Kinderen
alle pijlers
Bewust kindvrij sinds 2010. Deel 27
maandag 15 november 2021 om 13:20
Mee eens!Skadí schreef: ↑15-11-2021 13:15Eens. Sowieso dat overschatten van mensen. Je bent gewoon een zuchtje wind dat aan komt waaien en dan doodgaat. In de tussentijd maak je er wat leuks van. Ik maak mij echt geen illusies dat mijn genen zo nodig doorgegeven moeten worden. Daarnaast zou ik volgens mij echt koning curling ouder zijn schat ik in. Heel ongezond. Het is gewoon niet aan mij besteed. Maar heel eerlijk.. ik vind het ouderschap sowieso maar aan weinig mensen besteed.
Ik heb totaal geen centje geduld, niet voor mezelf, maar al helemaal niet voor een ander. Plus ik maak me al zorgen als één van onze katten verkeerd poept (bij wijze van), laat staan als een kind iets zou mankeren..
maandag 15 november 2021 om 13:20
Ik ga ff offtopic, maar welke luchtreiniger heb je? Ik heb namelijk ook astma én buren met een heel enthousiast fikkende houtkachel. De buren 2 huizen verderop zijn verhuisd, die gebruikten hun houtkachel kennelijk nooit, maar de nieuwe buren hebben dat ding dagelijks staan loeien.Tamsyn schreef: ↑15-11-2021 13:15
En de huisartsenpraktijk heeft eindelijk na maanden weer een nieuwe POH, maar die heeft pas in april tijd voor de astmapatiënten. Dus voor mij gevoel sta ik er tot die tijd "alleen" voor. Hopelijk kom ik de winter met al die houtkachels een beetje door. We kunnen 's nachts geen raam meer opzetten en hebben daarom een luchtreiniger gekocht die gelukkig goed helpt.
Sorry voor dit lange verhaal. Ik ga nu even bijlezen
maandag 15 november 2021 om 13:26
Och arme jij, jouw buren ook al??MissPiglet schreef: ↑15-11-2021 13:20Ik ga ff offtopic, maar welke luchtreiniger heb je? Ik heb namelijk ook astma én buren met een heel enthousiast fikkende houtkachel. De buren 2 huizen verderop zijn verhuisd, die gebruikten hun houtkachel kennelijk nooit, maar de nieuwe buren hebben dat ding dagelijks staan loeien.
Wij hebben een Winix Zero gekocht (bij BCC). 's nachts hebben wij hem op standje 2 of 3, want de nachtstand is voor ons niet krachtig genoeg. Om er voor te zorgen dat we geen last hebben van de led-verlichting leggen wij een sok op de display.
Met de nachtstand heb je geen last van de led-verlichting.Dit is een linkje naar 'onze' luchtreiniger https://www.bcc.nl/huishouden/luchtbeha ... ero/251484
maandag 15 november 2021 om 13:40
Nou, ik denk dat het best gezond zou zijn als je het in je achterhoofd houdt op het moment dat je aan een kind wilt beginnen. Dat een gezond kind niet per se vanzelfsprekend is. Zo bedoelde ik het meer.MissPiglet schreef: ↑15-11-2021 13:05En verwacht je als ouder niet altijd dat je kind 'gewoon gezond' ter wereld komt? Als je al van tevoren verwacht dat je een zorgenkind krijgt, dan begint niemand ooit meer aan kinderen. Zou misschien wel beter zijn, maar goed.
maandag 15 november 2021 om 13:59
Haha ja dat snap ik. Velen die ouder zijn zeggen: "iedere oudere voedt op z'n eigen manier op." Dan denk ik: nee, uiteraard doe je de opvoeding op je eigen manier, maar ik bedoel dat de meeste ouders geen natuurlijk overwicht op hun kind hebben. Dat vind ik heel wat anders dan "opvoeden doet iedereen op z'n eigen manier en maak je fouten." Zo cliché hèSkadí schreef: ↑15-11-2021 13:15Eens. Sowieso dat overschatten van mensen. Je bent gewoon een zuchtje wind dat aan komt waaien en dan doodgaat. In de tussentijd maak je er wat leuks van. Ik maak mij echt geen illusies dat mijn genen zo nodig doorgegeven moeten worden. Daarnaast zou ik volgens mij echt koning curling ouder zijn schat ik in. Heel ongezond. Het is gewoon niet aan mij besteed. Maar heel eerlijk.. ik vind het ouderschap sowieso maar aan weinig mensen besteed.
maandag 15 november 2021 om 14:17
Eens hoor.Skadí schreef: ↑15-11-2021 10:57Gezellig Doornroosje
Over die heersende opvatting in relaties en seks: ik heb altijd het idee dat iedereen hier op Viva al 20 jaar bij elkaar is en dan 4 keer per week stomende seks hebben. Ik geloof er echt geen hol van.
Tussen al mijn vriendinnen zit heel veel libido verschil. Volgens mij zijn er super veel mensen met geen tot weinig libido maar dat wordt als onacceptabel gezien heb ik het idee.
Ook daarin laten mensen zich "opnaaien" door de zogenaamde huidige standaard en norm.
Ik denk dat het pas een probleem kan zijn als de libido's in een partnerrelatie zodanig van elkaar verschillen dat er spanningen door ontstaan (zijn ook verschillende topics over te vinden, oud en nieuw)
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 15 november 2021 om 14:18
Daar ben ik het dan wel weer mee eens. Overigens is het voor mij wel echt een reden om niet aan kinderen te beginnen. Ik ben opgegroeid met een meervoudig beperkte sibling die op zeer jonge leeftijd is gestorven. Dat trekt een gigantische wissel op een gezinsleven.
maandag 15 november 2021 om 14:22
Tja, dan zouden al die menstruaties ook "verboden moeten worden"...zonde van al die eisprongen die niet bevrucht worden....in wezen ook een vorm van moord he, vergis je niet.Skadí schreef: ↑15-11-2021 13:11Überhaupt die discussie over abortus. Gatverdamme doe normaal zeg. Het zijn altijd weer typische idioten met onzinnige tegenargumenten. Het is een klontje cellen. Als je het zo gaat doortrekken dan leeft sperma ook gewoon. Ik zeg niet meer neuken behalve voor voortplanting. En ach gossie al die ongebruikte spermacellen, al die kindjes. Echt doe normaal.
In het AD van afgelopen zaterdag trouwens een fantastische column van Saskia Noort waarin ze weer eens goed van leer trekt tegen die pro life stumpers.
Als e.e.a. t.a.v. het grondrecht abortus in dit land zodanig grimmig wordt ben ik echt van plan te gaan demontreren verkleed als Handmaid met een afgeplakte mond.
De beste stuurlui, zitten op het Viva forum.
maandag 15 november 2021 om 14:22
Om nog weer even dit onderwerp aan te halen, zelf 4,5 jaar samen en vanwege gezondheidsredenen al zeker een jaar of anderhalf geen seksleven meer (hier en daar eens een keer).Skadí schreef: ↑15-11-2021 10:57Gezellig Doornroosje
Over die heersende opvatting in relaties en seks: ik heb altijd het idee dat iedereen hier op Viva al 20 jaar bij elkaar is en dan 4 keer per week stomende seks hebben. Ik geloof er echt geen hol van.
Tussen al mijn vriendinnen zit heel veel libido verschil. Volgens mij zijn er super veel mensen met geen tot weinig libido maar dat wordt als onacceptabel gezien heb ik het idee.
Maar, wat ik me nu afvraag of anderen dat herkennen, ik heb op de een of andere manier een hele angst ontwikkeld voor ongewenste zwangerschap.. dit zit ineens zo diep dat ook dit het seksleven in de weg staat. Ik durf gewoon niet meer! (ben al in therapie voor het eea). Heb wel spiraal, maar ken er genoeg waarbij dit niet succesvol bleek. Goed, dan heb je abortus als optie (een situatie die ik liever voorkom natuurlijk) maar stel je bent dan net zo’n geval die het niet doorheeft en vervolgens is het te laat om het weg te halen. Naar huisarts geweest om sterilisatie te bespreken, die gaf eigenlijk direct al aan dat ze de kans klein acht dat een arts dit wil uitvoeren bij mij op deze leeftijd (ben 30). Mijn vriend daarentegen mag wel
, maar ik merk dat hij dit nu niet oppakt.. ik wil dan ook niet pushen, want zo’n ingreep moet toch echt vanuit hem zelf komen (hij zei dat hij het wel wilde). Ook al wel gehint dat m’n angst nog wel even blijft dan.Anyway, ik zit dus behoorlijk in m’n hoofd zoals jullie merken, en vraag me af of iemand deze angst voor zwangerschap herkent?
maandag 15 november 2021 om 14:23
Mijn jonge zus is ook meervoudig beperkt en (in mijn beleving) draaide echt alles om haar. En ik werd elke keer weer meegesleept naar elk ziekenhuisbezoek. Waarschijnlijk zijn mijn ouders mede om die reden gescheiden.MissPiglet schreef: ↑15-11-2021 14:18Daar ben ik het dan wel weer mee eens. Overigens is het voor mij wel echt een reden om niet aan kinderen te beginnen. Ik ben opgegroeid met een meervoudig beperkte sibling die op zeer jonge leeftijd is gestorven. Dat trekt een gigantische wissel op een gezinsleven.
Een kennissen van mij zijn midden 40 en beginnen aan hun eerste...dan denk ik alleen maar: Hoe dom kun je zijn? De risico's zijn op die leeftijd zo groot.
maandag 15 november 2021 om 14:45
Angst voor zwangerschap heb ik nooit zo gehad. Ik heb/had een behoorlijk wat vertrouwen in de pil (die ik heel trouw slikte) en mijn mirenaspiraal.
Ik kan me inderdaad voorstellen als je opgroeide in een gezin met een gehandicapt kind, dat dat je keuze beïnvloedt. Dan weet je als geen ander dat het een heel reële optie is.
Ik kan me inderdaad voorstellen als je opgroeide in een gezin met een gehandicapt kind, dat dat je keuze beïnvloedt. Dan weet je als geen ander dat het een heel reële optie is.
Ik geloof niet meer in sprookjes.
maandag 15 november 2021 om 15:03
Ik herken het niet zoals jij zegt. Tuurlijk het kan gebeuren, maar de kans is zo klein als je goed met je anticonceptie omgaat. Daar ga ik niet teveel over nadenken.Mariposa schreef: ↑15-11-2021 14:22Om nog weer even dit onderwerp aan te halen, zelf 4,5 jaar samen en vanwege gezondheidsredenen al zeker een jaar of anderhalf geen seksleven meer (hier en daar eens een keer).
Maar, wat ik me nu afvraag of anderen dat herkennen, ik heb op de een of andere manier een hele angst ontwikkeld voor ongewenste zwangerschap.. dit zit ineens zo diep dat ook dit het seksleven in de weg staat. Ik durf gewoon niet meer!
Toen ik vrijgezel was en losse scharrels had, gebruikte ik altijd een condoom (naast de pil). Dan maak ik mij echt niet druk. De kans dat er dan iets gebeurt... volgens mij is de kans groter dat je door bliksem wordt geraakt
Ik merk wel bij een vaste partner waarbij je één anticonceptiemiddel gebruikt dat ik, wanneer ik te laat ongesteld ben, ik wel denk "shit het zal toch niet?" Maar dat zit gewoon in mijn achterhoofd heel lichtjes. Het is niet een angst zoals dat voor jou is.
Ik heb in mijn leven best wel wat afgesekst om het zo maar even te zeggen en ik heb nog nooit een ongelukje gehad. Natuurlijk, het kan.. maar de kans is zo klein. Ik wil mij daar echt niet mee bezig houden
Ik vind het wel vervelend voor jou dat je er zo mee zit.
Emboldened by the flame of ambition
maandag 15 november 2021 om 15:41
Dit herken ik echt heel erg. Ik heb een hele angst voor ziekenhuizen ontwikkeld door die periode. En alle activiteiten werden geplooid naar haar behoeften, medicatieschema's, etc. Als er visite kwam namen ze wel een cadeautje voor haar mee, niet voor mij, dat soort dingen. Mijn ouders zijn nog bij elkaar en ik denk dat dat echt zeldzaam is. Mijn ouders kenden veel andere ouders met een gehandicapt kindje en daarvan zijn er echt een hele hoop gescheiden uiteindelijk.Tamsyn schreef: ↑15-11-2021 14:23Mijn jonge zus is ook meervoudig beperkt en (in mijn beleving) draaide echt alles om haar. En ik werd elke keer weer meegesleept naar elk ziekenhuisbezoek. Waarschijnlijk zijn mijn ouders mede om die reden gescheiden.
Een kennissen van mij zijn midden 40 en beginnen aan hun eerste...dan denk ik alleen maar: Hoe dom kun je zijn? De risico's zijn op die leeftijd zo groot.
Maar midden 40 nog aan je eerste beginnen... nee daar kan ik met mijn hoofd ook niet helemaal bij.
maandag 15 november 2021 om 15:56
Ik zou assertief die sterilisatie blijven eisen bij huisarts en gyn. Jezelf niet af laten schepen en flink uitvallen tegen die arts die in 't zelfde gesprek je vriend toestemming gaf en jou probeert te ontmoedigen.Mariposa schreef: ↑15-11-2021 14:22Om nog weer even dit onderwerp aan te halen, zelf 4,5 jaar samen en vanwege gezondheidsredenen al zeker een jaar of anderhalf geen seksleven meer (hier en daar eens een keer).
Maar, wat ik me nu afvraag of anderen dat herkennen, ik heb op de een of andere manier een hele angst ontwikkeld voor ongewenste zwangerschap.. dit zit ineens zo diep dat ook dit het seksleven in de weg staat. Ik durf gewoon niet meer! (ben al in therapie voor het eea). Heb wel spiraal, maar ken er genoeg waarbij dit niet succesvol bleek. Goed, dan heb je abortus als optie (een situatie die ik liever voorkom natuurlijk) maar stel je bent dan net zo’n geval die het niet doorheeft en vervolgens is het te laat om het weg te halen. Naar huisarts geweest om sterilisatie te bespreken, die gaf eigenlijk direct al aan dat ze de kans klein acht dat een arts dit wil uitvoeren bij mij op deze leeftijd (ben 30). Mijn vriend daarentegen mag wel, maar ik merk dat hij dit nu niet oppakt.. ik wil dan ook niet pushen, want zo’n ingreep moet toch echt vanuit hem zelf komen (hij zei dat hij het wel wilde). Ook al wel gehint dat m’n angst nog wel even blijft dan.
Anyway, ik zit dus behoorlijk in m’n hoofd zoals jullie merken, en vraag me af of iemand deze angst voor zwangerschap herkent?
maandag 15 november 2021 om 16:10
Dank voor je reactie, denk dat ik dat inderdaad moet gaan doen. Pfff, het land van zelfbeschikking, tenzij iemand het niet met je eens isredbulletje schreef: ↑15-11-2021 15:56Ik zou assertief die sterilisatie blijven eisen bij huisarts en gyn. Jezelf niet af laten schepen en flink uitvallen tegen die arts die in 't zelfde gesprek je vriend toestemming gaf en jou probeert te ontmoedigen.
maandag 15 november 2021 om 16:22
Ik heb ook altijd wel een beetje die angst in m’n achterhoofd gehad, maar het heeft me verder nooit tegengehouden zoals nu. Ook in mijn vrijgezelle jaren mijn plezieren genoeg gehad, maar op een gegeven moment kreeg ik problemen met de pil (en dan m’n zus als voorbeeld die zwanger raakte met spiraal), toen begon de angst wat meer te ontwikkelen. En dan denk ik; ja, het is tot nu toe altijd goed gegaan. Wat een geluk! Maar hoe vaak kan ik die dans nog ontspringen?Skadí schreef: ↑15-11-2021 15:03Ik herken het niet zoals jij zegt. Tuurlijk het kan gebeuren, maar de kans is zo klein als je goed met je anticonceptie omgaat. Daar ga ik niet teveel over nadenken.
Toen ik vrijgezel was en losse scharrels had, gebruikte ik altijd een condoom (naast de pil). Dan maak ik mij echt niet druk. De kans dat er dan iets gebeurt... volgens mij is de kans groter dat je door bliksem wordt geraakt
Ik merk wel bij een vaste partner waarbij je één anticonceptiemiddel gebruikt dat ik, wanneer ik te laat ongesteld ben, ik wel denk "shit het zal toch niet?" Maar dat zit gewoon in mijn achterhoofd heel lichtjes. Het is niet een angst zoals dat voor jou is.
Ik heb in mijn leven best wel wat afgesekst om het zo maar even te zeggen en ik heb nog nooit een ongelukje gehad. Natuurlijk, het kan.. maar de kans is zo klein. Ik wil mij daar echt niet mee bezig houden
Ik vind het wel vervelend voor jou dat je er zo mee zit.
Misschien wordt het nu ook wel extra gevoed door de enorme babyboom in mijn omgeving.. wat dat betreft enigszins blij dat er in de huidige situatie geen babyshowers en kraamfeestjes plaatsvinden 
maandag 15 november 2021 om 19:59
Dat snap ik ook nooit zo waarom je als je de 40 bent gepasseerd je nog aan kinderen begint. Zo'n kind heeft in mijn beleving vrij oude ouders. Stel je krijgt op je 45e (nog) een kind (zoals Katja Schuurman deed); dan ben je 70 en je kind pas 25. Kan je kind al op jonge leeftijd mantelzorger worden en weet het niet anders dan dat de rollen altijd omgedraaid waren omdat de ouders al op leeftijd waren. Super egoïstisch als je het mij vraagt.Tamsyn schreef: ↑15-11-2021 14:23Mijn jonge zus is ook meervoudig beperkt en (in mijn beleving) draaide echt alles om haar. En ik werd elke keer weer meegesleept naar elk ziekenhuisbezoek. Waarschijnlijk zijn mijn ouders mede om die reden gescheiden.
Een kennissen van mij zijn midden 40 en beginnen aan hun eerste...dan denk ik alleen maar: Hoe dom kun je zijn? De risico's zijn op die leeftijd zo groot.
maandag 15 november 2021 om 19:59
zon' stel kennen wij ook, kind is geboren met een afwijking waardoor het een stoma moet hebben (en nog wat afwijkingen) man had daar moeite mee "ideaalplaatje klopte niet" en is uiteindelijk bij de vrouw weggegaan.aardbei35 schreef: ↑15-11-2021 12:39Ik kom ook weer even 'aanwaaien' en heb nog niet alles gelezen.
Dat van incompetentie bij veel ouders herken ik wel. Ik heb het gevoel dat veel mensen zichzelf daarin overschatten en de impact van een kind op hun leven juist onderschatten. Ik ken ook een stel dat geheel tegen hun verwachting in een zorgenkind kreeg. Daar had vooral de man nooit rekening mee gehouden en nu botviert hij zijn ontevredenheid/frustratie op anderen. Ik mag het natuurlijk niet hardop zeggen maar ik denk dan: hoezo ging je er vanuit dat je een gezond kind krijgt? Zo vanzelfsprekend is dat niet en bovendien kunnen anderen niets aan jouw lot veranderen. Gevalletje gebrek aan zelfreflectie denk ik dan maar...
maandag 15 november 2021 om 19:59
zon' stel kennen wij ook, kind is geboren met een afwijking waardoor het een stoma moet hebben (en nog wat afwijkingen) man had daar moeite mee "ideaalplaatje klopte niet" en is uiteindelijk bij de vrouw weggegaan.aardbei35 schreef: ↑15-11-2021 12:39Ik kom ook weer even 'aanwaaien' en heb nog niet alles gelezen.
Dat van incompetentie bij veel ouders herken ik wel. Ik heb het gevoel dat veel mensen zichzelf daarin overschatten en de impact van een kind op hun leven juist onderschatten. Ik ken ook een stel dat geheel tegen hun verwachting in een zorgenkind kreeg. Daar had vooral de man nooit rekening mee gehouden en nu botviert hij zijn ontevredenheid/frustratie op anderen. Ik mag het natuurlijk niet hardop zeggen maar ik denk dan: hoezo ging je er vanuit dat je een gezond kind krijgt? Zo vanzelfsprekend is dat niet en bovendien kunnen anderen niets aan jouw lot veranderen. Gevalletje gebrek aan zelfreflectie denk ik dan maar...
maandag 15 november 2021 om 20:03
idem, ken mijn/onze beperkingen.Doornroosje75 schreef: ↑15-11-2021 13:04Die incompetentie... dat zie ik inderdaad ook wel voorbij komen. Heel triest. Ik denk overigens dat ik zelf ook niet over de vaardigheden beschik om het te kunnen. Voor mij ook één van de voornaamste redenen dat ik me niet heb opgeworpen als pleegouder voor de kids van mijn broer. Heel basic gezien zou je kunnen stellen dat ik én nuchter kan blijven én kan zorgen dat er iedere dag eten in huis / op tafel is ... Daarmee zou ik al meer doen dan de vader in kwestie! Maar er is natuurlijk veel meer nodig en dat heb ik niet in me.
In het kader van de (anti)abortus discussie die de afgelopen week weer speelde, zou ik dan ook willen zeggen dat veel mensen juist hun verantwoordelijkheid nemen door een kind niet te laten komen. Een kind dat er nooit is geweest, mist het leven niet. Het heeft geen verdriet, geen gemis, geen trauma's. Terwijl een kind dat er wel is, maar niet gewenst of bij incompetente ouders behoorlijk schade oploopt terwijl het opgroeit.
bij mijn vrijwilligerswerk ga de baas van de toko eens aan "Rick is een prima kerel om een goed leven mee te hebben, iets van de wereld te zien en een zorgeloos en liefdevol bestaan mee op te bouwen, echter als vader.. moet je echt iemand anders hebben! totaal ongeschikt"
.. heeft ze wel gelijk in, ik ben een prima kerel om eens een dagje op een neefje of nichtje op te passen maar meer ook niet
maandag 15 november 2021 om 20:31
Dat ook, maar het stel waar ik het over had heeft nog een kind dat wél 'normaal' is. Dat jongetje zit op voetbal en man praat voortdurend over hoe goed dat ventje het doet en later mssn wel profvoetballer wordt. Dat kind leert nu al de ouder te pleasen, geen eigen mening/grenzen en altijd z'n eigen belang opzij moet zetten omdat anders zijn gehandicapte broer ontploft.RickDalton schreef: ↑15-11-2021 19:59zon' stel kennen wij ook, kind is geboren met een afwijking waardoor het een stoma moet hebben (en nog wat afwijkingen) man had daar moeite mee "ideaalplaatje klopte niet" en is uiteindelijk bij de vrouw weggegaan.
Alles draait in dat gezin om de behoeften van het oudste kind en ik vind het sneu voor de jongste. Die krijgt daar volgens mij wel een knauw van in zijn latere leven: altijd eerst aan anderen denken en je eigen behoeften in de ijskast zetten (ipv het bier en/of de wijn). De ouders hebben volgens mij totaal niet in de gaten dat ze hun jongste kind onbewust veel teveel onder druk zetten: hem "beoordelen" op zijn prestaties (school en voetbal) i.p.v. dat ze hem beoordelen op z'n karakter.
Ik vroeg laatst aan man: wat als je zoon over 5 jaar voetbal niet meer leuk vindt, mag ie dan stoppen? Man keek me giftig aan en zei uiteraard sociaal wenselijk: ja, dan stopt ie er gewoon mee. Ik dacht: túúrlijk niet. Jij hebt bedacht dat ie een voetbal carrière na moet streven omdat je denkt te zien en wilt zien dat ie er goed in is zodat ie veel geld kan verdienen wat jij eigenlijk het belangrijkst vindt.
Ik zag zo'n sketch van van Kooten en de Bie voor me: "papa is héél erg teleurgesteld in jou!"
Echt heel triest...
maandag 15 november 2021 om 21:57
Zo gaat het in gezinnen waar je een kwetsbaar kind hebt. Dat gaat altijd ten koste van het andere kind, want "die redt zich wel". Ouders zitten daarin een beetje in een patstelling. Ze doen het niet bewust.aardbei35 schreef: ↑15-11-2021 20:31Dat ook, maar het stel waar ik het over had heeft nog een kind dat wél 'normaal' is. Dat jongetje zit op voetbal en man praat voortdurend over hoe goed dat ventje het doet en later mssn wel profvoetballer wordt. Dat kind leert nu al de ouder te pleasen, geen eigen mening/grenzen en altijd z'n eigen belang opzij moet zetten omdat anders zijn gehandicapte broer ontploft.
Alles draait in dat gezin om de behoeften van het oudste kind en ik vind het sneu voor de jongste. Die krijgt daar volgens mij wel een knauw van in zijn latere leven: altijd eerst aan anderen denken en je eigen behoeften in de ijskast zetten (ipv het bier en/of de wijn). De ouders hebben volgens mij totaal niet in de gaten dat ze hun jongste kind onbewust veel teveel onder druk zetten: hem "beoordelen" op zijn prestaties (school en voetbal) i.p.v. dat ze hem beoordelen op z'n karakter.
Ik vroeg laatst aan man: wat als je zoon over 5 jaar voetbal niet meer leuk vindt, mag ie dan stoppen? Man keek me giftig aan en zei uiteraard sociaal wenselijk: ja, dan stopt ie er gewoon mee. Ik dacht: túúrlijk niet. Jij hebt bedacht dat ie een voetbal carrière na moet streven omdat je denkt te zien en wilt zien dat ie er goed in is zodat ie veel geld kan verdienen wat jij eigenlijk het belangrijkst vindt.
Ik zag zo'n sketch van van Kooten en de Bie voor me: "papa is héél erg teleurgesteld in jou!"
Echt heel triest...
