagen ging het beter, zolang ik zitten staan en liggen maar goed bleef afwisselen.
De jongste is nu drie maanden en het gaat beter dan ooit. Ik loop weer normaal, kan tillen, stofzuigen, in de tuin werken etc. Zo kan het dus ook gaan, zelfs bij een kind van tien pond!
Succes!
